เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

โมทนาบุญ+ทานบารมีน้องน้อต
ให้พลังบุญส่งผลความคล่องตัว
ทั้งการงาน การเงินตลอดทุกเมื่อ

 

หลวงพ่อเงิน วัดทุ่งน้อย
พิมพ์ขี้ตารุ่นแรกอจ.นง
===============

คัดองค์งามเด็ดที่เก็บงำ นำมาให้ร่วมบุญเป็นศิริมงคลสำหรับสมาชิก...

รูปหล่อโบราณ พิมพ์ขี้ตา หลวงพ่อเงิน วัดทุ่งน้อย สร้างโดย พระอาจารย์นง ปี 39 เป็นพิมพ์ขี้ตารุ่นแรกของท่าน เรียกว่า "พิมพ์แข้งตุ่ม เข่ายุบ" เป็นเอักษณ์ เพื่อหาทุนสร้างมหาเจดีย์ หลังจากสร้างอุโบสถและศาสนสถานของวัดสำเร็จทุกอย่างด้วยบารมีหลวงพ่อเงินและดำเนินการสร้าง "องค์มหาธาตุเจดีย์"ที่ยิ่งใหญ่ในเวลานี้สืบทอดพระศาสนาเจริญรุ่งเรืองไม่หยุดยั้ง

วัดทุ่งน้อยเป็นวัดเก่า กำเนิดมาตั้งแต่ปี 2401 ท่านอาจารย์นงนับเป็นเจ้าอาวาสรูปที่ 17 และสามารถสร้างความเจริญให้วัดมากที่สุดด้วยบารมีหลวงพ่อเงิน ซึ่งครั้งหนึ่งท่านก็เคยเมตตาเดินทางมาบูรณะวัดทุ่งน้อยในยุคสมัยที่ยังมีชีวิต วัดทุ่งน้อยจึงเป็นหนึ่งวัดโบราณที่ "หลวงพ่อเงินอุปถัมภ์" โดยแท้จริง ไม่ใช่อุปโหลก เกาะความดังหรืออาศัย"แสง"ของท่าน

ปัจจุบันท่านอาจารย์นงอายุกว่า 70 ปี เป็นผู้เรืองวิชามากที่สุดท่านหนึ่งสมกับเป็นศิษย์สืบทอดวิทยาคม "หลวงพ่อเปรื่อง วัดบางคลาน"!

มอบพร้อมตลับ'เลสลงยันต์ เชือกร่มกะลาครบสูตร...

=======1,500=======
รูปหล่อแสนงามถอดพิมพ์จากพิมพ์ขี้ตาองค์จริง หล่อด้วยชนวนโลหะเก่าใกล้เคียงของเดิมมาก คราบขี้เบ้าตามซอกสุดแสนคลาสสิค แข้งตุ่มด้านล่าง ตำหนิติดชัดรวมทั้งรอยเนื้อหลุดที่สังฆาฏิ องค์จริงงามกว่าภาพถ่ายมาก

ด้านหลังคราบเบ้ารอยตะไบที่เห็นชัดเจนว่าไม่ผ่านการใช้หรือมือใคร

เอกลักษณ์ใต้ฐาน

ขนาดมาตรฐาน

ตลับเก่าเดิม
เชือกกะลา

ยันต์ที่ตลับ
ขลังตั้งแต่
นอก-ใน!

 

ทำบุญกับโมทนาบุญกันพอท้วมๆครึ้มใจวันหยุด ก็ควรแก่เวลาคว้าเป้ แบกปืนเดินป่า"ตะนาวศรี" ความข้นคลั่กทุกอณูรออยู่ทุกตัวอักษร

รอ ร้อ รอ สักพักเด้อ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
==============

คืนฟ้างามท่ามขุนเขาเงาไพรสณฑ์มนตราธรรมชาติประทาน เป็นราตรีที่รื่นรมย์ห่มนิทราสนิทฝันดี ไม่ควรมีใครต้องเผชิญกับฝันร้ายที่สุดของชีวิต...!

