เมื่อกี้รู้แล้วว่าโดนของหรืออะไร ขอเล่าเลยครับ พึ่งเกิด เรียนคุณ นิวร อ่านด้วย

เนื่องจากผมได้ รับคำแนะนำของคุณ นิวร ล่าสุด
ผมได้ถอด ตระกุด กับ หลวงพ่อมั่น แล้วนั่งสมาธิ แล้วนอน
ขอเล่าเลยละกันครับ
ผมพึ่งหลุดจากการสนทนา 5โมง 20
คราวนี้เหมือนเดิมครับ ขยับได้แต่จิต
แต่ที่มีมากขึ่นคือ ได้สือสาร กับเค้าแล้ว ผมค่อนข้างรู้สึกว่า
เค้าเป็นเจ้ากรรมนายเวรมากกว่า ผมพยามทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้
ตอนแรก ขอบรมี พระพุทธ พระธรรม พระสงค์ ไม่เป็นผล
ต่อมา ขอพระบรมี หลวงพ่อ ฤาษีลิงดำ ไม่เป็นผล
ต่อมาอีก ท่อง สัมปะจิตฉามิ ไม่เป็นผล
คราวนี้ กินเวลานาน 10 นาทีน่าจะได้
เดียวมาต่อ แปปครับ

 

หลังจากที่ผมโดนแล้วทำอะไรไม่ได้
ผมก็ตั้งสติ พอเริ่มมีสติ ก็ได้สือสาร
เค้า ผมก็ถาม ต้องการอะไร อะไรประมาณนี้
แต่คำตอบที่ได้ ไม่ค่อยชัด ผมเลยจำไม่ได้ค่อยได้
แต่ตอนที่ผมท่อง สัมปะจิตฉามิ เค้าหัวเราะแล้วบอกว่า
ไม่มีประโยชหรอก เค้าบอก ร่าง อะไรซักอย่าง
แล้วก็หัวเราะ เหมือนคนสะใจ
ท่านอาจสงสัยว่าตอนนั้นอาการเป็นไง
จะอธิบายให้ฟังเลยละกัน
คือรู้สึกตัวว่าขยับได้แต่เหมือนขยับจิตอะครับ
รู้ได้ไงว่าขยับแต่จิต
เพราะว่าตาผมเปิดตลอดเวลา เห็นแขนตัวเอง แอร์ และเก้าอี้
มีอะไรสงสัยตรงไหน ถามได้นะครับ
เพราะผมเรียบเรียงไม่ค่อยถูก
และผมคิดว่า ผมจะถอดพระออกอีกเพราะผมอยากสื่อสารให้รู้เรื่องไปเลย

 

เท่าที่รู้คือเค้าเป็นผู้ชาย
ถามเค้าต้องการอะไร เค้าตอบนะ
แต่ผม ไม่ค่อยได้ยิน
แต่ผมพยามบอกว่า ผมขอโทดในสิ่งที่ผมเคยทำไว้
ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติที่แล้ว อโหสิ ให้ผมด้วย อะไรประมาณนี้
ตอนนั้นที่ผมกลัวที่สุด คือ กลัวแม่มาเห็นแล้วตกใจ
เพราะผมค่อนข้างมั่นใจว่า จะขยับได้อีกครั้ง
แต่ตอนนั้น คิดว่า ถ้าแม่มาเจอ แล้วจับร่าง
กลัวจะไม่ปกติ เพราะเหมือน วิญญาณ หลุดจากร่าง
แต่ยังติดกับกาย ช่วงแขน กับขา คือ ขยับได้หมด
แต่ตาที่เห็น ยังเห็นแขนเราอยู่ที่เดิม
แต่ช่วงตัว ยังขยับไม่ได้

 

ผมควรถอดพระดีป่าวครับ
จะได้สื่อสารอีกรอบ จะได้รู้ไปเลย
รอบนี้ผมก็ยังไม่ค่อยมีสติ แต่ว่าดีกว่ารอบแรก
เลยคิดว่า ถอดพระดีป่าว

