อำนาจบุญ

พอดี อ่านเจอเนื้อเรื่องดีๆ เลยพิมแจกนะคับ
จากหนังสือ พระพุทธเจ้า สอนอะไร
เรียบเรียงโดย มงคล
บทที่ 16
เรื่อง อำนาจบุญ
ย่อโดยคร่าว เป็นเรื่องของพระท่านหนึ่งไปต่างประเทศ แล้วประสบเหตุอันลำบาก ท่านก็คิดถึงผลบุญที่ท่านเคยทำไว้ ผลเป็นยังไงลองไปดูกันนะคับ
ปล ภาษาบาลี มีตัวจุดข้างล่าง ผมพิมไม่ได้ เพราะฉะนั้นจะพิมเฉพาะตัวอักษรนะคับ

 

พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า "สุโข ปุญญสส อุจจโย การสั่งสมบุญทำให้เกิดความสุข"
อีกบทหนึ่งบอกว่า "มาวมญเญถ ปุญญสส น มตต อาคมิสสนติ ไม่ควรดูหมิ่น
บุญอันเล็กน้อยว่าจะไม่ให้ผล"

บุญมีพลังมหาศาล มีมาได้อย่างไม่หยุดหย่อน พลังแห่งบุญมียืนยาวตลอดไปถึงชาติหน้า
บุญมีอำนาจที่จะทำให้ชีวิตของผู้มีบุญสำเร็จในสิ่งที่ปราถนาต้องการ เหล่าเทวดาทั้งหลายจึงชักชวนให้ทำบุญ ดังที่เทวดาตนหนึ่งกล่าวไว้ว่า "ปุญญานิ กยิราถ สุขาวหานิ ควรทำบุญ เพราะบุญนำสุขมาให้"

หลวงพ่อจรญ ฐิตธัมโม พระอาจารย์กัมมัฏฐานและนักเทศน์ผู้มีชื่อ แห่งวัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรี ท่านเป็นพระที่สร้างบุญสร้างกุศลไว้บ้าง และผลบุญกุศลที่ท่านทำ ได้นำพาชีวิตของท่านให้ได้รับความสุขสะดวกสบาย จะไปตกถิ่นฐานใดก็ไม่ลำบากลำบน ดังคราวหนึ่งท่านได้เล่าไว้ว่า

วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ที่ประเทศศรีลังกา อาตมาได้ร่วมไปกับคณะผู้แทนจากประเทศไทย องค์การพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลก จัดการประชุมที่นั่ง มีผู้แทนชาวพุทธมาประชุมจากทั่วโลกมากมาย เขาพาไปชมอุทยานของประเทศศรีลังกาให้ชมฟรี มีช้างเล่นกล มีช้างกินอาหาร กินโต๊ะเหมือนคนร้องรำทำเพลงได้ และมีลิงค่างบ่างชะนี วิหคนกร้อง กึกก้องวนาไพร ในสวนอุทยานของประเทศศรีลังกา

อาตมาก่อนนี้ก็ตั้งมูลนิธิให้คณะสงฆ์ทั้งสองนิกาย ทั้งธรรมยุตและมหานิกายช่วยในการศึกษา มีท่านเจ้าอาวาสปัจจุบัน วัดหัวลำโพงองค์หนึ่ง และวัดอัมพวันในกรุงเทพฯ องค์หนึ่งอยู่ที่ประเทศศรีลังกาก็ตั้งมูลนิธิเอาดอกเบี้ยช่วยเหลือพระสงฆ์ทั้งสองนิกายในการศึกษาปริญญาโทเอก ที่มหาวิทยาลัยเมืองแคนดี แล้วแต่จะไปต่ออินเดียต่อศรีลังกาตามอัธยาศัย

การไปชมอุทยานในนามของรัฐบาลศรีลังกาครั้งนี้ เอกอัครราชทูตพาไป ไม่ต้องเสียอะไร อาตมาก็ไปกับพระ 4-5 องค์ พระที่เป็นนักศึกษาอยู่ประเทศศรีลังกาและคณะของเราก็เดินเข้าไปถึงอุทยานแล้ว