"โอ๊ยยยย...โอ๊ยยยย....อ๊ากกกก...ช่วยด้วยย"!!!

บางอย่างโหยหวนแว่วตามลม ผมยืดตัวเงี่ยหูฟัง มันแผ่วเบาเหมือนนกกลางคืนกรีดปากกรีดปีกคร่ำครวญสะท้อนโตรกผา สัตว์บางตัวกำลังเจ็บปวด หาใช่การหวีดแหลมวี้ด...วี้ด...โวยวายของบ่างราตรีเสียงปิศาจ...

"ได้ยินมั้ยคะ ?"...

สาวงามผละตัวจากอ้อมแขน นั่งตัวตรงแต่มือยังเกาะกุมแขนผมแน่น

"กำลังฟังอยู่ครับ"

ว่าแล้วลุกขึ้นยืนถือไอ้ห้านัดเตรียมพร้อม เธอยืนตามเปลี่ยนลีลาจากสาวสวยเป็นแม่เสือสาว ดึง .38 ถือแนบต้นขายืนเคียงผม เราเป็นหนุ่มห้าว สาวหาญ จับตามองทางขึ้นภู

"ช่วยด้วย ช่วยด้วย...ใครก็ได้ช่วยที"

หนนี้เสียงตะโกนโหวกเหวกใกล้เข้ามายินชัด อีกไม่กี่อึดใจก็ปรากฏร่างตะเกียกตะกายล้มลุกคลุกคลาน ทั้งวิ่งทั้งคลานหายใจกระหืบกระหอบขึ้นมา

เจ้าหนุ่มลูกหาบคนเดียวของทีมพรานโฉด มันตาลีตาลานสุดชีวิตมาคนเดียว ถลาเข้ามาหาผมที่ยืนหน้ากองไฟใหญ่คู่กับคุณนง พร่ำเพ้อฟังแทบไม่ได้ศัพท์

"ช่วยด้วยพี่...ช่วยด้วยนาย...ตายแล้ว...พวกเราตายหมดแล้ว ฮือ..ฮือ..ช่วยที..."

สภาพคนสติแตกขวัญกระเจิงสุดชีวิตชัด ๆ มันพุ่งตัวฟุบหมอบข้างหน้าผมที่ถือปืนมองอย่างใจเย็น ไม่วางใจพวกข้างล่างจะมาไม้ไหน ?

บักสมกับลุงพราน และเจ้ามะกับดวงดาว ลุกขึ้นมายืนเรียงรายปิดด้านหลังอาคันตุกะผู้มาเยือนโดยไม่ได้เชิญ แถมมาผิดเวลาอย่างมหันต์ แค่ผมพยักหน้าออกคำสั่งชั่วร้าย ไอ้หนุ่มดวงแตกมีสิทธิ์โดนอุ้มโยนลงเขาทันที!

"หยุดร้อง...มีอะไรว่ามา"!

ผมตะคอกเสียงเข้มขึงขัง หนุ่มลูกหาบนิรนามเงยหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา แววตาประหวั่นพรั่นพรึงมองผม...หนนี้ความน่าเวทนาในดวงตากับอากัปกิริยาคนจนมุมจนตรอกจริง ๆ ทำผมใจอ่อน ปรับเปลี่ยนโทนเสียงอ่อนลง...

"เอาละ...เอาละ...ค่อย ๆ เล่าเกิดอะไรขึ้น ?"

"พวกนายผม ไม่รู้เป็นอะไร จู่ ๆ ล้มลงนอนกลิ้งร้องโอดโอย พรานนำทางก็ชักตาตั้ง พุงพองใหญ่เหมือนลูกโป่งจวนแตก"

รวบรวมสติสัมปชัญญะกลับมาได้ เจ้าหนุ่มเริ่มพูดรู้เรื่อง แต่ตัวยังสั่นเทาด้วยความหวาดหวั่นกับอาเพศเหตุพิสดารที่ชีวิตตัวเองไม่เคยพบเคยเห็น

ทั้ง 3 คนโดนของย้อนเข้าตัวเรียบร้อย...อาการที่เล่ามา ผมไม่แปลกใจ แต่ไม่คิดว่ามันจะสำแดงไวเพียงนี้...

