โครงการ “บัญชีรายชื่อเจ้าภาพล้านบุญมหากุศล บุญละ 20 บาท”

(อัพเดตล่าสุด เวลา ๑๖.๓๕ น. วันที่ ๒๐ ก.พ. ๖๑ )

รายชื่อผู้ร่วมทำบุญโครงการ ล้านบุญ มหากุศล (เพิ่มเติม) ค่ะ

นาง ปุณยณุช อุดมสุขถาวร ๑๐ บุญ
นายยงยุทธ มหิสรากุล และครอบครัว ๑๐ บุญ
ญาติทั้งหลายที่ล่วงลับไปแล้ว (ทั้งหมด) ๑ บุญ
สัตว์เดรัจฉาน (ทั้งหมด) ๑ บุญ
เปรต (ทั้งหมด) ๑ บุญ
อสุรกาย (ทั้งหมด) ๑ บุญ
สัมภเวสี (ทั้งหมด) ๑ บุญ
ตอนนี้ รวมเป็น ๑,๒๖๐ บุญ ค่ะ

รวมเป็นเงินที่โอนให้หลวงพ่ออึ่งแล้ว ๒๕,๒๐๐ บาท

ที่มา : Facebook ด.ญ. ปุณยนุช ขจรนิธิพร เล้ง
วันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2561

 

ข้าพเจ้าขอตั้งสัจจะอธิฐาน หากแม้นท่านทั้งหลายที่ร่วมล้านบุญมหากุศลในครั้งนี้ ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดไม่เข้านิพพานฉันใด หากได้มาเกิดในสมัยข้าพเจ้าตรัสรู้ ขอให้ท่านทั้งหลายได้เข้านิพพานในสมัยนั้นเถิด

 

สมเด็จองค์ปฐม ทรงพระเมตตาตรัสสอนไว้ดังนี้

ให้เห็นโทษของรูปและเสียง อันเป็นจุดใหญ่ที่ทำให้อารมณ์ของจิตเกิดกิเลส อย่างคำสรรเสริญและนินทาอันเป็นที่ชอบใจและไม่ชอบใจ ก็เป็นอิทธิพลของเสียง จักต้องนำมาพิจารณา มิใช่สักเพียงแต่ว่าพิจารณาเสียงเพลง เสียงดนตรี ซึ่งยังเป็นธรรมยังหยาบอยู่ ถ้าจักพิจารณาหาความละเอียดของเสียงที่กระทบจิต ยังอารมณ์ให้หวั่นไหว ก็พึงพิจารณาหาโทษของเสียงอันกระทบอยู่ทุก ๆ วันเป็นหลักใหญ่ จึงจักยังประโยชน์ใหญ่ให้แก่การปฏิบัติธรรมได้

รูปก็เช่นกัน ให้กำหนดรู้สภาวะรูปที่เข้ามากระทบตลอดเวลาตามความเป็นจริง เห็นไตรลักษณ์ของรูป - เสียง - กลิ่น - รส - สัมผัส - ธรรมารมณ์ ให้เห็นด้วยสติ - สัมปชัญญะ อย่างเอาจริงเอาจัง จึงจักละอารมณ์ซึ่งเกาะติดอยู่ในไตรลักษณ์นั้นไปได้

จากหนังสือ ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๙ รวบรวม
โดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน คัดลอกโดย ด.ญ.ปุณยนุช ขจรนิธิพร

 

สมเด็จองค์ปฐม ทรงพระเมตตาตรัสสอนไว้ดังนี้

อย่าประมาทในชีวิต เพราะสภาพร่างกายที่แท้จริงย่อมเป็นเช่นนี้ ให้เห็นความเสื่อมความสลายไปในที่สุดของร่างกายเอาไว้เสมอ แล้วพยายามทรงอารมณ์จิตให้ตั้งมั่น ทำความดีทุกอย่าง เพื่อไปพระนิพพานจุดเดียวเท่านั้น เพราะการมีชีวิตอยู่นี้ก็เต็มไปด้วยความทุกข์ ทุกข์ด้วยเหตุของจิตที่ถูกจองจำด้วยกิเลส - ตัณหา - อุปาทาน - อกุศลกรรม เป็นชีวิตที่หาอิสระไม่ได้ ไม่ช้าไม่นานกายนี้ก็แก่ ก็เจ็บ ก็ตาย ไม่มีใครหลีกเลี่ยงสภาวะนี้ไปได้พ้น

เพราะฉะนั้นก่อนตาย ผู้ไม่ประมาททุกคนจักต้องช่วยให้จิตของตนหลุดพ้นจากการจองจำของขันธ์ ๕ คือ ออกจากกิเลส - ตัณหา - อุปาทาน - อกุศลกรรมให้ได้ เมื่อภัยแห่งชีวิตมาคุกคามอยู่อย่างนี้ (หมายถึงการเจ็บป่วย) นับว่าเป็นการดี เพราะเป็นการเตือนจิตให้ได้มีความไม่ประมาทในชีวิต

จากหนังสือ ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๙ รวบรวม
โดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน คัดลอกโดย ด.ญ.ปุณยนุช ขจรนิธิพร

 

(อัพเดตล่าสุด เวลา ๑๗.๐๕ น. วันที่ ๒๑ ก.พ. ๖๑ )

รายชื่อผู้ร่วมทำบุญโครงการ ล้านบุญ มหากุศล (เพิ่มเติม) ค่ะ

เกษม เถื่อนบุญ ๒ บุญ
ดวงจันทร์ เถื่อนบุญ ๑ บุญ
สุธาทิพย์ อ่ำเจริญ ๒ บุญ
ปวริศา ศิริธร ๒ บุญ
เจ้าที่ เจ้าทาง ๑ บุญ
เทวดา ๑ บุญ
วิญญาณเร่ร่อน ๑ บุญ
น.ส.น้ำทิพย์ นาเชียงใต้ พร้อมครอบครัว ๑ บุญ
อรวรรณ ปานศรี ๑ บุญ
บุญลือ ศรีบุญวงศ์ ๑๕ บุญ
นายพีรภัทร สุขรี่ ๕ บุญ
นาย สิทธิ บุญรอด ๒๐ บุญ
ไม่ประสงค์ออกนาม ๑ บุญ
นาย ชด คุ้มกลัด , นาง จันทร์เพ็ญ คุ้มกลัด ๑๐ บุญ

ครอบครัว บูชา , แคล้ว , มะลิ , นฤมล , จรรยา , นุศรา , ปู่เป๋า , ย่ายวง - ครอบครัว ผู้อุตส่าห์ , แดง , จินตนา , สมเกียรติ , ปรีญาณ , อภิชญา - ครอบครัว มารุ่งเรือง , ตาหนู , ยายเผือด - โพชฌงค์ บูรณบุรุษธรรม - สัตว์เลี้ยงทุกตัวทั้งที่ตายไปแล้วและยังมีชีวิตอยู่ขอให้ได้รับอานิสงค์ผลบุญโดยทันที ๕๐ บุญ

