กระแส"พญานาค"กับข้อเท็จจริงบางอย่าง(มีคลิป) คนที่ไม่เชื่อควรดูด้วยดุลพินิจ

หยุดไปหลายวันการบ้านเพียบเลย
คงต้องใช้วิธีนั่งพับเพียบค่อยๆอ่าน

บ่ายนี้...มีเรื่องสนุกๆมาเล่าให้ฟัง
9 ชอบเขียนยาวๆตามสไตล์ของ 9

**555 หายไปตั้งหลายวัน**
เขียนให้อ่าน...อ่านให้เบื่อไปเลย

ผมเป็นคนชอบไปปากช่องเขาใหญ่
เพราะญาติมีบ้านอยู่ที่นั่น

นอกจากโอโซนติดอันดับ7ของโลก
(ไม่รู้เหมือนกันว่าใช้อะไรมาชี้วัด?)

ในช่วงเทศกาลออกพรรษา
ผมมักจะหาเวลามาทำบุญแถวนี่
ที่ไปประจำคือ วัดป่าภูหายหลง
นอกจากมาทำบุญ
ยังได้นั่งชมวิวพาโนราม่า 360 องศา
มองเห็นเทือกเขาใหญ่ชัดเจน
เขายายเที่ยงเต็มสองลูกกะตา

เช้าตรู่ช่วงปลายฝนต้นหนาว
ยังมีทะเลหมอกให้เชยชม
...มีบันไดพญานาคคู่อันศักดิ์สิทธิ์
ใครประสงค์สิ่งใดก็ลองมาขอดู
จักได้พึงประสงค์หรือไม่...ไม่ว่ากันนะ
เพราะอย่างน้อยได้ความสุขทางใจ
ถ้ามีครอบครัวไปด้วยยิ่งสุขสมบูรณ์


...อีกแห่งที่ผมต้องมา
คือพุทธอุทยานอาณาจักรลป.ทวด
เพราะผูกพันกับสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้มาหลายปี

ยิ่งพุธที่ 24 วันออกพรรษาปีนี้
ช่วงเย็น...จะมีงานพิธีหล่อระฆัง
และร่วมกันเป็นเจ้าภาพสร้างองค์ลป.ทวด
ตามหมายกำหนดการพิธีเริ่ม 16.00น.

ผมเดินทางออกจากบ้านพัก...
กะเวลาว่าจะถึงงานพิธีก่อน 10 นาที
...ระหว่างทางพบมารร้ายมาผจญ

ท่านอจ.นพเคยบอกประมาณว่า...
“เป็นด่านทดสอบกำลังใจ”

สำหรับครั้งนี้ผมถือว่าเป็นเรื่องจิบจ้อย
แต่เป็นเรื่องใหญ่มากๆๆสำหรับ *เจ๊ *
ถึงขนาดต้องเผ่นหนีเอาชีวิตรอด

ขณะขับรถเพลินๆสบายใจจากบ้านพัก
ถนนจาก 4 เลนใช้ความเร็วปกติที่ 110
พอใกล้ถึงทางเบี่ยงซ้าย
ตรงบริเวณที่สร้างสะพานมอเตอร์เวย์
ก็ต้องชะลอความเร็วลงไปเหลือ 60-70
เพราะเป็นถนนลูกรังชั่วคราว

*ทันใดนั่น...จู่ๆมีอะไรตกใส่ไหล่ขวาผม*
จากนั่น...มันวิ่งจู๊ดๆไต่ไปตามข้อมือขวา
"ว้าย..เวร จิ้งจกตัวใหญ่ สีมืดเข้ม"
...ตามด้วยเสียงเจ๊...หวีดร้องดังสุดขีด

ผมเหลือบไปมอง...
พร้อมเอามือซ้ายตะปุบจับ
จิ้งจกมันตกลงไปที่พรมพื้นรถ

จนผมเสียสมาธิในการขับขี่ชั่วครู่
ขาค่อยๆเหยียบเบรค(กึ่งหยุดกะทันหัน)
รถจอดข้างทาง(2 เลนส์เล็กๆ)

เจ๊...ตะโกนร้องกรี๊ด
ขอลงจากรถ *ด่วนที่สุด*

ยังโชคดีที่เป็นช่วงทางเบี่ยงและรถวิ่งน้อย
ผมต้องตามใจ...เพราะเขากลัวจิ้งจกจนขึ้นสมอง
*ถ้าเป็นตึกสูงคงโดดลงไปแล้ว*(คงเห็นภาพนะ)

(หมายเหตุ... รบกวนถามท่านอจ.นพ)
“คนที่กลัวจิ้งจกหรือสัตว์อื่นมากๆ
...เกี่ยวข้องกับกรรมข้อไหน
...และพอมีวิธีบรรเทาอย่างใดบ้างครับ”


(เล่าต่อ)
...ทำให้ผมเสียเวลาไปเกือบ 10 นาที
หลังจากจอดรถข้างทาง
รื้อค้นข้าวของพอเป็นพิธี
...จากนั่นจึงปลอบใจให้เจ๊ขึ้นรถ
ประมาณว่า...อีก 2 กม.ถึงปั้มน้ำมันค่อยจอดหาอีกที
...จะได้ไม่กีดขวางรถที่สวนไปมา

...พอถึงปั้มน้ำมัน
...ผมเปิดประตูรถทุกบาน
ขยับข้าวของ...ขยับพรม...มองหาตามซอกมุม
ไม่เจอจิ้งจกครับ...ข้าวของเต็มรถ
เพราะหลังงานพิธีหล่อระฆัง
ผมตั้งใจตีรถกลับเข้ากรุงเทพเลย
เวร...เสียเวลาไปอีก 20 กว่านาที

...ไปถึงหน้างาน 16.30 กว่าๆ
...เลยกำหนดเวลาไปกว่าครึ่งชม.
...มองไปตรงลานผู้คนนั่งเต็มไปหมด
แต่...ไงไม่ได้ยินเสียงพระสวด

“สงสัยงานพิธียังไม่ได้เริ่ม”

ครั้งมองไปที่โต๊ะบูชากลางแจ้ง
ยังเห็นบางคนกำลังกราบไหว้ลป.ทวด
...ผมกับเจ๊รีบเดินจ้ำไปกราบไหว้หลวงปู่
เดาว่า...น่าจะเป็นคนสุดท้ายมั่ง

