เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

น้องเด็กบ่อฯคอฟฟี่เบรคมายั่วเย้าน้ำลาย
เลยเวลากาแฟแล้วครับ ส่วนเรื่องเล่า
รอหลังมื้อเย็นเขียนให้อ่านแน่นอน
ขอไล่สู้กับโพสท์คั่งค้างสักพัก

 

ตารางบุญที่เต็มอย่างว่องไวมาก บ่งบอก
บารมีธรรม หลวงปู่ทองดำ เปี่ยมล้นยิ่ง

อนึ่ง...การให้ร่วมบุญ ทุกท่านคงพอสังเกตเห็น
ผมคัดแม้แต่..."ชื่อ" พระอริยสงฆ์มีแต่มงคลนาม
ที่ผ่านมาทั้ง "โต๊ะ-มั่น-แก้ว-เงิน-ทอง"สุดยอดอริยะ

อีกหน่อยจะเลือกเฟ้น"แหวน-เกษม-เจริญ"เติมให้
ตามด้วย"รวย-ดี-คง"สาใจเป็นมงคลครบทุกด้าน-ฮ่า

 

โมทนาน้องแงซาย จัดส่งให้เป็นคนแรกแล้ว
ขอให้กุศลที่ทำด้วยกันส่งพบแต่ความเจริญ

 

ดีกว่าไม่ได้ห้อย-ฮ่า

 

น้องพีฯมัวแต่บริการพวกพ้องด้วยวิธีสู้หวัด
ลงชื่อช้าไปเพียงแก็กเดียว โอกาสหน้าครับ
ตอนนี้โมทนาบุญไปก่อน ได้กุศลล้นพอกัน

 

พฤหัสฯกับสาวน้อยแสนหวาน
แอบฝันหวานถึงวันศุกร์ละสิ
ว่าจะไม่แซวน้องมากิฯ
แต่อดไม่ได้-ฮ่า

 

ขอบคุณครับคุณอา
ยินดีกับผู้ได้รับพระหลวงปู่ทองดำทั้ง 3 ท่านด้วยนะครับ
มีให้ลุ้นอีก 7 องค์ ก็ลุ้นกันไปเรื่อยๆนะครับ ถือว่าเป็นการร่วมสนุกในระหว่างทาง ของการรออ่าน เรื่องเล่านักขุดฯ ไม่ได้ครั้งนี้ก็ไปลุ้นครั้งหน้า เรียกว่ามีโอกาสลุ้นกันไปเรื่อย สนุกดีครับ ไม่เหงา

 

ธรรมะว่าด้วย"สติ"จากลป.ขาว
เขียนเข้าบทกลอนหน่อยพอครึ้ม

ทุกแก่นธรรม.......ยำ้"สติ"
"จิต"บานผลิ.......สติสร้าง
พูด-คิด-ทำ.......จำอย่าวาง
เดินก็ว่าง.......สร้าง"สติ"!

ขอบคุณสุดยอดสติตักเตือนทุกวินาที!

 

คุณยอด อย่าลืมแจ้งที่จัดส่ง
กับคุณน้ำฝน-เปิดดูย้อนหลัง
ตามตารางที่ทำไว้ มีแจ้งบอกละเอียด
วันนี้ พลาดการจัดส่งไป เพราะขาดที่อยู่
โมทนาบุญที่ทำร่วมกันกับเว็ปดีๆแห่งนี้

 

น้องไพเรทจัดภาพมาได้งามตรึงตา
เอ้า จัดภาษาสวยๆประกอบไปด้วย

ถึงลำพูน.........พูลสวัสดิ์
แม่หญิงมัด.......ใจงามยิ่ง
เรืองพระธาตุ.....เด็ดขาดจริง
มิ่ง"หริ-..............ภุญไชย"เมือง!

 

ทักเช้าสวัสดีน้องปรายฯ
ตอบเย็นเป็นเรื่องปกติ-ฮ่า

 

วันนี้ วันโกน คนแดนไกลไม่ฮาเฮ
มีภาพกับคำธรรมชื่นใจ เขียนให้...

หัตถ์"พุทธะ".......อะระหันต์
ประดุจจันทร์.......สาดส่องหล้า
ดั่งเปลวเทียน.......ชี้มรรคคา
กระจ่างตา............เห็นนิพพาน!