สุรศักดิ์ เมธาวณิชย์กุล ๑ บุญ
ดวงพร เมธาวณิชย์กุล ๑ บุญ
ทัศนีย์ เมธาวณิชย์กุล ๑ บุญ
เกษม เมธาวณิชย์กุล ๑ บุญ
อภิญญา เมธาวณิชย์กุล ๑ บุญ
ด.ช กวิณ เมธาวณิชย์กุล ๑ บุญ

ตอนนี้ รวมเป็น ๑,๓๗๙ บุญ ค่ะ

รวมเป็นเงินที่โอนให้หลวงพ่ออึ่งแล้ว ๒๗,๕๘๐ บาท

ที่มา : Facebook ด.ญ. ปุณยนุช ขจรนิธิพร เล้ง
วันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2561

 

ขอร่วมทำบุญโครงการ ล้านบุญ มหากุศล บุญละ 20 บาท จำนวน 10 บุญ
รวมจำนวนเงิน 200 บาท


โอนให้แล้วที่
ธนาคารกสิกรไทย
เลขที่ 021 - 8 - 78604 - 9
ชื่อบัญชี พระพลัฏฐ์ ฐิตกรณีโย
เมื่อวันที่ 21/02/61 เมื่อเวลา 10.41 น.

ขอร่วมอนุโมทนาบุญในครั้งนี้ด้วย ครับ

 

(อัพเดตล่าสุด เวลา ๑๗.๑๕ น. วันที่ ๒๒ ก.พ. ๖๑ )

รายชื่อผู้ร่วมทำบุญโครงการ ล้านบุญ มหากุศล (เพิ่มเติม) ค่ะ

ณดล ยังประโยชน์ ๕ บุญ
สาลินี ศุภสุนทรศิริ ๕ บุญ
นายศิริ อนันตวุฒิ ๓ บุญ
นางชิ้น ชงจังหรีด ๓ บุญ
นางกาญจนา พรรณาพัฒน์ชัย ๓ บุญ
นายศรีเจริญ ชงจังหรีด ๓ บุญ
ญาติทั้งหลายที่ล่วงลับไปแล้วทั้งหมด ๑ บุญ
เจ้าที่ - เจ้าทาง ที่พักอาศัย , ที่ทำงานตั้งแต่อดีต - ปัจจุบัน ๑ บุญ
เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ๑ บุญ
คุณแม่สงวนศรี ปิตุรักษ์พงษา ๕ บุญ
พร้อมสิน พิทักษ์ศักดิ์เสรี ๕ บุญ
เพชรรัตน์ พิทักษ์ศักดิ์เสรี และครอบครัว ๕ บุญ
ศิริวรรณ คุ้มเรืองศรี ๑ บุญ
ปุ้ย ศรีคำมุล ๑ บุญ
ทอง แขมสันเที๊ยะ ๑ บุญ
อรัญ คุ้มเรืองศรี ๑ บุญ
ด.ช. เอกพจน์ ศรีคำมุล และ ด.ญ.กัญญาภัค ศรีคำมุล ๑ บุญ
ด.ญ. พรรณรัตน์ น้อยสมเชื้อ ๒ บุญ
ด.ช. สายชล น้อยสมเชื้อ ๒ บุญ
น.ส. พิมพ์สุดา ถึงใจ และครอบครัว ๕ บุญ
ลักษณา งามกาญจนรัตน์ ๕ บุญ
ดารารัตน์ มุลาลินน์ ๒ บุญ
อานุภาพ แสงพลอย ๒ บุญ
วัชรินทร์ ชาญณรงค์ ๔ บุญ
มณฑา ถิรานันท์ ๕ บุญ
วสันต์ เริงวิจิตรา ๕ บุญ
อรนุช ทรัพย์สังข์ ๑ บุญ
ปุณณดา ล่องลม และครอบครัว ๕ บุญ
ศุภชัย ทาทอง ๑ บุญ
ไวฑูรย์ อิศรางกูร ณ อยุธยา ๑ บุญ
ทวีวัฒน์ อิศรางกูร ณ อยุธยา ๑ บุญ
ณิชารัศม์ อิศรางกูร ณ อยุธยา ๑ บุญ
ภูวเมศฐ์ อิศรางกูร ณ อยุธยา ๑ บุญ

คุณ วันชัย ยลสุริยัน , คุณ พรทิพย์ จันทยงค์ , คุณอา หนุย แซ่ฮ่า , คุณ ขจรศักดิ์ ยลสุริยัน , คุณ สมนัส ยลสุริยัน , คุณ วิภพ ยลสุริยัน , กองทุนสายธารแห่งธรรมฯ , กองทุนสายธารสานปัญญาฯ , กองทุนวิหารธรรมและสรรพพุทธทาน , กองทุนอนันตพุทธเกษตรฯ ๑๘ บุญ

ตอนนี้ รวมเป็น ๑,๔๘๕ บุญ ค่ะ

รวมเป็นเงินที่โอนให้หลวงพ่ออึ่งแล้ว ๒๙,๗๐๐ บาท

ที่มา : Facebook ด.ญ. ปุณยนุช ขจรนิธิพร เล้ง
วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2561

 

สาธุ ขออนุโมทนาครับ
อย่าลืมส่งหลักฐาน และแจ้งชื่อ ไปที่ Facebook ด.ญ. ปุณยนุช ขจรนิธิพร เล้ง ด้วยนะครับ
เพื่อรวบรวมรายชื่อจัดพิมพ์เป็นเล่มด้วยปกสีทองครับ
ขอบคุณครับ

 

วิปัสสนาเพื่อมรรคผล

การเจริญวิปัสสนาต้องเจริญเพื่อมรรคผล การปฏิบัติแบบคิดว่าพอเป็นนิสัยไม่ควรมีในหมู่พุทธศาสนิกชน เพราะเป็นการดูแคลนพระพุทธศาสนาเกินไป

พูดกันตรง ๆ ก็ว่า ไม่มีความเชื่อถือจริง และไม่ใช่นักปฏิบัติจริง ปฏิบัติตามเขาพอได้ชื่อว่าฉันก็ปฏิบัติวิปัสสนา

คนประเภทนี้แหละที่ทำให้พระพุทธศาสนาเสื่อมโทรม เพราะทำไปไม่นานก็เลิก แล้วก็เอาความไม่จริงไม่จังของตนเองนี่แหละไปโฆษณา บอกว่าฉันปฏิบัตินานแล้วไม่เห็นมีอะไรปรากฏ เป็นการทำลายพระศาสนาโดยตรง

ฉะนั้นนักปฏิบัติควรตั้งใจจริงเพื่อมรรคผล ถ้ารู้ตัวว่าจะไม่เอาจริงก็อย่าเข้ามายุ่งทำให้ศาสนาเสื่อมทรามเลย

