เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สวัสดีท่านพุทธเจริญ
สุขสันต์วันแม่ด้วยกัน

 

น้องแพนฯชะแว่บด้วยสไตล์
วัยรุ่น มาเร็ว-เคลมเร็ว อีกหน
ไวจนไม่รู้ไปทำบุญตรงไหน
โมทนารับไว้ให้ชื่นใจแล้วกัน

 

ไม่ได้ไปครับน้องณัฐฯ
สายวัดช้างให้ทางปัตตานี
มีคณะของเขาเองอยู่แล้ว

แต่อจ.ทิมกับพ่อท่านคล้ายสนิทกันมาก
ท่านปลุกเสกงานใหญ่ร่วมมากงาน อาทิ
พิธี 25 พุทธศตวรรษ,พ่อทวดวัดประสาทฯ
และสุดท้ายพิธีเบ้ง "พุทธทักษิณมิ่งมงคล"
ปี11 นราธิวาส งานใหญ่มหึมาของภาคใต้
ทั้งรูปหล่อพระพุทธ-เหรียญสุดยอดน่าใช้
แต่ราคายังไม่แพง เพราะเซียนเอาปั่นไม่ได้

เป็น"ของดี ปีลึก"ที่ผมขอแนะนำ
ให้มีีิติดตัว ติดบ้าน ถ้ายังไม่มีกัน
จะนำมาให้ทำบุญกับเว็ปอีกไม่นาน
สุดยอดปรมาจารย์ ทั้งนั้นร่วมงานนี้

การที่เซียนหรือเสี้ยนไม่ปั่นก็ดีมาก
ทำให้เรามีโอกาสได้ของดีสุดยอด
ในราคาย่อมเยาสุดเยี่ยม เก็บแล้ว
ไม่หนักคอ เมียไม่ด่า ไม่รกบ้าน

เป็นพิธีใหญ่ในหลวงเสด็จ กับรวม
สุดยอดวิทยายุทธ ปรมาจารย์มือเอก
ทั้งภาคใต้ไว้งานนี้ที่เดียว เห็นแค่ชื่อ
ก็สะท้านทรวง พลาดไม่เก็บของได้ไง
ไม่สมกับเป็นนักสะสม ไม่ใช่ของที่
เสี้ยนสร้างแล้วเชียร์ขาย ตายแน่-ฮ่า

 

ขอบคุณคำพร ความห่วงใย
น้องชุมีให้มวลสมาชิกทุกท่าน

 

อีกหนึ่งความห่วงใยจากน้องฤทธิ
ใครใช้เส้นทางสายนั้น อย่าลืมคำเตือน
ขอบคุณมากครับ

 

นางพญาพิมพ์อกนูน ปี2472
แท้ตาเปล่าครับคุณพงศ์ทวี
สวยด้วย รีบขึ้นคอโดยพลัน

 

เรียนคุณวิชุ
ผมเห็นภาพสมเด็จหูบายศรี ก้างปลา
พระยุคต้นหลวงปู่โต๊ะแว่บๆเมื่อ2 วัน
แต่ภาพกับคำถามหายไป หรือท่านลบ
แต่ผมยังจำคำถามได้ว่า ได้มานาน
ไม่เคยเห็นที่อื่น เขาลงโชว์ว่าเหมือน

ขอตอบให้จากความจำ พระพิมพ์นี้ของคุณวิชุ
ผิดพิมพ์ หลายแห่ง ทั้งเนื้อหาก็ไม่ถึงยุคครับ
ถ้าไม่อยากทราบคำตอบก็ไม่เป็นไร แต่ถาม
มาแล้ว ก็อยากตอบให้สบายใจในฐานะสมาชิก

 

สุขสันต์วันแม่น้องไพเรท
ขอบารมีสูงสุดแห่งอรหันต์ในบ้าน
บันดาลให้น้องเจริญรุ่งเรืองการงาน
อย่าได้มีอุปสรรคขัดข้องนับแต่นี้ไป

