ทุกขเวทนาจากการนั่งสมาธิ!

เมื่อคืนเป็นครั้งแรกที่ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ 2 ชั่วโมง เพราะไม่เคยนั่งสมาธิได้นานสักเกินชม... 6 10 34 45 54 นาทีตามลำดับ(ปวดปุ๊ปเลิก ปั๊บ) นั่งก็กำหนดองค์ภาวนาพุธ-โธไปตลอดจนกระทั่งเกิด อาการปวดขาข้างขวาน้อย ไปมาก ก็ทนเอาถือกำหนดที่องค์ภาวนา เพราะคิดว่าสังขารเป็นทุกข์ เราต้องทนๆๆๆๆๆ พระอรหันต์ท่านยัน มากกว่านี้ยิ่งนัก แต่จิตมันกยังไปเกาะสลับกับความปวดที่ปลีน่อง เลยคิดว่าตายเป็นตายไม่เอาแล้วเกิดเป็นมนุษย์ แต่มันไม่ยักตายแฮ่ะ มันหาปวด แต่น้ำตาก็ไหล คราวนี้จิตสงบพอจะเป็นสมาธิขณิกกะ แต่ความปวดมันก็เปลี่ยนที่ครับเพื่อนๆ มันเป็นเป็นตรงตะปอมแทน ก็พยายามนะครับว่า เดวก็สองชั่วโมงแล้วอีกไม่นานน่า แต่ความจิงไม่รู้เลยว่านั่งกี่นาที (ให้กำลังใจตัวเอง^^) แต่จนแล้วจนรอด พยายามคิดว่าเป้นการทดสอบหลักธรรมมะของพุทธองค์ว่ากายนี้เป็นทุกข์ แล้วก็ทุกข์จริงๆ ปวดโคตๆ ตอนนั้นนึกหมดเลยนึกถึงเคยฟังพระอริสงค์องค์ไหนเทสน์ หลวงพอ่จรัญ ว่ากำหนด ไปตอนเหตุเกิดเลยว่า ปวดหนอๆ ก็ทำไประยะหนึ่ง ก็ไม่หาย หลวงพ่อฤาษีลิงดำ บอกไว้ให้อย่าทิ้งองค์ภาวนา ให้กำหนดรู้พออย่าไปวอกแวก คิดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขันติบารมี อย่างน้อยเราต้องได้ความอดทน ได้อดได้ทนจริงๆครับ เพราะมันเป็นนานมาก ประมาณ40นาทีแรกก็ปวดเลย ทนเป็นชั่วโมงกว่า แต่ความปวดจะเป็นอยู่ตลอดว่าจะปวดมากปวดน้อยแค่นั้น ใครเคยเป็นมั่งไหมครับอาการแบบนี้
สรุปนั่งไปได้ 1.53นาที แต่แปลกนะครับปกติเลิกนั่งจะเป็นตะคริวทุกครั้งแต่ครั้งนี้ไม่เป็น
คืนนี้เอาใหม่ เอาใจช่วยเพื่อนๆที่กำลังต่อสู้อยู่นะครับ
ป.ล. อยากไปนิพพานแล้ว สังขารนี้ทรมาณจริงๆ
:'( ^^!

 

อิ อิ อิ..สู้ สู้ ครับ..ผมก็เคยสู้แบบนี้แหละ ใหม่ๆไม่รู้อะไร แต่ได้กำลังจิต ได้ปัญญาอยากรู้...ยิ่งขึ้น จิตมันจะหาทางอยากรู้ยิ่งขึ้นกว่านี้ครับ..สู้ๆจนเกิดปัญญาเองคัรบ

 

