ตาแคล้ว ทายกของหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค ตายแล้วฟื้น

เรื่อง การตายแล้วฟื้น ของตาแคล้ว ทายกของหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค
เป็นเรื่องจริงที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษี)
บวชใหม่ๆ ตาแคล้วตายไป ๘ ชั่วโมง ฟื้นขึ้นมาก็มาเล่าเรื่องชีวิตหลังความตาย
ให้หลวงพ่อฟัง มีหลายอย่างที่น่าสนใจ โดยเฉพาะคนที่ไม่เคยทำบุญด้วยน้ำครับ


ความจริงเรื่องน้ำนี่บรรดาท่านพุทธบริษัท จะเล่าเรื่องสู่กันฟังสักเรื่องหนึ่ง
เรื่องการเทศน์ญาติโยมก็ฟังกันมามากแล้วนะ เอาเรื่องจริงๆ ในสมัยที่อาตมา
ยังไม่ตาย เวลานี้ก็ยังไม่ตายยังคุยอยู่ จะเล่าเรื่องของคนที่ตายไปแล้ว
แต่ว่าสมัยนั้นท่านกลับฟื้นขึ้นมา คือตาแคล้ว ตาแคล้วนี่เป็นทายกของ
หลวงพ่อปาน เป็นนักบุญอย่างตาหง่านี่ เวลามะยังภันเต อย่างตาหง่านี่
แหละ นำอาราธนาศีล ถวายทาน เพราะเสียงดีมากคล้ายๆ กัน แต่ตาแคล้ว
ชอบทำบุญทุกอย่าง ขึ้นชื่อว่าบุญ ทำทุกอย่างที่หลวงพ่อปานแนะนำ
เว้นไว้อย่างเดียวคือไม่ได้ทำบุญด้วยน้ำ ข้าวใส่ ขนมใส่ อะไรก็ตามทึ่ชอบ
ใจทำบุญหมด แต่ไม่ได้ใส่น้ำ

ต่อมาในว้นหนึ่งฉันบวชแล้วตาแคล้วแกตาย แกตายไปประมาณ ๘ ชั่วโมง
ก็ฟื้นขึ้นมา ตอนนี้แกก็เล่าเรื่องของความตาย บอกว่าขณะที่จะตายมีคน
๔ คนมารับ ทั้ง ๔ คน นุ่งกางเกงแดง ใส่เสื้อแดง โพกหัวแดง มาถึงบอกว่า
แคล้ว ถึงเวลาแล้ว ไปเถอะไปด้วยกัน แกบอกว่าคำสั่งของเขามีอำนาจมาก
ไม่สามารถจะต้านทานได้ ก็ต้องเดินตามเขาไป พอเขานำไปสำนักพระยายม
พระยายมก็บอกว่า คนที่ไปเอาน่ะชื่อแคล้ว แต่ว่าหัวไม่ล้าน แต่ไอ้แคล้วนี่
หัวมันล้าน มันคนละคนกันเอามาผิดตัว ก่อนที่จะนำมาส่ง พระยายมก็บอกว่า
ประเดี๋ยวก่อน เวลายังไม่ถึงยังไม่สว่างไม่เป็นไร เขายังไม่จัดการศพ พามัน
ไปดูก่อน มันทำบุญไว้มาก

เขาก็พาไปดูวิมานของตาแคล้ว วิมานน่ะสวยมาก ข้าวของในที่นั้นมีเยอะ
ทุกอย่าง อาหารการบริโภคที่ทำไป ขนมก็ดี แกงก็ดี กับข้าวก็ดี ข้าวปลาก็ดี
ทั่งหมดมีเต็มเพียบไปหมดในห้องอาหาร ขาดแต่น้ำอย่างเดียว แกมีความ
รู้สึกอยากน้ำมาก อยากจะดื่มน้ำ

