ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

ค่ะ เรื่องเงินเป็นเรื่องที่ใคร ๆ ก็ไม่อยากสูญเสียไป รวมทั้งพี่สุดใจด้วย
</O
ดังนั้น เงินหาย 5 บาท ที่พี่สุดใจไม่แปลกใจ ไม่ตกใจ แถมขำเสียด้วยนั้น ก็เพราะมีเรื่องเงินหายที่น่าตกใจมากกว่านี้เกิดขึ้นมาก่อนแล้วนั่นเอง
<O</O</O</O</O
ประมาณปี 2545

 

มาเล่าบ้างครับ ว่าจะโพสต์ตั้งแต่เมื่อวานแต่ก็เข้ามาในเว็บนี้ไม่ได้ สงสัยวันแรงงานServerก็เลยอยากพักผ่อนมั่งละมังครับ เหตุเกิดกับคนที่บ้านผมเมื่อค่ำของวันที่ 30 เมษายน ที่ผ่านมาครับ

เย็นวันนั้นผมได้พาภรรยาเข้าไปในตัวเมืองของจังหวัดพระนครศรีอยุธยาภายหลังจากที่เขาเลิกงานแล้ว เพื่อไปทำธุระ(ซื้อสินค้าประเภทที่เขาขายตรงยี่ห้อดัง) แต่ตั้งใจจะไปหาข้าวปลาอาหารทานกันที่แถวๆ บริเวณองค์การโทรศัพท์ของจังหวัดก่อน ซึ่งที่นั่นก็จะเป็นแหล่งรวมอาหารมื้อค่ำที่เยอะพอสมควรทีเดียว ทีนี้เมื่อทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมก็เดินนำมาก่อน เขาก็เดินเลือกซื้อผลไม้ หรือพวกขนมต่างๆ ที่ขายกันอยู่และเดินตามมาทีหลัง ซึ่งคนที่ไปเดินก็เยอะพอสมควรทางเดินก็ไม่กว้างมากนัก แต่เดินสวนกันได้โดยร้านค้าจะตั้งร้านตั้งแผงอยู่สองข้างที่เดิน

พอมาถึงรถแล้วเขาก็เล่าให้ฟังใหญ่เลย บอกว่าเมื่อกี้เดินมาก็ตามๆ คนข้างหน้ามาเป็นผู้หญิงคนนึงทิ้งระยะก็ห่างกันนิดหน่อยไม่ถึงช่วงแขน แต่ก็เดินตามกันมาเรื่อยๆ ไม่เร็วนัก จู่ๆ ขาของภรรยาผมก็ก้าวไม่ออกหยุดกึกซะงั้นแหละ และในช่วงหนึ่งก้าวต่อจากนั้นผู้หญิงคนข้างหน้าเขาก็หยุดแล้วก็หันหลังกลับมาเหมือนนึกขึ้นได้ว่าอยากจะซื้อของอะไรที่เดินผ่านมาแล้วอย่างนั้นแหละ คือถ้าภรรยาผมไม่หยุดก่อนก็จะต้องชนกันพอดี

เขามาเล่าให้ผมฟังตอนขึ้นรถแล้วผมก็ได้แต่หัวเราะหึหึ ไม่ได้วิจารณ์อะไร พอมาถึงบ้านก็พูดอีก บอกว่าจริงๆ นะ ไม่ได้คิดจะหยุด หรือจะดูอะไร จะซื้ออะไรเลย จะรีบไปที่รถเพราะจะต้องไปซื้อของ(ที่ร้านขายตรง)ต่อ เดี๋ยวร้านจะปิดเสียก่อน ก็เลยสรุปกันว่าเป็นตัวอย่างที่ระบบทำให้ดูอีกเหมือนกันว่าอย่างนี้ก็มี ผมก็เลยนำมาเล่าสู่กันฟังครับ

 

