เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

เปิดกระทู้วันดี วันลุ้นแห่งชาติ รีบร่วมอนุโมทนาบุญใส่บาตรหลวงพ่อ-หลวงพี่เป็นประเดิม เพื่อความเฮงในวันที่หลายท่านลุ้นเลข พอให้เลือดลมสูบฉีดคลายเหงา คลายเครียดกับสภาวะบัานเมือง และเรื่องร้ายๆที่ยังรุมเร้าทั่วโลก

ขอให้บุญร่วมอนุโมทนา จงทรงพลัง ส่งทุกท่านโชคดี มีชัย

 

ไปรษีณีย์ไทย กินขาดทุกยี่ห้อจริงๆในการทำงานเรื่องส่งของ เป็น"โลจิสติค" ที่ทำเอกชนหงอยและแพ้พ่ายได้หน่วยงานแรก

ถ้าหน่วยงานอื่นๆุพัฒนาทีเด็ดได้อย่าง ปณ.ไทย ป่านนี้ประเทศเราเป็นมหาอำนาจทางเศรษกิจแห่งเอเซียตีคู่กับญี่ปุ่นไปนานแล้ว เพราะเอกชนไทยนั้น เก่งระดับโลกไม่เป็นรองใคร มาติดที่หน่วยงานราชการหยุมหยิม เช้าชาม ดึกชาม กฏหมายซ้ำซ้อนน่าเบื่อนี่แหละที่ทำให้การลงทุนหลายด้าน ยังไม่เต็มที่

 

หลวงพ่อฤาษีฯชี้ทางสว่าง
"บุญ"ที่ไม่ต้องควักสตางค์...

'ศีล'รักษา......เงินตราเมิน
'ภาวนา'เพลิน..จำเริญหนา
ฤาทำ'ทาน'.....หว่านโมทนา
เป็น'ปัตตาฯ'...อย่าช้าที
--3 ทางนี้......บุญมีผล
--เลิกดั้นด้น..รนหาที่
--วิถีธรรม.....ฉ่ำบารมี
--พ่อฤาษีฯ....ชี้ชัดเจน!

 

เลขจัดส่งวันนี้

--ED 5307 1468 4 TH บางเสาธง
--ED 5307 1469 8 TH ลำดวน

 

เหรียญ"สมเด็จโต-วัดอินทร์"
"หลวงปู่โต๊ะ"ร่วมเสก200เกจิ
=============

งานพิธีใหญ่ที่สุดแห่งปี 2521 กลางกรุง ณ วัดอินทร์ฯบางขุนพรหม พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ร.9 เสด็จพระราชดำเนินเททอง มีงานพุทธาภิเษก 3 วัน 3 คืนกับ พระสุดยอดคณาจารย์ทั่วประเทศที่ควรจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์

'วัดอินทร์ฯ'...ขนานนามงานแห่งปีนี้ว่า "พิธีสรรพสิทธิชัยไพรีพินาศมหามังคลาภิเษก"...หมายถึง...

@@ ฤกษ์การปลุกเสกที่เน้นด้านโชคลาภ มีชัยชนะต่อศัตรู!!!@@

เพียงเท่านี้ก็ครอบจักรวาลมงคลไม่มีใดเทียบหรือเปรียบปาน ยิ่งมาชมรายนามบูรพาจารย์ทุกท่านที่เข้าพิธีในช่วง 3 วัน จะหูอื้อตาลายกับความยิ่งใหญ่เกรียงไกร ขอคัดลอกมาให้ชมเพียงบางส่วนก็พอ...