 

ขออภัยค่ะเมื่อเช้ามาไวเคลมเร็ว5555 วันนี้การหล่อสมเด็จองค์ปฐม เรียบร้อยลุล่วงค่ะ เหนื่อยค่ะแต่เป็นสิริมงคลแก่ชีวิตชาวพุทธคนนึงค่ะ ปีนี้ได้ร่วมหล่อพระหลายองค์ดีใจมากค่ะ เลยอยากชวนคุณอาและทุกท่านโมทนาบุญ ส่วนตัวคิดว่าไม่ควรคิดแค่เข้ามาอ่านเพื่อความบันเทิงเพียงอย่างเดียว ให้ความรู้สึกเหมือนแอบครูอ่านนิยายในห้องเรียนค่ะ5555 จึงขอเข้ามาร่วมสนทนาบ้างเล็กๆน้อยๆ การที่ได้มาติดตามเรื่องราวกระทู้คุณอา มีทั้งเรื่องวัตถุมงคล คติธรรม เตือนใจ ความรู้ความเชื่อต่างๆตลอด เหมือนที่เคยๆบอกไว้ ได้ความสุขใจเสมอค่ะ เมื่อมีโอกาสทำบุญจึงนึกถึงคุณอาและท่านๆทั้งหลาย ตอนนี้หิวแล้วค่าาา ไว้มาป่วนใหม่นะคะ555 กราบสวัสดีวันแม่ค่ะ

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆ น้อง พี่ ที่รักทุกๆท่านครับ เพลิดเพลินกับการอ่านในช่วง 15.20 น. เป็นต้นมา เหน็ดเหนื่อยกับการเดินทางครับ วันคืนวันศุกร์ธรรมดาจากกรุงเทพฯถึงปากช่อง ใช้เวลาเดินทาง ๓ ชม. ด้วยรถโดยสาร แต่วันใดเป็นวันพิเศษ จะใช้เวลาเดินทางไม่น้อยกว่า ๕ ชม. แต่เมื่อคืนนี้ผมใช้เวลาเดินทางนับออกจากห้องพักถึงบ้านพี่สาวที่ปากช่องใช้เวลา ๙ ชม. เต็มๆมีลูกสาวเดินทางเป็นเพื่อน ขึ้นนั่งรถได้ สั่งให้หลับไปเลยครับ เดินทางด้วยรถโดยสารประจำทางปรับอากาศ ช่วงนี้ดีหน่อยที่ช่วงเทศกาล เขาไม่ให้คนขึ้นมายืนเต็มรถ ปอ๒ ให้รับแค่เต็มพอดีๆ แต่.....ค่าโดยสารคิดเต็มราคาจากต้นทางสู่ปลายทาง (ไม่เป็นไรครับ เกิดเป็นคนไทยต้องอดทน อันนี้นายกสมาคมรถร่วม บขส. เขาจะคิดอย่างไรนะ แค่ระบายขำๆ นะครับ อย่าคิดมาก ) แต่วันปกติจะคิดตามระยะทางครับ นี่คือการที่ผมพบความแตกต่างจากที่เคยอาศัยอยู่จังหวัดอุทัยธานี ขอยกย่องคนที่จังหวัดอุทัยธานี้ ชัยนาท ต้องบอกว่าเป็นอะไรที่น่าคบมากครับ เรื่องความซื่อสัตย์และจริงใจ แต่ความดุต้องยกให้เลย .......
ผมอยู่จังหวัดอุทัยธานี อ. เมือง ประมาณเกือบ ๓ ปี ขับรถตะลอนส่งของไปทั่วไป คนที่นี่จริงใจ อยู่ง่ายๆ กินง่ายๆ บอกคำใหนคำนั้น ราคาใหน ไปกี่ครั้งก็ราคานั้น ไม่เคยขึ้นหรือราคาคนแปลกหน้าเลยคนที่นี่อยูแบบสบาย ขายของซื่อสัตย์ จริงใจ มีแต่เจริญๆ เสียดายไม่ได้อยู่ต่ออีก ต้องกลับมาทำงานในกรุงเทพฯ เพราะเห็นตัวเงินดีกว่า

