สติขั้นฝึกฝน VS สติปัญญาขั้นอัตโนมัติ

เราถามว่า รู้จัก บุญสิกขา ไหม เท่านั้นเอง หุหุุห

 

ถูกต้องแล้ว

ใจเป็นประธานทั้งหมด หากภาวนาได้
มันจะมองแต่ตัวเอง ไม่โทษผู้อื่น

 

คำถามนี้ มันตามประสาเด็ก

พอได้ของเล่น มันก็จะดีใจเป็นธรรมดา ก็เท่านั้นเอง ที่ต้องออกอาการลิงโลด

 

เฮ้อ ได้อีก

 

สนทนาพอล่ะ

เดี๋ยว เก็บดอกมะลิหอมๆ บูชาพระดีกว่า สั่งสมบุญยามเช้า กิกิ ^^

 

เอ้าอย่างนี้สิพี่หม้อ ผู้มีความมุ่งมั่น เอาจริงเอาจัง

ขอถามคำเดียวว่า

ปราถนานิพพานในชาตินี้หรือเปล่า !?

ตอบดีๆนะ

ตอบไม่ดี โง้งขึ้นมาเชียวหละ ไอ้การสะสมเนี่ยะ !!


ปรารภอะไร ปลิ้นปล้อนตอแหล ไม่ดีหรอกนะ

 

จะมาถามผมทำไมเล่า

ทำไมไม่ถามตนเองล่ะครับ ถามตนเองนั่นแหละดี

 

"กัมมุนา วัตตติ โลโก"

^^

 

เอ่อ แล้วเรื่อง " ลาชเทวธิดา " เอามาเป็นตัวอย่างของการ สะสมบุญเหรอ แน่ใจ
เหรอว่าจะยกเรื่องนี้มา

ก็ใน ท้องเรื่องเนี่ยะ ลาชเทวธิดา ได้มีโอกาสทำบุญ แค่นิดเดียว ทำแค่นิดเดียว นะเว้ย
เฮ้ย แต่บังเอิญว่า ทำกับ พระมหากัสสปะที่พึ่งออกจากนิโรธสมาบัติ ก็เลยทำให้เกิด
โภคทรัพย์ในทิพย์สมบัติรุงเรือง

ทีนี้ หากโง้งชื่นชมเนื้อหาสาระของธรรมเพีงแค่นั้น ก็จะ ทำตาขยิบๆ ไม่อ่านเรื่องราว
ต่อว่า ก็เพราะโลภ ไม่ต้องการให้ โภคทรัพย์หายไป เลยทะลึ่ง ( ทะลึ่ง เป้นคำไทย
แปลว่า จำแลงแปลงกายไปผุดขึ้นในที่ต่างๆ ) ...เลยทะลึ่งไป หวังสะสมบุญต่อ หวัง
จากให้มีบุญมากๆ โภคทรัพย์มาก มีความสุขไง มีความสุขมาก เอาความสุข เห็นว่า ความ
สุขสะสมได้ว่างั้นเหอะ จำแลงแปลงกายไป กวาดกุฏิของพระมหากัสสป จนเป็นเรื่อง!!

พระท่านเดือดร้อน อาจจะโดนชาวโลก หรือ เทพยาดาอื่นๆ ติเตียนเอาได้ ความที่เป็น
ผู้หญิงแต่ เทียวเข้าเทียวออกกุฏิพระสงฆ์องค์เจ้า

พระมหากัสสปะ ไล่!! เลย ไล่ให้ไปพ้นๆ แต่ อยากสะสมบุญไง อยากสะสมบุญมาก
ก็เลย ร้องห่มร้องไห้ แหกปากร้องดังไปทั่วสามโลก เสียงร้องไห้ดังไปถึง พระกัณฑ์
ของพระพุทธองค์เข้า เนี่ยะ เดือดร้อนกันไปหมดทั้งสามโลก เพราะ ต้องการสะสมบุญไง

เห็นว่า บุญสะสมได้ ก็เลยต้องการทำให้มากๆ

พระพุทธองค์ก็ตรัสสอนมาทันควันเลย

เข้าใจไหมหละ มันเป็น บริขารเหรอ แต่ในคาถานี้ ก็เห็นๆ ว่า มันเป็นสุขอย่างเดียว

แถมด้วยการระบุว่า เป็นเครื่องยังภพนี้ ภพหน้า ให้เกิด !!!