 

ลืมบอก เวลาผมนั่งสมาธิ จะปวดท้องทุกครั้งตั้งแต่เกิดเรื่อง รอบแรก แต่ถ้าไม่ได้นั่ง จะธรรมดา ช่วงแรกปวด แต่หลังไปถอดของ ปวดแต่เวลา นั่งสมาธิ
ไม่รู้เกี่ยวป่าวครับ

 

ไม่ต้องสื่อสารนะ ดูเข้ามาที่ จิต เขาสะกดทุกอย่างได้หมด แต่

มีสิ่งหนึ่ง อยู่เหนือการสะกด ไม่มีทางกำหนด กดเราได้ เว้นแต่
เราจะกลัว หรือ ไปเชื่อ หรือ ไปน้อมฟัง ตรงนั้นจะทำให้เรา
ไปคิดว่า จิตเราโดนเขากด ถ้าเขากด ทำไมเราคิด อ่าน นู้น
นั่น นี่ ได้หละ

ดังนั้น ย้อนเข้ามาที่จิตเลย ดูเข้ามาที่จิตว่า หากจิตนี้มีกำลัง
และมันทำงานได้เอง คิด อ่าน นู้น นั่น นี่ ได้อยู่ ก็เพราะ
จิตนั่นแหละ ที่เที่ยวอ่าน คิด ดำริ นู้น นั่น นี่ อยู่ มารเลย
สบช่องหัวเราะเยาะ

แต่หาก เรามีสติระลึกเห็นว่า จิตมันเป็นอิสระของมัน พ้นอำนาจ
แม้แต่ตัวเราเอง ก็หมาที่ไหนจะมาบอก หรือ อ้างว่า เป็นเจ้าของ
เหนือจิตนั้นได้อีก

มีสติกุมจิตแบบนี้ สวนกระแสเข้ามี่จิตตรงนี้ เราไม่หลงในอาการ"ดำริ"
ของจิตอีก เดี๋ยวมันก็กระเจิง

ถ้าไม่กระเจิงนะ วิ่งไปเตะมันด้วยจิต นั่นแหละ ไล่เตะมันเลย แต่อย่า
ไปนึกใช้แขนขาเตะนะ เพราะถ้านึกภาพว่าเราใช้แขนขาเตะ ห้องเรา
จะโครมคราม คนอื่นเขามาเห็น มันเหมือนคนนอนละเมอ

ดังนั้น ทุกอย่างอยู่ที่จิต สำเร็จที่จิต

 

จะถอดหรือ ใส่ ก็ได้ ไม่มีผลหรอก

มันอยู่ที่เรา เปิดใจ กล้าชน ต่างหาก

การถอดเครื่องราง ก็เหมือน นักมวยถอดมงคล

คือ ต่อไปเหลือแต่กูคนเดียวแล้วหละที่จะโดนหน้าแข้งเต็มๆ
ใจนักมวยจะฮึกเหิมนะ เวลาถอดมงคลออก จะทำจมูกฟุดฟิด
พุ่งไปชนเลย

* * * *

ถ้าเป็นเจ้ากรรมนายเวรจริง หากเขาเห็นเรากล้าแกร่ง ทำงาน
เป็นโล้เป็นพาย เขาก็เลิกโกรธ ส่วนใหญ่ เจ้านาย หรือครู
เวลาเขามาสอน จะมาเอาอะไร แต่ เรามัวแต่ขี้เกียจ ไม่เป็นโล้
เป็นพาย เขาก็มักจะโมโห ไปตามเรื่อง