จากหนังสือ ทางสายเอก หน้าที่ ๑๐๙ โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน คัดลอกโดย ด.ญ. ปุณยนุช ขจรนิธิพร

 

สังโยชน์ ๓ ประการ มีอะไรบ้างของง่าย ๆ

๑. มีความเข้าใจตามความเป็นจริงว่า ร่างกายเราต้องตาย นี่มันเป็นของไม่ยาก

๒. ยอมรับนับถือ พระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ ไม่สงสัยในความดีของท่าน

๓. สีลัพพตปรามาส รักษาศีลให้เคร่งครัด

เพราะว่าตามที่แนวปฏิบัติ ถ้าเราจะเข้าถึงหรือไม่เข้าถึงพระโสดาบันต้องดูอารมณ์ ถ้าเราสามารถทำสังโยชน์ทั้ง ๓ ประการนี่ได้จนคล่องอารมณ์ของเราจะเปลี่ยนจากอารมณ์เดิม อารมณ์เดิมของเราก็มีความต้องการว่า คิดว่าถ้าเราเกิดชาติหน้าขอเป็นคนรวยบ้าง ขอให้เป็นคนสวยบ้าง มีทรัพย์สินมากบ้าง อยากเป็นเทวดา อยากเป็นนางฟ้า อยากเป็นพรหม

แต่ในเมื่ออารมณ์เข้าถึงโคตรภูญาณของพระโสดาบัน อารมณ์นี้จะไม่มี จะเหลืออารมณ์เดียวก็คืออารมณ์พระนิพพาน มีความต้องการอย่างเดียว คือพระนิพพานอย่างเดียว ถ้าตายเมื่อไรขอไปนิพพานเมื่อนั้น

จากหนังสือ คำสอนหลวงพ่อ วัดท่าซุง เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๑๑๔ โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน คัดลอกโดย ด.ญ.ปุณยนุช ขจรนิธิพร

 

สมเด็จองค์ปฐม ทรงพระเมตตาตรัสสอนไว้ดังนี้

งานทางโลกทุกอย่างทำแล้วก็เป็นอย่างนี้แหละ คือทำแล้วมันก้าวไปหาความเสื่อมอยู่เสมอ ไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอน ชีวิตยังคงอยู่ก็แก้ไขปรับปรุงซ่อมแซมกันไป เหมือนกับการมีร่างกายก็ก้าวเข้าไปสู่ความเสื่อมตลอดเวลา ก็จักต้องหาอาหารและยารักษาโรคประทังชีวิตให้เป็นไปฉันใดก็ฉันนั้น อย่าทำจิตให้เศร้าหมอง ให้เห็นเป็นเรื่องธรรมดา แม้สิ่งที่ทำไปแล้วมันพังลงมาอีกสักกี่ครั้ง ก็ต้องเห็นเป็นเรื่องธรรมดา

จากหนังสือ ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๙ รวบรวม
โดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน คัดลอกโดย ด.ญ.ปุณยนุช ขจรนิธิพร

 

สมเด็จองค์ปฐม ทรงพระเมตตาตรัสสอนไว้ดังนี้

อย่าใช้ความจำคือสัญญา จำแต่ตัวหนังสือนั้นใช้ไม่ได้ การเจริญพระกรรมฐาน ถ้าจักให้ผลดี ให้ผลทรงตัว จักต้องใช้จิตน้อมลงไปยอมรับกฎของความเป็นจริงของขันธ์ ๕ นั่นแหละจึงจักเป็นการถูกต้องของการปฏิบัติให้ทบทวนเรื่องอุบัติเหตุคือเหตุที่เกิดขึ้นโดยไม่คาดฝันประกอบ จักได้ไม่ประมาทในชีวิต ลืมคิดว่าความตายอาจมีเข้ามาได้เสมอ จึงควรอย่างยิ่งที่จักเจริญวิปัสสนากรรมฐานให้ถึงขั้นตัดความห่วงอาลัยในชีวิต หมั่นพิจารณาขันธ์ ๕ ตามความเป็นจริงว่า รูป - เวทนา - สัญญา - สังขาร - วิญญาณนั้นไม่ใช่เรา ไม่มีในเรา พยายามให้จิตยอมรับความจริงเอาไว้เสมอ เช่น สุขภาพไม่ดีก็ให้พิจารณาลงตรงธาตุ ๔ อาการ ๓๒ นั้นไม่เที่ยง เป็นปกติของมัน เราห้ามมันไม่ได้ แล้วมันก็มีความตายไปในที่สุด ให้หมั่นพิจารณาให้จิตยอมรับ แล้วพยายามเอาจิตจับพระนิพพานให้มาก พิจารณาไปสภาวะอย่างนี้จักไม่มีกับเราอีก ขึ้นชื่อว่าทุกข์อื่นใดจักเท่ากับทุกข์ในขันธ์ ๕ นั้นไม่มี หมั่นทำให้บ่อย ๆ แล้วจักละขันธ์ ๕ ได้ อย่าปล่อยวางความเพียรทิ้งไปก็แล้วกัน

จากหนังสือ ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๙ รวบรวม
โดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน คัดลอกโดย ด.ญ.ปุณยนุช ขจรนิธิพร

 

(อัพเดตล่าสุด เวลา ๑๖.๓๕ น. วันที่ ๒๓ ก.พ. ๖๑ )
รายชื่อผู้ร่วมทำบุญโครงการ ล้านบุญ มหากุศล (เพิ่มเติม) ค่ะ

นายอนันต์ อนันต์ถวัลย์เลิศ และครอบครัว ๔๐ บุญ
นิรันดร์ อินแสงแวง ๕ บุญ
น.ส.เนตรชนก อนันตวุฒิ ๑ บุญ

เจ้าที่ , เจ้าทาง ที่พักอาศัย , ที่ทำงาน ตั้งแต่อดีต - ถึงปัจจุบัน ๑ บุญ
เจ้ากรรมนายเวร ทั้งหลาย ๑ บุญ
สัตว์เดรัจฉาน ๑ บุญ
เปรต อสูรกาย ๑ บุญ
สัมภเวสี ๑ บุญ

ธนกฤต ทองเปรม ๑๐ บุญ
พ่อโท้ง แม่สมภวิล ไวเชิงค้า ๑๐ บุญ
แม่วรรณภา แซ่เจ๋ง ๑๐ บุญ
พูนศักดิ์ ทรัพย์ไพบูรณ์ และครอบครัวใหญ่ ๑๐ บุญ
อัครชัย วงศ์ประเสริฐ ๑๐ บุญ

