@...อุ่นไอรักเพื่อนนักกลอน...@

ได้ยาแรง ตาแจ้ง รีบทำงาน ไม่สำราญ การงาน มันช่างเยอะ

แต่พอตก เย็นเข้า ดูเอาเถอะ ดันตัวเปรอะ เลอะเทอะ เพราะฝนพรำ

ไม่ได้เอา ร่มไป ด้วยหนะสิ ตัวมณี เปียกงี้ อย่างชุ่มฉ่ำ

สงสัยว่า อาจมี ไข้กลับซ้ำ ถูกฝนซ้ำ ระกำ จามเสียงดัง



ขอบคุณมากๆ คร่า คุณมากิ พี่แสงแข พี่เจน คุณเล่น และ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทู้อุ่นที่ห่วงใยส่งกำลังใจมาให้เสมอๆ จ้า มณีพอได้ยาแรง ก็เหมือนหาย (คุณเล่นเตือนว่าอย่ากินยาแรง แต่ไม่ทันแย๊ว เพราะกินไปซะแล้วคร่า) รีบทำงานทำการ ไปข้างนอกก็ไม่เอาร่มไป โดนฝนซ้ำซะอีกอ่าาาาาาาาา หวังว่าไข้จะไม่กลับค่ะ

น้องแตนมาส่งข่าวว่าพี่บุษลิ้นอักเสบ พี่บุษก็เป็นอาการพิเศษนะคะพี่สาว หยุดกินไม่ได้ซะงั้น จาแสบลิ้นอ่าาาาาา อาการแบบนี้ ไม่เป็นใจเรื่องลดน้ำหนักเลยนะคะ

พี่ Ta WHK กลับมาแว๊ว ไปเที่ยวมา มีรูปงามๆ มาหรือเปล่าน้า?

ไปหาไรหม่ำก่อนจ้า แล้วจามาโม Like เพื่อนๆ น้า รักจ้า จุฟจุ๊ฟ[/QUOTE]

รีบเข้านอนไว......ไม่สนละงาน
พักสักหนึ่งวาล.....ไม่เสียงานไร
มัวพะวงห่วง........ร่างกายร่วงไง
แข็งแรงบุกไหว....ให้ใจเย็นนา......

เป็นแม่นาง นามบังอร เสียเถอะเจ้า
อย่าเร่งเร้า เก็บงาน พาลจะเสีย
ตามแผนการ ละเล่น จึ่งมิเพลีย
ค่อยมาเมีย เยี่ยมมอง กดโมไป แก้ยามเซ็ง...น่ะอ่ะ

 

งั้นไม่เกรงใจยายย้ายก้นรีบ
วิ่งไปหยิบของที่ชอบไม่มองหน้า
โน่นนั่นนี่หยิบเพิ่มเพลินอุรา
ก่อนจะออกยังหันมาสั่งหนมจีบซาลาเปา

ยายมีตังค์มาเท่าไหร่อ่ะ พอจ่ายปะ
นานๆจะได้มีโอกาสถล่มยายซ๊ากกที 555555

 

โรคนี้ดีจัง
ทั้งวันต้องเคี้ยว
เข้าทางจริงเชียว
นั่งเคี้ยวเพลิดเพลิน
อ้วนนิดอ้วนหน่อย
พุงย้อยช่างเหอะ
กินได้กินเถอะ
กินเยอะสุขใจ

เห็นกินได้ก็ดีใจด้วยจร๊าพี่บุษ อิอิอิ

 

"อั๊ยย่ะ มีโรคแบบนี้ด้วย งง เบย"

 

ก็ตอนขึ้น พี่เจนปีน ทางหน้าต่าง
บันไดพาด มาวางทิ้ง อิงนิ่งไว้
คนมาเห็น ก็เลยเก็บ ขั้นบันได
ตอนจะลง ลงยังไง ให้กังวล

มามะมา ยังตรงนี้ ที่ขอบต่าง
นั่งตรงกลาง อย่าลังเล เฉไฉปลีก
หันข้างหลัง มายังจัง เร็วรีบรีบ
จังจะ....(ผลัก) แบบบรรจง ลงสวยเบยยย 55555

อ่ะล้อเล่งงงง กลอนพาไปน๊า 55555

 

ก็เค้าคัน หันหลังไป เกาให้ด้วย
จังจะช่วย นั่งลงกลาง หน้าต่างนั่น
นั่งนิ่งนิ่ง อยู่เฉยเฉย เดี๋ยวหายคัน
ยังไม่ทัน จะได้เกา เราตัวลอย...(โห...จังถีบพี่นี่นา)55555+

 

ขำจริงๆ (คุณ)จริงจังนะ ขำจริงๆ

ขำลูกคัน ขำลูกถีบ หัวเราะหงาย

ขายหัวเราะ ว่าสนุก ยังต้องอาย

ขำจะตาย ขำเป็นบ้า ฮาจริงๆ ....ก็อ่านไปขำไปน่ะค่ะ

 

"5555+โดนประจำแหละครับผม ทั้งขึ้นทั้งล่องเบย 5555+"

 

โดนประจำ อำแค่เนี่ย ทำเป็นบ่น
แต่ก็ทน มาให้ยำ ทำเป็นว่า
พอโดนเข้า เค้าเห็นยิ้ม หัวเราะร่า
พูดทำท่า เหมือนระอา แต่ขยันมาให้ยำ..งิงิงิ

 

จังจามศอก ตอกหมัด อัดด้วยเข่า
พอเราเมา จรเข้ ก็ฟาดหาง
ระยิบระยับ นับดาว ทุกทิศทาง
โดนทุกอย่าง ถีบแค่นี้ พี่สะบาย..หุหุหุ
"เต็มที่เบยจร้า สีทนได้ เย้ย!เจนทนได้จร่ะ อิอิอิ"

 

ผู้จัดการร้าน.........เพื่อนกานได้เลย
หยิบตามใจเบย.....ระหัสบัตรบอส
ฟุตลองก็ดี..........มีแซนวิดมอด
เอาอุ่นทานรอด.....ไม่สั่งเลยนี่...555555555

เกรงใจยายหรอ สั่งไม่ครบอ่ะ ขาดหลายอย่าง 555555555

 

อุ้ยยายกินฟุตลอง
แซนวิดมอดด้วยเหยอ
เคี้ยวไหวไหมละเออ
ระวังเน้อติดคอตาย 5555555

 

อั๊ยย่ะ!! แซนด์วิดมอด

 

ต๊ะเอ๋ พี่เจน อิอิอิ ทำมายต้องตกจายขนาดนั้นด้วยอ่ะ 555555

 

"ก๊ากกก ออกหน้าต่างอีกแย้ว 555555+"

 

ที่ร้านมีน้ำแน่
จังอย่าแถจ้องไล่งับ
แซนวิดมอดเตาครับ
ลุงเตรียมสับไม่หลงกล..5555555555555

 

"จังๆ ยายกำลังแชทกับคนที่อยู่ข้างหลังแกแหง๋ๆว่าป่ะ"