เพิ่งกลับเข้ามาค่ะ พร้อมพกพาเรื่องราวที่เพิ่งเกิดใหม่เมื่อสักครู่เข้ามาด้วย <O</O
เห็นคุณ no.9 นำเรื่องมาเล่าให้ฟัง กับประสบการณ์ของคนที่บ้าน พบเจอเมื่อวันที่ 30 เมษายน ช่วงระยะเวลาใกล้เคียงกับพี่สุดใจด้วยนั้น<O</O
ก็จะเห็นว่า ตอนนี้ ระบบกำลังทำตัวอย่างในหลาย ๆ จุด พร้อม ๆ กัน หลังจากขึ้นการทำงานปีที่ 5 คือหลังวันที่ 1 เมษายน 2551 เป็นต้นมา
<O</O
มีหลายเรื่องที่เกริ่นไว้แล้ว พี่สุดใจยังไม่ได้เล่าต่อ เพราะมีเรื่องใหม่เข้ามาแทรกให้เล่าอย่างต่อเนื่องเกือบทุกวัน วันที่ 29 เมษายน เล่าไปแล้ว 2 เรื่อง วันที่ 30 เมษายน กับ 1 พฤษภาคม 51 ยังไม่ได้เล่าเลย วันนี้ก็เจออุปกรณ์เรื่องใหม่เข้ามาอีกแล้ว ประมาณ 11 โมงครึ่ง เมื่อก่อนเที่ยงวันนี้เอง <O</O
<O</O
คราวนี้ไม่ใช่เงินหาย แต่เป็นเงินเกิน 50 บาท<O</O
<O</O
เพิ่งเล่าเรื่องเงินหายข้างบนนั้น (เพราะเมื่อเช้าเพิ่งเข้ามาเพิ่มเติมรายละเอียด เวลา 09.07 นาฬิกา) ยังไม่ทันข้ามวัน ก็ทำเรื่องเงินเกินให้เห็นต่อเนื่องไปเลยทันที<O</O
<O</O
ค่ะ ก็คงต้องขออนุญาตลัดคิวอีกแล้ว สองวันที่ผ่านมาขอค้างไว้ก่อน จะเล่าตามมาทีหลังนะคะ<O</O
<O</O
ในโพสด้านบน # 1484 พี่สุดใจเพิ่งเล่าเรื่อง เงินหายไปจากมือ 5 บาท <O</O
<O</O
วันนี้ ระบบให้คืนมา 10 เท่า คือ 50 บาท<O</O
<O</O
หลังจากเมื่อเช้า พี่สุดใจเข้ามาเพิ่มเติมข้อมูลเมื่อเวลา 09.07 นาฬิกาเรียบร้อยแล้ว ก็ทานกาแฟขนมปังไปตามเรื่อง พอประมาณ 11 นาฬิกา ก็แต่งตัวจะออกไปหาน้าเพื่อไปทำธุระให้ ก็ใส่ชุดปกติ แต่ไม่ได้เอาเงินติดตัวไปเพราะบ้านน้าอยู่ใกล้ ๆ กัน เดินไปนิดเดียว <O</O
<O</O
แต่หยิบเสื้อแจ๊คเก็ตผ้าร่มใส่ทับไ ปด้วย ขณะที่เดินไป ก็เอามือล้วงกระเป๋าเสื้อทั้งสองด้าน ซึ่งมีกระเป๋า 2 ข้างมีซิบรูด ในกระเป๋าว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย แต่ก็เดินเอามือไว้ในกระเป๋าไปตลอดทางจนถึงบ้านน้า<O</O
น้าให้ไปซื้อของให้หน่อย ให้ไปซื้อโหลแก้วที่ตลาดโชคชัย ราคาประมาณ 30

 

เรื่องแปลกๆเกี่ยวกับTV ผมก็เคยเจอนะ (ขอเล่าบ้าง ^^) ผมก็ดูละครอยู่กับพี่ ซึ่งมันจะมี พุธ-พฤหัส ผมก็ดูของวันพฤหัสจบไป พอวันพุธอีกสัปดาห์ต่อมา มันก็ฉายเหมือนเดิมเลย ผมก็ถามพี่ว่ามันฉายอีกรอบทําไม เหมือนเมื่อวันพฤหัสที่พึ่งดูไป ฉากเดิมเลย ..พี่ผมบอกว่ามันเริ่มตอนใหม่แล้ว ฉากนี้ยังไม่เคยดูเลย ผมก็เลยเล่าให้พี่ฟังว่ามันต้องเป็นงี้ ต่อไปมันจะเป็นงี้ๆ ก็ถูกตามนั้นหมด พี่ผมก็งง ..ตกลงพี่ผมความจําเสื่อมรึเปล่า เพราะมันฉายไปแล้ว ??

อีกเรื่องนึงคือ นาฬิกาที่บ้านผม ถ่านมันจะหมดช้ามาก อยู่ได้เป็น 10 ปี (นาฬิกาที่ไว้ห้อยฝาผนังน่ะครับ) มีอยู่ครั้งนึง จู่ๆมันก็หยุด ผมก็คิดว่าถ่านมันหมด ปรากฏว่าสักพักมันเดินถอยหลัง พอดีตอนนั้นฝนตก ฝนก็หยุดตก (พอดีกัน) สักพักมันเดินกลับไปข้างหน้า ทันใดนั้นฝนก็ตกอีก ..ผมก็ล่ะงงเต็กเลย นาฬิกาบ้านผมมันเก๋าจริงๆ ??

