เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ความมันส์กะลังมาท่านบานชื่น
อย่าลืมตีตั๋วแถวหน้า พาเพื่อน
มาด้วยเยอะๆนะ อย่าสนุกและ
มันส์คนเดียว!

 

กำลังใจที่ดีไม่เคยห่างหาย
สุดยอดแฟนพันธุ์แท้ เกรดเอบวก
ขอบคุณอีกที...วันนี้ภาพเรียลลิสติกไม่มีหรือท่าน?

 

ครับ...ท่านครุฑอย่ามัวไปยุนาคให้เหนื่อยลำบาก
สถานะการณ์บ้านเมืองอ้างว้างอย่างนี้...หยุดและ
พักให้สบายใจ มีหนังสือดีๆอ่านสบายตา ประเทือง
ปัญญาเพิ่มเอ็นโดฟิลด์ให้สมองดีกว่า

ขอบคุณสำหรับคำชมอันจริงใจและจริงจัง!

 

ครับผม ติดตามด้วยความยินดี รอด้วยความหวังกับเนื้อหา วาทะที่สื่อเป็นร้อยแก้ว ที่เสกสรรปั้นแต่ง ชวนไปผจญภัยเหมือนอยู่ในเหตุการณ์ด้วยตัวเองครับ
ขอบคุณครับ

 

ครับยินดี เชิญตื่นเต้นต่อ ขอเวลาอึดใจเดียว

 

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้และจะอยู่เคียงข้างไปจนถึงฝั่ง นะครับ

 

ผมลุกขึ้นเอามือตบตูด ตบไหล่สมชมเชย..."เยี่ยมว่ะ เอ็งกับพี่ เข้ามือกันดีมาก"
เด็กหนุ่มยิ้มแป้น กุลีกุจอใส่กระสุนปืน เรายังมีเหลือสำรองอีกอย่างละนัด พอวัด
ดวงกับอะไรก็ได้ที่จะโผล่มา...

เขี่ยเจ้างูยักษ์ลงเหวซ้ายมือ แล้วเคลื่อนที่ไม่รอช้า การบุกโจมตีทำได้ดี
ต้องอย่าปล่อยฝ่ายตรงข้ามตั้งตัว...ผมเคยยืมหนังสือยุทธวิธีรบของหมวด
ในค่ายอ่านบ่อย เจอประโยคที่ยังชอบใจไม่หาย...การตั้งรับที่ดีคือการรุก!!!

จากจุดพิชิตงู ถ้ำเริ่มบานขยายขึ้น โถงใหญ่ภายในเหมือนห้องประชุม
จุคนได้ไม่ต่ำกว่าครึ่งร้อย นี่เป็นถ้ำประหลาดพิศดาร ถ้ามันจะมีการซ่อน
สมบัติ ถ้ำนี้เหมาะสุด ลึกลับ น่าสะพรึงกลัว ปีศาจ อสรพิษ ค้างคาวผี
มีครบ แล้วยังมีอะไรอีก?

ไม่ต้องรอนานหรือคิดนาน เงาวูบวาบมุมถ้ำโฉบเข้ามาดังสายฟ้าฟาด
แค่เห็นเงาแว่บก็ถึงตัว มันผ่านหน้าผมไปดังสายลม กลิ่นความตาย
โชยคลุ้งจมูก พุ่งเข้าชนบักสมเต็มแรง ร่างแข็งแรงของหนุ่มอิสานหงาย
ตึง ร้องโวยวาย..."พี่ ช่วยด้วย"!...ผมยังมองไม่ถนัดว่ามันคือตัวอะไร
เห็นแต่ร่างเปลือย ผมกระเซิงเต็มหัว ตัวเล็กกว่าบักสมพอควร แต่ไฟฉาย
ที่จับส่องได้ เห็นเนื้อหนังเหี่ยวย่น บักสมนอนหงายหลังถูกมันกดทับไว้
ดิ้นกระแด่ว

อีกภาพที่ไม่อยากเชื่อสายตา มันกำลังก้มลงกัดคอบักสม เหมือนผีดิบที่่
เห็นในหนังสยองขวัญ แดร็กคูล่า!!!

ผมพุ่งเข้าหา ดึงโคลท์จ่อหัวมันแล้วเหนี่ยวไกไม่ต้องคิด กระสุนระเบิดหัว
ผมกระเซิงสะบัดตามแรงยิง มันทำท่าฟุบใส่ร่างบักสมทั้งที่หัวแบะ แต่ปาก
ยังแสยะเขี้ยวขาววับ ผมเตะช้อนด้วยแข้งซ้ายเต็มยอดอกเล็กๆ ขาท่อนซุง
ไอ้โอ้ปเบอร์40ของผม งัดมันกระเด็นปลิวจากร่างไอ้หนุ่มอิสาน กลิ้งหลุนๆ
แล้วไม่ลุกอีกเลย