ไอ้หมอพรานเขมรเรียนเดรัจฉานวิชาต่ำช้าเก่งกาจพอตัว แต่...เรียนผูกอย่างเดียว ไม่ได้เรียนแก้!!!

"แล้วทำไมเอ็งไม่เป็นไรอยู่คนเดียว ?"

เป็นใครก็ต้องอดกังขาไม่ได้ที่ปลาทั้งข้องเน่าเหม็นตาย จะหลุดรอดเหลือมาหนึ่งตัว เจ้าหนุ่มลูกหาบดวงดีแต่เจอฝันสยองเกินต้านทาน ตอบปากคอสั่น...

"ผมนอนหลับไม่รู้เรื่องตั้งแต่หัวค่ำครับนาย...ตกใจตื่นกับเสียงเอะอะโวยวาย พอตื่นก็เจอะอย่างที่เล่า"

มันเล่าเสร็จก็คร่ำครวญ ยกมือไหว้ผมกับคุณนงปะหลก...

"ลงไปช่วยพวกผมด้วย ผมไม่รู้จะทำไงดี กรุณาเถอะครับ"

หากทุกอย่างที่มันเล่าเป็นเรื่องจริง ไอ้หนุ่มคนนี้ก็บริสุทธิ์ผุดผ่องไม่รู้เรื่องรู้ราวความชั่วร้ายที่เหล่านาย ๆ ไร้สมองสุมหัวกันทำ แต่จะให้ลงเขากลางดึกไปดูหรือช่วยพวกมัน ผมยากจะตัดสินใจลำพัง...

"อย่าลงไปนะคะ...ไว้ใจพวกนี้ไม่ได้"!

(((ยังมีต่อ)))

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

สาวงามที่ชิงชังพฤติกรรมโหดพรานโฉดข้างล่างเป็นทุนตั้งแต่มาถึง โพล่งห้ามเสียงดังหน้าตาเฉย ยกปืนสั้นลำกล้อง 4 นิ้วในมือชี้หน้าเจ้าหนุ่ม ทำมันกลัวลนลานเกือบสติแตกรอบสอง...ยกสองแขนขึ้นไขว้ปิดหน้าร้องลั่นภู...

"อย่าทำผม ผมกลัวแล้ว ไม่ลงไปก็ได้...ขอผมนอนบนนี้ด้วยเถอะครับ"

"ไม่ได้...แกลงไปนอนตระพักล่าง จุดกองไฟให้สว่างก็อยู่ได้ พรุ่งนี้เช้าค่อยลงไปดูกัน"!

ผมตัดสินใจเฉียบขาด ความเป็นความตายพรานใจโฉดหาใช่กงการหรือธุระของเรา ทุกข์สุขของมัน พวกเราไม่ข้องเกี่ยว ในป่าดิบแดนเถื่อนแม้ไม่ถึงกับไร้อารยธรรม แต่มนุษยธรรมพร่ำเพรื่อ อาจทำเราเดือดร้อนถึงตายได้!

ในวงล้อมหน้าหลังทั้งปืนสั้นปืนยาวที่พวกเราถือคุมเชิง มาดดุดันยิ่งกว่าผู้คุมคุกใจเหี้ยม ไอ้หนุ่มนิรนามสิ้นทางเลือก ต้องยอมคลานถอยหลังไปตามทางที่พวกเราเปิดให้ ลุกขึ้นแล้วเดินต้วมเตี้ยมลงภูอย่างเซื่องซึมเงื่องหงอย

ผมกับคุณนงและทุกคนเดินตามเป็นหน้ากระดาน ฉายไฟส่องตามเจตนาจะดูว่า มันลงไปแค่ตระพักล่างหรือเตลิดหนีลงภูหายไปอย่างน่าสงสัย

กลางลำแสงไฟฉายกระทบวัตถุบางอย่างบนพื้น ผมเข้าไปส่องดูใกล้ ๆ ต้องขยี้ตาดูชัด ๆ อย่างไม่อยากจะเชื่อ กวักมือเรียกทุกคนเข้ามาช่วยดู...