แล้วก็ที่เจอประจําเลย คือมีเพื่อนมาบอกว่าเห็นผม ในสถานที่ที่ผมไม่ได้ไป ผมก็บอกว่า เฮ้ย.. ผมไม่ได้ไปที่นั่นนะ แต่เพื่อนผมมันก็บอกว่า (ขอโทษนะครับที่ใช้คําไม่สุภาพ ปกติจะพูดกับเพื่อนไม่ค่อยสุภาพเท่าไร) "มรึงอ่ะ ไม่ต้องมาโกหก กรูเจอมรึงจริงๆ .." หลายครั้งแล้วจนผมล่ะงงจริงๆ.. ว่าผมมีฝาแฝดรึเปล่า เพื่อนผมมันบอกว่าใช่ผมแน่ๆ ..ผมเลยต้องถามพ่อแม่ว่าผมมีฝาแฝดรึเปล่า.. ตกลงผมมีฝาแฝดเหรอครับเนี่ย..??

 

พี่สุดใจกับคุณโสภา มักจะจับคู่กันเสมอ เพราะคุณวาสนากับคุณสมจิตรทำงานที่โรงพยาบาลเดียวกัน ก็จะไปด้วยกัน พี่สุดใจกับคุณโสภา อยู่บ้านทั้งคู่ก็จะออกไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ ๆ<O</O
<O</O
ดังนั้น การพบเจอสิ่งแปลก ๆ ที่ระบบได้ทำไว้นั้น ก็จะมีพยานบุคคลคือผู้ที่เดินทางไปด้วยกัน หรือบางครั้งก็มีคนนอกเข้ามาร่วมรับทราบด้วย นั่นเอง<O</O
<O</O<O</O<O</O<O</O<O</O

เมื่อประมาณปี 2545

 

ทีนี้คุณโสภาก็ลองแกะของตัวเองดูบ้าง ฟาร์มเฮ้าส์หน้าสตอเบอรี่ แล้วคุณโสภาก็พูดว่า .... ของเราก็มี 2 หน้า แบ่งครึ่งเหมือนกัน
<O</O
(ภาพที่คุณโสภาเห็น)





เป็นครีมสดสีชมพูด้านหนึ่ง และสีชมพูเข้มที่อบแห้งแล้วอีกด้านหนึ่ง
<O</O
คุณโสภาก็ลองชิมทีละด้านเหมือนกัน และบอกว่าด้านสตอเบอรี่สดรสชาติเหมือนเดิม แต่ด้านอบแห้งออกเค็มนิด ๆ <O</O
แล้วแบ่งให้พี่สุดใจลองชิมทีละด้าน ก็มีรสชาดเหมือนกัน คือหวานด้านหนึ่ง กับออกเค็มด้านหนึ่ง<O</O
<O</O

จากนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร นั่งทานกาแฟ แล้วคุยเรื่องอื่นไปเรื่อย ๆ เพราะความคิดในขณะนั้น ก็คือขนมปังฟาร์มเฮ้าส์ออกใหม่ มี 2 หน้านั่นเอง

<O</Oแต่พอ 11 นาฬิกา ไปร้านมินิมาร์ก ที่มีขนมปังฟาร์มเฮ้าส์ขาย ก็ไปเดินดูขนมปังแบบที่ทานเมื่อเช้า ไม่เห็นมีเลย แต่ก็คิดว่าคงหมดเพราะออกใหม่สงสัยใคร ๆ ก็อยากลองทาน
<O</O
ตอนเย็น ไปซื้อของที่เซเว่น ตรงศูนย์ท่ารถนครสวรรค์ พอดีเจอขนมปังฟาร์มเฮ้าส์ มาลงใหม่ยังอยู่ในลัง และกำลังวางที่ชั้นพอดี ก็เลยรอดูเพื่อจะซื้อไปให้คุณวาสนา และคุณสมจิตรลองชิมของใหม่ แต่พอเขาวางหมด ก็เห็นมีแต่หน้าปกติ ไม่เห็นมี 2 หน้าในแผ่นเดียวเหมือนที่เราทานเมื่อเช้านี้เลย ก็เลยถามพนักงานว่า<O</O
<O</O

ฟาร์มเฮ้าส์แบบนี้ แต่มี 2 หน้าในแผ่นเดียวไม่มีเหรอ
<O</O
เขาบอกว่า ไม่เคยเห็นมี มีแต่แบบนี้แหละ<O</O
<O</O