เข้าใจหรือเปล่า ยังภพหน้า ให้เกิดเนี่ยะ

และ สิ่งที่ยังให้ภพเกิด ภพหน้าเกิดเนี่ยะ เขาเรียกว่า เป็น บริขารให้นิพพาน เหรอ

โง้ง ไปหรือเปล่า อ่านดีๆ นะ

แล้วทีนี้

อันนี้เป็น คาถา ที่พี่หม้อ คัดย่อเอามาอมไง เอามาสนับสนุนตนว่า สะสมได้

ก็มาจากท้องเรื่องนี้ถูกไหม

แต่ โง้งไง อ่านพระไตรปิฏก แต่ โง้งเอาแค่ ตัวหนังสือ ทิ้งบริบทของธรรม
เลยทำให้ โง้งไปตามคำแปลไทย ที่ทิ้งบริบทของเรื่องออกไป แล้ว แปล
ตรงตัวตามคำบาลี เลยทิ้งอรรถรสที่แท้จริงไป

อรรถรสที่แท้จริง ที่พระพุทธองค์ตรัสคาถานี้คือ ความเป็น หญิง เป็น ชาย

หากเป็น หญิง จะมาเที่ยว สะสมบุญแบบนี้ ต้องระวังอย่าสร้างความเดือดร้อน
เอาไว้ว่า เป็นชายเนี่ยะ มันก็ไม่มีปัญหา หากจะทำให้มากๆ ( แปลแบบ นัยยะทางปฏิบัติ )
แปลอีกที พระพุทธองค์ท่านปลอบ เทวธิดา แล้ว แจกแจงข้อเท็จจริงให้เข้าใจในฐานะ
ทางเพศ ที่ต้องพิจารณา

แต่ถ้า แปลแบบโง้งๆ ใช่ไหม กลายเป็นว่า บุรุษต้องสะสมบุญเยอะๆ แปล
โง้งไปนู้นเลย เหยียดหยามทางเพศแล้วยังเมาในเพศอีก คนละเรื่อง !!!

 

ว่าแล้วเชียว ตอบมาซะเยอะ แสดงว่าไม่อ่านให้ถี่ถ้วน

ลองกลับไปอ่านใหม่ ในหน้าที่แล้ว ก็บอกไว้อยู่ว่า "แต่มิได้นำมาเป็นภาระ"

 

ประโยคเนี่ยะ นะเหรอ

เฮ้อ ทำไว้เต็มโอ่งนะ ในบทบาลี เขาเน้นนะว่า ควรทำความพึงใจ ควร
พิจารณารสสุขที่เกิดขึ้น ต้องเอามา จับต้องได้ เอามา ภาวนา เป็นหน้าที่

แต่ มะอึง โง้ง ได้อีก

ทำบุญเต็มโอ่งงงง แต่ พอโดนทัก เอ้ย กูทำเต็มโอ่ง เพื่อลอยน้ำเป็นขี้ เว้ยเฮ้ย

โง้ง บรม เลยครับท่าน !!