"ตะขาบไฟ"...!

ดวงดาวร้องเสียงหลง เจ้าเณรน้อยเคยเผชิญหน้าเต็มตัวกับร่างที่ยาวเป็นฟุตเป็นศอกพร้อมคุณเทพ แต่ตรงหน้าเรามันย่อส่วนเหลือตัวเขื่องขนาดเบ้งกว่าตะขาบใหญ่ธรรมดาทั่วไปเล็กน้อย หากความยาวบนร่างสีแดงเพลิงของมันก็สร้างความสยดสยอง ขนลุกเกรียว!

มันมี 4 - 5 ตัวนอนตายเกลื่อนหน้าเส้นมนต์ "มงกุฏพระพุทธเจ้า"!

เจ้าพรานโฉดใช้เดรัจฉานวิชา ปล่อยอาวุธปล่อยของทีเดียวหมดก๊อกดังอาจารย์เลิศว่าไว้ ตะขาบไฟหายากพวกนี้หลุดเข้ามากัดถึงตัว พิษของมันถึงตาย!!!

"เฮ้ย...ไอ้หนุ่ม"...ผมเรียก มันสะดุ้งโหยงตกใจหวิดหัวทิ่มลงทางลาดภู....

"มานี่"....ชี้ให้มันดูซากตะขาบไฟ อยากทดลองความจริงบางอย่าง...

"เคยเห็นมั้ยวะ ?"

ไอ้หนุ่มนิรนาม ก้มดูซากตัวเลื้อยคลานร้อยตีนที่สิ้นฤทธิ์ แต่ยังน่าขยะแขยงสำหรับคนที่เกลียดกลัว พอเห็นชัดคาตาก็แหกปาก

"คะ...เคยครับ ไอ้ตัวพวกนี้พรานนำทางเลี้ยงในโหล...ตะ...แต่มันไม่ใหญ่อย่างนี้ นี่มันใหญ่เกิน เกิดอะไรขึ้นนี่...โอ๊ย ไม่เอาด้วยแล้ว !!?"

มันร้องลั่น หันหลังกระโจนโครมครามลงภูไม่กลัวลื่นตกหกคะมำคอหัก พรวด ๆ ลงถึงตระพักล่าง รีบพัดวีไฟที่ใกล้มอดกองใหญ่ สุมฟืนใส่พักเดียวพวกเราที่ยืนสังเกตการณ์ด้านบนก็เห็นเปลวเพลิงลุกฮือสาดแสงสว่างทั่วตระพัก มันเดินไปที่ซอกหินหยิบข้าวของออกมา เป็นผ้าปูนอนห่มผ้าขาวม้าปิดหน้านอนนิ่งข้างกองไฟไม่ไหวติง

ทุกท่วงท่าอยู่ในสายตาพวกเรา เจ้าหนุ่มนิรนามเป็นคนบริสุทธิ์ที่เคราะห์หามยามซวยมารับจ้างทีมพรานโฉด เรื่องที่มันเล่าล้วนเป็นของจริงทั้งหมด

ป่านนี้พรานหมอผีกับอีก 2 ชีวิตน่าเป็นอย่างที่อาจารย์เลิศเอ่ยปากเหี้ยมเกรียม...

"ส่งของกลับหนนี้ ยากจะยับยั้งหรือหยุดยั้ง"!!!

จอมขมังเวทย์แค่ขยักคำว่า...ถึงตาย!...ไม่เอ่ยออกมาเท่านั้น!

