ผีมีจริง...ตอนสร้างเมรุเผาศพเสร็จเพราะมีเว็บพลังจิตใช้งบเกือบล้าน(ป่าช้าโบราณ)

เขียนโดย คุณฐิตินาถ ณ พัทลุง
มีมารน้อย 3 ตน แอบมาขโมยความสุขของมนุษย์เอาไป แล้วก็ปรึกษากันว่าจะเอาไปซ่อนที่ไหนดี ตนแรกก็ว่า ควรเอาไปซ่อนที่ภูเขาที่สูงที่สุดในโลก
แต่มารน้อยตนที่ 2 ว่าเพื่อนเอ๋ย มนุษย์นั้นไม่กลัวความสูง แต่กลัวหายใจไม่ออก เพราะสังเกตได้ว่า ดำน้ำได้นิดเดียวก็ทะลึ่งพรวดขึ้นมาแล้ว เพราะกลัวหายใจไม่ออก แต่บนภูเขาอากาศดี มนุษย์ชอบไปเที่ยวภูเขา เอาไปซ่อนไว้ใต้บาดาลดีกว่า
มารน้อยตนที่ 3 แย้งว่า อย่าเลยเพื่อนเอ๋ย มนุษย์มันเก่งสร้างเครื่องมือหาของในทะเล ในอากาศ ได้ เดี๋ยวมันก็หาเจอ แต่สังเกตได้ว่า นัยน์ตามนุษย์มองไปข้างนอก หูก็ชอบฟังเสียงข้างนอก ชอบไปเที่ยวข้างนอก เราควรแอบเอาไปซ่อนไว้ในใจมันดีกว่า มนุษย์หาไม่เจอแน่ๆ เพราะว่ามนุษย์ชอบหาความผิดของคนอื่น ไม่ชอบขัดใจตัวเอง ไม่ชอบดูจิตใจของตัวเอง
มารน้อยทั้ง 3 ตน ก็ตกลงความเห็นเป็นเช่นเดียวกัน

ตั้งแต่นั้นมา มารน้อยก็เอาความสุขของมนุษย์มาซ่อนไว้ที่ใจ
มนุษย์ผู้โง่เขลาจึงออกไปหาความสุขที่อื่น ที่ภูเขา ที่ชายทะเล ที่คลับ ที่ร้องเพลง จึงหาความสุขไม่พบ ต้องออกไปข้างนอก หาความสุขในที่ผิด ๆ ตลอดมา
คนที่ไปเที่ยวเธค เที่ยวคลับ กินเหล้า เพราะว่าเขามีทุกข์ จึงต้องออกไปหาความสุขมากลบเกลื่อน มาเฉลี่ยเพื่อให้ทุกข์นั้นน้อยลง แต่พอเมาแล้วกลับบ้าน หายเมาตื่นเช้ามา ทุกข์นั้นก็ยังคงมีอยู่เหมือนเดิม
โดยหารู้ไม่ว่าความสุขที่เฝ้าติดตามเฝ้าหา อยู่ที่ใจตัวเองนั่นเอง ใยต้องออกไปหาความสุขที่อื่น
ต่อให้หาเท่าไหร่ แต่ใจยังร้อนรุ่ม ไม่สงบ ก็หาสุขนั้นไม่พบหรอก<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

