ท่านๆ ในนี้ ฝึกวิชาไปเพื่ออะไรกันมั่งครับ

ผมฝึกไปเพื่อรักษาโรคทางสมอง รึจิต นี่แหละ ไม่รู้สมองไม่ดี แต่จิตนี่เอาแน่นอนไม่ได้เลย อยากทราบวิธีการของแต่ละท่าน ไม่ด่า ไม่พิมพ์กันเวิ่นเว้อแล้วนะ อยากบรรลุจุดประสงค์ว่าจริงๆ แล้ว มันเป็นที่อะไรกันแน่ คำสอน รึตัวคน แบบบัวมี 4 เหล่าผมคงกำลังผุดจากดินแล้วโดนปลาตอดอะอาการ เลยไปไม่ถึงไหนสักที

 

วิธีฝึกผมนั่งสมาธิไม่ได้ อาศัยเดินจงกลมเวลาที่จิตตกอะ พอเหนื่อยก็มานอนจิ้มโทรศัพท์บ่นเนี่ย ผมใช้ภาวนาว่าซ้ายย่างหนอ ขวาย่างหนอ พอจิตเริ่มวอกแวกหาเรื่องให้อีกแล้ว ก็ไปเปิดทีวีให้ผีกับตัวเองดู เพราะไม่รู้จะใช้คาถาไหนปราบแล้ว ดูก็การ์ตูนอ่านซับค่อยเป็นสมาธิดี ก็ไปเดินจงกลมต่อ นั่งสมาธินี่ได้ไม่เกิน 5 นาทีเลยอะ มันสั่นไปหมด ต้องมานั่งโยกหัวแทน ปวดทั้งคอ ทั้งน่องขา
อาการผมคงหนักน่าดู ผีก็ลอยมาเป็นนิมิตพักๆ ปล่อยคล่นใส่มั่ง เซโรงังทานจนหัวร้อน ลืมหมด ต้องมาเป็นบัวใต้ตมอีกแล้ว จะแก้ไงดี

 

เซโรงัง ผมตั้งชื่อเองขำๆ คลายโรค มันคือ ยาเพิ่มระดับฮอร์โมนเซโรโทนินอะ ผมศึกษาจากเวบหมออะถ้าสมองขาดสารนี้ไปจะทำให้ซึมเศร้า จิตตกได้ ท้ออยากฆ่าตัวตายมาหลายรอบแล้ว เป็นมา 10 ปีแล้ว สมองแต่ละคนไม่เหมือนกันเน้อไปศึกษาเอาเองเด้อ ว่าอาการเป็นอย่างไร ปวดสมองตรงไหนก็หาข้อมูลว่าสมองส่วนไหนมันผลิตอะไรได้มั่ง อย่าให้ถึงมือพยานาตินะ ไม่งั้นไม่พิการ อาจตายได้นะ แต่ผมรอดมาบอกได้เนี่ย มันมีจริงแต่คนละภพภูมิ

 

ของผมฝึกเพื่ออยากหลุดพ้น แต่มันไม่ใด้ประสพความสำเร็จง่ายๆเลยครับ
ถ้าไม่สำเร็จในชาตินี้ อย่างน้อยเราคงจะไม่ลงอบายภูมิครับ
แต่เราจะพยามๆต่อสู้เพื่อการหลุดพ้นและถึงพระนิพพานในชาตินี้ให้ใด้ครับ

 

ฝึกเพื่อรู้
รู้เพื่อละ
ครับ

 

สติไม่ดี ให้นึกถึง ความตายบ่อยๆ ให้นึกอยู่ตลอดเวลาว่า หากเราตายตอนนีั จิตของเราจะไปเกิดที่ไหน เพราะ จิตจะไปเกิดตามความอยาก เช่น อยากไปสวรรค์ อยากฆ่าตัวตายไปลงนรก หรือ อยากจะไปเกิดเป็นมนุษย์แต่ศีลห้ายังไม่เต็ม

และที่สำคัญ จิตของคุณมันยังไม่มีที่ยึด ที่เกาะ คือ คำบริกรรมไม่มีอนุภาพที่ยิ่งใหญ่ คำที่คุณภาวนาว่า ซ้ายย่างหนอ ขวาย่างหนอ มันคำกลางๆ และเป็นส่วนวิปัสสนาอย่างเดียว ไม่ใช่สมถะ ควรจะเพิ่มการทำสมถะ เข้าไปเยอะๆ ลองเปลี่ยนมาใช้คำภาวนาว่า สัมมาอรหัง หรือ พุทโธ หรือ ธัมโม หรือ สังโฆ ดู

 

