…

จขกท ตลกจริงๆนะครับ หึหึ

 

หืมแค่กดหัวเราะนี่เพี้ยนแล้วเรอะครับ ชอบคิดไปเองจังเลย อ่ะขี้น้อยใจนะเราอะ ฮาๆ

 

โอ๋ๆอย่าน้อยใจไปเลยแม่นางน้อยเดี๋ยวเลี้ยงไอติมนะ ฮาๆ

 

หมากกินมากเดี๋ยว ฟันไม่สวยนะป้าเป็นห่วงสุขภาพ

 

คุณพี่สาวก็ไม่ได้แก่ขนาดนั้นหรอกครับ แหมก็พูดไปเป็นป้าเลย ฮาๆ

 

ชมไปคนแก่จะมาข่มขืนผมอีกหรือเปล่าครับเนี่ย ฮาๆ

 

เสียงขำขัน,.55

 

โฮๆๆๆ ระวัง นางมาร เสียใจนะขอรับ
ให้คนแก่ชื่นชม ระวังคนแก่กลายร่างนะขอรับ

 

เอ้า ผมขอโทษก็ได้แหม ขำจริง นี้คุณ Satanial เค้าเอ่ยก่อนนะ ผมแค่เเซว หาว่าดูถูก

กลับไปอ่านใหม่ไป...กดหัวเราะก็ผิด ไม่ได้กดดูถูกสักหน่อย...

อย่ามั่วสิ ขอร้อง ผมเข้ามาอ่าน มาหัวเราะมาดูถูกตอนไหนคร้าบผม
เอ...อย่า ร้อน ตัว สิขอรับกระผม

อย่าเที่ยวแช่งใคร...
เพราะคำแช่งมันทำอะไรไม่ได้หรอกขอรับ มันย้อนกลับไปยังคนกลับกลอกมากกว่า

และ อย่า ชง...เนาะ ^-^ ไปละ ฮ่าๆๆ ขำครับผมขำ
ไม่เดือดร้อนผู้ใด และไม่ได้ดูถูกผู้หญิงครับ

เชิญ ป้า ..ตามสบายละ ไม่ขัดแล้วนะขอรับกระผม

 

ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวส่งยาไปให้ครับอย่าเสียใจไปเลยครับ

 

มีหน่วยก่อกวนเจ้าของกระทู้ด้วย
สู้ๆนะ

 

เล่าเรื่องการถอดกายทิพย์ให้ฟัง ก่อนนอนแล้วกันครับ

 

มีแค่สองแบบคือ พวกตั้งใจ และพวกไม่ได้ตั้งใจ
พวกตั้งใจนี่ คือกำหนดได้ฝึกสมถกรรมฐานถึงอรูปณานได้เป็นอย่างต่ำ
ส่วนพวกไม่ตั้งใจ เช่น ป่วยหนัก ตายแล้วฟื้น

 

การขึ้นอรูปณานนั้น ไม่จำเป็นต้องไล่ณาน อธิบายง่ายๆคือ ต้องการแค่ตกภวังค์ แล้วในภวังค์นั้นใช้เป็นบาทของสมาธิ ในสมาธิปรับเป็นณาน ฟังแล้วอาจจะ งง
บางคนก็อาจจะวูบเหมือนตกจากที่สูงขณะเข้าสู่ภวังค์ แต่คนชำนาญในวสีแบบเมฆา

 

คำภาวนาเปรียบเหมือนเหยื่อที่ใช้ในการตกเบ็ด พอปลามากินเบ็ด เหยื่อก็ไม่มีความหมาย เพราะเราตกเบ็ดต้องการแค่ปลา
คำภาวนานั้นเมื่อหายไปก็ปล่อยไป

 

คนส่วนใหญ่พอคำภาวนาหาย จิตรวมก็ถูกอุปกิเลสครอบงำ เอาตัวไม่รอด
พอเอาตัวไม่รอดจิตก็จะคลายตัว
ที่ๆทำมาก็เปล่าประโยชน์

 

แต่ถ้าชำนาญในวสี จะต้องบังคับให้จิตรวมอยู่อย่างนั้น ตรึงไว้ให้ได้ อย่าให้จิตคลายตัว ถ้าคนรู้งูๆปลาๆ ก็จะอ้างว่าให้มีสติ แต่ในสถานการจริง วิตกหายไปตั้งแต่คำภาวนาหาย
การตรึงคือการเข้าสู่ญานสี่
เมื่อเข้าได้ จิตจะมีพลัง และก็สามารถขึ้นอรูปณานได้ไม่ออก

 

การที่ขึ้นอรูปแล้ว แต่ยังออกไม่ได้นั้น เพราะเจตสิกที่เกิดขึ้นและดับลงยังมีกำลังต่อต้าน
การจะเห็นโลกอีกใบ หรือโลกทิพย์นั้นต้องเรียกว่า การเห็นสัจจธรรมในความเป็นจริง

 

ขั้นตอนนี้สำคัญเพราะว่า บารมีมีไม่พอก็จะสัมผัสได้แค่ สัมภเวสี รุกขเทวดา พระภูมิเจ้าที่ และไม่ควรแผ่เมตตาในขั้นตอนนี้ เพราะในความเป็นจริง พวกที่กล่าวมามักจะอยากจะสื่อสารด้วยแน่ๆ

 

ไปดูนรก สวรรค์ ขึ้นอยู่กับบารมีที่ติดตัวมา
นรกไม่น่าดู แต่สวรรค์ก็มีเทวดาอารักษ์เฝ้าทาง
ส่วนบาดาลแล้วแต่เมืองๆหรือวังบาดาลนั้นๆ
แต่สวรรค์มีอะไรให้ดูเยอะ อาจจะเหมือนในตำราไตรภูมิพระร่วง หรือไม่เหมือนก็ได้