แกก็ชะโงกหน้าไปดูวิมานข้างๆ เห็นวิมานข้างๆ มีเจ้าของเป็นผู้หญิง ในวิมาน
ของเขามีตุ่มน้ำเต็มเปี่ยม น้ำใสสะอาดมาก ก็ยกมือไหว้เป็นประเพณีของแก
แกเห็นคนแกก็จะต้องยกมือไหว้ และบอกว่า "แม่คุณ ขอน้ำดื่มสักอึกเถอะจ๊ะ"
เจ้าของวิมานตอบยังไงทราบไหม ท่านบอกว่าที่นี่ไม่มีการแบ่งให้กัน เมื่อไม่
ทำมาก็อย่าแดก ตาหง่าฟังให้ดีนะ เมื่อไม่รู้จักทำบุญด้วยน้ำก็จงอย่าแดก
ที่นี่ไม่มีการแบ่งกัน ของใครของมัน ตาแคล้วเจ็บใจ บอกคนที่นำไปบอกรีบ
ไปส่งเถอะ อยากน้ำเหลือเกิน

พอกลับมา พอฟื้นขึ้นมา แกเล่าความเป็นมาให้ทราบ ต่อมาแกก็ถามฉันว่า
ท่านจะไปสร้างถังน้ำที่ไหนบอกผมด้วยนะครับ ถามว่าทำไม ผมอดน้ำน่ะซิ
บ้านผม(วิมาน) ไม่มีน้ำ ก็เป็นอันว่าเวลาจะสร้างถังน้ำให้แก่วัด ตาแคล้ว
ก็ร่วมด้วยหนึ่งพันเสมอ และถ้าไปใหนด้วยกันก็ตามทีเถอะ เราขึ้นไปบนวัด
ไปหาเจ้าอาวาส แต่ตาแคล้วแกไปดูตุ่มน้ำ เห็นตุ่มน้ำพร่องก็จ้างเด็กตักน้ำ
ใส่ทันที ฉันเข้าใจว่าถ้าตายไปคราวหลังนี่ตาแคล้วจมน้ำตาย เพราะน้ำ
มันมากเกินไปนะ

ก็เป็นอันว่าวันนี้แปลก ยกทรงเขาถวายน้ำขวด ฉันคิดว่าบรรดาญาติโยม
พุทธบริษัท ที่ถวายน้ำขวดนี่ตายไปแล้วจะมีขวดโบกขรณี ไม่ใช่สระ
ขวดปากมันเล็กลงอาบไม่ได้

ก็รวมความว่าการบำเพ็ญกุศล บรรดาญาติโยมพุทธบริษัททั้งหลาย
ผลบุญจริงๆ ย่อมได้ในปัจจุบัน แต่เราอาจจะไม่ได้สังเกตกัน เพราะอะไร
เพราะว่าผลของบาปมันมีมาก คำว่าบุญกับบาป บาปนี่เขาแปลว่าความชั่ว
บุญเขาแปลว่าความดี บางรายก็วันพระหนึ่งทำบุญครั้งหนึ่ง แต่หลายๆ ราย
ก็ทำบุญทุกวัน อย่างเช้าใส่บาตรกับพระ และบูชาพระ นี่ก็เป็นการทำบุญ
และไอ้บาปที่มาริดรอนเรา อย่างยุงอย่างมดเป็นต้น บี้มดตายมันก็บาป
ตียุงตายมันก็บาป บาปมันมากจึงให้โทษเป็นทุกข์


จากหนังสือ คำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่มที่ ๗

บทสรุปจากเรื่องตาแคล้วตายแล้วฟื้น

สวรรค์-นรก เป็นสิ่งที่มีจริง และสามารถพิศูจน์ได้หลายวิธี

๑. ปฏิบัติพระกรรมฐาน มโนมยิทธิ ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน
ที่วัดท่าซุง และบ้านสายลม แต่เมื่อไปฝึกแล้วฝึกไม่ได้ก็อย่าหาว่าไม่มีนะครับ
เพราะคนที่เขาฝึกได้มีมากมาย

๒. ศึกษาจากเรื่องราวของคนที่ตายแล้วฟื้น ซึ่งมีมากมายหลายเรื่อง
อย่างเช่นเรื่องการตายแล้วฟื้นของตาแคล้ว ทายกวัดบางนมโค และ
ที่น่าจะศึกษาคือเรื่องการตายแล้วฟื้นของ พลโทสมาน วีระไวทยะ
ครูบุญชู ศรีผ่อง จ.อ่างทอง ทั้งสองท่านนี้พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤาษี
เคยพูดถึง อีกท่านที่เป็นข่าวโด่งดัง คือ พ.อ.เสนาะ จินตรัตน์