ดีครับ ใช้กรรมเก่าไปก่อน
พอมันเริ่มเบาบาง ทุกขเวทนาจะเริ่มเบาลงเหมือนกัน แล้วจะเจอสภาวะแปลกๆ
ตอนดู ก็พิจารณามันให้ละเอียดไปเลย ทุกขเวทนา นี้เป็นเช่นไร รูปร่างหน้าตาอย่างไร อยู่ตรงไหน เจ็บแบบไหน
ร้อนเหมือนถูกไฟเผา หรือเหมือนเหล็กเสียบแทง หรือเหมือนกำลังถูกบดกระดูก หรือเหมือนกำลังถูกจับหักขา หรือแสบเหมือนเอาอะไรมาถู หรือเหมือนกำลังถูกเฉือนเลาะเนื้อออกไป (ทั้งหมดนี้เจอมาหมดแล้วเหมือนกัน) แต่ตอนพิจารณา ให้ดูเสียว่า มันคือกาย ทุกขเวทนานี้เป็นเรื่องของกาย มันไม่ใช่เรา เราไม่ใช่มัน มันไม่มีในเรา เราไม่มีในมัน แยกกาย กับ ใจ ให้ออก ว่า กายเจ็บ ใจไม่ได้เจ็บ แล้วสภาวะบางอย่างจะเกิดขึ้นครับ

 

อย่าไปสนใจมันครับ ร่างกายมันไม่ได้ปวด แต่ใจเราเองที่ไปรับรู้อาการปวด

 

ใช่ครับมันเจ็บปวดมาก แต่คิดว่าเจ็บแค่นี้เทียบในนรกไม่ได้เลย ไม่ยอมอยู่แล้วครับ พรุ่งนี้ขอ2 เต็ม เมื่อคืนขาดไป 7 นาที อิอิ ^^

 

อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
การนั่งสมาธิ...เมื่อมีอาการปวดได้ ก็ย่อมหายได้เช่นกัน สู้ๆนะคะ

 

เอาใจช่วยครับ เป็นอย่างที่คุณปุณบพิธ พูดหละครับ สภาวะบางอย่างจะเกิดขึ้น ทีนี้ก็อย่าตกใจครับ ทรงอารมณ์เดิมไปเรื่อยๆ เดี๋ยวจะมีอะไรอีกเยอะแยะตามมาครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

............ติดตามตอนต่อไป.............

 

เอาใจช่วยครับ...ถ้านั่งแล้วขยับเวลานั่งให้นานขึ้นอาการเหน็บชาหรืออาการปวดจะมีมามากขึ้น...พอนั่งนานบ่อยๆก็จะชินและไม่ปวด..ที่นี้หละนั่งหลายชั่วโมงได้..แต่จะเจอ..มหาทุกขเวทนา...จิตสงบสลับกับความปวดเป็นๆหาย...เหงื่อแตก..อยากลุกหนี..อยากเดิน...อยากเลิกทำ..อยากนอน..สาระพัดที่จิตจะหลอกให้เลิก..หลอกว่าตึงไปมั่งเคร่งเกินมั่ง..กิเลสหลอกทั้งนั้นครับ...ครูบาอาจารย์บอกเคล็ดลับให้ฟังคือ...สัจจะ...นั่งข้ามคืนโดยไม่ลุกจากที่หรือขยับเลย...จะได้ของดีอีกเยอะครับ..ท่านว่าอย่างนั้นน่ะ...เอาใจช่วยครับ...สู้ๆๆๆๆๆ

 

มหาทุกขเวทนา...จิตสงบสลับกับความปวดเป็นๆหาย...เหงื่อแตก..อยากลุกหนี..อยากเดิน...อยากเลิกทำ..อยากนอน..สาระพัดที่จิตจะหลอกให้เลิก..หลอกว่าตึงไปมั่งเคร่งเกินมั่ง..กิเลสหลอกทั้งนั้น
นี่หล่ะครับ ที่เป็นเมื่อคืนเป๊ะๆ อาการนี้เลยครับ ที่พูดมา ไปเล่นไพ่กับเค้าสิ ไปร้องคาราโอเกะเถอะ คนอื่นเค้าสนุกกันจะตาย มานั่งทำไรอยู่เนี่ย คือข้างบ้านเค้ามีงานบวช แต่มันจะมีอีกความคิดแย้งไว้เลยนั่งให้ครบครับ แต่ก็ทนไม่ไหวจริงๆ เฮ้อ !