 

น้องฤทธิ ช้าไปก้าวเดียว
ลุ้นกันใหม่เที่ยวหน้าครับ

 

ไม่น่าเกี่ยวพันกับวาสนาแน่น้องณัธ...คงเป็นเพราะน้องเล่นของไปอีกระดับแล้ว มีทั้งปู่ทิมรุ่นราคาแพง พอเห็นของที่ผมนำมาให้ร่วมบุญ ถึงจะเป็นของดี แต่ก็ยังต้องรอเวลาว่าดันไปตามอุปสงค์-อุปทาน ใจหนึ่งน้องก็อยากร่วมทำบุญ แต่อีกใจก็บอกตัวเองว่า เราไต่เพดานเล่นไปไกลพอตัวแล้ว ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ให้คนอื่นไปก่อนเถอะน่า

จิตที่คิดอย่างนี้ ก็เลยลงชื่อแล้วไม่มุ่งหวังมาก ทำให้พลาดทุกครั้ง อยากได้จริง ต่อไปลงชื่อรับสิทธิ์คนแรกไปเลย จะได้ร่วมทำบุญกัน นี่แหละเขาเรียกว่า วาสนาผูกพัน คือต้องมีจิตมั่นด้วย...ที่ผ่านมา แค่ทำเล่นๆ-ฮ่า

เขียนแล้วเหมือนธนูยิงเข้ากลางหว่างใจ ก็อย่าว่ากัน!

 

น้องลิลลี่ถ่ายภาพพระขรรค์ได้งามบาดใจมาก
ส่วนลงชื่อลุ้นลป.ทองดำ ทีแรกนึกว่าทัน
แต่ดูอีกทีตกรถหวุดหวิด ต้องขออภัย
ไว้สนุกกันใหม่เที่ยวหน้าครับ

 

พรุ่งนี้ก็ทราบผลแล้วครับคุณสาธิต
บารมีธรรมะที่ส่งทุกวันช่วยด้วยเถิด

 

ใช่-น้องนิวว่ามาถูกต้องโดนใจยิ่งนัก
ช้าอยู่ใย ไปลุย"ตะนาวฯ"ยาวกันเลย
กรุณารอจิ้มสักชั่วครู่ตามธรรมเนียม

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ส่งไม้เสียบร่างแมงป่อง หรือแมงงอดในภาษาถิ่นอีสานบ้านเฮาเข้ากองไฟ พลิกไป-มาอย่างตั้งใจ ราวกับปิ้งหมูสะเต๊ะ เสียงฉ่าๆน้ำมันในตัวแมงป่องประทุ ผสานกลิ่นหอมไหม้ เย้าจมูกเหมือนกุ้งเผา เป็นกลิ่นเรียกน้ำย่อยในกระเพาะทำงานดีนัก...
___________________________________________

"ลองครับ นาย"!

พ่อครัวหัวป่าก์ตัวจริง เด็ดขากับปล้องลำตัวกินก่อนให้ดู ใช้วิธีดูดเอาเนื้อกับน้ำ แล้วถ่มเปลือกแข็งเหมือนเกราะนักรบทะเลทรายหรือกระดองทิ้ง

"หวานมัน เหมือนจิ้งหรีด"...เจ้าน้องเล็กคะยั้นคะยอ คุณชาติพยักหน้ารับ จับอาหารโปรตีนสุดยอดเปิบพิศดาร หาทานเหลาไหนในบางกอกหรือเมืองนอก แดนศิวิไลซ์ไม่เจอ เข้าปากทำตามวิธีบักสมแนะ นายจ้างหนุ่มทำหน้านิ่ง...ก่อนจะโวยวายลั่น

"โอ๊ย...อร่อยคุณนง อร่อยอะไรอย่างนี้"!!!

แม่คนงามยิ้มแห้งๆไม่เออออตามคู่หมั้นกับอาหารรูปร่างชวนอ๊วกแตก...เธอหยิบเห็ดย่างเข้าปากแทน ไม่สนขี้ดิน หลับหู หลับตาเคี้ยว กลบเกลื่อนอาการคลื่นไส้...

"ม่ายล่ะค่ะ...เชิญบ้ากับบักสมไปเถอะ"...ว่าแล้วประกายตาคม เฉี่ยวแว่บทางผม ทำนองไม่เอาด้วยรึ?

ลุงพรานรับแมงป่องยักษ์เข้าปากอีกคน ชาวบ้านป่ากินง่ายอยู่ง่าย เรื่องเปิบพิศดารหรือเมนูวิตถารไม่อยู่ในความคิด พวกเขาขอแค่กินแล้วไม่มีพิษ ชักดิ้น ชักงอถึงเจ็บตาย เป็นเนื้อหรือผักหญ้า ถ้าประทังชีวิตได้ ต้องเขมือบ...กินเพื่ออยู่ หาใช่อยู่เพื่อกิน อย่างคนรกโลก

ในมือบักสมเหลือแมงป่องชิ้นเดียว ตัวขนาดโตของมันเมื่อทอนหางทิ้ง ถอดเกราะออก ก็ไม่มีพื้นที่เนื้อหนังให้สำราญมากนัก

เจ้าน้องเลือดอีสานส่งให้ผมอย่างเสียดาย..."พี่เอาบ่?"...