--หลวงพ่อผาง จิตตคุตโต
--(ประธานจุดเทียนชัย 3 มีค.21)
--หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี
--ลป.คำมี วัดถ้ำคูหาสวรรค์
--พ่อท่านคลิ้ง วัดถลุงทอง
--ลป.เข็ม วัดสุทัศน์ฯ
--พระครูสุพจน์ วัดสุทัศน์ฯ
--ลพ.สุด วัดกาหลง
--ลพ.เนื่อง วัดจุฬามณี
--ลป.คร่ำ วัดวังหว้า
--ลป.แสง วัดคลองน้ำเจ็ด ตรัง
--ลป.เย่อ วัดอาษาสงคราม
--ลพ.ทอง วัดก้อนแก้ว แปดริ้ว
--ลพ.ทองอยู่ วัดใหม่หนองพะอง
--ลพ.เที่ยง วัดม่วงชุม
--ลป.เส่ง วัดกัลยาณ์ฯ
--ลพ.เมตตาหลวง ราชสีมา
--ลป.ดูลย์ วัดบูรพาราม
--ลพ.ฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง
--ลป.สิม วัดถ้ำผาปล่อง
--ลพ.แพ วัดพิกุลทอง
--ลป.บุญ วัดน้ำใส อุตรดิตถ์
--ลป.บาง วัดหนองพลับ สระบุรี
--ลป.เก๋ วัดปากน้ำ นนทบุรี
--ลป.อ่อน ญาณสิริ กาฬสินธุ์
--ลพ.พา วัดโพธิ์ทอง บุรีรัมย์
--อจ.ศรีนวล วัดวชิรธรรมสาธิต
=======ฯลฯ=======

เหรียญรูปไข่ สมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี จัดสร้างขึ้นรำลึกในวาระ 190 ปีของพระเดชพระคุณอริยเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ริเริ่มสร้างพระยืนอุ้มบาตรใหญ่สุดกลางกรุงที่วัดอินทร์ ใช้เวลาก่อสร้างตั้งแต่ยุค สมเด็จโต-หลวงปู่ภู-หลวงปู่เงิน(พระครูสังข์) ยาวนานถึง 60 ปีกว่าจะแล้วเสร็จ ตระหง่านให้กราบไหว้เป็นสุดยอดอรสุรณ์สถานตราบวันนี้

ขอนำเหรียญทองแดงรมดำ กล่องเดิม ไม่เคยผ่านการใช้หรือโดนมือใคร รมดำเดิมเต็มแห้งสนิท สวยงามระดับแชมป์ควรค่าบูชาและสะสม ให้เป็น "โต-โต๊ะ" สำหรับสมาชิก มีเหรียญเดียว กล่องเดียว พระหลักร้อย ทรงคุณค่าเหนือกว่าหลักล้านขี้โม้ทุกประการ...

=======800=======
เหรียญไข่ขนาดกลาง สมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี งามชนิดเต็มร้อย ริ้นไม่ไต่ ไรไม่ตอม ไร้ขี้มือไข่ยุง,แมลงวัน,แมลงสาบเพราะอยู่ในกล่องตั้งแต่ออกจากวัดเมื่อ 40 กว่าปีที่แล้ว

หลังเหรียญระบุชัด อนุสรณ์ 190 ปี

เทียบขนาดให้ชม กับ
กล่องเดิมซึ่งบันทึกราย
ละเอียดหน้ากล่องครบ
ตั้งแต่ปี 2521 สะสมบูชา
ไม่หลงทิศ ผิดทาง!

 

ร่วมบุญครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

เหรียญที่สุดแห่งความหมายความมงคลและสุดยอดพิธีของปี 21 ได้วาระออกจากรังเก่าเก็บ เดินทางสู่เมืองเหนือเปลี่ยนผู้ครอบครองและเปลี่ยนบรรยากาศให้ท่านบ้าง ต้องส่งท่านเดินทางวันศุกร์เพราะพรุ่งนี้ติดงาน โมทนาน้องณัฐวุฒิครับ

 

น้องปรายฯมาจวนค่ำ
เคาะตอบย่ำค่ำพอดี

 

ทำบุญกันนิด สรวลเสเฮฮากันหน่อยประสาพี่ๆน้องๆ ได้เวลาหนีร้อนเข้าป่าอีกสักยก เพื่อความมันส์สะใจก่อนนอน รับประกันว่า การดำเนินเรื่องก่อนถึงตอนท้ายๆ ทายให้ตายก็ไม่ถูก มันหักมุมสนุกหลากหลายจริงๆ