...จากนั่นเดินไปหาเก้าอี้ว่าง
...นั่งไม่ถึง 10 วินาที

*งานพิธีเริ่มขึ้นทันที*

555 อย่าเชื่อครับ(ถ้าไม่ได้เห็นด้วยตา)


*เป็นประสบการณ์ที่สุดจะบังเอิญอีกครั้ง*

ณ อาณาจักรหลวงพ่อทวดแห่งนี้
....ที่ผมต้องจดจำไว้ตลอดชีวิต


(หมายเหตุปิดท้าย)

ท่านปธ.ธีร์ เต็มเปี่ยมด้วยบุญบารมี
...ผู้ขันอาสาสืบสานงานสร้างลป.ทวด
ลป.ทวดองค์สูงใหญ่ที่สุดในโลก
เพื่อมอบเป็นมรดกล้ำค่าแห่งแผ่นดินสยาม

ระหว่างทางฝ่าวิกฤติขวากหนามมากมาย
ท่านไม่เคยปรารภให้ผมฟังเลย
**แต่ผมรู้ครับ**

*เราทั้งคู่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน*
แค่เคยโทรคุยกัน 2-3 ครั้ง
และติดต่อพูดคุยทางไลน์เท่าที่จำเป็น


**หลังจบงานพิธีหล่อระฆัง**
ผมมองไปที่ท่านธีร์
พอจำได้จากรูปโปรไฟร์ลางๆ
ผมมั่นใจว่าต้องเป็นท่านนี้...
ยิ่งรูปร่างและบุคลิกดูคล้ายๆคุณวิกรม
ใบหน้าอิ่มเอิบหน้าใสเยี่ยงคนมีบุญ

และเพราะตอนเข้ามาในงาน
ขณะที่ผมจ้ำเท้ารีบเดินไปที่โต๊ะบูชา
...เหลือบเห็นสารวัตร(น่าจะเป็นผกก.)
ยืนคุยกับท่านธีร์ด้วยท่าทางเคารพ
ก่อนที่ท่านธีร์จะเดินไปนั่งตรงเก้าอี้

เมื่อจบงาน...ผมจึงเดินตรงไปแนะนำตัว
ท่านแสดงอาการดีใจมาก
เพราะท่านเคยเปรยว่าอยากพบผมมานาน

ขณะคุยกัน...ท่านเป็นคนสุภาพอ่อนน้อม
ถ่อมตน และให้เกียรติผมเป็นอย่างยิ่ง

**ประทับใจครับ**

 

โมทนาด้วยครับ....คุณ ๙

 

"งามแต้ๆ"
ลป.ทวด พิมพ์หลังหนังสือ 2505

(ดูไม่เป็นหรอก แต่เห็นของแท้มาเยอะ)
สำหรับองค์นี้ **เข้าตาจริงๆ**

โมทนาสาธุที่ได้เป็นผู้ครอบครอง

"ขับขี่ Chopper แคล้วคลาดปลอดภัย"

 

Tips & Tricks (วรรคทอง)
หน้า 24 ลำดับที่ # 468

[QUOTE="nopphakan, post:]
แต่ถ้าด้านสังคมของทางการสืบเชื้อ
หรือทางวิญญาณบรรพบุรุษนี้
มีมาก่อนพุทธกาลแล้วครับ
และก็เป็นสังคมที่จำนวนประชากรมากสุด
ไม่ว่าจะผีฟ้า ผีเชื้อ ผีเจ้าถิ่นสายไหนๆก็ตาม
อย่างกรณีที่บางคนอาการเหมือนถูกผีเข้า
ถ้าเป็นวิญญาณบรรพบุรุษเค้าเอง
เราก็ไปทำอะไรเค้าไม่ได้นะครับ
หรือผีฟ้า ผีเชื้อ จะไปทำวิธีอื่นเพื่อดึง
หรือตัดสายใยวิญญาณไม่ได้นะครับ
เพราะตายได้เลย
หรือกรณีที่เป็นวิบากเฉพาะก็ไม่ได้เช่นกัน
เรื่องพวกนี้ว่าไปต้องพิจารณาเป็นรายๆไป
กรณีทำน้ำมนต์ไล่ผี
ไล่ได้ แต่เจ้าทุกข์ตาย
หรือช่วยแล้วเจ้าทุกข์เพี้ยน ยังมีให้เห็น
ควรมีความละเอียดรอบคอบ
มากกว่าปกติ ถ้าจะเกี่ยวกับเรื่องนี้

 

Tips & Tricks (วรรคทอง)
หน้า 24 ลำดับที่ # 471

[QUOTE="nopphakan, post: 10759746]

เคยได้ยินคำนี้ไหม
“อำนาจมีอย่าใช้หมด
ไล่หมาอย่าจนตรอก
ตัดหนทางจะสิ้นบุญ
วาสนาจะสิ้นตาม”

กรณีสืบเชื้อ
เค้ามีความสามารถหักคอ
ร่างนั้นได้แบบสบายๆ
หักแบบไม่ใช่หักไม้นะ
แต่จับบิดจนคอหัก
จากซ้ายไปขวา
นี่คือแนวโหด

กรณีเข้าสิง
เนื่องจากธาตุภายนอก
ที่ร้อนเข้ามาในกายมาก
เป็นเหตุให้ธาตุภายใน
ที่รวมเป็นอวัยวะพร่อง
เรียกง่ายๆว่าโดนกินภายในนั่นหละ
กรณีนี้เปรียบได้กับไล่หมาจนตรอก

กรณีที่เป็นวิบากร่วม
ถ้าไปตัดสายใยวิญญาณออก
ด้วยวิธีใดๆก็ตาม
มันจะทำเส้นชีวิตที่ปกติมีสองเส้น
ที่วิ่งขึ้นบน มันล้มแบบคล้ายกะทะ
ตรงก้นกะทะ มันจะไปเกี่ยวเอาเส้นสัมผัส
ภายในตรงเหนือท้อง
(ก้นกะทะจะอยู่ต่ำกว่าลิ้นปี่ )
ตรงตำแหน่งหูกะทะข้างหนึ่ง
มันจะไปเกี่ยวเอาเส้นเลือดก่อนที่จะเข้าหัวใจ
และอีกข้างมันจะไปหมุนกดปอดไม่ให้ทำงาน
นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้ตาย
กรณีนี้คือขาดความรอบคอบ

 