ท่าทางไอ้น้องรัก ไม่เต็มใจเหมือนคำชวน มันคงภาวนาอย่าให้ผมยื่นมือไปรับ ของอร่อยหาเปิบยาก มีน้อยหน่อยเดียว...

"เออ กินก่อน เดี๋ยวเจอตัวอื่น ค่อยกิน ถ้ำแถวนี้น่ามีพวกมันอยู่อีก"

ผมพูดเรื่อยเปื่อย ยังไม่อยากชิมรสชาติเมนูที่ไม่เคยลอง...หารู้ไม่ ยังกับปากพระร่วง!

ลุงพรานนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ เดินตรงไปกลุ่มหินใกล้กับที่เจอตัวแรก เปิดไฟฉายส่อง ก้มๆเงยๆสองสามทีก็ร้องเสียงดัง...

"นายทหาร มาดูนี่เร็ว"

พวกเราเฮละโลไปที่จุดนั้น บักสมคว้าฟืนดุ้นเดิมติดมือ เตรียมฟาดแต่ผมคว้าแขนห้ามไว้...

"อย่าเพิ่ง ดูมันทำอะไรกัน?"

กลางแสงไฟฉายส่องไปที่ว่างกลางซอกหิน ตรงนั้นประหนึ่งเวทีการแสดง มีสปอตไลท์ส่องให้เห็นลีลาเริงระบำรำฟ้อน นักแสดงสองคน ...เอ้ย ตัว!

แมงป่องยักษ์ แมลงพิศดารแปดขา แปดตา 2 ตัว ดำมะเมื่อม ร่างเขื่องพอกับที่โดนพวกเราจัดการเป็นอาหารเย็น

สิ้นการเริงร่าย ตัวย่อมกว่าหน่อยก็ขยับปราดขึ้นขี่อยู่บนหลัง เจ้าตัวใหญ่หมอบนิ่ง เป็นท่าที่คนทั้งโลกก็มองออก ไม่จำเป็นต้องกลับชาติไปเกิดเป็นแมงป่อง

เจ้าแมลงพิษร้ายปลายหาง กำลังปฏิบัติการเสพสมบ่มิสม กลางแสงไฟแม้จะสร้างความงุนงง แต่มันก็ทำหน้าที่แพร่เผ่าพันธุ์ต่อไป จนจบกิจตามแบบฉบับวิถีโลกแมลง!

ฉับพลัน...เจ้าตัวด้านล่างที่หมอบกายนิ่งสงบ กลับเคลื่อนไหวว่องไวแทบมองไม่ทัน ปฏิกิริยาดุจสายฟ้าแลบ ก้ามใหญ่ราวก้ามปูนา ยกตวัดฉับขึ้นบนหลัง คว้าเจ้าตัวย่อมกว่า กระชากกลิ้งลงมาที่พื้นตรงหน้า เขี้ยวคู่ใหญ่งับฉับเดียว คู่ตัวบนห้อยร่องแร่งคาปาก

คุณนงกรีดเสียง..."ว๊าย"!

ใครก็สุดอดกลั้น หากได้เห็นภาพเต็มตาแบบนี้ ผมกับทุกคนก็ผะอืดผะอม ในฐานะคนพันธุ์เพศผู้!!!

บักสมทนไม่ไหว ไม่รอให้ใครห้ามเป็นคำรบสอง ฟาดดุ้นฟืนใส่ตุ้บเดียว คู่รัก คู่พิศวาสฆาตกรรม แหลกคาพื้น คาเวทีแสดง

"ฮ่วย...สิบ่เคยเห็น อิหยังเมียกินผัว" ...บักสมด่าลั่นถ้ำ...

ใช่แล้ว แมงป่องยักษ์เหมือนแมงมุมแม่ม่ายดำ สิ้นสุดการผสมพันธุ์ มันจับคู่ตัวเล็กกว่ากินทันที เพื่อชดเชยพลังที่สูญเสียในเกมส์สืบพันธุ์

วิถีสัตว์โลก ทั้งใหญ่ น้อย และแมลง ล้วนพิศวง ยอกย้อน ซ่อนเงื่อนเหลือร้าย กระนั้น ผมก็ยังเชื่อว่าไม่เทียมเท่าความอลวนฉ้อฉลของสัตว์โลก เผ่าพันธุ์มนุษย์!

การกินคู่ตุนาหงัน มนุษย์กระทำกันมาแต่ครั้งมนุษย์ถ้ำ-ยุคหินโน่น...แต่ได้มาเห็นแมงป่องขม้ำคู่ตัวเอง ก็ถือเป็นประสบการณ์แรกในชีวิต...!!!

 

แจ้งที่จัดส่งให้คุณน้ำฝนแล้วครับ ดีใจมากที่มีวาสนาเป็น 1 ใน 300 ที่ได้ครอบครอง ขอบพระคุณท่านwanwi เป็นอย่างสูงอีกครั้งหนึ่งครับ