รอการเคาะและการแก้ไขตัวผิดอันน่ารำคาญสักพักครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
==============

@@บทส่งท้าย@@
~~~~~~~~~~~~
ประตูโลกหฤโหดบานใหม่ของผมเปิดออก เพดานเตี้ยต้องค้อมหัวย่อตัวลงเหมือนคนหลังค่อม เล่นเอาคนร่างโย่งเกือบต้องมุดเข้าถ้ำ ถ้าอยู่ในท่านี้นาน ๆ กระดูกสันหลังโค้งงอผิดรูปแน่

มัวยงโย่ยงหยกไม่ทันใจ ยามถีบตูดผมเบา ๆ พุ่งพรวดถลาเข้าประตูที่เปิดรอ ผมเข้าสัมผัสด้านในเต็มตัว...

"คุกขี้ไก่" ขนานแท้!!!

ความสูง180 เซ็นต์ของผมโขกเข้ากับเพดานสูงไม่เกิน 160-165 ของห้องขัง มันล่อโป๊กใหญ่แทบเห็นดาวระยิบระยับในห้องที่เหม็นคลุ้งด้วยกลิ่นขี้ไก่ กลิ่นแอมโมเนียฉุนเฉียว เสียงจ๊อกแจ๊กก๊อกแก๊กจิกอาหารป๊อกป๊อกของสัตว์ปีกบนหัว และหัวที่สัมผัสวัตถุชื้นแฉะหยดแหมะใส่กลางหลัง ความไม่คุ้นชินทำให้ผมรีบเอามือปัดด้วยสัญชาติญาณพัลวัน แต่กลับกลายเป็นว่า ดันป้ายขี้ไก่เลอะเทอะตัวมากกว่าเดิม แถมมือก็เลอะเขละขละ

สภาพมันเลยคำว่าน่าขยะแขยงไปสุดกู่ ผมต้องค้อมตัวก้มลงมองพื้น ขืนยืดตัวหัวก็ชนเพดานเจ็บตัวฟรี มองพื้นที่เต็มไปด้วยขี้ไก่เป็นหย่อม ๆ มีไม้กวาดทางมะพร้าวอันเล็กเขลอะวางพิงข้างผนัง

เสียงหัวเราะหึ หึ ดังก้องในห้องเล็กไม่เกิน 5 หรือ 6 เมตร ผมไม่ได้อยู่คนเดียว ยังมีเพื่อนร่วมชะตากรรมอีกตั้ง 3 คน ห้องขังพวกนี้แบ่งเป็นล็อค ๆ แต่ละล็อคน่าจะยัดผู้ต้องขังไม่เกิน 4 - 5 คน เผื่อที่สำหรับกองขี้ไก่มุมห้อง เหลือที่กระแบะมือไว้นอน มุมไกลสุดเป็นส้วมที่มีถังขี้กับถังเยี่ยวอย่างละอันไว้ถ่ายทุกข์ ไอ้ที่ผมพูดว่าไกลนั้นแค่เดิน 2 ก้าว ซึ่งไม่ต้องให้ผมบรรยายมากกว่านี้ จะนำภาพคลื่นไส้ชวนขย้อนของเก่าสำหรับคนไม่เคยเห็นและนึกไม่ถึงว่า มีอย่างนี้บนโลกมนุษย์

เอาเป็นว่าคุกขี้ไก่ผสมขี้เยี่ยวคนในพื้นที่แคบ ๆ สภาพคนในนี้ดีกว่าหนอนในส้วมเล็กน้อย !!!

เสียงส่งภาษาหม่องรามัญที่ผมฟังไม่รู้เรื่อง ผมเหลือบมองหน้าทั้ง 3 คนรีบส่งยิ้มให้ผูกไมตรี แต่ทุกคนมีผ้าคาดหน้าปิดปากจมูกเหลือไว้แต่ลูกตา ผมนึกได้รีบคว้าผ้าที่ล่ามยัดใส่กระเป๋าผูกตามอย่าง

