เปิดตำนานหลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ ภาค 2

กราบนมัสการหลวงปู่ทิม กราบลุงสาย แก้วสว่าง ด้วยความเคารพ
สวัสดีพี่ๆน้องๆลูกหลานหลวงปู่ทุกท่านครับ
วันนี้มีโอกาสแวะมาก่อนทานข้าวเที่ยงครับ ขอให้ทานข้าวเที่ยงให้อร่อยนะครับทุกท่าน
สวัสดีพี่โมทย์ด้วยนะครับ

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

"ผมจะขอเล่าบทเรื่องราวกันต่อเลยนะครับหลังจากที่ห่างหายกันนานสำหรับ เรื่องราวการบันทึกประวัติของหลวงปู่ทิม อิสริโกแห่งวัดละหารไร่นั้นเป็นเรื่องราวที่เล่าขานกันมานาน ผมได้พยายามศึกษาค้นคว้าจากโยมผู้เฒ่าผู้แก่ลูกศิษย์ลูกหาและชาวบ้านที่ได้เคยไปมาหาสู่ที่วัดกันซึ่งปัจจุบันที่ยังมีชีวิตนั้นก็ยังมีกันอยู่ โดยคำบอกเล่าที่สืบทอดกันมาหรือการบันทึกความทรงจำต่างๆที่เคยได้ยินได้ฟังกันมาหรือการเห็นประจักษ์กับตาสามารถเป็นประสบการณ์เรื่องเล่าที่ได้ถ่ายทอดสู่กันฟังเพื่อจะได้ทราบถึงครูบาอาจารย์ที่เรานับถือกันโดยการน้อมนำเอาคำสอนสั่งที่ดีที่เป็นประโยชน์หรือบทความบันทึกการถ่ายทอดบทเรียนจากครูบาอาจารย์ที่สามารถนำมาสื่อใช้ในชีวิตประจำวันของเราได้เพื่อให้เป็นหนทางแห่งความเจริญก้าวหน้าของชีวิตที่ดีอย่างเป็นรูปแบบ ซึ่งหลวงปู่ทิม อิสริโกนั้นท่านถือเป็นหนึ่งในเกจิอาจารย์ทั้งหลายที่ถือเป็นแม่บทที่ดีที่สาธุชนผู้นับถือทั้งหลายสามารถยึดถือและเป็นแนวปฏิบัติตามหลักวิธีของพระพุทธศาสนา เราจะเห็นว่าความสุขนั้นอาจจะเป็นหนทางของการเกิดกิเลสได้คือเกิดความลุ่มหลงได้ถ้าไม่เข้าใจตามหลักของวิถีแห่งชีวิตได้ และบางครั้งความทุกข์หรือความลำบากนั้นก็อาจจะสามารถเป็นหนทางให้เกิดความเข้าใจหรือรู้จักความหมายอย่างลึกซึ้งของชีวิตนั้นได้ ฉะนั้นสิ่งสำคัญๆต่างๆที่ก้าวเข้ามาในสังคมชีวิตนั้นถือเป็นบทเรียนที่จะพัฒนาตนเองให้มีความเข้าใจหรือมีทัศนคติตามหลักปฏิบัติแห่งทิศทางของชีวิตให้ดำเนินต่อไปอย่างถูกต้องได้ "