บักสมลุกขึ้นครางฮือ คลำเนื้อตัว คลำหน้า คลำคอ ผมส่องไฟฉายช่วยมันดู
ทุกอย่างยังครบ 32 เดินไปส่องไอ้ตัวพิลึกกึกกือ พลิกตัวเมือกคาวมันขึ้นมา
ส่องไฟชัดๆ เห็นแล้วขนลุกขนพองติดตาไปเป็นชาติ...คนโบราณถึงบอก
ไปงานศพอย่าดูศพก่อนเผา ประสาทไม่แข็งจริงจะหลอนไปหลายวัน

เกิดมาใครจะเคยเห็น มนุษย์ประหลาดตัวเป็นคนแคระ เด็กดองพุงโร ผิวหนัง
เหี่ยวย่นเหมือนคนแก่อายุร้อยปี ฟันเป็นเขี้ยวเสี้ยมแหลมทั้งปาก บางซี่่เหยิน
ออกนอกปาก ที่หน้าไม่ต้องพูดถึง ขนาดตามันหลับข้าง อีกข้างกระจุยเพราะ
ผลงานเจ้าโคลท์...ปีศาจดีๆนี่เอง!!

"ผีกองกอย"...ผมบอกบักสม "ไอ้ปีศาจโป่งค่าง" เคยฟังแต่จากนิทานสยอง
ที่ลุงพรานเล่ายามว่างสนทนาเฮฮากันบ่อยในเหมือง มันมีจริงในถ้ำปีศาจกลาง
ขุนเขาป่าลึกมหาโหดแห่งตะนาวศรี แต่ที่ฟังมามันมีขาเดียว กระโดดไวเหมือน
ลมพัดนั้นใช่ตรงกับที่เห็นเมื่อครู่ แต่เรื่องบอกมันชอบกัดหัวแม่ตีน ดูดเลือดตรง
นั้นยามเผลอหลับ แต่เจ้ากองกอยตนนี้ ไหงมีสองขา แถมยังจะกัดคอหอยคน
หรือว่านิทานปรัมปราบันทึกแต่ละชนิดไว้ไม่หมด?

เช่นสัตว์แต่ละสายพันธุั์ ที่มีการค้นพบใหม่ๆแปลกๆเพิ่มเติมกันเรื่อย พวกผีๆสางๆ
ก็น่าจะเป็นอีหรอบเดียวกัน บางทีคนเห็นไม่มีโอกาสเล่า เพราะ 1.กลัวเล่าแล้ว
ถูกหาว่าบ้าและกลัวไม่มีคนเชื่อ และ2. ไม่ได้กลับมาเล่าเพราะ..ตายก่อน!!!

บักสมยังตัวสั่นแต่หายกลัว เดินเข้าไปเตะร่างผ้าขี้ริ้วมันอย่างมีน้ำโหสุดขีด

"จะแดกกูหรือว่ะมึง แดกตี...กูก่อนเป็นไง?"

เหลือกระสุนอีกนัด งัดมาใส่ปืนโคลท์ คราวนี้เหลือสำรองแค่ปืนยาวนัดเดียว
ชักเสียวสันหลังแฮะ แต่มาไกลเกินถอยหลังกลับ เรียกว่า ข้ามเส้นพญามัจจุ
ราชมาแล้ว หมดทางเลือกต้องเดินหน้าสถานเดียว

ผมดึงบักสมกระตุ้น..."ไปต่อ...ไปหาสมบัติให้เจอ " ความบ้าผมทะลุขีด เลยเพดาน
ไปไหนๆ บักสมรอดจากผีโป่งกัดคอ ก็บ้าทะลุโลกตามผมด้วย เดินพรวดๆไม่
คัดค้าน ไม่ขอกลับหลังหัน...มีแต่เดินหน้าบ้าไปกับผมด้วยกัน!

 

พักประชุมงานก่อนครับ
อาจกลับมาค่ำดึกช่วงหน่อย
ขอบคุณการตามติดของทุกท่าน

 

ขอบคุณครับคุณอา
(ตอนนี้ นับได้เกิน900คำ)

 

คงไม่ต้องพูดถึงสำนวนการเขียนระดับนักเขียนมือดีที่เป็นที่ยอมรับกันแล้ว

อีกอย่างหนึ่งที่หลายๆท่านน่าจะรู้สึกชื่นชมเหมือนกันคือคุณ Wanwi เป็น จขกท ที่น่ารักมาก
จะตอบทุกความคิดเห็นชนิดที่อ่านแล้วก็ทราบว่าไม่ได้ตอบแบบขอไปที

เป็นการตอบแบบมีมิตรจิตมิตรใจ ใส่ใจต่อผู้ comment จริงๆ

เหมือนนักเขียนสมัยก่อนที่มีการตอบจดหมายถึงมิตรรักนักอ่านลงในคอลัมภ์
บรรยากาศเก่าๆที่อบอวลไปด้วยความรู้สึกดีๆแบบนี้ หาได้ยากแล้วในยุคสังคมออนไลน์
ที่ผู้คนเร่งรีบและดูเหมือนจะเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของทุกเรื่อง

และเพื่อนๆสมาชิกที่ไม่เคยเห็น comment กระทู้ที่ไหน ก็เข้ามาอย่างล้นหลาม
น่าจะด้วยสัมผัสได้ถึงความอารีอารอบของท่านเจ้าบ้าน ที่ใส่ใจต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดี

ยินดีที่รู้จักทุกท่านครับ

 

ขอขอบคุณครับ
ได้ อ่าน เหมือนได้เสพ ชีวิตกระปี้กระเปร่า ขึ้น
สนุกตื้นเต้น คุณลุงเป็นนักกระบี่ชั้นเลิศ รวดลายการเขียน ทำให้เห็นภาพ โดยไม้ต้องดูรูป
อ่าน สำนวน จนเห็นภาพ

 

สุดยอดเลยครับตอนแรกว่าจะอ่านนิดหน่อยที่ไหนได้อ่านตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้านี้แล้ว อ่านแล้วนึกถึงหลายอย่างเลยอย่างแรก นึกถึงคุณศักดิ์ กับตาเกิ้น ที่ผจญภัยในป่าร่วมกัน นึกถึงตอนตัวเองวัยรุ่น อิอิ สะพายปืนแก๊ปเข้าป่ากับเพื่อนๆล่าสัตว์จากฝีมือตัวเอง รึไม่ก็ลงลำห้วยหาปูหาปลา ปูภูเขาตัวใหญ่ๆเนื้อนิ่มๆรสชาติบอกได้คำเดียวว่าอร่อยเหาะเลยทำกับข้าวหุงข้าวด้วยกระบอกไม้ไผ่ อาบน้ำตามลำห้วยที่ทั้งใสและเย็นมีความสุขอีกแบบขอบคุรนะครับสำหรับเนื้อเรื่องดีๆกับผู้เขียนดีๆขั้นเทพเลย

 

ลุ้นทุกตอน รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
จะได้พร้อมลุยเทือกเขาตะนาวศรีกันต่อ

 

มาปูเสื่อนอนรอเลยครับ ผลงานดีๆอย่างนี้ ไม่ได้อ่านเสียใจแย่เลย กระทู้นี้จะเป็นที่ฮ๊อตฮิตแน่นอนครับ

 

สุดยอดกระทู้คุณภาพในรอบปีเลยครับแบบนี้ละครับทีหาอ่านจากที่ไหนไม่ได้ อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ

 

ต้องเดินทางเมื่อ 3 วันก่อนเลยอดติดตามอ่าน ตอนนั้นยังหน้าที่ 20
กลับมาอีกที เพิ่มอีก 10 หน้าอย่างรวดเร็ว ต้องตะลุยอ่าน ถึง 2 วันจนตามทันครับ

ชอบมากกับลีลาการเขียนกระชับ การบรรยาย สภาพป่า และกริยาอาการต่างๆของคนในเรื่อง และการจบเรื่องแบบที่ผมเดาผิดตลอด

ปกตินิยายในนิตยสาร จะตื่นเต้นในช่วงต้น และจะไปโน่นมานี่ ในช่วงกลางเรื่อง ก่อนเร่งเร้าความสนุกตอนจบ เนื่องจากต้องเขียนหลายๆตอน เพื่อส่งต้นฉบับเป็นระยะๆ

แต่ของพี่เขียนสไตล์เรื่องสั้น กระชับ เนื้อเรื่องเข้มข้นในทุกตอน
แถมมีการปูเรื่องไว้ให้คิดถึงตอนจบ แต่จะมีหักมุม จบแบบที่นึกไม่ถึงได้ตลอด สุดยอดจริงๆครับ ผมเดาบทจบผิดไปหลายรอบละ เริ่มจากตอนฆ่าเจ้าสาง ตัวแรกเลย

ขอบคุณมากนะครับ ที่มาเขียนเรื่องเยี่ยมๆ ให้ได้อ่าน

 

ขอบพระคุณงานเขียน"หัสคดี"ปน"สารนิยาย"(ไม่รู้ว่าผมใช้ถูกไหมครับ )ดีๆ เป็นกำลังใจให้ครับ (ภาพแนว Realistic ใช่แบบนี้ไหมครับหรือแนวไหนแนะนำได้เลยครับอยากหามาให้เป็นกำลังใจให้พี่เจ้าของกระทู้ครับผม)

 

ตื่นเต้นเร้าใจอย่างยิ่ง เผลอแพลบเดียว ทะลุไปอีก ๕ หน้า
รอติดตามตอนต่อไปครับ

 

@@@ ติดตามอ่านด้วยใจจดจ่อ สนุก ลุ้นระทึก
และได้ประสบการณ์ไปในตัวด้วยพร้อมกัน @@@
ถนอมสุขภาพดวงตาด้วยนะครับ ผมก็เป็นทุกวัน คือตาแห้ง
เวลาใช้คอมฯมากฯแล้ว ตาจะแห้ง เส้นเลือดฝอยที่ตาขาว
กลายเป็นสีแดงเลย เมื่อก่อนหยอดน้ำตาเทียม เดี๋ยวนี้ไม่ได้หยอดเลยครับ

 

ยอดเยี่ยมกระเทียมโทน
ยิ่งอ่านยิ่งโดน(ใจ)
บุกตะลุยโลดโผนโจนทะยาน
สุดยอดครับ..สุดยอด....