......วิญญาณของคุณตา.....

เรื่องนี้เกิดขึ้นจริง เป็นหลักฐานในการยืนยันว่าวิญญาณมีจริง บาปมี นรก สวรรค์ มีจริง ผลบุญที่ได้จากการเล่าเรื่องนี้ให้คนได้ศรัทธาในพระพุทธศาสนายิ่งๆขึ้น ขออุทิศแก่คุณตาประมวล ผู้วายชนม์ คุณตาที่กล่าวถึงนี้เป็นข้าราชการบำนาญสายครู ตำแหน่งท่านก่อนเกษียณก็ใหญ่โตพอสมควร เกษียณแล้วท่านได้มาอยู่ที่บ้านของลูกสาว คอยดูแลกิจการของลูกสาวลูกเขย รวมทั้งดูแลหลานๆเป็นครอบครัวใหญ่ที่อบอุ่นมีคุณตา คุณยาย ลูกสาวลูกเขย หลานๆอีก 3คน....................................................................................................
คุณตาเขามีโรคประจำตัวคือโรคหัวใจ ก็ไปมาโรงพยาบาล เป็นปกติกิจวัตร มีช่วงหนึ่งคุณตาบ่นปวดท้องอย่างรุนแรง ลูกๆก็พาไปหาหมอโรงพยาบาลประจำจังหวัด ต้องนอนรักษาตัวที่โรงพยาบาล หมอได้วินิจฉัยโรค โดยแอบบอกกับญาติๆว่าคุณตาเป็นมะเร็งตับ ระยะสุดท้าย ไม่สามารถรักษายืดอาการได้เนื่องจากคุณตาเป็นโรคหัวใจ...จึงได้ให้นำคุณตาไปพักอยู่ที่บ้านเพื่อรอวันอำลา...................................................................................................
อ้อลืมเล่าไปว่าพื้นเพจิตใจของคุณตาเป็นคนดีมีเมตตา ชอบการทำบุญกุศล ที่โรงเรียนที่คุณตาสอนหนังสืออยู่ใกล้วัด ท่านก็ทำหน้าที่รับส่งพระไปบิณฑบาตร สอนพุทธศาสนาวันอาทิตย์.....................................................................................................ที่บ้าน อาการของคุณตาก็ทรุดลงเรื่อยๆ ลูกหลานก็บอกใกล้หายแล้วให้กำลังใจคุณตาแต่คุณตาท่านก็สงสัยมาตลอดว่าทำไมร่างกายถึงทรุดโทรมไปเรื่อยๆ จึงคาดคั้นจากลูกว่า พ่อเป็นอะไรกันแน่ให้ตอบตามสัตย์จริง ......หลายครั้ง..ลูกก็เลยสารภาพข้อเท็จจริงว่า คุณตาเป็นมะเร็งตับระยะสุดท้าย.........

 

..........ลูกสาวแกก็พยายามให้คุณตาท่องพุทโธ ลมหายใจเข้าพุท ลมหายใจออกโท ให้คุณตาท่องให้คล่องปากคล่องคอ คุณตาท่านจะชอบฟังเทศน์ของหลวงตาพระมหาบัว เป็นพิเศษ ก็จะเปิดฟังทางวิทยุ ผ่านไปแถวนั้นก็จะได้ยินเสียงเทศน์ของหลวงตาท่าน แว่วๆ ออกมา..........................................................................................................คืนก่อนวันอำลา..ลูกสาวของคุณตา ซึ่งมีอาชีพเป็นพยาบาล คอยดูแลคุณตามาตลอด สังเกตุอาการว่าคุณตาคงจะไม่ไหวแล้ว ก็เลยต้องเร่งให้คุณตาภาวนาพุทโธไม่ได้หยุดได้หย่อน ..ลูกสาวอีกคนได้นำรูปหลวงปู่มั่นและครูบาอาจารย์สายวัดป่ามาติดไว้ที่หัวนอนของคุณตา......คุณตาก็ภาวนาพุทโธไปเรื่อยๆๆ ซักพักได้ยินเสียงสวดมนต์แว่วๆมาจากเตียงที่คุณตานอน ลูกๆถามว่าคุณตาสวดมนต์เพราะจัง สวดยาวเสียด้วย คุณตาบอกว่าไม่ได้สวด แต่ได้ยินเสียงสวดมนต์มาจากรูปหลวงปู่มั่นและคณะศิษย์นั่นล่ะ................