ตอนเช้าอาจารย์ศรัทธาติสสะมหาเถระผู้มีฝีปากในการเทศน์เยี่ยมเหมือนท่านปัญญานันทะแห่งประเทศไทย จบพระไตรปิฎกจบหลักสูตรในการปาฐกถาธรรมเทศนาพาทีในประเทศศรีลังกาเก่งมากตอนเช้าท่านก็เลี้ยงอาหารเราเสียอิ่มแปร้ ไม่มีข้าว มีแต่โรตีเนย เราไม่เคยฉันก็ฉันเสียเรียบเลยท้องเสีย

 

ท้องเสียนะ มันจะคลอดแล้วปวดอุจจาระ นี่เล่าตรงไปตรงมา ก็บอกกับพระที่ไปด้วยกันบอก "หาส้วมให้ทีเถอะ"

"ไม่ได้หลวงพ่อ ผมจะต้องรีบพาโยมไป เดี๋ยวเขาจะเลิก" ตายจริงแล้วเราจะไปเข้าที่ไหนละ เหลียวซ้ายขวาไม่มีส้วมเลย แหมประเทศศรีลังกาไม่สร้างส้วมที่สวนอุทยาน และเราก็พูดภาษาไม่เก่ง จะไปถามใครเขาละ พระหนีเลย 4 องค์หนีไปเลย "บอกไปละ เดี๋ยวพาโยมไป"

เราจะไปหาที่ไหน โอยจะคลอดแล้วซิ หมอผดุงครรภ์ก็ไม่มี เอาอย่างไรดีพวกหนีไปเลย แล้วเราเคยไปเหรอ แวบเดียวไม่รู้จะไปไหนแล้ว เราก็เดินไปเดินมาหาส้วมไม่เจอทำอย่างไร

เมื่อก่อนเป็นเด็กอยู่เรือข้าวอาแปะเขาบอก ไม่เป็นไรอาตี๋ เอาเลยกะบังไม่มีไม่เป็นไร กระบุงมีสวมหัวเลย แล้วถ่ายข้างเรือได้เลย หากระบุงโกยก็ไม่มี จะได้สวมหัวหน่อยไอ้พรรค์นี้มันอายหน้า ก้นไม่อายแน่ อันนี้เรื่องจริงนะ

เดินไป ถ้าไม่มีจริง ๆ ก็ที่โคนต้นไม้นี่ โคนต้นไม้ก็ไม่ได้ ทางเดินของเขาคนเป็นฝูงเลย คนไปเที่ยวอุทยาน ญี่ปุ่น ฝรั่ง เยอะแยะ แล้วเราเป็นภิกษุไทยทำอย่างนั้นเสียชื่อประเทศไทยแย่ ในนามประเทศไทย เอายังไงแล้วก็ 4 โมงกว่า จะใกล้เพล แล้วเลยหมดโอกาสยังมีปัญญาอยู่ อาตมาก็เอาเลย โยมฟังนะจะเชื่อหรือไม่เชื่อ เลยก็ร่ายเวทย์พระคาถา

มีคาถาไหม คาถาหาส้วมมีไหม ไม่มี จำนะ เดี๋ยวจะบอกคาถาให้ อาตมาก็ร่ายเวทย์พระคาถา

นโม ตสส ภควโต อรหโต สมมา สมพุทธสส สคเคกาเมจ รูปเป.....

