เก็บไว้ให้คิด...คนเล่นวิชชาต่ำ

ผมใช่คาถานี้ดูนะครับเช้าตื่นนอน แล้วก็ก่อนนอน เวลาไปไหนไม่มี ปัญหาและ ทะเลาะกลับใครที่ไหนเลยครับเจอแต่กัลยาณมิตรที่ดี อุปสรรค์ ก็ไม่มีมา ราบรื่น ตลอดเวลาครับ
สาธุ

เรื่องมีว่า สมัยหนึ่งจวนเข้าพรรษา ภิกษุจำนวนหนึ่งกราบทูลลาพระพุทธเจ้า เพื่อไปอยู่จำพรรษาในป่าลึกแห่งหนึ่ง เหล่ารุกขเทวดาคิดว่าพระคุณเจ้าคงพักชั่วคราว ไม่กี่วันก็จะไป จึงพากันลงมาอยู่บนพื้นดินเพื่อถวายความเคารพแก่พระสงฆ์

แต่เมื่อรู้ว่าพระคุณเจ้าจะอยู่ที่ป่านี้ตลอดพรรษา จึงปรึกษากันว่าพวกเราเห็นจะต้อง"ไล่" พระท่านไป ไม่เช่นนั้นจะลำบากมากที่จะต้องมาอยู่บนพื้นดินอย่างนี้ จึงพร้อมใจกันหลอกหลอนภิกษุที่ไปนั่งกรรมฐานอยู่ใต้ต้นไม้บ้าง ในถ้ำบ้าง จนท่านอยู่ไม่เป็นสุข พระก็กลัวผี ว่าอย่างนั้นเถอะ จึงตกลงกันกลับไปเฝ้าพระพุทธเจ้า กราบทูลเรื่องราวให้ทรงทราบ

พระพุทธองค์ตรัสว่า "พวกเธอมิได้เอาอาวุธติดตัวไปด้วย จึงถูกผีหลอกหลอน" เมื่อกราบทูลถามว่า อาวุธชนิดไหน พระองค์ก็ตรัสว่า อาวุธคือความเมตตา ว่าแล้วก็ทรางสวด กรณียเมตตสูตร ให้ฟัง แล้ว มีพุทธบัญชาให้กลับไปยังป่านั้นอีก และให้สวดทันทีที่เดินเข้าป่า และสวดทุกวัน

ภิกษุเหล่านั้นก็ทำตามพุทธโอวาท บรรดาผีสางคางแดงทั้งหลายได้ยินบทสวด ก็มีจิตใจอ่อนโยน รักใคร่ในพระสงฆ์ ไม่หลอกหลอน ทำให้ท่านสามารถอยู่ในป่าได้อย่างผาสุก พระภิกษุได้สัปปายะ เจิรญธรรมสำเร็จอรหันตผลถ้วนทั่วกัน เพราะเหตุว่าเนื้อหาของบทสวดเป็นการแผ่เมตตาความรัก ปรารถนาดีแก่เหล่าเทวดาในป่าและแก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย ซึ่งท่านก็จะมีไมตรีจิตตอบและถวายการอารักขาให้ผาสุกกัน

จึงกลายเป็นธรรมเนียมว่าเมื่อผ่านศาลเจ้าเทพารักษ์หรือไม้วนปติ ที่มีชนนับถือพึงให้ภิกษุเจริญสามีจิกรรมเจริญเมตากรียสูตร…บ้างเรียกมนต์ขับผี ปัจจุบันนำไปสวดรวมกับเจ็ดตำนาน สิบสองตำนาน เรารับฟังเนืองๆแต่ไม่เข้าใจความหมาย บทนี้ใช้ได้ดีทีเดียวเวลาไปนอนป่าหรือที่ไม่คุ้นชินทำให้นอนหลับง่ายและทำให้จิตสงบได้

ที่มา http://www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=827

สาธุ

 

ขอบคุณครับ เพิ่งจะได้รู้ประวัติความเป็นมา เป็นแบบนี้นี่เอง

 

คาถาสะกดนาง(สายขอมโบราณ)

วันนี้เราได้ไปเยี่ยมอาจาร์ย(คนเขมร) ท่านได้ให้คาถามาสั้นๆ แต่พลังอาถรรพ์ในคาถานี้มากมายเกิน สำหรับผู้ที่จะนำไปใช้ ต้องจะถวายพานครูกลางแจ้งเสียก่อน ถึงจะนำไปใช้ได้ (ห้ามนำไปท่องโดยที่ไม่ถวายพานครูเด็ดขาด)

