Log in or Sign up

เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

Discussion in 'ประสบการณ์ เรื่องเล่า' started by พี เสาวภา, Apr 7, 2008.

Tags: Edit

Page 2192 of 3281

rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
เมืองสมุทร said: ↑

ส่วนของป๋ากิ๊ต กริ๊บ เลยนะครับ

เส้นที่หัวไหล่เห็นชัดแจ๋ว
Click to expand...

เมืองสมุทร said: ↑

ของผมก็มีสมเด็จปลวกมานำเสนอครับ แห่ะๆๆ

ตามด้วยเหรียญ วัดบางพูดครับ

สุดท้ายเมืองไทย เมืองเกษตรกรรม ต้องมีนี่ครับ ควาย(ธนู) แห่ะๆๆ ของพ่อท่านจันทร์ วัดทุ่งเฟื้อครับ

Click to expand...
rungaran, Nov 19, 2012

#43821
- ถูกใจ x 5
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
JLB said: ↑

แหวกม่านองค์นี้สวยนะครับ คุณ romegat
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43822
- ถูกใจ x 3
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
ไม่เกิด said: ↑

มีข้อความดีๆมาให้เพื่อนๆสมาชิกได้อ่านกันครับ....

สิ่งที่เรามักจะนึกเสียใจก่อนเสียชีวิต
โดย : รศ.ดร.พสุ เดชะรินทร์
โดยนักเขียนผู้นี้เคยทำงานดูแลผู้ป่วยที่รู้ตัวว่าจะเสียชีวิต
และกลับไปอยู่ที่บ้านเพื่อรอวันตาย โดยเธอจะอยู่กับผู้ป่วยเหล่านี้
ในช่วงสามถึงสิบสองสัปดาห์สุดท้ายก่อนที่ผู้ป่วยจะเสียชีวิต
โดยในช่วงเวลาดังกล่าว เธอได้มีโอกาสพูดคุย
และรับฟังความในใจของผู้ป่วยเหล่านี้
เมื่อถามถึงสิ่งที่เสียใจหรือสิ่งใดๆ
ก็ตามที่ถ้าทำได้อยากจะย้อนอดีตไปเปลี่ยนแปลงนั้น
เธอพบว่ามีอยู่ห้าประเด็นที่มักจะพบในผู้ป่วยที่กำลังใกล้เสียชีวิตเป็นส่วนใหญ่ครับ

ประเด็นแรก คือ
ผู้ป่วยเหล่านี้อยากจะมีความกล้าที่จะใช้ชีวิตตามแบบที่ตนเองอยากหรือต้องการจะเป็น
ไม่ใช่ดำรงชีวิตตามความต้องการหรือความคาดหวังของผู้อื่น
ซึ่งพบว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้ป่วยอยากจะเปลี่ยนแปลงมากที่สุดครับ
เนื่อง จากเมื่อผู้ป่วยพบว่าชีวิตตนเองกำลังจะสูญเสียไป
และมีโอกาสมองย้อนกลับไปในอดีตนั้น
จะพบว่ามีความฝันหลายๆอย่างที่ยังไม่ได้เริ่มต้นทำหรือยังไม่บรรลุ
และเมื่อใกล้จะเสียชีวิตก็จะพบว่าความฝันของตนเองนั้นจะไม่มีวันบรรลุ
และส่วนใหญ่ก็มักจะมานั่งนึกเสียใจ
เพราะสาเหตุที่ไม่สามารถทำตามความฝันได้นั้น
เป็นเพราะตัวเองเลือกที่จะไม่ทำเอง
ตัวเองเลือกที่จะทำตามสิ่งที่ผู้อื่นขีดเส้นทางให้เดิน
ถือเป็นบทเรียนที่สำคัญสำหรับทุกๆ ท่านนะครับ ที่ในช่วงชีวิตหนึ่ง
ถ้ามีโอกาสและเลือกได้ก็ควรจะเดินตามความฝันของตัวท่านเอง
เพราะคนเราหนีไม่พ้น เกิด แก่ เจ็บ ตาย
และเมื่อวันนั้นมาถึง
เราก็คงจะไม่มีแรงที่จะเดินตามความฝันที่เราต้องการแล้ว
การมีสุขภาพที่ดีจะช่วยทำให้ท่านเดินตามความฝันได้
แต่เมื่อใดก็ตามที่สุขภาพท่านเริ่มแย่แล้ว
อิสระในการเดินตามฝันก็ท่านก็จะลดน้อยลง

ประเด็นที่สอง คือ ผู้ป่วยใกล้เสียชีวิตเหล่านั้น
คิดเสียใจว่าในอดีตจะไม่ได้ทำงานหนักเหมือนที่ผ่านมา
ซึ่งเหตุการณ์นี้ มักจะเกิดขึ้นกับผู้ป่วยชายเกือบทุกคนเลยครับ
คุณผู้ชายเหล่านี้มักจะเสียใจว่าในอดีตที่ผ่านมา
ไม่ค่อยได้มีเวลาในการดูแลลูก
ๆ ของตนเท่าที่ควร
รวมทั้งไม่ได้อยู่เป็นคู่ทุกข์คู่ยากภรรยาเท่าที่ควร
ผู้ป่วยที่เป็นชายเกือบทุกคนจะรู้สึกเสียดายว่าในอดีตใช้
และให้เวลากับงานมากเกินไป
ข้อสังเกตนี้ก็น่าคิดนะครับ
ว่าในปัจจุบันเราให้ความสำคัญกับการทำงานมากเกินไปหรือไม่
เราต้องการแสวงหารายได้ ชื่อเสียง
เกียรติยศมากเกินไปหรือไม่
สุดท้ายเมื่อเราใกล้ตายเราจะสำนึกเสียใจว่าเราได้พลาดโอกาสดีๆ
ในชีวิตที่ไม่มีวันหวนกลับมาหรือไม่
การมีรายได้ที่พอเพียงอาจจะเป็นทางออกสำหรับทุกท่านนะครับ
อีกทั้งการมีที่ว่างในตารางเวลาและชีวิต
ที่ไม่ใช่เรื่องของการทำงานเพียงอย่างเดียว จะทำให้เรามีความสุขขึ้น
และเมื่อเราใกล้เสียชีวิต จะไม่มานั่งย้อนนึกเสียใจในสิ่งที่เราพลาดไป

ประเด็นที่สาม คือ
ผู้ป่วยอยากจะกล้าที่จะแสดงอารมณ์และความรู้สึกที่แท้จริงของตน
เนื่องจากคนจำนวนมากจะปิดกั้นอารมณ์และความรู้สึกที่แท้จริงของตน
เพื่อให้สามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างสงบและสันติ
ทำให้สุดท้ายแต่ละคนรู้สึกว่าอารมณ์ของตนเองถูกเก็บกด
และไม่สามารถเป็นตัวตนที่แท้จริง

ประเด็นที่สี่ คือ
ผู้ป่วยที่ใกล้เสียชีวิตนั้น มักจะเสียใจที่ไม่ได้ติดต่อเพื่อนฝูงเก่าๆ
เนื่องจากเรามักจะไม่ค่อยเห็นถึงคุณค่าของเพื่อนเก่าๆ
จนกระทั่งใกล้เสียชีวิต
คนจำนวนมากจะมัวแต่ยุ่งและวุ่นวายกับชีวิตประจำวัน
จนละเลยต่อความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนฝูง
ทำให้เรามักจะไม่ค่อยให้ความสัมพันธ์กับเพื่อนฝูงต่างๆ
จนกระทั่งใกล้จะเสียชีวิต ก็จะเริ่มนึกถึงเพื่อนฝูงขึ้นมา
ดูเหมือนว่าเมื่อคนใกล้จะเสียชีวิต
เกียรติยศ เงินทอง หรือสถานะทางสังคมต่างๆ
กลับดูไปจะด้อยหรือไร้ความหมายนะครับ
สุดท้ายดูเหมือนว่า เรื่องของความรัก
ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลจะกลายเป็นสิ่งที่ผู้ป่วยที่กำลังใกล้ตายนึกถึง

ประเด็นสุดท้าย
ซึ่งค่อนข้างน่าแปลกใจ คือ
ผู้ป่วยเหล่านี้กลับสำนึกเสียใจว่าไม่ได้ทำให้ชีวิตที่ผ่านมาของตนเองมีความสุขเท่าที่ควร
ผู้ป่วยหลายคนจะไม่เคยนึกถึงมาก่อนนะครับว่าตนเองสามารถที่จะเลือกที่จะทำให้ชีวิตมีความสุขได้
คนจำนวนมากเลือกที่จะอยู่และปฏิบัติในสิ่งที่คุ้นเคย
ความกลัวต่อการเปลี่ยนแปลง
ทำให้คนเรามักจะหลอกตนเองว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่นั้นมีความสุข
ซึ่งจริงๆ แล้วกลับไม่ใช้

ท่านผู้อ่านจะเห็นได้นะครับว่าเมื่อคนเราใกล้จะตายนั้น
เรามักจะนึกย้อนกลับไปถึงอดีต
และเริ่มสำนึกเสียใจในสิ่งที่ได้ทำหรือไม่ได้ทำมาในอดีต
และเราจะพบว่าเมื่อเราใกล้ตายแล้ว
เงินทอง ชื่อเสียง สถานะ เกียรติยศต่างๆ
กลับไม่มีความหมาย
สิ่งที่มีความหมายเมื่อใกล้ตาย
คือ เรื่องของความรักและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล
ซึ่งหลายครั้งกลับกลายเป็นสิ่งที่เราละเลยหรือไม่สนใจในขณะที่เรามีชีวิตอยู่

นอกจากนี้ เมื่อใกล้ตาย
คนเราจะพบว่าชีวิตในอดีตที่ผ่านมานั้นเรามีสิทธิที่จะเลือก
แต่เราดันเลือกในสิ่งที่ไม่ได้ทำให้เรามีความสุข
หรือเลือกในสิ่งที่ทำให้เราต้องมาย้อนสำนึกเสียใจเมื่อเราใกล้ตาย
ดังนั้น ในขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่และยังแข็งแรง
เราจะต้องเลือกอย่างมีสติ
เลือกอย่างฉลาด
เลือกในสิ่งที่ถูก
และเลือกในสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขนะครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

เรื่องนี้ดีมากเลยครับ

เหมือนชีวิตคนบางคน

อย่าทำงานหนักน่ะครับ เอาใจใส่ พ่อ แม่ ลูก เมีย และคนที่ท่านรักไว้ให้มากจะดีกว่า

ตอนมีงานทุกคนจะมองข้าม มัวแต่ทำงานหาเงิน

แต่จุดจบ ไคล์แมกซ์ ของชีวิต ไม่ใช่ตรงนั้น กับเป็นคนที่ท่านรัก มัวแต่ทำงาน เลยรักเขาไม่มากพอ

ตัดสินใจอะไร ให้รักตัวเองมาก่อน และครอบครัว

อย่าตัดสินใจใหใครนอกจากนั้น

ผมเตือนท่านน่ะครับ
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43823
- ถูกใจ x 5
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
ไม่เกิด said: ↑

มีข้อความดีๆมาให้เพื่อนสมาชิกได้อ่านกันครับ....

