เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

บุญข้าวสาร-ทานบารมีแด่น้องหมา ทำแล้วสบายใจ ไม่ทุกข์ร้อน มองโลกตามความเป็นจริงว่า ทั้งคนและสัตว์ที่ลำบาก ทุกข์ทรมานกว่าเรา ยังมีอีกนับหลายล้านชีวิตบนผืนโลกนี้

---เมื่อคิดดังนี้ บุญทานที่ทำไป ก็ไม่หวังสิ่งใดมาก...ยิ่งไม่วาดหวัง กระแสบุญสะท้อนกลับมหาศาลปานภูผาถล่มนั่นเทียว

 

กราบสวัสดียามสายวันเสาร์ค่ะคุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

วันนี้ได้พาลูกๆไปตลาด ซื้อปลาดุกประมาณ 1 กิโลกรัม นำไปปล่อยแม่น้ำค่ะ โชคดีมีแม่น้ำใกล้ๆตลาด แต่ช่วงนี้น้ำน้อย เด็กๆเลยต้องยืนมองไกลๆค่ะ กลัวตกน้ำ

เมื่อวานฝนตกหนักช่วงเย็นๆ วันนี้ร้อนอีกแล้วค่ะ รักษาสุภาพนะคะ

 

โพสท์ไม่เยอะมาก ปิดด้วยกลอน
มุมสวยวันเสาร์-น้องมากิฝาก...

เสาร์สราญย์....ผ่านพุ่มม่วง
ประทับทรวง....พวงยี่หวา
หนังสือเล่ม.....แกล้มกับชา
ชีวาข้าฯ..........ร่าเริงยิ่ง!

วันกินเรียบผ่านไป เชิญรื่นเริงใจ
วันหยุดสุดสำราญ วันหน้ายังมีโข
ฝากไว้ก่อนเถอะเจ้า(มือ)-ฮ่า

 

โมทนาบุญปล่อยปลาดุกยามเช้าหนูชุ
ให้สุขภาพแข็งแรงร่าเริงทั้งครัวเรือน
ร้อน-อ้าว-ฝน พิกลจริงด้วยต้องระวัง

 

จริงอย่างคุณอาว่าครับ
ปรกโพธิ์ที่ผมได้รับมางามมากครับ ยันต์นูนคมชัดมาก ผมยังนึกเลยว่าคุณอาต้องเป็นคนที่ชอบเก็บพระสวยแน่เลย ชอบมากครับองค์นี้. ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับอาที่นำมาร่วมทำบุญทำให้ผมมีโอกาสมีพระดีๆเกจิดีปีลึกมาบูชาครับ

 

เสาร์นี้หยุดครับผม ซักผ้าตากผ้าเรียบร้อย หลับไปหนึ่งงีบ บ่ายๆ จะพาลูกสาวไปว่ายน้ำ คลายร้อนครับ ช่วงนี้ปวดๆหลังนิดหน่อย ว่ายน้ำช่วยคลายได้เยอะเลยครับ

 

งวดนี้ผมยังไม่มีโชคครับ ซื้อ 83 ออก 82 ซะงั้น

แต่ผมกลับได้โชคลาภแบบคาดไม่ถึงมาแทนครับ คือเมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา GM ท่านเข้ามาหา
ผมในห้องทำงานแล้วปิดห้องคุยกับผม ตอนแรกผมก็นึกทบทวนว่า ตัวเองได้ทำเรื่องอะไรไว้บ้าง
หรือเปล่า? หรือองค์กรผมกำลังมีปัญหาอะไรหรือเปล่า? ตอนแรก GM ท่านก็พูดเรื่องสถาการณ์
ที่ผ่านมาและสถานการณ์ปัจจุบันซึ่งตอนแรกผมก็เอาว่าจะเอาซองมาแจกให้ผมหรือเปล่า?