คาถาว่า "ออม เปร๊ยะ สะเน่ห์ งัด สะเน่ห์เมี๊ยะ ออยคุณบาล บังเกิดสะเนมนต์" 7 จบ

ปล. ทุกครั้งที่จะท่องคาถาบทนี้ให้ท่องคาถานี้กันไว้ก่อนทุกครั้ง คาถาว่าตามนี้นะ " พุทธังกำบังข้างซ้าย ธรรมมังกำบังข้างขวา สังฆังกำบังกายา อะระหังกำบังเกศา นะโมพุทธายะ ยะธาพุทโมนะ" หรือถ้าใครคิดว่ามีคาถากันดีๆและเอาอยู่แน่ๆ ก็สามารถใช้คาถานั้นได้ จริงๆก็ไม่อยากให้หรอกนะแต่ที่ให้มาเพื่อให้คนที่มีสัมผัสได้ลองศึกษาพลังอาถรรพ์ในตัวคาถานี้ดู เผื่อจะได้ต่อยอดในทางมหาละลวยต่อไป

 

ขอบคุณครับ
ผมเคยเรียนอาถรรพณ์ พระเจ้าคุมอาถรรพณ์ ขณะที่อ่านคาถานี้ในใจเกิดมีอาการขนลุกที่แขนจนถึงหัว และเป็นอาการรับเข้าบางอย่าง-แฝงในตัว แปลกที่ไม่มึนถ้าเป็นแต่ก่อนจะมึนเลย

ส่วนเรื่องกรณีเมตตาสูตรนี่อานุภาพเท่าที่ทราบมาคือถ้าที่ใด บ้าน หมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด สวดท่องจะไม่มีการทะเลาะกัน สามัคคีสมัครสมาน เข้าใจว่าหลักๆคือให้วัดในอาณาเขตนั้นๆสวดนั่นเอง ส่วนอานุภาพอื่นๆก็มีตามเหตุเช่นทำบุญแล้วกรวดน้ำเสร็จแล้วสวดกรณีเมตตาสูตรให้คนที่เราต้องการให้ดีต่อเราเป็นพิเศษแล้วจะเห็นคุณ ผมลืมไปแล้วจู่ๆก็จำได้ สิบกว่าปีมาแล้ว

 

คาถาสะกดนาง

สะกดยังไงครับ ให้หลงหรือให้หลับครับ

 

สะกดให้ลุ่มหลงเลยแหละ เป็นยิ่งกว่าเมตตามหานิยม

 

ไม่เข้าใจการถวายพานครูกลางแจ้งครับ ทำไงครับ

 

ท่องเสร็จเปา ใส่ผู้หญิงหรือครับ

ผมลองท่องดู รู้สึกมึนๆๆหัวอยู่ซักพักครับ

(อาจจะนั้งเล่นคอมนานไปหน่อยครับ)

 

จุดธูป 16 ดอก แล้วนำพานครูวางไว้บนโต๊ะสูงๆหน่อย แล้วบอกว่า ข้าพเจ้าขอถวายพานครูนี้แด่ครูเจ้าของวิชชาอาธรรพ์ "ข้าพเจ้ามีความประสงค์จะใช้คาถาสะกดนางนี้เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ตัวข้าพเจ้าเท่านั้น ขอให้ครูวิชชาอาธรรพ์โปรดอนุญาติให้ข้าพเจ้านำคาถาสะกดนางนี้ไปใช้ ขอให้พระพายโปรดนำคำขอของข้าพเจ้านำพาไปบอกครูวิชชาอาถรรพ์ด้วยเถิด" ประมาณนี้เป็นอันใช้ได้

 

ใช้สำหรับจ้องตาหรือสบตาครับ

 

ตามองตา สายตาก็จ้องมองกัน เพลงนี้เลยไหมครับพี่ประพน ล่อเล่นนะครับ

สาธุ

 

ประมาณนั้นเลยครับคุณโบ้ จ้องไปจ้องมาได้เรื่องเลย

 

จ้องแบบพอเห็นว่าได้ผลแล้วเดินหนี ไม่งั้นตามแจถึงบ้าน!

 

วิ่งเข้าชนเลย ไม่ต้องเดินหนี

 

แล้ว ถ้าผู้หญิงถูกสะกดด้วยคาถา นานเท่าไรคาถาจึงจะหมดฤทธิ์ครับ

 

ท่องต่อหน้าเขา หรือ ท่องก่อนไปเจอหน้าเขาครับ

เดี่ยวเขาเห็นเข้า นึกว่าเราบ่นอะไีร

 

พานครูต้องใส่อะไรบ้างครับ

 

คาถาสะกดจะหมดฤทธิ์ก็ต่อเมื่อลอดราวตากผ้า

ปล. คาถานี้ใช้ไม่ได้เสมอไปกับคนที่มีของสิ่งศักสิทธิ์ติดตัวและบุคคลที่ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับไสยเวทย์ แต่ถ้ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ติดตัวมาในสถานที่อโคจรเมื่อไร ของนั้นก็จะเสื่อมเองโดยอัตโนมัติ

 

ท่องเวลาสบตาก็ได้(ยิ่งดี) หรือจะเวลาไหนก็ได้ทั้งนั้น เวลาท่องก็ท่องในใจสิ ไม่ต้องไปขมุบขมิบปาก

ปล. ในพานครูมีธูปห้าดอก เทียนห้าเล่ม ดอกไม้ห้าสี หมากพลู บุหรี่

 

รบกวนขอมหาลาภสายอาถรรณ์ได้ไหมครับ