Featured เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

คนแดนไกลลัดฟ้าด้วยต้นไม้ยักษ์ใหญ่มหึมา
น่าเป็นเยลโล่ สโตน อุทธยานแห่งชาติลุงแซม
(ถ้าผิด ต้องขออภัย เดาครับ)

มนุษย์น้อย.......เอ็นจอยไลฟ์
หว่างไม้ใหญ่.....ใจสุขี
ธรรมชาติ..........จัดไว้ดี
ไม้ยักษ์นี้...........พึงพิทักษ์!

ต้นเบาบ๊าบ อัฟริกา น่าทึ่งมาก
แต่สังกัจจายน์จีนประชันพุงกับ
สังกัจจายน์น้อยฝรั่ง น่าทึ่งกว่า
ช่างคิดไปได้ ฮิวเมอร์ท่วมพุง-ฮ่า

 

เป็นข้อคิดที่ทุกคนใคร่ครวญคำนึงเสมอ
รวมทั้งตัวผมก็คิดบ่อย แต่พอคิดรอบด้าน
ถามตัวเองว่า....."คนไทยแท้ๆอยู่ไหน"?
เอ๊ะ...หาคำตอบไม่ได้สักที เพราะคนชาตินี้
หลอมรวมกันมาแต่ครั้งบรรพกาล เขมร ลาว
ญวน "จีน"เป็นอันดับหนึ่ง แขก พม่า ตามติด
(ผมยังไม่ลงรากลึกถึงเผ่าพันธุ์โบราณ-
มีทั้งขอม แขก จาม สยามสารพัดไทย)

โอ้ย...คิดให้หัวผุหาคนไทย100%ไม่เจอ
จึงต้องเปลี่ยนมุมมอง ความคิดใหม่ว่า...

ขอให้เป็นคนดี-รักชาติ รักแผ่นดิน
เกิดเมืองไทย ตายแผ่นดินเกิดอย่าทรยศชาติ
เราก็จะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข หรือมีทุกข์
ก็ประสาปุถุชนคนขี้เหม็น แต่เรามีศาสนาที่ดี
สอนให้รู้จักความทุกข์ อยู่กับทุกข์เป็น

เออ...คิดทุกมุมรอบด้าน พอกล้อมแกล้ม
ไม่ให้ประสาทแดร๊กซ์ได้นะ-คุณชัยวัฒน์

 

วิว ทิวทัศน์แสนงามไม่น่าเชื่อ
ขอร่ายรำอักษร กระหน่ำไปด้วย...

โอ้...อะไร?.........ที่ไหนนั่น?
ต้องถามกัน........ลั่นขุนเขา
บ้านหลังน้อย........ลอยดังเงา
เทพขัดเกลา...........เฝ้าสวรรค์!

มุมงาม วิวเต้ฟจริงๆน้องมากิ
สวรรค์ลอยฟ้าหนใด วานขาน
ไทยหรือพม่า? อยากรู้จริงๆ

 

ละขุนเขาเทพยดา
กลับมาสู่วิวทะเล
น้องเมษฯจัดให้ปจว.

ครึ้มฟ้าฝน..........คนสิ้นหาด
คลื่นซัดกวาด......สะอาดสวย
ฟ้าหลังฝน..........ชุ่มกระชวย
กลุ่มหินด้วย........ช่วยให้งาม!

กลับมาพบกันหลังบ่ายหน่อยนึง
ละนิ้ว ไปจัดการน้ำพริก-ปลาทูเที่ยง
แล้วรับใช้ผบ.บ้างครับ-สวัสดีทุกท่าน

 

สวัสดียามเที่ยงครับอาจารย์wanwiและFCทุกท่านครับ@ฝนตกสุดเย็นใจเลยช่วงนี้#กระเพราะปลาร้อนๆครับ

 

อาจารย์wanwiครับ นี่มันคลังแสงแล้วครับ

 