แต่สุดท้ายหักมุมครับ GM ท่านเอาซองมาให้ผมจริงๆแต่เป็นซองขึ้นเงินเดือนให้เป็นกรณีพิเศษ
ครับเพราะว่าในปีที่ผ่านมาท่านว่าผมทำงานให้องค์กรเกินหน้าที่ไปมากเพื่อช่วยเหลือองค์กรให้
สามารถดำเนินธุรกิจต่อไปได้ ทั้งการทำหน้าที่เป็นฝ่ายเซลไปหางานเข้าองค์กรหรือกล้าจะรับงาน
ใหม่ๆที่ไม่เคยทำมาก่อนเพื่อหารายได้เข้าองค์กร (ปกติผมทำงานฝ่านปฏิบัติการไม่ได้เป็นเซล)
ท่านเห็นความพยายามและการขวนขวายของผมเพื่อช่วยเหลืองค์กรก็เลยขึ้นเงินเดือนให้เป็น
กรณีพิเศษครับ เงินเดือนที่เพิ่มขึ้นมานี้มากกว่าที่ผมคิดไว้ครับ (ตอนแรกคิดว่าน่าจะได้ซักแค่
พันต้นๆแต่ได้จริงมากกว่านั้นครับ) ผมคิดถึงที่ผมได้สละทรัพย์เพื่อเป็นข้าวใส่บาตร เลี้ยงดูพ่อแม่ และเป็นค่าข้าวค่ายาของหมาแมวกับคุณพัฒนาครับ คงเป็นกุศลที่ได้มาเกื้อหนุนผมตามที่
ท่านอา Wanwi เคยเล่าให้ฟังครับ

 

ธรรมมะสวัสดี ยามบ่ายวันหยุดที่สบายๆครับ

 

พระไม่สวยแต่ดูง่ายก็มีน้องเด็กบ่อฯ ส่วนใหญ่เป็นเนื้อผง-เนื้อดิน ของเก่าปีลึกมากๆ หรือพระกรุ เอาไว้ดูเป็นครู พอเป็นก็แลกหรือขายเพื่อซื้อองค์ใหม่ที่สวยกว่าเก็บไว้ ถึงบอกว่าพระที่ออกจากผมไป เอาไปแห่ตรวจได้รอบโลก ไม่ใช่แท้เพราะปากคนขายบอก แห่ตรงไหนก็ขายไม่ได้ ไม่มีแมวถามซื้อ มีราคาเฉพาะตอนที่ซื้อเข้ามา แต่ราคาที่คนขายโม้ หาความจริงไม่ได้สักสลึง

---นักขายที่โม้แต่เรื่องราคาก่อนขายของ พึงระวังไว้

 

รับหน้าที่พ่อบ้านดีเด่นเต็มตัวเลยน้อวเรย์ ปวดหลัง ปวดเอวได้ว่ายน้ำก็หายแน่

---อาการปวด อาจเป็นเพราะออกรอบกอล์ฟบ่อย และตีดีขึ้น ถูกวิธีมาเข้าระยะแรกจะปวด

---นักกอล์ฟที่ตีกอล์ฟแล้วปวดกับไม่ปวดมี 2-3 ประเภทคือ...

1....ตีไม่เอาอ่าว มักเลี่ยงการตีแล้วทำให้เจ็บ ลูกกอล์ฟป็อกแป็กไม่ไปไหน

---2...เริ่มตีดี ถูกวิธี กล้ามเนื้อทำงาน ซึ่งอย่างหลังนี้ ไม่ช้ากล้ามเนื้อจะพัฒนาอยู่ตัว หายเจ็บ

---3...ออกรอบหักโหมหรือซ้อมมากเกินไป

---คุยกันเรื่องกอล์ฟ คนไม่เล่นมักเลิกคิ้วถามว่า เอ็งคุยเรื่องไรฟ่ะ ไม่เห็นเข้าใจ ก็แบบเดียวกับคุยเรื่องพระ โม้ได้ทั้งวัน เรื่องพระองค์เดียว-ฮ่า

 

สวัสดีครับท่านวันวิ วันเสาร์เงียบจัง สงสัยไปเที่ยวกันหมด..

 

---เป็นเรื่องเล่าที่ดีมากเรื่องหนึ่งในรอบสัปดาห์นี้ มีคำตอบให้กับทุกคำถามชัดเจน ผมไม่กล่าวเสริมอันใด นอกจากปรบมือให้ บราโว ยินดีด้วยกับน้องเสฯ และโมทนาทุกบุญที่เคยร่วมเคยทำสั่งสมกันมา คงมีโอกาสได้ทำกันต่อไปเรื่อยๆ เมื่อยก็ไม่พัก

---แทง 83 ออก 82 ก็พอกับผม ซื้อหวยรัฐ 72 ไป20 ใบ ออกให้เจ็บกระดองใจเล่นซะงั้น ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้เรือง-ฮ่า

 

ต่อเนื่องจากโพสท์ดีน้องเสฯ เป็นธรรมะ
แสนดีจากลพ.ฤาษีฯเรื่อง ยินดีกับความดี...