ตกลง เข้าใจการภาวนาไหมนั้น เรียนแทบตาย ธรรมปิด ซึ่งๆ หน้าเลย

*********

ในเรื่อง ลาชเทวธิดา คำว่า เป็น ภาระ เขาหมายถึง อย่าบ้าบุญจนเป็นภาระแก่พระสงฆ์องค์เจ้า

คนละเรื่องเลยนะคร้าบ ทำบุญแต่ไม่เอามาเป็นภาระของคนทำบุญ คนมันจะทำบุญเนี่ยะ
มันต้องเอา ภาระ หน้าที่ ประกอบ ทาน ประกอบ บุญ สิคร้าบ จะไปทำบุญ แบบ เอ๋อเหรอ
ตักบาตรจ๋อม ตักบาตรจ๋อม !! เหม่อ ลอยๆ ไม่เอา ภาระ ไม่เอาภาระ มันมี ที่ไหน โง้ง สุดๆ เลยนะนี่

 

คนเรามักพูดแต่เรื่องของตน เอาตนมาให้คนอื่นยอมรับ

ชั่วโมงนี้เราพูดเรื่องปลามา แต่เขาพูดเรื่องนก

มันก็ไม่รู้เรื่อง ถูกไหม เพราะเขาพูดไปตามที่อยาก เมื่อหมดอยากแล้ว

ต่อให้เราพูดอะไร เขาก็ไม่อยากพูดด้วยแล้ว

นี่ก็ปล่อย ให้เขาพูดให้หมดภูมิ ปล่อยให้แสดงกิจออกมา

เราก็แค่ฟังเขาพูดจบ เมื่อจบเขาก็สบายใจ ก็เป็นทีที่เขาจะนึกได้บ้างว่าควรฟังเราบ้าง

มันก็ไม่ขัดแย้งกัน ^^

 

ใครทัก ย่อมมีเหตุ เหตุนั้นน่าพิจารณา...โลภะ กับ อโลภะ แยกตรงใหน?หลวงพี่.

 

เลอะเทอะจริงๆ ไร้สาระมาก ผู้ที่อินทรีย์พรั่งพร้อม

ไม่ต้องสาธยายอะไรให้มากความหรอกครับ เขาแยกแยะออก สิ่งใดพาเวียน สิ่งใดพาออก

เหมือนดั่งพระศาสดาท่าน ตรัสกับเทวธิดา

แต่ทีนี้ นิวรณ์ กับพาไปโน้น เทียบเคียงไปธรรมกาย สามแยก สี่แยก โคราชออกไปราชบุรีไปนั่น

ทำไมเราจะดูไม่ออกว่าลังกล่าวถึงอะไร

ไปดูที่แก้อรรถ จะเข้าใจยิ่งกว่า

จริงๆเรื่องนี้ควรหรือไม่ ที่จะเอามาเป็นประเด็นในการถกเถียงตั้งแต่ #112 เรื่อยมา

ซึ่งก็โพสในธรรมบท ก็เป็นการดีอยู่แล้ว กับธรรมบทที่ว่า
"สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย. - การสั่งสมบุญนำสุขมาให้"


เลอะเทอะมาก

 

เช่นนั้นแล ^^

สบายดีนะขอรับ กราบนมัสการ _/\_

 

อโลภะ เมตตา ^^

มีสัตว์เป็นเครื่องระลึก

อโลภะ ในชั้นสูงขึ้นไป คือไม่มีความอยากในกามคุณ ๕ มั๊ง ^^

โลภะ เป็นเรื่องตรงข้ามกับข้างบน

ซึ่งขณะติดข้อง เจ้าตัวมักไม้รู้ตัว เพราะ เพลิน ^^

 

พระพุทธองค์และหมู่ภิกษุอาศัยบุญพระสีวลี

สมัยหนึ่ง พระบรมศาสดาเสด็จพร้อมด้วยภิกษุสงฆ์ จำนวน ๕๐๐ รูปไปเยี่ยมพระเรวตะผู้เป็นน้องชายของพระสารีบุตรเถระ ซึ่งจำพรรษาอยู่ ณ ป่าไม้ตะเคียน เมื่อเสด็จมาถึงทาง ๒ แพร่ง พระอานนท์เถระได้กราบทูลสภาพหนทางว่า.....