ในยุคสมัยก่อนนั้นใครที่เก่งกล้าวิชาอาคมหรือเก่งกาจในเรื่องใดๆของอาคมต่างๆ สามารถเรียนรู้วิชาอาคมใดๆได้แตกฉานเร็วคนในสมัยก่อนนั้นเขาจะเรียกยกย่องคนๆนั้นว่า”ไอ้เสือ “หรือ “ อ้ายเสือ “เป็นคำเรียกแทนนามกัน ซึ่งไม่ว่าจะเป็นพระหรือฆราวาสนั้นก็จะเรียกเปรียบเสมือนกัน อย่างในยุคสมัยก่อนนั้นเมื่อมีฆราวาสที่ห้าวหาญไปออกปล้นตามที่ต่างๆและศาสตราวุธใดๆนั้นไม่สามารถทำอันตรายได้ โดยที่มีอิทธิฤทธิ์ทางอยู่ยงคงกระพันก็จะเรียกผู้นั้นว่าไอ้เสือเหมือนกัน ซึ่งไม่ว่าจะมีคาถาอาคมที่ดีหรือการถือใช้เครื่องรางของขลังและการสักยันต์ที่นิยมกันในยุคนั้นมีอานุภาพที่ศักดิ์สิทธิ์สามารถรอดพ้นภยันตรายใดๆได้ก็จะเรียกดั่งเช่นเดียวกัน ซึ่งที่มาของคำว่า ไอ้เสือหรืออ้ายเสือนั้นคงเรียกกันตั้งแต่โบร่ำโบราณกันมาแล้ว ซึ่งคำว่าไอ้เสือนั้นเราอาจจะตีความหมายว่า ผู้เก่งกาจหรือผู้รอบรู้ หรือผู้มีสรรพวิชาดีในตัวก็ได้ เราจะเห็นว่าแม้กระทั่งหลวงปู่หินแห่งวัดหนองสนมเกจิผู้เรืองนามยังให้การยอมรับกันกับอาคมและอำนาจจิตที่แก่กล้าของหลวงปู่ทิมแห่งวัดละหารไร่ และวิชาอาคมใดๆนั้นการที่เกจิอาจารย์ต่างๆที่นำเอาตัวยันต์มาสร้าง ซึ่งตัวยันต์แต่ละตัวที่นำมาสร้างเป็นเครื่องรางนั้นจะต้องได้รับการศึกษาและเรียนรู้ถ่ายทอดจากอาจารย์จนมีความมั่นใจในตัวเองได้จึงจะสามารถนำมาสร้างให้เกิดอานุภาพที่เชื่อมั่นกันได้ ในยุคสมัยก่อนนั้นการกำหนดตัวยันต์หรือการเรียกสูตรอักขระต่างๆนั้นจะพิถีพิถันหรือเคร่งครัดตามขั้นตอนมาก แม้กระทั่งวัสดุที่นำมาสร้างจะต้องกำหนดตามตำราโบราณหรือครูบาอาจารย์ที่ท่านได้กำหนดไว้ เพื่อผลของอานุภาพและความศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อถือกันได้ ผมจะขอยกตัวอย่างเช่นการสร้างผ้ายันต์พัดโบกโดยเมื่อครั้งที่หลวงปู่ทิมท่านไปเรียนกับหลวงปู่กราดแห่งวัดชากกอไผ่ โดยตามตำราการสร้างของครูบาอาจารย์กำหนดว่าตัวผ้าที่จะนำไปสร้างเป็นผ้ายันต์พัดโบกนั้นจะต้องใช้ผ้าห่อศพหรือผ้าที่มัดตราสังข์จากนั้นต้องนำมาพลีหรือมาบังสุกุลอุทิศให้แก่ผู้ตายให้เสร็จเรียบร้อยจึงจะสามารถนำมาสร้างได้ จากนั้นจะต้องหาว่านต่างๆที่กำหนดไว้ในตำราการสร้างให้ครบแล้วนำมาผสมกันเป็นน้ำว่านหรือผสมกับหมึกแล้วนำมาลงอักขระยันต์บนผ้าที่เตรียมไว้ ซึ่งเวลาลงอักขระแต่ละตัวนั้นจะต้องว่าคาถากำกับทุกตัวและต้องกลึงอักขระของแต่ละตัวไว้ หลังจากนั้นต้องนำไปปลุกเสกในโบสถ์อีกเจ็ดวันเจ็ดคืนจนกว่าผ้ายันต์ที่เสกนั้นลอยหรือกระพือขึ้นก็แสดงว่าเป็นอันสำเร็จเรียบร้อยสามารถที่จะนำมาใช้ให้เกิดผลดั่งปรารถนาได้ เราจะเห็นว่าการสร้างเครื่องรางของขลังไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะสร้างกันให้ถูกต้องตามตำราที่กำหนดมาได้ ซึ่งเกจิในยุคนั้นเขาสามารถทำกันได้จริงด้วยอำนาจจิตที่คงมั่นและการเรียนรู้กันอย่างจริงจัง และการที่จะนำไปใช้ให้เกิดผลได้นั้นก็จะต้องมีเคล็ดลับในการใช้หรืออยู่ที่จิตศรัทธาความเชื่อมั่นถึงจะให้มีผลตอบรับที่แน่นอนได้ และการสร้างเครื่องรางของขลังในยุคต่อมานั้นเกจิอาจารย์ในยุคเก่าที่ท่านเคร่งครัดในอาคมไสยเวทต่างก็ได้สิ้นยุคกันไปตามกาลเวลา และเกจิอาจารย์ในยุคต่อมาที่ได้สืบทอดวิชและสามารถที่จะทำให้เกิดอานุภาพให้เป็นดั่งที่อาจารย์ผู้ถ่ายทอดวิชานั้นได้ ก็คงจะต้องมีความเชี่ยวชาญเป็นอย่างมากถึงจะสามารถทำให้เกิดผลได้เหมือนกับอาจารย์ที่ได้ถ่ายทอดวิชากันมา ซึ่งในปัจจุบันนี้นั้นอาจจะด้วยความเจริญของโลกมนุษย์ด้วยสรรพสิทธิ์ทั้งหลายที่ย่างก้าวเข้ามา ความสะดวกสบายหรือความกะทัดรัดเพื่อความรวดเร็วของเวลาที่ทุกวินาทีเพื่อความคุ้มค่าและประหยัดเวลา การสร้างวัตถุมงคลทั้งหลายจึงได้นิยมสร้างเครื่องรางของขลังกันในรูปแบบจำนวนที่มากหลายโดยจะใช้หลักการเป็นแบบพิธีปลุกเสกหมู่หรือการใช้อำนาจจิตที่เชื่อมั่นของเกจิอาจารย์ผู้ปลุกเสกนั้น และด้วยความสะดวกทันสมัยนั้นจึงทำให้วิธีการสร้างเครื่องรางของขลังในยุคโบราณนั้นค่อยๆสูญสิ้นกันไปได้ และการสร้างเครื่องลางของขลังตามสูตรโบราณนั้นกลายเป็นตำนานเรื่องราวที่กล่าวขานกันได้