นิทรรศ โพธิ์งาม , สายัณ โพธิ์งาม , น.ส. วาสินี โพธิ์งาม , สามารถ โพธิ์งาม , น.ส. เหรียญ เสาสิริ , นาง สาหยุด ศรีสมุทร , วีรชัย บุตรดี , ไพทูรย์ บุตรดี ๑๐ บุญ

ด.ญ. ณภัสร์นันท์ ฟรงสมจิต , ภัทราวดี เยาวเรศ , กฤตพล ฟรงสมจิต ๑๐ บุญ

ด.ญ. สุกัญญา ทองเปรม , ด.ญ. โสธารา ทองเปรม ๑๐ บุญ
นายสุพจน์ วิบูลย์กาญจน์ ๑ บุญ

นางกิติมา วิบูลย์กาญจน์ ๑ บุญ
นางสาวธัญญา วิบูบย์กาญจน์ ๒ บุญ
นายประกิต วิบูลย์กาญจน์ ๑ บุญ
ตอนนี้ รวมเป็น ๑,๖๑๕ บุญ ค่ะ

รวมเป็นเงินที่โอนให้หลวงพ่ออึ่งแล้ว ๓๒,๓๐๐ บาท

ที่มา : Facebook ด.ญ. ปุณยนุช ขจรนิธิพร เล้ง
วันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2561

 

พรรษาที่ ๔ (ต่อ ตอนจบ) (ประวัติหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วีระ ถาวโรมหาเถระ)

ท่านเห็นท่าพวกเราไม่เถียงท่านด้วยวาจาหยาบ ท่านก็นั่ง ก่อนจะนั่งก็ห่มผ้าเรียบร้อยและก็ยิ้ม ขออภัยครับ ท่านอยู่ที่ไหนครับ บอก เออ...ไอ้เรื่องบ้านอย่าถามกันเลยวะ พวกที่อยู่บ้านโน่น เขานั่งแถวโน้น เขามีบ้านอยู่กัน ข้าไม่มีบ้านอยู่หรอก ถามว่า อยู่ที่ไหน ถ้าไม่มีบ้านอยู่ อยู่กับอะไร อยู่กับต้นไม้ ท่านบอก ไม่ใช่ ต้นไม้ก็ไม่ใช่ ถามว่า เพราะอะไร ข้าตายก่อนพระพุทธเจ้าตั้งหลายปี เอาแล้ว พอฟังเท่านี้ก็เริ่มตกใจ นึกแปลก เอ๊ะ พระตายก่อนพระพุทธเจ้าตั้งหลายปีนี่มาได้อย่างไร บอก เท่าที่มานี่ เธอจำได้ไหมว่า การเดินทางที่เร็วนี่ใครสอนเธอ ก็บอก ไม่มีใครสอนครับ หลวงพ่อจง เป่าหัว ๓ ครั้ง ท่านถามว่า การท่องเที่ยวไปภพต่าง ๆ ได้ ที่เธอทำได้ เพราะอาศัยใครรู้ไหม บอก รู้ครับ ท่านถามว่าอาศัยใคร ก็บอกว่า อาศัย หลวงพ่อปาน หนึ่ง เป็นองค์ต้น ประการที่สอง เข้าถึงพระพุทธเจ้า ประการที่สาม เข้าถึง พระอรหันต์ องค์ที่สอนให้ไปเที่ยวภพต่าง ๆ ได้จริง ๆ นั่นคือ พระโมคคัลลานะ ท่านก็เลยหัวเราะ รูปทั้งกายเป็น พระโมคคัลลานะ ทันที บอกนี่จำไว้นะว่า ลีลาพระอรหันต์เมื่อกี้เธอคิดผิด ฉันมาสอนเธอ อย่าไปคิดซิว่า พระอรหันต์จะ
ต้องเรียบร้อยทุกองค์ ดูตัวอย่างพระสารีบุตร พระสารีบุตรท่านเคยเป็นลิงมาก่อน ขนาดเป็นอัครสาวก เจอะลำรางยังขัดเขมรกระโดดข้าม ที่พระพุทธเจ้าบอกว่า พระสารีบุตรเป็นอัครสาวกเบื้องขวา แต่ว่าเคยเป็นลิงมาก่อน และนิสัยลิงก็ติดมา นี่ก็เช่นเดียวกัน พวกเธอก็มานั่งวาดภาพ พอ หลวงพ่อปาน บอก มีพระอรหันต์มาก ก็คิดว่าต้องเรียบร้อยมันไม่ใช่อย่างนั้น

ก็ถามท่านบอกว่า ถ้าอย่างนั้น ผมอยากจะเป็นพระอรหันต์บ้าง ท่านบอกว่า เป็นได้จะเป็นอะไรไป ถ้าเธออยากจะเป็นจริง ๆ เว้นไว้แต่ว่าเธออยากจะไม่เป็น เธออยากเป็นพระครูไหม บอก ไม่อยากเป็นครับ อยากเป็นเจ้าคุณไหม ไม่อยากเป็นครับ อยากเป็นสมเด็จไหม ไม่อยากเป็นครับ อยากเป็นสังฆราชไหม ไม่อยากเป็นครับ ท่านถามว่า ทำไมจึงไม่อยากเป็น ก็บอกว่า ที่ไม่อยากเป็น ไม่ใช่ไม่มีใครเขาตั้ง เขาจะตั้งหรือไม่ตั้งผมก็ยังไม่ทราบ เพราะว่าเกณฑ์วิชาความรู้ความสามารถผมไม่ถึง เอาเป็นแต่เพียงว่า ถ้าเป็นก็ตาย ไม่เป็นก็ตาย เวลานี้มาคิดอย่างเดียวว่า เราจะตาย แล้วเราจะไปไหนกัน บอก เออ... ดีแล้ว เธอคิดว่าจะไปไหน ก็กราบเรียนท่านบอกว่า เวลานี้กำลังผมอยู่แค่พรหมครับ ผมก็อยากจะไปพรหม ท่านบอกดี ไปพรหมก็ดี ตั้งใจต่อนิพพานเลยก็แล้วกันนะ ก็ถามท่านว่า จะตั้งใจต่อได้อย่างไรครับ ในเมื่อผมปรารถนาพุทธภูมิ ท่านบอก เรื่องพุทธภูมิก็เรื่องพุทธภูมิซิ นิพพานก็นิพพานซิ ถ้าเราบรรลุอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณ เราก็เป็นพระพุทธเจ้า ถ้าเราไม่บรรลุอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณ เราก็เป็นพระอรหันต์ไป มันไม่มีการจำกัดเขต ไม่มีการบังคับอย่าง พระมหากัจจายนะ ท่านก็มาจากพุทธภูมิ ท่านมีบารมีเต็มแล้ว แต่ความจริงท่านไม่อยากจะไปเกิดเป็นพระพุทธเจ้าใหม่ ท่านก็ตัดสินใจลาพุทธภูมิเป็นสาวกภูมิไป ก็เป็นอาจารย์ของเธอใช่ไหม ก็ตอบว่า ใช่ครับ ที่ท่านสอนด้านปฏิภาณ