ขณะนี้ที่เวียดนามเวลา19.23นาที อาตมาพร้อมพระอีก3รูป คุณโยมเตียนเจ้าของโรงงานเย็บเสื้อผ้าซึ้งเป็นชาวเวียดนามจะมานิมนต์รอบที่2เนื่องจากโรงงานดังกล่าวได้สร้างทับที่ที่ฝังศพคนตายสมัยสงคราม ก่อนสร้างก็ทำพิธีขุดศพออกไปเเล้วบางส่วนตามเเบบพิธีของพุทธฝ่ายมหายาน...เมื่อปีก่อนคนงานโรงงานโยมเตียนมีพนักงานร้อยกว่าคน ปัจจุบันเหลือ20กว่าคน...อาตมาถามว่าเกิดอะไรขึ้นโยมเตียนเล่าให้ฟังว่า เดิมทีเเต่ก่อนเขาไม่เชื่อเรื่องผีเเละวิญญาณเลย จนมาวันหนึ่งลูกน้องคนงานที่เป็นผู้หญิงอายุ20กว่าปี ได้ไปเเอบทำมิดีเรื่องหนุ่มสาวทำกัน(เป็นที่เข้าใจว่าทำอะไร) หลังโรงงาน ล้มป่วยโดยไม่ทราบสาเหตุ พาไปหาหมอก็บอกว่าไม่เป็นอะไร อยู่มาวันหนึ่งขณะนั้งทำงานเกิดคลุ้มคลั้งเเก้ผ้าเพื่อนคนงานหญิงต้องช่วยกันจับเกือบสิบคน พูดภาษาเเปลกๆสมัยโบราณขอกินของดิบ เหล้าขาว เจ้าของคนงานไม่เชื่อว่าผีเข้าสิงร่างของโยมคนนั้น จนที่สุดญาติพี่น้องต้องมารับกลับไปรักษาที่ที่อื่น 7วันต่อมาจึงมาขอขมาเจ้าที่พร้อมเลี้ยงวิญญาณ หายปกติเเละลาออกจากโรงงานเเห่งนี้ ไปทำงานที่อื่น หลังจากนั้นคนงานคนอื่นๆที่ไม่เคารพสถานที่ก็โดนบ้าง คนงานบางคนเห็นเป็นเงาเดิน นึกว่าคนเข้ามาลักของ เรียกคนมาดูกลับไม่มีอะไร..บางคนตื่นมากลางดึกเข้าห้องน้ำ เหมือนมีคนอยุ่ในห้องน้ำได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังอาบเมื่อยืนรอกลับเงียบไปเปิดประตูเข้าไปดูไมีอะไร รอยหยดน้ำก็ไม่มีสักหยด..โยมเตียงเจ้าของโรงงานจากคนที่าไม่เชื่อ ก็เริ่มเชื่อเเล้ว เมื่อคณะอาตมาเดินทางมาเวียดนามครั้งนี้ เจ้าอาวาสชาวเวียดนามเล่าให้โยมเตียงฟังพร้อมมากราบที่วัด พร้อมนิมนต์ไปสวดมนต์ที่โรงงานเมื่อ3วันก่อน วันนี้มานิมนตือีก ขัวญเเละกำลังใจพนังงานดีขึ้นมาก คณะของอาตมาจะเดินทางกลับไทยพรุ่งนี้จึงขอนิมนต์ให้ไปให้ได้(ขอร้องเลย...อาตมาจึงต้องไปขัดศรัทธาไม่ได้) อาตมาพร้อมคณะสงฆ์ที่ร่วมเดินทางมา ก็เต็มใจในศรัทธาของชาวเวียดนาม จากไม่เคยเข้าวัดก็เข้าอาตมาให้พระที่นำติดตัวมาจากเมืองไทยพร้อมฝ้ายผูกข้อมือของหลวงปู่ดี คัมภีโร โดยส่วนตัวอาตมาเชื่อว่าที่เขามาเเสดงตนให้เห็นเขามาขอส่วนบุญจากเรา เหมือนอาตมามาจำวัดที่วัดเเห่งนี้วันเเรกก็เจอในนิมิตเเละความฝัน สวดมนต์นั้งสมาธิเเผร่เมตตาให้...เงียบไม่ฝันอีกเลย ทุกที่ที่มีคนอยู่ที่นั้นมีคนตาย เวียนว่าย ตายเเล้วเกิด ตามวิถีเเห่งกรรม ตรงที่ไม่มีคนตายนั้นไม่มีเลย มีวันนี้ มีพรุ่งนี้ มีเกิดก็ต้องมีตาย คุณโยมปู่่ของปู่เรามีหรือไม่.. คำตอบคือมีเเต่ท่านตายไปเเล้ว200กว่าปีก่อน

 