 

***สวัสดีครับ พี่โมท และ ทุกๆท่าน ครับ
รวยกันตลอดชีวิตเลยนะครับ***

 

ทานกลางวันกันครับ

 

อนุโมทนาครับ สาธุ

 

ใช่ไข่มดแดงป่าวครับพี่ภพ??? ^_^

 

แม่นครับ แซ่บ

 

น้าบอกว่าองค์นี้ 18+ ครับ อิอิ

น่าจะใช่นะครับ บางๆ เบาๆ เห็นน้าว่าบล็อกทองเหลือง ผมก็ได้คล้ายแบบนี้องค์นึง ปสก. เยี่ยมมากครับ ฟันธง รอน้าสุดหล่อมาดเท่ มาคอนเฟิมอีกทีครับ

 

พี่รุ่งผู้ใจดี มอบให้นี่เอง

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับประสบการณ์ล้วนๆแค่ทําจิตให้นิ่งเท่านั้นครับ

 

" พระผงจอมมุนีเป็นพระที่ดีจริงและน่าใช้มากๆ เป็นพระเก่าที่สร้างไว้เมื่อก่อนปี2499
พร้อมกับเหรียญพุทโธจอมมุนีที่ตอนนี้ราคาหลักแสนไปแล้ว ผู้สร้างทั้งเหรียญและพระ
ผงจอมมุนีเป็นพระเลขาเจ้าอาวาสวัดสัมพันธ์วงศ์ในยุคนั้นที่ตั้งใจสร้างไว้เข้าร่วมพิธีพุทธา
ภิเษกและพิธีสมโภชน์พระพุทโธคลังของวัดสารนาถและได้นำเข้าพิธีใหญ่ของวัดสารนารถด้วย
ซึ่งท่านคือเจ้าคณะจังหวัดฝ่ายธรรมยุติจังหวัดระยองในปัจจุบันอายุจะเก้าสิบแล้ว
พระเนื้อผงใช้ผงล้วนๆโดยไม่ผสมกาวและปูน สร้างได้ไม่มากนักและส่วนมากจะเก็บไว้
บรรจุในที่อันสมควร

พระผงจอมมุนีหลายองค์ที่ส่องดู พบว่ามีแมลงกินพระอาศัยอยู่ในพระแล้ว หากจะเลี่ยม
พลาสติกให้ช่างเขี่ยปัดออกเสียก่อนก็จะดี เพราะแมลงชนิดนี้แม้จะเลี่ยมพลาสติกปิดไม่
มีอากาศเลย มันก็ยังไม่ตายและอยู่ได้อีกนับสิบๆปีในพระองค์นั้น มักจะเกิดกับพระเก่า
อายุมากๆหรือพระที่เก็บในกรุที่มีความชื้น และไม่ค่อยจะเจอในพระปลอม นักสะสมพระ
รุ่นก่อนๆเชื่อกันว่าพระองค์ใดมีตัวกินพระอาศัยอยู่ เป็นพระแท้แน่นอนและเก่าจริงชัวร์ "

