รวม ธรรมะสั้นๆ เข้าใจง่าย ของครูบาอาจารย์สายหลวงปู่มั่น - พระป่าธรรมยุติ etc.

ร่างกายตัวเรานั้นมันก็เป็นก้อนทุกข์อันหนึ่ง ถ้าไม่เห็นทุกข์อันเกิดในกายในใจเราเอง พระท่านว่าไม่เห็นธรรม ไม่เห็นโทษของการเกิด การแก่ การเจ็บ และการตาย นี่เราเห็นทุกข์ของสังขารอย่างชัดแจ้งอย่างนี้แล้วนี่ มันเป็นทุกข์อย่างนี้ๆ

...หลวงปู่หลวง กตปุญโญ

 

ถ้าหากเราพิจารณาด้วยความรู้เป็นผู้มีสติปัญญาเข้าใจก็จะรู้ได้ว่า
คนเราเกิดขึ้นมานั้นเป็นไปตามกาลตามสมัย ย่อมมีความเฒ่าแก่ไปเรื่อยๆ ชราภาพไปเรื่อยๆ จนถึงที่สุดก็คือความแตกดับหักพัง ความแตกสลาย ความทำลายชีวิตลงไปก็คือความตายนั่นเอง

...พระอาจารย์เปลี่ยน ปัญญาปทีโป

 

การแก้ปัญหา การแก้ปัญหายุ่งยากของชีวิตไม่ได้อยู่ที่การเพิ่มปริมาณหรือแก้ด้วยการหลบหนี แต่จะแก้ได้ด้วยการศึกษาให้รู้เหตุที่มาของความยุ่งยากนั้น การค้นให้พบต้นเหตุนั้นแล คือการแก้ปัญหาชีวิต

.....หลวงปู่จันทร์ กุสโล

 

..ปฏิปทาองค์หลวงปู่ใหญ่..
-เกิดสลดสังเวชน้ำตาร่วง-
..เมื่อจิตเป็นเช่นนั้น พิจารณาถึงผู้คนก็ไม่เหมือนคน เกิดความสลดสังเวช สงสารตัวเอง บางทีสงสารตัวเองจนกระทั่งน้ำตาร่วงร้องไห้ ไม่มีใครสอนเราได้ นอกจากตัวเราเอง ความมหัศจรรย์เหล่านี้ ถ้าเราไม่เห็นเองจะไม่มีวันเชื่อ เหมือนกับเสือ ถ้าพูดถึงเสือก็ไม่มีใครกลัว แต่เมื่อเจอเสือเข้าจัง ๆ จึงวิ่งป่าราบ วิ่งหนีชนต้นไม้แทบเป็นแทบตาย ถ้าพูดถึงเสือเฉย ๆ ก็เป็นเพียงชื่อ ไม่มีใครกลัว ต่อเมื่อเจอตัวเสือเมื่อไหร่ เสือมีแต่จะวิ่งเข้าหากัดคน นี้ก็เหมือนกัน เราได้ยินเพียงชื่อ เราก็ไม่รู้ว่ามันจะเกิดมาได้อย่างไร มันก็เกิดมาจากเหตุที่เราทำนั่นแหละ..
.........
จากหนังสือ "พระศรี มหาวีโร พระผู้มากล้นด้วยบุญบารมี" หน้า ๘๑

 

"อย่าทำงานด้วยความโลภ
อย่าทำงานด้วยความโกรธ
อย่าทำงานด้วยความหลง
ให้ทำงานด้วยสติ"....หลวงปู่คูณ สุเมโธ

 

"การให้ทานนั้นจึงเป็นความสำคัญในเบื้องต้นที่จะเข้าไปหักห้ามป้องกันจิตใจของเราที่กำเริบเสิบสานด้วยความโลภหรือตัณหาความทะยานทะยานอยากไม่รู้จักสิ้นจักสุด ไม่มีประมาณ"...หลวงพ่อทอง จนฺทสิริ

 

เดี๋ยวนี้ส่วนมากไม่ค่อยจะสนใจพากันรักษากายรักษาใจของเจ้าของ ปล่อยให้กายของเจ้าของปล่อยได้มีการกระทำไปตามความพอใจ ปล่อยให้ใจของเจ้าของคิดไปตามสิ่งที่เจ้าของชอบใจ ในเมื่อเจ้าของชอบใจยังไงก็คิดไปชอบใจยังไงก็คิดไป หนักเข้าเบรคไม่อยู่ คำพูดก็พูดไปไม่มีเบรคหรือเบรคไม่อยู่ การกระทำก็ทำไปไม่มีเบรคหรือเบรคแตกนั่น เพราะความคิดออกนอกลู่นอกทางเป็นเหตุการรักษาธรรมะการรักษาศีลจริงๆ ก็คือการรักษาจิตรักษาใจของเราอันเดียวนี่เอง

