ช่วยสอนวิธีเข้าฌาณเร็วๆหน่อยครับ

ผมไม่ค่อยเข้าใจว่าเข้าฌาณเร็วทําไง ผมอ่านมา พระพุทธเจ้า พระโมคคัลลานะ เวลาใช้ฤทธินี่ เหมือน ยึดแขนยึดขา (ง่ายขนาดนั้นเลย)

ผมลองคิด ถ้าผมตายไปอยากเข้าฌาณตาย แต่คนจะตายพอนึกออกไหมครับ
จะเข้าฌาณยังไง มันต้องรีบเข้านึกปุ้บได้ปั้บไม่ใช่มานั่งสมาธิ ต้องนึกปุ้บได้ปั้บทํายังไง

แล้วฌาณสลับไปมาทํายังไงครับ

 

ผมว่ามันน่าจะเป็นเรื่องของพัฒนาการ ทางสมาธิมั่งครับ
เหมือนแต่ก่อน ว่าจิตผมจะสงบ ปาไป 20 นาที
แต่ทุกวันนี้ 5 นาที ก็สงบแล้ว

สรุปง่ายๆ นั่งบ่อยๆเดียวก็ๆได้เอง

 

ยิ่งอยากได้ยิ่งไม่ได้ สั้น ๆ ยิ่งกังวลยิ่งไปไม่ถึงไหน สั้น ๆ

 

ตั้งใจมั่น ระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อยากไม่อยากก็ทำ ทำไปดีกว่าไม่ทำเลย
ถ้าเราไม่อยากจะมานั่งทำไม จริงไหมครับ เพียงให้สมตัว สมบุญบารมีที่เราจะได้รับ ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้น (ไม่ได้โต้ท่านผู้ใด เพียงแต่ให้แง่คิดใน "ความเพียร" ) แต่ควรพอใจ มากน้อยเท่าใดก็ตามแต่เรา ตามแต่บุญบารมีเรา สั่งสมมา
มีคนถามหลวงปู่มั่นว่ารักษาศีลกี่ข้อ ท่านตอบว่าเพียงข้อเดียว...งง...ท่านบอกรักษาใจก็พอ
คือ ใจสำคัญมาก ไปคิดเอาครับพี่ ผมไม่ได้เก่งอะไร แต่อยากให้หลายๆ คนมีกำลังใจ ไม่ท้อใจไปก่อน ข้อให้พี่สมใจในสิ่งที่ดี สาธุ

 

ผมก็หัดอยู่เหมือนกันครับ

 

ส่วนตัวผมใช้วิธีหาอุบายแยกจิตออกจากกาย
คือหางานให้จิตทำจนเพลิน จนจิตละความสนใจในร่างกาย

ที่ใช้ก็นึกเอาเลย ว่าตอนนี้โลกมันยุ่งกับเราเหลือเกิน ช่างโลกมันดีกว่า เราต้องการไปกราบพระเพื่อความสบายใจละ แล้วก็ตั้งใจเอาจิตไปกราบพระพุทธรูป ในโบสถ์ที่วัดที่เราศรัทธา

จิตมีความไวกว่าแสง นึกแล้วก็ถึงเลย ความรู้สึกของใจบอกว่าพระอยู่ตรงหน้าเมื่อไร ก็กราบพระเลย เห็นชัดไม่ชัดก็ไม่แคร์ ขอแค่มีความรู้สึกว่าจิตไปอยู่หน้าองค์พระแล้ว กราบเสร็จก็ตั้งใจสวดมนต์ด้วยใจถวายพระที่อยู่ตรงหน้า

ใช้วิธีนี้ สังเกตว่าทำให้จิตเพลินจนแยกจากประสาทร่างกายได้เร็ว
เป็นแนวทางของการฝึกเข้าฌานแบบใช้งาน

บางทีก็นึกเอาจิตไปเดินเวียนรอบเจดีย์รอบโบสถ์ของที่ที่เราชอบไป

ส่วนการสลับฌานยังทำไม่เป็นครับ

 

keyword อยู่ที่ ลมหายใจ

พระพุทธองค์กล่าวว่า ผู้มี อานาปานสติ ชื่อว่า ผู้มีจิตไม่ห่างจาก ฌาณ ...( 1 )

พระพุทธองค์กล่าวว่า ผู้ภาวนาอานาปานสติ ทำให้มากๆ มีอานิสงค์มาก แม้
ลมหายใจสุดท้ายของชีวิต เธอจะรู้ได้ .....( 2 ) เมื่อรู้ได้ถูกต้อง ก็หวังใน
นิพพานในปัจจุบันนั้นได้ ( 3 )

 

ต้องปฏิบัติให้ได้จนชินครับ....หลวงพ่อพระราชพรหมยานท่านกล่าวว่า ฌาน ก็คือ ชิน เคยชินนั้นหละครับ......ของอย่างนี้ต้องอาศัยการปฏิบัติบ่อยๆสม่ำเสมอจนเป็นปกตินิสัยนะครับ แล้วมันก็จะได้ของมันเอง.......

 

หยุดเมื่อไรก็เมื่อนั้นแหละ

 

วิธี ส่วนตัว


เข้าไปให้ได้ก่อน บ่อยๆ

เเล้วสํารวจ ตรวจสอบ สภาวะนั้นๆ ให้ถ้วนถี่ ละลึกรู้ ให้มันตรงๆ เข้าออกบ่อยๆเป็น นิจ

เเล้ว ความจํามันจะ วิ่งไปเป็นสัญญา จด บันทึกข้อมูล สภาวะ นั้นๆเอาไว้ในหัว

จํามันให้ได้ จํามันให้คล่อง เรียกใช้บ่อยๆ เเละต้องเรียกให้ได้ในทุกสภาวะ

ทีนี้พอมันจําได้ อีกหน่อย เเค่กระพริบตา มันก็จะเข้าของมันเองโดย อัตโนมัต



ปล ถ้าเข้าจนคล่อง ณาณระดับเเรกๆ นี่ มันจะวิ่งไปของมันเองเมื่อเราต้องการใช้
เเต่ถ้าจะเข้า ระดับ ที่มันลึกๆ นี่

ต้องใช้ตัวเเปร ร่วม ไม่ว่าจะเป็น สถานที่ สภาวะรอบๆตัว สภาวะทางจิตใจ เเละที่สําคัญเรื่อง เสียงงงงงงงงงงงงงงงงงง ตัวหลังนี้ เป็นตัวใหญ่หน่อย สําหรับ สาธิ ที่ลึกลงไป