...อนุโมทนาสาธุ ครับ ท่านพระอาจารย์
...เรื่องดวงจิตหรือผีหรือสัมภเวสี ผมก็เชื่อว่ามีทุกพื้นที่ๆเราไป
...ก็ได้แต่แผ่ส่วนกุศลให้ไปเพื่อความสบายใจทุกๆที่ๆเราไปพัก
แต่ก่อนผมใช้ "ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จงบันดาลบุญของข้าฯ ให้แก่.............................จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด" (ของหลวงพ่อเกษมฯวัดสามแยก)

เดี๋ยวนี้ใช้ "ด้วยความดีและบุญของข้าพเจ้าตลอดจนแสงทิพย์อริยธรรมและแสงทิพย์ฉัพพรรณรังษี 6 ประการของพระผู้มีพระภาคเจ้า จงสำเร็จผล ส่องสว่างเป็นทิพย์สมบัติ แก่ชาวโลกทิพย์ที่แวดล้อม ทั้งที่เป็นญาติก็ดี มิใช่ญาติก็ดี จงเป็นสุขเป็นสุขเถิดและมาโมทนาบุญทุกท่านด้วยเทอญ" (แนวสมเด็จพ่อองค์ปฐมบรมธรรมบิดาและองค์สมเด็จพระวิสุทธิพุทธรังสีบรมธรรมบิดา)
...ก็สบายใจดีเหมือนกันครับ

 

อนุโมทนาสาธุ คุณโยมnahpee อาตมานำภาพมาฝากพึ่งกลับจากโรงงานดังที่เล่ามา

 

อาตมาขออนุโมทนาบุญ เเละขอขอบคุณญาติโยมทุกท่านที่คอยติดตามอ่าน อะไรที่คุณโยมสงสัย หรืออะไรที่คุณโยมรู้หรืออยากรู้มาช่วยกันถ่ายทอดไปให้ผู้อ่านทางบ้าน ได้รับรู้ ทั้งธรรมะข้อคิดคติธรรม กระทู้นี้อาตมาเชื่อว่ามีดีอยู่ในตัว อาตมาเล่าให้ฟังให้คุณโยมนำไปคิดไตร่ตรอง ใช้สติปัญญาก่อน...สิ่งดีๆมีสาระอาจจะซ่อนอยู่ที่ข้างใจคุณโยมก้เป็นได้
หากว่าคุณความดีจากกระทู้นี้มีอยู่ อาตมาขออุทิศให้โยมพ่อโยมเเม่อาตมา ขอให้ท่าน2มีส่วนรับในบุญที่อาตมาตั้งใจทำ อุทิศชีวิตให้กับพระพุทธศาสนา...วันที่18พ.ย.อาตมาต้องเดินทางมาเวียดนามอีก คุณโยมญาติโยมเตียงนิมนต์มาทำบุญขึ้นบ้านใหม่....โยมซื้อตั๋วเครื่องบินไว้เเล้ว ไม่รู้จะตอบอย่างไรก็ต้องมา...

 

...ภาพนี้แปลกดีครับ แรงมากๆ
...ท่านพระอาจารย์น่าจะมีสัญญาจากอดีตชาติผูกพันกับประเทศเวียดนามซะแล้ว
...ขออนุโมทนาสาธุ ครับ

