ศักดิ์ ธรรมลิขิต ศิษย์สำนักปฏิบัติธรรมสูญญตา อาจารย์ ก๋ง พรหมบุตร

ผมสมัครงานไว้สอบไปเมื่อวันที่ 8 มีนา ผมจะมีโอกาสได้งานนี้ไหมครับ
ตอนนี้ว่างงานได้เดือนหนึ่งแล้วครับ

 

แล้วถ้าต้องเลือกระหว่างย้ายร้านไปที่ใหม่กับ ขยายร้านเป็น2คูหาอยู่ที่เดิมโดยเช่าห้องข้างๆ แบบไหนมีแนวโน้มดีกว่ากันครับอาจารย์

 

-/\- ขอบพระคุณอจ.อย่างยิ่งค่ะที่ชี้แนะและสั่งสอน นัดสัมภาษณ์พรุ่งนี้จะทำให้ดีที่สุดค่ะ

จะเชื่อมั่นและมุ่งมั่นในสิ่งที่ทำค่ะ สู้สู้

 

สนับสนุนการไม่ย้ายไปที่ใหม่ครับ

 

แสงสว่าง ค่อนข้าง ริบหรี่ นะครับ
ดูเหมือนจะมีคนที่เป็นว่าที่อยู่แล้วนะครับ
แต่จะอย่างไรก็ตาม คุณก็ได้ทำเต็มที่ที่สุดแล้ว

ฉีกแนวตัวเองออกมาจากที่เคยเป็นเถิดนะครับ
คุณจะพบว่า คุณทำอะไรได้หลายอย่างทีเดียว
และนั่นคือ ชีวิตที่แท้จริงของคุณ
หาตัวตนของตัวเองให้พบ
ชีวิตที่เป็นนายของตนเอง จะเป็นชีวิตที่แท้จริงของคุณ
เพราะคุณไม่ใช่มนุษย์เงินเดือน
แต่เป็นมนุษย์ที่หากินกลางตลาด ค่ำไหนนอนนั่น
มีกิน ถึง ได้กิน ไม่ใช่ หิว แล้ว ได้กิน

ชีวิตคนเราต่างกัน แต่มีโอกาสที่จะไขว่คว้าเท่า ๆ กันครับ

โชคดีนะครับ ขอเป็นกำลังใจให้กับนักสู้ชีวิตอีกคนหนึ่งครับ

 

ขอให้ผมทายผิดนะครับ
แต่ผมทายว่า คุณจะได้ทำหน้าที่ลูกผู้ชายแน่นอนครับ

 

ขอบคุณครับ ขอให้อาจารญทายถูกครับ ส่วนตัวอยากได้ครับ แต่ที่บ้านไม่อยากให้เป็น อยากให้ช่วยงานที่บ้าน

 

สิ่งสำคัญคือ หลักฐานที่ชัดเจน ปล่อยให้สังคมเขาตัดสินสภาพที่เกิดขึ้นเองเถิด
ได้คำตอบที่ดีีที่สุดแล้วครับ ขอบคุณมากครับอาจารย์ที่ช่วยเหลือผมมาตลอด ผมจะได้ทำให้ถูกทางกว่านี้ครับ

 

ขอบคุณมาก ๆ ครับ น้อมรับคำแนะนำครับ
แล้วขอคำแนะนำเกี่ยวกับตัวผมเองครับ ทั้งทางโลกและทางธรรมครับ จะมีวิธีการปฏิบัติอย่างไรให้รู้ว่าการปฏิบัติของเรานั้นมีความก้าวหน้า เพราะมีความรู้สึกว่า ยิ่งปฏิบัติ ยิ่งถอยหลัง ฝึกอะไรก็ไม่ก้าวหน้าเลยครับ ขอบคุณมากครับ

 

อ.ครับอยากถามเรื่องมีการเวียนคืนที่ดิน ที่เป็นชื่อผม กับพี่ชาย มันจะแล้วเสร็จเมื่อไรครับ แล้วช่วงนี้ อ.มีอะไรแนะนำให้ผมปรับปรุงตัวเองอีกไหมครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ

 

ขอบคุณมากครับ
สำหรับคำแนะนำ คือ ผมเหมาะสำหรับการทำธุรกิจเป็นของตัวเองใช่ไหมครับ

 

ถูกต้องครับ

 