 

ช่วงนั้นแกหันไปมองที่รั้วบ้านคุณตาแกบอกลูกสาวว่า มีผีตายโหงเกาะรั้วบ้านเต็มไปหมด ช่วงนั้นเวลาประมาณตีสามกว่าๆ ลูกสาวแกก็ให้ท่องพุทโธต่อ ไม่ต้องกลัว ลูกสาวแกก็นั่งสมาธิข้างๆเตียงตลอดจนเช้า..........................................................................................................เวลาประมาณ สองโมงเช้าๆเศษๆ น้องสาวของคุณตาที่มาช่วยเฝ้าไข้คุณตา ได้บอกคุณตาว่า สังขารของคุณตานั้นน่าจะถึงที่สุดแล้วยื้อต่อไปไม่ไหวแล้ว ให้คุณตาทิ้งสังขารไปซะทีไม่ต้องมาทนทรมาณแบบนี้ คุณตาก็พยักหน้ารับทราบ แล้วก็เงียบไป ประมาณเก้าโมงตรง ลูกของคุณตาที่เป็นพยาบาลมาตรวจร่างกายคุณตาปรากฏว่าชีพขจรไม่เต้น ไม่หายใจ ก็เลยปั้มหัวใจ คุณตาก็ฟื้นขึ้นมา แล้วให้ท่องพุทโธต่อ คุณตาท่องคำว่าพุธ...........โธ...แล้วก็สิ้นลมไปเลย

 

ก่อนที่คุณตาแกจะละสังขาร คุณตาได้สั่งเสียให้จัดงานศพที่บ้านของคุณตาที่ต่างอำเภอ คุณตาบอกว่า ให้ตั้งศพไว้ที่กลางบ้านแล้วให้เปิดประตูหน้าต่างรวมทั้งมุ้งลวดทุกบานเพราะจะได้ระบายอากาศเวลาจุดธูปจุดเทียน คุณตาแกเป็นคนละเอียดมากสั่งเตรียมการไว้หมดทุกอย่าง อีกเรื่องคือแกบ่นว่าเป็นห่วงลูกสาวคนสุดท้องของคุณตา และก็หลานคนเล็ก แกบอกว่าเป็นห่วงมากเพราะลูกคนเล็กปากไม่ค่อยดีพูดไม่เพราะพูดขวานฝ่าซาก คุณตาบอกว่าต้องปรับปรุงตัว ตอนก่อนแกจะละสังขารลูกๆพร้อมคุณยายได้ยินแกร้องเพลง เนื้อความประมาณว่า "ลาแล้วลาก่อน จำใจต้องจาก ลูกแก้วและเมียขวัญ".....................................

 

คุณตาแกเสียชีวิต วันพฤหัส ตั้งศพบำเพ็ญกุศลเป็นเวลาสามวัน ทำการฌาปนกิจในวันอาทิตย์ ที่บ้านของคุณตาที่ต่างอำเภอลูกสาวคนโตของคุณตาพร้อมสามีและลูกหนึ่งคนพักอยู่..............โลงศพตู้เย็นใส่สังขารของคุณตาตั้งอยู่กลางบ้าน จะสังเกตเห็นเปียนโนเล็กๆของเด็กเล่นตั้งอยู่บนโลงศพ ลูกสาวคุณตาเล่าว่าคุณตาชอบเล่นเปียนโนเล็กๆนี้ ออกมาเป็นเพลงๆ เห็นว่าเป็นของโปรดของคุณตาก็จะบังสุกุลไปให้คุณตา.........................................................................................................คืนแรกที่ตั้งศพบำเพ็ญกุศล ปรากฏว่าชั้นสองของบ้าน มีเสียงกระทืบเท้าปังๆๆ เกือบตลอดทั้งคืน ลูกๆคุณตาบอกว่า เป็นเสียงที่เกิดจากคุณตาทำขึ้นแน่นอน,,,,,,,ประมาณตีสามมีเสียงคุณตาตะโกนเข้าหูของลูกเขยที่พักอยู่ที่บ้านคุณตา....เสียงดังลั่นว่า เทียนใกล้จะหมดแล้วให้ดูแลด้วย พอมาดูเทียนก็ใกล้จะหมอดจริงๆลูกเขยต้องขับรถออกตะเวณหาซื้อเทียนไข..

