ละชั่วหรือทำดี สิ่งไหนทำได้ง่ายกว่า

หากคุณไม่มานึกคิดในเรื่องของผม คุณก็คงไม่ต้องใช้คำว่า น่าเป็นห่วง หลอกครับ

ผมไม่เคยไปบอกกล่าวใครด้วยการดูถูกเช่นนี้หลอกครับ และ ไม่เคยไปแช่งใครด้วยครับ

สาธุครับ

 

^
^
มาแล้วครับ หลานรัก

จะค่อยๆทยอยตอบใ ห้พอเป็นที่เข้าใจได้ครับ

เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

^
^
มรรคจะสมังคีจนครบองค์แปดได้นั้น
จะต้องค่อยๆตะล่อมเข้ามาที่ละองค์ทีละองค์

เมื่อครบและบริบูรณ์ดีแล้ว ก็จะสมังคีให้ปรากฏ
พระพุทะองค์ทรงกล่าวไว้ชัดเจนดี ในมหาจัตตารีสกสูตรว่า
"สัมมาสมาธิของพระอริยเจัานั้น แวดล้อมด้วยมรรคอีก๗องค์"

ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น แค่กล่าวถึงสัมมาวายามะองค์เดียว
คือเพียรประคองจิตละอกุศล และสร้างกุศลนั้น
ก็แถบจะรวมเอาอริยมรรคที่เหลือค่อยๆรวมเข้ามาแล้ว

การประจิตละอกุศลออกจากไป สร้างกุศลขึ้นมาที่จิต
ก็เป็นการรักษาศีลที่เป็นเบื้องต้นของสิกขาให้บริบูรณ์

ขณะที่ผู้ปฏิบัตินั่งสมาธิกรรมฐานภาวนา
เพื่อทำให้จิตของตนเป็นสมาธิมีสติตั้งมั่นอยู่นั้น

มรรคส่วนที่เหลือก็กำลังแวดล้อมเข้ามาเช่นกัน
ในบทความจึงให้เริ่มต้นในส่วนนี้ให้สำเร็จเสียก่อน

เมื่อจิตใจที่มีสติสงบตั้งมั่นเป็นสมาธิอยู่นั้น
ในส่วนที่เหลือที่เป็นสัมมาอยู่นั้น ก็กำลังเดินอยู่เช่นกัน
เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

^
^
หลานรัก เมื่อเป็นเช่นที่หลานรักพูดว่า
"เป็นทางเดินของอริยะ"
แบบนี้คนที่ยังไม่เป็นอริยะก็หมดสิทธิ์เดิน นะสิ

น้าว่า น้าพยายามใช้คำที่คิดว่า"พอจะเข้าใจได้นะ"
ทางเดินไปสู่ความเป็นอริยะนั้น

ก็เป็นการบอกให้รู้ว่าทางนี้ทางเดียวเท่านั้น
ที่ควรเพียรพยายาม ลงมือปฏิบัติหรือสมาทานให้เต็มที
จากคนที่หนาด้วยกิเลส ก็จะค่อยๆเบาบางลง
จนเดินไปสู่ความหมดกิเลสในกาลข้างหน้า

แต่ก็ไม่หมายความว่า จะเดินจนสิ้นสุดได้ทุกคนไป
บางคนนั้นยังมีวิบากรรมกที่ยังต้องใช้ค้างคาอยู่
ก็อาจจะเดินไปได้แค่ขั้นต้นๆเท่านั้นใช่หรือไม่?
เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

ทำไมเดี้ยวนี้ดูละเมอเพ้อพกจังเลยครับ อย่าละเมอมากไป มันจะดูไม่งามครับ

 

ผมละเมอตรงไหนครับ สิ่งที่ผมกล่าวนี้มีอยู่จริง มีให้เห็นจริง บนโลก

คุณไม่เคยเห็นหรือครับ ผมแค่เตือนผู้ที่เข้ามาอ่าน ให้เห็นถึงสิ่งที่กระทำอยู่

ให้มีสติในการทำบุญ หากยังจ่อจงตัวตนบุคคลเราเขาอยู่ จะเห็นประโยชน์ส่วนรวมไหมครับ

สาธุครับ

 

