คิดเห็นอย่างไรที่ว่า เด็กรุ่นใหม่ "ไม่กลัวผี ไม่กลัวสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ไม่กลัวเวรกรรม"

จาก เว๊ปไซด์ พันทิพ ดอทคอม ลืงค์นี้ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y6914499/Y6914499.html

ของคุณ เอ๋taxiครับผม

เห็นว่าน่าสนใจดี เลยนำมาถาม พวกเรา ชาว พลังจิต ดอทคอมดูว่ามีความคิดเห็นอย่างไร ?

ข้อความในกระทู้ดังกล่าว มีเนื้อหาตามนี้...



<!--WapAllow0=Yes--><!--pda content="begin"--><B><BIG><BIG><!--Topic-->คิดเห็นอย่างไรที่ว่า เด็กรุ่นใหม่ "ไม่กลัวผี ไม่กลัวสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ไม่กลัวเวรกรรม"...จึงไม่กลัวบาป ไม่สนใจบุญ <!--InformVote=0--><SCRIPT language=JavaScript>MsgStatus(Msv[0], 0);</SCRIPT> </BIG></BIG></B>
<B><BIG><BIG></BIG></BIG></B>
<!--MsgIDBody=0-->
...จนส่งผลให้ใช้ชีวิต ขาดหลักธรรมค้ำจุนหัวใจ?

นำไปสู่ การขาดสติ ขาดความยั้งคิด มองแต่วัตถุและโลกปัจจุบันเป็นสิ่งสำคัญ และถูกครอบงำผ่านสื่อ

จนในที่สุดเรื่องราวของพวกเขา หรือเด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งๆ ก็ได้ปรากกเป็นข่าวที่สร้างกระแสด้านลบในสังคม


...ทุกท่านมีความคิดเห็นเป็นประการใดบ้างครับ


................................................................................................

หมายเหตุ คือเป็นการขอเรียนสอบถามเพื่อใช้เป็นข้อมูลในการทำงานนอกเหนือจากข้อมูลที่ได้หามาจากแหล่งอื่นๆ

ขอบพระคุณล่วงหน้าครับ
<!--MsgFile=0-->
จากคุณ : <!--MsgFrom=0-->เอ๋taxiครับผม

 

เห็นว่าสนใจดี เลยนำมาให้ชม เป็นภาวัฏฏะชีวิต

 

เดี๋ยวนี้ เด็กเกิดมาก็ เจอธรรมเนียมแบบฝรั่งหมดอ่านะคับ

เอาสร้อยมาห้อยคอ อันนี้มันก้อไม่เท่าไหร่หรอกนะคับ เพราะมันเป็นเหตุผลส่วนบุคคล

เด็กสมัยนี้ ไม่มีพระไว้ยึดเหนี่ยวจิตใจ

ตะลุมบอนกันได้ทุกที่ เอากะผู้หญิงแบบไม่อายฟ้าอายดิน

เอาไม่เลือกคน เฉกเช่นเดรัจฉาน

ละก้อ เหมือนกับ เด็กไม่สามารถ สวดมนต์ได้

นั่นมันก้อเป็นเรื่องที่แปลกมาก สำหรับผม เพราะผมโตมากะวัด
( ไม่ใช่เด็กวัดนา แต่ได้ยินย่าสวดมนต์ทุกคืน ไปทำบุญก็ออกบ่อย )

แล้วสมัยนี้ไม่เหมือนกัน ขนาดคนแก่ ยัง ไตรสรณะคม ไม่จบเลยก็มี

มันก้อแล้วแต่คนศึกษานะคับ

น่าจะปลูกฝังกันมาตั้งแต่เด็ก พาเด็ก ๆ เข้าวัดบ้าง ไปให้เห็นพระธรรมอันสูงส่ง

ให้บ้านเรามีการพัฒนา ตั้งแต่เด็ก จนถึงผู้ใหญ่

ธรรมมะ คือ ส่วนหนึ่งของ จริยธรรม จริยธรรม คือ การปฏิบัติตามวัฒนธรรม

ศาสนา ประเพณี

แต่เดี๋ยวนี้ เรียนไปเพื่อเอาเกรด จริยธรรม หายไปไหนหมด

แม้แต่วัยทำงานก็มีกันน้อยมาก

ประเทศไทย ถ้าไม่มีการโกงกิน สามารถที่จะเอาทองมาปูเป็นถนนได้เลย

จะปลูกฝังเด็กต้องปลูกฝังตั้งแต่เด็ก วัฒนธรรม ต่างประเทศพยายามอย่าให้เด็กใช้มาก

เพราะของบ้านเรามันจะเสื่อมสูญ

 

สาเหตุส่วนใหญ่ไม่เชื่อเพราะ

๑. พ่อแม่ไม่ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง
๒. ขาดการอบรมสั่งสอนในทางที่ดี
๓. ได้รับการอบรมแต่ไม่เอาใจใส่
๔. ไม่เห็นคุณประโยชน์
๕. ติดวัตถุนิยมและสิ่งยั่วยุตามสื่อต่างๆ
๖. เห็นเป็นเรื่องคร่ำครึน่าเบื่อหน่าย
๗. เชย ล้าสมัยไม่สนุกสนานเหมือนเที่ยวสถานเริงรมย์
๘. อายเพื่อน
๙. เพราะข้อห้ามของศีลทำให้ตนเองขาดสีสันในชีวิต
๑๐. ไม่เอาใจใส่
๑๑. เรื่องบาปกรรมไม่เจอกับตัวไม่เห็นกับตาไม่เชื่อ ถถึงแม้เกิดกับตัวก็ไม่สำนึก
๑๒. ระบบการศึกษาไม่ให้ความสำคัญ
ฯลฯ
สุดท้ายคือ สัตว์นรกมาเกิดดังนั้นจึงไม่มีสำนึกในทางที่ดี

หากไม่เชื่อแต่ไม่ทำบาป รู้จักประพฤติตนตามกฎหมาย เคารพในสิทธิของคนอื่นไม่สร้างปัญหา ไม่ทำให้สังคมเดือดร้อน ผมว่าดีอยู่ระดับหนึ่งแต่ไม่ดีมาก

 

อาจจะเป็นด้วยตามวัย และด้วยสภาพแวดล้อม ที่มีสิ่งชักจูงสูงมากๆในปัจจุบันนี้
มันก็พาให้หลงผิดได้ง่ายดาย กว่าสมัยเรายังเด็กๆซะด้วยสิ

 

มันก็เป็นเวรเป็นกรรมของพวกเขาละค่ะ