ร้อนถึงสักกรินทร์เทวราชขอให้พระอินทร์ส่งทิพยเนตรทิพยกรรณ ดูข้าพเจ้า ณ บัดนี้ นั้นแน่อภินิหารสำคัญไหม

"ข้าพเจ้าสร้างส้วมสร้างห้องน้ำไว้มาก เท่าที่เป็นเจ้าภาพมานี้สองพันกว่าส้วมแล้วนะ วัดอื่นด้วยนะ ไปเป็นประธานที่ไหน ต้องสร้างวัดละยี่สิบส้วมอย่างน้อย อานิสงส์สร้างส้วมของข้าพเจ้ามีแล้ว หากว่าข้าพเจ้าจะคลอดบุตรครั้งนี้ ขอให้ร้อนถึงสักกรินทร์เวทราช จงส่งมาตุลีเทพบุตรให้เทพเทวาอารักษ์ทั้งหลาย หย่อนส้วมมาให้ข้าพเจ้า ณ บัดนี้ ถ้าไม่หย่อนมาข้าพเจ้าคลอดเปื้อนผ้าเมื่อใด ข้าพเจ้ากลับไปวัดอัมพวัน จะทุบส้วมทิ้งให้หมด ไม่เอา ไม่ได้ อานิสงส์เลยนี่ ทุบทิ้งหมดแน่นอน ถ้าหากว่าไม่หย่อนมาจริงๆ นะ โยมมาวัดอัมพวันจะไม่เห็นส้วมเลย จะทุบทิ้งนะ

แล้วโยมตอบปัญหาซิ เทวดาหย่อนส้วมมาจริงไหม ถ้าไม่หย่อนมา จะคลอดบุตรยังไง วิธีหย่อนของเทวดาหย่อนอย่างไร ฟังต่อไป

ปวดจะตายแล้วอย่าเพิ่งออกไอ้เนยมันทำพิษ โรตีมันทำพิษ อาจารย์ศรัทธาติสสะมหาเถระฝากความรักไว้กับเราแล้วองค์อื่นเขาเคยฉัน เขาเคยอยู่ศรีลังกา เขาทานทุกวัน เราไม่เคย ตอนเช้าฉันข้าวต้มวันนั้นไปฉันโรตี อาจารย์ศรัทธาติสสะมหาเถระบอกจะเลี้ยงเต็มที่เลย เนยมั่ง นมมั่งเลยก็ท้องเสีย อันนี้เรื่องจริง

 

. อาตมาก็ขออธิษฐานจิตว่าหมดปัญญาแล้ว เดินไปเดินมาอย่าลืมนะจ๊ะ พรรค์นี้หน้าแดงเชียวนะ เหงื่อกาฬแตกเลยจะตาย หิวข้าวยังทนได้ ไอ้พรรค์นี้ ทนได้ไหม กินข้าวกลางถนนยังได้ ไอ้พรรค์นี้กลางถนนได้ไหม ไม่ได้แน่ อาตมาก็ขออธิษฐาน

ร้อนถึงเทวดาสักกรินทร์เทวราชส่งทิพยเนตรดูเหตุการณ์ก็แจ้งใจ ว่าพระครูภาวนาจะคลอดบุตรแล้ว ว่าแล้วมิทันช้าส่งมาตุลีเทพบุตร รีบเอาส้วมหย่อนไปเดี๋ยวนี้ได้ยินก้องมาที่หูเรา สบายมากส้วมติดแอร์เสียด้วยนะ มีปูปรมเสียด้วย นี่อาตมาก็ตั้งใจจะติดแอร์เดี๋ยวปีหน้าโยมมาใหม่ เห็นจะมีวัดเดียวในประเทศไทยที่ทำอย่างนี้น่ะ

ในที่สุดวิธีหย่อนส้วมของสักกรินทร์เทวราช ไม่ใช่หย่อนมาอย่างนี้ ถ้าหย่อนมาอย่างนี้ ประเทศศรีลังกาต้องแตกตื่น เดี๋ยวไม่มีใครดูช้างนะ แพ้เรา