วันนี้ฝนตกหนักเหมือนฟ้ารั่วเลยครับที่กรุงเทพฯ

๏ วันนี้ฝนตกหนักวันพักผ่อน
แต่ใจเราเร่าร้อนก่อนฝนหาย
ห่วงถนนหนทางอันตราย
ตั้งแต่บ่ายเทกระหน่ำเหมือนซ้ำเติม

๏ คงจะท่วมในไม่ช้ากว่าจะหยุด
บ้านใครต่ำโทรมทรุดรีบรุดเสริม
กระสอบทรายแนวกั้นช่วยกันเติม
เครื่องสูบน้ำหาเพิ่มให้เพียงพอ๚
ช้างน้อย

 

ธรรมะดีมาค้างกลางสายฝน
ใช้กลอนช่วยให้ชึ่มฉ่ำตาม...

สมเด็จุฒาจารย์(โต)
กับสุดยอดธรรม

สวดครั้งหนึ่ง.......ถึงสงบ
สวดสองจบ.........แสนสับสน
สวดจบสาม.........ห่วงกังวล
งั้นสวดจน...........จิตหนาคลาย
.....ไปให้ถึง............สมาธิ
.....ธรรมะผลิ...........ปัญหาหาย
.....ทุกข์ภายนอก.....ผลักพ้นกาย
.....ธรรมแท้ไซร้......เกิดภายใน

ลพ.จรัญ-สิงห์บุรี ท่านประกันของดีว่า...

จิตจับจด.......กฏเกณฑ์รู้
อย่าจดดู.......บันทึกหมาย
วจีกรรม........ทั้งใจ-กาย
จิตจำได้........นิรันดร์กาล
.....อีกกรรมเก่า.......เงากรรมใหม่
.....จงแก้ไข...........ด้วยกรรมฐาน
.....หยุดอาฆาต......ตัดขาดพาล
.....อภัยทาน..........ผ่านพ้นกรรม!

ธรรมะชื่นใจดังสายฝนเย็นแล้ว
มาเข้าลุย"ตะนาวฯ"ช่วงต่อไป
กรุณารอจิ้มด้วยเย็นใจครู่นึง

 

สวัสดียามเย็นคุณอาและเหล่าfcทุกท่าน ฝนตกทั้งวัน เล่น jet ซะเลยคับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ช้างทั้งตัวจะหลบมุดดินหนใด ไม่ใช่มด โอกาสซุ่มซ่อนในดงรกช่วงไหนก็ได้!
___________________________________________

อีกครั้ง ที่โชคชะตาดูท่าไม่ได้กำหนดด้วยน้ำมือเรา ป่าดงดิบลึกลับ ประดุจป่าแห่งอวิชชา หรือมหานทีที่เต็มด้วยเกาะแก่งมหาภัย หามีใครรู้แจ้งแทงหน

แม้ลุงพรานผู้เจนจบก็พบว่า ตัวเอง เซ่อรับประทาน!!!

สถานะเราคล้ายอูฐแบกสัมภาระหนักอึ้งกลางทะเลทรายมหาโหด บนโหนกหลังเพียบแปร้ด้วยวิกฤติปัญหา จะนำฟางอีกเส้นวางเพิ่ม แบบซี้ซั้วสุ่มเสี่ยงไม่ได้

ไม่รู้เส้นไหนจะกลายเป็น"ฟางเส้นสุดท้าย" นำเราไปสู่หายนะ ชีวิตวอดวายหรือพาสติแตก ขาดผึง?!

ผมสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ กดบ่าลุงลงนั่งชันเข่าด้วยกัน โบกมือคณะพรรคที่ยืนนิ่งขึงนั่งตาม ต้องตั้งสติ ใจเย็น ใคร่ครวญ อย่าด่วนผลีผลาม เผชิญหน้า คชสารตกมัน

"ลุงกับผม แยกกันดูดีกว่า"...ผมหารือกึ่งสั่งการ ชี้ไปทางขวามือด้านสายนทีเล็กสวยงามโผล่ไหลเอื่อย จากที่นั่งไกลไม่น่าเกิน3-40ก้าว ส่วนตรงหน้าเป็นพงรก แหวกมุดดงก็พบน้ำตก

"นายทหารไปขวา...ลุงไปตรง"...กะหร่างเฒ่าแย้งง่ายๆให้ผมไปทางที่ดูปลอดภัยกว่า เหลืออันตรายไว้ให้ตัวเอง แต่มุขเสียสละแบบนี้ เอามาใช้กับคนหนุ่มอย่างผมไม่ได้

เรื่องอะไรให้คนแก่ปืนโบราณบุโรทั่งเป็นพระเอก...ผมคิดให้ขำ ในนาทีชีวิต!