ผีก็ลอยมาเป็นนิมิตพักๆ ..ดูหนังผีมากไปมั้ง อย่าไปยุ่งกับเรื่องแบบนี้ ผีก็จะไม่มายุ่งกะเรา
สมองไม่ดี ลองซื้ออาหารเสริมแป๊ะก๊วยมากินดู

 

ฝึกๆไปจนมีเหตุให้ใช้ หาเหตุต้องใช้
แท้จริงแล้วมันเป็นวิบากทั้งนั้น
วิบากทางอนุสัย วิบากทางจริต
วิบากก็เพราะไปสร้างไปฝึกให้จิต
มันต้องมีเหตุต้องใช้ หาเหตุต้องใช้...
ก็ใช้ไป หาเหตุใช้ไปซักพักหนึ่ง
ถึงจะรู้ว่าเป็นวิบากตามอนุสัย ตามจริต
ถึงจะมาเริ่มวาง เริ่มทิ้ง เริ่มคลาย
แล้วปล่อยให้เป็นไปตามเนื้อหาเดิมแท้ของจิต...
ถ้าไม่อยากติดวิบาก เพราะอนุสัย เพราะจริต
ให้เริ่มทิ้ง เริ่มวาง เพื่อให้มันคลายซะ...
ทิ้งได้ วางได้ คลายได้จากอะไร
จากปัญญาทางธรรมตามหลักพุทธศาสนานั่นเองครับ...

ปล.ทุกวันนี้ที่ไม่พ้นกัน ที่ไม่พัฒนากันซะที
ไม่เข้าใจอะไรทางด้านนามธรรมด้วยตัวเองซักที
เพราะมัวไปยึด ไปหลง ที่จะสร้างให้จิตมันใช้ได้
หาเหตุเพื่อให้จิตมันทำงานได้ แล้วยิ่งไปพิจารณาซ้อนทับ
เข้าไปอีก เป็นจิตซ้อนจิต ความคิดซ้อนความคิดในจิตอีก
ดังนั้นวันนี้ เริ่มทิ้ง เริ่มไม่อะไรกับอะไรแล้วหรือยังครับ (^_^)

 

ฝึกสติ ฝึกสมาธิ เพื่อให้เป็นทางเดินในการใช้ชีวิต ให้มีความสงบสุขยิ่งๆขึ้นไป
โดยมีผลพลอยได้ คือ วิชชา ที่เป็นของเหนือสามัญเป็นของแถมครับ

 

ผมฝึกเพราะผมมีความ อยาก เละผมมี ความเชื่อ
ความอยากสุข ต้องการพ้นทุขนั่นแหละครับ เห็นพระท่านว่า นิพพานบรมสุข
เละผมมีความเชื่อ เชื่อว่าพระพุทธเจ้าแสดงสิ่งที่จริง เละพิสูจได้จริง เมื่อมันพิสูจได้จริงเละเป็นความจริงก้แปลว่าท่าทำตามก้คงจะเป็นอย่างที่ท่านสอนได้

แต่เพราะว่าผมยังเชื่อไม่สุดครับเลย ยังไม่ยอมปล่อยวางต่อทุกๆอย่างที่ผมคุ้นเคย กิน เที่ยว รัก พอใจสุขใจ กามสุข ทั้งหลายทั้งมวลก้เลยยังไม่ได้ละทิ้งไป ทำตัวเป็นไม้ที่ไม่พ้นน้ำจุดไฟได้ไม่ติด ปัญญาก้เลยไม่มากพอจะรู้จริงเห็นจริงตาม

ก้คงเป็นเพราะผมเชื่อว่าจริงแต่ตัวเองยังไม่เห็นทุกสิ่งอย่างตามความเป็นจริง ก้เลยยังละเว้น สลัด ปล่อยวางไม่ได้จริงๆตามที่ได้รู้มาหรือตามที่เชื่อครับ แต่ผมก้คิดว่า มันทำไห้ผมฉลาดมากขึ้นเยอะเลยล่ะครับ เพราะธรรมที่เอื้อต่อการสะสม สร้างฐานสู่การเห็นที่มากขึ้นมีเยอะมาก มันช่วยขัดเกลา เละธรรมก้เป็นสัจธรรมที่ทำตามแล้วได้ผลยิ่งกว่า วิธีการอื่นๆ ในชีวิตประจำวันก้เลยใช้ประโยชได้ดี ทำไห้มีความสุขในทางโลกชัดเจน ก่อนจะได้ความสุขทางธรรมเป็นลำดับไปด้วย

แต่ผมก้เชื่อว่าทำตามไปเรื่อยๆผลสุดท้ายต้องสามารถเห็นทุกสิ่งตามจริงได้ครับ

 

ออกกำลังกาย เต้นแฮโรบิก สักสองชั่วโมง รับรองนอนหลับสบาย