กล่าวถึงบ้านเศรษฐีบ้านหนึ่งอยู่ที่หน้าอุทยาน สองสามีภรรยาคู่นี้เป็นเศรษฐีมีตึก 3 ชั้น แล้วบ้านเขาเป็นชาวพุทธ เราสังเกตไว้ว่ามีธงไขว้ ธงอันหนึ่งคือ ฉัพพรรณรังสี ธงอันหนึ่งตราสิงห์ ถ้าบ้านนี้มีธงตราสิงห์อันเดียวไม่ใช่ชาวพุทธ ไม่คริสต์ก็อิสลามไม่มีอย่างอื่นอยู่ คริสต์หรือซิกซ์ถ้าบ้านไหนมีธงฉัพพรรณรังสีจะบ่งบอกให้ทรายว่าบ้านนั้นเป็นชาวพุทธ

สองสามีภรรยาเกิดสังหรณ์ในใจ เหลียวหน้าไปที่อุทยาน อยากจะดูอุทยาน ก็มองไปพอดี เอ๊ะ พระองค์นั้นเดินไปเดินมาทำไม นี่มันสังหรณ์อย่างนี้ ไม่ใช่ทิ้งส้วมลงมาอย่างนี้ก็แตกตื่นกันตาย

อาตมาอธิษฐานอย่างนี้ ขอให้ร้อนถึงเทวดา อาตมาจะสร้างส้วมของอนิสงส์ให้แก่อาตมาเถิดจะคลอดแล้วนี่จะทำอย่างไร

เลยทำให้เศรษฐีมองมาที่อุทยาน มันมีถนนผ่านกั้นไว้เท่านั้น นอกจากนั้นบ้านเขาก็ไม่ไกลนัก เขาเห็นไม่ถนัดเขาก็เรียกภรรยาเขาเอากล้องมาซิกล้องยาว ๆ ส่อง เขาก็พูดกับภรรยาเขาว่า

"เอ๊ะ พระองค์นี้เคยเห็น นั้งใกล้ๆ กับเราที่ประชุมพุทธศาสนิกสัมพันธ์ฯ ใช่แน่ ท่านเดินไปเดินมาทำไม" ส่องไปส่องมา

"เอ๊ะ เหงื่อออกหน้าแดงนะ หน้าแดง เดินไปเดินมาทำไม แล้วไม่อยู่ที่"

 

เขาก็ชวนกันสองสามีภรรยาข้ามถนนด่วนไปเลย ตรงไปหาอาตมา อาตมาก็กอดอกสะพายย่ามเสียด้วย เขาก็เดินตรงมาส่งภาษาทันที ส่งภาษาสิงหล เขาก็นึกว่าเราจะรู้หรือไม่รู้ก็ช่างเถอะ และเขาให้ตามเขาไป สบายมากเลย

เดินตามดิ่งไปเลย นี่ภาษาเดา ภาษาใบ้ เตรียมเรียนเข้าไว้บ้าง ตามดิ่งเข้าไปเลย พอไปถึงบนเรือนเขาก็ส่งภาษาเลย บอกให้เข้าห้องน้ำ เข้าท่าไหมนี่ รู้ในทันทีเทวดาสังหรณ์สิงสถิตอยู่ในใจเขาครบด้วยอำนาจบุญ กุศล แล้วส่งภาษาให้เข้าห้องน้ำ พออาตมาเปิดไฟปับ เขาส่งภาษาตามไปเลยให้สรงน้ำด้วย

อาตมาปิดกลอนปั๊บ โอ้โฮ้ตายแล้ว ผ้าอาบน้ำก็มี ผ้าเช็ดตัวมี สบู่ 1 ก้อน แปรงสีฟันพร้อม แหม! ทัศนาชมอยู่พักเหลียวมาอีกทีมีหนังสือพิมพ์เสียอีก มีอ่างอาบน้ำ แล้วอาตมาก็จับหนังสือดู แหมน่าอ่านจังเลย ก็วาง อ่านไม่ออกภาษาศรีลังกา มีเก้าอี้นั่งอีกนะเอ้ ห้องใหญ่ติดแอรด้วยปูพรม

