หลวงปู่หล้า สนทนาธรรม กับหลวงปู่บุญฤทธิ์

เอาหน่า อย่างน้อยคุณ อโศ เขาก็ รู้คำสอนของพระป่า ได้กว้างขวาง

มีอุบายธรรมของพระตั้งหลายท่าน น้อยคนที่จะ รองรับไว้ได้เยอะแบบนี้

 

หยิบไม้ไหน มาตีดีล่ะ......คราวนี้

 

เงยหน้าขึ้นไปดูโพสบนหัวบ้างป่าว ^^

.......................................

มันอยู่ที่วิจาณญาณ

 

ถึงอาหลง

ช้าไปต๋อย ฮี้ ฮี้ ฮี้ ฮี้

 

ผมว่า ไม้มะยม ไม้ขนุน ไม้พยุงก็ดีครับ

เป็นมงคลคนถือด้วย ^^

มวลสารก็ดี มีตำรารับรอง

 

นี่ อาหลง พลาดการเห็น การแสดงคุณธรรมอันดี ของเขาไปอีกหละซี่

เฮ้อ พลาดของดีตลอดเลยนะเนี่ยะ อาหลง เอ้ย

 

แปลว่ารอ เซียนโศออกอาวุธอยู่

นี่มัน น้าเอกจังหวะสองนี่ ไม่ไหว ไม่ไหว

 

เห้อ ใครเขาจะไปรอคนวางอาวุธ

เขารอครูฝึกที่ดี อยู่ต่างหาก หละ

ไม่เคยได้ยินเหรอ ครูพัก ลักจำ

อะไรที่ ครูเขาสอนดีๆเนี่ยะ บางอย่างที่ดีๆนั้น เราจะแอบจำไว้

จะทำตามอย่าง จะระลึกคุณที่ได้เห็นได้เรียน ยามที่เอาไปทำตามอย่างนั้น

 

เคยดูมังกรหยกป่าว

คางคกเฒ่าพิษประจิมน่ะ

ทะเลาะกับเขา แล้วก็ดูดวิชาเขาไปใช่ด้วย

 

ขออนุญาติ นำพระวจนะมาแสดง พระวจนะ" ภิกษุทั้งหลาย เมื่อเราเป็นผู้ไม่ประมาท มีเพียร มีตนส่งไปอยู่อย่างนี้ เนกขัมวิตกย่อมเกิดขึ้น อัพยาบาทวิตกย่อมเกิดขึ้น อวิหิงสาวิตกย่อมเกิดขึ้น เราย่อมรู้แจ้งชัดว่า อวิหิงสาวิตกเกิดขึ้นแล้วแก่เรา ก็อวิหิงสาวิตกนั้นไม่เป้นไปเพื่อเพื่อเบียดเบียนตน เบียดเบียนผู้อื่น หรือ เบียดเบียนทั้ง สองฝ่าย แต่เป็นไปพร้อมเพื่อ ความเจริญแห่งปัญญา ไม่เป็นฝักฝ่ายแห่งความคับแค้น เป็นไปพร้อมเพื่อ นิพพาน แม้เราจะตรึกตามตรองอวิหิงสาวิตกนั้น ตลอดคืน ก็ มองไม่เห็นภัยอันเกิดขึ้นเพราะ อวิหิงสาวิตกนั้นเป็นเหตุ แม้เราจะตามตรองตามตรึกถึงอวิหิงสาวิตกนั้นตลอดวัน หรือ ตลอดทั้งกลางคืนกลางวัน ก็มองไม่เห็นภัยอันเกิดขึ้นเพราะอวิหิงสาวิตกนั้นเป็นเหตุ...........................ภิกษุทั้งหลายก็แต่ว่า เมื่อเราตามตรึกตรองตามนานเกินไปนัก กายก็เมื่อยล้า เมื่อกายเมื่อยล้า จิตก็อ่อนเพลีย เมื่อ จิตอ่อนเพลีย จิตก็ห่าง จากสมาธิ เพราะเหตุนั้นเราจึงดำรงจิตให้หยุดอยู่ ในภายใน กระทำให้มีอารมณ์ อันเดียว ตั้งมั่นไว้ ข้อนั้นเพราะเหตุไรเล่า เพราะเราประสงค์อยู่ว่า จิตของเราอย่าฟุ้ง ขึ้นเลยดังนี้...................ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุ ตามตรึกตรองถึงอารมณ์ใดมาก จิตย่อมน้อมไปโดยอาการอย่างนั้นนั้น ถ้าภิกษุตามตรึกตรองถึงเนกขัมวิตกมากก็เป็นอันละกามวิตกเสีย กระทำแล้วอย่างมากซึ่งเนกขัมวิตก จิตของเธอนั้นย่อมน้อมไปเพื่อการออกจากกาม ถ้าภิกษุตรึกตรองตามถึง อัพยาบาทวิตกมาก ก็เป็นอันว่า ละพยาบาทวิตกเสีย กระทำแล้วอย่างมากในอัพยาบาทวิตก จิตของเธอนั้นย่อมน้อมไปในการไม่พยาบาท ถ้าภิกษุตรึกตรองตามถึง อวิหิงสาวิตกมาก ก็เป็นอันว่าละวิหิงสาวิตกเสีย กระทำแล้วอย่างมากในอวิหิงสาวิตก จิต ของเธอนั้น น้อมไปแล้ว เพื่อ การไม่ยังสัตว์ให้ลำบาก..................ภิกษุทั้งหลายเปรียบเหมือนเดือนสุดท้ายแห่งฤดูร้อน ข้าวกล้าทั้งหมด เขาขนนำไปในบ้านเสร็จแล้ว คนเลี้ยงโคพึงเลี้ยงโคได้ เมื่อเขาไปพักใต้ร่มไม้ หรือไปกลางทุ่งแจ้งแจ้ง พึงทำแต่ความกำหนดว่า นั่นฝูงโคดังนี้ ฉันใด ภิกษุทั้งหลาย ถึงภิกษุก็เพียงแต่ทำความระลึกว่า นั่นธรรมทั้งหลายดังนี้ ฉันนั้นเหมือนกัน..............(อริยสัจจากพระโอษฐ์ ท่านพุทธทาส)

