เปิดตำนานหลวงพ่อทิม วัดละหารไร่

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

เรียนให้รู้ ดูให้จำ ทำให้จริง
ครบทุกสิ่ง จะสมหวัง ดังประสงค์
ถึงลำบาก ยากเท่าใด ใจมั่นคง
สิ่งจำนงค์ คงจะได้ ดั่งใจปอง

...สวัสดียามบ่ายทุกๆท่าน...

 

เมื่อวานไปวัดละหารไร่ ทำบุญบูชาแผ่นทองเหลืองเพื่อหล่อรูปเหมือนองค์ใหญ่ หลวงปุ่ทิม ไม่แน่ใจว่าเค้าเรียกว่า พิมพ์อะไร ปีใหนครับ
<fieldset class="fieldset"><legend>รูปขนาดเล็ก</legend>

</fieldset>

 

พิมพ์นางพญา พรายเดี่ยว ย้อนยุค ครับ

 

ขอบคุณพี่ ภูวดิท มากครับ

ว่าแต่ปีใหนนี่ พอจะบอกอีกนิดได้ใหมครับ

 

กราบหลวงปู่ทิม ยินดีกับภาพพระที่เหมาะสมกับกรอบสวยๆครับ

 

เยี่ยมครับสื่อกับเค้าได้ บางที่เวลาสวดมนต์ไหว้พระผมก็มักได้ยินเสียงเหมือนมีคนทำอะไรในห้องเหมือนกัน พอหันไปมองก็ไม่มี พอหันกลับมาสวดมนต์ก็ได้ยินอีก ก็ยังพิสูจน์ไม่ได้เหมือนกันว่าเสียงอะไร แต่เป็นบ่อยครับ เวลาจะสวดมนต์ผมจะเชิญเค้า (หมายถึงดวงจิต) ร่วมสวดมนต์ไหว้พระสร้างกุศลร่วมกันครับ

 

เหมือนกันเลยครับพี่โต้ง ผมเองสวดทุกคืนก็จะเชิญเค้ามาร่วมอนุโมทนาด้วยทุกครั้งครับ(deejai)(deejai)(deejai)

 

สวัสดีอ.แก้วสว่างและขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆครับ

สวัสดีพี่ๆ น้องๆ ทุกท่านครับ ยามเช้าครับผม

 

ผมว่าชั้นล่างปล่อยโล่งๆ ก็ดีนะครับ หากมาล๊อตใหม่จะได้ไม่เสียหายมากครับพี่

 

ขอน้อมกราบหลวงปู่ทิมครับ ขอให้หลวงปู่ช่วยให้การตรวจในวันนี้ผ่านพ้นและลุล่วงไปด้วยดีด้วยเทอญ สาธุ เมื่อวานเค้ายังไม่มาตรวจครับ เห็นว่าจะมาวันนี้แน่นอน เฮ้อ ...ลุ้นอยู่

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

สวัสดีทุกท่านในวันวาเลนไทม์ ขอให้มีความสุขกันมากๆครับ......

 

สวัสดีครับอาจารย์ ผมน้องใหม่ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับผมอยากได้พระขุนแผนครับอาจารย์ผมยังไม่เคยมีพระหลวงปู่ทิมไว้บูชาเลยครับอาจารย์ไม่ทราบว่าอาจารย์แจกหมดหรือยังครับผมเคยมีโอกาศไปกราบรูปเหมือนหลวงปู่ทิมที่วัดเคยอธิฐานว่าถ้าผมมีบุญก็ขอให้ได้วัตถุมงคลของหลวงปู่ไว้บูชาสักองค์ที่ไม่เกี่ยวกับพุทธพาณิชย์ ขอบคุณครับ

 