หลวงปู่แบน ธนากโร
วัดดอยธรรมเจดีย์

 

"แกไม่ปฏิบัติวันหนึ่ง เสียหายหลายแสน วันนึงก็มีความหมาย
ข้าฝากให้แกไปคิดเป็นการบ้าน"

หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ

 

"พูดเรื่องอะไรก็เป็นอรรถเป็นธรรม
เป็นเหตุเป็นผลที่เป็นคติตัวอย่างแก่กันและกัน เป็นเครื่องรื่นเริง
ไม่ใช่พูดเพื่อสั่งสมกิเลส
หรือทำความกระทบกระเทือนให้แก่ผู้ฟังทั้งหลาย
นี่เรียกว่า สัมมาวาจา"

หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน

 

อดีต ปล่อยไว้ตามอดีต
อนาคต ปล่อยไว้ตามกาลของมัน
ปัจจุบันเท่านั้นจะสำเร็จประโยชน์ได้
เพราะอยู่ในฐานะที่ควรทำได้ไม่สุดวิสัย

...เถระธรรมพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถระ

 

“ก็มีแต่คนไม่ฉลาดเท่านั้นแหละ
ถึงไม่รู้ว่าพระเจ้าแผ่นดินพระองค์นี้มีดีอะไร”

หลวงปู่วัน อุตฺตโม

(ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน, โพสเมื่อ 05 Dec 12)

 

สมถะหรือสมาธิ และวิปัสสนาหรือปัญญานี้เป็นสิ่งเดียวกัน

นี่ก็เป็นเรื่องง่ายๆ นี่เอง สมาธิ (สมถะ) และปัญญา (วิปัสสนา) นี้ ต้องควบคู่กันไป เบื้องแรกจิตจะตั้งมั่นเป็นสมาธิอยู่ได้โดยอาศัยอารมณ์ภาวนา จิตจะสงบตั้งมั่นอยู่ได้เฉพาะขณะที่ท่านนั่งหลับตาเท่านั้น นี่คือสมถะและอาศัยสมาธิเป็นพื้นฐานช่วยให้เกิดปัญญา หรือวิปัสสนาได้ในที่สุด แล้วจิตก็ จะสงบไม่ว่าท่านจะน
ั่งหลับตาอยู่หรือเดินอยู่ในเมืองวุ่นวาย เปรียบเหมือนกับว่า ครั้งหนึ่งท่านเคยเป็นเด็ก บัดนี้ท่านเป็นผู้ใหญ่ แล้วเด็กกับผู้ใหญ่นี้เป็นบุคคลคนเดียวกันหรือเปล่า ท่านอาจจะพูดได้ว่าเป็น คนคนเดียวกัน หรือถ้ามองอีกแง่หนึ่งท่านก็อาจจะพูดได้ว่าเป็นคนละคนกัน ในทำนองเดียวกัน สมถะกับวิปัสสนา ก็อาจจะพูดได้ว่าเป็นคนละเรื่องกัน หรือเปรียบเหมือนอาหารกับอุจจาระ อาจจะเรียกได้ว่าเป็นคนละสิ่งกัน

อย่าเพิ่งเชื่อสิ่งที่ผมพูดมานี้ จงฝึกปฏิบัติต่อไป และเห็นจริงด้วยตัวของท่านเอง ไม่ต้องทำอะไร พิเศษไปกว่านี้ ถ้าท่านพิจารณาว่าสมาธิและปัญญาเกิดขึ้นได้อย่างไรแล้ว ท่านจะรู้ความจริงได้ด้วยตัวของท่านเอง

ทุกวันนี้ผู้คนไปยึดมั่นอยู่กับชื่อเรียก ผู้ที่เรียกการปฏิบัติของพวกเขาว่า “วิปัสสนา” สมถะก็ถูก เหยียดหยามหรือผู้ที่เรียกการปฏิบัติของพวกเขาว่า “สมถะ” ก็จะพูดว่าจำเป็นต้องฝึกสมถะก่อน วิปัสสนา เหล่านี้เป็นเรื่องไร้สาระ อย่าไปวุ่นวายคิดถึงมันเลย เพียงแต่ฝึกปฏิบัติไป แล้วท่านจะรู้ได้ด้วย ตัวท่านเอง

