สารพันปัญหา ตอบโดยคุณ nopphakan

ขอบพระคุณมากครับ ตอนนี้หันมาเจริญสติในชีวิตประจำวันไห้มากขึ้นครับ

 

สวัสดีค่ะท่านนพ รบกวนสอบถามค่ะ

ขอท้าวความก่อนนะคะ ก่อนหน้านี้เจอสภาวะนี้ค่ะ

คือหลังออกจากสมาธิ ลุกไปห้องน้ำ จิตใจยังสงบอยู่
มีคำถามเกิดขึ้นในใจว่า เราก็วางอะไรไปหลายอย่าง แต่ความทุกข์ที่เกิดจากการอยากพ้นทุกข์มันทรมานเราแทนเพราะอะไรนะ

แล้วมันรู้สึกขึ้นมาว่า ก็ตัวที่สร้างขึ้นมาใหม่นี้ไงที่ยึดอยู่ คือตัวปฏิบัตินี่แหละ พออธิบายเป็นคำพุดได้ประมาณนี้ค่ะ
แล้วมันก็รู้สึกว่าทุกอย่างดับหมด(เลยหลับตาเพื่อไปรับรุ้) มันเป็นความว่างที่รู้ขึ้นมา ไม่มีแสง ไม่มีสี จากการที่ทุกอย่างดับหมด
แล้วรู้แช่ซักระยะนึงค่ะไม่นานมาก ก็ลืมตานั่งนิ่งอยู่พักนึงยังรู้สึกว่างๆอยู่
พอเริ่มขยับร่างกาย ลุกขึ้นมันเริ่มรู้สึกถึงร่างกาย ความคิดความจำอะไรเหมือนเริ่มดูดกลับเข้ามาประกอบกันใหม่
ความคิดแรก คือ อึ้ง งง งงว่า แล้วต้องยังไงต่ออ่ะ แล้วต้องทำไงต่อในเมื่อมันไม่มีไร ตัวที่ปฏิบัติก็สร้างเป็นตัวตนใหม่ขึ้นมา แล้วถ้าวางมันก็ไม่ต้องทำไรสิ อาวแล้วจะยังไงต่อ ช่างมันก็ดูไปว่ามันจะยังไงต่อของมันเองแล้วกัน
แต่มีเอ๊ะนิดนึงค่ะ คือมันรู้อยู่ แต่ไม่มีอาการเปิดกว้าง แล้วก็วางความคิดนั้นไปก่อนค่ะ เดี๋ยวค่อยรู้ไปเองแหละ

หลังจากนั้นมันก็ไม่ยอมฟังธรรม ไม่ยอมนั่ง ไม่ยอมทำไร ปล่อยจิตทำงานตามที่ขันธ์ 5 นี้เป็นไปเลยค่ะ จนมันรู้สึกไม่เอาละสภาพแวดล้อมแบบที่ทำงาน ไม่เบียดเบียนใคร เลยขอออกมาเอง(แต่รู้สึกได้ว่าเหมือนมันยังไม่อโหสิจริงๆยังโผล่คิดว่าเพราะคนนั้นเราเลยมาอยู่จุดนี้) ใจนึงก็รู้ว่าไม่ใช่ ทุกอย่างเป็นเพราะเราเลือกเองตัดสินเอง มันเป็นไปตามกรรม

หลังจากเจอสภาวะตัวตนดับหมด ช่วงแรกๆก็ไม่ได้นำมาน้อมนึกย้อนไปนะคะ ผ่านไปซักพักถึงมาย้อนนึกในชีวิตประจำวันเรื่อยๆ แล้วก็เริ่มฝึกขยายให้กว้างขึ้น เห็นอาการขยายออก หุบกลับเวลามีการจดจ่อหรือบจับอารมณ์ ขยายออกเวลาไม่ยึดเกาะไม่จับอะไร พอทำบ่อยความรู้สึกว่าไม่ใช่ตัวตนมันยิ่งชัด พอยิ่งชัดยิ่งสับสนว่าแล้วต้องทำอะไรต่อ