แต่ถ้าเราขยัน จิตเข้มแข็ง มีสติ มีสัมปชัญญะ เขาเห็นแล้ว
เขาก็วางใจ แล้วก็จากไป

เพราะเวลา คนเป็นหนี้ หากมันทำงานทำการนะ โดยเฉพาะ
การภาวนาในทางพุทธนี่ มันเหมือนเศรษฐีเลย รวยมากทาง
จิต อานิสงค์มาก หากสำเร็จ เขาเรียกว่า เป็นเนื้อนาบุญ

ดังนั้น หากฝึกภาวนาแบบพุทธ ฝึกสติปัฏฐาน4 แบบพุทธ
นี่ รวยเร็ว

ไม่เชื่อลองไปฝึกที่วัดหนองป่าพงดูได้ ไม่ได้โม้ !!

 

แล้วทำไม เค้าไม่กลัวอะไรเลย
ขอบรมี หลวงพ่อฤาษีก็แล้ว
ท่อง สัมปะจิตฉามิ ก็แล้ว
เค้ายังหัวเราะใส่เราอีก

 

อ๋อ ง่าย เวลาเรา เอ่ย นามเหล่านั้น เราไม่ได้เอ่ยแบบเข้าถึง

เราไป เอ่ย พอเป็นพิธี ฟังตามๆกันมา แล้วเชื่อเอาดื้อๆ มัน
ไม่ได้ผลหรอก

มันต้อง ลงมือปฏิบัติตามคำสอนสั่งของบุคคลาธิษฐานเหล่านั้น
ก่อน จนเห็นผลอันอัศจรรย์ อันตรงตมคำสอน พอทำได้แบบ
นั้น กำลังในการกล่าวถึงนาม มันจะมี ปิติ สุข เกิดขึ้นมา
เป็นผัสสาหารของจิต ณ เวลานั้น

ปิติ สุข นี่มันอาหารของเทวดา

ทำให้ เขา งง ว่าไอ้ตรงหน้านี่ ตกลง มะนุดขี้เหม็น หรือว่า
เทวดาหว่า มันถึงได้ กินอาหารชั้นเลิศขนาดนั้น แล้วกินหน้า
ตาเฉยเลย กินอาหารชั้นเลิศเย้ยกันต่อหน้าต่อตา

พองงได้ที่ เขาก็จะเห็นด้วยว่า เรากินไม่แบ่ง ของมันเป็น ปัจจัตตัง

พอทราบอย่างนั้น เขาก็ เซ็งเป็ด จรหายไป

ที่นี้ ก็เหลือแต่ เรากินๆ หยุดๆ ปฏิบัติ แบบขี้เกียจขี้คร้านหรือเปล่า

หากขี้เกียจขี้คร้าน บ้านช่องภายในไม่เก็บกวาด กิเลสเยอะแยะไปหมด
ก็นะ เดี๋ยวเขาก็มาอีก

ถ้าเป็นเจ้ากรรมนายเวรนี่ เขามาอีกได้ แต่ ทำอะไรเราได้ไหม มันก็
อีกเรื่องหนึ่ง

หากกิเลสเราเยอะ ก็แน่นอนหละ จะเล่นงานเสียก็ไม่ใช่เรื่องยาก

แต่หากกิเลสเราน้อย จิตตั้งมั่นดี แหย่นู้นนี่ เราไม่ใส่ใจ เขาก็
เบื่อหลบไปเขี่ยแผ่นดินเอง

* * * *

ตอนพระพุทธองค์ ท่านนั่งสมาธิ จนสำเร็จ สัมมาสัมโพธิญาณ

พยามารที่มาคอยแกล้ง ก็ทราบแล้วว่า คงไม่สามารถหยอกล้อ
แกล้งพระพุทธองค์ได้อีก ท่านไม่หลงเชื่อ หรือเกรงกลัวในพยามาร
แล้ว

พยามาร ก็เซ็ง เบื่อหน่าย หลบไปนั่งกลางสี่แยก เอาไม้ขีดเขียน
แผ่นดินอย่างไม่รู้ว่า จะไปทำอะไรต่อดี