คุณเร่งวันเวลากับงานในระบบคงจะไม่ได้หรอกนะครับ
ใจร้อนไป หรือ ไม่ใจร้อน ก็เสร็จเวลาเดี่ยวกัน
แล้วเราจะเลือกร้อนใจไปทำไมล่ะครับ
ระหว่างนี้ มีอะไรที่ต้องทำ ทำได้ ก็ำทำไปก่อนนะครับ
ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงชีวิตเราได้
แต่จิตใจของเรา เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา
ฝึกจิตให้มั่นคง มีสมาธิ และ มีประโยชน์
นี่คือสิ่งที่ควรเป็นสำหรับคุณในช่วงนี้ครับ

 

ถ้าเราคิดว่าเราไม่ก้าวหน้า ก็เพราะเราไม่รู้ว่า ปัจจุบัน เราอยู่ตรงไหน
หาปัจจุบันให้พบก่อนนะครับ
แล้วความก้าวหน้า จะปรากฎให้จิตเราได้รับรู้เอง
ขณะนี้ อวิชชาที่อยู่ในใจ ยังคงทำหน้าที่ได้สมบูรณ์ที่สุด
คุณจึงอยู่ในโลกของความไม่จริง
เป็นความลวงที่เกิดจากจิตของเราเองหลงทาง
ไม่มีอะไรมากครับ
นั่งสมาธิ แล้วนับตัวเลขไปช้า ๆ จนสุดตรงไหน ก็ให้สุดตรงนั้น ปล่อยใจให้ว่างจากตรงนั้น แค่นี้แหละครับ การก้าวหน้าของจิตแบบง่าย ๆและวัดได้ด้วยตนเอง

 

ต้องนับตัวเลขพร้อมกำหนดคู่กับลมหายใจหรือเปล่าครับ แล้วถ้าภาวนาแล้วหลุด ลืมว่านับถึงไหน คือปล่อยให้เข้าสมาธิลึกไป ต้องเริ่มใหม่หรือเปล่าครับ แล้วที่อาจารย์บอกว่า "นับตัวเลขไปช้า ๆ จนสุดตรงไหน ก็ให้สุดตรงนั้น ปล่อยใจให้ว่างจากตรงนั้น" หมายความว่า ถ้านับถึง ๑๐๐๐ แล้ว ปล่อยใจให้ว่าง คือ ไม่ต้องกำหนดอะไรเลย หรือกำหนดตรงความว่างเปล่าครับ

 

แสดงว่าที่เดิมที่อยู่โอเคดีใช่ไหมครับ
กับกิจการที่ทำอยู่นี่มีแววรุ่งไหมครับแย่มาหลายเดือนแล้ว
คนรอบข้าง(พ่อ)ก็อยากให้เลิกและให้ออกไปทำงานประจำ
ส่วนแฟนก็อยากให้ทำร้านต่อ ทำไงดีครับ

 

ทุกอย่างมีขึ้น ก็มีลง มีเวลาหยุด
เป็นเรื่องปกติ
กลยุทธของธุรกิจ เมื่อเวลาผ่านไป ยังคงทำแบบเดิม ๆ
แต่คนเปลี่ยนไป เวลาเปลี่ยนไป ความต้องการเปลี่ยนไป
อยู่กับปัจจุบันให้ได้ซิครับ คุณจะเป็นคนที่ทัสมัยแบบไม่ตกยุค
เปิดใจให้กว้าง ยอมรับที่จะปรับ จะเปลี่ยนบ้าง
ศึกษาข้อมูลดีๆ บางครั้ง กระถางดอกไม้กระถางเดียว ทัศนียภาพของร้านของบ้านคุณก็เป็นอีกเรื่องไปเลยนะครับ

 

คุณเชื่อมั้ยครับ แต่ละคนจะไปหยุดที่ตัวเลขไม่เท่ากัน และ ตัวเลขก็จะหายไปตอนไหนก็ไม่รู้ นั่นคือ การเข้าสู่ภวังค์
เหมือนการหลับในสมาธิ แต่ไม่หลับสนิท ยังมีสติ แต่หรี่มาก ๆ
ถ้าเราประคับประครองดี ๆ เราจะไม่ตกเข้าไปในภวังค์ เราจะคุมสภาพได้
และ เราจะวิปัสสนา หรือ กำหนดกสิณ ต่อไป ก็จะง่าย ขอเพียงให้ปรับฐานให้นิ่งได้สักครั้งเท่านั้นครับ
อย่าไปคิดล่วงหน้าว่าอะไรจะเกิดขึ้น
วิธีแก้จากเหตุที่คุณถามมา
คนอื่น อาจจะไม่ใช่แบบนี้นะครับ
เฉพาะกรณีครับ

 

ขอบคุณมาก ๆ ครับ

 

แปลว่าทำกิจการส่วนตัวนี้ต่อไป ดีกว่าออกไปทำงานประจำใช่ไหมครับ