การเห็น นิพพาน ของพระโสดาบัน

อ๋อ ปรุงคำว่า "ตุ๊ด" ขึ้นมา อาหลงหมายให้ผม "จี๊ด" เหรอ

หลังต่ำนะเรา

 

การจะตัดสินว่าก้าวหน้าหรือถอยหลัง เนี่ย
จะให้คนไม่รู้ มาตัดสินเรามั่วๆซั่วๆ ได้ไง มันต้องฟังหลายๆปาก
ทั้งคนที่ชอบใจเราและไม่ชอบใจเรา
และถ้าไร้ศรัทธาในคนไหน คำพูดนั้น ก็เป็นได้แค่น้ำที่เห็นเขาสาดทิ้งลงพื้น
มันไร้ค่าสำหรับเรา แต่กับคนอื่นมันอาจจะมีค่าอยู่ถ้าเขายังศรัทธาอยู่นะ
เราก็ไม่ยุ่งน้ำนั้น อยู่แล้วๆๆๆ

 

หลังต่ำนะเรา ( แอนลีน แอนลีน แคลนเซี่ยมสูง )

โห่ ฮิ โห่ ฮิ โห่ หิวววววววววว..!

 

คนบางคนนะ เป็นพระอริยะ หรือก็เปล่า
เป็นบัณฑิตหรือ เห็นการกระทำแล้ว ขอคิดดูก่อน --"
เป็นผู้รู้หรือ ไม่น่าจะใช่ ยกธรรมะอะไรก็ไม่รู้ ไม่เห็นโดนใจ ไม่เข้าแก๊บ อ่านแล้ว งง ประจำ
ตบเด็ก เตะหมา ท้าผู้หญิงต่อย อันนี้ ก็เห็นๆอยู่ แล้วแต่จะคิด เนาะ ว่าเจตนา หรือไม่เจตนา
โมหะ บานนนนน

เอ่อ...อันนี้ เป็น วิซั่น นะ มีทัศนะกับบางคนเป็นแบบนี้

 

อย่ามาโกหกหน่อยเลย ว่า รู้เรื่องการ ศรัทธานำไป

อย่ามาโกหกหน่อยเลย ว่า ฉลาดในการคบใคร

หากคุณยังคบคนใน black hole มันก็บอกอยู่แล้วว่า
ยังไม่เข้าใจเรื่อง "ศรัทธา"

และยังไม่เข้าใจเลยแม้แต่นิดเดียวเรื่อง ฉลาดในการคบใคร

 

เอ๋า เอานี่แม๊ะ หากยังคิดไม่ออก







(i)




<!-- google_ad_section_end -->

เผื่อจะ แก้ หิวววววว ได้ จะบ่ายแล้ว :'(

 

ตอนแรกผมก็ชื่นชมนะว่า ชะรอย เค จะเป็นนักภาวนาแบบหัตถาครองภิภพ

คือ มีเมตตาใหญ่ แบบไม่ติดข้อง อุ้มลูกได้แต่ยังพิจารณาอยู่แบบไม่มีสัตว์
ตัวตนบุคคลเราเขาหรือใคร

แต่ไปๆ มาๆ นี่ มันกลับผลิกหายไปหมด กลายเป็น นักภาวนาแบบหัตถากำภิภพ
เจอใครอุ้มหมด อุ้มแต่สัตว์ ไม่ได้ดูจิตดูใจเลยแม้แต่นิดเดียว ยิ่งคบยิ่งคุยมีแต่ทำลาย
ความสงบ สงัด

เรียกว่า ยิ่งภาวนา เสวนาธรรมก็ยิ่งเป็น กำภพ

ทำลาย "ความสงบ สงัด" ที่ควรเจริญ ท่าเดียว

 

เออ ให้มันรู้จักพูดดีๆกับเขาบ้าง แมนๆหน่อย

 

กั๊กๆ ต้องประเภท ด่าพระสงห์องค์เจ้า ด่าพระธรรม เอาพระพุทธมาย่ำยี
แบบคนในห้อง black hole ใช่ไหมหละ ถึงจะเป็น ผู้มีแววบรรลุ เป็นอริยะ
ที่เธอเลือกคบเลือกเสพ เลือกเสวนา เลือกนิยม