เลยอาตมาก็ตั้งสติไว้ได้เรียบร้อย ก็คลอดลูกได้อย่างสบายส้วมโถเสียด้วยนะนั่งสบายเลยนึกถึงพระ 4-5 องค์ ป่านนี้จะไปอดเพลที่ไหนก็ไม่รู้ พอเห็นสบายเข้า นึกถึงพวกแล้ว แต่พวกเขาไม่นึกถึงเรา จำไว้เชียวนะ เวลาทุกข์ไม่เคยทุกข์ด้วย หนีเราเสียได้และทิ้งเราไป พวกนี้ไม่มีบุญ

พอถ่ายเสร็จเรียบร้อย ขอประทานโทษนะ สรงน้ำมีผ้าอาบน้ำเสร็งมีอ่างน้ำเสร็จ น้ำร้อน น้ำเย็นมีพร้อม อานิสงส์กุศลที่เราทำไว้ดลบันดาลอย่างนี้ พอสรงน้ำเสร็จเรียบร้อยอาตมาก็ห่มผ้า เป็นปริมณฑลออกมามีเตียงแล้ว ปูพรมหมอนขวาน นั้นแน่ นี่ผลบุญไปไหนไม่อดอยาก ปากก็ไม่แห้งฝนก็ไม่แล้ง น้ำใจที่เราทำมา

ออกมานั่งปั๊บ เขาก็ส่งนาฬิกาข้อมือให้ดูเหลือ 5 นาที บอก "ขออาราธนาพระคุณเจ้า รับภัตตาหารเพลที่บ้านข้าพเจ้า ณ บัดนี้" พวกนั้นอดเพลเลย สมน้ำหน้า อยากไม่คบคนดีอย่างเรา เดินตามคนดีไม่อดเพล

ที่นี้อาตมาก็นั้ง ไม่รู้ภาษากันหรอก ใช้ภาษาเดา แต่รู้บ้าง ภาษาอังกฤษรู้บ้าง แต่ไม่มากพอพูดกันรู้เรื่อง กิน-อยู่-ถ่าย พอรู้แต่ลึกซึ้งไม่รู้หรอก ถ้าเขาส่งภาษามากไปเราก็ทำสมาธิซะ และเดี๋ยวเขาพูดใหม่ก็รู้ต่อไป แหม ต้องวิจัยประเมินผล และเขาก็คุยอย่างดี

และเขาถามมาคำ ทำให้เราตื่นเต้นในอุรา "ท่านเดินไป เดินมาทำไม ทำไมหน้าแดง" ก็เพราะเหตุนี้ชี้ไปที่ห้องน้ำ เขารู้เลย "อ้อ ปวดถ่ายเหรอ" เราชี้ไปที่ห้อง ภาษาใบ้เราเรียนมาแล้ว เขาก็บอกว่า "เอาละท่านที่เคารพ นิมนต์พักผ่อนให้สบาย บ้านผมไม่มีใคร" เลยรู้จักกันมาบัดนี่ ชอบพอกันมาก

"เย็น ๆ 4 โมงครึ่ง รถมาผมจะขับรถไปส่งท่านที่พักที่วัดอาจารย์ศรัทธา ติสสะมหาเถระครับ"

เขารู้เพราะเขาประชุมกับอาตมาด้วย ไปนั่งใกล้ ๆ กัน เขาจำอาตมาได้ อาตมาจำเขาไม่ได้

พอคุยกับเขาเสร็จก็เอนหลังไปนิดนึง พอถึงสี่โมงครึ่งเขาขับรถไปส่งตอนหลังเหลืออีกสองวันจะกลับ เขาบริการไปโน่นไปนี่ให้รู้จักกันมาทุกวันนี้ นี่อำนาจบุญกุศลเป็นไปได้ดังที่กล่าวแล้ว