 

นี่เชื่อไหม

ในทางพุทธนะ เวลา มารตัวไหน เขามาแกล้งเรา แต่ แทนที่เรา
จะไปเห็นว่า เจ้ากรรมนายเวร แล้ว รังเกลียดเดียจฉัน ไม่อยาก
เจอ ไม่อยากพบพาน

แต่ เราสามารถผลิกเข้าหา ธรรมะ ได้ โดยมีเขาเป็น เหตุ

จิตเราจะผลิกเลย จากรังเกลียด จะขอบคุณเขาอย่างมาก ที่เขา
เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เรา รื้อค้น หาอุบาย จนเจอ "ธรรมะ"

หากเรา สมาทานสิกขาได้นะ แต่ สมาทานสิกขาได้ มหามิตร
ท่านนั้นจะได้ อานิสงค์รวยเละ ไม่รู้เรื่องเลย

* * *

พูดไป ก็เหมือน ผมตอนแรกๆ ไง มาแกล้งคุณ แต่ดูสิ
ตอนนี้ คุณปรารภเรื่องปฏิบัติธรรม ผมได้ยินแล้ว ครั้นคร้าม
เลยนะ

ถ้าปฏิบัติได้จริง คราวนี้ผมเผ่นแน๊บเลย แกล้งไม่ได้แล้ว

แถมยังเหมือนได้รางวัลอีก ไม่เอาหละ อาย หนีดีกว่า

เหลือทิ้งไว้แต่ "ไมตรี" ให้โลกเขาได้แวะเวียน อ่านเอาเพลินๆ

 

ผมว่าผมคงรับมือได้มากขึ่นอยู่
เพราะรอบนี้สติดีขึ่นเยอะ
แต่ผมเสียดายอย่างหนึ่งคือ สิ่งที่เค้าพูด
พูดอะไรบ้าง มันได้ยินแผ่วๆ จับใจความตอนนั้นได้
แต่ตอนนี้ผมนึกไม่ออก
จำได้นิดหน่อยยคือ ตอนผม ท่องสัมปะจิตฉามิ
เค้าบอกว่า ไม่มีประโยชหรอก ร่าง....จำได้แค่ถึง ร่าง
แต่ผมเครียดที่ว่า ทุกครั้งที่ผมนั่งสมาธิ จะปวดท้อง
ผมเครียดตรงนี้แหละ ส่วนเรื่องเค้ามา ผมก็อยากคุยให้จบๆ
เพื่อรู้จุดประสง แต่กลัวคนที่บ้านมาเห็นสภาพนั้นแล้วตกใจอะดิ

 

ส่วนยูสอืนที่สงสัย ทำไมต้องให้ท่าน นิวร อ่านเพราะ กระทู้นี้
http://palungjit.org/threads/เมื่อกี้เวลา-o๘-๓๕-ผมทำแม่ร้องไห้.316956/
ท่านนิวร บอกว่าให้ผมพึ่งตัวเอง ดีกว่าพึ่ง เครื่องรางพระเครื่อง
ผมเลยถอด พอนอนหลับเลยเจอเลย
ท่านใดมีข้อแนะนำ ช่วยแสดวความคิดเห็นทีครับ

 

สรุป เหตุการณ์ที่เจอมาเนี่ย คุณทำอะไร สมาธิ หรือ อย่างอื่นที่ไม่ได้ทำสมาธิ

ถ้าทำสมาธิ เท่ากับคุณคุยกับตัวเอง อุปทานไปเอง ปรุงแต่งนิมิตรให้เกิดเอง หลงไปตามนิมิตรจนลืมภาวนา ไม่มีอะไร คิดไปเอง วุ่นวายหงุงหงิงๆไปเองครับ

ถ้าไม่ได้ทำมาสมาธิ นั่นแสดงว่าเจอของจริง

 