วันแม่ช่วงเช้าได้ทำบุญตักบาตร ร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี ที่วัด เสร็จแล้วมาเฝ้าปรณนิบัติ คุณแม่ต่อ ครับ ขอส่งบุญสู่คุณน้าและทุกๆท่าน ด้วยอานิสงฆ์ ที่ได้ทำครับ

ชีวิตวัยเด็กที่คุณน้าเล่า แหม...... เล่าได้ละเอียดจนนึกภาพออกในการเดินทางทริป นั้นเลยครับ ช่างโชคดีมากๆ เลยกับการได้รับการจารย์กระหม่อม ผมเองรับรู้ความรู้สึกนั้นครั้งหนึ่ง แต่ไม่ใช่พระสงฆ์ เป็นอาจารย์ ฆราวาส จารกระหม่อมให้ ตอนเหล็กจารย์กระทบนั้นมีความรู้สึก เย็นวาบ ซู่ซ่า วิ้งๆ ครับ วาบจากส่วนหัวผ่านลงมาที่ตัวสู่ปลายเท้าเลยครับ

เจ้าเหมียวคุณ Sepฯ น่าหลงใหลจริงๆ
เจ้าเหมียวคุณมุทั้งเก่าใหม่นี่ก็สุดยอดครับ

ของที่คุณน้านำมาแสดงนี่ผมให้ชื่อชุดได้เลยครับ
ชุดนี้ "ชุดสุดใจ" น่าจะเป็นชุดแรกๆ ของคุณน้า ฯ เลยก็ว่าได้ครับอีกทั้งรับกับมือท่านด้วย รับกับคุณป้าด้วย รับมาต่อจากพี่สาวด้วย ชื่อชุดนี้จึงได้มาด้วยประการละฉะนี้ครับ

ท้ายนี้ขอพระบารมีแห่งพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ และคุณแห่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั้งหลายคุ้มคลองป้องกันให้ทุกท่านพ้นภัย และประสบสิ่งที่ใจปราถนาครับ

 

(ต่อ)...เมื่อผมไปกราบ
"พ่อท่านคล้าย"ปี 2505
~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~

คุณป้าเอาเข็มกลัด กลัดพระที่พ่อท่านให้กับเสื้อผม สั่งเอาเหรียญสัมผัสเนื้อ เป็นธรรมเนียมโบราณที่การห้อยพระ แขวนพระต้องให้โดนเนื้อ เชื่อว่า มีเหตุเภทภัย หลวงพ่อ หลวงปู่ออกมาช่วยทัน

เราเบียดคนถอยลงจากกุฏิ ปล่อยที่ว่างให้ศรัทธามหาชน วนเวียนขึ้นไปกราบไหว้พ่อท่าน ซึ่งเป่าพ้วง หยิบพระแจกมือแทบไม่ว่าง ใครไม่มีเงินใส่ถุ้งท่านก็ไม่ว่า ใส่กี่บาทท่านก็ยิ้ม ไม่เหลือบมองด้วยว่าจะมีคนทำบุญหรือไม่ แจกและให้อย่างเดียว...ท่านเคี้ยวหมากปากแดง ทุกคนจ้องตาเป็นมัน รอท่านคายชานหมาก ซึ่งบางทีจะคายลงกระโถน แต่มือสารพัดจะไปรอตรงหน้าทันที ให้ท่านคายใส่มือ ไม่มีคำว่ารังเกียจ

บางครั้ง คนมัวคุยกันเผลอๆ พ่อท่านก็จะหยิบชานหมากคำน้อย ยัดลงตรงร่องกระดาน หล่นข้างล่างที่มีคนรอเก็บอยู่หลายสิบรวมทั้ง ดำเพื่อนใหม่ผมด้วย