ดีของเขา.....เราไชโย
งดงมโง่.......โอ่อิจฉา
ดีท่านได้......แต่ใดมา
เร่งนำพา......ข้าฯทำตาม!

 

เป็นวันเสาร์อบอ้าว ชาวกรุงมักหลบร้อนเข้าศูนย์การค้า ไม่เปลืองค่าไฟที่บ้าน คงต่างกับคุณชัยวัฒน์อีกซีกโลก ป่านนี้หิมะหายตกหรือยัง?

---งั้นเรามัวช้าอยู่ทำไม หลบร้อนเข้าป่า"ตะนาวศรี"อันร่มรื่นชุ่มเย็นมั่งดีกว่า กรุณาปูเสื่อรอสักพักครับ...

 

เจอแล้วครับสวยจริงครับพี่วัน

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...กัมปนาทในมือเจ้าพรานน้อยนัดเดียว ก็เพียงพอต่อการปลดปล่อยยอดนักสู้สู่ปรภพอย่างสมศักดิ์ศรี!!!
====================

คลื่นกระสุนจากมือบักสมทิ้งช่วงไม่กี่นาที ก็มีเสียง...

"ปัง...ปัง!"

ดังใกล้ยังกับระยะตะโกนถึง ทั้งที่จริงหนทางยังห่างเอาการ แต่ทีี่โล่งคลื่นเสียงเดินทางไกลเกินธรรมดา... บักสมกระดกปากกระบอกปืนขึ้นฟ้า เหนี่ยวไกตอบสวนไปทิศทางที่เสียงเดินทางมา...

"เปรี้ยง...เปรี้ยง"

ยืนยันสัญญาณดีทั้ง 2 ฝั่ง นำความรู้สึกชุ่มชื่นสบายใจสู่หมู่คณะ เราแวะตรวจตราพยัคฆ์ตัวแรกตายคาที่ก่อน ท้องมันแตกระเบิดลำไส้ทะลักกับการโดนกระทืบเหมือนท่อนซุงกระแทก ในปากมันยังมีก้อนเนื้อช้างหนุ่มแตกพานติดอยู่คาเขี้ยว มันคงกระชากเนื้อสำเร็จก่อนถูกสบัดหล่นกระเด็น แล้วเสียท่าโดนบาทามหึมากระทืบทีเดียวในท่านอนหงาย...

สัตว์จำพวกแมวยักษ์มีจุดอ่อนที่สุดแถวหน้าท้อง มันเกลียดการให้ฝ่ายตรงข้ามรุกล้ำบริเวณนี้ ซึ่งจุดนี้ไม่เกี่ยวกับจุดอ่อนที่พรานนักล่าชอบเล็งเป็นจุดตาย...!

"เสือหนุ่ม"!...ลุงพรานยืนยันหลังจากพินิจดูฟัน ดูหนวด เล็บ ขนไม่นานมาก ชี้ชวนให้พรานรุ่นลูกผู้สืบทอดวิชาป่า ดูตามจุด เรียนรู้ด้วยของจริงบนความตาย ไร้ทฤษฏีรกรุงรังในตำราหรือหนังสือ

อีกตัวที่บักสมลั่นไกปลดปล่อยความทุกข์ทรมานจากบาดแผลสาหัส คงเป็นคู่ตุนาหงัน อายุพอกัน!

เสือหนุ่มห้าวควงแม่สาวหาญเลือดร้อนปะทะคชสารเหี้ยมวัยแตกพาน ผลลัพธ์สำแดงแล้ว ตัวใหญ่ใจสู้ยังคงเหนือกว่า...ขนาดของรูปร่างจึงเป็นสิ่งสำคัญในการวัดผลแพ้-ชนะ

แหละที่สุดแล้ว สัญชาตญาณยอดนักสู้ก็ยังไม่เทียบเท่า สัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดอยู่ดี?!