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยคนค่ะ
ดิฉันว่าคงเป็นเพราะพระคุณเจ้ามีความเข้าใจในหลักธรรม รู้จักเหตุและผล รู้จักเผยแพร่ พระพุทธศาสนาและทำให้ทุกคนได้เห็นว่า เรื่องบางเรื่องที่ไม่น่าเชื่อมันน่าเชื่อและเป็นจริง หากแมนมีผู้คนมากมายในโลกใบนี้เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว อะไรๆ ก็ย่อมดีไปด้วย ความศรัทธา ในเรื่องของธรรม คติธรรม แง่คิดต่างๆ ดิฉันว่า เป็นสิ่งดีและมีประโยชน์มาก เพราะทำให้มนุษย์อย่างเราๆ ผ่อนคลายและรู้จักใช้สติใตร่ตรองและคิดให้รอบคอบก่อนจะทำอะไร ซึ่งดิฉันนั้นได้มารู้และเข้าใจในสิ่งที่ ยึดมั่น และไม่ถือมัน อะไรก็ไม่ใช่ของเรา ไม่จีรัง ยั่งยืน ไม่เป็นดังคิดและใจหวัง และได้ทำในสิ่งไม่ควรทำ มันช้าไป กว่าจะได้เข้าใจในเรื่องของบาป บุญ คุณโทษ เจ้ากรรม นายเวร จากอดีตชาติ ปัจจุบันชาติที่เราได้ก่อขึ้นด้วย แต่ในเมื่อรุ้ว่าสายแล้วรู้จักแก้ไขและระลึก เกรงกลัวต่อบาปได้แล้ว ดิฉันคิดว่า คงมีคนที่จะให้อภัยและเป็นกำลังใจให้ ในส่วนเรื่องของสิ่งที่มองไม่เห็น หากเราปฏิบัติและหมั่นทำความดี ทาน ศิล ภาวนาแล้วเขาก็คงจะมีแรงอาฆาตพยาบาทลง จากการอ่านและศึกษาในหลายๆด้านไม่ว่าจะ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์แล้ว ดิฉันว่า นอกจากจะได้บุญแล้ว เรายังได้จิตใจที่สะอาด บริสุทธิ์ และทำให้สบายใจด้วย ในบางครั้งคนเรามีความทุกข์ ไม่ว่าจะเรื่องใดก็ตาม ดิฉันอยากจะแนะนำลองหาหนังสือธรรมมะหรือหนังสือเกี่ยวกับเรื่องกรรมต่างๆ มาอ่าน ดู จะได้ความรู้เยอะแยะ ในการปฏิบัติในแต่ละวัน ว่าอยุ่อย่างไร ทำอย่างไร ชีวิตของเราจึงจะผ่านเรื่องราวร้ายๆ หรือทุกข์ใจไปได้ด้วยดี ทุกเรื่องมีแง่คิดและสิ่งสอนใจให้เราได้พิจรณาและไตร่ตรอง ดิฉันเคยแนะนำและให้คนที่เป็นทุกข์ลองไปทำดู เขาก็พยายามแล้วเขาก็บอกว่าสบายใจขึ้น ขอบคุณที่แนะนำ แค่คำว่าเขาสบายใจ เท่านี้เราก็ช่างมีความสุขและปรีติกับเขาแล้ว ดังคำที่กล่าวไว้ว่า การให้ธรรมมะกับคนที่เป็นทุกข์ ถือว่าได้บุญสูงสุด โดยเฉพาะกับพ่อแม่ของเรา ดิฉันเชื่ออย่างแรงกล้า
สุดท้ายของให้พระคุณเจ้า เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพและนำเรื่องดีๆ กลับมาบอเล่าแก่เราชาวเวปนี้ด้วยเทอญ ไม่ทราบว่าการเทคอนกรีตรอบเมรุเสร็จหรือยังคะ เพราะจะร่วมบริจาคด้วย อีกกำลัง และจะนำไปบอกต่อๆไปกับ ทางบ้านด้วย เผื่อเขาเหล่านั้นอยากร่วมบุญอันเป็นทานนี้ด้วย สาธุ
เมื่อคืนนั่งกินข้าวด้วยกันกับแฟนแล้วดูรายการช่อง 5 รายการ 84000 เป็นเรื่องเกี่ยวกับเวรกรรมต่างๆ ในอดีตชาติและปัจจุบันชาติ มีแม่ชีท่านหนึ่ง หรือไม่ว่าใครก็แล้วแต่ที่ท่านได้สามารถย้อนรอยกลับไปรู้เรื่องเกี่ยวกับอดีตชาติของตนเองและคนอื่นได้ ก็คุยกัน เหมือนสามีดิฉันจะไม่ค่อยเชื่อว่าท่านเห็นจริงๆ ดิฉันก็เลยถามว่า คุณเชื่อว่าผีมีจริงมั๊ยละ ถ้าคุณเชื่อก็แสดงว่าสิ่งที่ท่านเห็นนั้นมันต้องมีจริง แล้วเขาก็ไม่ตอบ สุดท้ายเขาก็ตอบว่าเชื่อๆๆ ประมาณนั้น และดิฉันก็ว่า นี้แหล่ะหนาคนเรา เขาบอกว่าให้ดูด้วยสติ ไม่ใช่ให้มาว่าจริงหรือไม่จริง แต่ส่วนลึกเขาก็คงเชื่อบ้างเพราะเขาว่าผีมีจริง ดิฉันพยายามให้สามีทำบุญ และรู้จักการให้ทานบ้าง เล่าเรื่องบาปเรื่องบุญกับเขา แต่เขามักตอบว่า ถ้ากลัวแต่บาป และเราจะกินอะไร แต่ดิฉันก็ว่าเราก็ทำงานไปด้วยทำบุญไปด้วย เชื่อเรื่องเวรกรรม มันไม่ได้หนักหนาอะไร แต่ก็ต้องทะเลาะกันอยุ่ดี แต่ก่อนดิฉันมักทะเลาะกับสามีตลอด แต่พอดิฉันอ่านหนังสือ คุยกับพระคุณเจ้าลองเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นก็ทำให้ระงับอารมย์ ไม่ให้มันคลอบงำ ก็ได้ผลดีค่ะ ไม่โกรธ ท่องคำว่า พุธโท ๆ อยู่จนใจเย็น แล้วก็วาง ไม่ว่าอะไร แต่ยังไงก็จะพยายามพา สามีให้เขารู้จักคำว่า เวร กรรม มีจริง ให้ได้ค่ะ