ก็เริ่มสงสัย เลยซื้อทั้ง 3 แผ่นกลับไปบ้าน หน้าเนยสด หน้าสตอเบอรี่ หน้าบลูเบอรี่

<O</Oเมื่อไปถึงบ้าน ก็ไปหาคุณโสภาก่อนเลย บอกว่าเราไปหาซื้อขนมปังแบบเมื่อเช้าไม่เห็นมีเลย มีแต่แบบเดิมนี่แหละ ก็เลยคุยกันว่า สงสัยระบบทำให้ดูอีกแล้ว แต่เราก็กินจริงกันนะ รสชาติก็ไม่เหมือนกันด้วยอีกต่างหาก
<O</O
<O</O
ตอนเย็น คุณวาสนา คุณสมจิตร กลับมาจากทำงาน ในช่วงนั้นจะมีการประชุมระบบกันบ่อยมาก เพราะตอนเย็นจะต้องมีการมาเล่าในสิ่งที่แต่ละคนได้พบเจอมา ซึ่งจะมีการพบเจอเรื่องแปลก ๆ เกือบทุกวัน ในทุก ๆ คน
<O</O
<O</O
วันนี้ก็เช่นกัน เมื่อเข้าร่วมประชุมพร้อมกัน 4 คน ก็เล่าเรื่องขนมปังที่พบเจอ และทานมาแล้วเมื่อเช้าให้ฟังอีก 2 ท่านฟัง พร้อมทั้งนำขนมปังที่พี่สุดใจซื้อมา 3 แผ่นออกมาวางเป็นตัวอย่างด้วย

ก็แกะออกมาดูเห็นเป็นหน้าเดียวอย่างที่เคยซื้อมาทานประจำ ก็เลยชิมกันดู ไม่แปลกอะไร

แล้วที่พี่สุดใจ กับคุณโสภาลองชิมเมื่อเช้านี้ล่ะ
อีกส่วนที่เกินมา เราชิมอะไรกัน? <O</O
<O</O

แต่.... ที่แปลกกว่านั้นยังมีอีก
<O</O
<O</O

พี่สุดใจก็อธิบายว่า เมื่อเช้านี้มันแบ่งเป็นรูปสามเหลี่ยมแซนวิช เป็น 2 ครึ่ง หน้าเนยสด กับหน้าเนยอบแห้ง และรสชาติก็ไม่เหมือนกันด้วย<O</O
คุณโสภาก็พูดทันทีว่า ไม่ใช่ แบ่งแบบครึ่งสี่เหลี่ยม ไม่ใช่สามเหลี่ยม
<O</O
ไม่ใช่ แบ่งแบบสามเหลี่ยมแซนวิช พี่สุดใจยังคิดเลยว่า เขาผลิตสองหน้าแบบแซนวิชเลยนิ ไม่ใช่แบ่งครึ่งสี่เหลี่ยมแน่นอน
<O</O
<O</O

เมื่อเช้า ต่างคนต่างก็เห็นว่า ขนมปังแบ่งครึ่งจริง มี 2 หน้าจริง รสชาติไม่เหมือนกันจริง แต่ที่ไม่ได้คุยกันก็คือ เห็นแบ่งแบบไหนนั่นเอง
<O</O
<O</O





ก็สรุปว่า เห็นการแบ่งครึ่งของขนมปังไม่เหมือนกัน เราเห็นเป็นสามเหลี่ยมทั้ง 3 อัน คือของเรา ของคุณโสภา และหน้าบลูเบอรี่ ที่แกะออกทานอีกแผ่นหนึ่งด้วย
<O</O

แต่คุณโสภาเห็นของพี่สุดใจเป็นแบ่งสี่เหลี่ยม ของตัวเอง และหน้าบลูเบอรี่ ก็เป็นการแบ่งแบบสี่เหลี่ยมทั้ง 3 อัน
<O</O
<O</O




หลังจากนั้นก็มองหน้ากันแล้วหัวเราะ ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ เพราะเห็นจริงด้วยตาเนื้อทั้งสองคน แถมยังกินขนมปัง 2 หน้าหมดไปแล้วด้วย

สรุปว่า อายตนะมีการรับรู้ถึง 4 ส่วนด้วยกัน คือตามองเห็นภาพจริง ที่ไม่มีจริง จมูกได้กลิ่นที่แตกต่างกัน คือลองดมกันดูแล้วกลิ่นแตกต่างกัน มือสัมผัสเนื้อขนมปังรู้สึกแตกต่างอ่อน และแข็งต่างกัน แถมลิ้นยังได้ลิ้มรสชาดที่ไม่เหมือนกันอีกด้วย ถือว่าได้รับรู้ทางอายตนะเกือบครบในครั้งเดียวเลย

ไม่มีหลักฐานภาพถ่ายขนมปัง 2 หน้ามาให้ชมกัน เพราะทานขนมปังไปหมดแล้ว นอกจากนำขนมปังแบบเดียวกันมาจำลองภาพเพื่อประกอบข้อความที่เล่ามาเท่านั้นค่ะ

<O</O
<O</O
<O</O
</O

 

หวยออก 001 เลขใบ 50 สองครั้งเลย บังเอิญ จริง ๆๆๆๆๆ

 

โห...พี่สุดใจ แบงค์ 50 มันหล่นตั้งแต่ 11.30 น. ทำไมมาโพสต์ช้าจังล่ะครับ(วันนี้ 02:36 PM) ผมก็เล็งๆ อยู่แล้วนาว่าเลข 001 ....เสียดาย..ไม่ทัน