วันนี้ อาจารย์9 เล่ามายาว แถมมีความรู้สึกว่า
อาจารย์ทำไม หาเนื้อหา ที่ตรงประเด็นกับที่เจนจะมาเล่านี้จัง
จะว่าบังเอิญ ก็ไม่น่าจะ บังเอิญ
หรือเป็นความบังเอิญ ที่เจนก็บังเอิญฝัน พอดิบพอดี

ถือโอกาสเล่าไป และถามอาจารย์นพ ในตัว อิอิ

ขอเล่าเลยนะคะ
เมื่อคืนนี้ ก็ตรงกับคืนที่ 26
เจนฝันเห็น กองโคลน เยอะแยะ มีขี้เต็มไปหมด
และในฝันตัวเจนก็ปวดอึ ไปหาห้องน้ำ มีแต่ขี้ เต็มไปหมด
มารู้ตัวอีกที เจนเจอคุณปู่ ปู่เจนสียชีวิตแล้วใน3ปีก่อนคะ
พอเจนเจอปู่ เจนวิ่งเข้าไปกอด (เจนรักคุณปู่มากกก)
เจนคุยกับปู่ว่า “คุณปู่มาอยู่ตรงนี้ได้ไงเจนคิดถึงปู่จัง”
พูดไปกอดไป บ่นๆคนเดียว
แต่!! ปู่ไม่พูดอะไรกับเจน ปากไม่ขยับ แต่ยิ้มให้
ความรู้สึกเจนในฝันคือ ~~ เหมือนปู่คุยกับเจนคะ
เจนพูดขึ้นมาว่า “คุณปู่อยากได้ศาลหรอ”
เจนถามและตอบกับตัวเอง เหมือนคุยเอง เออเอง
เพราะปากปู่ไม่ขยับว่าคุยกับเจนเลยคะอาจารย์

ทีนี้ เจนเลยบอกปู่ว่า ปู่อยากได้ศาลหรอ
เอ๋า ก็เจนทำไปให้แล้วไง (แว๊บความคิดเรื่องบ้านปราสาทผึ้งโผล่มาที่หัว)
ปู่ยิ้มให้เจน เจนก็พูดออกมาอีกว่า ก็คนละหลังแล้วนะ
แต่ความิดเจนบอกว่า ปู่อยากได้ศาล
อยู่กันตั้ง5คน เจนเลยกอดปู่แล้วคุยว่า
“ปู่ก็ให้เจนถูกลอตเตอรี่สิ เจนจะตั้งศาลให้”
(เอาละเว่ย เจนพูดไปได้ไง)
ปู่ก็มีแต่ยิ้มๆ ปากไม่พูดกับเจน แต่ทำไม เจนรับรู้ได้คะ

คำถาม คะอาจารย์
1 อาจารย์ว่าปู่ต้องการศาล เอาไปทำมั้ยคะ แล้วศาลที่ว่าในฝันมันคือ
ศาลที่ทำจากไม้
2 ทำไมปู่ถึงบอกว่าอยู่กันตั้ง5คน และอยู่รวมกัน คะอาจารย์
3 อาจารย์ว่า เป็นผีแฝงมาเข้าฝัน หรือปู่เจนจริงๆคะ
(ปู่เสียไป3ปีกว่าแล้วย่าก็พึ่งมาเสีย ) หรือ ผีมาหลอก



วันนี้จำฝันได้ แต่ก็กลัวว่า เป็นการรับปากไปในตัว
เรื่องตั้งศาล อาจารย์นพ อาจารย์9 ชี้แนะด้วยคะ

(ข้าน้อยสมควรรวย)
ปล…ลงชื่อ หมูเจนคนงามในสามโลก

 

เนื้อหาตรงประเด็น และคล้ายกันคือ
"ความกลัว"
กลัวสัตว์ต่างๆ
(ตามข้างล่างนี้)

อย่าง*เจน* กลัวไส้เดือน ปลิง ทาก
ไม่ทราบว่ากลัวขึ้นสมองหรือไม่
แต่ก็ยังดีนะ
เพราะไม่ใช่สัตว์ที่อาศัยอยู่ในบ้าน
ถ้าเราไม่ไปขุดดิน...ก้อไม่เจอไส้เดือน
ถ้าเราไม่ไปเหยียบหญ้า/ที่ชื่นแฉะ
เราก็ไม่เจอปลิง ทาก ตัวลิ้นหมา
แต่บางครั้งทาก ตัวลิ้นหมา...
...ก็มักชอบไต่ขึ้นมาบนบ้าน

ตอนนี้*เจน*อยู่บ้านตึก
คงไม่ได้เห็นพวกมันแล้ว
...ครานี้ความเหงาคงเข้ามาแทนที่แล้วสินะ

...รวมๆแล้ว "บ่เป็นหยังดอก"
แต่ขึ้นชื่อว่า "กลัวพวกสัตว์ต่างๆ"
มันเหมือนเวรกรรมชนิดหนึ่ง

ต่างกับคนที่กลัว"จิ้งจก"จนขึ้นสมอง
เป็นอะไรที่โชคร้ายจริงๆ

เวลาไปพักรีสอร์ทตามตจว.
พอเช็คอินเข้าไปในห้อง
ไม่เว้นแม้แต่ห้องคืนละ 2-5 พันหรือหมื่น
สิ่งแรกที่ต้องทำคือ...
มองผนัง-มองฝ้าเพดาน
สำรวจห้องน้ำ ซอกมุมต่างๆ
เหมือนสนใจจะซื้อบ้านหลังนี้

ไม่เห็นตัวจิ้งจก...
ยังอุตส่าห์มองหาขี้จิ้งจก
...ตามโต๊ะ ตามพื้น ตามซอก
เฮ้ย...ชาติก่อนคงมีเวรมีกรรมต่อกัน

สุดท้ายอยากถามว่า...
แล้วบ้านไหนบ้างที่ไม่มีจิ้งจกเลย
ทั้งในบ้าน และนอกบ้าน
**ยกมือขึ้น**

"เวลาขายอาจตั้งราคาได้สูงขึ้น 10-20%"
>เปล่าไม่ได้ล้อเล่นนะคับ<
เพราะมีคนสนใจเยอะเหมือนกัน

 

ปลูกป่าต้นน้ำเฉลิมพระเกียรติ 1110 ต้น
เก็บภาพข้างทางระหว่างเดินเข้าป่ามาฝาก
ปลูกได้ 5 ต้น เองอะ ต้วมเตี้ยมไม่ทันเค้า

 

