…

เอาอะไรลูบแก้มครับ ... ฮ่าาาาาาาา

 

โถว ลูกพ่อ ทำพี่สาวหมดอารมณ์

 

มือสิคับ แก้มนิ่มๆน่าลูบน่าหยิกนะฮับ

 

ใช่คับพี่สาวไปแล้ว ผมเลยมารอพี่สาวที่ท่าน้ำ(กระทู้)เพื่อง้อเลยฮับ

 

อย่าล่อ เลยครับคุณผู้หญิง

ล่อไป ให้ฟรี ... น่าสงสารจังนะครับ

อะไรคือ ปราชัย ครับ เขียนบทให้ชัวร์ครับ

นี้กระผมมาดันกระทู้ ก่อนวันพระ คุณผู้หญิงที่องค์ลงประทับ คงไม่หลับไปก่อนนะครับ ^^

 

โอว สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า รัก สินะครับ

เทพคิวปิด ลงองค์วันนี้ หลังจากไบนอันคอเนอร ไปแข่งรถไม่ว่างสินะครับ

 

เดี๋ยวสักพัก จะมี อวตาร เป็น หนุ่ม มาด่ากระผม แน่นวล ไปดีกว่าครับ

 

ไปแล้วกระมังครับ สงสัยผมคงต้องกลับถิ่นก่อนแล้วถ้าพี่สาวมาค่อยมาหาที่ท่าน้ำฮับ

 

5555 ผมลืมไปเลยนะครับนี่ผมคงต้องตามหาไบรอันซะแล้วคับ

 

ยังไม่ได้ดูถูกเลยฮับแถมโกรธกระผมอีกผมมาง้อพี่สาวอยู่เนี่ยไม่โกรธนะฮับ

 

อย่างอนเลยฮับเดี๋ยวซื้อโอเลี้ยงไปฝากฮับบบบ

 

แปะ แปะ แปะ

 

คิด = มโน/วจีจิตตสังขาร หลายคนเข้าใจ "เรา" คิดเอง แต่ความจริงเราไม่ได้คิดเอง ตัวอย่างง่ายๆ เวลาเราจะด่าใคร หรือ เวลาเลิกกับแฟน มันจะพูดในหัวเราไปเรื่อยๆตามอารมณ์เรา ให้ลอง หยุด มันทันที ผลปรากฏคือ "หยุดมันไม่ได้" และมันนี่แหละคือ "กิเลศ" ที่ชีวิตเศร้า ที่ชีวิตทุกข์ ก็เพราะ "มัน" นี่แหละ ดังนั้นอย่าไปเชื่อ "ความคิด" มากนะครับ ด้วยความหวังดี

 

แล้วสรุปเลือกเม็ดไหนละครับ

 

จักรทีผู้มีพระภาคเจ้าให้ไปแล้ว(บทธรรมจักร)
เช่นกันกับ "ยา" ของผมที่ให้คุณไปแล้ว แต่"อันไหนต่างหากที่เป็นยา" ลองพิจารณาดูครับ ว่า "ยา" ของผมคืออันไหน

 

ใช่ครับแล้วได้ทดลองกิน(ทำ) หรือยังละครับ

 

เวลาทำอะไรทุกอย่างที่มัน "กดดัน"(ทุกข์) คือกิเลศทั้งหมด(เศร้าหมอง)

เวลาคิด หรือเวลาตั้งสมาธิ(คือการโฟกัสไปที่สิ่งใดสิ่งหนึ่ง) มันจะมีธรรมารมณ์(อารมณ์)ปนมาด้วย เช่นเพ่งหนังสือแล้วมีความสุข

