วันศุกร์เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมได้ไปร่วมงานขาวดำ ซึ่งญาติผมได้ถึงแก่กรรมด้วยโรคภัยที่เกิดในกาย จากเหตุการณืครั้งนี้ ผมจึงมีคำถามเกิดขึ้นกับตนเองว่า เราได้อะไรจากเหตุการณ์ในครั้งนี้ 1 เราเห็นอริยะสัจ คือความเกิด ความแก่ชรา ความเจ็บป่วย และความตาย เป็นสัจจะที่สรรพสัตว์ต้องได้รับและหลีกหนีไม่พ้น 2เราเห็นถึงความไม่เที่ยงแห่งกายสังขาร เกิดขึ้นตั้งอยู่และเสื่อมลงและดับไป 3เราเห็นถึงความไม่เหลือแห่งกายธาตุของเรา ที่รอเวลาเน่าเปื่อยผุพัง ต้องเป็นเช่นนี้ไม่เป็นอื่น ไม่สามารถดำรงจีรังยั่งยืนได้ 4เราเห็นถึงความที่เราไม่สามารถนำเอาสิ่งใดไปกับความตายไปได้เลยคือตายไปก็ไม่สามารถเอาอะไรทางโลกไปได้ คงมีเพียงบุญบาปเท่านั้น 5เราเห็นถึงความไม่เที่ยง ของชีวิต และนำมาซึ่งทุกข์ที่เกิดแก่ปุถุชนทั้งหลาย 6 เราเห็นถึงความสิ้นไปคือความดับในกาย แต่ในเวลาติดกันเราเห็นถึงความเกิดใหม่แห่งอัตภาพใหม่ของจิตที่กำลังก้าวไปสู่สัมปรายภพเป็นต้น หรือโลกวิญญาณเป็นต้น มีบุญบาปและกรรมเป็นเครื่องสร้างอัตภาพใหม่ให้ปรากฏแก่จิต 7เราเห็นถึงสัจจะธรรม คือ วัฏฏะสงสารของจิตย่อมยังคงปรากฏและมีกำลังกรรมฉุดหมุนเป็นกงล้อต่อไปไม่จบสิ้น 8 เราเห็นถึงความสว่างแห่งพระธรรมคือเครื่องมือแห่งความหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด แห่งจิต เท่านั้นที่จะนำจิตให้หลุดพ้น 9 เราเห็นถึงการตายก่อนตายจริง ทั้งที่ยังมีลมหายใจที่ยังไม่ได้ตายจริง ย่อมเป็นการตายที่ควรฝึกฝนตนเองเพื่อความเป็นผู้ไม่ประมาทในความตายและสามารถนำจิตตนพ้นจากความไม่ดีทั้งปวงได้ 10 เราเห็นธรรมอันเป็นเครื่องช่วยเหลือสรรพสัตว์หลุดพ้น เพราะอาศัยความรู้แจ้ง ในทุกข์ เหตุแห่งทุกข์ ความดับไปแห่งทุกข์ และหนทางหรือมรรควิธีแห่งการดับทุกข์ อันผู้ปฏิบัติถึงพร้อมแล้ว ย่อมเป็นผู้รู้แจ้งและหลุดพ้นทุกข์ได้เฉพาะตนเท่านั้น อันมิอาจช่วยให้ใครอื่นรู้แจ้งหลุดพ้นได้ ใครทำใครกินใครได้ย่อมรู้ได้เฉพาะตน สำเร็จได้เฉพาะตนเท่านั้น ดังนั้น ทุกสิ่งที่เกิดปรากฏล้วนเป็นธรรม ทั้งสิ้น ธรรมเกิดดับปรากฏอยู่แก่จิตของเรา มีเพียงจิตของเราเท่านั้นเป็นผู้รู้และไม่รู้ เมื่อใดที่มีสติปัญญาย่อมรู้ เมื่อใดที่ชำระจิตได้แล้ว นั้นคือรู้แจ้งแล้ว เมื่อนั้นย่อมหลุดพ้นแล้วจากทุกข์โดยสิ้นเชิงครับ สาธุ