"ไม่...ลุงไปขวา ผมไปตรง เอาตามนี้"...ผมยกนิ้วชี้ในท่าจุ๊ย์ปาก ห้ามเถียงให้มีเสียงดังที่ตัวอะไรก็ได้จะได้ยิน หันไปทำสัญญาณบักสมคุ้มครองนายจ้าง มีโขดหินน้อยๆถอยไปหมอบซุ่มก่อน...

ไอ้ปืนโตน้องรัก นาทีนี้ ไว้วางใจได้เต็มร้อย...!

ผมย่อตัวเกือบคลาน ส่งหัวมุดเข้าดงไม้ เถาวัลย์เส้นไม่โต ไม้เลื้อยรกรุงรังห้อยระย้า ไอ้พลายตกมันไม่มุดมาทางนี้แน่ ไม่มีกิ่งไม้หักร่วง ใบไม้เกลื่อน พื้นดินอ่อนใกล้น้ำตกไร้ร่องรอยเหยียบย่ำยุบลง ด้านในเป็นพุ่มไม้โปร่ง ด้านนอกหลอกตาว่ารกทึบ ที่จริงหลุดเข้ามาแล้ว ลุกยืน เดินสบาย

คืบไปข้างหน้า เข้าหาน้ำตก ที่แท้ดงไม้นี้เป็นด้านข้าง...น้ำตกชั้นเดียวไม่ใหญ่ ไม่โอ่อ่าตระการตา มันไหลจากโตรกหินผาด้านบนที่สูงเกินหัวคนตัวยาวอย่างผมสักสองท่วม

มีบางอย่างผิดพลาดอย่างมหันต์ ดงไม้บังตาแนวทางเดิน เราสองคนล้วนคาดการณ์ผิด...

ทางที่ลุงไปนั่น จึงเป็นด้านหน้า เบื้องหน้าผมนี้เป็นทางตัน ปีนขึ้นโตรกเขาลำบาก ลงน้ำก็ไม่สะดวก...ผมใจหายวูบ ขนหัวลุกเกรียว

ไอ้พลายตกมัน ไม่มุดดง มันตรงไปทางลาดโล่ง ริมน้ำ แถวนั้นเป็นพื้นหิน ร่องรอยลบเลือนง่าย...

ความหวังดีอยากเป็นพระเอกของผม ส่งลุงพรานเดินไปหามัจจุราช

ผมพุ่งพรวดออกจากดงไม้ เร็วและแรงด้วยกำลังที่มี ตะโกนเสียงลั่น ไม่หวั่นสัตว์ร้ายตัวไหนได้ยิน...

"สมเร็ว ตามไปช่วยลุง"... แล้วรีบสำทับซ้ำ...

"คุณชาติอย่าลุก อยู่ที่เดิม ดูคุณนงด้วย"

ช้าไปแล้ว เสียงปืนแก้ป พระเจ้าเหาปะทุลั่น..."ปัง"!

ในความสงัดเงียบของป่าแสนสวย มีแต่เสียงน้ำตกคลอเคลีย กังวานที่ไม่ทรงพลังของอีแก่โบราณที่ควรสิ้นสภาพเก็บเข้าพิพิทธภัณฑ์ปืน ยังฟังดังก้องสะท้านใจ!!!