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ถ้าเสด็จไปทางอ้อม ระยะทางไกล ๖๐ โยชน์ มีประชาชนอยู่อาศัยมาก พระภิกษุไม่ลำบากด้วยภิกขาจาร แต่ถ้าเสด็จไปทางลัดระยะทางประมาณ ๓๐ โยชน์ ไม่มีประชาชนอยู่อาศัย มีสภาพเป็นป่าใหญ่ มีแต่อมนุษย์อยู่อาศัย พระภิกษุสงฆ์จะลำบากด้วยภิกขาจาร”

พระพุทธองค์ ตรัสถามว่า:-

“ดูก่อนอานนท์ พระสีวลีมากับเราด้วยหรือไม่?”


“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระเสวลีมากับเราด้วย พระเจ้าข้า”

พระพุทธองค์ ตรัสว่า:-

“ดูก่อนอานนท์ ถ้าอย่างนั้นก็จงไปทางลัด ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลด้วยอาหาร
บิณฑบาต เพราะเทวดาทั้งหลายที่สิงสถิตอยู่ในป่าระหว่างทาง จะจัดสถานที่พักและอาหารบิณฑบาตไว้ถวายพระสีวลีผู้เป็นที่เคารพนับถือของพวกตน เราทั้งหลายก็จะได้อาศัยบุญของพระสีวลี นั้นด้วย”

ตราบกายสังขารยังไม่ดับ บุญก็ยังประโยชน์ได้ครับ
เอาว่าไม่ทิ้งก็ไม่ทิ้ง เพียงอย่าไปยึดติดมากเนอะ เดี๋ยวนี้คนหลงบุญเยอะมาก^^

ผมเองกลับมาโพสต์แล้วงานเยอะดีครับ มีงานก็มีเงินเนอะ
พอไม่เสพอารมณ์ไม่รุจะมาทำไม
เพราะมีเหตุ มาเพราะมีอาราธนา

 

พรุ่งนี้วันพ่อ ชวนพ่อคุยบ้าง คุยกับเพื่อนมาเยอะแระ
พ่อมีความสุข เรามีความสุข บุญเกิดขึ้นได้ง่ายและทำให้มีพลัง
มาเถียงกับเพื่อต่อ อ่ะ มะช่าย ทำให้เกิดพลังทางใจได้มหาศาล
เลยทีเดียวเชียว

 

เมื่อไหร่ดีล่ะท่าน

จะล้างกุฎิรอ ^^

 

พระมหากษัตริย์" คืออะไร ?

เมื่อมีผู้สื่อข่าว bbc ขอพระราชทานสัมภาษณ์เพื่อประกอบภาพยนตร์เรื่อง The Soul of Nation ในปี 2522 โดยได้กราบบังคมทูลถามถึงพระราชทัศนะเกี่ยวกับบทบาทหน้าที่ของพระมหากษัตริย์ไทย พระองค์ได้พระราชทานคำตอบว่า

"การที่จะอธิบายว่าพระมหากษัตริย์ คืออะไรนั้น ดูเป็นปัญหาที่ยากพอสมควร โดยเฉพาะในกรณีของข้าพเจ้า ซึ่งถูกเรียกโดยคนทั่วไปว่า พระมหากษัตริย์ แต่โดยหน้าที่ที่แท้จริงแล้ว ดูจะห่างไกลจากหน้าที่ที่พระมหากษัตริย์ที่เคยรู้จักหรือเข้าใจกันมาแต่ก่อน หน้าที่ของข้าพเจ้าในปัจจุบันนั้น ก็คือทำอะไรก็ตามที่เป็นประโยชน์ถ้าถามว่า ข้าพเจ้ามีแผนการอะไรบ้างในอนาคต คำตอบก็คือ ไม่มี เราไม่ทราบว่าอะไรจะเกิดขึ้นในภายภาคหน้า แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม เราก็จะเลือกทำแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เพียงพอแล้วสำหรับเรา"

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน
เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของปวงชนชาวไทยตลอดไป