โลกทั้งใบนี้ กับ สวรรค์ ที่ไหนใหญ่กว่ากันครับ

อย่างโลกทั้งใบกับสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ในชั้นนั้นที่ไหนใหญ่กว่ากันครับ ซึ่งสวรรค์ชั้นดาวดึงส์อยู่บนยอดเขาสิเนรุ ยอดเขามันจะใหญ่ถึงขนาดเท่าโลกเลยหรอครับ

สงสัยเป็นภูมิครับ ขอบคุณนะครับ

 

เคยฟังเทปจุไรท่องเที่ยวดวงดาว ได้ยินว่าจักรวาลทั้งหมดยังไม่เท่ากับสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชชั้นเดียว ไม่รู้จำผิดป่าวนะ ลองไปหาฟังดู

 

ไม่ได้อยู่ไกล้ๆนะครับ สวรรค์ชั้นดาวดิงส์ อยู่ไกลจากโลกมากครับ

 

ดาวดึงส์ภูมิอยู่เหนือจาตุมหาราชิกาขึ้นไป 46,000 โยชน์
สวรรค์ชั้นแรกอยู่เหนือโลกมนุษย์ขึ้นไป 46,000 โยชน์

ก็อยู่ไกลโลกประมาณ 92,000 โยชน์หรือ 1,472,000 กิโลเมตรจากโลกอ่ะครับ เห้ย!! ผมคำนวณผิดป่าวหว่า ??

 

เทียบกันไม่ได้เลยจ๊ะ ยกตัวอย่างโลกมนุษย์นี่ บ้านแต่ละหลังใหญ่แค่ไหนก็แค่นั้น แต่ที่โลกสวรรค์นี่ ยิ่งทำบุญมากเท่าไหร่ วิมานก็ใหญโตขึ้นเรื่อยๆๆ ฉะนั้นโลกสวรรค์ใหญ่กว่าอยู่แล้ว

 

เอาไว้ผมไปเที่ยวก่อน แล้วจะติดต่อกลับมาบอกนะครับ สัญญา (จะจำชื่อคุณ Sai-Pai ไว้)

 

อย่าให้รอเก้อน้า.....เห็นใจคนรอ

 

Haha..................

 

ผมว่าพี่อี๊ดคงมาไม่ทันแน่นอน 1 วันบนสวรรค์ก็เป็นสิบๆร้อยๆปีบนโลกแล้ว แล้วถ้าเทวดาอยากมีความสุขให้สบายก่อนแล้วจึงค่อยมาบอกล่ะ ก็ไม่ได้บอกอยู่ดี

พระกัสปะเถระเคยเทศน์สอนไว้แนวนี้ครับ ที่บอกว่าทำไมคนรู้จักของเราไม่ยอมมาบอกว่าสวรรค์มีจริง โอปปะติกะ มีจริง

 

กลัวคุณ Sai-Pai จะจำผมไม่ได้ นึกว่าเทพบุตรสุดหล่อที่ไหนติดต่อมา เทวดาที่อยู่บนสวรรค์นานๆ จะหนุ่มขึ้นทุกวันใช่ไหมครับ

เคยได้ยินว่า พวกเทวดาจะรู้ว่า วันสำคัญในโลกวันไหนจะมาถึง โดยมีการเตือนกันอยู่เป็นระยะ ไม่ลืมโลกมนุษย์เสียทีเดียว

 

แสดงว่าตอนนี้ชราภาพพอสมควรแล้ว!!!

 

ตอนนี้ออกฉุฉุไปหน่อยครับ

 

คุณหัวมันคอยใครอยู่รึเปล่า?

 

งั้นข้ามภพปุ๊บรีบมาหาผมเลยนะครับ ผมจะรอ...♫

แต่พานางฟ้ามาให้ผมดูหน้าตาด้วยนะครับ อยากเห็นว่าเขาสวยไหม 55555+

ปล.แต่ระวังไปเกิดชั้น 5 กับ 6 นะ แว๊บนึงไม่รู้กี่ปีบนโลก --"

 

ถ้ามาแล้ว เอางี้ครับ พาผมไปท่องนรกนะครับ ผมอยากไปคุยกับ ท่านยมฑูตคร้าบบ

 

ท่านไผ่อาจจะมีกังวลนิดหน่อยเกี่ยวสิ่งที่ผ่านมา

แต่พี่คิดว่ายังไงท่านไผ่ก็ไม่ตกนรกแน่นอน เป็นคนดีซะขนาดนี้

แต่ถ้ายังกังวลอยู่ ก็ขอขมาด้วยความนอบน้อมไปเรื่อยๆสิ พี่ยังขอขมาทุกวันเลย

เช้า กลางวัน เย็น ด้วยซ้ำ

 

ท่านhastin ผมก็ยังกังวลเล็กน้อย แต่แทบไม่มีแล้วแหละครับ ตอนกระทำผมแทบไม่มีจิตสำนึกเลยด้วยซ้ำ ถ้าบาปก็คงไม่บาปมาก แต่ถ้าเอาแต่สงสัยว่าบาปไม่บาปก็คงเหมือน คนโดนธนูยิงปักอก แทนที่จะรักษา แต่กลับเดินหาตัวคนร้ายทั้งๆที่มีลูกศรอยู่ ถ้าเขารักษาก็หายแล้ว << จากหนังสือพุทธฯเล่มหนึ่ง นะครับ พอดีอ่านเจอมา

ขอบคุณ ท่านพี่hastin มากนะครับ พี่hastin ก็เป็นคนดี คนทุกคนในเว็บนี้ก็เป็นคนดีครับ อิอิ