 

ตื่นเต้นครับ ลุงพรานจะเป็นอะไรไหมครับ เป็นห่วงแกอีก

 

จำเป็นต้องตอบท่านบก. เพราะเขียนมา 7 เดือน บก.ไม่เคยถามอะไร

เคยโดนขี้เมาเอาปืนจ่อหน้าตอนอายุสักสามสิบนิดหน่อย คิดว่าตายแน่เพราะมันเมา จู่ๆโลกรอบตัวเหมือนหยุดหมุน สติผมเต็มร้อย ปัดมือมันเบี่ยงออก ต่อยจนร่วง พวกแย่งปืนไปได้ ผมก็พกปืนครับ แต่อยู่ในกระเป๋าหนีบ ใครจะไปรู้ว่าคนเมามันเดินมาหาเรื่องโต๊ะเรา พอท่านบก.ถาม ผมพิมพ์อยู่นี่ยังขนลุก ไม่รู้ทำไมมันไม่ยิง? หรือผมอาจจะหน้าไปเหมือนคนที่มันเคยมีเรื่องด้วย

มีเท่านี้ครับ ส่วนเรื่องปืนก็เล่นเป็นสิบปี ก่อนเลิก ไม่มีประสบการณ์มาก ที่บรรยายได้ เพราะส่วนใหญ่ซ้อมยิง สมาธิจะเป็นอย่างนั้นจนรู้สึกได้

ช่วงรุ่นหนุ่มผมหนักไปทางพระกับชีครับท่านบก. บุญก็ทำมาก กรรมก็สร้างไปเรื่อย มั่วจริงๆ

 

เรียนท่านผู้อ่านและผู้ร่วมบุญ

ผมมีปิยะมิตรทางธรรมอยู่ท่าน คุณอาคม แซ่อึ้ง เป็นนักบุญตัวจริงชอบร่วมสร้างพระ วัตถุมงคลกับพระเกจิอาจารย์ดังๆมากมาย

ที่จำได้ก็มี หลวงปู่ทองดำ วัดท่าทอง...หลวงปู่ชอบ...ครูบาชัยวงศ์ฯ และอีกมาก...สร้างแล้วนำบรรจุกรุ ไม่เคยเป็นพุทธพาณิชย์ แจกใช้ในหมู่เพื่อนฝูงญาติมิตร

คุณอาคมเห็นผมให้ท่านผู้อ่านได้ร่วมบุญค่าโฮสท์เว็ป อยากทำร่วมด้วยมานาน แต่ติดที่รับงานก่อสร้างอยู่เมียนมาร์ กว่าจะกลับมาก็เดือนละครั้ง ก็เลยเลื่อนการนำวัตถุมงคลมาร่วมบุญเรื่อยมา

เที่ยวนี้กลับจากพม่า คุณอาคม ได้นำ พระขรรค์สุดยอดดีที่ตัวเองได้สร้างร่วมกับพรรคพวก ให้ผมออกทำบุญกับเว็ป เป็นสุดยอดแห่งพระขรรค์ที่นักเล่นเครื่องรางรู้จักและต้องการ สร้างน้อย คุณภาพคับแก้ว

เกริ่นไว้เพียงนี้ก่อน ให้ทราบว่า บุญค่าโฮสท์งวดต่อไปคือ...

พระขรรค์ มีทั้ง เงิน-นวะ-ทองแดง ให้ทำบุญอย่างตึงตัง
พรุ่งนี้จะเขียนรายละเอียดเพิ่มเติมและชัดเจนครับ

 

จบแบบนี้ลุ้นหัวใจจะวายคับคุณอา ผมเชื่อว่าลุงพรานไม่เป็นอะไร ตามคอนเซ็ปแก่แต่เก๋า ^^

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และเพื่อนๆ ยามค่ำวันเสาร์ ครับ

สองวันมาแล้วที่คุณน้าจัดมาท่อนเดียว ........แต่ย้าว....ยาว.....รักษาสุขภาพตาด้วยนะครับ น้องๆ ลูกหลานเป็นห่วงครับ ก็ขอบคุณอีกครั้งครับ กับเรื่องที่ชวนติดตามมาตลอด หลากหลายรสและเรื่องราว