มันได้ผลแฮะ...กลิ่นเหม็นมหาโหดตลบอบอวลแสนทารุณถูกสะกัดกั้นเอาไว้เกินครึ่ง แต่ต้องเปิดปากเปิดจมูกออกเป็นพัก ๆ ในห้องขังก็ไม่ถึงกับเหม็นอับเสียทีเดียว ทางด้านบนที่เป็นกรงเจ้าของฉายาคุกนั้น มันมีความโปร่งของไม้ระแนงที่ตีเป็นซี่ ๆ มีช่องว่างแคบ ๆ ให้เจ้าของปุ๋ยแอมโมเนียปลดปล่อยของเสียลงมา ซึ่งมันก็มีลมถ่ายเทลงมาด้วย ช่วยให้มีอากาศหายใจในห้องขัง แต่เป็นอากาศที่จำกัดจำเขี่ยปะปนกลิ่นเหม็น ต้องปรับวิธีหายใจใหม่หมด หายใจเข้าเบา ๆ อย่าดึงลมพรวดเข้าปอด จะสำลักกลิ่นฉุนเฉียวแสบจมูกแสบคอหูตาเหลือก

เพื่อนร่วมคุกร่างมะขามข้อเดียว คนที่หัวเราะ..หึ..หึ.. ถือไม้กวาดทางมะพร้าวที่หักเหลือสั้นกุดใช้เป็นอาวุธไม่ได้ มันจับยัดใส่มือผมทำท่าบุ้ยใบ้ขึ้นเหนือหัวให้ผมลงมือทำงานกวาดขี้ไก่ที่ห้อยย้อยยังไม่หล่นลงมาจากไม้ระแนงกลางเสียงจ๊อกแจ๊กจอแจฟังไม่ได้ศัพท์ของพวกไก่

คุกนี้ต้อนรับน้องใหม่พิลึกที่สุด ประเดิมด้วยการกวาดขี้ไก่ปุ๋ยชั้นเยี่ยมของต้นไม้ อาหารชั้นยอดของปลาดุกในบ่อ แต่เป็นนรกทัณฑ์ของสัตว์มนุษย์

ผมไม่ขัดขืนหน้าที่อัปยศ เป็นเวลาของการเข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม ทำอย่างไรก็ได้ รักษาตัวเองให้รอดไปทีละวัน ใช้ไม้กวาดปัดขี้ไก่ลงมาอย่างระวังอย่าให้มันกระเด็นใส่หัวหู หล่นใส่หน้าหรือพลาดหยอดเข้าตา

ใต้คานไม้แผ่นยาวพาดรองรับน้ำหนักกรงไก่ด้านบน เป็นแนวให้เบี่ยงตัวเบี่ยงหน้าหลบขี้ไก่ ผมพยายามทำตัวลีบเล็กเข้าใต้คาน แต่พื้นที่สับปะรังเคน้อยนิดดันกลายเป็นเหมืองทอง มันถูกจับจองโดยเจ้าถิ่นทั้ง 3 เจ้าคนตัวล่ำทำตัวเป็นพี่เอื้อย พูดตะคอกผมเสียงดังลั่นผ่านผ้าคลุมหน้า ชี้มือโบ๊เบ๊ ผมฟังไม่รู้เรื่อง แต่รู้ภาษาใบ้ มันกำลังสั่งให้ผมออกไปจากใต้คาน ไปรับขี้ไก่เต็มหลังเต็มตัวเต็มหัว

ถ้ายึดพื้นที่ไม่ได้ก็ต้องนั่งหลับนกนอกคานให้ขี้ไก่หล่นใส่หัวใส่ตัว ลงรดหน้าเผลอเข้าตามีสิทธิ์ตาบอด พาขี้เรื้อนกลากเกลื้อนโรคผิวหนังสารพัดติดตัว...

คิดดังนี้...ผมก็สวมวิญญาณบื้อใบ้ ตีลูกมึน นั่งเฉย !

เจ้าถิ่นเจอะไม้นี้เล่นเอาหัวเสีย คำรามเสียงลั่น ถลันเข้าใส่ด้วยการพุ่งตัวเอาหัวชน ผมเบี่ยงหลบไม่ให้โดนอัดเข้าหน้าแหก มันกระแทกเข้าหัวไหล่ความแรงที่โถมทั้งตัว ทำผมหมุนคว้างกระเด็นหงายท้อง กลิ้งหลุน ๆ ไปบนพื้นขี้ไก่ โชคดีที่กวาดไปก่อนหน้านั้นหมดแล้ว มีของใหม่ที่เจ้าไก่จอมขยันหยอดลงมาไม่กี่ก้อน