ละเมอตรงที่ทำบุญให้เกิดปัญหาครอบครัวไงครับ เพราะความจริงมันเกิดมาตั้งแต่การมีครอบครัวที่ไม่เข้าใจกัน เรื่องของเรื่องคือมันฝืนมาตั้งแต่ต้นจึงมีความเห็นและมีเป้าหมายของการดำเนินชีวิตต่างกัน แต่ด้วยภาษาคนคือความรับผิดชอบจะต้องดำเนินต่อไปภาษาธรรมเรียกว่า มีกรรมร่วมกันมาไง แต่จะว่าเป็นทุกข์มันก็ไม่ใช่จะเป็นทุกข์เสมอไป ที่เป็นทุกข์ไม่ใช่เพราะทำทาน เป็นทุกข์เพราะไปสำคัญบุคคลหรือตัวตนหรือสิ่งของ ไม่รู้ว่าเมื่อทำแล้วสิ่งที่ได้คือประโยชน์ของสิ่งนั้นๆที่จะได้รับ แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ทำบุญเกินตัวนะ มันอยู่ที่โดนหลอกให้ทำบุญ อันนี้ผมว่าน่าจะชี้แจงให้เขาทราบมากกว่า แต่หากว่าเกิดด้วยศรัทธาด้วยตนเองโดยที่ตนไม่กลัวอดตายเพราะตนรู้เองว่าวันนี้ต้องทำให้ได้ มันก็อีกเรื่องหนึ่งต่างกับคนที่โดนหลอกด้วยเล่ห์เหลี่ยมต่างๆนานา สารพัด เพื่อที่จะต้องได้ทำบุญ อันไหนมีมากกว่ากันครับ ถามคุณโอ ว่าแบบไหนน่ากลัวกว่ากันระหว่าง ทำเพราะความศรัทธาอย่างแรงกล้ากับทำเพราะโดนคารมณ์รุมเร่าให้หลงเชื่อ...คุณโอว่าแบบไหนแย่กว่ากัน แบบไหนเรียกว่า มีสติแบบไหนเรียกว่า ไม่มีสติ ครับ

 

ความหมายที่ผมสื่อ คุณ เก่ง ก็เข้าใจแล้วนี่ครับ แล้วมาแย้งผมด้วยสาเหตุอะไรครับ

ที่คุณ เก่ง กล่าวมาทั้งหมดนั้น คือ ที่ผมกำลังสื่อครับ

สาธุครับ

 

สัพพปาปัสส อกรณัง การไม่กระทำบาปทั้งปวง 1
กุสลัสสูปสัมปทา การทำความดีให้ถึงพร้อม 1
สจิตตปริโยทปนัง การชำระจิตใจให้สะอาดหมดจด 1
เอตังพุทธานสาสนัง นี่คือคำสอนของพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์

 

สวัสดีปีใหม่ไทยด้วยคนครับ ^ ^

 

ธรรมชาติของผึ้งชอบเกษรดอกไม้ธรรมชาติของแมลงวันชอบตอมขี้
คนที่สนใจในความดีย่อมไม่ชอบคนทำชั่วเป็นธรรมดาส่วนคนที่ทำความชั่วก็ไม่ชอบคนที่ทำความดีเป็นธรรมดาหากจะบอกให้ผึ้งไปตอมขี้และให้แมลงวันมากินน้ำในเกษรดอกไม้คงเป็นไปได้ยากส่วนผู้ที่ไม่ใช่ทั้งผึ้งและแมลงวันคงไม่สาละวนตอมทั้งขี้และก็ดอกไม้อยู่เป็นอาจิน

 

ตะล่อมอะไรก่อนครับน้า อธิบายให้เป็นภาษาหน่อยซิฮะ

สรุปมันสัมมาสมาธิหรือสัมมาวายามะกันแน่ ที่แวดล้อมด้วยมรรค
ไหนลองอธิบายให้ฟังหน่อยว่า "เพียรประคองจิตละอกุศลสร้างกุศล"

ไอ้กุศลและอกุศล นี่มันอะไรครับไหนบอกให้เข้าใจกว่านี่หน่อย

พูดไม่เข้าใจเลยครับ เอาศีลมาเกี่ยวอะไรด้วยครับ
ศีลเป็นข้อห้ามทางกาย การละอกุศลออกไปนี่มันเกี่ยวอะไรกับศีลครับ

ทำสมาธิตั้งมั่น มรรคส่วนที่เหลือจะแวดล้อมเข้ามา
"ถามหน่อยครับ สัมมาวาจามรรคตัวนี้เข้ามาอย่างไรกันครับ
ไม่เห็น น้าภูติกล่าวถึงเลย เห็นบอกแต่มรรคๆๆ