กราบหลวงปู่ทิม สวัสดี อ.จารย์แก้วสว่าง คุณโต้ง พี่รุ่ง เพื่อนๆพี่ๆทุกท่านครับ

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

[FONT=&quot]( ต่อจากตอนที่แล้ว ) เราจะเห็นถึงอานุภาพของการสักยันต์ที่สามารถคุ้มครองตัวได้เมื่อถึงเวลาที่มันคับขันซึ่งจากประสบการณ์ที่ได้เห็นกันนั้นจึงเป็นเหตุทำให้กลุ่มกระเบนธงนั้นจะให้ความเชื่อถือและมั่นใจถึงอานุภาพของการสักยันต์ จึงทำให้มีการนิยมกันมากในยุคสมัยนั้นและกลุ่มของกระเบนธงนั้นก็ยังมีการสมัครสมานสามัคคีกันดีในกลุ่ม ซึ่งเมื่อถ้ามีใครมารุกรานและมาหาเรื่องต่างก็จะมาร่วมช่วยกันดี ผมจะมีเรื่องเล่าอยู่เหตุการณ์หนึ่ง เมื่อประมาณปี พ.ศ.[/FONT]2505-2506 [FONT=&quot]ขณะนั้นมีการเกณฑ์ทหารกันเพื่อต้องมารับใช้ชาติบ้านเมือง โดยจะมีคนจากหลายพื้นที่หลายหมู่บ้านหรือจากเขตตำบลอื่นมารวมตัวกันเพื่อที่จะรอมาเกณฑ์ทหารในเขตของตัวอำเภอเมือง ซึ่งสมัยนั้นคนที่มารวมตัวกันร่วมหลายร้อยคนที่มานั่งรอกันเพื่อรอเกณฑ์ทหารกัน และกลุ่มของกระเบนธงก็เป็นกลุ่มหนึ่งที่เข้าร่วมเกณฑ์ในครั้งนี้ด้วย และช่วงจังหวะที่รอการทำงานของเจ้าหน้าที่ของทหารนั้นก็มีกลุ่มหนึ่งซึ่งอยู่ในเขตพื้นที่อื่นได้ตั้งวงดื่มสุรากันจากนั้นเพราะฤทธิ์ของความเมาเป็นเหตุก็เกิดได้การเขม่นกันขึ้น เมื่อกลุ่มที่ตั้งวงสุราไปมีเรื่องกับกลุ่มในเขตพื้นที่ที่มานั่งรอเกณฑ์ทหารเหมือนกันซึ่งเป็นกลุ่มของในเขตปากน้ำซึ่งเป็นกลุ่มพื้นที่ จากนั้นกลุ่มที่เมาก็เปิดฉากก่อนโดยปาแก้วใส่กลุ่มของอีกฝ่ายจากนั้นก็ได้ต่อยกับกลุ่มในเขตปากน้ำ ส่วนกลุ่มที่เมาซึ่งถือว่ามีพรรคพวกที่มากกว่า จากนั้นก็เกิดการตะลุมบอนชกต่อยกว้างขวดกว้างแก้วกันพัลวัน โดยเฉพาะในกลุ่มที่เมาก็ยังอาละวาดกันชกต่อยกับกลุ่มของปากน้ำและกลุ่มของกระเบนธงก็หนึ่งในนั้นที่ร่วมชุลมุนกันในนั้นด้วยจนเรื่องราวจะไม่มีทีท่าว่าจะหยุดกันได้ จนทางสารวัตรทหารเรือก็ได้ถือกระบอกเข้ามาตีเพื่อจะมาห้ามปรามแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะทางสารวัตรทหารนั้นมีจำนวนน้อยไม่เพียงพอเกินกว่าที่จะที่จะห้ามปรามได้ จนเรื่องราวนั้นก็ได้ไปถึงกลุ่มกระเบนธงซึ่งถือว่าเป็นกลุ่มที่อยู่ในเขตพื้นที่ ซึ่งเมื่อกลุ่มอื่นมารุกรานจะเป็นอันยอมไม่ได้ จากนั้นกลุ่มของกระเบนธงก็ได้รวบรวมสมัครพรรคพวกกลุ่มกันได้รวดเร็วมาก จากนั้นต่างคนก็ได้เอาอาวุธประจำกายคือหางกระเบนมาซึ่งทุกคนนั้นต่างก็จะเอาพันรอบเอวเอาไว้เมื่อเวลามีเหตุการณ์หรือยามคับขัน ซึ่งกลุ่มกระเบนธงหลังจากรวบรวมสมัครพรรคพวกกันได้หลายคน