การเห็น นิพพาน ของพระโสดาบัน

การเห็น นิพพาน ของพระโสดาบัน

ขอร่วมแสดงความคิดเห็น โดยใช้โวหารที่ทำให้เข้าใจง่าย...

สัมมาทิฐฐิ คือความเห็นชอบ อันพระโสดาบันเห็นแล้ว กระทำสังโยชน์เบื้องต่ำให้สิ้นไป ย่อมเป็นผู้ปิดอบายภูมิทั้ง ๔ แต่เนื่องจาก กิจแห่งปหาณ ยังไม่ถึงที่สุด การเจริญมัคคสัจจ์ ยังไม่ถึงพร้อม จึงเป็นผู้ที่ต้องกลับมาอีก แต่ไม่เกิน อัตภาพที่ ๗ ไปได้ ดังนั้น

พระโสดาบันเห็นพระนิพพาน (ในส่วนหนึ่ง จึงได้ชื่อว่า "ทัสสนานุตตริยะ" คือความเห็นอันประเสริฐของพระอริยะเจ้า)

แต่ยังไม่ทำพระนิพพานให้แจ้ง จึงได้ชื่อว่า เสขะบุคคล(ยังต้องศึกษาอยู่)

สรุปดังนั้น พระโสดาบัน... เห็นพระนิพพาน แต่ ยังไม่แจ้งพระนิพพาน.

เจริญในรสธรรม

 

เห็นแต่ชื่อ เหลือเพียงอักษร หากไม่ลงที่ใจเสียที

อะไรบ้างเป็นสัญญาญว่าออกนอกลู่นอกทาง

 

หากกล่าวในวงกรรมฐานที่เราตั้ง
ก็อะไรที่ออกนอก กายใจ ตน นั่นเรียกว่า ตกร่อง

เช่น
นั่งไปดูคนนั้นคนนี้ ส่องนั่นส่องนี่
คนนั้นจะเป็นยังไง คนนี้จะเป็นยังไง
มองแต่ข้างนอก ไม่วกกลับมามองตน
เป็นต้นฯ ซึ่งไม่รู้ว่า สิ่งที่รู้จริงหรือเท็จ

อีกอย่าง พอไปเจอนิมิต ผู้วิเศษในสมาธิหรือ แสง สี เสียง อะไรก็แล้วแต่
ก็ตามเค้าไปเรื่อย เค้าบอกให้ทำอะไรก็ทำ แต่ไม่ได้ดูสภาวะที่ใจตนที่กำลังปรากฎ
ไปตามแต่นิมิตร อันนี้ก็เรียกว่า ตกร่อง

 

อนุโมทนา พระคุณเจ้าสมมติสงฆ์<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5652494", true); </SCRIPT> ที่ร่วมแสดงทัศนะ ค่ะ _/l\_

 

การ สำมะคัญว่า "เรา......"

 

การทิ้งเรา ด้วยความคิด มันทิ้งไม่ได้หรอกนาย
หรือนาย มีอะไร มากกว่านั้น ที่เหนือเรา ใต้เรา

 

ส่องคนโน้น คนนี้ พวกถ้ำมองน่ะเหรอ น่าเขกกบาล

 

มีนะบางจำพวก คิดว่าตนเองได้มโนมยิทธิ มีฤทธิ์ทางใจ
แล้วสำคัญตนว่ารู้จริง ถึงขนาดรู้ว่า มีคนนั้นคนนี้ ส่งจิตมาหา
จึงสำคัญว่าตนเองรู้จริง
ถึงขนาด PM ไปด่าชาวบ้านเค้าก่อน ทั้งๆที่เค้าก็อยู่เฉยๆก็มี

 

ศีลรักษากาย ใจ คำตอบสุดท้ายครับ

 

ก็ปล่อยเขาไปเถอะ ถ้าเราด่าก่อน เราไร้ค่าก่อน
เราคิดว่าเรา รู้ แต่เพราะ ว่า เราไม่เคยรู้อะไรเลย
ใครทำอะไรไว้ เพราะทนต่อใจตัวเองไม่ได้
พฤติกรรม มันสะท้อนใจได้ทั้งหมด ไม่ต้องไปมองอะไรมาก

 

ขอให้เป็นโดยไม่ตั้งใจเจตนาก็แล้วกัน
จนกลายเป็น สติรักษาจิต ใช้เวลาเหมือนกันเน๊าะ

 

อันนั้นอ่ะ อยู่แล้ว อยู่แล้ว

เพียงแต่ เสนอเพิ่มของคำว่า ตกร่อง หรือ ออกนอกลู่นอกทาง

 

ไม่เข้าใจ ครับพี่ ว.12
สติรักษาจิต เป็นอย่างไร
เน้นในสติปัฏฐาน นะครับ

 

ซึ้งในคำพูดป๋า

 

ปกติผมไม่ค่อยได้แสดงออกความเห็นเท่าไร วิษณุเคยทำกรรมฐานมาแล้ว
ผมไม่ค่อยกล้าแสดงความเห็นเท่าไร เพราะหลวงพ่อไม่ให้ผม ประมาท
ผู้ที่ทำกรรมฐาน เลยรู้ว่าการอยู่ที่ตัวเอง มันปลอดภัยแน่นอน

 

สามี คุณ K ฝึกอะไร นะ อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจน่ะ
เพื่อ ป๋าจะได้ความรู้บ้าง

 

ป๊ะป๋า อย่าสำคัญตัวสิคร้าบ อย่า คิด เอาด้วย

ป๊ะป๋า ถามผมอยู่หยกๆว่า อะไรคือ สัญญาณการออกนอกทาง

อะไรคือ ตกร่องฟักทองแตงไทย ผมก็ตอบไป ว่าดู การสำคัญใน "เรา"

แล้วนี้ทำไมมาหลายใจ ใครล่ะ ใครล่ะ

มันจะไม่น่า น้อยใจ เอ่อ เออ เอ้อ เออ มันน้อย ใจ น้อยใจ

 

ใบแดงครับ

 

มีสติรักษาจิต โลภโกรธหลง มันก็ไม่เกิดไง
ถ้าขาดสติ ก็เรียกว่าหน้ามืด แล้วกิเลสมันก็มาเกิดเป็นโขยง
พอมีสติ มันก็รักษาศีลเป็นอัตโนมัติ มีหิริโอตัปปะเกิดเป็นนอร์มอล
ถ้ามีสติแล้วไม่มีหิริโอตัปปะ ก็เข้าข่ายมิจฉาสติมิจฉาสมาธิ มีสติก็ทำชั่วทำเลวได้ทุกอย่าง

 

ฮี้ ฮี้ ฮี้ ฮี้

หลวงพ่อของ ป๊ะป๋า ก็เห็น อาการสำคัญตัว

ท่านเลย กล่าวปรามเอาไว้

แย่เลยนะ ป๊ะป๋า ปฏิบัติแทบตาย กลับได้ อหังการ มมังการ