 

วันที่สองที่สามในการตั้งศพบำเพ็ญกุศล ได้ยินเสียง กรีดเปียนโนเล็กทั้งคืน ก็เป็นเปียนโนที่ตั้งบนหลังโลงศพนั่นแหละ ลูกหลานญาติพี่น้องของคุณตาไม่มีอันที่จะหลับจะนอน จนกระทั่งวันสุดท้าย ก็เคลื่อนศพทำพิธีฌาปนกิจ ก่อนจะเผา สัปเร่อได้เปิดโลงศพทำพิธี เห็นใบหน้าคุณตาหลับ และยิ้ม อย่างมีความสุข เพิ่งเคยเห็น คนเสียชีวิตที่นอนยิ้มอย่างนี้ ยิ้มจริงๆครับยิ้มแก้มปริเลย........หลังจากเผาเสร็จ ในสองสามคืนถัดมาก็เกิดเหตุเล็กๆน้อยๆอาทิเช่น พัดลมในห้องคุณตาหมุนเองได้ทั้งๆที่ไม่ได้เปิดและไม่ได้เสียบปลั้ก......

 

คุณตาเสียชีวิตได้ประมาณหนึ่งเดือน ก็ได้มาเข้าฝันลูกสาวของแกที่เป็นพยาบาล ในฝันหรือในนิมิตรนั้น ปรากฏคุณตาหน้าตาผ่องใสอิ่มเอิบ มีสง่าราศรี มาบอกกล่าวลูกสาวว่า ไม่ต้องห่วงน่ะเพราะคุณตาได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดี เกิดเป็นเทวดาเฝ้าปากทางยมโลก คือบุคคลใดที่เสียชีวิตไม่ว่าทำดีทำชั่วต้องผ่านปากประตูหรือผ่านแยกที่คุณตาเฝ้าอยู่ การอยู่การกินไม่ต้องห่วงเพราะมีของกินของใช้เหลือเฟือ ร่ำรวยมาก มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบครัน.....................................................................................................เสียอยู่อย่างเดียวคุณตาบอกไม่มีน้ำจะกิน คนเราส่วนมากจะใส่บาตรอาหารไม่ค่อยใส่บาตรด้วยน้ำดื่ม เวลาตายในภพภูมิอื่นก็เลยไม่มีน้ำจะดื่ม คุณตาเป็นเทวดาพิเศษที่สามารถมายังโลกมนุษย์ได้เป็นครั้งคราวโดยเฉพาะวันพระก็สามารถมารับเอาบุญกุศลจากญาติพี่น้องที่ทำบุญตักบาตรไปให้ คุณตาแกบอกว่าก่อนที่จะได้รับอนุญาตเป็นกรณีพิเศษนี้แกเอาบุญใหญ่ไปแลกมาแกบอกว่าหมดไปเยอะเลย .....................................................................................................คุณตาให้ทราบให้รู้เรื่องที่เล่ามานี้ แกต้องการให้เผยแพร่ เป็นอุทาหรณ์ ว่าบาปมี บุญมี นรกสวรรค์มีจริง ตายแล้วเกิดใหม่มีจริง เปลี่ยนภพเปลี่ยนภูมิไปเรื่อยๆหมุนเวียนไปตามกระแสกรรม แล้วแต่ว่ากรรมดีหรือกรรมชั่วจะมีแรงผลักดันให้เคลื่อนไปทางใด บุญใดที่เกิดจากการเล่าเรื่องคุณตา ขอบุญนั้นให้เจ้าของเหตุการณ์ คือคุณตาประมวลจงได้รับผลบุญ เพื่อเลื่อนภพภูมิที่สูงขึ้น......จนกระทั้งบุญบารมีเต็มที่แล้วก็จะเข้าสู่พระนิพพาน สาธุ

 