อหิงสา คือความเป็นผู้ไม่เบียดเบียน การไม่เบียดเบียนสัตว์ นั้นถือว่าได้บุญกุศลดีมาก ซึ่งสามารถทำได้หลายวิธี การลดละหรือเว้นจากการทานเนื้อสัตว์ ก็เป็นวิธีหนึ่ง ที่ไม่เบียดเบียนสัตว์ ลดการฆ่าสัตว์ ลดการทรมานสัตว์ การไม่ทานเนื้อสัตว์จึงมีคุณต่อสรรพสัตว์ เมื่อตั้งใจแล้วขอให้มุ่งมั่นและพยายามทำห้สำเร็จตามที่ตั้งใจไว้ จะทำกี่วันก็ได้ มากน้อยก็อยู่ที่ความสะดวกหรือความต้องการของเรา เทศกาลกินเจ กินมังสะวิรัติ มาถึง ผมก็อยากเชิญชวนทุกท่าน ได้ลดละการทานเนื้อสัตว์ เพื่อโปรดสัตว์ ลดการฆ่าสัตว์ ลดการทรมานสัตว์ ผลบุญย่อมช่วยให้ท่านพ้นทุกขเวทนา พ้นละหุกรรม หากมีกรรมหนัก กรรมก็จะเบาลง ในขณะเดียวกัน ก็ยังเป็นการเสริมบารมีของตน อีกทั้งศีลข้อปาณาติบาตก็มีความหนักแน่นมั่นคงมีกำลังมาก รวมถึงส่งเสริม บารมีด้านเมตตาบารมี ศีลบารมี และจากประสพการณ์ การไม่ทานเนื้อสัตว์ต่อเนื่องหลายวัน ส่งผลต่อกายเบาจิตเบา เวลาเจริญสมาธิวิปัสสนาจะมีกำลังมาก เพราะกายเบา จิตเบา สมาธิรวบรวมได้เร็ว ดังนั้น จงสละแม้ช่วงเวลาอันน้อยนิด ลดละ งดเว้นการทานเนื้อสัตว์บ้าง จะกี่วัน ก็ตามแต่ ท่านจะสะดวกครับ เพื่อประโยชน์สุขแห่งสรรพสัตว์และตัวเราเองครับ สาธุ
มารไม่มีบารมีไม่เกิด เราจะเก่งและดีจริงๆ ได้อย่างไร ถ้าไม่เจอมารและไม่เอาชนะมารให้ได้ มารเป็นดั่งครูคนหนึ่งของเรา เราชนะมาร ได้ นั่นคือเราชนะใจตนได้ ชนะมารที่ว่ามันต้องชนะอย่าง ขาวสะอาด คือชนะด้วยสติปัญญาและเมตตาบารมี เราจะไม่ชนะด้วยการทำลายผู้อื่น แต่ต้องชนะใจตนเองด้วยการทำลายความไม่ดีในใจเราเอง มารทั้งหลายหากมองให้ลึกด้วยสติปัญญาแล้ว บุคคลที่เป็นมารคอยทำร้ายเรา เขาเหล่านั้น คือผู้น่า่สงสารเพราะเขากำลัง สร้างกรรมให้แก่ ตัวเขาเองและครอบครัวเขา ยิ่งเขาทำร้ายเรา นั่นคือกรรมชั่วก็ยิ่งพอกพูนเป็นเงาติดตามตัวเขา ส่วนกรรมของเรานั้นจะดีหรือชั่วมันก็อยู่ที่ว่าเราได้กระทำคืนตอบสนองต่อหมู่คนพาลหรือเหล่ามารเหล่านั้นอย่างไร ถ้าเราทำกลับคืนในสิ่งที่ไม่ดี บาปกรรมก็ตกอยู่กับเรา แต่ถ้าเราเอาชนะความชั่วได้ ชนะความทุกข์ต่างๆได้ เราใช้สติปัญญาทำแต่ความดีคืนสนองเขาไป