ฉันเกิดในหมู่บ้านบนภูเขาที่ห่างไกลผู้คน

แต่ละวันพ่อแม่ของฉันต้องพรวนดินในไร่ท่ามกลางแดดที่ร้อนระอุ

ฉันมีน้องชายอยู่หนึ่งคน อายุน้อยกว่าฉัน 3 ปี

วันหนึ่งฉันขโมยเงินของพ่อเพื่อไปซื้อผ้าเช็ดหน้าที่เพื่อนๆ ของฉันมีกัน

จากนั้นพ่อก็รู้เรื่อง

พ่อให้ฉันกับน้องคุกเข่าหันหน้าเข้าหากำแพง

โดยที่ในมือพ่อมีก้านไม่ไผ่อยู่หนึ่งก้าน

"ใครขโมยเงินไป" พ่อตวาด

ฉันกลัวมาก ไม่กล้าพูดอะไรออกไป น้องชายฉันก็เช่นกัน

พ่อจึงเอ่ยขึ้นว่า

"ก็ได้ ในเมื่อไม่มีคนรับสารภาพก็ต้องโดนลงโทษทั้งคู่นั่นล่ะ"

พ่อชูก้านไม้ไผ่ในมือขึ้น

ทันใดนั้น น้องชายของฉันก็ลุกขึ้นคว้าข้อมือของพ่อไว้....แล้วพูดว่า

"ผมขโมยเองครับ"

ก้านไม้ไผ่ก้านนั้นได้กระหน่ำลงบนหลังของน้องของฉันอย่างต่อเนื่อง

พ่อโกรธมาก พ่อตีน้องของฉันไม่หยุด

จนพ่อหอบด้วยความเหนื่อย

พ่อนั่งลงบนเก้าอี้

และด่าว่าน้องชายของฉัน

" ของคนในบ้านแกเอง แกยังขโมยได้ต่อไปแกจะทำชั่วอะไรอีก

แกน่าจะโดนตีให้ตาย ไอ้หัวขโมย"

คืนนั้น ฉันกับแม่กอดน้องชายของฉันไว้

หลังของน้องมีแผลเต็มไปหมด

แต่เขาไม่ได้ร้องไห้แม้แต่น้อย

กลางดึกคืนนั้น ฉันนอนร้องไห้เสียงดัง และนานมาก

น้องเอามือเล็กๆ ของเขามาปิดปากฉันไว้ แล้วพูดว่า

" พี่ครับ ไม่ต้องร้องไห้นะมันผ่านไปแล้ว"

ยังไงฉันก็อดที่จะเกลียดตัวเองไม่ได้

ที่ไม่มีความกล้าจะบอกความจริงกับพ่อ

หลายปีผ่านไป

แต่เหมือนกับว่าเหตุการณ์มันเพิ่งเกิดเมื่อวานนี้เอง

ฉันไม่อาจลืมคำพูดของน้องชายตอนที่เขาปกป้องฉันได้เลย

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 8ปี ส่วนฉันอายุ 11ปี
เมื่อตอนที่น้องชายของฉันใกล้จบ ม.ต้น

เขาได้รับการตอบรับจากโรงเรียน

ม.ปลาย ว่าเขาสอบได้ ในขณะที่ฉันซึ่งใกล้จบ ม.ปลาย

ก็ได้รับการตอบรับจากมหาวิทยาลัยของจังหวัดเช่นกัน

คืนนั้น พ่อได้นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่สวนหลังบ้าน

ฉันแอบได้ยินพ่อพูดว่า

" ลูกเราทั้งคู่เรียนดีเรียนดีมากนะ"

แม่ซึ่งนั่งเช็ดน้ำตาอยู่ข้างๆ พ่อ ได้พูดว่า

"แล้วเราจะส่งเสียลูกทั้งคู่ได้อย่างไรในเมื่อเราก็ไม่ค่อยมีเงิน"

ทันใดนั้น น้องชายของฉันได้เดินเข้าไปหาพ่อ แล้วพูดว่า

" ผมไม่ต้องการเรียนต่อผมอ่านหนังสือมามากพอแล้ว"

พ่อเหวี่ยงมือตบลงที่แก้มของน้องของฉันฉาดใหญ่

"ทำไมถึงคิดโง่ๆ อย่างนี้

ต่อให้พ่อต้องไปเป็นขอทานข้างถนน

พ่อก็จะส่งแกทั้งคู่เรียนจนจบให้ได้"

คืนนั้นทั้งคืน พ่อได้เดินไปตามบ้านต่างๆ

ทั่วทั้งหมู่บ้าน....เพื่อขอยืมเงิน

ฉันค่อยๆ เอามือประคบแก้มบวมๆ

ของน้องชายเบาๆ และคิดว่า

" ต้องให้น้องได้เรียนต่อไม่เช่นนั้นเขาคงไม่อาจหลุดพ้นชีวิตลำบากเช่นนี้ไปได้"

แต่ในขณะเดียวกัน

ฉันก็ไม่อาจล้มเลิกความคิดอยากจะเรียนต่อไปได้

ใครจะรู้ได้ .......
วันต่อมาในตอนเช้ามืด

น้องชายของฉันได้ออกจากบ้านไปพร้อมทั้งเสื้อผ้าติดตัวเพียงไม่กี่ชิ้น

และถั่วเพียงเล็กน้อยเพื่อประทังความหิว

ก่อนไปเขาได้ทิ้งข้อความไว้ใต้หมอนของฉัน

ขณะฉันกำลังหลับ

" พี่ครับ การจะเข้ามหาวิทยาลัยได้ ไม่ใช่ง่ายๆ นะ ....

ผมจะไปหางานทำ...แล้วจะส่งเงินมาให้พี่"

ฉันนั่งอยู่บนเตียง

อ่านข้อความของน้องชายด้วยน้ำตานองหน้า .......

ฉันร้องไห้จนเสียงแหบแห้งไป

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 17ปี ส่วนฉันอายุ 20ปี .....

ด้วยเงินที่พ่อยืมมาจากคนในหมู่บ้าน

รวมกับเงินที่น้องชายของฉันได้รับเป็นค่าจ้างมาจากการทำงานเป็น

กรรมกรแบกหามที่ไซท์ก่อสร้างท่าเรือ .......

ฉันจึงสามารถเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้จนถึงปี 3

วันหนึ่งขณะที่ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ในห้องพัก

เพื่อนร่วมห้องของฉันได้เข้ามาบอกว่า

"มีชาวบ้านมาหาเธอ...อยู่ข้างนอกแน่ะ"

ทำไมชาวบ้านถึงมาหาฉันล่ะ ???

ฉันเดินออกไปแล้วมองเห็นน้องชายของฉันยืนอยู่

ตัวของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่นปูนและทรายจากงานก่อสร้าง
...

ฉันถามเขาว่า

"ทำไมไม่บอกเพื่อนพี่ไปว่าเป็นน้องชายพี่ล่ะ"

น้องชายของฉันตอบยิ้มๆ ว่า

"ก็ดูผมสิสกปรกมอมแมมออกอย่างนี้...ขืนบอกว่าเป็นน้องพี่ เพื่อนๆ

ก้อได้หัวเราะเยาะพี่กันพอดี"

ฉันค่อยๆ เอื้อมมืออันสั่นเทาไปปัดฝุ่นให้น้อง

และพยายามพูดด้วยเสียงเครือๆในลำคอ

" พี่ไม่สนใจว่าใครจะพูดยังไง

เธอเป็นน้องของพี่ ไม่ว่าเธอจะดูเป็นอย่างไรก็ตาม"

จากนั้น น้องของฉันได้ล้วงบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง

เป็นกิ๊บหนีบผมรูปผีเสื้อ . เขาติดกิ๊บให้ฉัน

แล้วพูดว่า

"ผมเห็นสาวๆ ในเมืองเค้าติดกัน ผมเลยอยากให้พี่ติดบ้าง"

ฉันหมดเรี่ยวแรงลงในทันใด

ดึงน้องชายเข้ามาสวมกอดและร้องไห้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเวลานาน

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 20 ปี ส่วนฉันอายุ 23 ปี .

