การเห็น นิพพาน ของพระโสดาบัน

ประโยคนี้ไง ถ้าพิจารณาก่อน จะไม่ตัดสินอะไรง่ายๆ

 

..................จริงจริงjittinon เขาเข้าใจนั่นแหละ แต่ เขาท้วงพี่หลงว่า มันไม่เป็นสมุจเฉท หรอก....พี่หลงว่าพี่หลง ภาวนาแล้วทุกข์ มันหาย วับไปทันทีเหรอ(ใช่มันหาย แต่มันจะมาอีก) ครับ?มัน คงไม่ใช่.....มันก็เลยกลายเป้นแค่ การ "รู้" เท่านั้นจนกว่า.......................

 

ถามว่าจริงเหรอ!!!

เรียกว่าตัดสินแล้วเหรอ


โอยยยยยภาค 3

 

เอาสั้นๆนะ

ผู้ถึงสัมมาทิฏฐิ ทำลายทิฏฐิต่างๆได้ด้วย ความแทงตลอด

เรื่องทิฏฐิ เคขวัญ นำมาลง

เป็นผู้มีศีลดี เพราะแทงตลอดในศีล

เป็นผู้มีปกติเจริญสติ


๓ ส่วนนี้ สัมปยุตกันในมรรค ๘

 

กิเลสขาดเลย มันไม่ใช่ฐานะอยู่แล้วครับ

กำหนดรู้ทุกข์ จนมันดับไป ขณะนั้นเป็นตทังคปหาน

ไม่ขยายความนะ มันซ้ำ พูดไปก็ไม่สนใจกัน

แพททริกว่า เหล่านี้ไม่มีสภาวะธรรมมาลองรับหรือ

 

..................มีครับ ก็ รู้...ทีนี้ ตทังคปหานนี่ ในบางสถานะการณ์ นะพี่ มันแค่ประมาณ 3 วินาที เดี๋ยวทุกข์เวทนาก็มาอีก เราก็รู้ไปอีก เจริญสติไปอีก(บางทีมันก็กลายเป็นอุเบกขาได้)...ก็ นั้นแหละ มันจึงไม่มีสูตรสำเร็จ ซะ ทีเดียว

 

เพิ่มยาวจิ๊ดนึง

ทิฐิที่จะแทง ตลอดเป็นสัมมาทิฐิ มีเพียงพระโสดาบัน
ที่จะใช้ได้ที่จะเรียกว่า ปัญญาญาณ

บัญฑิตทางพุทธศาสนา จึงเรียกว่าคือพระโสดาบันขึ้นไป
เพราะมีสัมมาทิฐิแล้ว ส่วนผู้กำลังเริ่ม สติปัฏฐาน ยังเรียกว่าผู้เริ่มฝึกเพื่อเข้า


ผู้มีศีลที่แทงตลอดในศีลได้ ก็มีเพียงพระโสดาบัน
เพราะทำลายศีลปรตปรามาสเป็นการประหาณไม่ใช่ แฮ๊บแบ๊ว

ผู้มีปกติเจริญสติ มีเพียงพระโสดาบันเป็นเบื้องต้น

ปกติคือศีล

หากเป็นปุถุชนผู้ฝึก นั้น ยังไม่เป็นปกติเจริญสติ
แต่อยู่ในระหว่างฝึกฝน ล้มลุกคลุกคลาน
จนกว่าจะประหาณกิเลสในเบื้องต้นทั้ง 3

ไปนอนก่อนละนะ วิซั่น วิซั่น

 

ตทังคปหาน เป็นผลให้ ตัตตรมัฌชตาปรากฏ มันเป็นอุเปกขาโล่ง สงบ นานเหมือนกัน

มันเป็นมหากุศล ที่ดับด้วยปัญญาครับ

ท่านถึงถามไงว่า วันนึงระลึงถึงความดับกี่ครั้ง

 

กลับมาก่อน กลับมาก่อน กลับไปดูหัวเรื่องก่อน ว่าคุยอะไรอยู่ ^^

 

กลับมาแล้ว คุยเรื่องอะไรนะ

<!-- google_ad_section_end -->

 

แอ๊บแบ้ว แปลว่าอะไร

 