ปกติเวลาคุยแบบนี้
ไม่มีการขยับปากหรอก ใช้ปาก
นั้นมันแบบทางโลกคุยกัน
เค้าจะสื่อสารทางจิตกัน
คือ แปลสัญญานคลื่นเสียง
เป็นภาษาที่เราเข้าใจ ที่เราคิดจะเป็นคลื่นชนิดหนึ่งนั่นหละ และ
ไม่ว่าต้นเสียงจะพูดภาษาอะไร
หรือส่งต้นเสียงแบบไหน(กรณีสัตว์)
มันจะแปลเป็นภาษาที่เราเข้าใจนี่หละ
ในทางระบบภาคทิพย์ มันจึงเป็นภาษา
ที่เป็นสากล ไม่มีแบ่งแยก

กรณีหมูเจนคนงามสุดในสามโลกนั้น ๕๕๕
ไม่ใช่ผีแปลงร่างหรอก จริงๆเราคนแรงถึงผีแปลงเราก็รู้เอง เผลอๆผีแปลง
จะถูกด่าอีก ๕๕

จริงๆเรารู้เอง
ตั้งแต่แรกที่เจอในสภาพแวดล้อม
ปกติเหมือนอยู่บนโลกนั่นหละ
พวกนี้มันรู้ด้วยความรู้สึก

ที่ท่านอยากมีที่สถิตย์
ก็เพราะท่านชอบนั่งสมาธินั่นหละ
ส่วนใครจะมาอยู่ด้วย ส่วนตัวไม่ทราบ
รู้แต่ถ้า ปู่ยืน ญ จะสูงประมาน ปากคุณปู่
มีเด็ก ช สูงเท่าหน้าฝาก ญ ท่านนี้
และมีเด็ก ช สูงมากศรีษะ ปู่ อยู่แค่คาง. ด คนนี้ และมากับ ช ผอมอีกท่านที่สูงมาก
คุณ ปู่ สูงไม่ถึงไหล่เลย น่าจะเป็นคนตั้งแต่ยุคโบราน. แต่ ช สามคน จะมาแนวแต่งชุดขาวเหมือนคนชอบปฎิบัติธรรม ดังนั้น
กรณีนี้ส่วนตัวจึงมองว่าไม่แปลกอะไร
อ่อ ญ แต่งคล้ายใส่ผ้าถุง เสื้อแขนสั้นสี
ขาว ที่แบบมันเป็นลายลูกไม้มีรูๆ ประมานนี้
เรียกไม่ถูก.

ปล การที่ผู้ล่วงลับไปแล้ว แต่ยังมาหาเรา
ได้แบบปกติแสดงว่าท่านไปดี
แต่ยังไม่ได้ไปเกิดนั้นหละ
เค้าเรียก กินกองบุญกองกุศลอยู่

จบนิทาน หมูงามที่สุดในสามโลก ๕๕๕

 

ว่าด้วย จิ้งจก คนกลัวนี่กลัวจริงๆนะครับ
เมื่อก่อน พ่อรุ่นน้อง เวลาทะเลาะกับภรรยา
จะไปจับจิ้งจก เอามายื่นใส่ภรรยาแก
ถึงขั้นกรี๊ดเป็นลมไปเลย. แต่ตอนนั้น
คือได้แต่ขำๆ. เพราะคุณแม่รุ่นน้อง
เวลา บ่นขึ้นมา ใครก็หยุดไม่ได้
ยกเว้น จิ้งจก. จบ จิ้งจกปราบเมีย ๕๕๕


ปัจจุบันนี้ หรือในอดีตที่ผ่านมา บอกเลยว่า
ในห้องนอน ไม่เคยห่างหายจากจิ้งจกเลย
ทั้งที่พยายามอุดทางเข้าแระ
ทุกวันนี้ มีตัวหนึ่ง มาอาศัย อยู่หลังเตียง
ตัวนี้ ชอบกระดกหางประจำตอนดึกๆ
เคยเจอตัว แต่เหมือนว่า เค้าจะไม่ค่อย
สนใจอะไร ประหนึ่งว่าเป็นเรื่องปกติ
หรือเวลานั่งเล่นข้างนอก พี่จิ้งจก ก็จะมา
หากิน ปกติ เราก็นั่งๆ พี่แกก็หากินปกติ
เรียกว่า อยู่ในระยะมือยื่นตับได้สบาย
แต่เหมือนพี่ แกจะชิวๆประหนึ่งบ้านตัวเอง

อย่าว่าแต่จิ้งจก พี่ตุ๊กแก ก็เหมือนกัน
เวลาเจอกันตอนกลางคืน
เราก็บอก โผล่มาแบบนี้ คนกลัวนะ
ช่วยหลบๆหน่อย แต่พี่แกดัน
คลานเข้ามาหา แล้ว ดริฟกลับตัว
ป่านว่ามาโชว์ตัวก่อนไปซะงั้น

วันก่อน พี่ตุ๊กลงมากิน แมลงสาบ
ที่ตกในขันน้ำน้องหมาที่พื้น
เราก็ยืนมอง ในระยะ ๑ เมตร
แต่เหมือนพี่แก ไม่ได้สนใจอะไรนะ

ตอนนี้ มีน้องแมวมานั่งมองหน้า
ดูรูปไปก่อนนะ

พอขำๆ

 

คืนนี้ขอมาโม้ ประสบการณ์ แขวนพระเครื่องครับ ส่วนใหญ่จะเป็นของ ลป ฤษ ครับ

ชุดที่ 1 จะเป็น 2องค์ ด้านซ้าย จะเป็น สมเด็จ ยก สมเด็จ ห.ม รุ่น พิเศษ

ความรู้สึกหลังอารธนา ใส่แล้วรู้สึกเหมือนมีสนามแม่เหล็กเข้มข้นล้อมตัว อารมณ์จะออกแนว Hardcore ซะหน่อย

สมกับที่ ลป ฤษ ท่านบอกว่า ปลุกเสกมาทางด้าน ต่อสู้ ป้องกันและชาตรี และว่ากันว่า เป็นวัตถุมงคลที่ท่านปลุกเสกครั้งสุดท้าย เป็นที่สุดของวัตถุมงคล ที่ท่านในสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่