จากนั้นก็ได้มาถึงที่จุดเกิดเหตุซึ่งกลุ่มต่างๆที่มาเกณฑ์ทหารนั้นก็ได้แตกฮือกันกระจัดกระจายหลบกันไปหมด ซึ่งก็เหลือแต่เพียงกลุ่มต่างถิ่นที่เมานั้นก็ได้ออกอาการนักเลงพาลจนได้มาเผชิญหน้ากับกลุ่มของกระเบนธง ที่กำลังเดินประดาหน้าเข้ามายังกลุ่มที่มาอาละวาดจนวุ่นวายไปหมดเพราะถือว่ามาหยามศักดิ์ศรีกันถึงถิ่น จากนั้นกลุ่มต่างถิ่นนั้นก็ได้เริ่มเปิดฉากก่อนเพราะถือว่าพวกมากกว่าโดยเอาขวดเหล้าปาไปยังที่กลุ่มของกระเบนธง จากนั้นกลุ่มต่างถิ่นก็ได้เดินกร่างเข้าไปต่อยยังกลุ่มกระเบนธงที่ถือสัจจะว่าจะไม่ทำใครก่อนและจากที่กลุ่มต่างถิ่นได้เปิดประเด็นชกไปก่อนจากนั้นกลุ่มกระเบนธงก็ได้สมัครสมานสามัคคีกันช่วยระดมพลต่อยกับกลุ่มต่างถิ่นกันจนชุลมุนกันไปหมด และก็มีเหตุการณ์ไม่ได้คาดคิดเมื่อกลุ่มต่างถิ่นนั้นคงจะสู้แรงของกลุ่มกระเบนธงไม่ไหวเพราะส่วนใหญ่กลุ่มกระเบนธงนั้นจะเป็นพวกตังเกเรือซึ่งจะมีร่างกายที่แข็งแรงกำยำกว่า และโดยขณะนั้นเองกลุ่มต่างถิ่นนั้นคงสู้แรงของกลุ่มกระเบนธงไม่ไหวต่างก็ได้ไปเอาทั้งไม้และมีดและเหล็กขุดชาร์ฟที่เก็บไว้ในรถเอาออกมาสู้กับกลุ่มกระเบนธงที่ยังปักหลักสู้โดยยังไม่ทันที่จะระวังตัว จนขณะนั้นเองกลุ่มต่างถิ่นก็ได้อาเหล็กขุดชาร์ฟแทงไปยังที่หน้าท้องในกลุ่มของกระเบนธงจนล้มลงทันที และจากนั้นเองกลุ่มของกระเบนธง ซึ่งถือคติที่ว่าถ้าคู่ต่อสู้ไม่มีอาวุธจะไม่ยอมเอาอาวุธออกมาใช้เด็ดขาดซึ่งมันอาจจะถือว่าเป็นการเอาเปรียบกันมันอาจเป็นสัจจะที่ได้ตั้งไว้กัน และขณะนั้นเมื่อกลุ่มกระเบนธงเห็นเพื่อนในกลุ่มถูกแทงจนล้มลง ซึ่งในมือของพวกต่างถิ่นนั้นต่างก็ถืออาวุธกันมาจะเข้ามาทำร้ายยังกลุ่มของกระเบนธง จากนั้นกลุ่มต่างถิ่นก็ได้เดินประชิตหน้ากันเข้ามาเพื่อที่จะมาทำร้ายกลุ่มของกระเบนธง ซึ่งกลุ่มต่างถิ่นนั้นคงคิดว่ากลุ่มกระเบนธงนั้นถือดีคิดจะมาต่อกรกับพวกตน และในขณะนั้นเองเมื่อมันถึงเวลาจวนตัวที่ภัยร้ายกำลังเดินปรี่เข้ามา กลุ่มของกระเบนธงต่างคนก็ได้พยักหน้าส่งซิกกันเพื่อให้รู้กัน จากนั้นกลุ่มกระเบนธงก็ได้จับด้ามของหางกระเบนไว้เตรียมพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ เมื่อกลุ่มต่างถิ่นนั้นเดินถืออาวุธจะเข้ามาถึงตัวซึ่งเตรียมง้างอาวุธที่จะตีทำร้าย จากนั้นเองกลุ่มของกระเบนธงต่างคนก็ได้ชักดึงรูดหางกระเบนออกมาจากเอว จากนั้นก็ได้สะบัดปลายของหางกระเบนออกโดยที่ปลายหางกระเบนได้สั่นตะหวัดพลิ้วเป็นลูกคลื่นออกไป จากนั้นเมื่อเวลาจังหวะนั้นมาถึงกลุ่มกระเบนธงก็ได้ฟาดยังที่กลุ่มต่างถิ่นนั้นสวนกลับทันที และผลสนองตอบรับเมื่อกลุ่มต่างถิ่นนั้นได้จังหวะรับลิ้มลองรสปลายของหางกระเบนต่างก็ร้องแซงแซดกันจ้าละหวั่นกันไปหมด