วันที่ฉันพาแฟนหนุ่มของฉันมาที่บ้านเป็นครั้งแรก

ฉันสังเกตเห็นว่า

หน้าต่างบ้านที่เคยแตกไป ได้ถูกซ่อมเรียบร้อยแล้ว

เมื่อเข้าไปในบ้านก็เห็นว่าบ้านสะอาดขึ้นมาก

หลังจากที่แฟนของฉันกลับไป ฉันพูดกับแม่ว่า

"แม่ไม่ต้องเสียเงินเพื่อทำความสะอาดบ้านกับซ่อมกระจก

เพียงเพราะหนูจะพาแฟนมาที่บ้านหรอกนะคะ"

แม่ยิ้ม แล้วพูดว่า

" แม่ไม่ได้จ้างหรอก...น้องชายลูกต่างหาก

วันนี้เค้าขอเลิกงานเร็วเพื่อกลับมาทำความสะอาดบ้าน

ลูกยังไม่เห็นมือน้องหรอกเหรอ

น้องโดนกระจกบาดตอนกำลังเปลี่ยนกระจกบานใหม่น่ะ"

ฉันรีบเข้าไปหาน้องที่ห้องนอนของเขา

ฉันรู้สึกเหมือนถูกเข็มนับร้อยเล่มทิ่มลงกลางใจเมื่อได้เห็นบาดแผลบนมือ

ฉันจับมือน้องเอาไว้อย่างเบามือที่สุด "เจ็บมากไหม"

ฉันถาม

"ไม่เจ็บสักหน่อย พี่ก็รู้นี่ผมทำงานก่อสร้างนะ วันๆ

มีหินตกมาใส่เท้าผมเต็มไปหมด

แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมคิดเลิกทำงานหรอกนะ

และ..."

น้องชายของฉันยังพูดไม่จบประโยค แต่ก็ต้องหยุดพูด

เพราะฉันหันหน้าหนีเขา

น้ำตาไหลอาบหน้าของฉันอีกครั้ง

"เพราะพี่เป็นพี่สาวของผมนี่ครับ"

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 23 ปี ส่วนฉันอายุ 26 ปี...

หลังจากนั้น ฉันก็ได้แต่งงานและย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง

หลายครั้งที่สามีของฉันชักชวนให้พ่อแม่ของฉันย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองด้วยกัน...

แต่ท่านทั้งสองก็ปฏิเสธ

ท่านบอกว่า ท่านเคยย้ายออกจากหมู่บ้านครั้งหนึ่ง

แต่เมื่อออกไปแล้ว

ท่านไม่รู้จะทำอะไรดี

จึงได้ย้ายกลับเข้ามาใช้ชีวิตในหมู่บ้านตามเดิม

น้องชายของฉันก็ไม่เห็นด้วยกับการที่จะให้เขาและพ่อแม่ย้ายออกไป ...

เขาบอกกับฉันว่า

"พี่คอยอยู่ดูแลพ่อและแม่ของสามีพี่ทางนั้นเถอะผมจะดูแลพ่อและแม่ทางนี้เอง"

สามีฉันได้ขึ้นเป็นประธานของบริษัทของ ครอบครัว

เราทั้งคู่อยากให้น้องชายของฉันเข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการบริษัท
...
แต่น้องชายของฉันก็ไม่รับตำแหน่งนี้

เขาขอเข้าทำงานในตำแหน่งพนักงานธรรมดา

วันหนึ่ง น้องชายของฉันต้องปีนบันไดขึ้นไปซ่อมสายเคเบิล

และตกลงมาเพราะโดนไฟดูด

เขาถูกรีบหามส่งโรงพยาบาล

ฉันและสามีรีบไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล

น้องชายของฉันขาหักต้องเข้าเฝือกที่ขา

... ฉันโกรธมาก จึงตวาดน้องไปว่า

" ทำไมถึงไม่ยอมรับตำแหน่งผู้จัดการ หา!!!

ถ้าเป็นผู้จัดการก็จะได้ไม่ต้องมาทำงานเสี่ยงๆอย่างนี้

ดูตัวเองซิ...เจ็บเจียนตายอยู่แล้ว ทำไมถึงไม่ยอมฟังพี่บ้าง"

คำตอบจากปากน้องของฉันรวมถึงสีหน้าเคร่งเครียด

ยังยืนยันความคิดเดิมของเขา

"พี่ลองคิดถึงพี่เขยสิครับ พี่เขยเพิ่งจะได้เป็นประธาน

ส่วนผมมันการศึกษาต่ำถ้าผมได้เป็นผู้จัดการ

คงจะมีเสียงนินทาว่าร้ายเต็มไปหมด"

น้ำตาปริ่มดวงตาของฉันรวมทั้งสามีของฉันด้วย .....

ฉันบอกกับน้องว่า

"แต่ที่เธอไม่ได้เรียนต่อก็เพราะพี่..."

"ทำไมต้องพูดถึงเรื่องที่ผ่านไปแล้วด้วยล่ะครับ"

น้องชายของฉันจับมือฉันไว้

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 26 ปี ส่วนฉันอายุ 29 ปี...

เมื่อน้องชายของฉันอายุได้ 30 ปี

เขาได้แต่งงานกับผู้หญิงในที่ทำงานที่เดียวกัน

ในงานแต่งงาน ประธานในงานได้ถามน้องชายของฉันว่า

" ใครคือคนที่คุณรักที่สุดในชีวิตนี้"

น้องชายของฉันตอบอย่างไม่ลังเล "พี่สาวของผมครับ" .....

และเขาก็เล่าเรื่องราวที่แม้แต่ฉันยังจำไม่ได้

"ตอนผมอยู่โรงเรียนประถม โรงเรียนอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง

เราสองคนพี่น้องต้องใช้เวลาถึง 2ชม.

เพื่อเดินไปเรียน...และเดินกลับบ้าน

วันหนึ่งในวันที่หิมะตกหนักผมทำถุงมือหายไปข้างหนึ่ง

พี่สาวผมจึงได้ให้ถุงมือของเธอข้างหนึ่ง

และเธอก็ใส่ถุงมือเพียงข้างเดียวเดินเป็นระยะทางไกล

เมื่อเรากลับถึงบ้านมือเธอบวมแดงเพราะอากาศหนาว

เธอไม่สามารถจับช้อนทานข้าวได้ด้วยซ้ำ .......นับจากวันนั้น

ผมสาบานกับตัวเอง

ว่าตลอดชีวิตของผม ผมจะดูแลพี่สาวของผมให้ดี

และจะทำดีกับเธอ"

เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่ว

สายตาทุกคู่ของแขกเหรื่อหันมาจับจ้องที่ฉัน

คำพูดจากปากฉันออกมาอย่างยากลำบาก .......

"ในโลกใบนี้คนเดียวที่ฉันรู้สึกขอบคุณที่สุด คือน้องชายของฉันค่ะ"

ในวาระที่มีความสุขที่สุดเช่นนี้

น้ำตาได้รินไหลออกมาจากสองตาของฉันอีกครั้ง...

จงรัก และห่วงใยคนที่คุณรักในทุกๆ

วันในชีวิตของคุณและเขา

คุณอาจจะคิดว่าสิ่งที่คุณทำให้ใครสักคนเป็นเพียงสิ่งเล็กๆน้อยๆ

แต่สำหรับคนคนนั้นอาจจะมีความหมายมากอย่างคาดไม่ถึง

.. ไม่ว่าเขาคนนั้นจะคือ

พ่อ แม่ พี่ น้อง ญาติ คนรัก เพื่อน

หรือแม้คนที่คุณไม่รู้จัก ก็ตาม

จบบริบูรณ์....
ปล.ปัจจุบันผู้เป็นพี่สาวอายุ 86 ปีตำรงตำแหน่งเป็นผู้บริหารใหญ่บริษัทฮุนไดและในเครือกว่า 20 บริษัท

น้องชายอายุ 83 ปีเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทเล็กๆ ที่มีชื่อเป็นภาษาเกาหลีว่า

" ซัมซุง"
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43824
- ถูกใจ x 6
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
ไม่เกิด said: ↑

ก่อนที่คุณลูกจะขอใช้คอมต่อ ขอลงข้อความดีๆมาให้อ่านกันครับ....

บทความที่นำมาเสนอจากหนังสือเรื่อง Don't Sweat the Small Stuff แต่งโดย
Richard Carlson
ผู้แต่งเชื่อว่านิสัยเกิดจากการกระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งครั้งแล้วครั้งเล่า
นิสัยเหล่านี้จะเกิดขึ้นเองตามสภาวะธรรมชาติและเกิดขึ้นบ่อยครั้งเสียจนเราไม่รู้สึกว่าเป็นสิ่งผิดปกติหรือเป็นสิ่งที่ต้องแก้ไข
แต่หารู้ไม่ว่านิสัยที่ไม่ดีของเราเหล่านี้จะเป็นตัวบั่นทอนพลังชีวิต
ทำให้เราหมดกำลังใจ และทำให้เราเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย ดังนั้น
ผู้แต่งจึงชี้ให้เห็นถึงนิสัยที่ไม่ดีและมิจฉาทิฏฐิที่ควรแก้ไข ดังนี้

1. ความคิดที่ว่าเมื่อประสบปัญหาต้องรีบแก้ไขทันที
ในช่วงที่ประสบปัญหาจิตใจจะวกวนสับสน เครียด อึดอัด มึนงง
เศร้าสลดหดหู่ไม่ควรที่จะขบคิดแก้ไขปัญหาใด ๆ เพราะยิ่งคิดยิ่งมึนงง
มองไม่เห็นทางออก หรือถ้าคิดออกความคิดที่ได้ก็ไม่เฉียบคม
วิธีแก้ หยุดคิด ทำใจให้สบาย ๆ ปล่อยวาง เมื่อจิตใจสงบจึงค่อยเริ่มแก้ไขปัญหา
แก้ไขปัญหาที่พอจะแก้ไขได้ก่อน
ปัญหาที่รุนแรงและเรื้อรังยากที่จะแก้ไขได้โดยทันที ก็ให้ค่อย ๆ
แก้ไขไปทีละเปลาะสองเปลาะ เมื่อปัญหาลดน้อยลงจะทำให้เรามีกำลังใจมากขึ้น
ปัญหาที่ยากย่อมต้องใช้เวลา ความพยายาม ความอดทน และความต่อเนื่องเป็นธรรมดา