ผลบุญอันดีงามก็ย่อมบังเกิดแก่เรา หรือแม้การไม่โต้ตอบวางเฉยสงบนิ่ง ก็ย่อมได้ผลบุญเกิดแก่ตัวเรามากมายเช่นกัน ดังนั้น ขอให้ทุกท่านจงมีสติแยกแยะดีชั่ว ใจเขา ใจเรา เพราะแท้จริงแล้ว เราและเขาก็ล้วนเป็นเพื่อนทุกข์เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งสิ้น จงมีสติปัญญาและมีเมตตา เอาชนะความไม่ดีทั้งปวงนะครับ สาธุ (ปล เรื่องอภัยทานนี้แม้ว่าทำได้ยาก แต่หากฝึกฝนอบรมจิตบ่อยๆ ก็จะเข้าใจและทำได้ไม่ยากครับ ต้องพยายามดูครับ สาธุ)
ข้าพเจ้าขอร่วมบุญกับพี่ก้อง จำนวน 1,000 บาท ครับ กระผมไม่ขอรับวัตถุมงคลครับ ขอให้ทุกท่านอนุโมทนาบุญร่วมกันนะครับ
========= ขอแจ้งยอดปัจจัยรวมทั้งหมดที่รวบรวมได้ คือ 18,560บาท โดยกระผมขอแบ่งปัจจัยเป็น6ส่วน เพื่อร่วมำทบุญตามที่แจ้งความประสงค์ให้ทราบ ซึ่งมีรายละเอียดดังนี้ครับ 1 ร่วมบุญกฐินวัดถวิล เพื่อสร้างพระใหญ่ ลพ สมปราถนา เป็นจำนวน 5500บาท 2 ร่วมบุญกฐินวัดอุดมมงคล เพื่อสร้างซุ้มวัด และกุฏิ เป็นจำนวน 3500บาท 3 ร่วมบุญกฐินวัดน้ำซับ เพื่อสร้างศาลาสาธาณรณะ เป็นจำนวน 3500บาท 4 ร่วมบุญกฐิน 1กอง วัดน้ำสาดกลาง เพื่อร่วมสร้างศาลาธรรมสังเวชน์ิ เป็นจำนวน 1000บาท 5 ร่วมบุญบริจาคปัจจัยทำบุญโลงศพ ศพไร้ญาติแก่มูลนิธิ เป็นจำนวน 2500บาท 6 ร่วมบุญปล่อยปลาหน้าเขียง2000บาท 7ปัจจัยที่เหลือจะซื้อปัจจัยสี่เพื่อถวายร่วมไปกับกฐิน ให้วัดน้ำซับสังฆาราม และผ้าไตร ครับ จึงเรียนมาเพื่อทราบ และร่วมอนุโมทนาบุญร่วมกันครับ สาธุ โอกาสนี้ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และเทพพรหมสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จงอำนวยพรให้สาธุชนทุกท่าน จงประสพความสุขความเจริญรุ่งเรืองด้วยอายุ วรรณะ สุขขะ พละ ปฏิภาณ ธณะสารสมบัติ มั่งมีลาภ ยศ เงินทอง คิดประสงค์สิ่งใดขอให้สมปราถนา ปราศาจากทุกข์ภัยมาเบียดเบียน มีความเจริญรุ่งเรืองยิ่งๆขึ้นไปทั้งทางโลกและทางธรรม มีที่สุดคือพระนิพพานครับ สาธุ สาธุ สาธุ
วันหยุดที่ผ่านมาผมได้ร่วมบุญทอดกฐิน วัดน้ำซับ และ วัดกลางราษฏร์บำรุง และได้ไปกราบสักการะลพโต ลพ สว่าง วันคงคาราม มาครับ ขอทุกท่านจงอนุโมทนาบุญร่วมกันครับ สาธุ