 

................... นั่นเป็นธรรมทั้งหลาย ดังนี้...............................

 

มอนิ่ง ^^ มอนิ่ง^^

 

ยกตัวอย่าง อ่านแล้วกะละมังแตก

แต่เซ็งตามหลัง ไม่ได้ดูลายเซ็นเราเล๊ย

 

เซ็งแต่เช้าเลยหรอ ลามะจักรทอง

ลายเซนต์หลังใช้ไม่ได้ :'(

 

กั๊กๆ ไปดูมาแล้วเหรอ ร้องให้แต่เช้าเชียว กั๊กๆ

ดีไหมล่ะวิชานี้ สติ 6ชีพจร

นี่ ลามะจักรทอง เหมาะสมกับลุงขันธ์ที่สุดแล้ว
เจ็ดประหลาดนี่ไม่เหมาะเล๊ย


กั๊กๆ อีกสักดอกส์

 

ว่าแต่ว่า อาหลง ลองไปดูคาแรคเตอร์ ลามะจักรทองดิ

สมกันยังกะแกะ กั๊กๆอีกนิด​

 

เป็นไงหรอน้าปราบ

 

ลามะจักรทองน่ะเหรอ

เป็นลามะฝั่งธิเบต ศึกษายุทธ กว้างไกล แต่ไร้คุณธรรม
เรียกว่า เป็นแต่รูปภายนอกที่เรียกตัวเองว่าลามะ

แต่การกระทำชอบไปอ้างคุณธรรม หวังได้คัมภีร์เปลี่ยนเส้นเอ็นเส้าหลิน
เอามู่หยงป๋อมาอ้าง แต่สุดท้ายกลับใจได้ ด้วยเจอปราบด้วยกระบี่ 6 ชีพจร
และวิชาสลายพลัง
ในหนังเป็นงี้ละ

 

เปิดฟลอร์ แต่เช้าเลยนะวันนี้ สองคน ผอมชะเง้อ เข่งปลาทู ^^

 

จ๊ะเอ๋ แต่ก็มี ผู้คุ้มกฎ

พรรคกระยาจกมาด้วยช่วยลงฟลอร์นะนี่

ผู้เฒ่าหม้อ ^^