หากสองพยัคฆ์วัยกำลังห้าว ประมาณตนในขนาดสักหน่อย มันคงอยู่รอดสร้างครอบครัวเสือโคร่งสวยงามประดับป่าไปได้อีกหลายรุ่น!!!

พวกเราผละผ่านซากคู่ศึกอันมีค่าสำหรับนักสะสมหนังและนักทำยาโป๊วอย่างไม่เสียดมเสียดาย จิตใจทุกคนโลดแล่นกระโจนไปถ้ำภูนมฯ เราต้องไปให้ทันมื้อเที่ยง ไม่เปลืองกระสุนล่าเหยื่อ ยกเว้นจำเป็น!

ลานทุ่งสังหาร ลานประลองยุทธถูกทิ้งข้างหลังอย่างรวดเร็ว ลุงพรานนำลุยจนเหงื่อเปียกหลัง ก็ประจัญหน้ากับบึงกว้างขวางหน้า น้ำสวยใสสะอาดตา กลางบึงระลอกน้ำพริ้วเป็นลูกคลื่นน้อย ลมโชยเย็นสบายจนอยากตั้งแคมป์พักแบบตาเฉื่อย ลมโชย สักชั่วครู่ชั่วยาม...

"ไอ้งางาม รอดบ้อ...ลุง"?...บักสมชวนลุงสนทนาหน้าบึง ระหว่างตามองสอดส่ายช่วยกันหาทางข้ามหรืออ้อม เพราะหญ้าริมบึงค่อนข้างรุงรัง ยาวระเกะระกะเอาการ

"ฮึ...ไม่แก่ตาย"!

สนิทกันมากเข้าแบบพี่น้อง ลุงเฒ่าชักมีสำบัดสำนวนประสาขิงแก่ ข้างคุณนงก็ตาไวซึ่งหลายครั้งเธอได้พิสูจน์แล้วว่า มักเห็นอันตรายก่อนใคร...

"ดูโน่นค่ะ"!...

พอทุกคนหันมองด้านซ้าย แถวพุ่มกกรกเรื้อ บางส่วนยืดรุกล้ำลงไปในน้ำตามมือสาวงามชี้ ก็ทำหน้าเบื่อเป็นยาขมตามๆกัน...

เจ้าลูกหลานชาละวัน ลอยคอเหมือนท่อนไม้กลางบึงหลายท่อน บางท่อนก็อยู่ใกล้ตลิ่งชนิดลุยน้ำก้าวเดียวก็แตะตัว ช่วงเช้าแดดยังไม่ร้อนหรืออุ่น เจ้าสัตว์เลือดเย็นยังไม่แห่ขึ้นมาอาบแดด

มีน้ำ มีตะเข้ ตะโขง มีงูหลาม งูเหลือม งูกินปลา เป็นธรรมดาของป่าอันอุดมสมบูรณ์...!

(ยังมีต่อ)

------------------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

ขนาดของเจ้าลูกหลานชาละวันแต่ละตัวก็ชวนขนลุกเอาเรื่อง แม้ดูเล็กกว่าจระเข้แถวแม่น้ำมรณะที่เราผจญศึกพร้อมคนป่าอย่างชุ่มโชก

แต่ขึ้นชื่อว่าสัตว์เลือดเย็นล้านปี ยามอยู่ในวารี มันไม่เป็นรองนักล่าหน้าไหน?!

ทว่า...ยังก่อน ผมอาจพูดผิด เมื่อพวกเราชักแถวเรียงหนึ่งเดินอ้อมทางขวา บึงใหญ่อยู่ในภาวะน้ำลดตามฤดู ริมบึงจึงเป็นโคลนแห้งย่ำผ่านสบายเกือก...

จู่ๆ เราก็ได้ทัศนาศึกในน้ำเป็นของแถม ทำให้ผมรู้ว่า...จอมชาละวันหาใช่ผู้ครองน่านน้ำแต่ผู้เดียว!

มัจจุราชอวบอ้วนโตเต็มวัย ลำตัวใหญ่กว่าน่องคนผอมอย่างผมอย่างน้อยหนึ่งเท่าตัว พุ่งปราดๆ จากดงไม้รกริมบึง เสือกหัวมุดลงน้ำเงียบกริบ ตัวมันใหญ่ยาวเหยียดไม่รู้กี่เมตร ห่างหมู่เราไม่เกิน 30 หลา

ความอลังการโอฬารของมัน ทำเราต้องขยับปืนเตรียมพร้อม!