และช่วงจังหวะนั้นเองกลุ่มกระเบนธงก็ได้อาศัยจังหวะที่กำลังจ้าละหวั่นกันต่างก็ได้ช่วยกันเอาหางกระเบนวิ่งไล่ฟาดไปยังกลุ่มต่างถิ่นที่มาหมิ่นศักดิ์ศรีถึงถิ่น ซึ่งกลุ่มต่างถิ่นนั้นต่างก็ได้ลิ้มรสชาติของหางกระเบนกันทุกคนซึ่งต่างก็โดนกันที่หน้าบ้างที่แขนบ้างและที่หลังบ้าง จนต้องวิ่งหนีกันอลม่าน บางคนถืออาวุธไว้จำต้องทิ้งอาวุธลงแล้ววิ่งหนีเพราะคงทนความเจ็บปวดที่มันปวดแสบปวดร้อนน่าดู บางคนที่เมากร่างแล้วอาละวาดเมื่อได้รับพิษสงของหางกระเบนที่ได้ฟาดลงไปเป็นต้องทิ้งขวดเหล้าสร่างเมาทันที กลุ่มของกระเบนธงนั้นซึ่งเมื่อเห็นพวกเดียวกันถูกทำร้ายต่างก็ยอมไม่ได้ซึ่งจากนั้นกลุ่มกระเบนธงต่างก็ได้ช่วยกันเอาหางกระเบนวิ่งไล่ฟาดกลุ่มต่างถิ่นที่มาฮึกเหิมจนกระเจิงหนีหายกันไปคนละทิศคนละทาง ซึ่งหลังจากเหตุการณ์ดังกล่าวที่ชุลมุนวุ่นวายก็ได้คลี่คลายสงบลงเมื่อกลุ่มต่างถิ่นที่มาหาเรื่องก็ได้แตกกระสานกันไป จากนั้นกลุ่มของกระเบนธงและสารวัตรทหารเรือที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ได้มาดูคนเจ็บซึ่งเป็นพวกเดียวกันที่โดนฝ่ายต่างถิ่นนั้นได้ใช้เหล็กขูดชาร์ฟแทงเข้าไปอย่างจัง ซึ่งเมื่อมาดูบาดแผลก็ไม่พบบาดแผลแต่อย่างใดมีแต่รอยฟกช้ำเขียวเป็นจ้ำๆ ซึ่งเมื่อได้ถอดเสื้อออกก็พบว่าตามร่างกายของผู้เจ็บนั้นมีรอยสักเป็นรูปเสือส่วนด้านหลังเป็นรูปฤษีพ่อแก่ ซึ่งเหตุการณ์นั้นเป็นที่เล่าลือกันมาก ซึ่งเราจะเห็นถึงอานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ของการสักยันต์ที่สามารถทนต่อศาตราวุธต่างๆได้ ซึ่งมันอาจแสดงให้เห็นถึงอานุภาพที่ดีที่คนสมัยก่อนนั้นเขาจะมองในรูปแบบของความเชื่อในเรื่องของอำนาจพุทธคุณที่สามารถปกป้องคุ้มครองป้องกันภัยอันตรายที่ก่อให้เกิดอานุภาพที่เชื่อมั่นกันได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งการยึดถือหรือการปฎิบัตินั้นโดยครูบาอาจารย์ต่างๆที่ท่านได้ลงของและอานุภาพหรือการสักยันต์ต่างๆไว้เพื่อให้เกิดความศักดิ์สิทธิ์ขึ้นได้นั้นจะต้องมีความเชื่อถือและยึดให้มั่นเพื่อให้เกิดอานุภาพที่ดีขึ้นได้เมื่อถึงเวลามีเหตุการณ์ที่มันคับขันอานุภาพเหล่านี้นั้นสามารถที่จะปกป้องคุ้มครองได้ [/FONT] [FONT=&quot]ซึ่งปัจจุบันนี้ขึ้นชื่อว่ากลุ่มกระเบนนั้นก็เหลือแต่เพียงตำนานความทรงจำที่ได้กล่าวขานกันเมื่อในยุคกว่า[/FONT] 50[FONT=&quot]กว่าปีมาแล้ว เราจะเห็นว่าในสมัยก่อนนั้นเขาจะมีความสมัครสมานสามัคคีกันมากเวลามีเหตุการณ์ใดๆที่มารุกรานก็จะมาช่วยกันซึ่งเป็นการกระทำเพื่อศักดิ์ศรีกัน