กรณีนี้ที่ยกมา ก็ประมาณว่าเป็นภาษาที่สื่อกับคู่สนทนาโดยเฉพาะ

หากจะกล่าวโดยอรรถในความจริง

ศีลปรตปรามาส แปลว่า การหวังทรัพย์สมบัติในการรักษาข้อวัตร

คำว่าแอ๊บแบ๊วที่นำมาสื่อเฉพาะคู่สนทนา
ความหมายก็สื่อเดียวกันกับ ศีลปรตปรามาส


ที่นี่ถ้าเพิ่มมุมมองเพิ่มเติมก็คือ

หากเราประพฤติปฏิบัติตาม เจริญสติปัฏฐาน
หากยังไม่ประหาณ สังโยช์ 3 ศีลที่เราตั้งใจงดเว้นนั้น
ก็ยังเป็นศีลปรตปรามาสอยู่ จนกว่าจะประหาณสังโยช 3 เมื่อสมควรแก่เหตุ

จึงมีคำกล่าวในพระไตรว่า พระโสดาบัน มีศีลสมบูรณ์
เพราะประหาณศีลปรตปรามาสออกเสียได้เรียกว่า
มีความเป็นอัตโนมัติที่จะไม่ล่วงบาป
จึงปิดประตูอบาย และทุคติด้วยความเป็นอัตโนมัติ

จุดเทียบเคียงที่พอจะเริ่มเข้าใจและเห็นได้
ก็คือ ลักษณะการเห็นจิตมันวาง แม้จะยังไม่แก่รอบ

 

เปรียบเทียบได้ดี ชัดเจน
ศีลพระโสตาบัน คือ ศีลบริสุทธ์ คือความปกติ ที่สุด
ปุถุชน ยังไม่มีปัญญามีศีลได้

 

คนที่มั้นคง คือคนเริ่มมีศีล คนที่มีศีล ก็คือคนที่ชัดเจน ที่สุด ล่ะ

และคนเริ่มมีศีล ต้องเลือกให้ชัดเจน

 

เพิ่มเติม อีกว่า ในการฝึกเจริญสติปัฏฐาน
จึงต้องมีเจตนารักษาศีลไว้เป็นพื้นฐาน
ซึ่งก็มีอุบายในการฝึกหลายอย่าง

ด้วยการให้ตั้งใจให้ได้ตามนั้น ตามนี้มั่ง
จนกว่าจิตจะมีกำลังเพราะได้กำลังจากสัจจะ
ที่อบรมศีลให้เริ่มเป็นความอัตโนมัติ

การเจริญสติปัฏฐานจึงจะเป็นไปได้เพราะได้อาหารสม่ำเสมอ

 

นิพพาน นิพพานเถอะจะเกิดผล

นิพพานอยู่ในใจของใจตน

ตนของตน นั้นแหละ

พบนิพพาน สราญเอย

ฟันธงคราบ

 

ไม่ล่วงศีลเป็นอัตโนมัติ จึงปิดอบายหรือ... อื่ม รู้สึกไม่ค่อยเชื่อแฮะว่าเหตุนี้ปิดอบายได้

ปัจจัยที่จิตจะไปจุติที่ภพภูมิใดๆ . .ขึ้นอยู่กับอารมณ์สุดท้ายที่จิตไปเกาะมากกว่า
อารมณ์ที่แน่วแน่รู้ชัดในจิตของโสดาบันที่ต่้างกับปุถุชนชัดๆก็คึือ...

 

ที่ขีดเส้นใต้นี้ผมก็ไม่เชื่อเหมือนกัน

ส่วนที่เหลือ ก็ วิซั่น วิซั่น <!-- google_ad_section_end -->

 

ไม่รู้ไม่รู้ ไม่รู้ ไม่รู้ ..เดี๋ยวถามกูเกิ้ลก่อนว่าเขาว่ายังไงบ้าง

ไม่รู้ไม่รู้ ค้นไปก็ไม่รู้ไม่รู้ ก็เลยไม่สนแล้วววว...

 

โห ว.12 หล่อไม่แคร์สื่อ ทำอิเจ้ ซึ้งใน วิซั่น วิซั่น อีกละ