 

...อนุโมทนาสาธุ กับทุกๆท่านที่มุ่งหาธรรมะ ไม่มีคำว่าสายเกินไปครับ
...ยิ่งได้เรียนรู้ชีวิติแบบโลกๆ มาเต็มสูบยิ่งเข้าใจอะไรได้ง่ายขึ้น
...กรณี คุณปริมนทร์29 กับสามีก็น่าเห็นใจแต่ผู้ชายก็คือผู้ชายนั่นแหละครับ
...ยิ่งผู้หญิงเข้าถึงธรรมะก่อน ปากก็ต้องปฏิเสธไว้ก่อนเสมออาจหาว่างมงายด้วยซ้ำไป
...ฉนั้นต้องให้เวลาและรอโอกาสที่สามีคุณจะตาสว่างขึ้นด้วยตัวของเขาเอง
...นั่นแหละจะหันมาสนใจธรรมะแบบเต็ม 100% อาจจะลงลึกยิ่งกว่าคุณอีกก็เป็นไปได้
...นี่คือนิสัยธรรมดาทั่วๆไปของผู้ชายครับเพราะผมก็เคยเป็นแบบนี้กิเลสที่จะทำตอนนั้นมีตัวเลือกเยอะไปหมด
...เป็นบุญที่คิดได้เองขึ้นมาเลยชัดเจนสว่างเห็นชัดแจ้ง เกรงกลัวต่อบาปทุกๆข้อในศีล๕
...ลองแนะนำให้สามีลองไปอ่านประวัติชีวิตผมก็ได้ก่อนจะมาถึงวันนี้อาจมีมุมมองบางอย่างใกล้เคียงกันก็ได้ครับ
...ส่วนภรรยาผมเขาเป็นผู้ตามที่ดี เห็นผมดีเขาก็สบายใจและคล้อยตามด้วยเสมอ
http://palungjit.org/posts/4999421

 