ใต้ถุนกุฏิพ่อท่าน เป็นดินอัดธรรมดา ปกติใต้ถุนทั่วไปจะสกปรก หยากไย่ขี้ดินเขลอะ แต่ของพ่อท่านสะอาดสะอ้าน ชนิดคุณลงนอนตีแปลงเล่นได้ เพราะทุกคนช่วยกันปัดดวาด กวาดแล้ว กวาดอีกเกลี้ยงเกลา เพื่อว่า ชานหมากที่หล่นลงมาจากร่องข้างบน ไม่มีวันคลุกดิน เปื้อนฝุ่นสกปรก

ดำได้ชานหมากคำน้อยหน่อยนึงยังไม่พอปั้นลูกอม ผมเข้าไปสมทบด้วยความสนุก ป้ากับพี่สาวสั่งให้แลกระเป๋า จะไปแลหาที่พัก หลับนอน

ป้าพาพี่สาวตรงไปโรงครัว บ้านนอกทุกวัด โรงครัวคือหัวใจ เป็นแหล่งชุมนุมยอดวิทยายุทธ แม่ครัวมือดีทุกสารทิศมาช่วยงาน ป้าก็เป็นหนึ่งในแม่ครัวมืิอเยี่ยมไปงานไหนก็เข้าครัวช่วยได้ทุกวัด ไม่มีติดขัดเรื่องที่พัก เพราะผู้หญิงวัยกลางคนบ้านนอกนั้น เอื้อเฟื้อเฟือฟายกันมาก เป็นน้ำใจชาวชนบทที่เราหาไม่ได้จากในเมือง

แต่วันนี้ น้ำใจชนบทก็ชักจะเหือดแห้ง มีแต่"น้ำท่วม"กับ"ภัยแล้ง"ซ้ำซาก ทำให้ผู้คนหดหู่ จิตใจเอื้ออารี มันเสื่อมถอย

พักใหญ่พี่สาวก็มาตะโกนให้เราสองคนเอากระเป๋าไปเก็บบ้านข้างวัด ห่างรั้ววัดไม่กี่สิบก้าว คุณป้าได้เพื่อนใหม่กรุณาให้ที่พัก เป็นระเบียงบ้านชั้นสอง กางมุ้งสองหลังก็นอนเขลงสบาย แต่ผมกับดำไม่เดือดร้อน เราเป็นทะโมนนอนศาลาวัดมุมไหนไม่เกี่ยง เพียงแต่พี่สาวกับป้า เป็นผู้หญิงต้องมิดชิดบ้าง...ศาลาวัดก็แน่นด้วยนักแสวงบุญ

หมดห่วงเรื่องที่นอน ที่พัก ส่วนที่กินไม่ต้องกังวลเพราะโรงครัววัด เดินไปกินเมื่อใดก็ได้ มีป้าร่วมวงเป็นชาวคณะแม่ครัวแล้ว ผมชักเมื่อยคอกับการแหงนหน้ารอชานหมากที่รูร่องกระดาน ชวนดำไปเที่ยวหาชมสิ่งแปลกตาในบริเวณวัด

คู่ซี้เพื่อนเกลอคู่ใหม่ ลัดเลาะเที่ยวทั่ววัดจันดี ดูสิ่งก่อสร้างใหม่ๆ ผมเพลินมองพระสังกัจจายน์องค์โต นึกในใจพระอะไร พุงใหญ่จัง อดเอามือลูบท้องท่านไม่ได้ สักพักก็มีคนมาลูบทำตาม ยกมือไหว้ขอพร ก็นึกขำๆ เราคงทำให้เขาเห็นเป็นแบบอย่างโดยไม่ตั้งใจ... เดินกันอีกพัก อ้าวหลังวัดมีสนามฟุตบอล เด็กโตกับเด็กรุ่นเรานับสิบ กำลังเตะกันสนุก ช้าอยูไย ผมกับดำกระโจนร่วมวงทันที