ปฏิบัติมา เพื่อจะมาถึงจุดนี้เหรอ ความรู้ปัญญาอะไรที่เคยยึดไว้ที่คิดว่าตัวเองรู้มากขึ้นเข้าใจมากขึ้นจะเอามาช่วยผู้อื่นก็หายหัวไปไหนหมดรู้สึกเหมือนดึงกลับมาไม่ได้ ช่วงแรกๆมันหายไปไม่เหลือเลยค่ะ ( เคยอธิษฐานจิตไว้ก่อนเริ่มปฏิบัติ ว่าอยากช่วยผู้อื่นต่อไป ถ้าวันนึงช่วยตัวเองได้แล้ว)
อยากทำคลิปแนะนำการปฏิบัติง่ายๆ มันก็ไม่ยอมย้อนนึก ตอนนี้เลยไม่รุ้จะยังไงต่อกับชีวิตอยู่ค่ะ
อาการเหมือนค้างๆอยู่ ตรงไม่มีตัวตน พอเริ่มสร้างขึ้นใหม่ ไม่วายไอตัวความเคยชินที่มีประจำขันธ์มันก็แอบโผล่หัวมาเป็นระยะๆ อยู่ดี
มันเหมือนซ้อนกันสลับกันอยู่ ระหว่าง ตัวตนเก่า ความว่าง ตัวตนใหม่ที่พยายามสร้างด้วยองค์ประกอบด้านดี(ตัวนี้กำลังน้อยสุด) เหมือนมันไม่ค่อยเสถียรค่ะ

1.อยากทราบว่า มีอะไรที่ต้องทำต่อ ให้บ่อยขึ้น มากขึ้น แล้วจะส่งผลกับทางโลกอย่างไรด้วยค่ะ(ยังต้องหาเงิน ทางโลกยังต้องรับผิดชอบ)
2.ที่เคยอธิษฐานไว้ว่าเข้าใจแล้วจะช่วยผู้อื่นต่อ จะได้ทำมั้ย ทำไมตอนนี้รุ้สึกมันยากจังคะติดอะไร (ตกงานทำให้บางครั้งฟุ้งซ่าน กังวล เคยหาเงินได้รับผิดชอบอะไรได้ ตอนนี้ทำไม่ได้มันเลยมารบกวนจิตใจอยู่ด้วยค่ะ)

ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ_/\_

 

ถ้ามันจะรู้ ปล่อยให้มันรู้ๆไป
แต่อย่าไปอะไรๆกับมัน
ถ้ามันไม่รู้อะไรก็ช่างมัน
และไม่ต้องไปอะไรๆกับมัน
ปล่อยให้มันรู้ไป ทิ้งไป
ไม่อะไรกับมัน
อย่าไปคิด อย่าใช้ความพยายาม
ในการเข้าไปรู้ อย่าใช้ความเห็นในการตีความ มันมีของมันอยู่แล้ว
มันเกิดๆดับๆของมันอยู่แล้ว
เด่วจะเผลอไปยึด
จนกลายเป็นตัวเองโดยที่ไม่รู้ตัว
มันจะทำให้เราทุกข์

...บางอย่างไม่ควรไปเล่น
ไม่ควรไปมี..
ถ้ามันไม่มีประโยชน์ต่อตัวเรา
หรือมีประโยชน์ต่อคนอื่นๆ.
ให้เฉยๆ ไม่ต้องสนใจ
...ถ้ามันจะมีก็ปล่อยให้มันเป็นไป
ของมันเอง ให้เป็นไปตามเนื้อหาเดิมแท้ของจิต...

เครเนาะ

 

สาธุ ค่ะ_/\_ ขอบพระคุณค่ะท่าน

...บางอย่างไม่ควรไปเล่น
ไม่ควรไปมี..
ถ้ามันไม่มีประโยชน์ต่อตัวเรา
หรือมีประโยชน์ต่อคนอื่นๆ.
ให้เฉยๆ ไม่ต้องสนใจ

รบกวนช่วยยกตัวอย่างให้หน่อย่ค่ะ อย่างเช่น อะไรบ้างคะ....................._/\_

 

อ้อๆ ถ้าเมื่อไหร่เข้าไปยุ่งกับมัน ตัวตนจะเกิด แล้วพอตัวตนเกิด มันก็เป็นธรรมดาที่ความเคยชิน การตอบสนองแบบเก่าๆจะโผล่มา