๓. ศึกษาจากเรื่องราวของคนระลึกชาติได้

๔. ที่แน่นอนที่สุดในตอนที่ท่านไปพิศูจน์ด้วยตนเอง ตอนตาย คนไม่เชื่อและ
ปรามาสพระรัตนตรัย คงพิศูจน์ได้อย่างเดียวคือนรกภูมิ

ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ เป็นคำที่คนที่ไม่เชื่อเรื่องสวรรค์-นรก น่าจะนำไปพิจารณา
โดยเฉพาะการลบหลู่ต่อคำสอนของพระพุทธเจ้า เป็นการปรามาสพระรัตนตรัย
โทษหนักนะครับ

อย่าเชื่อ หรือ ปฏิเสธ อะไรในทันทีที่เราได้รู้ได้เห็น อย่างเรื่องสวรรค์ - นรก
เรื่องกฏแห่งกรรม ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ถ้าเราปฏิเสธทันทีโดยไม่พิจารณา
หาเหตุหาผล เราก็จะเสียโอกาสที่เราจะได้รับรู้สิ่งที่มีความสำคัญ ต่อชีวิต
เพราะเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตว่าเราจะเป็น สัมมาทิษฐิ หรือ มิจฉาทิษฐิ
มันจะไปกันคนละทางนะครับ ระหว่างดำกับขาว ดีกับชั่ว บุญกับบาป

และคนที่ไม่ค่อยจะเชื่ออะไรง่ายๆ ก็ถือว่าดีนะครับ เมื่อไม่เชื่อแล้วเราก็ควรจะ
พิศูจน์ด้วยการหาเหตุหาผล จากการศึกษาในพระไตรปิฏก หรือสอบถามผู้รู้
แล้วนำข้อมูลมาพิจารณา แต่การจะมาพิจารณาหาเหตุหาผลจากสิ่งที่มองไม่
เห็นก็คงจะเกินวิสัยที่จะคิดเองพิจารณาเองได้อย่างถ่องแท้ ก็ต้องใช้เครื่องมือ
ถ้าในทางโลก ยังมีสิ่งที่เรามองไม่เห็นอีกมากมาย ยกตัวอย่างง่ายๆ ก็เชื้อโรค
พวกไวรัสต่างๆ ที่คนทั่วไปยอมรับว่ามีจริงแต่ก็ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
ต้องใช้เครื่องมือช่วยคือกล้องจุลทัศน์
แต่เครื่องมือในทางธรรมก็พิศูจน์ด้วยการปฏิบัติ ทำสมาธิจนจิตเราเข้าถึง
อุปจารสมาธิ จิตเริ่มเป็นทิพย์สามารถเห็นสิ่งต่างๆ ที่ตาเนื้อมองไม่เห็นได้
เช่น สัมพเวสี โอปปาติกะ ทิพย์จักขุญาณนี้ได้แค่เห็นนะครับ ยังไปดูด้วย
ตัวเองไม่ได้ ถ้าจะไปดูภพภูมิต่างๆ ด้วยตนเองต้องฝึกกรรมฐานในแนว
มโนมยิทธิ ถ้าฝึกได้ก็สามารถใช้จิต หรืออทิสมานกายไปพิศูจน์สิ่งที่เราสงสัย
ในเรื่องภพภูมิต่างๆ นรก สวรรค์ พรหม และพระนิพพาน



ขอเชิญทุกท่านได้โมทนาบุญผ้าป่า ๓ กองบุญร่วมกันครับ
http://palungjit.org/showthrea...=158315&page=3

ศูนย์พุทธศรัทธา
สำนักปฏิบัติพระกรรมฐานสาขาวัดท่าซุง
เพียงท่านแวะชมและโมทนาท่านก็จะได้บุญได้กุศลตามกำลังใจของแต่ละท่าน



<!-- / message -->

 

ขอบคุณครับ