รบกวนขอความช่วยเหลือจากคุณก้องครับ คิดว่ามีเจ้ากรรมนายเวรอยู่รายนึง เป็นผู้หญิงในที่ทำงาน เพราะรู้สึกรังเกียจมาก แผ่เมตตาอย่างไรก็แผ่ไม่ออก รวมถึงรายนั้นปฏบัติต่อเรา โดยนินทาว่าร้าย เราตลอดเวลา หรือแม้แต่ทำกริยาหลายอย่างใส่ ซึ่งกับรายอื่นๆ ที่เคยกลั่นแกล้งเรามา บางครั้งสวดมนต์ทำบุญยังรู้สึกว่าแผ่เมตตาโดยนึกชื่อออกมาได้ แต่กับบุคคลรายนี้ แผ่นเมตตาอย่างไรก็ไม่ออก หรือจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรที่ผูกแค้นมาหลายชาติหลายภพครับ เพราะรายนี้รายเดียว ที่ผมคิดถึงอาฆาตเอาชีวิตเสียด้วยซ้ำ
เป้นความจริงครับ เราเคยทำร้ายเขาจนทำให้เขาเดือดร้อนเป้นทุกข่มาก เป้นกรรมเก่า การแก้ไขคือการสวดมนต่ภาวนา และการร่วมบุญสร้างพระจะดีมากครับ แล้วอุทิสให้เขาคือเจ้ากรรมตลอดจนการใช้หลักพรหมวิหารสี่มาแก้ไขครับ อดทนและต่อสุ้ด้วยความดี เขามาร้ายเราไปดีมอบความดีให้เขามากๆ เมื่อกรรมเบาลงเขาจะละเลิกไปเองค่ับ และอาจผุกมิตรกับเรา ต้องใช้เวลาความอดทนแลัพยายาม อย่างหนึ่งคือจะได้พิสุจน่ความดีของเราด้วยค่รับ
ปรมาจารย์ตั้กม้อ พระสังฆปรินายก ผู้มีความเพียรและขันติเป็นเลิศ ผู้เดินทางแต่เพียงผู้เดียวเพื่อเผยแผ่พระศาสนาไปสู่ประเทศจีน ท่านสอนให้ทุกคนเข้าถึง ความเป็นพุทธะ ที่มีอยู่แล้วในกายใจของเราทุกคน วิธีการสอนของท่านมีความแปลกและพิศดาร ท่านไม่เอาน้ำ ท่านกรองเอาแต่เนื้อ คือท่านสอนด้วยแก่นแท้แห่งโพธิธรรมวิมุตติ เท่านั้น ผู้ใดพอมีวาสนา พอมีสติปัญญา ท่านก็จะเกื้อหนุนช่วยเหลือชี้ทางสว่างให้เพื่อความรู้แจ้งเข้าถึงพุทธะในตน พุทธะ เป็นความรู้ที่เหนือโลก จึงไม่ควรกล่าวเล่นๆ แม้ผู้ใดที่ยังไม่ใช่พุทธะก็ไม่ควรกล่วสอนผู้อื่น เพราะอาจทำให้เกิดความเข้าใจผิดบิดเบือนคำสอน อันจะก่อให้เกิดบาปกรรมได้ แม้กระนั้น พุทธะทั้งหลายย่อมไม่กล่าวแสดงสิ่งใด เพราะพุทธะเป็นความรู้แจ้งรุ้ได้เฉพาะตนเท่านั้น การจะกล่าวธรรมใดๆ ควรเจริญรอยตามพระพุทธเจ้า และครูอาจารย์ จึงจะถูกต้องและสามารถกระทำได้ สิ่งที่ท่านกล่าวสอนมาเป็นสัจจธรรมจริงที่กระผมยอมรับและจะปฏิบัติและเจริญรอยตามท่าน ท่านเป็นพระอริยะผู้เปี่ยมด้วยบารมีธรรม เมตตาธรรม หาผู้ใดเสมอเหมือนไม่มี ควรแก่การนอบน้อมสักการะบูชาเป็นอย่างยิ่งครับ สาธุ