พระโพธิญาณเถระ (หลวงพ่อชา สุภัทโท)

 

คนที่จิตยังไม่สูงเต็มที่ เมื่อใครเขาด่าว่าอะไรก็มักเก็บไปคิด คนเราโดยมากสำคัญตนว่าเป็นคนฉลาด แต่ชอบกลืนกินอารมณ์ที่ชั่ว

#ท่านพ่อลี ธัมธโร

 

อย่าไปสนใจคิดถึงกาลสถานที่ หรือบุคคลใดๆ
ว่าเป็นภัยและเป็นคุณ ให้เสียเวลาและล่าช้าไปเปล่า
โดยไม่เกิดประโยชน์อะไร ยิ่งกว่าการคิดเรื่องกิเลสกับธรรม ซึ่งมีอยู่ที่ใจ

พระอาจารย์ มั่น ภูริทัตโต

 

เมื่อโกรธ ควรทำอย่างไร

ถ้าท่านมีโทสะในขณะภาวนา ให้แก้ด้วยเมตตาจิต ถ้ามีใครทำไม่ดีหรือโกรธ อย่าโกรธตอบ ถ้าท่านโกรธตอบ ท่านจะโง่ยิ่งกว่าเขา จงเป็นคนฉลาดสงสารเห็นใจเขา เพราะว่าเขากำลังได้ทุกข์ จงมี เมตตาเต็มเปี่ยมเหมือนหนึ่งว่าเขาเป็นน้องชายที่รักยิ่งของท่าน เพ่งอารมณ์เมตตาเป็นอารมณ์ภาวนา แผ่เมตตาไปยังสรรพสัตว์ทั้งหลายในโลก เมตตาเท่านั้นที่เอาชนะโทสะและความเกลียดได้

บางครั้งท่านอาจจะเห็นพระภิกษุรูปอื่นปฏิบัติไม่สมควร ท่านอาจจะรำคาญใจ ทำให้เป็นทุกข์โดยใช่เหตุ นี้ไม่ใช่ธรรมะของเรา ท่านอาจจะคิดอย่างนี้ว่า “เขาไม่เคร่งเท่าฉัน เขาไม่ใช่พระกรรมฐานที่ เอาจริงเอาจังเช่นฉัน เขาไม่ใช่พระที่ดี” นี่เป็นกิเลสเครื่องเศร้าหมองอย่างยิ่งของตัวท่านเอง อย่าเปรียบเทียบ อย่าแบ่งเขาแบ่งเรา จงละทิฐิของท่านเสีย และเฝ้าดูตัวท่านเอง นี่แหละคือธรรมะของเรา ท่านไม่ สามารถบังคับให้ทุกคนประพฤติปฏิบัติตามที่ท่านต้องการหรือเป็นเช่นท่านได้ ความต้องการเช่นนี้มีแต่ จะทำให้ท่านเป็นทุกข์ ผู้ปฏิบัติภาวนามักจะพากันหลงผิดในข้อนี้ การจับตาดูผู้อื่นไม่ทำให้เกิดปัญญาได้ เพียงแต่พิจารณาตนเองและความรู้สึกของตน แล้วท่านก็จะเข้าใจได้

พระโพธิญาณเถระ (พระอาจารย์ ชา สุภัทโท)

 

วิธีการทำใจให้สงบ ท่านผู้ไม่เคยภาวนา ขอให้นำคำบริกรรมคำใดก็ได้ เช่น พุทโธ หรือธัมโม หรือสังโฆ เข้ามาบริกรรมอยู่ที่จิต แล้วมีสติเป็นเครื่องควบคุมรักษาจิต ไม่ให้เผลอไปที่ไหน ให้มีแต่คำบริกรรมภาวนาติดแนบอยู่กับจิตนี้เท่านั้น ไม่ปล่อยวาง ไม่เผลอไปไหน ทุกข์ยากลำบากก็ไม่สนใจ มีแต่จะจดจ่อดูจิตกับคำบริกรรมด้วยสติโดยถ่ายเดียวเท่านั้น จิตใจเมื่อได้รับการอารักขาด้วยสติแล้วจะค่อยสงบตัวลงๆ กิเลสความยุ่งเหยิงวุ่นวายไม่เข้ามารบกวน ตอนนั้นแหละ ตอนที่เราจะได้เห็นความสงบเย็นใจ