ป.ล.มีข้อสงสัยอยู่ว่าทำไมผม โคกผักหวาน ถึงทราบ เหตุการณ์ต่างๆ อย่างละเอียดละออ เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ของคุณตา กระทั่งสามารถเล่าออกมาเป็นบทความได้ขอบอกว่า กระผมคือ 5555 เขยเล็ก สามีของยายปากเปราะ ปากไม่ดี ที่คุณตาเป็นห่วงมาก คงจะห่วงกลัวผมจะแบ็คแฮนด์ โฟแฮนด์..............จบได้ดีสะใจแล้ว(อย่าแอบมาอ่านแล้วกันนะคุณลูกสาวคนเล็กของคุณตา)

 

ขออนุโมทนากะคุณตาด้วยคน ทีแรกก็เอะใจนะ ภายในสามสี่วันที่คุณตาเสียอะ ว่าทำไมก่อนตายท่องพุธโธแล้วไม่ไปไหน ยังวนเวียนในบ้าน แหมคุณตาได้งานที่ตัวเองชอบด้วย

 

ผมก็สงสัยเหมือนกันครับ เพราะช่วงนั้นเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของการเปลี่ยนภพภูมิ หรือว่า สามวันแรกคงจะให้เวลาผู้วายชนม์สั่งเสียหรือแล้วแต่อัธยาศัย อาจจะรับทราบภพภูมิแล้ว แต่ยังไม่ได้มอบหมายหน้าที่การงาน ที่รับผิดชอบในภพภูมิใหม่...............................................ถ้าผมเป็นผู้มีอำนาจ ผมก็คงอนุญาตเช่นกัน ให้เขามีเวลาลาลูกลาภรรยาคู่ชีวิตเป็นครั้งสุดท้าย ...ผู้มีอำนาจเปี่ยมด้วยความเมตตากรุณาเรื่องเล็กน้อยท่านคงไม่ใจจืดใจดำครับ....สำหรับคำบริกรรมพุทโธ เป็นการเกาะเกี่ยวดวงจิตก่อนที่จะจุติ ให้ไปสู่ภพภูมิที่ดีเพราะพุทโธคือแก้วอันประเสริฐ คงเพราะพุทโธนี่เองคุณตาถึงได้กำเนิดในร่างของเทวดาครับ

 

ขออนุโมทนาบุญครับกับคุณตา และคุณโคกผักหวานที่เล่าเรื่องครับ

เรื่องทำบุญใส่น้ำนี่ ถ้าไปทำที่วัดก็โอเคนะครับ แต่หากใส่น้ำตอนพระบิณฑบาตก็อาจทำให้พระท่านแบกของหนักกลับวัด ลำบากอยู่นะครับ (เพิ่งบวชมาไม่นาน เจอกับตัวเอง)

 

ใช่ค่ะ ดิฉันคนนึงที่ใส่บาตร โดยที่ใส่น้ำ เพราะน้ำ 1 ขวด คงสร้างความลำบากให้กับพระผู้มารับบิณฑบาตรนะคะ จะให้กรอกน้ำใส่ถุงเล็กๆ ดิฉันก็ไม่อยากทำเพราะไม่เกิดประโยชน์อันใด และทางวัด ก็มักจะมีน้ำดิื่มเหลือกินเหลือใช้ ดิฉันมักจะทำบุญเกี่ยวกับน้ำโดยหาทางอื่นค่ะ แต่ก็ไม่ทราบว่า เรากรวดน้ำหลังจากทำบุญใส่บาตรแล้ว แบบนี้ใช้ได้ป่าวคะ อยากได้คำตอบจัง

 

บุญ เป็นของทิพย์ การที่ท่านทำบุญตักบาตร หรือ ถวายสังฆทาน แม้แต่สละทรัพย์บริจาคเพื่อสร้างถาวรวัตถุ ล้วนแต่ได้รับอานิสงค์ตามกำลังศรัทธา แม้ว่าท่านจะไม่ได้ถวายน้ำดื่มแด่พระสงฆ์โดยตรง แต่บุญที่ท่านได้ทำ ก็พร้อมจะแปรสภาพเป็นทุกสิ่งทุกอย่างด้วยอำนาจแห่งทิพย์ มิใช่ว่าท่านมิได้ถวายน้ำแด่พระสงฆ์ แล้วเมื่อท่านจากโลกนี้ไปแล้ว ท่านจะขาดแคลนน้ำ มิได้มีน้ำดื่มกิน แต่บุญทานที่ท่านเคยทำจะแปรเปลี่ยนไปด้วยอำนาจของทิพย์ ตามใจนึกที่ปรารถนา