เล่นกันเหงื่อท่วมแทบลืมเหนื่อย...ชั่วโมงถัดมาผมใจหายวาบ เพราะนึกได้ว่า พระพ่อท่าน พระองค์แรกในชีวิตที่ป้ากลัดเข็มกลัดหายไปจากหน้าอกเสื้อ

พระหาย...ผมปากคอสั่นบอกดำ...ญาติห่างๆเพื่อนใหม่ ท่าทางไม่เดือดเนื้อร้อนใจ

พ่อท่านยังอยู่ ขอท่านสิ...ดำว่า หมายถึง ไปขอใหม่เอาก็ได้ แต่ผมฟังภาษาใต้ผิด คิดว่า ดำบอกให้ไหว้ขอ

ผมยกมือสาธุประสาเด็ก บนบานหลวงพ่อ ขอให้พบท่านด้วยเถิด จะเอาไปฝากป้า ไม่แขวนเล่นซุ่มซ่ามแล้ว

ยกมือไหว้เสร็จ ก็เดินหาสะเปะสะปะบนสนามกว้างขวางกับพระเครื่ององค์โตกว่าเหรียญบาทไม่เท่าไหร่ เดินไป ท่องไป พ่อท่านช่วยด้วย พ่อท่านช่วยด้วย...

พักใหญ่ก็มีประกายโลหะสะท้อนวับเข้าตา...นั่นปะไร เห็นแล้ว ท่านวางอยู่บนดินโคลน ไม่โดนเหยียบจมโคลนลงไป ทั้งที่เป็นจุดยุทธศาสตร์หน้าประตู ทุกคนต้องแห่กันมาแถวนี้ เพื่อยิงประตู

นี่เป็นหนสองที่ผมเห็นปาฏิหาริย์เล็กๆพ่อท่านกับตา ในวันเดียว หลังจากเห็นหนแรก คือพลังแห่งศรัทธามหาชนที่หลามล้นยิ่งกว่าปาฏิหาริย์!

========== ยังมีต่อ ==========

 

ขอบคุณมากครับพี่เห็นสีไม่เหมือนของพี่นะครับเลยต้องหาวิธีส่งรูปมาให้ดู

 

โมทนารับบุญหล่อ
พระสมเด็จองค์ปฐม
กับน้องแพนฯอีกรอบ

แต่ก็ยังไม่ทราบอยู่ดี
หล่อที่ไหน วัดอะไร?
เพราะน้องแพนฯรีบ
ไปทานอีกแหล่ว-ฮ่า

 

อ่านการเดินทางแค่กทม.-ปากช่องน้องสุทิน ปกติเพียง 2 ชม.นิดๆ นี่ปาเข้าไป 9 ชั่วโมงแล้วสยองใจ ปวดท้องเข้าห้องน้ำ ทำยังไงกัน หรือเป็นรถมีห้องน้ำ ผมไม่เคยนั่งหลายสิบปีแล้ว ไม่ทราบจริงๆ

โมทนาบุญที่ทำในวันแม่ และขอกุศลทั้งปวงที่น้องกระทำด้วยจิตใจสูงเยี่ยม บริสุทธิ์ ดลบันดาลให้อาการป่วยคุณแม่ ทุเลาเบาบางลง อย่างน้อยอย่าเจ็บปวดทรมานยามโรคภัยกำเริบ พรใดที่ดีก็จงสนองกลับคืนน้องกับลูกนับสิบเท่าทุกประการ

เรื่องพระ"ชุดสุดใจ"ตั้งชื่อให้ไว้ดีมาก ผมจะเขียนหน้ากล่องไว้ มอบเป็นสมบัติคนรุ่นหลังต่อไป ซึ่งก็พอมีแววสืบทอดกันอยู่ ส่วนที่ขนทำบุญ ทำกุศลก็ทำไปเรื่อยๆ เมื่อยก็ไม่หยุด