วิธีทำ
ดำรงสติมั่น
1.ทำตัวสบายๆปล่อยเหมือนจะหลับแต่ห้ามหลับและห้ามเพ่ง
2.ให้ลองเอาพัดลมเป่าจากของคุณเป็นแอร์เป่าก็ได้ ให้ลองรู้ถึง "ลม" ที่พัดมาโดนตัว
3.เมื่อรู้ว่ามีลมมาโดนตัว ก็ให้รู้ให้กว้างขึ้นเรื่อยๆว่า "ลมพัดมาจากไหน" โดยไม่ต้องหาเอาแค่ รู้ว่าลมพัดมาจากไหน และรู้ว่าเวลาลมโดนกายมันเป็นยังไง
4.เมื่อรู้ได้กว้างและรู้ได้ละเอียดจะพบว่า ภายนอก กาย และ ความรู้สึกตัว และตัวเพ่งมันเป็นคนละตัวกัน
5.ให้ดำรงสติ(รู้)มั่นไว้ และทดลองคิด จะพบว่า ตัวเพ่ง(ตัวที่ดู)(อัตตาจิต) มันไปดูที่ความคิดที่ผุดขึ้นในหัว(มีลักษณะกระพริบในหัว)


วิธีทำ
หาอัตตาจิต/ตัวดู/ตัวเพ่ง
1.ให้ปล่อยตัวสบายห้ามเพ่งและห้ามเกร็ง
2.มองไปข้างหน้าโดยไม่เกร็งไม่เพ่งมองเฉยๆ
3.มองแล้วห้ามขยับลูกตา แต่ให้เปลี่ยนจุดโฟกัสในภาพที่เห็น
4.จะพบว่าขณะเปลี่ยนจุดโฟกัสจะมีอะไรในหัวหมุนไปมองในจุดโฟกัส(ต้องมีสติระดับหนึ่งถึงจะพบ)
5.ให้ทดลองเพ่งที่ความรู้สึกตัว(ไม่ใช่กายเนื้อ)
6.พบว่าขณะนั้น "จิตไม่ส่งออก" ไม่ทุกข์ใดๆ และให้ทดลองขณะที่จิตไม่ส่งออก ให้ลองคิดถึงเรื่องที่ไม่ชอบใจจะพบว่า ความรู้สึกตัวมันเปลี่ยนไป มันแน่นขึ้น และ ทุกข์ขึ้น

เอาแค่นี้ก่อนแล้วกันครับ

 

ในขณะที่คุณไม่รู้จะทำยังไง ในขณะที่คุณต้นธารท้อแท้ เพราะ "กลัว"

ความ"กลัว" มีจริง "ความสุข" ก็มีจริงเช่นกัน แต่ "สุข" คือการ "ยึดถือมั่นเช่นกัน" ถ้าทำได้จริง "จะลงมาเล่นกับโลก" ก็ย่อมได้ มันดีกว่า "คนที่เลือกไม่ได้ และไม่รู้ อะไรเลยนะครับ"

เผื่อไว้นะครับ

ฌาน 1-4
1.เมื่อเป็นความรู้สึกตัวได้แล้ว ให้เร่งความรู้สึกตัวให้มากขึ้นจนเพิ่มไม่ได้แล้ว
2.เมื่อทำได้แล้วให้ดำรงสภาวะ(แช่/ตรึง)มันไว้จนเกิดอาการอยู่อย่างนี้ก็อยู่ได้
3.เมื่อเกิดอารมณ์นี้แล้วให้ปล่อยไปเป็นอารมณ์นั้น จะพบว่าสภาวะความรู้สึกตัวมันเปลี่ยนไป
4.เมื่อแช่กับอยู่อย่างนี้ก็อยู่ได้ ในสภาวะนั้นจะมี "ปิติ" ปนอยู่ด้วยให้ย้ายไปเป็นอารมณ์ปิติ
5.ต่อจาก ปิติ ก็เป็น สุข และ เฉย นี่คือการเดิรฌาน ที่มีสติประคองจะไม่มี นิมิตอะไรแปลกๆเพราะดำรงสติมั่น(รู้สภาวะอยู่ว่าแน่นว่าซ่าน) ซึ่งการทำอานาปานสติก็เหมือนกันในการเดินฌานแต่เพราะ ไม่มีสติจึงเกิดนิมิตและ เดินฌานกันไม่ได้นั่นเอง

และนี่คือการวิปัสสนา "เวทนา"(ความรู้สึก) จริงๆโดยไม่ได้คิดเอาเองนะครับ

 

ใช่แล้วครับพี่สาว "มโน" เป็นทุกข์ คิดไปมันเท่านั้น(สำหรับทางธรรม) ต้อง "ทดลองทำ" ถึงจะถูกนะฮับ