จงยอมรับความเป็นจริงทั้งหมดที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าเรา
คิดถึงเหตุการณ์ที่ร้ายแรงที่สุดที่อาจจะเกิดขึ้น(Worst case scenario)
แล้วทำใจยอมรับให้ได้ เมื่อนั้นจิตใจจะสงบ
และในความเป็นจริงมันอาจจะไม่เลวร้ายอย่างที่เราคิดไว้ก็ได้
จะทำให้เรายิ่งมีกำลังใจที่จะขบคิดแก้ไขปัญหาต่อไป

2. หงุดหงิดรำคาญใจ ทุกสิ่งทุกอย่างขัดหูขัดตาไปหมด ไม่ได้ดั่งใจเอาเสียเลย
บุคคลที่มีความคิดประเภทนี้จะมีจิตใจคับแคบ ไม่รู้จักให้อภัยผู้อื่น
เอาตนเองเป็นที่ตั้ง ชี้ถูกชี้ผิดอยู่ตลอดเวลา
นิดหนึ่งก็ไม่ได้นิดหนึ่งก็ไม่ยอม จิตใจร้อนรุ่ม หาความสุขไม่ได้
ไม่มีใครอยากเข้าใกล้หรืออยากทำงานด้วย มีศัตรูเต็มไปหมด
สุขภาพเสื่อมโทรมโรคภัยรุมเร้าเพราะมีความเครียดอยู่ตลอดเวลา
วิธีแก้รู้จักปล่อยวางเสียบ้าง ในโลกนี้ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ
ไม่มีใครสามารถทำตามใจเราได้ทุกอย่าง
ทำอะไรก็ตามให้อยู่ในระดับกลาง ๆ พอดี ๆ ไม่ต้องสมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่าง
พูดจาให้นุ่มนวลอ่อนหวาน สบาย ๆ ไม่ต้องเอาเป็นเอาตาย
เอาจริงเอาจังไปเสียทุกเรื่อง

3. บ้างาน คิดว่าตนเองมีงานล้นมือ
ทุกอย่างมีแต่ความรีบเร่งจนไม่มีเวลาเป็นของตัวเอง
คนที่รีบเร่งทำงานหลาย ๆ อย่างแต่ทำไม่เสร็จซักอย่าง งานส่วนใหญ่มักจะไม่มีสาระ
ไม่สำคัญ ไม่ได้ทำให้ชีวิตดีขึ้นเพราะการรีบเร่งทำงานอยู่ตลอดเวลาจิตจะไม่ว่าง
กิริยาจะร้อนรน ขาดสติสัมปชัญญะ
ขาดความระมัดระวังทำให้ไม่รู้ตัวว่าตนกำลังทำสิ่งที่ไร้สาระอยู่
เมื่อพลังงานส่วนใหญ่สูญเสียไปกับการทำเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ
งานที่ออกมาก็ไม่มีประสิทธิภาพ
เมื่อโดนตำหนิก็เกิดความเครียดทำให้ต้องรีบสร้างผลงานมากขึ้นเพื่อชดเชยความผิด
แต่ยิ่งรีบก็ยิ่งผิด วนเวียนเป็นวงจรอุบาทว์ไม่มีที่สิ้นสุด

วิธีแก้เลือกทำในสิ่งที่สอดคล้องกับเป้าหมายในชีวิตถามตนเองว่าสิ่งที่กำลังทำ
กำลังพูด และกำลังคิดอยู่นี้จะทำให้เรามีความสุขขึ้น เป็นคนดีมากขึ้น
มีสติปัญญามากขึ้น และมีเงินทองมากขึ้นหรือไม่ ถ้าไม่ก็ให้ตัดทิ้งเสียเช่น
การนินทาว่าร้ายเจ้านาย เป็นต้น ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด เพราะสิ่งต่าง ๆ
ที่ทำในปัจจุบันจะส่งผลไปยังอนาคตอย่างแน่นอน ให้บอกตนเองเสมอว่า
ในโลกนี้มีงานต่าง ๆ อีกมากมายทำเท่าไรก็ทำไม่หมดหรอก
ทำแต่สิ่งที่สำคัญเท่านั้นก็พอ ให้ตระหนักถึงสัจธรรมที่ว่า
ถึงแม้ว่าเราจะจากโลกนี้ไป โลกมันก็ยังคงดำเนินต่อไปได้โดยไม่ต้องมีตัวเรา
อย่าสำคัญตัวเองมากนัก หยุดทำงานทุกอย่าง นั่งสงบนิ่งดูลมหายใจ (อาณาปาณสติ)
สัก 15 นาที เจริญมรณานุสติโดยการคิดว่าถ้าจะต้องตายในอีก 7 วันข้างหน้า
เราอยากทำสิ่งใดมากที่สุด
(แต่วิธีนี้ไม่เหมาะกับบุคคลที่เป็นโทสะจริตเพราะมีมรณานุสติเป็นอารมณ์อยู่แล้ว)

4. คิดเอาตนเองเป็นใหญ่และคิดอาฆาตแค้นพยาบาทคนอยู่ตลอดเวลา
ความคิดนี้เป็นความคิดในแง่ลบ (Negative thinking) ซึ่งเป็นตัวบั่นทอนพลังชีวิต
ทำให้เราเป็นคนย้ำคิดย้ำทำและเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายโดยที่เราไม่รู้ตัว การกระทำ
คำพูดและแววตาจะแสดงออกมาด้วยความก้าวร้าวรุนแรง
วิธีแก้ให้ระมัดระวังความคิดในแง่ลบ
เมื่อมีความคิดเหล่านี้โผล่ขึ้นมาเองไม่ต้องสนใจ ไม่ต้องคิดต่อ
ให้เปลี่ยนเรื่องคิดทันที
ให้หันมาคิดในแง่บวกแทนซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่เกิดเองตามธรรมชาติจะต้องสร้างขึ้นมา
ทำใจยอมรับว่ามนุษย์ทุกคนเกิดมาพร้อมกับความคิดที่เป็นอกุศลเช่น ความอิจฉาริษยา
ความอาฆาตพยาบาท ความมีอัตตาตัวตน และความยึดมั่นถือมั่น เป็นต้น
ไม่มีใครหลีกเลี่ยงได้รวมทั้งตัวเราเอง ทุกคนเท่าเทียมกันหมด
เราจึงไม่มีสิทธิ์ที่จะไปตัดสินผู้อื่นว่าถูกหรือผิด
หากเรายอมรับความเป็นจริงในข้อนี้ได้
เราจะรู้จักให้อภัยผู้อื่นและให้อภัยตัวเอง รู้จักสำรวมคำพูดและการกระทำมากขึ้น
พยายามประคับประคองความคิดที่ดีให้อยู่นานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

5. คิดดูถูกผู้อื่น และชี้ถูกชี้ผิดอยู่ตลอดเวลา
ความคิดเหล่านี้จะทำให้เรามีจิตใจคับแคบ ไม่มีเมตตาต่อผู้อื่น
มีความเครียดเป็นอาจิณ วิธีแก้เอาใจเขามาใส่ใจเรา เลิกเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง
หัดเข้าใจความคิดและอารมณ์ของผู้อื่นว่าทำไมเขาถึงพูดหรือทำเช่นนั้น
และถ้าเราอยู่ในสถานการณ์เดียวกับเขา เราอาจจะทำแบบเดียวกับเขาก็ได้ เป็นต้น
ยอมรับว่าในโลกนี้ไม่มีใครที่คิดเหมือนกับเรา ดังนั้น
การมีความคิดที่ขัดแย้งกันย่อมเป็นเรื่องธรรมดา
ไม่มีใครถูกใครผิดหัดฟังมากกว่าพูด สักแต่รู้สักแต่เห็น
รับรู้ทุกอย่างแต่อย่าคิดต่อ
ไม่ต้องหาเหตุหาผลไปซะทุกเรื่องพิจารณาอารมณ์ของตนเองว่าในขณะนี้เราสุข ทุกข์
หรือเฉย ๆ เพื่อหยุดความคิดซึ่งป็นบ่อเกิดแห่งอัตตาตัวกูของกู

6. คิดเอาชนะผู้อื่น
การโต้เถียงเอาชนะผู้อื่นเพียงเพื่อพิสูจน์ว่าสิ่งที่เราคิดนั้นถูกต้องเป็นการสิ้นเปลืองพลังงานโดยใช้เหตุ
และยังเป็นการสร้างศัตรูโดยที่เราไม่รู้ตัว

วิธีแก้พูดเท่าที่จำเป็นพูดแต่สิ่งที่สร้างสรรค์และเป็นประโยชน์
รู้จักปล่อยวางเสียบ้าง หัดฟังมากกว่าพูด และเอาใจเขามาใส่ใจเรา
พยายามประคับประคองจิตใจให้ผ่องใสอยู่เสมอ
หลีกเลี่ยงการโต้เถียงให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้

7. คิดทวงบุญคุณจากผู้อื่น
การทวงบุญคุณจะทำให้จิตใจคับแคบ เต็มไปด้วยความอึดอัด ไม่พอใจ ลังเลสงสัย
จิตใจสกปรกขุ่นมัวเพราะเป็นการทำดีเพื่อหวังผลตอบแทน
วิธีแก้ ช่วยเหลือโดยไม่ต้องคำนึงถึงผู้ให้ในที่นี้คือตัวเรานั่นเอง
ควรให้เพราะอยากช่วยเหลือไม่ต้องมีตัวเขาเราท่าน
ช่วยเหลือโดยไม่ต้องคำนึงถึงผู้รับ
คนไหนพอช่วยได้ให้ช่วยไปเลยไม่ต้องจำกัดว่าช่วยเพราะเป็นญาติเรา
หรือช่วยเพราะเขาทำดีกับเรา เป็นต้น ช่วยแล้วหันหลังกลับ ไม่หวังผลตอบแทน

8. คิดกังวลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง
การคิดวิตกกังวลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึงจะทำให้จิตใจว้าวุ่น สับสน
เต็มไปด้วยความหวาดกลัว จิตใจล่องลอยไม่อยู่กับปัจจุบัน
วิธีแก้ รู้เนื้อรู้ตัวว่าตนเองกำลังทำอะไรอยู่ ทำแล้วเกิดผลอะไร
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด คิดโกรธเกลียดหมั่นไส้ผู้อื่น ความโกรธ เกลียด รำคาญ
และไม่ชอบหน้าบุคคลที่เคยทำให้เราเจ็บช้ำน้ำใจเป็นนิสัยที่เกิดได้กับมนุษย์ทุกคน
แต่เมื่อมีความคิดเหล่านี้ผุดขึ้นในจิตใจเราควรระมัดระวังไม่ให้แสดงออกมาทางสีหน้า
แววตา น้ำเสียง และการกระทำ นอกจากนั้น เราควรมองบุคคลเหล่านั้นในแง่บวกเช่น
คนที่ตำหนิติเตียนเรานั้นอาจจะกำลังสอนให้เรารู้จักทำงานให้เป็นระเบียบมากขึ้น
หรือคนนินทาว่าร้ายเรานั้นอาจจะกำลังสอนให้เรารู้จักวางตัว พูดเท่าที่จำเป็น
เพราะเขารู้เรื่องของเราหมดจึงเอาไปคุยกันจนสนุกปาก เป็นต้น

9. คิดน้อยใจในโชคชะตาของตนเอง
การคิดน้อยใจในชะตากรรมของตัวเองเช่น เกิดมายากจน รูปร่างไม่ดี หน้าตาไม่สวย
เรียนหนังสือไม่เก่ง หรือทำอะไรก็สู้เขาไม่ได้ เป็นต้น
การคิดเช่นนี้นอกจากจะเป็นการบั่นทอนกำลังใจตัวเองแล้วยังทำให้ชีวิตจมปลักไม่ก้าวหน้าไปไหน
เพราะมัวแต่ย้ำคิดย้ำทำแต่สิ่งเดิม ๆ

วิธีแก้ จงพอใจในสิ่งที่ตนมี และอย่าคิดเปรียบเทียบกับคนอื่น
ระลึกและจดจำในสิ่งดี ๆ ที่เราได้รับจากคนรอบข้าง
รู้จักและยอมรับตนเองทั้งจุดเด่นและจุดด้อย
พัฒนาและใช้จุดเด่นของเราให้เป็นประโยชน์และปรับปรุงจุดด้อยหรือหาสิ่งอื่นมาทดแทน
เรียนรู้จากประสบการณ์ต่าง ๆ ในชีวิต
ลืมอดีตที่ขมขื่นเพื่อทำปัจจุบันให้ดีที่สุด คิดในแง่บวก
และพยายามประคับประคองจิตใจให้ผ่องใสอยู่ตลอดเวลา

10. นิสัยมองโลกในแง่ร้ายและคิดว่ามนุษย์ทุกคนล้วนเห็นแก่ตัว
การคิดเช่นนี้จะยิ่งเป็นการตอกย้ำความคิดในแง่ลบให้มากขึ้นเป็นทวีคูณ
มองความจริงไม่ตรงตามความเป็นจริง ปัญหาเล็ก ๆ
ก็ตีโพยตีพายจนกลายเป็นเรื่องใหญ่โต จิตใจคับแคบ
หาความสุขไม่ได้เพราะจะคอยจับผิดผู้อื่นอยู่ตลอดเวลา
วิธีแก้คิดถึงประสบการณ์ดี ๆ ที่เราได้รับจากคนรอบข้างเช่น
คิดถึงบุคคลที่มีบุญคุณหรือมีน้ำใจกับเรา เป็นต้นพยายามมองโลกในแง่บวก
อย่าปล่อยให้จิตมันคิดเอง

11. คิดว่าโลกนี้มีแต่ปัญหาเต็มไปหมด แก้เท่าไรก็ไม่หมดเสียที
การคิดเช่นนี้นอกจากจะไม่ช่วยแก้ปัญหาแล้วรังแต่จะเป็นตัวบ่อนทำลายกำลังใจของเราเองเสียอีก
วิธีแก้ ให้มองปัญหาเสมือนด่านทดสอบความอดทน ตัวฝึกฝนทักษะในการแก้ปัญหา
และเป็นแหล่งปัญญาที่หาไม่ได้จากในหนังสือ
มองปัญหาในแง่บวกว่ามันอาจจะเป็นสัญญาณเตือนภัยล่วงหน้าก่อนที่ความหายนะจะเกิดขึ้นก็ได้
ปัญหาทำให้เราเห็นข้อบกพร่องที่เราอาจจะมองข้ามไป
มองปัญหาเป็นเรื่องธรรมชาติที่มนุษย์ทุกคนต้องประสบ อันไหนพอแก้ได้ก็ทำไปก่อน
คิดในแง่บวกและตั้งจิตว่าจะประคับประคองจิตใจให้ผ่องใสอยู่ตลอดเวลา

12. คิดว่าเราเก่งกว่าผู้อื่น ฉลาดกว่าผู้อื่น หรือร่ำรวยกว่าผู้อื่น
ความคิดเช่นนี้จะส่งผลให้พฤติกรรมที่แสดงออกมาเต็มไปด้วยความหยิ่งยะโสโอหัง
อวดดี ถือตัว มองผู้อื่นด้วยสายตาดูถูกดูแคลน วาจาจะรุนแรงและสามหาว
บุคคลรอบข้างจะรังเกียจ หมั่นไส้ และอิจฉาริษยา
ซึ่งเป็นการสร้างศัตรูโดยไม่รู้ตัว
วิธีแก้ ระมัดระวังคำพูด ความคิด และการกระทำ
ต้องมีสติรู้เนื้อรู้ตัวอยู่ตลอดเวลา หัดมองตัวเอง เลิกเปรียบเทียบกับผู้อื่น
อยากวิพากษ์วิจารณ์คนอื่น

13. การด่าทอ เหน็บแนม ประชดประชัน และวิพากษ์วิจารณ์
เป็นอกุศลวาจาที่สร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้กับผู้อื่น
ซึ่งเป็นการสร้างศัตรูโดยไม่ได้ตั้งใจ นอกจากนั้น
ความคิดเหล่านี้ยังเป็นที่มาของความโกรธ ความเกลียด
และความไม่ไว้เนื้อเชื่อใจมนุษย์อีกด้วย

วิธีแก้ คิดก่อนพูดและไม่ต้องพูดทุกอย่างที่เราคิด
ถ้าพูดแล้วไม่สร้างสรรค์นิ่งเสียจะดีกว่า เอาใจเขามาใส่ใจเรา
ในโลกนี้ไม่มีใครชอบถูกวิพากษ์วิจารณ์แม้แต่ตัวเราเอง
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43825
- ถูกใจ x 5
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1122620

เบี้ยพ่อทรง

มีอีก สามสิบกว่าตัว ยังไม่รวมปู่เล็ก พ่อแม้น พ่อดี แสนหก โชว์ทุกตัวต้องถึงปีหน้า เปลืองเว็บเขาอีก
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43826
- ถูกใจ x 4
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
ไม่เกิด said: ↑

เห็นข้อความเกี่ยวกับธรรมะ อ่านแล้วเข้าใจง่ายก็เลยนำมาให้อ่านกัน..... ( ถ้าปฎิบัติได้ก็จะดีเป็นอย่างยิ่ง )

ปุจฉา
อยากขอคำอธิบายเรื่อง
“สัพเพ ธัมมา นาลัง อะภินิเวสายะ”
ที่ท่านพุทธทาสกล่าวว่า
เป็นคำสอนระดับหัวใจสำคัญของพุทธศาสนา

วิสัชนา
ลองอ่านนิทานปรัชญาต่อไปนี้
บางทีอาจมีคำตอบที่ตรงกับใจของคุณก็เป็นได้
แม้จะเขียนไว้นานแล้ว
แต่เมื่อว่าโดยเนื้อหาสาระ
คิดว่าคงพอจะทำให้มองเห็นแก่นสาระสำคัญ
ของข้อความข้างต้นนั้นได้บ้าง

ถือ (ก็) หนัก วาง (ก็) เบา

เคยมีคนไปกราบทูลถามพระพุทธเจ้า
พระพุทธเจ้าพระองค์ให้เหลือเพียงสั้นๆ
ทว่า ครอบคลุมใจความทั้งหมดแห่งพระพุทธศาสนา

พระองค์ตรัสว่า หากจะให้สรุปเช่นนั้น
ก็ขอสรุปเช่นนั้นก็ขอสรุปว่า
ใจความแห่งคำสอนของพระองค์ขึ้นอยู่กับประโยคที่ว่า

“สัพเพ ธัมมานาลัง อะภินิเวสายะ
ใดใดในโลกอันบุคคลไม่ควรยึดติดถือมั่น”
ทำไมจึงไม่ควรยึดติดถือมั่น

เพราะที่ใดมีความถือมั่น ที่นั่นก็มีความทุกข์

ความทุกข์ขยายตัวตามระดับความเข้มข้นของความยึดติด

ยึดมาก ติดมาก จึงทุกข์น้อย

ไม่ยึด ไม่ติด จึงไม่ทุกข์

ความไม่ยึดติดถือมั่น กล่าวอีกอย่างหนึ่งว่า “ความปล่อยวาง”

ทำไมจึงต้องปล่อยวาง

เพราะทุกอย่าง “มีความว่าง” มาแต่เดิม

คนที่หลงกอด “ความว่าง”
โดยคิดว่าเป็น “ความมี” ทำไมจะไม่ทุกข์ ?