บทความจากคุณหนุ่มเมืองแกลง กล่าวถึงแมลงกินพระ ซึ่งหลายท่านอาจจะได้พบใน
พระเนื้อขาวกันบ้างแล้ว ปกติ เราจะพบได้ในพระเนื้อผงผสมว่าน วิธีแก้ให้ใช้การบูรไว้
ในที่เก็บพระ มันจะทนไม่ได้ และจากไปโดยดี

 

คงไม่ช้าเกินไปสำหรับคำอวยพร วันคล้ายวันเกิดของคุณโต้ง ชลบุรี 17 ธ.ค. และน้าต๋อยแซมเบ้ 19 ธ.ค. ขอให้ทั้งสองหนุ่ม มีสุขภาพพลานามัยสมบูรณ์ แข็งแรง มีเงินใช้มิได้ขาด คิดสิ่งใดก็ขอให้สมความปรารถนา มีหน้าที่การงานที่เจริญยิ่งขึ้นไป จากใจจริง
555 จากไป 556 กำลังจะมา ขอสวัสดีปีใหม่กับพวกเราทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อ.แก้วสว่าง คุณโต้ง ชลบุรี น้าต๋อยแซมเบ้ คุณรัก รังสิต คุณเก่งปราจีนฯ และพวกเราที่มิได้เอ่ยนาม ขออำนาจบุญบารมีของหลวงปู่ทิม อิสริโก ช่วยดล บันดาล ให้กับพวกเราทุกคนพบแต่ความสุข หมดเรื่องทุกข์ คิดสิ่งใดก็ให้สำเร็จ สมความมุ่งมาดปรารถนา อย่าได้มีเหตุเภทภัย มาแพ่วพาน อยู่กับครอบครัวมีความสุขตลอดกาล

 

อนุโมทนาครับ

ปล. ขอบคุณมากครับ อ.แก้วสว่าง ผมได้รับของแล้วครับ

 

องค์นี้ เป็นพระที่เกิดจากการกดด้วยบล๊อคทองเหลืองครับ
ถ้าเนื้อเบา น่าจะเป็นพิมพ์อีกบล๊อคหนึ่ง แล้วน้ำหนักจะเบา
กว่ามาก เนื้อจะย่น เป็นโพรงบ้าง แต่ก็มีหลายโทน แล้วแต่
ว่าจะใช้อะไรเป็นตัวประสาน และใช้อะไรเป็นมวลสาร...

 

ขอบคุณ น้าต๋อย มากๆครับ ที่มาช่วยฟันธง และ ให้ข้อมูลครับ

ปล รูปน้าต๋อยที่นำมาเปรียบเทียบชัดเจนเลยครับ

 

ขอยืนยันอีกเสียงครับว่าพิมพ์เด่นด้านเมตตาจริงๆๆเพราะผมให้แฟนไปใช้ครับ
สรุปแฟนผมได้แฟนใหม่เรียบร้อยเลยครับ......:'''''(

 

ขอบคุณมากครับสำหรับข้อมูล

 

รูปพิมพ์เศียรโตครับ......ขนาดใหญ่ ดูได้จุใจ

<a href="http://pic.free.in.th/id/e432eb70baa5249d583459e87c5171db" target="_blank"><img border="0" src="http://image.free.in.th/z/ij/2waai.jpg" alt="images by free.in.th" /></a>

 

“ ซึ่งบล็อคก็มีการจำแนกในการผลิตจาก วัสดุเสียด้วยซิครับ
ว่าบล็อคประเภทอะไรที่กดพระแล้วต้องทำอย่างไร....อย่างเช่นบล็อคหินลับมีด
โกนก็ต้องโรยแป้ง บล็อคปูนซีเมนต์ก็โรยแป้ง บล็อคปูนขาวก็โรยแป้ง บล็อคพลาสติก
ต้องเช็ดน้ำมัน บล็อคเรซิ่นต้องเช็ดน้ำมัน ( น้ำมันนี้น้ำมันตังอิ้วน่ะครับ ) บล็อคเหล็ก
เช็ดน้ำมันก๊าด....”

บทความจากคุณรักร้อยกล่างถึงธรรมชาติของพิมพ์พระ แต่ข้างต้นนั้น เป็นเรื่องของ
พระสมเด็จ ซึ่งในการปฏิบัติแล้วก็ไม่ต่างกันสักเท่าไร ประกอบเป็นความรู้อีกทางหนึ่ง
ในการพิจารณาธรรมชาติ