เจ้าเหลือมยักษ์สีน้ำตาล ขนาดตัวติดอันดับโลก มุดนำ้ทีเดียวก็ยืดตัวโผล่หัวขบจระเข้ขนาดกระเตาะที่ลอยคอยังกับท่อนไม้ริมบึงทันควัน

การโจมตีรวดเร็วรุนแรงราวสายฟ้าพิฆาต ปากมันงับปากจระเข้ ลำตัวม้วนรัดร่างเหยื่อตัวเล็กกว่า ลากเข้าหาตลิ่งทันที...!

ชาละวันน้อยดิ้นโผงผางสู้ตายด้วยความตระหนก แต่พลังกายเป็นรองหลายเท่า หางฟาดตูมตามใส่น้ำอย่างไร้ประโยชน์ เหลือมยักษ์ขยับวงรัดได้จังหวะ น้ำแตกกระจายเป็นลูกคลื่น กระฉอกได้ยินชัด

ชุลมุนชุลเกอีกพักเดียว ยักษ์ใหญ่ก็พลิกตัวกลิ้งหลุนๆคล้ายยางรถยนต์คาอยู่ที่ตลิ่งเปียกชื้นสำเร็จ...

บักสมผู้เคยโดนเหลือมพม่าขนาดยักษ์ฟัดเยี่ยวแตกมาแล้วอีตอนเดินป่าหนแรก กัดฟันกรอดๆ ยกไอ้ปืนโตเล็ง

"อย่า"...! ไม่รู้ระหว่างผมกับลุง เสียงใครร้องก่อน

เราควรปล่อยวิถีธรรมชาติดำเนินไป วงจรชีวิตและห่วงโซ่อาหารแห่งป่าก็เป็นเยี่ยงนี้

บางครานักล่าก็ถูกล่า และบางหนก็ได้ล่า ผลัดกันล่าไม่เคยละเว้นทุกเมื่อเชื่อวัน!

บักสมอยากซัดไอ้เหลือมยักษ์ ด้วยฝังใจกับอดีตหลอน ไม่เกี่ยวกับอยากช่วยลูกชาละวัน เจ้าน้องเล็กหายใจฟึดฟัดลดปืนลงตามเสียงเตือน แต่ยังทำท่าขบเขี้ยวเคี้ยวฟันหมั่นไส้งู

ขบวนแถวเรียงหนึ่งจึงเดินอ้อมฉากฆาตกรรมตรงหน้า เสมือนดั่งใจดำ แต่ในความจริงของโลกและชีวิต...จะช่วยตัวไหน?

ยิงงูตาย จระเข้ก็ม่องเท่งอยู่ดี...ทำใจหินคิดว่าโลกของสัตว์หาใช่โลกของเรา จึงถูกต้อง

เส้นทางเลียบบึง เอาเข้าจริงเดินไม่ยาก ลุงชี้ให้หลบหลีกหญ้าคันคะเยอจำพวกหมามุ่ย โดนเข้าไปแล้ว เกาทั้งคืนไม่เป็นอันหลับนอน คนแพ้อาจจะเกากระทั่งผิวหนังเน่าเปื่อย เรื่องขี้ปะติ๋วกลายเป็นเรื่องใหญ่เท่าภูเขา...

พ้นบึงอีกอึดใจ เหงื่อไม่ทันซึม เราก็พบหน้าผาตัด มีหมู่ไม้สมบูรณ์ขึ้นเป็นระยะ รูปร่างหน้าผาแลจากที่ไกลเหมือนผ่าลงมาตรงๆ แต่เมื่อเข้าใกล้ ก็พอเห็นทางปีนป่ายไม่ยาก

สุดทางข้างบนนั้นคือ...ภูนมโต!

------------------------------

***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

เว็ป มีปัญหาอะไรรึเปล่าครับ วันนี้เปิดเข้าหน้าเพจแล้ว รอโหลดนานมากกกกกก

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
สองท่อน
วิถีป่า
วิถีสัตว์
ต้องสู้
ช่างน่า นับถือ