กาลครั้งหนึ่ง ไม่นานนัก....

Goodnight

 

Please sleep under the palace …
Waiting for waking up by Me…
The ancient windows had been broken…
And the Prince will conquer it all..


When the moon rises … You will see …
See the meaning of life ..
The destination will tell your fate…
And if you feel worry about your future ..
Your past life will wrap up your soul…

No matter what life is ..
May be the end coming up suddenly..
Do you hear me?

What about your P R O M I S E ?

Fate or Trust

how ?

 

เมื่อเวลาได้ก้าวผ่านกาลไกลโพ้น
สายใยสัมพันธ์ได้จุติขึ้นใหม่เพื่อ "เชื่อมต่อ"
สิ่งเหล่านี้คือการ "จุติ"
คือการเดินทางครั้งใหม่ของดวงจิต "ที่รอคอย"​

 

การเดินทางของดวงจิต....ลึกลับซับซ้อน....
ไม่ใช่ทุกดวงจิตจะมีความสามารถ
ได้เดินทางไปถึงจุดหมายปลายทางได้
มันน่าแปลก ที่เหมือนว่าจะลิขิตเส้นทางได้เอง
ทั้งที่...ดวงจิตนั้น กลับถูกขีดเส้น จับวางไว้อย่างถูกต้อง ถูกที่ ถูกเวลา​

 

แม้จะแปลกออกไป แม้จะเป็นเส้นทางสายใหม่
แต่สิ่งที่ได้พบเจอ กลับเป็นสัญญาเดิม เป็น "คำมั่นสัญญา"

หลายครั้งหลายครา ที่มนุษย์เป็นผู้ไร้ความสามารถ แต่แท้จริงเป็นผู้มีสิทธิพิเศษสูงสุด
แต่มนุษย์ไม่เคยนึกถึง
กลับถูกความต้องการที่เรียกว่า กิเลสทั่วไป กลืนกิน พันธสัญญาเดิมจนลืมสิ้น

 

เมื่อสำนึกได้หมายรู้ แต่ผิดเป็นครู มนุษย์เรียนรู้ที่จะทำผิดบาปมากกว่าทำความดี
ทั้งที่ตั้งใจว่า จะทำดี จะทำกุศล จะไม่เบียดเบียนผู้ใด
ก่อเกิด ปณิธาน และ คำมั่นสัญญา
และเมื่อเกิดมาเป็น มนุษย์ มันซับซ้อนกว่านั้น
เพราะเมื่อตั้งใจทำ แต่สิ่งที่ไม่ได้ตั้งใจทำกับมีพลังอำนาจ
มันครอบงำ มันทำให้ลืม สิ่งที่ต้องทำ และสิ่งที่ควรทำ

 

พันธสัญญา

เมื่อจำได้ก็จงทำ ไม่ใช่แกล้งลืมและด้อยคุณค่าไป
มนุษย์เราไม่เหมือนกัน
คำมั่นสัญญาแต่ละคนไม่เหมือนกัน
บุญบาปก็ไม่เท่ากัน

สิ่งพิเศษกว่าใคร ก็คงอยู่ที่ว่า มนุษย์ผู้นั้นจะกระทำสิ่งที่ได้ตั้งใจรักษาสัญญานั้นไว้หรือเปล่า?

 

สูตรสมการที่สร้างขึ้นตั้งแต่กำเนิดมนุษย์บนโลกใบนี้

มนุษย์ รักษาไว้ซึ่ง คำมั่นสัญญา หรือเปล่า?

คำมั่นสัญญา เท่ากับ ปณิธานและความตั้งใจ
มันจะเป็นไปได้ไหม ถ้ามนุษย์จะเดินในเส้นทางที่แก้โจทย์สมการที่ถูกลิขิตไว้แต่แรกเริ่ม

เพราะฉะนั้น มันคือการท้าทายอย่างหนึ่ง
ใครคือผู้แก้โจทย์สมการนี้ได้ คือผู้คู่ควร ทรงคุณค่า หนึ่งเดียว
เป็นสุดยอด เป็นที่สุด เป็นตำนานให้คนกราบไหว้และกล่าวขาน

 

ไม่มีสิ่งใดที่อยู่ชั่วกัลปวสาร

ไม่มีสิ่งใด อมตะ

ทุกอย่างมีจุดจบของมัน

เมื่อมีจุดจบ ก็มีเริ่มใหม่

 

สมการใหญ่ ผู้ใดคือผู้แก้สมการโจทย์นี้ได้อย่างถูกต้อง ถูกเวลา

มนุษย์คือผู้คิดคำตอบ ส่วนโจทย์นั้น คือคำมั่นสัญญา

คำตอบจะถูกต้อง เข้าท่าหรือมั้ย ใครคือผู้เฉลย

มันมีคำตอบในที่สุด

อย่าเพิ่งท้อแท้ใจกันไป ยังมีอะไรรออยู่อีกมากมายที่ สัญญาแต่ละข้อได้ตั้งโจทย์เอาไว้

แค่รอให้มนุษย์มาแก้สมการ

 

เส้นทางที่จุติเกิดมา ถึงตั้งใจเลือกแต่ก็ไม่ได้ดั่งใจต้องการ
มันไม่ได้สนุกสนาน และการรักษาสัญญาไว้มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ

บางทีหมดพลัง หมดกำลังใจ แต่เพราะต้องการรักษาสัญญาถึงได้ยอมอดทน

ขอให้แรงใจหนุนใจไม่ให้เราวิตกจริตและเดินเกมส์ผิดไปกับบางสิ่งที่คอยดักทำร้ายตลอดเวลา


ไม่มีใครทำร้ายตัวเราได้นอกจากใจเราเอง

 

ในวัฐจักรหนึ่ง มันไม่ใช่เกมส์ เพราะไม่มีผู้ใดแพ้ชนะอย่างเอกฉันท์
ทุกอย่างมีความเทา

แต่สีขาวก็ขาววันยังค่ำ สีดำมันก็ดำอยู่อย่างนั้น
หากเลือกที่จะเทา
สุดท้ายก็ไม่มีฝ่ายไหนเขาเข้าข้าง
กลับถูกทิ้งให้อ้างว้างเดียวดาย

แต่ถึงอย่างนั้นก็ต้องอดทน ความอดทน ขันติเท่านั้นที่จะช่วยได้

 

การตกต่ำ การได้รับการยกย่อง
มันไม่จีรัง
หากหลงตรรกะผิดไป สิ่งที่ตั้งใจมันจะหายไปทั้งหมดทั้งสิ้น

อุตส่าห์ เกิดใหม่ ทั้งทีจะทำให้มันดีกว่าเก่าไม่ได้เหรอ
เหนื่อยไหม ที่ต้องยอมแพ้กิเลสตนเองแล้วสูญเสียแรงใจไปบ่อยๆ
อย่าโทษใคร พิจารณาดูการกระทำตัวเองจะดีกว่า
ดูว่า ถ้าตั้งใจรักษาสัญญาจริงจะสามารถแก้ไขข้อผิดพลาด และสร้างประโยชน์มหาศาลได้หรือไม่

 

การจุติใหม่​

 

มนุษย์พยายามมากล้นที่จะไร้เทียมทาน

ได้ 1 เสีย 3

 

มนุษย์ที่ลิขิตไว้ การถูกจัดเตรียม

พระเอก ไม่มีวันตาย ต่อให้ย่ำแย่แค่ไหนก็สุดยอด

แต่ตัวร้ายเก่งแค่ไหนตายทุกที

 

พร้อมหรือยังล่ะ

ที่จะรักษาสัญญาณ หนทางไม่ใช่ง่ายๆ
รู้แล้วไม่ถูกใจก็ไม่ใช่ล้มเลิกหรือ หลงทางแบบกู่ไม่กลับ

จำไว้นะ พระเอกไม่มีวันตาย ไม่มีวัน ถ้าตายก็เป็นตำนาน

อยากเป็นตำนานไหม พร้อมหรือเปล่า ใจน่ะไหวมั้ย

 

อยากเป็นพระเอก มันก็ต้องคัดเลือก มันก็ต้องมีดีกรี มีคุณสมบัติ
ไม่มีใครเค้าจะเป็น พระเอก ได้ง่ายๆหรอก
ความเท่าเทียมนั้นไม่มีอยู่จริง
เพราะทุกคนใฝ่ฝันอยากเป็นพระเอก
ในความเป็นจริง ผู้ไ้ด้เป็นพระเอก มีเพียง หนึ่งเดียว

ส่วน คณะผู้สนับสนุน พระเอก มันก็แบ่งว่าเพื่อผลประโยชน์ของใครกันแน่
นั้นล่ะ ใครมันจะสนับสนุน พระเอกฟรีๆ โดยไม่ได้ส่วนผลประโยชน์นั้นๆ
อยู่ที่ ผลประโยชน์นั้นมันเข้าท่าหรือเปล่า

 

อ่อนแอก็แพ้ไป พ่อแม่เพื่อนฝูงของพระเอก จะยอมเสียสละไหม

 

ว่าไงล่ะ เจ้าหญิงอนัตตา ​