ซึ่งก็เปรียบเสมือนกับการออกรบทัพจับศึกในยุคก่อนนั้นถ้ามีความสมัครสมานสามัคคีกันดีในหมู่คณะเมื่อมีการออกรบครั้งใดก็จะได้ชัยชนะกลับมาสู่บ้านเมืองทุกครั้ง แต่ถ้าการออกรบครั้งใดถ้าขาดความสามัคคีปรองดองกลมเกลียวกันความเสียหายหรือความพังพินาศก็จะตามมาทำให้บ้านเมืองนั้นต้องระส่ำระสายกัน ฉะนั้นเราจะเห็นถึงบทบาทความสำคัญของความสามัคคีนั้นซึ่งถือว่ามีอิทธิพลเป็นอย่างมากหรือเป็นหลักใหญ่ที่สำคัญในการที่จะทำให้ชาติบ้านเมืองนั้นอยู่ด้วยความสงบสุขได้<o>
</o>[/FONT]<o></o>
[FONT=&quot] มีเหตุการณ์อยู่เหตุการณ์หนึ่งที่ผมจะเล่าให้ฟัง ซึ่งเหตุการณ์นั้นผ่านมากว่า [/FONT]30[FONT=&quot]กว่าปีแล้ว มีนายธรรม เรืองภักดีซึ่งเป็นชาวบ้านในหมู่บ้านละหารไร่ ซึ่งมีอาชีพทำนาข้าวและล่าสัตว์ป่า และมีอยู่วันหนึ่งนายธรรมได้ชักชวนเพื่อนบ้านไปล่าหมูป่าด้วยกันโดยออกล่าไปทางเหนือหมู่บ้านละหารไร่ออกไปซึ่งสมัยก่อนหมูป่าจะชุกชุมมากเพราะบางพื้นที่ยังเป็นพื้นที่ที่เป็นป่าที่รกชัฎอยู่ โดยสมัยก่อนนั้นจะใช้ปืนแก๊ปที่จะทำกันเองในการออกล่าหมูป่าในครั้งนี้ ซึ่งปืนแก๊ปในสมัยก่อนนั้นเม็ดกระสุนทำด้วยลูกตะกั่วที่นำมาทุบให้เป็นลูกกลมๆ เวลาจะใช้นำดินปืนใส่ลงไปในกระบอกปืนแล้วเอาเปลือกมะพร้าวยัดลงไป ต่อมาจึงเอาลูกตะกั่วใส่ลงไปในกระบอกแล้วเอาเปลือกมะพร้าวนั้นยัดอุดลูกตะกั่วตามไปอีกที จากนั้นก็เอาแส้ที่เตรียมไว้ใส่ยัดลงไปในกระบอกปืนให้แน่น แล้วจากนั้นก็กระแทกหรือกระทุ้งให้แน่น จากนั้นก็จะนำปืนแก๊ปนั้นไปใช้ยิงได้ ซึ่งอานุภาพของปืนแก๊ปนั้นถ้าโดนยิงเข้าไปถึงกับกระดูกแตกทันที ซึ่งสมัยก่อนการออกล่าสัตว์ต่างๆก็จะนิยมปืนแก๊ปนี่แหละที่นิยมกันมาก และจากนั้นนายธรรมก็ได้ไปกับเพื่อนเพื่อที่จะออกล่าหมูป่ากันในป่าแห่งหนึ่งซึ่งเวลานั้นก็เป็นเวลาช่วงๆเย็น จากนั้นนายธรรมและพวกก็ได้พากันเดินเข้าไปในป่า จากนั้นต่างคนก็ค่อยๆย่องเดินไปเพื่อไม่ให้สัตว์นั้นตกใจ และจากนั้นไม่นานนายธรรมและพรรคพวกก็ได้ไปเจอหมูป่าอยู่กลุ่มหนึ่งซึ่งขณะนั้นก็กำลังเดินหากินกันเผล่นพล่านกัน แต่ขณะนั้นหมูป่าเมื่อมันเห็นคนมันก็เลยตกใจกันจากนั้นมันก็ได้ต่างวิ่งเข้าไปในป่าลึกเข้าไปอีก จากนั้นนายธรรมกับพรรคพวกก็ได้วิ่งตามแยกย้ายกระจายตัวกันออกตามล่ากันโดยนายธรรมนั้นได้วิ่งนำไปก่อน และเมื่อมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเมื่อนายธรรมตามหมูป่าเข้าไปซุ่มอยู่ในดงพุ่มไม้ ซึ่งบริเวณนั้นมันอาจจะรกมาก ส่วนพรรคพวกที่ได้แยกย้ายกันตามล่าหมูป่าและพอดีก็ได้เหลือบไปเห็นพุ่มไม้นั้นสั่นไหวซึ่งพรรคพวกที่เห็นจึงคิดว่าเป็นหมู่ป่าจึงได้ยิงปืนแก๊ปออกจากลำทันที หลังจากสิ้นเสียงปืนแก๊ปก็มีเสียงโอ้ย[/FONT]![FONT=&quot] ตามมาทันทีซึ่งเมื่อเสียงปืนที่ดังนั้นสงบลง พุ่มไม้ก็หยุดสั่นไหว พรรคพวกที่ยิงก็ตกใจกันเพราะไม่คาดคิดได้ว่าจะเป็นพวกเดียวกันเองซึ่งพรรคพวกนั้นคงจะคิดว่าเรียบร้อยเป็นผีในป่าแน่ จากนั้นก็ได้พากันเดินเข้าไปดูกลับพบนายธรรมกำลังร้องโอดโอยอยู่ ซึ่งพรรคพวกของตนก็ได้สำรวจดูกลับไม่เห็นรอยเลือดหรือรอยบาดแผลกลับมีแต่รอยเขียวจ้ำอยู่ที่บริเวณหน้าอกของนายธรรม จากนั้นพรรคพวกก็ได้ช่วยกันหามนายธรรมออกมาจากป่ากัน ซึ่งเย็นวันนั้นก็ไม่ได้หมูป่ากัน หลังจากที่ช่วยกันหามนายธรรมกลับมายังบ้าน จากนั้นทางบ้านก็ได้ไปตามหมอพื้นบ้านมาเยียวยารักษากันหลายวันกว่าจะทุเลาลงกันได้ หลังจากนั้นพรรคพวกในหมู่บ้านที่ไปด้วยกันก็ได้มาเยี่ยมนายธรรมที่บ้าน นายธรรมก็ได้เปิดอกเสื้อดูรอยเขียวช้ำจากการโดนปืนแก๊ปให้พรรคพวกดู ซึ่งนายธรรมก็ได้เล่าว่าที่รอดมาได้นั้นคงเป็นเพราะอานุภาพของการสักยันต์ซึ่งนายธรรมนั้นก็ได้กล่าวอีกว่าตนเองนั้นก็ไม่เคยแขวนพระหรือเครื่องรางของขลังแต่อย่างใดในการออกล่าสัตว์เลยซึ่งสมัยก่อนนั้นชาวบ้านเขาจะถือกันมากในการออกล่าสัตว์ แต่ตนเองนั้นก็ได้สักยันต์เป็นรูปเสือเผ่นซึ่งได้สักไว้อยู่บริเวณกลางหน้าอกพอดี ซึ่งเหตุการณ์ครั้งนี้มันอาจเป็นอานุภาพของเสือเผ่นที่ได้สักไว้ก็เป็นได้ ซึ่งเราจะเห็นแล้วว่าอานุภาพของปืนแก๊ปนั้นมันร้ายแรงเพียงใดก็คงไม่ต้องบรรยายกันมาก จากนั้นนายธรรมก็ได้เล่าอีกว่าตนนั้นได้ไปสักเสือเผ่นกับปู่พิณ สัมฤทธิ์ ซึ่งเป็นลูกศิษย์ในยุคต้นๆของหลวงปู่ทิม แห่งวัดละหารไร่ และเป็นฆราวาสชื่อดังในหมู่บ้านละหารไร่ และก็ยังเป็นที่กล่าวขานกันมากในยุคสมัยนั้น ซึ่งประวัติของปู่พิณนั้นมีมากหลาย โดยเฉพาะการสักยันต์ที่เป็นที่เลื่องลือกันมากในยุคนั้นและโดยอานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ที่ต่างคนที่ได้มาสักยันต์กับปู่พิณนั้นก็ได้ไปประสบกับเหตุการณ์ต่างๆกันมากนั้นโดยเฉพาะเรื่องความคงกระพันหรือความเหนียวเป็นที่เชื่อถือกันได้ ซึ่งเราจะเห็นได้ว่าอานุภาพของความศักดิ์สิทธิ์ที่เกิดจากอาคมที่ได้ลงหรือประจุไว้เพื่อให้มีพุทธคุณที่เชื่อถือได้นั้นซึ่งเราอาจเห็นได้ว่ามันเป็นสิ่งที่เหลือเชื่อหรือไม่น่าที่จะเกิดขึ้นได้ แต่ด้วยการที่เราได้ยึดมั่นถือมั่นในอำนาจของพุทธคุณนั้น มันอาจจะสามารถคุ้มครองตัวเราได้ถ้าเกิดการศรัทธาที่ดีได้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องตั้งอยู่บนความไม่ประมาทเป็นดีที่สุด ที่จะสามารถอยู่ให้รอดปลอดภัยได้อย่างมั่นใจ ( ติดตามตอนต่อไป )<o></o>[/FONT]