ความสุขที่เราเสาะแสวงหามานี้นานเท่าไร จะมาเจอที่การภาวนาของเรา เป็นความสุขที่ละเอียดลออ สุขุมคัมภีรภาพ เป็นความสุขที่แปลกประหลาดและอัศจรรย์ประจักษ์ในใจของเรา ขณะภาวนานั้นแหละ นี่คือความสุขที่เราไม่ลืมง่ายๆ

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

 

“นิวรณ์” แท้จริงมันก็มีอยู่กับตัวเราเสมอ ถึงจะเรียนก็มี ไม่เรียนก็มี
นิวรณ์นี้มันมีอำนาจ อิทธิพลมาก เพราะเป็นเครื่องกลบเกลื่อนดวงจิตของเราไม่ให้ก้าวขึ้นสู่ความดีได้ เส้นทางของนิวรณ์ที่จะไหลมาสู่เรา ก็คือ “สัญญาอดีต” อันได้แก่เรื่องราวต่างๆ ทั้งดีทั้งชั่ว ทั้งของเราของเขาซึ่งเป็นอดีตทั้งหมดเส้นหนึ่ง อีกเส้นหนึ่งคือ “สัญญาอนาคต” นับแต่เรื่องที่คิดไปตั้งแต่วันพรุ่งนี้จนถึงวันตาย
ซึ่งเราอาจเดาอาจคิดไปด้วยความผิดพลาดทั้งหมดทั้ง ๒ ทาง
นี้เป็นเส้นทางที่ไหลมาจากนิวรณ์ทั้งสิ้น

...ท่านพ่อลี ธมฺมธโร วัดอโศการาม

 

ใครปฏิบัติตามศีล ๕ ได้ ได้ชื่อว่า เป็นผู้ยึดเอาคุณธรรม อันเป็นหลักประกันความปลอดภัยของสังคมไว้อย่างเต็มที่ คุณธรรม อันนี้ เป็นคุณธรรมป้องกันไม่ให้มนุษย์ฆ่ากัน จึงเป็นคุณธรรมประกันความปลอดภัยของสังคม และเป็นคุณธรรมตัดทอนผลเพิ่มของบาปกรรม เมื่อวานนี้เราอาจได้ทำบาปทำกรรม วันนี้เรามีศีล ๕ ครบถ้วนบริบูรณ์ เราก็ได้ตัดทอนผลเพิ่มของบาปกรรม บาปกรรมเก่ามีอยู่เท่าไร มันก็ยุติเพียงเท่านั้น ไม่เพิ่ม เพราะเราไม่ทำหรือเราไม่ละเมิดศีล ๕

...หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

 

"ให้พึงระลึกอยู่เสมอว่า การขาดความสามัคคีก็คือการขาดกำลัง การแตกสามัคคีก็คือ การแตกแยกกันซึ่งไม่ใช่ของดีทั้งมวล ความสามัคคีกันก็คือ การรวมพลังกัน อะไรก็ตามเมื่อยังรวมกันด้วยดี ย่อมใช้ประโยชน์ได้ดี เมื่อเริ่มร้าวเริ่มแตก ประโยชน์ย่อมจะเริ่มลดลงตามๆ กัน"

...หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

 

ใจที่มีความสงบ ย่อมไม่วอกแวกคลอนแคลน ไม่ดีดไม่ดิ้น ไม่รบกวนตัวเอง เรียกว่าใจสงบ ถ้าใจ ไม่สงบนั้น ใจคึกใจคะนอง
มองเห็นอะไรก็มีแต่ความคึกความคะนองเต็มหูเต็มตา เต็มจมูกเต็มลิ้นเต็มกาย จากรูปจากเสียงจากกลิ่นจากรส มีแต่ สิ่งยั่วยวนกวนใจ ใจของเรามีแต่ความวุ่นวี่วุ่นวาย หาความสงบไม่ได้ ก็หาความสุขไม่ได้ มาบวชในพระพุทธศาสนา แทนที่จะได้รับความสุขจากศาสนา กลับได้รับความทุกข์ความลำบาก ความกระวนกระวาย
เพราะไม่รักษาจิตใจของตนให้เป็นสมาธิ คือ ความสงบใจ

....หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน