ห้องแมวยิ้ม สัพเพ เหระ อะไรก็เอามาลงกระทู้นี้ได้ครับ

จัดเพลงต่าย อรทัย มาสักเพลงสิท่านชีวิน

 

เมียริยำชนตามมาเมื่อรัยก็โดนล๊อคประตูอีก

 

ห้องนี้เราเอาไว้พักผ่อนอย่างเดียว...มันเป็นโรงเตี๊ยมของเหล่าจอมยุทธน่ะ....ถ้ามาเราก็ดึงไปห้องแม่ชีหรือไม่ก็ห้องท่านไฮเปอร์นู้นแหละ...มีสนามไว้ประลองกับอาการวิปลาสได้อีกเยอะ

 

กะมู้ว์ไหนมีไทยมุงมากๆเมืยริยำชนชอบ
ไปโชว์ คนน้อยไม่ค่อยเข้าฮับ

 

พวกท่านเอาเวลาไหนพักผ่อน...เราเข้ามาทีไรก็เห็นคุยกันตลอด

 

เจ้าของกระทู้เองก็เคยวิปลาสมากกว่านี้นะครับ
วิปลาสเห็นสมมุติของสมมุติเป็นจริงเป็นเหตุเป็นผล 555 มโนหนักเข้าขั้น

ตอนนี้ก็ยังวิปลาสเห็นสมมุติเป็นจริงอยู่ แต่ในเมื่อยังไม่รู้ และอยากรู้สมมุติให้ละเอียด ก็ต้องอาศัยสมมุติต่อไปล่ะนะ

 

เมื่อปฏิบัติต้องวางความรู้จากตำราลงให้หมด...แล้วเอาความไม่รู้หรือความโง่นั้นแหละไปปฏิบัติ..ถ้ายังมีความรู้จากตำราอยู่มันก็เป็นอาการจิตหรอกจิต

 

ที่ปฏิบัติก็เพื่อจะได้รู้..แต่ถ้าเอาความรู้ไปด้วยมันก็เป็นเอาตนรู้ไปสู้กับผู้รู้รู้

 

ทังทีที่ ลื้อ ปรารภ "อาสัยสมมติ"

ลื้อลูลีๆ ด้วยเหตเพียงเท่านนี้ หากมี มนสิการ
จิตย่อม เบื่อหน่าย ....

เมื่อ เบื่อหน่าย ย่อมคลายกำหนัด...

เมื่ความกำหนัด จึงรู้ว่าพ้นอยู่.....

เมื่อรู้ชัดความพ้นอยู่เกิด ดับ จึงรู้ว่า พ้นแล้ว

ประจักษ์นิโรธน จึงทราบว่า มรรคเจริญ
อย่างไร เปน อนาสวะ ไม่ใช่สิ่งตบแต่งขันธ์
อันชื่อว่า อาสัยสมมติร่ำไป อย่างไร

 

เมื่ออ่านพระสูตรใดก็ตาม...ให้ทำกริยาทางกายไปด้วย...โดยชี้เข้าหาตนเป็นหลัก...ถ้าทำถูกต้องอย่างเข้าใจดีแล้ว..จะเห็นถึงความรักความเมตตาที่พระพุทธเจ้ามีต่อ "ภิกษุทั้งหลาย" ว่ามันมากมายเพียงใด..จะรู้และเข้าใจได้ด้วยตนเองเหมือนตนเองได้อยู่ในเหตุการณ์เมื่อครั้งพุทธกาล

 

ความรู้ตำรา จะต้อง มนสิการ บริกรรม ไว้ตรงหน้า

เพราะ สาวก รู้ธรรมเองไม่ได้ ต้องอาสัย ปัญญานิรุตติ

สิ่งที่ชี้เปนอุบาย ไว้เบื้องหน้า

ผู้ที่ เหน สัทธรรม เปน ความรู้ ที่ทับจิต
นั่นแปลว่า ไม่รู้จักว่า สัทธรรม ของพระพุทธองค์
เปนเพียง อุบายชี้ทาง

พวกให้วางตำรา ไม่รู้ชัดซึ่ง วิธีชี้ทางของผู้มี
พระภาค ว่าเปนดั่งสารถี

พวกให้วางตำรา จึงเปน เฮีย! ส่งมาเกิด สถานเดียว

 