แต่ไม่ค่อยจะ อารธนา ท่านขึ้นคอมากนัก ยกเว้นกรณี ไป adventure


ชุดที่ 2 จะเป็น 2องค์ ด้านขวา จะเป็น สมเด็จ ว.ธ กับ สมเด็จ ค.ข

ความรู้สึกหลังอารธนา ใส่แล้วรู้สึกนุ่มนวลเบาสบาย อารมณ์จะออกแนวSoft-Core ซะหน่อย

สมกับที่ ลป ฤษ ท่านบอกว่า ปลุกเสกมาทางด้าน โชค เมตตา มหานิยม

องค์นี้ อารธนา ท่านขึ้นคอบ่อย เพราะใส่แล้วรู้สึกสดชื่นสบายใจ รู้สึกเข้ากันได้ กับตัวเองมากกว่า


องค์กลางพระ ลป.ปาน บูชาไว้ที่บ้าน ไม่กล้า อารธนา ไปข้างนอกกลัวโดนตีหัว

 

แต่ก่อนเวลาหนูฝันถึงหลวงปู่ หลวงตา ก็เคยสงสัยนะ ทำไมเวลาท่านสื่อสาร ปากท่านจึงไม่ขยับ ตอนแรกก็แปลกใจว่าทำไมเราถึงเข้าใจที่ท่านสื่อ ทั้งๆ ที่ท่านก็ไม่ได้พูดกะเราสักคำ พอหลังๆ เริ่มชินเเล้ว เพราะฝันทีไร สังเกตปากท่านก็ไม่ขยับทุกที ฝันบ่อยๆ ก็เข้าใจไปเอง อันนี้เป็นการเรียนรู้จากการฝัน อิอิ



เรื่องบรรพบุรุษนี่หนูอยากคุยบ้าง 555 คือ หนูเคยเห็นรูปถ่ายโบราณเป็นโลงจำปาของ เหล่ากง เหล่าม่า พอตกดึกคืนนั้นก็ฝันว่าเราเข้าไปอยู่ในงานพิธีฝังศพบรรพบุรุษ เห็นญาติพี่น้องช่วยกันเเบกโลงจำปากำลังจะฝังดิน จริงๆท่านก็เสียไปนานมากเเล้ว ก่อนหน้าที่จะฝันหนูยังเคยแอบคิดว่าท่านคงไปยิ้มเเฉ่งสบายอุรา เเละปฏิบัติธรรมต่อ ณ สุขาวดีพุทธเกษตรเเล้วหล่ะม้าง เเต่พอฝันถึงท่านเเบบก็นี้หนูก็เริ่มไม่เเน่ใจเเล้วอ่ะ ><

ปล.
ที่บ้านหนูน้องจิ้งจกเยอะมว๊ากกก
มาโชว์ตัวเป็นเวลาด้วยแหละ555

 

เช้านี้มาคุยเรื่องจิ้งจกต่อ
...ความกลัวจิ้งจกเหมือนเป็นโรคติดต่อกลายๆ

เน้น...เหมือนเป็นโรคติดต่อ
คนที่กลัวจิ้งจก แต่ไม่ถึงขั้นขึ้นสมอง
เวลาเห็นจิ้งจกหรือจิ้งจกอยู่ตามโต๊ะตู้
ถ้ามีเด็ก มีลูก มีหลานอยู่ในบ้านด้วย
คุณต้องข่มใจไว้บ้าง
เพราะถ้าคุณแสดงอาการตกใจเกินเหตุ
และบ่อยครั้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เด็กๆโตขึ้นจะฝังความกลัวนี้ไว้ในใจ
คือเป็นโรคกลัวจิ้งจกเหมือนคุณ
คิดว่าสงสารลูกหลานตัวเองเถิด

...ผมเป็นคนไม่กลัวจิ้งจกเลย
แต่จิ้งจกกลับกลัวผม
แค่ยืนอยู่เฉยๆ..ตัวที่รู้..จะหลบฉากไปเลย
เหมือนมันมีคิกขุเดาสญาณ..แฮะ
หรือมันจำได้ว่า...
"อ่ายหมอนี่ชอบตะครุบจับพรรคพวกมัน(ไปกิน)"
(ไปกิน)คือพวกมันคงเข้าใจผิด 555

ผมอยู่บ้านหลังนี่มา 10 กว่าปี
จับจิ้งจกไปโยนทิ้งข้ามลำน้ำกระโดง
ให้มันไปอยู่อีกฝากฝั่ง
ซึ่งพวกมันไม่น่าจะกลับมาได้
เว้นแต่พวกมันว่ายน้ำข้ามมา
เพราะลำน้ำกว้าง 3 ม.ลึกครึ่ง-1 ม.
รวมๆแล้ว...ไม่ต่ำกว่า 3-5 ร้อยตัว
แต่มันไม่ยักจะหมดไปสักที
แสดงว่าพวกมันผลิตลูกเก่ง(มาก)

หลานมาเยี่ยมที่บ้านเคยถาม
...ว่ามีวิธีจับจิ้งจกอย่างใด ?

วิธีการของผมก็คือ...
(ขอเปิดเผย..คงไม่บาปนะ)
ก่อนอื่นต้องเตรียมผ้าเช็คตัวเก่าๆ
(หนาๆยิ่งดี...จะได้มีน้ำหนัก)
หรือใช้รวมกับผ้าเช็คตู้/ชั้นต่างๆ
(เตรียมไว้เป็นอาวุธประจำบ้านเลย)
กว้างยาวสัก 30-50 ซม.
ชุบน้ำให้ผ้าหมาดๆกึ่งแห้งนิดๆ
(เตรียมไว้สัก 2 ผืนก็ดี)
มือซ้ายถือสำรองไว้ผืนนึง
มือขวาอีกผืน...จะได้ไล่มันทัน
...เอาไว้ทำไม ?

เอาไว้ใช้แทนไม้ยาวๆครับ
(ดีกว่าใช้ไม้ไล่...)