แล้วท่านก็ถามใหม่ว่า พวกเธอต้องการอะไรอีก บอก ไม่ต้องการครับ มีความต้องการอย่างเดียวว่า พระที่นี่มีอรหันต์กี่องค์ ท่านบอก ทั้งหมดที่อยู่ที่นี่ ๑๖ องค์ เป็นอรหันต์ทั้งหมด ทั้ง ๑๖ องค์ ถาม จริยา ท่านบอก ที่ฉันมานี่ เพื่อจะให้พวกเธอรู้นะ ถ้าไปพบท่านบางองค์ ท่านแสดงอะไรผิดปกติ อย่าไปนึกแปลกใจนะ ให้เข้าใจว่า ทุกองค์เป็นพระอรหันต์ พร้อมใจไหว้ไว้ และไม่ใช่อรหันต์ปกติ เป็นอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณทั้งหมด เธอมานี่ทุกองค์รู้พร้อมที่จะสอนเธอ ทุกองค์ตั้งใจสอนพวกเธอทั้งหมด ฉันจึงมาก่อน มาบอกเธอไว้ อาจารย์ปาน ท่านไม่ได้บอกให้ครบ ฉันมาบอกเธอ ถามว่า ต้นไม้ต้นนี้ละครับ ท่านบอกไม่ยาก เดี๋ยวฉันจับโยนไว้ที่เดิมก็แล้วกัน แล้วท่านก็จับปั๊บ โดยไปปักที่เดิม ตามรูปเดิม ไปหารอยดินก็ไม่ได้

ก็รวมความว่า หลังจากนั้นท่านก็ลากลับไป เวลากว่าที่ท่านจะกลับก็ค่ำ ค่ำพวกเราก็จำวัดอีก นอนตามสบาย เช้ากินข้าวเทวดา ตอนสายก็เดินไป เดินไปประมาณสักชั่วโมงเศษ ๆ ก็พบถ้ำ ๆ หนึ่ง พบพระองค์หนึ่งสวยมาก องค์นี้พระจริง ๆ ยังเป็นมนุษย์อยู่ คือว่า พระโมคคัลลานะ ท่านบอกเป็นอรหันต์หมด หลวงพ่อปานก็บอกเป็นอรหันต์หมด และเป็นอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณเสียด้วย เมื่อเข้าไปใกล้ท่าน ท่านก็นั่งเรียบร้อย องค์นี้เรียบร้อยมากเหมือนผู้หญิง ท่าทางคล้ายผู้หญิง ผ้าผ่อนเรียบร้อยดี เข้าไปกราบท่าน ท่านก็ถามว่า มากราบทำไม ก็บอกว่า สุปฏิปันโนครับ พระคุณเจ้าปฏิบัติดีปฏิบัติชอบแล้ว ผมก็อยากจะไหว้ อยากจะดีเหมือนพระคุณเจ้า ท่านบอก ก็ดีได้ไม่เป็นไร วิธีปฏิบัติก็ง่าย ๆ นะ ไม่ยากนะ ครูก็สอนมาหมดแล้วนี่นะ ไม่ต้องเรียนกันอีกก็ได้มั้ง ที่มาหาแก้ข้อข้องใจนิดหน่อย ฉันก็สอนตามเดิม พวกเธอนี่สนใจอย่างเดียวว่า อรหันต์เขาเป็นกันอย่างไรใช่ไหมล่ะ บอก ใช่ครับ ท่านบอก อรหันต์ไม่ได้หมายความว่า ต้องเหาะได้ทุกองค์ ไม่ต้องหายตัวได้ทุกองค์ ไม่ต้องแปลงตัวได้ทุกองค์ อรหันต์มีตั้ง ๔ อย่าง สุกขวิปัสสโก เตวิชโช ฉภิญโญ ปฏิสัมภิทัปปัตโต

ก็ถามท่านบอกว่า พระที่อยู่ที่นี่ทั้งหมด เป็นปฏิสัมภิทาญาณทั้งหมดใช่ไหม ท่านบอกว่า ใช่ ถามว่า พระคุณเจ้าฉันข้าวกับอะไรครับ กับเทวดาหรืออยู่ด้วยธรรมปีติ ท่านบอก อยู่ด้วยธรรมปีติ ถามว่า ไม่ไปสงเคราะห์คนในบ้านในเมืองหรือครับ ท่านบอกว่า ไม่ใช่หน้าที่ หน้าที่ของฉันคือบรรลุแล้วก็อยู่ในป่า คอยพระที่มาในป่า เมื่อไรพระเข้ามาในป่าพวกฉัน ฉันก็สอน ก็เลยบอกว่า เวลานี้ผมต้องการรับคำสอนครับ รับคำสอนอย่างที่ชอบใจมากที่สุด ท่านถามว่า ชอบใจใคร บอก ชอบใจพระคุณเจ้าครับ ดูท่าทางยังหนุ่มมาก ยังไม่แก่ ท่านก็บอก ชอบใจฉันนะ บอก ครับ ท่านเลยบอก เธอจงอย่าสนใจในรูป ขึ้นชื่อว่ารูปทั้งหมดเป็นอนิจจัง เป็นของไม่เที่ยง รูปทั้งหมดเป็นปัจจัยแห่งความทุกข์เป็นทุกขัง เป็นทุกข์ทั้งหมด รูปทั้งหมดเป็นอนัตตา ตายทั้งหมด พังทั้งหมด อย่าสนใจในรูป จะเป็นคนก็ดี จะเป็นสัตว์ก็ดี จะเป็นนางฟ้า จะเป็นเทวดา จะเป็นพรหมก็ดี มีสภาพจุติทั้งหมด ไม่มีการทรงตัว สภาพที่ทรงตัวมีอย่างเดียว คือ นิพพาน จงจำไว้ว่า นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป จงอย่าสนใจในรูป เห็นรูปแล้วจงคิด ไม่ใช่เอาตาไปหลบรูป เอาตาสู้รูป ตาสู้รูป ใจก็สู้รูป ตาสู้รูป ก็หมายความว่า ตาเห็นรูป จงคิดว่ารูปนี้มันเป็นธาตุ ๔ แล้วแบ่งเป้นอาการ ๓๒ เต็มไปด้วยความโสโครก ต้องมีความทุกข์เพราะรูป ต้องหาเลี้ยงรูป ในที่สุดรูปก็ตาย ตายแล้วก็มีสภาพเป็นผี เมื่อสภาพเป็นผีแล้ว ไม่สามารถจะเอารูปได้ ต้องทิ้งรูปไว้ ไปเสวยสุข เสวยทุกข์ตามธรรมดา ถ้าเธอไม่สนใจในรูป เธอก็เป็นพระอรหันต์ได้ ถ้าเธอยังสนใจในรูปอยู่ เธอก็เป็นอรหันต์ไม่ได้