กลางดึกสายลมเย็นกรูเกรียว บนเขาพรานกลับคืนสู่ความสงัดเงียบวังเวง...ผมขนลุก หูยังแว่วเสียงโอดโอยที่ลอยตามลมเหมือนจิตหลอน มองทุกคนไม่มีใครเกิดอาการอย่างผม

"นอนนะคุณนง เดี๋ยวสมอยู่เวรต่อเลย พรุ่งนี้น่าจะวุ่นอีกวัน"!

------------------------
***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

โอนแล้วค่ะ ส่วนเกินร่วมบุญอื่นๆกับคุณอาด้วยค่ะ

 

วันที่ ๒๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันจันทร์ แรม ๕ ค่ำ เดือน ๓ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

สวัสดีครับอาจารย์วันวิ พี่น้องทุกท่านครับ
อนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ
ขอให้อาจารย์วันวิ พี่น้องและครอบครัวทุกท่าน
มีความสุข สมหวัง ร่ำรวย สุขภาพแข็งแรง สำเร็จในกิจการ ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน เฮงๆรวยๆ ทุกท่าน สาธุ

 

สวัสดีครับคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

โมทนาครับน้องจิ้ง กุศลทั้งปวงจงส่งให้สมรัก สมหวัง พลังกายพลังใจเต็มเปี่ยมห่างไกลโรคภัย ศัตรูถูกสอยด้วยศรพระรามเรียบวุธ

 

บุญใส่บาตรยามเช้า
ร่วมอนุโมทนายามบ่าย
แต่สายแค่ไหนก็รับบุญได้

 

หนึ่งพรจากสุพรรณฯ
วันจันทร์เปิดทำงานให้
เบิกบานดวงใจ ทุกพรจง
ส่งมอบกลับให้น้องน้อตด้วย

 

ทักเวลาดีทีไทม์น้องปรายฯ
ตอบให้ในเวลาใกล้เคียงกัน

 

เลขจัดส่งวันนี้

--ED 3146 7764 2 TH บางบัวทอง
--ED 3146 7765 6 TH จรเข้บัว
--ED 3146 7766 0 TH สองพี่น้อง

 

แด่...เศรษฐา ศิระฉายา
@@"ศิลปินแห่งชาติ"@@
===============

**ดาวหนึ่งดวง..ล่วงลาลับ
เคยประดับ....จับฟากฟ้า
มาตามนัด....พลัดพรากพา
เอ่ยอำลา...ด้วยอาลัย
--เพลงทรงพลัง..ยังแว่วหวาน
--ย้อนวันวาน.....กาลสมัย
--ให้ความสุข....ทุกเพศวัย
--'เป็นไปได้'.....ไร้เทียมทาน!

"ดิอิมพอสซิเบิ้ล" หมายถึง 'เป็นไปไม่ได้' แต่วงดนตรีชื่อนี้ ได้ทำสิ่งเป็นไปไม่ได้ ให้"เป็นไปได้" กับการครองแชมป์ถ้วยดนตรีพระราชทาน 3 ปีซ้อน วงแรกและวงเดียวของประเทศไทย

รำลึกถึง เศรษฐา ศิระฉายา เพื่อนเสมือนพี่ดีที่สุดท่านหนึ่งที่จากไป ขอดวงวิญญาณ"พระเชษฐา"(คำล้อเล่นที่พวกเราชอบเรียก หมายถึง"พี่") เดินทางสู่สุคติเทอญ.