 

ออกความเห็นนิดนึงแล้วกันนะครับ เท่าที่เห็นน่าจะเป็นเรื่องของระบบจะทำให้เห็นด้วยว่ารู้อนาคตได้อย่างแม่นยำจริงๆ เท่าที่ทราบวิธีการนี้ พระท่านก็ชอบจะทดสอบกำลังใจเรื่องเลขในแบงค์บ่อยๆ ว่าจะมีความโลภหรือความลังเลสงสัยแค่ไหน หลายๆ คนคงจะเคยผ่านเรื่องแบบนี้มาบ้างแล้ว ถ้าทำแล้วไม่กระทบต่อกฏของกรรมก็สามารถทำได้ เพราะผมเองก็เคยสงสัยเหมือนกันว่าถ้าทราบอนาคตหมดทุกอย่างจริงๆ งั้นก็รู้อนาคตมาเปลี่ยนอดีตก็ทำได้น่ะสิ แต่ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว แต่คงยังมีหลายๆ คนยังเคยสงสัยหรือยังสงสัยเหมือนกับผมเมื่อก่อนเหมือนกัน
ซึ่งในทางกลับกัน ถ้าระบบสามารถรู้อนาคตได้หมดทุกอย่างถูกต้องตามความเป็นจริงเสียแล้ว แสดงว่าแม้แต่ตัวระบบเองก็คือส่วนนึงในฟันเฟืองของกฏแห่งกรรม เหมือนเช่นเราๆ ท่านๆ ทุกคน เพียงแต่เป็นผู้ที่สามารถเข้าใจถึงวิถีทางที่ถูกต้องที่ควรจะเป็นนั่นเอง
ไม่ได้ตั้งใจจะกวนนะครับ เพียงแต่ถามเพื่อคำตอบ ที่อาจจะทำให้เกิดปัญญาเห็นโลกตามความเป็นจริงก็เท่านั้นเองครับ

 

โห!!!เชื่อเขาเลยครับ พี่สุดใจ.....
ระบบเริ่มทำงานจริงจัง มีวินัย แล้วไหม๊ล่ะ
เป็นไปได้กับไอเดียที่ว่า ระบบกำหนด"กฎแห่งกรรม"
เห็นที พุทธบริษัททั้งหลาย ต้องรีบตั้งใจ "ละชั่ว ทำดี หนีกรรม"
ด่วน!!!!!!!!!!มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
(ping) (ping) (ping)

 

ถูกต้องครับ หลายๆ โพสต์ที่พี่สุดใจและผมได้มาโพสต์ไว้นี้จริงๆ แล้วจะแฝงด้วยนัยยะสำคัญอะไรบางอย่าง ที่ในบางครั้งผู้โพสต์เองจะมาวิเคราะห์บอกกล่าวเล่าไขให้กระจ่างแจ้งซะทีเดียวนั้น ก็อาจจะเสี่ยงต่อการถูกตำหนิติติงจากท่านผู้ที่เข้ามาอ่านได้ คงต้องปล่อยให้ท่านผู้อ่านศึกษาหาความน่าจะเป็นตามเรื่องราวที่ได้โพสต์ไว้แล้วนั้น เช่น ในโพสต์ที่#1487 ที่ผมเพิ่งโพสต์ไปในวันนี้ หากได้วิเคราะห์ดูให้ดีดีก็จะเห็นว่าได้ทำตัวอย่างให้เห็นว่ารู้ล่วงหน้าว่าในอีก 1-2 วินาทีต่อมาจะเกิดอะไรขึ้น 1-2 วินาทีก็ถือว่าเป็นอนาคตข้างหน้า ไม่ว่าจะเร็ว หรือช้ากว่านั้นก็คืออนาคต ชื่อของกลุ่มที่ชื่อว่า กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) คำว่า"กลุ่มประสานงาน" ก็คือการที่จะต้องประสานงานกับกลุ่มต่างๆ และประชาสัมพันธ์เรื่องราว ประสบการณ์ ข้อมูลและตัวอย่างที่ระบบได้ทำไว้กับคนของระบบหลายๆ คนนี้ออกสู่สาธารณะ โดยเป็นการแจ้งเพื่อทราบในปัจจุบัน แต่ในอนาคตคำว่า "เพื่อการเตือนภัย" นั้น ผู้ที่จะเตือนภัยก็คือระบบซึ่งจะผ่านข้อมูลมายังคนของระบบทั้งหลายนั้น จะต้องเป็นข้อมูลที่ถูกต้องแม่นยำ และเป็นเรื่องจริง