คำสอนใด ออกจาก ปากใครก้ตาม

ไม่มี คำสอนใด ขอกธรรมที่ตรงๆ ได้

หาก คำสอนนั้น เปนไปเพื่อสิ้นกิเลส

ย่อมมีรสเปน อุบายชี้ทาง

ซึ่งแปลว่า เปน คำของตถาคต

ดังนั้น สัทธรรมคำสอนใดเปนไปเพือสิ้น
กิเลส จึงเปน ปัญญานิรุตติ ของ ศาสดา

สาวก ไม่มีหน้าที่สอนธรรม

เปนเพียง พาหนะ ขนส่ง อุบายชี้ทาง ได้เท่านั้น

ถ้า อ้าย อี ตนใด อ้างว่า ธรรมไหลมาจาก
จิต เท่า84000 เฮีย!ส่งมาเกิด สถานเดียว

 

มหาบุรุษ เกิดซ้อนโลกธาตุ มิใข่ฐานะ จะเปนไปได้

ธรรมไหลมาจากจิต กลั่นออกมาจากอริยสัจจ
มีได้ องค์เดียว คือ ศาสดา .....หรือ ตถาคต

 

สัทธา เจตสิก เปน สิ่งสำคัญ ในขณะแห่ง
มรรคสมังคี

เมื่อบริกรรม.ดับ หาก สิ่งที่มนสิการ ไม่ได้
มาจาก ตำรา สัทธาเจตสิก ย่อมถูกไขว้
และ สะกด กดไว้ให้มี ศาสดา เปนสิ่งอื่น

ท่านจึงตกอยู่ภายใต้ การเชื่อเอา ร่ำไป

ขอให้ พิจารณา สัจจธรรม นี้ด้วย


ปล. บริกรรม พุทโธๆๆๆ เปนคำจาก ตำราไหม
พวกที่อินทรีย์อ่อน เข้าใจว่า ยัดตำราเข้าลอ้นชัก
ไม่ให้ออกมา แต่แท้จริง ตำราล้วนๆ

อานาปานสติ การให้สัญญาชำเลืองที่ ลม
ทิฏฐิย่อมแทรกไม่ได้ ความคิดย่อมดับ
หมด จนรู้สึกว่า ว่างจากทิฏฐิทั้งปวง นี่ก้เปน
อุบายที่ตถาคต ชี้ ปัจจัยทีทำให้ทิฏฐิธรรม
ทั้งปวงดับ ด้วยการมี สัญญาจับอานาปานสติ
ข้อนี้ พึงสดับ เหตุและผล ที่ตถาคตได้ให้
อรรถาธิบายไว้ เช่นกัน

 

ภาวนาพุทโธให้จิตสงบเป็นสมาธิบ่อยๆ..จิตจะรู้เองเห็นเองและเข้าใจได้ด้วยตนเอง...ไม่ว่าพระพุทธเจ้าเสด็จมาพร้อมกันแสนองค์...ก็ต้องบอกให้ภาวนา...จะทิ้งภาวนาย่อมไม่มีทางเป็นไปได้..

สำหรับการสอนปุถุชนคนปัญญาน้อยอย่างท่าน...พระพุทธเจ้าเสด็จมาเป็นล้านองค์ก็ไม่ทำให้ดีขึ้นหรอกถ้ายังเอาตำรามา...ถ้าพระพุทธเจ้าเสด็จมาเองแต่แปลงกายมาในร่างยาจกท่านคงเผลอปรามาสไปแล้วล่ะ....ท่านหนอนหนังสือเล่าปัง

 

ถ้ามีคนถามว่าอะไรคือมรรคสมังคี...ท่านจะตอบเขาได้หรือเปล่า?

ถ้ามีคนถามว่าเจตสิกแปลว่าอะไรท่านจะตอบให้เข้าใจง่ายๆได้อย่างไร?

 

ที่เอามาคุยโชว์จนเวียนเศียรนี่สมมุติบัญญัติ
ทั้งนั้น เขียนเองเมาเอง
คนอ่านก็เมาไปด้วย555