เจ้าถิ่นคุกขี้ไก่ลงมือแล้วยั้งไม่ได้ มันพุ่งตัวตามประชิดผมไม่ปล่อย เงื้อมือฟาดด้วยกำปั้นในลีลามวยวัด

สุดจะทน เกินเก็บอารมณ์ ท่าทางมันกะเล่นงานผมให้หมอบราบคาบแก้วเพื่อสั่งสอนว่า ในแดนนรกนี้ใครใหญ่ ?...

ผมพลิกตัวหลบในท่าที่ยังนอนคลุกขี้ไก่ ยกขายาวกว่าถีบถึงก่อน ยันเปรี้ยงเข้าหน้ามันเต็มรักด้วยท่าเบสิคจากการฝึกหนักในค่าย โชคเล็กน้อยของมันที่ผมใส่แค่รองเท้าแตะยางคนพื้นเมือง เพราะหัวหน้ามอญเก็บไอ้โอ๊บทหารไปหมด...

ทั้งสั่งเด็ดขาดว่า ห้ามให้ใครรู้ว่าผมเคยเป็นทหาร พวกกองทัพหม่องรามัญชอบล่าเชลยชนเผ่าเอาไปเป็นนักรบเดนตายส่วนหน้า ชดเชยกองทัพของมันที่ขาดแคลนนักรบ เหมือนเหมืองพวกเราขาดแคลนคนงาน

ผมต้องเป็น "คนโยเดีย" ไม่มีพิษสงในสายตาพวกมันอย่างเดียว เพื่อหลีกเลี่ยงการพิพาทระหว่างกันของสองชาติ

แม้ยั้งตีนยั้งฝีมือ แต่การถีบสองตีนในท่ายิวยิตสูอันทรงพลัง ก็ยันเต็มปากครึ่ง จมูกครึ่งเจ้าถิ่นหงายหลังผลึ่ง อาจโดนเข้าปลายคางด้วย ทำให้มันนอนหงายกางมือกางเท้าแน่นิ่งชั่วอึดใจ แต่อีก 2 คนดันพุ่งเข้าใส่ระลอกสอง

ผมรีบลุกนั่งยกมือห้ามร้องเสียงดัง...

"โอเค โอเค สต็อป สต็อป"!

ภาษาง่าย ๆ คนในปกครองอังกฤษเก่า เด็กอมมือยังฟังเข้าใจ ทว่าเจ้าหม่อง 2 คน ดันไม่ยอมเข้าใจ ย่อตัวพุ่งเข้ามากะรวบตัวผมแบบนักรักบี้รุมสกรัม ขายาวกว่าของผมดีดผึงออกไปโดยอัตโนมัติ ยันหน้าอกคนแรกกระดอน

ที่แคบ คนที่สองโถมถึงตัว กอดปล้ำรัดฟัดเหวี่ยง ร้องลั่นให้เพื่อนรีบเข้ามาช่วยรุม...!

ปล่อยเป็นอีหรอบนี้ ไอ้เจ้าถิ่น 3 คนต้องกระทืบผมจมขี้ไก่ตายในคุก ผมพลิกตัวฟันศอกเข้าดั้งจมูกเต็มรัก มันแหกปากร้องโหยหวนเอามือกุมหน้า เลือดทะลักออกจากร่องนิ้วทั้งที่มีผ้าคลุมหน้า ดั้งจมูกของมันน่าจะหัก อาการสาหัสด้วยศอกทีเดียว

เจ้าคนแรกที่กร่างเป็นเจ้าถิ่น ลุกขึ้นมองแล้วถดตัวถอยไปนั่งตัวสั่นอีกมุมสิ้นลายลูกพี่ คนโดนถีบกระดอนรายที่สองรีบคลานสี่ขาไปตบประตูสนั่นหวั่นไหว แหกปากเรียกยามเสียงลั่น กลบเสียงไก่กลายเป็นเสียงกระซิบ...