...อนุโมทนาสาธุ ครับ ท่านพระอาจารย์
...กลับมาถึงวัดฯด้วยความปลอดภัย
...กทม.ยังทุกข์อยู่กับภัยพิบัติที่ไม่ธรรมดา
...เรื่องนี้ผมก็อยากเรียนถาม ท่านฯเหมือนกัน
...มีการส่งสัญญาณในทางธรรมกันมากน้อยเพียงใดในสายพระวัดป่า ครับ
...แต่เท่าที่ท่องไปบนออนไลน์ พุทธศาสนา+วิทยาศาสตร์ สรุปคล้ายกันมาก
...ทางโลกของนักวิทยาศาสตร์ ภาวะโลกร้อนจากการทำลายล้างธรรมชาติของมนุษย์โดยตรง
...แกนขั้วโลกเคลื่อนที่จากจุดเดิมเป็นระยะพอสมควรทำให้เกิดจุดเปลี่ยนทางสภาพภูมิอากาศจากแรงดึงดูดของโลก
...เกาะหลายเกาะ และแผ่นดินบางส่วนของทวีปจะหายไปในหลายๆประเทศที่ติดมวลน้ำ
...ภูเขาไฟจะระเบิด แผ่นดินจะเคลื่อน สึนามิจะกลับมาอีกครั้งฯลฯ ผู้คนจะล้มตายเป็นจำนวนมาก
...ส่วนในทางธรรม คือการล้างคนบาป เนื่องจากมนุษย์ในโลกปัจจุบันมีความโลภและเบียดเบียนสรรพสัตว์ที่มีชีวิตทั้งหลาย ติดกับวัตถุนิยมจนไม่เชื่อ บาปบุญและกฏแห่งกรรม
...ซึ่งภัยพิบัติครั้งนี้ไม่เฉพาะในประเทศไทยเท่านั้น แต่เกือบจะทั่วโลกจะวุ่นวายไปหมดจากภัยธรรมชาติและอาจมีสงครามห่ำหั่นชีวิตมนุษย์ด้วยกันเองอย่างบ้าคลั่ง
...ผมก็หวังแต่ว่า ประเทศเราเป็นพุทธภูมิ อาจจะไม่หนักเหมือนทางฝั่งโลกตะวันตก
...บ้านเมืองจะเป็นอย่างไรในปี 2555-2556 คงต้องติดตามกันต่อไป
...แต่ที่รู้ๆภัยพิบัติปีนี้แค่คำเตือนเท่านั้น แต่ถ้ายังไม่สำนึกกันอีกรู้สึกว่าปีหน้าเหตุการณ์จะยิ่งหนักกว่าเดิมแน่ๆ
...ตอนนี้ก็ต้องตั้งสติให้ดีและใช้ปัญญาพิจารณาไปตามสถานการณ์
...ที่แน่ๆ มีพุทธบริษัท4 เข้ามาทำหน้าที่ช่วยบอกทางไปนิพพาน มากขึ้นครับ

 

อนุโมทนาสาธุ คุณโยมnahpee อาตมาเห้นด้วยเป็นอย่างยิ่ง ที่คุณโยมบอกว่าภัยพิบัติเเค่มาเตือนเท่านั้น
อาตมายังคุยเล่นๆกับโยมเเดนนี้ (blue baby2) ที่ไปวัดป่าเมื่อคราวทอดกฐิน ว่าให้มาซื้อที่เเถววัดป่าบ้านหนองผักเเว่น อยู่ใกล้ๆวัดไร่ละไม่กี่หมื่นบาท จะได้มีเวลาเข้าวัดเข้าวาบ้าง หลวงปู่ดีท่านก็พูดเตือนเป็นภาษาอิสานว่า...ศาสนามันสิส่วย ดินสิกวย คืออู้ ควายบักตู้เขาสั่นบ่ยาว..ผู้สาวเดินออกจากบ้าน สิเเลนหาผัว เจ้าหัวย่างหาเงินจังสิมีมาใช้...เเปลเป็นภาคกลางได้ความย่อๆว่า ต่อไปศาสนาคนจะสนใจเเนบถือน้อยลง พระก็จะไม่มีศิล ไม่ได้บวชเพื่อจะสืบทอดพระศาสนาอย่างเเท้จริง...(เเรงไปก็ต้องขอโทษ) ดินสิกวยเเปลว่า เเผ่นดินนี้ ไม่เคยไหวก็จะไหว เเละจะรุนเเรงขึ้นเรื่อยๆ ควายบักตู้เขาสั่น เเปลว่า ควายที่ใช้ทำนา อีกไม่นานก็จะหมดไป ใช้รถไถนาเเทน...ส่วนคำต่อไปขออนุญาติไม่เเปล...สุดท้ายเรา ท่านทั้งหลายก็จงตั้งตนด้วยความไม่ประมาท ...อาตมานั้งเครื่องบินมาวันนี้ เครื่องตกหลุมอากาศ จนผู้โดยสารร้องหาพระเจ้า เเรงมากๆช่วงที่ขึ้นจากเวียดนาม อาตมาเฉยๆไม่ได้กลัวสักนิด ตายก็ตาย อาตมาท้องสวดมนต์ในใจตั้งเเต่เครื่องจะขึ้นที่สนามบินเเล้ว หากมันตกอาตมาก้ตายขณะที่สวดมนต์ ...คิดอย่างนี้จริงๆ