ก็เลยต้องปล่อยให้มันเป็นของมันเอง ไปตามเนื้อหาเดิมแท้ของมัน ไม่ต้องไปพยายามทำอะไร สร้างอะไร เพราะถ้ามีการทำ จะมีตัวตนขึ้นมาอีก ธรรมชาติเดิมแท้ก็ทำงานของมันไม่ได้ เข้าใจประมาณนี้เครมั้ยคะ _/\_

 

ประมานนี้หละ

ตย. ทางภายใน เรื่องสิ่งที่ไปรู้บางเรื่อง ไม่จำเป็นต้องให้ใครรู้เหมือนเรา รู้ของเราคนเดียวพอ และเราเองก็ไม่ควรไปสน ในมุมที่ไม่มีประโยชน์ สมมุติ เห็นผี เราอุทิศ ไป ต่อมา เราหาสาเหตุได้ว่าทำไมเราเห็น เราทิ้งไม่สนใจได้ในเวลาต่อมาไม่ว่าเห็นอะไร แบบนี้มีประโยชน์ต่อภพภูมิ ได้บารมีต่อตน และได้ทางปัญญา ,ไม่ใช่มีใครเคยเห็นไหม เอาไปถาม เอาไปคุย ไปสงสัยว่าเค้าเป็นใคร มาจากไหน พวกนี้ไม่ได้ประโยชน์อะไร ,หรือ ตย. สมาธิ เช่น ของเก่าเรื่องนี้ เจอสภาวะนี้ ไม่จำเป็นต้องไปต่อยอด ไปสนใจ เพื่อให้ได้ผลทางสมาธิฝ่ายเดียว ควรเอากพลังมาหนุนวิปัสสนาจะมีประโยชน์ทางธรรม ทำให้ใจเราดีขึ้น ,ไม่ใช่ไปต่อยอด จะกลายเป็น ฉันเป็นผู้ทำได้ ผู้วิเศษ เป็นผู้รู้สิ่งที่รู้ยาก ทำได้ยาก มีความสามารถเหนือคนทั่วไป พวกนี้เป็นอัตตา ไร้สาระ ไม่มีประโยชน์ เป็นต้น

 

สวัสดีครับ ขออนุญาตสอบถามครับ ผมเจนิญสติและทำสมาธิก่อนนอนทุกวัน ตอนนี้ผมติดนิมิตร เหมือนเงาใบไม้สีดำไม่แน่ใจว่าใบไม้หรือไม่แต่คล้ายรูปใบไม้เงาสีดำ ไหวๆไหวๆ เห็นเยอะ เวลาออกจากสมาธิก็ยังเห็นทั้งที่ลืมตาอยู่สักพัก ผมติดแบบนี้มาหลายเดือนเกือบทุกวันครับ ไม่ไปไหนเลย ไม่ทราบว่าคืออะไรครับ ต้องแก้ปัญหาอย่างไร ขอบคุณครับ

 

สวัสดีครับ
อยากรบกวนสอบถามเรื่องการปฏิบัติเพิ่มเติม
จริตผม ช่วงต้น ถ้าไปแนวทาง การสวดมหาจักรพรรดิ แล้วจ้องภาพ ลป วัดสะแกได้รึปล่าวครับ(หรือควรเป็นท่านไหนดีครับ) หรือสังเกตลม อานาปานสติ แบบไหนจะก้าวหน้า ได้ดีกว่ากันครับ อยากจะฝึกทิพจักขุและความสามารถทางจิตอื่นๆด้วย รู้สึกจิตมันชอบครับ ไม่ได้อยากเท่ห์ แต่จิตมันสนใจแต่อะไรพวกนี้ผมก็ไม่เข้าใจตัวเอง ทำมาสักพักแต่ยังรู้สึกไม่คืบหน้าเท่าที่ควรครับ ขอคำแนะนำเพิ่มเติมครับ

 

เห็นพี่นพ พูดถึงสัญญาจรบ่อยๆ วันนี้ เห็น เพจ
วัดป่าธรรมอุทยาน โพสต์ ธรรมะ ของ หลวงพ่อ ก อ่านดู แล้วก็พบว่า สอดคล้องกัน