 

ขออนุโมทนาครับ แต่เดินจงกรมก็ได้นะครับ เดิน ยืน นั่ง เดิน ได้หมดครับ แต่ผมอ่านมานะครับ ไม่จําเป็น(ไม่จําเป็นนะครับจะทําหรือไม่ก็ทําก็ได้) จะนั่งห้อยขาก็ได้ แค่ให้กายมันสบาย แล้วจิตใจมันก็สบายตาม ผมอ่านมาอีกทีนะ

ไม่จําเป็นต้องทําตามก็ได้ครับ อ่อ ตัวผมเนี่ยก็นั่งสมาธิไม่ถึงขนาดพี่ วันหนึ่ง นั่งสมาธิไม่ถึง 5 นาที เลย ยังอ่อนอยู่

 

ขอบ-คุณ-ขอ-รับ

มีกำลังใจขึ้นเยอะจากที่เพื่อนๆบอกให้เดินหน้าลุย !

 

ลองเอาไปฟังเนอะ หลวงตามหาบัวท่านเทศน์สอนไว้ ...

 

..ส่วนสุด 2อย่าง กับ ทางสายกลาง ฝึกที่ใจ..ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน สำเร็จด้วยใจ..

 

ว๊า เสียดายจังฟังไปแระ อิอิ วันนี้ฟังเรืื่องเวทนาสังขารทั้งวันจนจำหลักได้แล้วแต่มาดู ภาคปะติบัดกัน เหอๆ

 

(y)..................^^.................jaah

 

ก่อนอื่นต้องถามว่าจะนั่งเอาสมาธิ หรือ ว่านั่งเอาเวลาครับ
ถ้านั่งเอาสมาธิ สัก 1 ชั่วโมงก็พอรู้แล้วว่าจิตเรานิ่งแค่ไหน
แต่ถ้า 1 ชั่วโมงแล้วจิตยังไม่นิ่งถ้านั่งต่อก็จะกลายเป็นสมาคิดไป
มันจะกลายเป็นปฏิบัติเคร่งไป โดยไม่ได้อะไรนอกจากความเจ็บปวด
ถ้านั่งขัดสมาธิแล้วปวดแข้งปวดขา แนะนำเปลี่ยนท่านั่ง หรือ เดินจงกรม หรือยืน หรือนอน(ถ้าไม่หลงหลับไปก่อนน่ะครับ)
แต่ถ้าจิตนิ่ง สงบดี มันจะไม่สนเวลาแล้วว่ามันผ่านไปกี่ชั่วโมง
แต่ผมว่าจะมาทำสมาธิตอนนั่งแค่ 1-2 ชั่วโมงต่อวันนี่ผมว่ายังไม่พอครับ
ต้องทำทั้งวันจะหลุดบ้างมีสติบ้าง(เป็นปกติวิสัยสำหรับปุถุชน)

 

หนึ่งในการดูไตรลักษณ์ที่เป็น ปรมัตถ์ ที่เห็นได้ชัดเจน คือการดู ทุกขเวทนาครับ เป็นเวทนานุปัสสนาแบบหนึ่ง ที่เราจะเห็นสภาวะปรมัตถ์ ไม่ใช่สภาวะบัญญัติ อย่างชัดเจน

 

อนุโมทนาสาธุกับการปฏิบัตินะครับ ภาวนาด้วยการเดิน นั่ง ยืน

 

สาธุ อนุโมทนากับความคิดเห็นทุกท่านครับ เป็นความรู้และประสบการณ์ดีมากครับ
ผมก็เป็นผู้เริ่มต้นเหมือนกันครับ จะได้นำไปใช้พิจรณากับตัวเองบ้างครับสาธุ. _/\_