เวลาจิ้งจกไต่วิ่งหนีขึ้นฝ้าเพดานหรือที่สูง
เราก็กำผ้านี้ปาใส่มัน
ส่วนใหญ่มันจะตกใจ...ตกลงมา
(ไม่น่าเกิน 2-3 ครั้ง)
"เว้นแต่ฝีมือห่วยๆ..ปาห่างจิ้งจกเป็นเมตร"

(Tricks เสริม)
ถ้าเจอจิ้งจกตามผนังด้านใด
คุณต้องวางแผนขึ้นมาในใจว่า
จะไล่ต้อนมันไปด้านไหน-มุมไหน
ด้านที่เป็นจุดอับ...ดีที่สุด

(หมายเหตุ)
จับได้แล้วใส่ถุงไปทิ้งถังขยะไกลบ้าน
หรือที่ว่างระหว่างทาง

**อย่าฆ่าพวกมันนะครับ**

 

หนูชอบจับ จิ้งจกเล็กๆ มาเดินๆบนมือ ละปล่อยไป คางคก ไม่ค่อยกล้าจับ
ส่วนมาก ที่บ้าน พี่อึ่งอ่างจะมาหาบ่อยๆจนต้องจับไปไว้นอกบ้าน
มีอาศัยอยู่ร่วมชายคา กันด้วยคะ 55555
กล้าจับทุกอย่าง
ยกเว้น ไส้เดือน งู ปลิง
ตุ๊กแก ไม่กล้า เพราะกลัวเฮียแกงับมือ
ประสบการณ์โดนเฮียตุ๊กโดดมาใส่มือ บ่อยมากคะ

ที่จับบ่อยคือ กิ้งกือ ตัวใหญ่ จับไปปล่อย
หมดบ้านไม่มีใครกล้า
แต่พอไส้เดือน แทบจะกราบขอร้อง กลัวมากคะ

 

5555 เจนก็คิดชื่อนามฉายา ได้คิคุดีจัง
“หมูเจนคนงามสุดในสามโลก”

แต่ว่า คนแรง คือ อะไรหรอคะอาจารย์
มีความสงสัยใคร่รู้ อีกแล้ว~~~~

แรงต่อผี แรงต่อการ ได้สัมผัส อะไรแปลกๆ หรอคะอาจารย์

…ปอลุง… เจนชอบฉายานี้เจนจัง ดูจ้ำม่ำดี 55555

 

น้องเหมียวน่ารักมาก

วันก่อนฝันเห็นนกสีเหลืองนวล บินจากเราไป ก็ร้องว่า อย่าไปๆๆๆ ก็ตื่น ..

 

บรรพบุรุษ ถ้าท่านมาหาได้แสดงว่าท่านดีแล้ว
ไม่ต้องไปสนใจอะไรหรอก....เรื่องเกี่ยวกับระบบภาคทิพย์
ยกเว้นว่า จะมีสัญญาว่า ท่านยังไปไม่ดี ค่อยว่ากัน......

ส่วนนี้โม้....
อย่างส่วนตัว เคยไปช่วยยาย...มันมีเหตุผลอยู่
และที่ช่วยได้ หนึ่งเพราะเป็นสายเลือดเดียวกัน
คือ คุณยาย ที่ จ.อุดร ท่านเสียไปประมาณ ๒ ปี
แต่ว่า คุณยาย ท่านติดและเป็นห่วงหลานสาว
คนหนึ่งที่ จ.นนทบุรี มากๆ เรียกว่า ติดกันเป็นตังเม
ตอนมีชีวิต.
ในระหว่างสองปีที่ คุณยาย เสียไปนี้ พระมารดา เคยฝันว่า
แบกคุณยาย ไปส่ง ที่ท่าน้ำนนท์ คือ บ้าน ญาติ
จะอยู่อีกฝั่งแม่น้ำ
คือ มีเท่านี้หละ ที่ พระมารดาฝันถึงนะ...
....แล้วมันมีเหตุ ใน ๒ ปีนี้เอง ที่หลานกำลังได้รับอันตราย
ปรากฏว่า คนที่จะทำอันตรายหลาน เห็นหน้าหลาน
เป็นหน้าคุณยาย โผล่ออกมา
ด้วยเหตุนี้ ทำให้คุณ ยาย ท่านยังไม่ได้ไปไหน
และด้วยกำลังบุญที่ท่านเคยมี มันหมดลง
เลยเป็นเหตุให้ท่านนั้น ไปไม่ดี..............
เรื่องนี้ รู้มาถึง หลายชาย สุดเท่ห์ คนหนึ่ง
ด้วยเหตุที่เห็นว่า เป็นยาย ตนเอง
จึงได้ ทำการ ป๊องๆ แป๊งๆ ช่วยคุณยายท่านขึ้นมา.....

หลังจากนั้น ประมาณ ๑ สัปดาห์ ก็พบว่่า
คุณ ยาย ท่านพ้นแล้ว
โดยมี ชาย หน้าตาเหมือนไม่ค่อยรับแขก
ยืนอยู่ท้ายเรือเล็กลอยได้ โดยมีคุณ ยาย
นั่งยิ้ม หน้าแป๊นแล๋นอยู่

และหลังจากนั้น อีก ๒ วัน เจ้าหลานชายสุดเท่ห์
เลยไปถามพระมารดาว่า ฝันอะไรบ้างไหมช่วงนี้
พระมารดาบอกไม่ได้ฝัน แต่ อยู่ดีๆก็ หึๆ ฝันๆ
ฝันเห็นยาย มายืน ใส่บาตรพระอยู่ที่บ้าน....
อุปมา พอเข้าใจได้หรือยังว่า
ถ้าเราเห็น ญาติเราได้ ในสภาพที่ดี
แสดงว่า ท่านไปดีแล้ว
ดังนั้นอย่าไปห่วงกังวล หรือ ไปสนใจอะไรเลย...
จบ นิทานขี้โม้...




คำว่า แรงคือ ด้วยภูมิสนับสนุนที่ดีนั่นเอง....


ส่วนสัตว์ที่ตายไปแล้วเราควรปล่อยวางซะ
ยังไงถ้าเราเป็นคนทำบุญทำทาน
สัตว์ที่อยู่กับเราก็ย่อมได้อานิสงค์ตรงนี้
จากบุญที่เราทำให้นั่งหละ...อย่าไปห่วงเค้าเลย.....



ส่วนพี่จิ้ง ส่วนตัวเคยใช้มือเปล่าจับ
และเอามาเหน็บหูไว้ ได้ยินมาว่า ว่าจะไม่ขยับ
ปรากฏว่า พี่จิ้งเหมือนเป็นอัมพาตไปเลย...
ที่เล่าคือ นานมากแล้ว
ตอนนี้คงไม่คิดจะทำหรอก ๕๕๕

อิอิ จบ ไปแว๊นซ์ หากินกาแฟ ดีกว่า....