ไม่ได้นั่งสมาธิครับ
คือผมตื่นแล้วเป็นอาการดังกล่าว
แต่ว่าได้นั่งสมาธิ ก่อนนอน หลับปกติทุกอย่าง จนผมตื่น
ตื่นแล้วตาค้าง เห็นทุกอย่าง ขยับตัวไม่ได้ แต่ขยับจิตได้
แขนขา ขยับได้ แต่ตัว ขยับไม่ได้ จิตหลุดแต่ช่วงแขนกับขา
ได้และมั่นใจร้อยเปอร์เซ้น ไม่ได้ฝัน เพราะ ตาค้างนานมาก
10 กว่านาที และตอนหลุด ก็หลุดเลย หลุดเอง
กังวล ตอนนี้คือ อาการปวดท้องที่ผมคิดว่าเป็นเรื่องปกติ
แต่ลองทบทวนดีๆ มันพึ่งเป็น ตอนโดน ของรอบแรก
ก็เป็นมาตลอด ตอนยังไม่ทำพิธีเอาของออก ไม่ได้นั่งสมาธิ
ก็ปวด แต่ปวดไม่มาก แต่พอทำพิธี เอาของออก
ธรรมดาไม่ปวด แต่จะปวดตอน นั่งสมาธิ

 

เล่าเฉยๆ
เรื่องแขนชา ขาชา ตาค้าง ขยับไม่ได้ ได้ยินเสียง เห็นภาพ
มันเกิดขึ้นได้
จะว่า ผิดปกติ ก็ได้
จะว่า ปกติ ก็ได้
หากทางพระ มีผล มันก็มีเหตุ
พระท่านเลยชี้ให้ดูเหตุ และดับเหตุนั้น

 

มาแปลก จิตหลุด แต่ขยับตัวได้ แล้วรู้ได้ไงว่าหลุด แน่นอนถ้าหลุดไปแล้วมันก็ต้่องขยับตัวไม่ได้

วันอาทิตย์-วันเสาร์คุณเกิดวันอะไร ครับ

 

เครื่องรางที่ว่านั่น ได้มาจากไหน ของใคร หรือใครให้มา
ได้มาโดยบริสุทธิ์ไหม หรือลักขโมยเค้ามา

 

ผีอำนายเล่นมั้ง เวลาโดนผีอำ เหมือนกับเราตื่นมองเห็นปกติทุกอย่างแต่ขยับไม่ค่อยได้ ได้เห็นได้ยินชัดเจนมากเหมือนนอนเล่น

 

ถ้าได้มาโดยบริสุทธิ์ ก็เอาไปขายซะ แล้วนำเงินที่ได้มานั้น ไปจัดซื้อชุดสังฆทาน แต่อย่าไปซื้อพวกถังเหลืองอะไรนั่น ให้จัดซื้อเอง เช่น ผ้าต่างๆ รองเท้า ชุดตัดเล็บ มีดโกน ยารักษาโรค อะไรพวกนี้ล่ะ อาหาร ด้วย ฯลฯ นั่นคือวัตถุที่จะให้เราได้มาโดยบริสุทธิ์แล้ว

ทีนี้ ปฏิคาหก คือ ผู้รับ พิจารณาเอาว่าท่านใดบริสุทธิ์ตั้งอยู่ในศีลาจาวัตร ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ
ใช้ศรัธานำเหตุ และปัญญาในการเลือกเฟ้น เมื่อครบองค์ประกอบ แล้ว คือเราผู้ให้ก็มีเจตนาผู้บริสุทธิ์

แล้วอุทิศส่วนกุศลไปให้ซะ หากเค้าพอใจยินดี ก็ช่วยเค้าได้ไปสู่ภูมิที่ดี

หากของที่ได้มาไม่บริสุทธิ์ก็ให้นิ่งๆ เสีย

 

ได้มาจากวัดป่า ครับ ได้จากหลวงปู่