 

วันนี้ผมเตรียมเอาเหรียญโบราณกับวัตถุมงคลไปเก็บในตู้เซฟเล็กๆของครอบครัวเพื่อเป็นขวัญ
สำหรับตู้เก็บทรัพย์สินของครอบครัวครับ


เหรียญแรกเป็นเหรียญในตำนาน "เงินถุงแดงกู้ชาติ" ที่ล้นเกล้ารัชกาลที่ 3 ได้ทรงรวบรวมจาก
กำไรจากการค้าสำเภากับต่างประเทศนั่นคือ "เหรียญนกเม็กซิกัน" ที่ล้นเกล้ารัชกาลที่ 5 ทรงได้
นำไปไถ่บ้านไถ่เมืองจากเหตุการณ์วิกฤต ร.ศ.122 ผมได้เอาเหรียญนกเม็กซิกัน 1 เหรียญใส่ใน
ถุงแดงไว้ เพื่อเป็นเสมือนเงินถุงแดงที่จะได้ช่วยกู้บ้านเวลาเกิดวิกฤตครับ





เหรียญชุดถัดมาผมใส่ถุงเขียวตามเคล็ดของคุณแม่บุญเรือน "ถุงเขียวเหนี่ยวทรัพย์" เพื่อให้
ทรัพย์สินงอกเงย ประกอบด้วย 1) เหรียญสุริยัน-จันทรา อาณาจักรฟูนัน อายุ 1,000 กว่าปี
2) เหรียญบาทตราแผ่นดินรัชกาลที่ 5 อายุ 100 กว่าปี 3) เหรียญบาทไอราพต รัชกาลที่ 6
อายุ 100 กว่าปี 4) เหรียญคุ้มเกล้ารัชกาลที่ 9 พ.ศ. 2522 หลวงปู่โต๊ะปลุกเสก 5) เหรียญ
พระบิดาแห่งการค้าไทยรัชกาลที่ 3 ที่ระลึก 6) เงิดพดด้วงรัชกาลที่ 3 หนัก 1 บาท 7) เหรียญ
นางกวักขวัญถุง (ได้จากกระทู้นักขุดฯ) 8) เหรียญขวัญถุงหลวงพ่อรวย วัดตะโก (ได้จากกระทู้
นักขุดฯ) 9) เหรียญหลวงพ่อรวย วัดตะโก หลังพระสิวลี (ได้จากกระทู้นักขุดฯ) 10) เบี้ยแก้
หลวงพ่อตัด วัดชายนา

เหรียญและวัตถุมงคลนี่ผมเตรียมไว้นี้จะเป็นเครื่องระลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของบูรพกษัตริย์
ที่ได้ทรงปกปักรักษาบ้านเมืองให้ร่มเย็นเป็นสุขจนผู้คนสามารถมีทรัพย์สินเงินทองเพิ่มพูนได้
และครูบาอาจารย์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบที่แม้ท่านจะละทางโลกียทรัพย์เพื่อมุ่งหมายโลกุตรทรัพย์
แล้วก็ตาม แต่ด้วยความเมตตาต่อสัตว์โลกที่ยังคงต้องแสวงหาโลกียทรัพย์ ท่านทั้งหลายได้แปร
โลกุตรทรัพย์ของท่านเป็นกระแสบุญเพื่อเหนี่ยวนำให้สัตว์โลกที่มีใจเป็นกุศลได้มีโลกียทรัพย์
และสามารถพิทักษ์รักษาทรัพย์นั้นเพื่อประโยชน์ของตัวเอง เพื่อนร่วมโลกและพระพุทธศาสนา
ได้ครับ

 

ทำบุญวันละเล็ก วันละน้อย แต่ทำบ่อยๆ
ทำกระจายไปทั่วประเทศ
ส่วนแก้วเล็กๆ เป็นสังฆทาน กับ วิหารทาน
เมื่อมีโอกาสได้ไปวัดก็เอาไปหยอดให้ตรงกับประเภทของทาน
..
เหมือนได้ทำบุญเกือบทุกวัน
^__^

ทำบุญวัดละ 10 บาท กล้าโพสไม่เขินค่ะ.. 555555
ทำความดี ไม่ได้ทำผิดนี่เนาะ

 

น้องเสฯจัด'เคล็ด'หรืออุปเท่ห์เป็นมงคลของความมีโชคลาภ มั่งมีศรีสุข และศิริมงคลชีวิตครอบครัวได้อย่างครบทุกมุม เกือบจะหาช่องโหว่ไม่เจอ...ส่งเสริมซึ่งกันและกันรวมทั้ง"ป้องกัน"ไว้รอบด้าน