ไหนๆก็ไหนๆ ถามเสียเลย สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะและ
สัมมาอาชีวะเกิดขึ้นตอนไหนและเกิดได้ไงฮะ

 

อริยบุคคลมีตั้งสี่ระดับ การปฏิบัติมรรคมีองค์แปด
มันก็เริ่มตั้งแต่ ระดับแรกนั้นน่ะฮะ ใครเพียรพยายามมาก
ก็ก้าวขึ้นมาอีกระดับ

น้าภูติเห็นน้าเอา เรื่องจัตตารีสกสูตรมาพูดเลยอยากให้น้า
กลับไปอ่านซะหลายๆรอบ แล้วน้าจะเข้าใจว่ามรรคมีองค์แปด
เป็นทางเดินของอริยะหรือทางเดินไปสู่อริยะ

 

^
^

^
^
แสดงว่าไม่เคยลงมือปฏิบัติสมาธิเลยสิ หลานรัก

ก่อนที่คิดจะหลับตาภาววนานั้น

เราต้องมีคคห(ทิฐิ)ในการภาวนาว่าดีมีประโยชน์

ส่วนตัวอื่นๆไม่มีก่อนหลัง จะตามมากันเองพร้อมกัน

เมื่อผลปฏิบัติไปได้ดีหรือดีขึ้นจะยิ่งชัดเจน.

เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

^
^
แสดงว่าหลานรักไม่รู้จักในองค์แห่งสมาธินะสิ

อริยมรรคมีองค์แปดนั้น พระพุทธองค์ทรงแบ่งออกเป็นศีล สมาธิ ปัญญา

สัมมาวาจา สัมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ จัดเข้าหมวดศีล

สัมมาวายามะ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ จัดเข้าหมวดสมาธิ

สัมมาทิฐิ สัมมาสังกัปปะ จัดเข้าหมวดปัญญา

ส่วนเรื่องกุศลและอกุศล ถ้ายังไม่เข้าใจ

ก็ไปหาอ่านที่มีคนโพสไว้เสียให้เข้าใจก่อนนะ

จะได้อธิบายให้หลานรักเข้าใจได้ง่ายขึ้น

เจรืญในธรรมทุกๆท่าน.

 

^
^
หลานรัก น้าธรรมภูตเพิ่งรู้จริงๆนะว่า

ศีลมีไว้สำหรับห้ามกาย ไม่ใช่มีไว้ห้ามใจ

เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

^
^
หลานรัก แสดงว่าเวลาที่หลานรัก

ลงมือปฏิบัติสมาธิกรรมฐานภาวนาอยู่นั้น

องค์ภาวนาคงนำเอาวาจาที่หยาบคายมาเป็นองค์ภาวนาหรือ?

ขณะที่นั่งหลับตาภาวนาอยู่นั้น

หลานรัก ทำอะไรที่ไม่เป็นสัมมาในองค์มรรคบ้าง?

เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

^
^
หลานรัก ถ้าเป็นทางของอริยะเดินเท่านั้น

แล้วในขณะที่พระพุทธองค์ได้ตรัสรู้ใหม่ๆล่ะ

ขณะนั้นยังไม่มีอริยบุคคลเกิดขึ้นมาเลยใช่หรือไม่?

พระพุทธองค์คงจะนำเอาอริยมรรคไปสอนใครไม่ได้ทั้งนั้น

เพราะอะไร? เพราะเป็นทางเดินของพระอริยะเท่านั้น

เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วจะมีใครหน้าไหนบ้างที่สมควรเดินใช่หรือไม่?

เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

การรักษาศีล เป็นการอบรมจิต ไม่ใช่ข้อห้ามทางกายแต่อย่างใด

มนุษย์มีความเคยชินเป็นที่ตั้ง ศีลนี้มีไว้เพื่อทำลายความเคยชินที่ติดเป็นนิสัยของมนุษย์

คุณควรที่จะทำความเข้าใจในเรื่องของศีลให้มากกว่านี้นะครับ

สาธุครับ

 

ไม่ต้องอ่านหรอกครับ แค่สงสัยครับ
ตอนเป็นมรรคสมังคี ผมอยากรู้ครับว่า
"สัมมาวาจา" มันเป็นอย่างไรมีอาการอย่างไรครับ