เลือกชมเปราะว่าเขาเหล่านั้น พูดได้เข้าใจดี

ฮิวววววส์

 

<!-- google_ad_section_end --> ไปหาอาหารก่อน​

 

ความในใจ สินะ
อย่างน้อย คบผู้หญิง ก็ปลอดกว่า คบคุณพูชาย ล่ะนะ
เราศรัทธา ในความเป็นคนจริงของเขา กล้าพูด กล้าคิด กล้าทำ ในสิ่งที่ตนเป็น
ส่วนเขาจะศรัทธาอะไรหรือไม่ศรัทธาอะไร มันเป็นเรื่องของคนไม่รู้ ของเขา
ถ้าเขายังสนใจเอ็นดูพุทธมามกะอยู่ ยังชื่นชมหลวงพ่อชา ยังเดินจงกรม
ยังรู้จักทวนศีล ทวนธรรม ยังมีสัจจะรักษาศีล6 ได้
เราก็ถือว่าเขาเป็นคนที่คบได้ ส่วนเขาจะศรัทธาพระโคดมพุทธเจ้าได้หรือไม่
ชีวิตเขายังไม่สิ้น วันหนึ่งเขาอาจเห็นความดีของพระโคดม มั่งก็ได้ ใครจะรู้

เราชอบคบคนที่ปากกับใจ ตรงกัน ไม่ต้องมียอกย้อนซ่อนเงื่อน
ปากก็พูดพระวัจนะ แต่ก็ยังรำสามก๊กอยู่นั้น

 

เจ้พี่ขวานบิ่น หายใจไว้ครับๆ กลับมาก่อนๆ

 

นิวรณ์ ก็หัด แอ๊บแบ๊ว มั้งซิครับ

 

นิวรณ์ นิวรณ์ เห็นไหม จิตตินนท์

 

กั๊กๆ ทีหนี้หละ กล่าวว่า ศรัทธาเขาเหล่านั้นได้เต็มปาก ไม่เห็น
จะพิจารณาเรื่อง อริยะ หรือไม่อริยะ หรือ พิจารณาเรื่องปฏิปทา
ที่งดงามอะไรเลย

ทีนี้หละ เชื่อที่ลมปาก เชื่อที่คำพูด มันมีเหรอ การกระทำเนี่ยะ
เขามุ่งลากไส้พระสงฆ์ พระธรรม พระพุทธ

ปากพูดแจ้วๆ เรื่องศีล เรื่องธรรม เรื่องทาน

แต่การกระทำผลิกย่ำยี สงฆ์ ธรรม พระพุทธ เนืองๆ แบบนั้น

เออนะ ท่าคนแบบนั้นมันจะดีได้ และ นำพาเธอไปได้

นำพาเธอไปสู่การปรารภศรัทธาใน รัตนไตร ได้ก็คบไป

แต่อย่ามานั่งคิดว่า ผมเจ็มแค้นในเรื่องเหล่านี้

ผมแค่เอามาสำแดง แล้วถามถึง

ซึ่ง คุณจะคบเขาอยู่ไหม จะคุยอะไรในกระทู้นั้นไหม หรือ
ตามไปคุยในบล๊อกใครที่ไหน ผมเคยไปตามราวี อย่างคนมี
ความแค้นเขาพึงกระทำหรือเปล่า !?

 

เจ็บ ใช่ไหมล่ะ
ทนไม่ได้ ใช่ไหมล่ะ
โดนเขา ทะลวงควักหัวใจที่ยึดมั่นถือมั่นในอัตตามาย่ำยี
แค้นฝังหุ่นเขา ด้วย รึป่าวล่ะ

ถ้าเขาคนนั้นในหลุมดำ เขาเข้าใจผิดในพระโคดม
แล้วมันเป็นหน้าที่ของเราที่ต้องไปแก้หรือซ้ำเติม เขาหรือไง
บางทีเขาอาจจะเข้าใจอะไรได้มากว่าคุณนิวรณ์ ก็ได้นะ
อย่างน้อยเขาก็ไม่เอาพระธรรมของพระพุทธเจ้ามาย่ำยีเหมือนพวกพุทธมากะจ๋า
พูดธรรมะได้เป็นน้ำไหลไฟดับ แต่ศีล5 กุศลกรรมบท10 ก็ยังทำไม่ได้
เขาอาจจจะเข้าใจผิดบางเรื่องของพระโคดมก็ได้ ถึงได้แสดงวาจาแบบนั้น
ซึ่งมันก็เป็นเรื่องของคนไม่รู้ความจริงของพระโคดมพุทธเจ้า