ส่วนเรื่องเล่นหวยรวยโปอะไรนี่ ผมดึงเอามาแซวกันเพื่อขำขำเท่านั้นละครับ แต่จุดประสงค์จริงๆ ของผมก็เพื่อจะชี้เป้าตามที่คุณGenerationXXXได้ออกความคิดเห็นมานั่นแหละครับ (เฉพาะตัวแดงๆนะครับ) แหมคุยเรื่องปล่อยวางกันมาซะตั้งมากมายแล้ว จะมาสะดุดกิเลสตัวใหญ่ตายน้ำตื้นแค่ความโลภ มันก็คงจะดูไม่เข้าทีซะเท่าไรใช่มั๊ยล่ะครับ ว่าแต่แหม...ทำไมพี่สุดใจโพสต์ช้าจัง

 

พี่สุดใจก็กลัวเพื่อน ๆ สมาชิกจะเล็งเลข 001 ในแบงก์ 50 นี่แหละค่ะ ทำให้พี่สุดใจอิด ๆ ออด ๆ ถ่วงเวลาไว้จนบ่าย 2 โมงกว่า ตั้งใจจะให้เลยเวลาออกล็อตเตอรี่ไปก่อนด้วยซ้ำจึงค่อยโพส <O</O
<O</O
แต่ระบบให้โพสไว้ก่อน
<O</O

ถ้าหากไม่ได้มีหลักฐานว่ามาโพสไว้ก่อนแล้วล่วงหน้า คือโพสหลังจากสลากออกแล้ว ถ้าเป็นตัวเลขเดียวกับรางวัลที่ออก พี่สุดใจก็คงไม่กล้านำมาเล่า เพราะเดี๋ยวจะหาว่าโมเม รู้ตัวเลขที่ออกแล้ว จึงค่อยมาโพส ดีหน่อยที่โพสล่วงหน้า จึงพ้นข้อกล่าวหาว่าโมเมกล่าวอ้างเอาเอง ให้สันนิษฐานว่าเป็นการบังเอิญก็ยังดีกว่า

<O</O</O
แต่การที่จะกล่าววันนี้ ไม่ได้มุ่งหมายให้สนใจในเรื่องตัวเลขที่เกิดขึ้นในวันนี้ บางท่านคิดว่าเป็นการบังเอิญ แต่หลาย ๆ ท่านที่ได้ติดตามอ่านมาอย่างต่อเนื่อง จะเริ่มทราบแล้วว่า เป็นการบังเอิญที่บ่อยเกินไป เหมือนมีใครจงใจจัดวาง
<O</O

ถ้ามองเข้าไปให้ลึก จะเริ่มรู้ว่า ในหลาย ๆ เรื่อง ในหลาย ๆ เหตุการณ์ มีการจัดวางสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นไว้แล้วล่วงหน้า เหมือนมีการรู้ การเห็น ในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น แล้วเตรียมการไว้ให้พร้อมสรรพ <O</O
<O</O
พี่สุดใจหรือคนอื่น ๆ ในระบบ มีหน้าที่เพียงทำไปตามขั้นตอนเหล่านั้น เช่น ให้ไปที่นี่ ก็ไป แล้วเมื่อไปก็เจอคนนี้ที่ต้องประสานข้อมูลกัน ให้เอาข้อมูลไป 3 ชุด ก็ไปเจอคน 3 คนที่ต้องการข้อมูลนี้ ให้โทรศัพท์ตอนนี้ ก็พอดีคนที่รับสายเพิ่งกลับเข้ามา หรือแม้แต่ copy พี่สุดใจให้คนอื่นเห็น ต้องใส่เสื้อผ้าชุดนี้ล่วงหน้า 15 วัน พอวันนั้น ก็ต้องใส่ชุดนี้จริง ๆ <O</O
<O</O
มีหลายเหตุการณ์บอกได้ไม่หมด ที่ทำให้รู้ว่า มนุษย์ต่างดาว มีการรู้ล่วงหน้าในเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในแต่ละเหตุการณ์ เพียงแต่ว่า จะบอกให้ทราบหรือไม่ หรือจะมีกระบวนการจัดการอย่างไรในแต่ละเหตุการณ์ ที่จะเป็นการไม่แทรกแซงในเรื่องของวิถีกรรมของมนุษย์โลกโดยทั่วไป<O</O
<O</O
ดังนั้น ทุกเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น มนุษย์ต่างดาวย่อมรู้ว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรบ้าง มากน้อยแค่ไหน หนักหนาสาหัสหรือไม่ อย่างไร แต่การที่จะทำให้มนุษย์ตื่นตระหนก ไม่ใช่จุดประสงค์ของมนุษย์ต่างดาว แต่ได้มีการเตรียมการให้ความช่วยเหลืออย่างเงียบ ๆ ในหลาย ๆ ด้าน โดยมีการวางโครงการไว้ทั่วโลกนั่นเอง<O</O
<O</O
การที่ค่อย ๆ ทำเหตุการณ์ ค่อย ๆ ถ่ายข้อมูลเทคโนโลยี ค่อย ๆ นำอุปกรณ์มาให้เห็นทีละชิ้นอย่างต่อเนื่อง ให้มนุษย์เห็นยานอวกาศได้ด้วยตาเนื้อพร้อม ๆ กันหลาย ๆ คน เพื่อเป็นหลักฐานของการมาโลกมนุษย์ของเขาจริง และทำเรื่องมิติให้เห็นหลากหลายรูปแบบนั้น นั่นหมายความว่า เทคโนโลยีเหล่านี้มีจริง สามารถใช้ได้จริง และมีการเตรียมการไว้เพื่อช่วยเหลือมนุษยโลกจริง ๆ <O</O
<O</O
ก็คงเป็นหลายมุมมอง ที่ต่างคนต่างคิด อยู่ที่ว่าจะเชื่อในข้อมูลที่พี่สุดใจได้กล่าวไว้ มากน้อยแค่ไหนเท่านั้นเอง <O</O
<O</O