พระบวชใหม่รูปหนึ่ง
เดินบิณฑบาตผ่านชุมชนแห่งหนึ่งซึ่งมีผู้คนจอแจ

ขณะเดินสำรวมก้มหน้าแต่พอประมาณ
เพื่อเดินผ่านชุมชนไปอย่างช้าๆ นั้นเอง
จู่ๆ ก็มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งใส่สูท
ผูกเนคไท สวมแว่นตาดำเดินเข้ามาหาท่าน
พร้อมทั้งชี้หน้าด่าท่านอย่างสาดเสียเทเสีย

พระรูปตกตะลึง รีบเดินหนี

แต่แม้ท่านจะเดินหนีชายคนนั้นพ้นแล้ว
แต่เสียงด่าของเขายังคงก้อง
อยู่ในโสตประสาทของท่านอย่างชัดถ้อยชัดคำ

เมื่อกลับถึงวัด พลันที่คิดถึงเหตุการณ์
ที่ตนถูกชี้หน้าด่ากลางฝูงชน
พระหนุ่มก็รู้สึกโกรธจนหน้าแดงก่ำ
ยิ่งคิดต่อไปว่าชายคนนั้นมาชี้หน้าด่าตน
ซึ่งเป็นพระและตนเองก็จำได้ว่า
ตั้งแต่บวชเข้ามาในพระธรรมวินัย ก็ยังไม่เคยทำอะไรผิด

คิดมาถึงขั้นว่า ตนไม่ผิด
แต่ทำไมตนต้องถูกด่า ยิ่งเจ็บ ยิ่งแค้น
วันที่ท่านถูกด่ากลางชุมชนนั้นเป็นวันศุกร์
แต่ตกถึงเช้าวันจันทร์ท่านก็ยังไม่หายโกรธ

เช้าวันจันทร์นั้น พระบวชใหม่ประคองบาตร
เดินผ่านชุมชนนั้นเหมือนเดิม
ท่านพยายามสอดส่ายสายตามองหาชายคนเดิม
ตั้งใจว่าวันนี้จะต้องถามให้รู้เรื่อง
ว่าเหตุจึงมาชี้หน้าด่าตนเมื่อวันศุกร์ที่แล้ว

ยิ่งพยายามค้นหา กลับยิ่งไม่พอ
ท่านจึงเดินสำรวจรับอาหารบิณฑบาตต่อไป
จนได้อาหารเต็มบาตรแล้วจึงเดินกลับวัด

ระหว่างทางกลับวัด โดยไม่คาดฝัน
พระหนุ่มทอดสายตาไปพบกับชายคนหนึ่งสวมสูท ผูกเทคไท
ใส่แว่นตาดำ ท่านอุทานในใจว่า
“อ๋อ เจ้าคนนี้เองที่ด่าฉันเมื่อวันศุกร์”

ภาพที่เห็นก็คือ ชายแต่งตัวดีคนนั้น
นอนหลับหมดสติอยู่ข้างศาลเจ้าแห่งหนึ่ง
ข้างๆ ตัวเขามีขวดเหล้าล้มกลิ้งอยู่
พอท่านพยายามเดินเข้าไปมองใกล้ๆ
เขาจึงเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา
พอเห็นท่านเท่านั้นชายคนนั้นก็ร้องขึ้นมาว่า

“ขอเดชะ พระอาญาไม่พ้นกล้าฯ บัดนี้
พระองค์ทรงกลับมาครองอยุธยาอีกครั้งหนึ่งแล้วกระนั้นหรือ...”
ว่าแล้วก็ลุกขึ้นกำเฉิบๆ

พลันที่ท่านประเมินว่าชายแต่งตัวดี
คนที่ชี้หน้าด่าท่านเมื่อวันศุกร์ที่แล้ว
เป็นคนบ้าที่มาในร่างของคนแต่งตัวดีเท่านั้น

ความโกรธที่ก่อตัวเป็นเมฆดำทะมึน
อยู่ในใจของท่านมานานถึงสามวัน
ก็พลันอันตรธานไปอย่างง่ายดายชนิดไร้ร่องรอย

ทำไม
เราจึงปล่อยวางต่อคนบ้าได้ง่ายดายเหลือเกิน ?
แต่กับคนปกติ
ทำไม เราจึงมีความรู้สึกว่าต้องเอาเรื่องราวให้ถึงที่สุด ?
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43827
- ถูกใจ x 3
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1122010 View attachment 1122011 View attachment 1122012

หอยคงดวง

หอยตัวนี้ทันหลวงพ่อทรง เฉพาะหอยน่ะครับ พันธ์หอยไม่ทราบชื่อ แต่ไม่ใช่ หอยเบี้ย หรือ หอยจั่น
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43828
- ถูกใจ x 2
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1122016 View attachment 1122017 View attachment 1122019

เบี้ยพ่อคำ ทำให้แท้

เบี้ยดูเก่าจากในเน็ต เขาหลอกใส่กรอบไว้ ซ้ำก็ดูเกือบดี เลยวัดดวง ก็ถูกวัดไปตามระเบียบพวกหากินตามเน็ต

View attachment 1122018

แผ่นทองแดง ดูแย่ตอนส่องดีๆ เบี้ยทำให้สกปรกดูเก่าๆ

เจอเบี้ยประเภทนี้ระวังน่ะครับ
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43829
- ถูกใจ x 2
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322

JLB said: ↑

ขอถามเลียนแบบ
เบี้ย ลพ.กุ่ม มีพุทธคุณเด่นด้านไหนครับ
นอกจากการกัน และ แก้ ตาม พุทธคุณ เบี้ยแก้
มีแนว นะจังงัง งง งวย ด้วยไหมครับ เหมือนเหรียญ ของท่านน่ะครับ
Click to expand...

G.sis.t said: ↑

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง ครับ

ชอบเบีี้ยหลวงพ่อกุ่ม มากครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

น่าจะครับ ไปในด้านเสน่ห์เล่ห์กล
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43830
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1120833 View attachment 1120834 View attachment 1120835

เบี้ยพระเอก เบี้ยแสนหก พระเอกตัวจริง

ทำแจกแท้ๆ แต่ดังว่าที่วัดทำขาย คนถามหากันจัง พระสบการณ์มีเนืองๆ ป้องกัน รักษาดูดพิษไข้ เบี้ยลูกหม้อ อ่างทองขนานแท้ สายวัดมะนาวหวาน

ยังมีคนตกการน่ะครับ ของมีจำกัด ปลุกเสกเป็นเดือนๆ หลายเสาร์ หลายอังคาร
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1120891 View attachment 1120892 View attachment 1120893

เบี้ยวัดมะนาวหวาน

เบี้ยลูกหม้ออ่างทอง ขนานแท้และดั้งเดิม ไม่ต้องไปหาที่ไหน คนทำ คนเสกสืบสายมา สรรพคุณเพียบ หาของเก่ายาก แพง ดูไม่เป็น แนะนำเบี้ยวัดนีน่ะครับ ของดีราคาถูกเหมือนได้ฟรี สายนี้ครูท่านแรง
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1120913 View attachment 1120914 View attachment 1120915
เบี้ยพ่อเจือ

ไม่แน่ใจลูกนี้โชว์ไปทีแล้วหรือปล่าว แต่ขอท่านทำพิเศษ ขาเป็นเงิน ถักแล้วผมเอามเลี่ยมเงิน ลงรักซ้ำ รักออกแดง เริ่มแห้งตามกาลเวลา ยี่สิบปี
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1121273 View attachment 1121274 View attachment 1121275

เบี้ย เสาร์ ๕ หลวงพ่อทองหยิบ

ไม่ทราบจะบรรยายอะไร ทำมาแจก ไปขอหลวงพ่อหยิบ ผ่าน อาจารย์น้ำ แสวงหา ที่สนิทกับท่านมาก ฝากไว้ ประมาณ ครึ่งปี จาก ๕๒ มา เสาร์ ๕ ปี ๕๓ ฝากไว้จนผมลืม

พระเดชพระคุณหลวงพ่อ บอกอาจารย์น้ำ ว่ากูเสกให้ทุกวัน จารย์น้ำมาเล่าใหผมฟัง ผมหูผึ่ง ของในมือหลวงพ่อหยิบ ขนาด ปั่นในมือที่เดียวยังเหนียวหนึบ

ผมเลยหวง แจกไปแค่ประมาณ สิบตัว ไม่รวมที่ถวายหลวงพ่อ และแบ่งให้จารย์น้ำ

เจตนาไม่มีอะไร ผมไม่มีขายน่ะครับ จะเก็บยาว ห้ามขอมา ...หวง
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1121309 View attachment 1121310

เบี้ยพ่อหยิบ วัดบ้านกลาง

View attachment 1121311 View attachment 1121312 View attachment 1121313
ชุดนี้ collection ส่วนตัว มีจารทุกตัว หลวงพ่อหยิบท่านจารให้ด้วยปากกาหมึกที่จารย์น้ำหาไป เป็นของดีสุดๆของผมอย่างหนึ่งทีเดียว ท่านจารสองตัวบ้าง สามตัวบ้างตามพระคาถาของท่าน ผมอ่าน มะ อะ อุ ออกตัวเดียว

หลวงพ่อท่านนิ้ว ล็อค จารยาก ตะกรุดของท่านอีกหน่อยคงเป็นตำนาน

View attachment 1121314 View attachment 1121315 View attachment 1121316

เอามาโชว์ ย้ำ ไม่มีเจตนาทำขายครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1121331 View attachment 1121332 View attachment 1121333