ยิ่งเขาเห็นคนที่รักและบูชาพระพุทธเจ้า ก่อกรรมอาฆาตพยาบาทกับเขา
เขาก็ยิ่งจะสมเพชหนักขึ้น ว่าพระธรรมของพระโคดมพุทธเจ้านั้นไม่ช่วยให้
พุทธมามกะจ๋า มีดวงตาเห็นธรรมปล่อยวางคนไม่รู้ก็ไม่ได้ ซ้ำเติมคนบ้าอยู่นั้น
คนบ้ามันก็เลยนั่งหัวเราะอยู่บนภู แล้วดูเสือพุทธมากะกัดกันไปตามยถากรรม มั้ง

 

ไม่เห็นครับพี่หลง ตัวไหนเหรอ ชี้หน่อยๆ
มีทางแก้ไหมครับ ชี้หน่อยๆ

 

อีกอย่างนะ ย้ำนะว่า ผมไม่ได้มาแสดง "ธรรมะ" และผมไม่ได้มาเอา "ศรัทธา"

เพราะ "ธรรมะ" หากมันจะเกิด ย่อมเกิดที่ ผู้สนทนาแต่ละคน

"ศรัทธา" นั้นจึงเกิดขึ้น แก่คนที่มี "ธรรมะ" ที่สถิตในแต่ละคน ว่ามีหรือไมมีอย่างไร

จะมามุ่งเห็นว่า ผมแสดงธรรม มันไม่ใช่ ผมแสดงไม่ได้ เพราะ มันอยู่ที่คุณ

จะมามุ่งเห็นว่า ผมมาเอาศรัทธา มันไม่ใช่ ผมเอาธรรมะมาเป็นของผมไม่ได้ เพราะ
ธรรมะนั้น มันอยู่ที่คุณ

คุณมี ธรรมะ ในตน ศรัทธา มันก็เกิดที่ตน ไม่ได้มาเกี่ยวอะไรกับ ผมเลย

 

พิจารณา เรื่อง อาฆาติ พยาบาท ให้ดีๆนะคร้าบ

คยนที่เขามีจิตปักใน อาฆาติ พยาบาท เขาจะมีพฤติกรรมติดตามอย่างไร

แล้วอาการอย่างนั้น มีเป็นปรกติกับใครอย่างไร

หากมันไม่มี คุณจะคิดอีกหรือว่า มีการ อาฆาติ พยาบาท เกิดขึ้น

นี่ขนาด อาหลง ไปเจอ "อมิตดา ด๊า ดา" ผมยังแนะนำให้ไล่ถีบเลย
ทั้งๆที่ ไม่รู้จัก เออ จะอาฆาติหรือเปล่า หรือว่า มันเป็นเรื่องที่จะต้อง
พิจารณาหยิบยกให้แยบคาย ฮี้ ฮี้ ฮี้ ฮ๊้

 

ฟุ้งเรื่องชาวบ้านไม่รู้หน้าเสื่อ ไม่รู้กาละว่าเขาคุยอะไรกันอยู่

ชวนออกนอกประเด็น เป็นลักษณะขาดปัญญา

ตัดสินอารมณ์ไม่ได้ อุธัจจะรับประทาน

มีหน้ามาถามกลับ โดยขาดการพิจารณาที่เขาทัก มันมองเห็นแต่คนอื่น

นี่ก็ลักษณะวิจจิกิจฉาในธรรม

วิธีแก้ พูดไปจะทำไหมล่ะ หรือต้องตอบกลับ

ให้เงียบไว้มากๆ ฟังไว้เยอะๆ มีสัมปชัญยะ รู้อะไรควรไม่ควร

เนี่ยเชื่อได้ เดี๋ยวต้องตอบกลับ โลภะ รับประทานตามระเบียบ