 

เรียนคุณดอกหญ้า ที่นับถือ ผมก็เคยได้ยิน
ได้ฟังจากครูบาอาจารย์เหมือนกัน ว่าน้ำที่เรากรวดน้ำ
อุทิศส่วนกุศล ที่ฝากพระแม่ธรณีให้แก่บุคคลที่เราอุทิศ
ส่วนกุศลไปให้ เราก็จะได้เป็นน้ำใช้น้ำดื่มในส่วนนั้น
เมื่อเราได้ล่วงลับไปแล้ว..เรื่องเหล่านี้คงคาดเดาไม่ได้ต้องถาม
ครูบาอาจารย์ท่านผู้รู้ที่ท่านมีญาณวิถีในโอกาสต่อไปครับ.....

 

คุณตา บุญดีจัง ได้ไปในที่ๆไม่ทุกข์ยาก

 

เล่าได้เป็นกรณีตัวอย่างที่ดีครับ..คุณตาเนี่ยก่อนจะลาช่างไปได้
แบบคลาสสิกด้วยนะครับมีร้องเพลงก่อนลาด้วย..ก็โมทนาด้วยครับ
ถือว่าไปดีครับ..เรื่องนี้เด่วขออนุญาตช่วยเสริมครับ
เล่าให้ฟังเล่นๆ..กรณีออกจากร่างกายแล้วทั่วๆไปนะครับ
ถ้าไปดีและมีกำลังบุญพอตัวอย่างกรณีนี้
จะวนเวียนอยู่ประมาณ ๗ วันก่อนโดยปกติ
ในวันที่ ๒ และ ๓ จะเริ่มคุ้นเคยกับสภาวะที่ดวงจิตออกจากร่าง
วันที่ ๑ จะวนเวียนอยู่แถวๆร่างกายตัวเองอยู่..
และในช่วงนี้ตั้งแต่วันแรกจะวนเวียนตามสถานที่ไม่เกิน ๒ ที่
คือที่ๆออกจากร่างกายหรือไม่ก็ที่บ้าน.
.ถ้าทำพิธีเชิญถูกหลักก็จะวนเวียนอยู่ที่บ้านกับที่วัด
และจะพอมีกำลังที่จะทำอะไรเพื่อแสดงให้ทราบว่า
เป็นตัวเองได้ตั้งแต่วันที่ ๑ สำหรับลูกหลานบางคน
แบบแว๊ปๆแต่วันที่ ๒ ขึ้นไปจะนานขึ้น.
.แต่ถ้าเรียกได้ดังฟังชัดแสดงว่าดวงจิต
มีกำลังบุญค่อนข้างดี และทั่วๆไปจะเรียก
ให้ได้ยินทางหูด้านขวาร่วมด้วยครับ..
และแม้ว่าจะทำการเผาศพไปแล้วหากยังไม่เกิน
วันที่ ๗ นับตั้งแต่ออกจากร่างกาย
ก็จะยังมาแสดงเพื่อให้ทราบว่าเป็นตัวเองอยู่
และเหตุการณ์ต่างๆที่แสดงว่าเป็นตนเองแล้วก็จะเงียบไป
และมักจะกลับมาอีกครั้งเมื่อเข้าเดือนที่ ๑ หรือ
ไม่ก็เดือนที่ ๒ เป็นอย่างมากแต่จะมาหาเฉพาะคน
ที่พอสัมผัสได้เท่านั้น..
และต่อจากนี้ก็จะเงียบๆไปเลยครับ.
.นานๆอาจจะมาทีสำหรับคนที่พอสัมผัสได้
และอาจเป็นหลักปีเลย.
หรือเราอาจจะไม่ได้เห็นอีกเลยครับ..
เพราะเมื่อเลื่อนระดับขึ้นไปด้วยความต่าง
ของเวลาชั้นที่ท่านอยู่มันต่างกับเรามาก
บางทีความรู้สึกท่านวันเดียวโผ่ลมาอีกที
ลูกหลานปาไปเข้าร้อยปีก็มีครับ..
ประมาณนี้ครับ.

 

ขอบคุณ คุณnopphakan มากที่ช่วยอธิบายในช่วง
เปลี่ยนถ่ายภพภูมิ ๆได้ชัดเจนมากครับ