 

ฮ่าๆ อ่านแล้วหนุกดี พี่สุดใจ รู้ทันด้วย ว่าคนดูจะเล็งอะไร ขำดี
ใกล้ๆ กลางเดือนพี่มาเล่าอีกนะคะ^-^

 

มาขำ ๆ ด้วยคน โดนมาเหมือนกัน ให้เราเห็นภาพล็อตเตอรี่ซะ เราเลยสนองตอบซื้อล็อตเตอรี่ซะ 1 ใบ + เบอร์ทองอีก 3 ไม่คาดหวังหรอก ข้างในมันบอกแล้วว่าเดี๋ยวจะต้องโดนอีก เลยปล่อยวางไว้ก่อน ไม่ถูก แถมขำดีด้วยเพราะรู้ทัน ถ้าเป็นคนอื่นอาจซื้อเยอะเลยก็ได้ สรุปเสียไป 400 บาทในการณ์นี้ ข้างในถามอีก เข็ดมะ

 

เมื่อหลายงวดก่อนเราเคยท่องคาถาทำน้ำมนตร์ดูหวย

ได้เลข 11 ชัดมาก แต่ไม่ซื้อเพราะคิดว่ามันไม่แม่น

เราคิดว่าเป็นเพราะ น้ำมันนิ่งแล้วเทียนมันเลย เรียงกันเป็นแนวยาวมากกว่าแต่

ปรากฏว่า มันออกมา 11 จริงๆ

มางวดนี้ เราคิดว่า ซื้อมั่วๆไปดีกว่า แล้วก็ถูกกินไป 100 บาทเพราะเราเล่นหนุกๆซื้อ รัฐบาล 1 ใบเอง แต่ใจคิดนะว่า 2 ต้องมา แล้วก็มาจริงๆ ซื้อ 32 มันออก 62 เฉยเลย

 

กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)​

ขอแสดงความไว้อาลัยแด่
<O</O
<O</O
คุณหมอศศิธร โตพิพัฒน์
<O</O
<O</O​

แม้ระยะเวลาอันสั้นที่พี่สุดใจได้มีโอกาสรู้จักกับคุณหมอศศิธร ซึ่งพบท่านเป็นครั้งแรก ที่สำนักงาน UFO THAILAND</ST1 และได้มีโอกาสร่วมสนทนากับท่าน พร้อมสมาชิกพลังจิตท่านอื่น ๆ ในวันนั้น
<O</O
พบท่านอีกครั้ง ที่อาศรมบูรพาป่าละอู ได้มีโอกาสสนทนากับท่าน ความประทับใจในความเอื้ออาทร ความเป็นกันเองของท่านที่มีให้กับกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) ในวันนั้น ยังตราตรึงอยู่ในใจของทุกคนจนถึงทุกวันนี้
<O</O
<O</O​

แต่วันนี้ ท่านได้จากไปแล้ว ​

ขอกุศลทั้งหลาย ที่ท่านได้สร้างสะสมมาตลอดชีวิต และในทุกภพทุกชาติที่ผ่านมา จงนำท่านเข้าสู่แดนนิพพานดังที่ท่านมุ่งหวังด้วยเทอญ​

<O</O​

ด้วยความอาลัยยิ่ง<O</O​

กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)​

ภาพแห่งความทรงจำ​

​

​

​

ไว้อาลัยคุณหมอ ศศิธร โตพิพัฒน์

 