 

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆจากอ.แก้วสว่างครับ ติดตามอ่านมาตลอดครับ

 

สวัสดีและยินดีต้อนรับวันวาเลนไทม์นะครับ ....!

 

สวัสดีครับทุกท่าน.....ไม่ได้หายไปไหนนะครับ อิอิ
ตอนนี้หลายท่านก็ PM มาถามเรื่องล๊อคเก็ตกันมาก
อดใจรอกันสักนิดครับ ผมกะจะตระเวณให้อาจารย์ท่าน
อธิษฐานเสกให้ตามตั้งใจไว้ 16 ครั้ง อย่างช้าไม่น่าเกินสิ้นเมษายน 55 นี้ ครับผม

 

ขอน้อมกราบหลวงปู่ทิมครับ ตรวจงานเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ไม่มีปัญหาครับ เฮ้อ...โล่งอก หลวงปู่ช่วยสบายใจเลยครับ

 

สวัสดียามบ่ายครับ อาจารย์ และทุกท่าน ชอบมากนะครับ อ่านแล้วรู้สึกดีครับ

ขอน้อมนำบุญมาแด่หลวงปู่ อาจารย์ และทุกท่านนะครับ จากไปถวายปัจจัยเพื่อซ่อมแซมฐานชซุกชีที่วัดเสนา ที่มีพระพุทธรูปพระอินทร์แปลง และไปถวายปัจจัยถวานวัดหน้าเมรุ ที่อยุธยาทั้งสองแห่งนะครับ

 

น้า ไม่ลองรอสักสิ้นปีเลยน้า เอาให้ขลังสุดๆ ครบถ้วนทุกกระบวนการเลยนะครับ แบบว่าสะดวกตอนไหนก็นำไปขอความเมตตาจากครูบาอาจารย์นะครับ เอหรือไงครับน้าต๋อย