 

ญ ที่ว่านี้ เหมือนคุณย่าเลยคะอาจารย์
ย่าชอบแต่งตัวแนวนี้ ผ้าลูกไม้ แขนสั้นกุด บางทีก็ผ้าระบายๆ


ส่วนชาย สามคน ที่อาจารย์ว่ามา
เจนเคยฝันถึงชายที่ใส่ชุดขาว สูงมาก1คน อีกสองคน
ต่ำลงมา ไล่ๆระดับกัน
แต่…เขายืนอยู่กลางป่า สะพายย่าม เหมือนพวก
คนอะไรน้อ ที่แบบ เสื้อขาวชุดขาวชอบสะพายย่าม
คะอาจารย์ แบบหมอผี 5555
หรือเจนจะฝันมะโนไปมั่ว แต่ฝันนี้ นานละคะ

 

ป้าด อาจารย์ก็เป็นคนอุดรตั๋วหนิ
แว๊น~~มากินกาแฟอุดรคะอาจารย์ ใส่จะใส่ผงนัวเยอะๆ
5555 (ล้อเล่งน๊า)

สาธุ แรงด้วยภูมิเก่าสนับสนุน รู้สึกดีจังเลย~~
หมูเจนจะสวยสุดในสามโลก ให้แน่ๆ

 

กินได้หมด แต่ป้ายยานะ
เพราะจี้เกียจนอน ๕๕๕

ประวัติเล็กน้อย

บ้านยายอยู่อุดร อ.โนนสะอาด
อยู่กึ่งกลางระหว่าง ขก กับ อุดร

เว้าภาษาสเปนกัน นุ๊ก หนาน
กินข้าวเหนียวเป็นอาหารหลัก
ทุกมื้อจะเห็น ตำปาปาย่า ป๊อกๆ๕๕

บ้าน ปู่ เมื่อก่อน
อยู่ข้างวัด พุทธชินราช พิษณุโลก นั่นหละ
อดีตท่านเจ้าอาวาส เป็น ๑ ในพี่น้อง
ปู่นั่นหละ สมัยก่อน ท่านเลยเอาพระที่ปัจจุบัน
เป็นหนึ่งในเบญจภาคี เนื้อชินมาให้
แต่ว่า หายไปไหนไม่ทราบ เหมือนให้ป้า
ไปแล้วถ้าจำไม่ผิด เหลือแต่ นางพญา
แต่ไม่แน่ใจดูไม่ออก

คนพิษณุโลก จะผิวคล้ำๆหน่อย
ขอบเปิด อาหารแบบแฮนด์เมดและ
ผิวคล้ำ กินข้าวเหนียว บ่ เป็น เว้า สเปน
บ่ เป็นกัน.


มีย่าย และป้า(คุณนาย พอดีลุงมีตำแหน่งอะไรบางอย่าง ป้าเลยเป็นคุณนาย) แอน ลุง(ทหาร)ย้ายไปอยู่ กทม. ตั้งแต่สาวๆ. และ ปู่ เป็นพวกที่ชอบแต่ง
ตัวชุดขาว ประกอบอาชีพเดินเรือสำเภา
แต่ได้ไปอยู่ กทม. ปู่เป็นพวกที่ป้าเล่าให้ฟังว่า แกจะไปปราบผีทั่วประเทศไทย
ซึ่งร่วมเดินทางไปกลับคณะ
. กรมหลวงมีชื่อเสียง
ในอดีตท่านหนึ่ง ที่ชื่อมีจังหวัดทางใต้อยู่
ในชื่อ ทั้งสองเป็นเกลอกัน.
ช่วงนั้น ป้ากับปู่เลยได้เข้าในเขต
ที่ปกติจะไม่เห็นราษฏรเข้า
เค้าจะมี ตราสัญลักษณ์ในการเขตให้
อยู่กับ ลูกชาย ป้า ปัจจุบันเปลี่ยนภพภูมิแล้ว

พี่ปู่ท่านหนึ่งไปอยู่ ระยอง อ. บ้านฉาง
มีลุงอีกท่านอยู่ที่นั่น
ส่วนตัวชอบไป เพราะสปอร์ตใจดี
และลูกสาวลุงอีก ส๊วยๆ

อีกคนอยู่ เชียงใหม่
แต่ไม่เคยเจอ

และมี ญาติห่างไปที่ด่านขุดทด
ญาติเค้าทำปั๊มน้ำมันที่นั่นหละ
รู้จักแต่ที่เป็นสามีน้องสาวแม่
คนอื่นๆรู้จักแต่ช่วงเด็กๆ โตมา
ไม่ได้ข้องเกี่ยวเพราะคุยกัน
ไม่ค่อยรู้เรื่อง.

ส่วนตัวเลยเป็นลูกผสม
ยกเว้นทางใต้ ไม่มีญาติเลย
มีตอนนี้ แต่เป็นทางสะไภ

ช่วงปิดเทอมไม่เคยได้อยู่บ้าน
จะวนเวียน คล้ายๆคนจร
วนเวียนไปตามแหล่งที่ญาติอาศัย
จะว่าไปขอเค้ากินก็ได้นะ ๕๕๕

อุดรไปครั้งเดียว เข็ดแต่ชอบสุด
ตรงที่ได้ไปเรียกเป็ด มันตลกดีรู้เรื่อง
มีกระบือให้ดู
มี บ่อน้ำ บาดาล
มีเถียงนาน้อย หลับโครตสบาย
มีไข่เป็ดกินประจำ
และถูกวัยรุ่นหลอก
ให้กินตูดแมลงอะไรไม่รู้ ๕๕๕
ถูกสาวข้างบ้านถามเมื่อไร
สิเมียบ้าน
เถียงกันอยู่ตั้งนาน
บอกว่า ยัง บ่ มีเมีย ๕๕๕


ระยองเน้น ท่องเที่ยว บันเทิง
เที่ยวทะเลเกือบทุกที่
ทานอาหารทะเล โดนเฉพาะปู อร่อยมาก
สาวข้างบ้านญาติกัน สวยมาก
แอบแซวประจำ ๕๕
และตอนโต ไปเรียนตรีที่ กทม. เหมือนกัน
ส่วนลุงก็ สปอร์ต คือ เงินที่เค้าให้ต่อวัน
เท่ากับที่บ้านให้ทั้งสัปดาห์
ช่วงนั้นเค้าทำโรงงานน้ำตาล
ตอนนี้ไม่รู้ยังมีหรือเปล่านะ