เบี้ยพ่ออั้บ วัดท้องไทร

สอดตะกรุด เลี่ยมนาค
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1121342 View attachment 1121343

เบี้ยพ่ออั้บ สอดตะกรุด ตลับนาค

ไม่มีอะไรบรรยาย บรรยายด้วยภาพ ผมนับถือหลวงปู่อั้บมากที่สุดองค์หนึ่งครับ ของท่านระดับเราๆ ใช้ได้ผลมากครับ แต่ต้องเอาแนวท่านน่ะครับ

Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1121344 View attachment 1121345 View attachment 1121346

เบี้ยเปลือยหลวงพ่อเจือ แบบไม่มีตะเข็บ

จารตามสูตร ลายมือท่านแน่อน เช็คก่อนซื้อ เอาไว้เป็นตัวอย่าง...แหะๆ

วันข้างหน้าที่ดูง่ายจะหากันขวั่ก...ฟันธง

เบี้ยท่านน่าจะมีเปนหลายหมื่นถึงแสนตัวเพราะทำมายาวนานมาก
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1121405 View attachment 1121406

เบี้ยดูดพิษ หลวงพ่ออั้บ วัดท้องไทร

View attachment 1121407
ท่านลงดูดพิษไว้ใหเป็นพิเศษ โดยซ่อนคาถา จะวนๆไว้เท่านั้น

เอาลิ้นแตะจิตดีๆจะดูดลิ้น และรสเปรี้ยวจี้ด คับขันมีติดบ้านสักตัวน่ะครับ
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43831
Suppasit_S เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Jun 22, 2010

Messages:

1,147

Ratings:

+3,869
กราบหลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง และครู อาจารย์ทุกท่านครับ

สวัสดีครับพี่ อันนี้พี่ตอบนานแล้วครับ ลูกสาวผมจาก 5 ขวบครึ่ง ตอนนี้เกือบ 8 ขวบแล้วครับ

เบี้ยหลวงพ่อมี น่าสนใจมากๆครับ แต่ไม่มีโอกาสไปทานนั้นเลย เสียดายครับ

พี เสาวภา said: ↑

rungaran said: ↑

เอ ...อันนี้ไม่ทราบตอบไปหรือยังครับ

อันไหนแขวนแล้วดี อันนั้นถูกโฉลกครับ
Click to expand...

Click to expand...

" สติจำเป็นในที่ทุกสถาน ในกาลทุกเมื่อ "

Suppasit_S, Nov 19, 2012

#43832
- ถูกใจ x 1
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1120039 View attachment 1120040 View attachment 1120041

เบี้ยอาจารย์ของอาจารย์ เบี้ยพ่อนุ่ม วัดนางใน

ตัวเล็กตามเอกลักษณ์ของท่าน แต่เขย่าดังแซ็กๆเบาๆ หวืดๆ ปรอทน้อยมาก อาจจะไม่มีด้วย อาจจะแค่ฝังตะกรุด แล้วปิดด้วยชัน

ประเภทจิ๋วแต่แจ๋ว ชื่อชั้นจัดเป็นอันดับหนึ่งของวิเศษ ท่านมีลูกศิษย์ ลัทธิวิหาริกมากมาย บวชกุลบุตรมาเพียบ ศิษย์ หลานปู่ เหลนปู่ เพียบ ทั่วอำเภอวิเศษฯ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1120046 View attachment 1120047 View attachment 1120048

เบี้ยพ่อกุ่ม วัดฝาง

ขนาดเล็ก จิ๋วแต่แจ๋ว เขย่าดังวืดๆ เบี้ยเก่า หอยเก่า ดูง่าย ปิดด้วเทียนปากผี ฝังตะกรุด ราคาก็ไม่แรงมาก หาไว้สักตัวน่ะครับ

ลงพลาดนึกว่าหลวงพ่อนุ่ม
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1120651 View attachment 1120652 View attachment 1120653

เบี้ยพ่อกุ่มวัดฝาง อุดดินเจ็ดป่าช้า

ฝังตะกรุด เลี่ยมนาค ที่มาดี ของหลวงพ่อมีทั้งปิดเทียนปากผี และ ดินเจ็ดป่าช้าน่ะครับ ดินผมเขาใจว่าไม่ใช่ดินดิบ ท่านคงเอาเทียนมาเผาให้สุก ( อันนีสันนิฐาน) คงไม่เผาทั้งหอย หรืออาจจะอังเตาอั่งโล่ให้พอสุก หรือไม่ก็เพ่งกสินไฟสำเร็จไปเลย ....เหอๆๆ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1120663 View attachment 1120664 View attachment 1120665

เบี้ยพ่อกุ่ม แบบปิดด้วยเทียนปากผี

แบบนี้ก็มีน่ะครับ ที่มาดี หอยเก่า เทียนเก่า จะไปซื้อฟังนิทานดีๆครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1120677 View attachment 1120678 View attachment 1120679

เบี้ยพ่อกุ่ม อุดด้วยเทียนปากผี

ตัวนี้ตัวใหญ่หน่อย ใส่ปรอทดังบึ้กๆ อุดด้วยเทียนเก่า เบี้ยเก่า ตีวัดไหนไม่ได้เลย ต้องตีเป็นของวัดฝางแน่อน ของดีอ่างทอง
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1120696 View attachment 1120697 View attachment 1120698

เบี้ยพ่อซำ วัดตลาดใหม่

เบี้ยพ่อซำเป็นเบี้ยที่คนอ่างทองเก็บไว้ใช้ หวงมากที่สุด ของมีน้อย ทำตามกำลังวัน หลวงพ่ออื่น เอาไว้ขายเช่น พ่อ คำ แต่เบี้ยพ่อซำใช้ติดตัว แบบไม่มีฟรอยด์ก็มีน่ะครับ ชันใสเก่า เบี้ยเก่า ตัวนี้ ปรอทบึ้ก ที่มาดีมาก เบี้ยพ่อซำ หายากมากครับพอๆกับหลวงพ่อพักเลย

แบบทั่วไปมีฟรอยด์ แต่เก็เพียบเลยน่ะครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1120812 View attachment 1120813 View attachment 1120814

เบี้ยพ่อคำ วัดโพธิ์ปล้ำ?

ตัวนี้หัวม่วงดูง่าย หอยใช่ ชันใช่ แต่ดูถ้าแผ่นทองแดงจะหลุดไป ยังมีร่องรอยแปะอยู่ แต่ตัวนี้เขย่าดังปึ้กๆ ผมว่าเป็นหลวงพ่ออื่นมาตีเป็น วัดโพธิ์ปล้ำ แต่ของเก่าแน่นอน ซือมาราคาหลวงพ่อคำ

ข้อสันนิฐานยังมีอีกหลายวัดในยุคเดียว ที่หลวงปู่ หลวงตาทำเบี้ยออกมาน่ะครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1120823 View attachment 1120824 View attachment 1120825
เบี้ยพ่อคำ เก็

ซื้อมาต้องโดนมั่ง ที่จริงโดนหลายที โดยเฉพาะซื้อตามเน็ต เขาแต่งภาพให้ดูดี พอเจอตัวจริง โอ้ มาย ก็อด....แหะๆ

View attachment 1120827
หอยดูเก่าพอทน แต่ไม่ชอบตัวจริง ดูจากรูปไกลๆคิดว่าไหว เผื่อฟลุ้ก

View attachment 1120826
ชันเป็นชันยาเรือไปเลย แผ่นแปะเป็นเงินแบบแป้ะตั้ง ตอนขายเขาใส่กรอบ แต่งสีภาพดูสดกว่านี้ บอกเราว่าเขย่าดังแซ็กๆตามสูตร ซื้อจากภาพและโทรก็แบบนี้ ขีเกียจคืน

ดูรวมๆว่าแย่ มาไม่ทันหลวงพ่อทรงเสกซ่ะด้วย เอาว่ามาโชว์ไว้เป็นตัวอย่างครับ
Click to expand...
rungaran, Nov 19, 2012

#43833
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1120022 View attachment 1120023 View attachment 1120024

เบี้ยหลวงพ่อเกิด ลืมชื่อวัด

ปรอทหัวเชื้อเป็นปรอทป่า ใช้สำลีเช็ดมาจากใบไม้ชนิดหนึ่งในป่า ผมลืมชื่อใบ ใบชนิดนี้ปรอทจะมาอาศัยตอนเช้าๆพร้อมกับน้ำค้าง พอสายแดดแรงจะหนีไป หลวงพ่อทำมาเรื่อยๆ เช็ดหลายสิบใบได้ปรอทมาแบบสะเก็ด เอามาสะสมใส่ขวด ทำมาหลายสิบปี เอามาเป็นเชื้อ นอกจากนั้นท่านยังให้กินทองคำเปลวอีกหลายร้อยบาท สีปรอทจะไม่เหมือนเขา ตัวนี้มีเฮเพราะนำมาให้หลวงพ่อทรงเสกให้ด้วย

ผมเลยเรียนแบบเบียชุดเเรกของหลวงพ่อทรง ผมเอาเงิน แร่โคตรเศรษฐี และทองร่วมสลึงให้ปรอทกินจะอิ่ม และเอามาทำเบี้ยจั่นและเบี้ยแก้ในชุดของผม
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1120031 View attachment 1120032 View attachment 1120033

เบี้ยพ่อคำ วัดโพธฺปล้ำ

ตัวนี้ตัวเขื่อง หอยเก่า ชันเก่า ตะกั่วปิดขึ้นไข ไม่ใช่ทองแดง สันนิฐานอาจจะเอามาปิดกันปรอทรั่วเองทีหลัง เขย่าดังแซ็กๆ ดูง่ายมีเอกลักษณ์
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43834
- ถูกใจ x 2
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1117575 View attachment 1117576 View attachment 1117577