เพราะฉะนั้นไม่ใช่อาตมาจะอธิษฐานแล้ว ส้วมจะหล่นมาแบบนั้น แต่ขอให้ได้ความสะดวกในการบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้สร้างไว้ ขอให้ร้อนถึงสักกรินทร์เทวราช ถ้าบุญมีจริงแล้ว ขอให้ข้าพเจ้าได้รับความสะดวกสบายกันด้วยเถิด อย่างนี้ก็ทำให้เกิดความสะดวก ทำให้เกิดสังหรณ์ใจ เทพสังหรณ์เศรษฐีทำให้หันหน้ามาดูเรา และสนใจกับเราต่อไป นี่เรียกว่าเทพสังหรณ์ เรื่องบุญกุศลมีความจริงแน่นอน

 

สร้างบุญกันไว้มาก ๆ เมื่อถึงคราวคับขันจะได้ระลึกถึงบุญกุศลที่ได้สร้างไว้ เทพเทวดาท่านเห็นในคุณความดีก็จะมาช่วยอำนวยพรให้เอง หากคิดดี ทำดี และมีจิตตั้งมั่นที่เป็นกุศลอยู่เสมอ
สาธุ ขออนุโมทนาในธรรมทานที่นำมาเผยแผ่ด้วยค่ะ

 

ขออนุญาตท่านเจ้าของกระทู้แก้ไขคำผิดและแสดงความคิดเห็นค่ะ อย่าถือว่าเป็นการสอนเลยนะคะ หากต้องเป็นที่ขุ่นเคืองใจก็กราบขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

คำว่า พิม ที่ถูกต้องเขียนว่า พิมพ์ คำว่า นะคับ เขียนว่า นะครับ

หลักในการพิมพ์ภาษาบาลี และคำอ่าน
“สุโข ปุญญสส อุจจโย” เขียนเป็นภาษาบาลีว่า “สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย” อ่านว่า “สุโข ปุญญัสสะ อุจจะโย”

“มาวมญเญถ ปุญญสส น มตต อาคมิสสนติ” คำว่า อาคมิสสติ ไม่มี น เขียนเป็นภาษาบาลีว่า “มาวมญฺเญถ ปุญญสฺส น มตฺตํ อาคมิสฺสติ” อ่านว่า “มาวะมัญเญถะ ปุญญัสสะ นะ มัตตัง อาคะมิสสะติ”

“ปุญญานิ กยิราถ สุขาวหานิ” เขียนเป็นภาษาบาลีว่า "ปุญฺญานิ กยิราถ สุขาวหานิ" อ่านว่า “ปุญญานิ กะยิราถะ สุขาวะหานิ”

การพิมพ์ภาษาบาลี จุดที่อยู่ใต้พยัญชนะ เรียกว่า พินทุ อยู่บนแป้นพิมพ์สระอิของคีย์บอร์ด
จุดที่อยู่เหนือพยัญชนะ เรียกว่า นิคคหิต อยู่บนแป้นพิมพ์ไม้หันอากาศของคีย์บอร์ด

ขอกราบอนุโมทนา สาธุ ในธรรมทานที่นำมาเผยแผ่ด้วยค่ะ

 

ขอบคุณที่ช่วยแก้ไขคับ

 

เรื่องสนุกดีครับ ขอบคุณที่เอามาแชร์^^

 

..การสั่งสมบุญนำสุขมาให้.. บุญจะเป็นที่พึ่งแก่เรา ส่งเสริมประคองชีวิตของเราไม่ให้เป็นทุกข์มาก ยามตกทุกข์ได้ยากจะไม่มีอับจนมีหนทางให้แก้ไข ผ่านพ้นปัญหาอุปสรรคไปได้

ขอฝากสักนิดนึงนะครับ

http://palungjit.org/threads/ร่วมสร้างบุญปฎิบัติธรรมศาลพระแม่กวนอิมโพธิสัตว์พันมือ.532059/

 

ฟังจาก Youtube คะ
ประวัติชีวิตหลวงพ่อจรัญ ชุดสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
สนุก ได้แง่คิด ฟังเพลินไม่เบื่อ เพียงแต่ต้องมีเวลา เพราะมีหลายตอนมาก
ขออนุโมทนาบุญคะ