รวมความว่า ภูเขาภูกระดึง มีพระอรหันต์ที่มีเนื้อมีหนัง ๑๖ องค์ เป็นปฏิสัมภิทาญาณทั้งหมด ก็มีโอกาสได้ศึกษาธรรมะจากท่าน วิธีปฏิบัติจากท่านทั้ง ๑๖ องค์ แต่ความจริงพระอรหันต์ท่านอยู่แบบสบาย ๆ ไม่ต้องนั่งเครียดนั่งเคร่งอย่างพวกเรา พวกเราต้องเครียด พวกเราต้องเคร่ง ท่านอยู่แบบเป็นสุข เดินไปเดินมาบ้าง นั่งบ้าง นอนบ้าง ตามสบาย ๆ ของท่าน แล้วท่านก็ไม่กวนใคร จะหาว่าเป็นการรังแกสังคม เขาเรียกกันว่าอะไร กินของสังคมเปล่า ๆ ท่านก็ไม่ได้กิน พวกท่านกินข้าวจากเทวดาบ้าง แต่บางองค์ก็อยู่ด้วยธรรมปีติ สิ้นเวลา ๗ วันบ้าง ๑๕ วันบ้าง แล้วก็ออก

ก็ได้ศึกษาความรู้จากท่าน และวิธีปฏิบัติ แต่ความจริง วิธีปฏิบัติแต่ละท่าน ที่สอนไม่ยากเลย ท่านสอนแบบง่าย ท่านบอกว่า การปฏิบัติที่เป็นแบบยาก ๆ น่ะมันไม่ถูก มันใช้อารมณ์ไม่ครบถ้วน ถ้าใช้อารมณ์ครบถ้วนมันต้องไม่ยาก ทำแบบนี้ ๆ เหมือนกันหมด องค์ไหนก็องค์นั้น สอนเหมือนกันหมด ถามว่า ถ้าจะเป็นปฏิสัมภิทาญาณจะทำอย่างไร ท่านก็บอกว่าไม่ยากก็ทำตามนี้แหละ อย่างที่พวกเธอทำนี่ก็เดินแนวเข้าหาปฏิสัมภิทาญาณเหมือนกัน แต่ไม่ได้ถามท่านว่า ชาตินี้เราจะเป็นอรหันต์หรือเปล่า ไม่ได้ถามท่าน ท่านอาจจะรู้ ท่านบอกว่า ถึงแม้เธอไม่ถาม ฉันก็ทราบ ถ้าเธอถาม ฉันก็ไม่ตอบ ทั้งนี้เพราะอะไร เพราะว่าก็สุดแล้วแต่คน ทางถึงแม้ว่าจะไม่ไกล ท่านบอกว่า ไปประเดี๋ยวใจก็ถึง แต่คนนั้นเขาไม่ไป อีกกี่วันก็ไม่ถึง กี่ปีก็ไม่ถึง ทางถึงแม้ว่าจะไกลแสนไกล ถ้าตั้งใจไปหรือไปจริง ๆ เดินไปทุกวัน ก็ใกล้เข้าไปทุกที การบรรลุอรหัตตผลถึงขั้นปฏิสัมภิทาญาณก็ไม่ใช่ของยาก เป็นของง่าย ๆ ท่านว่าอย่างนั้นนะ

เลยถามท่าน องค์หนึ่งถามท่านว่า ที่พระเดชพระคุณบอกว่า มันง่าย เคยนำวิชาความรู้นี้ไปสอนชาวบ้านบ้างหรือเปล่า ใน ๑๕ องค์เงียบ นั่นแสดงว่าทั้ง ๑๕ องค์ไม่เคยไปสอนใคร อีกองค์ยกมือขึ้น ฉันเคยไปสอนแล้ว เมื่อฉันได้อรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณ แต่ความจริงเวลานั้นได้เพียงแค่นักธรรมตรี เพราะฉันอยู่ที่วัดได้แค่นักธรรมตรีและออกธุดงค์ การธุดงค์ก็มาขึ้นกับ หลวงพ่อปาน เหมือนกัน ไปเจอะลูกศิษย์อาจารย์เดียวกันเข้า หลวงพ่อปาน ท่านก็แนะนำให้ฝึกธุดงค์อยู่ ๓ เดือน อย่างพวกเธอนี่แหละ แบบอุกฤษฏ์ การฝึก ๓ เดือนนั้น ท่านฝึกแผนกปฏิสัมภิทาญาณโดยตรง ความจริงฉันก็ไม่รู้ เมื่อครบ ๓ เดือน ท่านมั่นใจแล้ว ท่านก็ปล่อยออกปฏิบัติ เมื่อมาปฏิบัติธุดงค์อยู่จริง ๆ ได้ ๓ ปี อยู่ในป่าเลยไม่กลับบ้านไม่กลับเมือง ๓ ปี จึงได้บรรลุอรหันต์พร้อมปฏิสัมภิทาญาณ

หลังจากเมื่อเป็นพระอรหันต์แล้วก็คิดว่า ที่สำนักของเราก็เป็นนักบุญ นักศึกษา นักปฏิบัติ อยากจะบรรลุมรรคผลกัน แต่ว่าหลักสูตรที่สอนกัน มันไม่เข้าขั้นการบรรลุมรรคผล เพราะคนแต่ละคนที่มาทำต้องพอใจเรื่องยาก ๆ และครูสอนก็ต้องสอนแบบยาก ๆ อารมณ์ด้านจิตใจไม่ค่อยสนใจกันนัก จึงได้กลับไปสำนักของท่าน เมื่อไปถึงแล้ว ก็ไปอธิบายให้เขาฟัง พออธิบายเสร็จ บรรดาท่านทั้งหลายเหล่านั้นก็บอกว่า ท่านออกไปจากวัดนี้จบแค่นักธรรมตรี พวกผมเป็นนักธรรมเอกบ้าง กำลังเรียนอภิธรรมบ้าง จบอภิธรรมบ้าง จะเอาควายมาสอนม้า มันสอนไม่ได้หรอกคุณ กลับเข้าป่าไปตามเดิมเถอะ เมื่อโดนเข้าแบบนี้ก็เลยต้องกลับ สอนไม่ได้ ก็ถามท่านว่า ในฐานะที่ท่านเป็นอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณ ท่านไม่รู้ก่อนหรือว่า ไปแล้วเขาจะไม่รับ ท่านบอก ท่านรู้ แต่อยากจะลองดูว่า ความรู้ของเราจะตรงตามความเป็นจริงไหม อาจเป็นอุปาทานก็ได้ แต่เมื่อเอาเข้าจริง ๆ ความรู้สึกของเราก็ตรงตามความเป็นจริงก็พอใจ มีความพอใจเกิดขึ้น ก็กลับมาที่เดิมมาอยู่ที่ตรงนี้ ฉะนั้นถ้าเธออยากจะเป็นอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณ จะเป็นชาตินี้หรือชาติไหนก็ตาม เพราะการปฏิบัติความดีมันสืบเนื่องกันทุกชาติ ไม่ใช่ทำชาตินี้ตายแล้วหายไป ชาติหน้าเกิดใหม่ทำใหม่ เริ่มต้นใหม่ ไม่ใช่อย่างนั้น มันต่างคนต่างติดต่อกันทุกชาติที่เรียกว่า ติดต่อสร้างบารมีต่อกัน