เบี้ย หลวงพ่อเจือ วัดกลางฯ

เบี้ยตัวนี้ไปขอทำกับมือท่าน เป็นปี ๒๕๒๕ ทันพระเดชพระคุณหลวงปู่เพิ่มแน่นอน ตอนนั้นหลวงพ่อเจือบอกว่า ท่านทำแต่ข้างนอก หลวงปู่( เพิ่ม ) ทำข้างใน ที่อยู่ในคำพูดผมไม่วิจารณ์ คิดเอาเอง

พอสิ้นพระเดชพระคุณหลวงปู่เพิ่ม ท่านก็บอกว่า ตอนนี้ทำทั้งข้างนอกและข้างใน...แหะๆ ก็ คิดเอาเองเหมือนกันน่ะจ้ะ

ดูด้านบน หลวงพ่อเจือท่านถักเอง ด้วยด้ายตราสมอ ผมเคยนั่งมองท่านทำ แบบขอนั่งดู ท่านก็ให้ดูแบบอายๆหน่อยๆที่มีคนมานั่งมองท่าน พระองค์นี้น่ารักมา ท่านไปสูงแน่นอน เพราะใจดีเหลือหลาย ท่านเลยถักให้ดู พ.ศ.นั้น ท่านยังไม่แก่มาก ดูลายถักละเอียด ด้ายเบอร์อะไรผมลืม เดาว่าเบอร์ ๕ และถักร้อยด้วยเข็มมัดที่ล่ะเปลาะ ลายละเอียดยิบ จะเวียนออกขวา เป็นเส้นรัศมีออกมา ลายจะพุ่งข้ามไปท้องเบี้ย เล่นเบื้ยหลวงพ่อเจือ เล่นลายนี้ดีกว่า จำให้ติดตา และลายนี้จะลึกไปถึงเบี้ยพระเดชพระคุณหลวงปู่ เพิ่ม ด้วย เพราะเบี้ยหลวงปู่ท่าน ก็มีหลวงพ่อเจือท่านถักให้เป็นขาประจำ

แต่ที่วัดกลางฯ ในยุคที่ผมไปหาหลวงพ่อเจือ ๒๕ ถึง ๓๐ กว่าๆ พระลูกวัดกลางฯ ถักเบี้ยเป็นทุกองค์ เข้าไปกราบพระในโบถส์ พระที่อยู่ในโบถส์ก็นั่งถักเบี้ย ผมไม่ได้ถาม แต่เดาว่า พอหลวงพ่อเพิ่ม ลงปรอท ให้ ที่เหลือ ก็มาหุ้มตะกั่ว ดัดขา ถักกันเอง คงจะมีหลายแบบ หลายฝีมือ ผมดูไม่เป็นเพราะไม่ใชสาย จำลายถักนี้ลายเดียวพอเพราะหลวงพ่อเจือคงทำออกไปเยอะ เพราะเป็นขาประจำ คอยรับใช้หลวงปู่เพิ่ม และใจดี ใครมาขอทำก็ทำให้ รวมทังพลุ และตะไลด้วย เขาว่า บางทีทำพลุ ทำตะไลให้เขา ตังค์ไม่ได้ไหรือม่พอก็มี แต่ท่านก็ทำให้ และยังมีชันนะโรงให้คนมาขออยู่เรื่อยๆ

ใครถ้าได้ตัวลึกๆมีเฮ เพราะอาจจะเป็นของหลวงปู่เพิ่มทำข้างในทีเดียว

เดาพวกลายแบบนี้ยุคเก่าของหลวงพ่อเจือ หลังปี ๒๕๒๖ เขาคงตีเป็นหลวงปู่เพิ่มซ่ะหมด เพราะหลายกระตังค์ เอาว่าแท้ก็ โอเคล่ะ

นอกจากถักก็เล่นเปลือยล่ะครับ มีรอยจารหลวงพ่อชัวร์เดะ

อ้อ เบี้ยตัวนี้ หลวงพ่อแช่ม ก็เสกซ้ำเพราะว่าวันเดียวกันพอรับเบี้ย ก็ไปกราบหลวงพ่อแช่ม พอเช่าของใส่ในถาดเลยควักเบี้ยมาให้ท่านเสก ยังจำได้ว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อแช่ม ท่านเอามือวางทาบแบบกำลังภายใน ท่องคาถาดังๆว่า อิระชาคะตะระสา ฯฯฯ นอกจากนั้น หลวงปู่อาจารย์ผม ท่านเสกให้หลายสิบที และยีงมีเฮ เข้ากับเนื้อหากระทู้ เคยเอาไปให้หลวงพ่อทรงท่านดู การถัก และแน่นอนเอาวางรวมกับเบี้ยอื่นให้ท่านเสกอีก ตงลงตัวนี้จะเป็นของวิเศษประจำตระกูล ไปจนตลอดชีวิตของผมครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1117649 View attachment 1117650 View attachment 1117651

เบี้ยหลวงพ่อเจือ ด้ายอีกขนาด

ตัวนี้ลายถักหยาบกว่า รักแดง เคลือบชะแล็คมาเก่า ขาสามห่วงเป็นเงินแท้ คนขายจะตีเป็นหลวงปู่เพิ่ม ผมให้ได้ราคาพ่อเจือ แต่อย่างไรก็มีเฮ เพราะหลวงพ่อทรงท่านเสกให้ด้วย
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

View attachment 1117895 View attachment 1117896 View attachment 1117897

เบี้ยพ่อคำวัดโพธิ์ปล้ำ

ชัดเจนมีเอกลักษณ์ ชันใช่ แผ่นทองแดงเก่า หอยเก่า เขย่าดังแซ็กๆ
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43835
แสงแข เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Sep 3, 2010

Messages:

7,935

Ratings:

+44,410
พี เสาวภา said: ↑

rungaran said: ↑

อยากได้มั่ง

อยากได้มาตั้งแต่จำความได้...แหะๆ

ยังไม่ได้อยู่นั่นแหละ ต้องฝันไปเรื่อยๆครับ

แต่ผมมีพระที่ในหลวงเสก อธิษฐานจิต อยู่รุ่น รุ่นนี้อยู่ที่ตรง หัวนอนของพระองค์ท่าน หนึ่งคืน

เมื่อท่านอธิษฐานจิต ก็มอบให้ คุณ ก ...เดาเอาเอง มามอบให้ หลวงพ่อ .... เดาเอาอีกเหมือนกัน

หลวงพ่อท่านเรียกมา เข้าคิวแจก ๆๆๆๆ จนหมด พระไม่พอคน

ใครอยากรู้ ยกมือครับ ผมยังไม่กล้าห้อย กลัวหายครับ เอาใส่ลังเหล็กไว้ หลวงตาเสกมาอีก สองร้อยครั้ง เคยเอาให้ เฮียโก ดู ไม่บอก เฮียกลัวอุปาทาน

เฮียบอกว่าพระองค์นี้แสงแปลก ทำไมไม่ห้อยคอ

ชีวิตนี้ได้แค่นี้ก็ พอเพียงแล้วจ้า
Click to expand...

ยกมือค่ะ ขอทราบด้วยคนค่ะ

ส่วนที่เดา ถ้าผิดไม่เป็นไรนะคะ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ค่ะ
Click to expand...

ทำบุญ พระภิกษุอาพาธ, มูลนิธิ , บริจาคร่างกายและอวัยวะ http://donationthailand.com/

แสงแข, Nov 19, 2012

#43836
- ถูกใจ x 1
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
เมืองสมุทร said: ↑

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ทรง ครับ

Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43837
- ถูกใจ x 5
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
เมืองสมุทร said: ↑

ช่วงนี้พี่พีไม่ค่อยสบายครับ

พี่ๆ น้องๆ ช่วยส่งกำลังใจกัน ช่วยดูแลบ้านรอพี่ใหญ่ ครับ แห่ะๆๆ

ช่วยแก้เงียบ ( จะแก้ได้ป่าววุ้ย แห่ะๆๆ ) ด้วยของเด็ดๆ สักชิ้นครับ ไม่เคยโชว์ที่ไหนมาก่อน แห่ะๆๆ

พระกริ่งบาเก็งก้นทองคำ 1 ใน 16 องค์ เร้าใจตรงรอยจารครับ

พี่ๆ น้องๆ มีของเด็ด ก็มาแบ่งปันกันชมครับ หรือมีประสพการณ์ ก็เล่ามาเลยครับอย่ารอช้า เดี๋ยวพี่พีมาค่อยชมเบี้ยกันต่อ ข่าวว่ายังอยู่อีกเป็นลัง แห่ะๆๆ
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43838
- ถูกใจ x 4
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
cc5922 said: ↑

กราบ กราบ กราบ หลวงปุ่บุญศรีครับ
Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43839
- ถูกใจ x 3
- List
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

Joined:

Aug 10, 2010

Messages:

15,573

Ratings:

+57,322
เมืองสมุทร said: ↑

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ทรงครับ

ขออนุญาตโชว์ด้วยนะคัรบ

มีอยู่ตัวเดียว

หลวงพ่ออ่อน วัดเขียนครับ

เก่ากว่านี้ก็ไม่มีแล้วครับ แห่ะๆๆ

กลับไปบ้านมาครับ ขอแถมด้วยผ้ายันต์เก่า ของเมืองแม่กลอง สักผืนครับ

ท่านพระครูสกลวิสุทธิ์ ( หลวงปู่เหมือน วัดกลางเหนือ จ.สมุทรสงคราม ) เกจิที่มีชื่อเสียงในยุคเดียวกับ หลวงพ่อช่วง หลวงพ่อคง หลวงปู่บ่าย หลวงปู่ใจ เป็นที่นับถือของชาวบ้านอย่างสูง อีกท่านหนึ่งครับ

Click to expand...

rungaran, Nov 19, 2012

#43840
- ถูกใจ x 5
- List

(You must log in or sign up to reply here.)

Page 2192 of 3281

Share This Page

Loading...