พิษณุโลกไปบ่อย แต่ออกแนวตลกๆ
มีเรื่องแบบไร้สาระเยอะมาก
และทรมานมาก. ปากพองเพราะย่าย
เอาผักดองให้กิน เป็นครั้งสุดท้าย
ที่เคยคุยกับย่าย(คนที่ตายไป ๒ ชั่วโมงแล้วฟื้นมา อยู่ต่อได้อีก ๒๐ ปี)
และตอนกลับ ต้องนั่งรถ บ.ข.ส. กลับ
ได้ยืนตลอดทาง พึ่งได้นั่ง ตอนอีก ๙๐
กม. จะถึงบ้าน เรียกว่าน้ำใจหา
ได้ยากจริงๆ. แต่ดีหน่อยตอนไป
มี สาวๆรุ่นใหญ่ แต่งตัวสวย เอาไปนั่ง
ด้วย แต่จำไม่ได้ว่าหน้าตาเป็นอย่างไร
และก็ร้อนตับแตก


ส่วน กทม สร้างวีรกรรมไว้ คือเกือบเผาบ้าน
ป้า ไปจุดไฟโรงรถ แล้วมานอน
ตื่นมา น้ำใน บ่ หายไปครึ่งหนึ่ง
ถูก ลุง ทำโทษ เรียกมาคุย
ตัวต่อตัว ไม่ด่าต่อหน้าใคร
ด้วยการตี. แต่ว่าเป็นครั้งแรก
ที่ถูกทำโทษด้วยการแจกแจง
เหตุและผลต่างๆ
ก่อนที่จะทำโทษ จึงไม่แปลกใจว่า
ทำไมถึงได้รับผิดชอบในหน้าที่การงาน
แบบนี้.

ไม่ทำอะไรหรอก สายๆออกไปเชลทรัล
ลาดพร้าวโน้น เล่นทั้งวัน ข้าวไม่สน
อ้อบ้าน อยู่ตรงข้าม ที่ดิน ห้วยขวาง

ด่านขุนทดเนี่ยไปทำงาน
อา ให้เลือกว่าจะทำอะไร ระหว่างร้านอะไหล่ ร้านขายของ อู่ซ่อมรถ
สุดท้ายเลยเป็นเด็กปั๊ม ๕๕๕ สมัยนั้น
ค่าจ้าง เด็กปั๊มเดือนละพันห้า
อาหารฟรีนะ. แต่ อา ให้ วันละ สองร้อย
ทำโล้ดดดด มีความรู้สึกว่า
ตัวเองเหมือน ป๋า เล็กน้อย
มีการแจกเงิน พี่ๆ น้องๆ เด็กปั๊มก่อนกลับด้วย ๕๕๕.

หลังจากนั้น หันมาเล่นกีฬา
ลูกกลมๆประเภทหนึ่ง คือ บักเข็บ ๕๕ เห้ย !ประเภทหนึ่ง
แข่งในระดับ กีฬา เยาวชนแห่งชาติและกีฬาแห่งชาติ ได้เหรียญ ทองแดงตอนเยาวชน
กีฬาแห่งชาติไม่ได้. และมาดังตอนไปแข่ง
กีฬาที่ โคราชเพราะล้มอดีตทีมชาติ
เยาวชนบางคนได้ จริงๆอาศัยเกาะพี่ที่คู่กัน
เข้าใจเนาะ ม้ามืดย่อมไร้
ความกดดัน เล่นสบายๆ ความจริง
อีกประเภทเกือบได้เข้าชิง
ถ้ากรรมการไม่เกรงใจ อีกฝั่ง
ที่เป็น เด็ก ม. เอกชนนั้น ตรงนั้น
อาจารย์ ม. เอกชน เลยจะให้ไปเรียนฟรี
ไปสมัครเรียนแล้ว คนที่นั้น แต่งตัวสวยงาม
แต่ อ. ที่รับสมัคร เป็นคน พูดจา ถามประวัติ
แบบเชิงดูถูกคน เลยสมัครไว้ แต่ไม่ไปเรียน
เพราะตอนนั้นรู้สึกแปลกๆ กับ อาจารย์
นิสัยแบบนี้. แต่มี อีก ม. ย่าน บางเขน
ให้ไปเรียน แต่จะได้เรียน รัฐศาสตร์
แต่ไม่ชอบเท่าไร เลยไปเรียน
ที่ อื่น ในคณะที่ตนเองชอบดีกว่า
เหมือนสมัยก่อน จะชอบพวกทาง
คำนวนมากกว่า
ไม่ชอบอะไรแบบท่องจำเท่าไร

ที่นี้ ม ข้างบริษัท ปูนมีขื่อนี่หละ
เริ่ม เจอ ผีสาวสวย เจออะไรแปลกๆ
เจอ อ ภาษา E อ่านจิตได้ ตาดีด้วย
ท่านชวนไปวัดประจำ

โดนเด็ก ม ต้น สตรีนนท์แซว ๕๕
ที่ ฮา เจอเด็กอนุบาลรัศมี แซว ๕๕๕
เจอคนนิสัย แย่ๆ เจอเพื่อนดีๆ
เจอเพื่อนคนดัง เจอเพื่อนนักกีฬาทีมชาติ
เจอเพื่อนสู้ ชีวิตที่หัวไบรท์
(คือฟังรอบเดียวแล้วทำได้เข้าใจเลย)
เจอพวกมีเชื้อในวัง

เจอเพื่อนที่สอบติด
แต่ยืนร้องไห้ เพราะที่บ้าน
ไม่สามารถส่งเรียนได้
ส่วนตัวเลยถอดแหวนรุ่นให้ไป
เป็นที่ระลึกแทน

เจอเพื่อนที่รวยติดอันดับ ๕๐
ในประเทศไทย
เจอเพื่อนสาวหมวย ขับรถยุโรบ
เจอเพื่อนสายแว๊น
เจอเพื่อนสายกินเด็ก
เจอสาวสวยมาก ที่มีเสี่ยคอยดูแล

และเป็นที่ใช้เวลาในการปรับระบบ
ความคิด วิธีการเรียนมากสุด
เพราะหัวไม่ทันเพื่อนเท่าไร

PVD ที่ใช้ในการปรับปรุงดิน
และ Runway
สนามบินสุวรรณภูมิ เป็นงาน
โครงการของส่วนตัว
พอดี เพื่อนที่มำด้วยกัน
พระบิดา มันเป็น ๑ ในบอร์ดที่นั่น
มีเพื่อนเป็น ผอ กองช่างที่นั่น
เลยมีโอกาสได้ร่วมงาน
ในแผนก ตกแต่ง ตรวจทาน
คำผิด ของเอกสาร ๕๕๕

พอแระโม้มากไป

สรุป เป็นคนทุกที่นั่นหละ
อยู่ได้หมดแระ ๕๕๕