ขอบคุณภาพจากคุณ มากิ ภาพแบบนี้ถ้ามาในตอนที่คุณน้าเล่าถึงตอนผจญบ่อน้ำมันและหมอกจะนึกออกเลย ผมไปหาหมอกใหลก็ไม่เจอภาพที่ถูกใจเลยไม่โพส สวยมากครับ ภาพที่นักบินเห็น แต่เราก็ไม่ได้ขับเครื่องบินไม่ได้นั่งเครื่องบินแต่ก็เห็นได้

คุณ chaivat ครับบทเรียนแห่งอดีต มีมากกว่านั้น ประเทศไทยเป็นอย่างนี้มานานกว่า ลองสังเกตุจากหนังที่เราดูนะครับ หรือแม้แต่ในหนังสมเด็จพระนเรศวรฯ ก็ยังมีพ่อค้าแม่ค้าจีน หรือชาติอื่นๆ มาตั้งรกรากมากมาย แต่ด้วยความที่เป็นประเทศไทย เรากลืนกินชาติต่างๆที่ย้ายเข้ามาอยู่แล้ววัฒนธรรมต่างๆก็กลายมาเป็นแบบไทยๆ แต่ในไม่เกิน ๒ ช่วงคนก็กลายเป็นไทยไปโดยสมบูรณ์ เรารับมาทุกชนชาติแล้วครับ หากมองกันเต็มๆ แต่ที่น่ากลัวกว่าคือการอุ้มบุญ เพราะเด็กนั้นได้สัญชาติไทย เกิดจากแม่ที่เป็นคนไทย ส่วนการขายหรือออกบัตรประชาชนให้ต่างชาติเดี๋ยวนี้ทำได้น้อยลง อีกเรื่องหนึ่งคือคนไทยเรานั้นขยันครับ เราขยันถือบัตรเครดิตเพราะสะดวก รวดเร็วใช้งาย แต่จบยาก...... ผมหลุดวงจรนั้นมาแล้ว....ด้วยทุกข์ระทมมาก หากพลาดท่าไปโดยดอกเบี้ยร้อยละ ๒๘ แทบตายกว่าจะหลุดออกมาได้ ตรงนี้มากกว่าที่ผมเป็นห่วง คนไทยมีการศึกษาสูงขึ้น จึงคิดว่าต้องทำงานที่เหนื่อยน้อยได้เงินมากจึงขาดความกระตือรือล้นครับ แต่อยากบอกว่าความขยัน อดทนซื่อสัตย์ และการเรียนรู้ประสบการณ์นั้นจำเป็นครับ จะทำให้ไม่ลำบาก

ขอบคุณคุณเปลือกไม้และอนุโมทนาบุญกับภาพบุญทุกๆภาพครับ
ขอบคุณ คุณ supatorn กับต้นไม้ใหญ่ยักษ์ จะบอกว่าในไทยผมก็ว่าน่าจะมี เพราะผมเคยเห็นแถวๆวังน้ำเขียว โคราช ขนาดผมยืนห่างไม่ต่ำกว่ากิโลเมตรยังรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่เลยครับ เป็นต้นอยู่ในโตรกเขา สูงใหญ่ตระการตามาก

ขอบคุณทุกๆท่านที่มาร่วมอ่านครับ ขอให้มีความสุขร่ำรวยๆครับ
ท้ายนี้มีข่าวว่าจะมีพระขันธ์ แลพระดีปีลึกมาแจกจ่ายจากท่านผู้ใหญ่เจ้าของเพจ รอๆ.........ครับ ใครจะได้เป็นเจ้าของ ก็ต้องผ่านลานประลองกันครับ

 

เข้ามาอ่านติดตามตลอดคับคุณอา แต่ไม่เม้นท์เพราะกลัวเลื่อนไปไกล 55
ครั้งนี้ขอจองคิวลงประลองครับ
ขอรอชมพระขรรค์เลือกเจ้าของด้วยคนนึงครับ
ปล.คุณอาเอามาลงต้องของดีอยู่แล้ว

 

พระขรรค์ มีทั้ง เงิน-นวะ-ทองแดง ...

ของชอบเลยครับพี่วัน... นั่งรอนอนรอเลยครับ 555

 

รอครับ ลุ้นทั้งพระขรรค์ และการผจญภัย