ทักทายเพื่ิอนสมาชิกในวันแม่ ก็คุยทั่วถึงตามสดวกเลยครับ

 

พระโบราณดู"พิมพ์"ก่อนครับ
เนื้อค่อยว่าทีหลัง องค์นี้พิมพ์
งดงาม ไร้ที่ติ ยิ่งเนื้อสีนี้
ดูง่ายมาก

 

เดาผิด ว่ามีพ่อท่านคล้ายเสกด้วย เห็นปีพ.ศ.2505 พิธีใหญ่ทางใต้ แต่ไม่เคยมีที่ไหนบอกว่าองค์ไหนไปร่วมพิธีบ้าง? แล้วอีกเหตุผลหนึ่งคือเหมือนพี่ wanwi เคยบอกว่าแขวน ลพ.ทวด เตารีดเป็น 1 ใน 3 องค์ที่แขวนประจำ

 

ปี 05 ถ้าน้องณัฐอ่านเรื่องเล่าล่าสุดก็จะเห็นว่า พ่อท่านคล้าย ทำงานหนักกับการสร้างเจดีย์ที่ไม่ใช้ทุนอุดหนุนจากหลวงสักบาท ท่านประจำการอยู่ทางนี้ เพื่อคนมาทำบุญได้เจอท่านเป็นหลัก

ส่วนพระหลังเตารีด ผมฟังจากผู้ไปรับถึงวัดหลายคน ญาติผมเองก็มี บอกว่า คนมากมโหฬาร ต้องรับพระทางหน้าต่าง ยื่นเงินขึ้นไป พระก็จะถูกส่งออกมาตามเงิน พิมพ์เล็ก-กลาง-ใหญ่ ราคาไม่เท่ากัน เป็นมหกรรมรับพระที่ต้องจารึกไว้อีกงาน

พิธีปลุกเสกก็หายห่วง ลองมีท่านพระอาจารย์ทิม อยู่โยงกับ พระอาจารย์นอง วัดทรายขาว กับ หลวงพ่อแดง วัดพระศรีมหาโพธิ์ ก็เชื่อขนมกินได้แล้ว ลองกันได้เดี๋ยวนั้น

 

ขอบคุณครับคุณอา
ได้อ่านเรื่องเล่าเก่าๆย้อนยุคไป ความศรัทธา ไม่มีอะไรมากั้นขวางได้ ลองคนได้ศรัทธาแล้ว อะไรๆ ก็ดูไม่ใช่เรื่องลำบาก คนเดินทางจากทั่วสารทิศ มา ไม่ได้สนใจว่าไกล หรือใกล้ สนใจคือมาร่วมกันทำบุญสร้างเจดีย์
สวัสดีวันดี ดี วันนี้ครับ วันแม่ ไม่รักแม่วันนี้วันเดียว แต่รักทุกวันครับ

 

ขอบคุณมากครับคุณอา
ผมเองก็สงสัยมานาน ว่าคงไม่ใช่
เพราะดูๆก็ไม่มีแบบนี้ในหนังสือหรือที่อื่นๆ

 

ราตรีสวัสทุกท่านครับ ได้อ่านชีวิตวัยเด็กของพี่วันแล้ว น่าอิจฉามากครับ ได้มีโอกาสใกล้ชิด กราบ พระปฏิบัติดีทั้งกายใจบริบูรณ์ขนาดนี้ครับ ปัจจุบันผมว่าก็ยังมีพระที่ปฏิบัติดีทั้งกายทั้งใจอยู่ ขึ้นอยู่กับวาสนาว่าใครจะมีโอกาสนั้นหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆนะ พระอรหันต์อยู่บ้านทุกท่านแน่นอนครับ กราบ กราบ กราบ แม่