ก็เป็นอันว่า ได้รับการศึกษาแล้ว ก็อยู่กับท่านในสถานที่นั้น คราวนั้นอยู่จริง ๆ ๔ เดือน ปฏิบัติร่วมด้วย ฟังคำอธิบายด้วย รู้สึกชื่นใจมาก และการปฏิบัติก็ไม่มีการเคร่งเครียด เพราะท่านคอนเตือน อารมณ์ใดที่ท่านให้ตั้งใจทำ ก็ทำตามนั้น เมื่อเป็นที่พอใจของท่านแล้ว ก็ย้ายไปสู่อารมณ์อื่นที่ท่านต้องการอีก เมื่อย้ายไปแล้ว ความจริงอารมณ์แรก ถ้าทำได้จริง ๆ และมีอาการทรงตัว อารมณ์ภายหลังก็ไม่หนักนักเพราะใช้อารมณ์อย่างเดียวกัน เปลี่ยนแต่ลีลาเท่านั้น

หลังจากอยู่กับท่าน ๔ เดือนเศษ ก็จะลาท่านกลับ ท่านก็บอกว่า ฉันรู้สึกพอใจมากที่คุณทั้ง ๓ ทำทุกอย่างตามที่ฉันสอนและก็มีผลทุกอย่างตามที่ฉันสอน แต่ว่าจงอย่าลืมตัว จงอย่าคิดว่าเราเป็นพระอรหันต์ เวลานี้ยังไม่ใช่พระอรหันต์ เป็นแต่เพียงว่า เรียนรู้วิธีการพระอรหันต์เท่านั้น ให้กลับไปวัด ไปทำเสมอ ๆ ไปสู้กับคน คำว่า สู้กับคน ก็หมายถึงว่า สู้กับอารมณ์ กลับไปถึงวัด พวกคุณจะถูกชาวบ้านโจมตี พระด้วยกันจะโจมตี จงทำอารมณ์ให้สบาย ขณะที่อยู่ป่า มีอารมณ์เยือกเย็นฉันใด เมื่อเข้าไปถึงอารมณ์ที่ไม่ต้องการ ไม่ต้องใจของเรา ให้มีอารมณ์เยือกเย็นฉันนั้น ทำให้เหมือนกับ อยู่ในป่า ป่าหรือบ้าน ให้มีสภาพเหมือนกัน ป่าสงัดแต่อยู่ในวัด ก็ต้องสงัดเหมือนป่า คิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ไม่มีอะไรเหลือ คนที่พูดให้ขัดคอเราไม่ถูกใจเรา เขาเหล่านี้ก็ตาย เขาเคยพูดอย่างนี้มานับอสงไขยกัปไม่ถ้วน และเขาก็ลงนรกนับไม่ถ้วน เขาไม่เข็ดปล่อยเขาไป อย่าไปโต้เถียงเขา เขาจะโกรธมาก เขาจะบาปมากขึ้น เราก็ทำเฉย ๆ เสีย

เวลากลับ ก็เดินทางแค่ ๓ วัน ก็ถึง วัดหน้าต่าง ขาไป ๒ วัน ขามา ๓ วัน จาก วัดหน้าต่าง พอเข้าไปถึงก็ไปหา หลวงพ่อจง กราบท่าน พอเห็นหน้าท่านก็ยิ้ม พอกราบ ท่านลืมตาขึ้นมาบอกว่า อย่างไรล่ะ ฉันว่าแล้ว ไปเจอะของดี สิ่งที่ดุ ๆ ทั้งหมด นั่นก็คือพระอรหันต์ พวกเสือสางนางไม้ไม่น่ากลัว พวกที่น่ากลัวคือ พระอรหันต์ การที่ไปอยู่ที่นั่นดีไหม พวกเราคิดอะไรไม่ได้เลย คิดนอกลู่นอกทาง รุ่งเช้าพบหน้ากัน ท่านยิ้มท่านบอกเมื่อคืนนี้พลาดไปหน่อยนะ แต่ไม่เป็นไรเป็นของธรรมดา ก็กราบท่าน บอก จริงขอรับ คิดนอกลู่นอกทางไม่ได้ หลวงพ่อจง เลยบอกว่า การปฏิบัติถ้าอยู่กับคนรู้ เราจะมีความระมัดระวังมากขึ้น ถึงแม้ว่าเราจะไม่บรรลุมรรคผลแบบท่าน ถึงท่านก็ตาม แต่ว่าอย่าลืมว่า เชื้อสายเก่าท่านที่เราได้มา ก็เหมือนกับอาหารหล่อชีวิตเราค่อย ๆ ติดตามท่าน ค่อย ๆ ปฏิบัติตามท่าน ไม่ชาตินี้ก็ชาติหน้ามันต้องถึง ท่านเลยบอกว่า ฉันคิดว่าอาจจะเป็นชาตินี้มากกว่าถ้าเธอไม่เลิก

จากหนังสือ ประวัติหลวงพ่อพระราชพรหมยาน หน้าที่ ๒๓๓ โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน คัดลอกโดย ด.ญ. ปุณยนุช ขจรนิธิพร

 

ร่วมบุญสร้างสมเด็จองค์ปฐม และวิหาร 60 บาท
ถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา
ขอแผ่บุญให้แก่สรรพสัตว์ทั้งหลายไม่มีประมาณ
ขอจงเป็นปัจจัยให้สำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าด้วยเทอญ สาธุครับ

 

สาธุ ขออนุโมทนาครับ
อย่าลืมส่งหลักฐาน และแจ้งชื่อ ไปที่ Facebook ด.ญ. ปุณยนุช ขจรนิธิพร เล้ง ด้วยนะครับ
เพื่อรวบรวมรายชื่อจัดพิมพ์เป็นเล่มด้วยปกสีทองครับ
ขอบคุณครับ

 

(อัพเดตล่าสุด เวลา ๑๕.๒๕ น. วันที่ ๒๔ ก.พ. ๖๑ )