ขออนุญาต ต่อจากที่เรื่องเลขหวย 001วันนั้นรีบจะเดินทางไปต่างจังหวัดเลย ลงข้อความสั้น ๆ ให้ทุกท่านได้สังเกตไว้ ตอนที่อ่านข้อความพี่สุดใจ เกือบบ่าย 3 โมง มีความคิดทันที่ว่า ในใบนี้ต้องออกเลขหวยแน่นอน และเป็นความคิดที่มั่นใจมากกกก แต่ผมไม่ทราบว่าได้รับแจ้งจากระบบ หรือไม่ แต่มั่นใจ จึงโทรไปบอกเพื่อนให้หาซื้อแล้วคิดล่วงหน้าแล้วว่าต้องซื้อไม่ได้ หรืออะไรสักอย่างที่จะทำให้ปล่อยวาง แต่ต้องออกเลขหวย แต่ที่คิดคือ 50 เพื่อนแจ้งเขาเก็บหมดแล้วซื้อไม่ทัน เราก็เลยคิดว่าต้องออกแน่ นอน หรือไม่ก็เลขท้ายแบงค์ คือ001 แต่ในความคิดผมต้องออกในแบงค์นี้แน่นอน ร้อยเปอร์เซ็นต์ แล้วระบบต้องการให้เราเสียดาย ผมคิดล่วงหน้าดักไว้เลย แต่เขากลับทำให้ เห็นมากกว่า ว่ากลัวจะบังเอิญ หรือป่าว001 เลยออก สองคร้ง เพื่อตอกย้ำให้เราได้รู้ว่า เขาคิดได้มากกว่า ที่เราคิด

 

มาที่จอมบึง ราชบุรีสิคับ


มีคนเห็นบ่อยๆ



รับรองมาอาจเห็นนะคับ

 

นับว่าคุณ wellrider ก็เป็นผู้หนึ่งที่ได้พบเจอประสบการณ์แปลก ๆ มาหลากหลายรูปแบบ และเท่าที่พอทราบ ก็คือคุณ wellrider ได้เคยเห็นจานบินมาแล้ว 1

 

ในวันนั้น ได้เห็นคุณ resculp online อยู่ในกระทู้นี้ตลอด ตั้งแต่พี่สุดใจเริ่มโพส เมื่อประมาณบ่าย 2 โมงกว่า จนกระทั่งลอตเตอรี่ออก

แล้วคุณ resculp ได้มาโพสแจ้งข้อมูลตัวเลข 001 ที่ออก 2 ครั้ง ประมาณ บ่าย 4 โมง ซึ่งพี่สุดใจก็ได้รับทราบข้อมูลนี้จากคุณนั่นแหละค่ะ

เพิ่งทราบว่าเข้ามาเล็งเลขเหมือนกัน อุตส่าห์ดีใจ นึกว่ามา online อยู่เป็นเพื่อนพี่สุดใจเสียอีก

จะเห็นว่า เมื่อเรามีความเข้าใจในเรื่องของการปล่อยวาง จะนำไปใช้ได้ในทุกสถานการณ์ แม้กระทั่งโลภอยากได้เงิน แต่ในความโลภนั้นก็จะมีการปล่อยวางไว้ด้วย คือถึงจะโลภ ก็โลภครึ่งเดียว คือในความอยากได้ จะเผื่อความคิดว่าต้องไม่ได้ไว้เสร็จสรรพ ดังนั้น ไม่ถูกก็ไม่เป็นไร ถ้าถูกได้ก็ดี

นี่คือการหวังในสิ่งที่ไม่ค่อยหวัง

คือหากหาซื้อได้ ก็หวังว่าเลขนี้น่าจะออก แต่สิ่งที่ไม่ค่อยหวังก็คือ สงสัยทดสอบเราอีกแล้ว ซื้อไปก็คงไม่ถูกหรอก

มันจึงไม่จับเต็ม เพราะไม่ได้ยึดแน่น หรือหวังมากเช่นเคย คือไม่ค่อยหวัง ไม่ค่อยลุ้นจริงจัง เพราะถ้าถูกก็ดีใจนิดหน่อย ไม่ถูกก็คิดว่า .... ว่าแล้วเชียว.... แล้วเลยหัวเราะขำ ๆ ก็มี เพราะรู้ทัน ความทุกข์ก็จะไม่เกิด หรือถ้าจะเกิด ก็มีเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

แต่ถ้าหากก้าวข้ามความอยากได้ อยากมี ตรงจุดนี้ได้แล้ว ก็ขออนุโมทนาด้วย

หากบางท่านที่ยังอยากที่จะตั้งความหวัง โดยยอมเสี่ยงที่จะเจอทั้งความผิดหวัง และสมหวังนั้น ก็ต้องรู้ให้เท่าทันอารมณ์ดีใจ เสียใจที่เกิดขึ้นในขณะนั้นด้วย

ซึ่งสิ่งเหล่านี้ ถ้าสามารถนำมาใช้ได้ทันท่วงที มีสตินำไปใช้ในทุกสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในทุก ๆ ขณะแล้ว แนบความคิดแบบปล่อยวางควบคู่ไปด้วย ความทุกข์ก็จะเกิดได้ยากนั่นเอง