ผมได้แต่ทำใจยอมรับชะตากรรมที่จะบังเกิดต่อไปข้างหน้า แล้วไม่ต้องรอนานให้ทรมานใจ ประตูคุกขี้ไก่กระแทกเปิดผู้คุม 2 คนถลันเข้ามาพร้อมกระบองในมือ ไอ้เจ้าถิ่นรีบชี้มือมาที่ผม ฟ้องลิ้นรัวด้วยภาษาเดียวกัน

มันได้เปรียบ ผมไม่มีปัญญาชี้แจง กลายเป็นลูกไก่ในกำมือรอการพิพากษาโทษลูกเดียว!

ผู้คุมเงื้อกระบองแต่ดันติดเพดานเตี้ยหวดลงมาไม่ถนัด ผู้คุมอีกคนรีบจับมือห้าม...

"โยเดีย โยเดีย"!

ผมไหวทัน รีบยกมือไหว้ร้องบอก..."โยเดีย..โยเดีย"

ผู้คุมตัวเล็กที่พาผมเข้าคุกคนแรก พยักหน้าโบกกระบองในมือเรียกให้คลานไปหา ผมทำตามแต่โดยดีอย่างไว ทั้งคู่หิ้วปีกผมลากออกไปจากห้องขัง

ผมโดนหิ้วปีกขาลากพื้นไปอีกด้านที่เป็นทางยาวเห็นชัดว่ามีห้องปิดประตูแข็งแรงเรียงรายเป็นแถวแนวไม่ต่ำกว่า 5 - 6 ห้อง

มันพาไปสุดทางเดิน กระชากประตูเปิด จับผมโยนเข้าไปปิดประตูโครม...

นรกอีกบานเปิดต้อนรับผม เป็นนรก "ขังเดี่ยว" พิลึกกึกกือพิสดารชั่วช้าที่สุดในโลก!!!

------------------
***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกเพเนินคดีตามกฏกมายสูงสุด ***

 

โอนเงินร่วมบุญให้แล้วครับ ขอขอบพระคุณ คุณอาวันวิ และขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านครับ

 

วันที่ ๑๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันพฤหัสบดี ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๔ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

ได้รับพระปิดตาทั้งสองของหลวงปู่ตั้งแต่เที่ยงวันวานแล้วครับน้าวัน ปกติจะได้รับวันอังคารช่วงเที่ยง แต่ไม่รู้ว่าเหตุได พระปิดตาหลวงปู่ถึงไม่นำส่งก็ไม่ทราบครับ มาส่งในวันพุธแทนครับ สาธุครับ

 

เลี่ยมใสก็สวย และ เบาๆดีนะคะ แต่หากเลี่ยมแบบอื่น อย่าลืมมาให้ชมบ้างค่ะ

 

ที่เลี่ยมไว้ครับติดตัวประจำครับ

 

ได้รับพัสดุแล้วครับ สวัสดีคุณอา และสมาชิกทุกท่านครับ

 

เปิดกระทู้ประเดิมวันพระ
โมทนากับน้องณัฐวุฒิ
จัดส่งองค์ท่าน"โต-โต๊ะ"
เดินทางวันศุกร์ สุขสันต์ครับ

 

ตามด้วยร่วมอนุโมทนาบุญในวันธรรมสวนะ มีผู้ทำบุญกับหลวงพี่มากหน้า เกือบทุกเพศวัย อุ่นหนาฝาคั่งและอบอุ่นกายใจ