รายชื่อผู้ร่วมทำบุญโครงการ ล้านบุญ มหากุศล (เพิ่มเติม) ค่ะ

Hyoungho Lee ๑ บุญ
sasinan Suksawat ๑ บุญ
ยศพัทธ์ เลิศวิสิฐพล ๑ บุญ
ศุภานันต์ และผู้อุปถัมภ์ ๕ บุญ
อุไร ประเสริฐ ๑ บุญ
วิชิต ประเสริฐ ๑ บุญ
พิศสมัย ประเสริฐ ๑ บุญ
วินิจ ประเสริฐ ๑ บุญ
มงคล ประเสริฐ ๑ บุญ
ศศิธร ประเสริฐ ๑ บุญ
ปรียานุช ประเสริฐ ๑ บุญ

ตอนนี้ รวมเป็น ๑,๖๓๐ บุญ ค่ะ

รวมเป็นเงินที่โอนให้หลวงพ่ออึ่งแล้ว ๓๒,๖๐๐ บาท

ที่มา : Facebook ด.ญ. ปุณยนุช ขจรนิธิพร เล้ง
วันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2561

 

สมเด็จองค์ปฐม ทรงพระเมตตาตรัสสอนไว้ดังนี้

การกำหนดรู้ในทุกขเวทนาหรือสุขเวทนาอันเกิดขึ้นมาได้เนื่องด้วยขันธ์ ๕ นั้นพึงทำ จักได้รู้ไว้เสมอว่าเวทนาเหล่านี้เป็นของร่างกาย มิใช่เป็นของเรา แต่จักต้องมีจิตเข้มแข็ง พิจารณาไป วางเวทนาไปตลอดเวลา และในขณะที่ร่างกายยังทรงชีวิตอยู่นี้ ยังไม่ถึงที่ตาย ก็จักต้องจำหาเครื่องระงับทุกขเวทนาให้แก่มันตามหน้าที่ การพิจารณาก็พยายามรักษาอารมณ์โปร่ง - เบาเอาไว้ แม้จักมีทุกขเวทนาทางร่างกายมาก ก็จงอย่ากังวล กล่าวคืออย่าหนักใจ วางอารมณ์จิตให้เบาสบาย ๆ ร่างกายแก่ก็รู้ - ป่วยก็รู้ จักตายก็รู้ รู้แบบเฉย ๆ สบาย ๆ รักษาได้ก็รักษาไป รักษาไม่ได้ก็พร้อมจักไปพระนิพพาน และให้ถามตัวเองไว้เสมอว่ายังมีอะไรที่จักต้องเสียดายไหม ถ้ายังเสียดายอยู่ ไม่ว่ารูป - เสียง - กลิ่น - รส - สัมผัส - ธรรมารมณ์ ไม่ว่าในตา - หู - จมูก - ลิ้น - กาย - ใจ ก็ให้ถามใจหรือจิตของตนเองนั่นแหละ ยังเสียดายอะไรไหม ถ้าหากยังมีแม้อย่างใดอย่างหนึ่ง ก็เท่ากับยังตัดอาลัยยังไม่ได้ กล่าวคือจิตยังเกาะติดอยู่ ต้องพิจารณาให้ถี่ถ้วนจึงจักตัดอาลัยได้ และถ้าจิตไม่ยึดหรือเกาะติดในสิ่งเหล่านี้ จิตก็จักคลายกังวล ไม่ห่วงหน้าไม่ห่วงหลังอันใดทั้งหมด การมีชีวิตอยู่ก็เท่ากับการมีเพียงหน้าที่เท่านั้น จิตมีความตัดอาลัยในชีวิตได้ก็ตรงนี้ กล่าวคือ ไม่เสียดาย - ไม่เกาะติดทั้งอายตนะภายนอกและภายใน พิจารณาให้รอบคอบ วางความเสียดายลงเสียให้ได้ แล้วจิตจักเป็นสุข

จากหนังสือ ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๙ รวบรวม
โดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน คัดลอกโดย ด.ญ.ปุณยนุช ขจรนิธิพร

 

สมเด็จองค์ปฐม ทรงพระเมตตาตรัสสอนไว้ดังนี้

การกำหนดรู้รูป - เวทนา - สัญญา - สังขาร - วิญญาณ ว่ามันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเราอยู่เสมอ ทำให้จิตไม่เกาะยึดร่างกาย เป็นหนทางนำไปสู่พระอนาคามี และความเป็นพระอรหันต์ พยายามทำตนให้เป็นผู้มีธุระน้อย เพื่อตัดโลภภายนอกออกเสียให้มาก แล้วจักได้มีเวลามาพิจารณาโลกภายในคือขันธ์ ๕ ของตนเองให้มาก ให้จิตมีสติรู้เท่าทันสภาวะของรูป - เวทนา - สัญญา - สังขาร - วิญญาณ ตามความเป็นจริง ถ้าจิตมีความหยาบมากก็รู้น้อย ถ้าจิตมีความละเอียดก็จักรู้มาก เรื่องนี้ไม่มีใครช่วยปฏิบัติแทนใครได้ มีแต่ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนเท่านั้น อันที่จักปฏิบัติได้ ขอให้มีความตั้งใจให้จริง อย่าสักเพียงแต่ว่าทำไปอย่างนั้น จักหวังผลได้ยาก และจักต้องกำหนดรู้ อย่าให้จิตตกเป็นทาสของนิวรณ์ ๕ ประการ หลงอายตนะ ติดหลงอยู่กับรส เป็นต้น แยกให้ถูกก็ไม่มีอะไรจักไม่ถูก ถ้าไม่ประมาทมัวเมาอยู่ในขันธ์ ๕ เสียอย่างเดียว การไปพระนิพพานก็เป็นของไม่ยาก

จากหนังสือ ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๙ รวบรวม
โดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน คัดลอกโดย ด.ญ.ปุณยนุช ขจรนิธิพร

 

(อัพเดตล่าสุด เวลา ๐๗.๒๒ น. วันที่ ๒๕ ก.พ. ๖๑ )

รายชื่อผู้ร่วมทำบุญโครงการ ล้านบุญ มหากุศล (เพิ่มเติม) ค่ะ

ปัญญา บารมี ๑ บุญ
ทรงสิทธิ์ เปลี่ยนปาน ๑ บุญ
นาง มล สีสุธรรม ๑ บุญ
นายพิศิษฐ์ สีทัตชาสุธรรม ๑ บุญ
น.ส อัญชิสา มะสุวรรณ ๑ บุญ
นายภูวเดช มะสุวรรณ ๑ บุญ
ด.ญ. ภูษณิศา มะสุวรรณ ๑ บุญ
นาง ราตรี เบ็ญจพงค์ ๑ บุญ
น.ส ณภัทร์ เบ็ญจพงค์ ๑ บุญ

ตอนนี้ รวมเป็น ๑,๖๓๙ บุญ ค่ะ

รวมเป็นเงินที่โอนให้หลวงพ่ออึ่งแล้ว ๓๒,๗๘๐ บาท

ที่มา : Facebook ด.ญ. ปุณยนุช ขจรนิธิพร เล้ง
วันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2561