หนึ่งในเคล็ดวิธีที่ทำผมทึ่ง ก็คือ "เหรียญเงินถุงแดงกู้ชาติ"จาก รัชสมัยล้นเกล้าร.3 นำมาสู่การกู้ชาติในยุคล้นเกล้าร.5 และถูกน้องเสฯใช้เป็น"ขวัญถุง"อย่างเหมาะเหม็ง

คิดได้ไงเนี่ย?...ตีมือให้ 20 แปะครับ!

 

ถูกต้องแล้วน้องจิ้ง ทำบุญ ทำดี มากน้อยไม่ต้องเขิน ดีกว่าพวกอัปรีย์ที่โชว์หน้าโชว์ตาในบ้านเมือง มันโชว์เอาหน้า โชว์ความหน้าด้านจนคนดีๆที่สมองตื้นเขินบางคนพาลคิดไปว่า...

"ทำดีได้ดี มีที่ไหน ทำชั่วได้ดี มีถมไป"...!

เป็นงั้นจริงๆ เพราะน้อยใจที่เห็นพวกเปรตอัปรีย์หน้าชูคอได้ดีมั่งมีอยู่ได้ แม้กระทั่งไอ้พวกหอยเน่านัำเน่าขายพระเก๊ พระผียัดกรุ ยัดเกจิที่มีเกลื่อน ก็ยังหากินอยู่ดีมีสุข นั่นเป็นเพราะ "กรรม"ยังไม่ถึงเวลาทำงาน

ดังนั้นน้องจิ้งทำถูกแล้วที่โชว์ อย่าให้เหมือนที่พูดกันว่า...เพราะคนดีมัวนิ่งเฉย ไอ้พวกคนเลวจึงได้ใจ

โชว์เข้าไปครับ 10บาท 20 บาทก็เงินของเราจากน้ำพักน้ำแรง ไม่ได้ปล้นหรือต้มตุ๋นใครมา

 

สาธุค่ะ ใน FB ก็โพสรูปนี้โชว์เหมือนกัน จะได้เป็นกำลังใจให้คนที่อยากทำบุญ แต่พอจะทำร้อยบาท
ก็ลำบากใจ-ไม่สบายกระเป๋าในภาวะเศรษฐกิจเช่นนี้ 10 บาท นี่แหล่ะ สมัยนี้โอนกี่บาทก็ไม่เสียค่าธรรมเนียม
โอนไปทำนุบำรุงวัดต่างๆ โอนไปตั้งจิตถวายครูบาอาจารย์ไกลๆได้ 10 บาทจากความตั้งใจเรา
บางที ก็อาจจะดังแกร๊ง......ลงไปที่บาตรพระอรหันต์องค์ใดองค์หนึ่งก็ได้ ใครจะรู้ ^__^

วันนี้พระรามเดินทางมาถึงออฟฟิตแล้วค่ะ แต่พอดีมาช่วงบ่าย
ช่วงเช้าวันนี้เข้าไปแค่เที่ยงก็มีคำสั่ง WFH เพราะมีคนในแผนก ATK=2ขีด
เลยกลับบ้านกัน ฝากน้องโอเปอร์เรเตอร์เก็บไว้ให้ก่อน เดี๋ยวเข้าไปวันไหนก็จะไปรับ...


แค่เพียงตั้งจิตตั้งใจ รับเหรียญพระรามแผลงศรมา
พระราม..ก็จะตามมาอีกไม่นานนี้
เมื่อสองปีก่อน ได้เคยร่วมเป็นต้นบุญ รวบรวมเงินบุญหล่อพระจักรพรรดิ์อยู่โครงการหนึ่ง
ผ่านมาสองปี ประธานโครงการจะทำล็อกเก็ตพระรามปราบทศกัณฑ์ส่งมาให้เป็นที่ระลึก

ดีจังหนอ