 

...อนุโมทนาสาธุ ครับ ท่านพระอาจารย์
...หลวงปู่ดี ท่านกล่าวดีแล้วครับตรงไปตรงมา
...แต่สำหรับผมแค่ฆราวาสที่พึ่งจะหันมาพยายามรักษาศีล๕อย่างไม่บกพร่อง
...ปฏิบัติภาวนาจริงจังขึ้นก็ช่วงเข้าพรรษาที่ผ่านมานี่เอง ยังไม่ครบปีดีเลยครับ
...แต่พอเข้าใจคำสอนของพระพุทธเจ้าและครูบาอาจารย์ทั้งหลายได้เข้าใจง่ายขึ้นกว่าเดิม
...ลด ละ เลิก กิเลส ลงได้เยอะเรียกได้ว่า ศีลข้อ๓ ที่ยากสุดๆสำหรับผมน่าจะ 100%แล้ว ณ ปัจจุบัน
...เริ่มมองชีวิตที่ผ่านมาอย่างมีสติและใช้ปัญญาขึ้น สะสมวัตถุนิยมน้อยลงมากจนรู้สึกได้
...คือมีการไตร่ตรองมากขึ้นไม่ใช่เพราะความอยากอย่างเดียว จะเหลือพวกกล้องนี่แหละครับที่ยังชอบอยู่รักในการถ่ายรูป
...ส่วนใหญ่เน้นธรรมชาติหลังๆมานี่ก็ชักจะชอบแนวๆสถานที่ปฏิบัติธรรมรู้สึกได้ทำบุญด้วยไม่มีผลประโยชน์แต่เพราะชอบเท่านั้นครับ
...วันนี้ผมมุ่งเน้น นิพพาน อย่างเดียวเลยถ้าไปได้จริง เพราะเบื่อ เกิด แล้วต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องตาย เห็นความทุกข์มากกว่าความสุข
...เห็นทุกๆด้านของมนุษย์ในสังคม มีดี มีเลว และไม่แบ่งชั้นวรรณะด้วยมีทุกชนชั้นเหมือนๆกัน
...ที่ชัดเจนและหนักเอาการในยุคนี้คือ ความโลภ ล้วนๆเลยครับมีทุกสังคมไม่เว้นในสังคมที่ชาวพุทธไม่อยากแตะต้อง
...กลัวปรามาสไปจะเป็นบาปเปล่าๆเพราะเราก็แค่ฆราวาสธรรมดาๆที่พยายามรักษาศีล๕ เท่านั้น
...ก็คิดซะว่าดูไว้เป็นครู แล้วก็กลับมาแก้ไขที่ตัวเราเองดีกว่า อย่าเป็นเช่นนั้นแล้วกัน
...บางทีมารก็มาผจญให้เราคิดในหัวบ้างตามจังหวะอารมณ์ก็ต้องรีบสลัดออกไปเหมือนกันครับ
...แล้วก็ต้องมาขอขมากับ มโนกรรมเลวๆ ก่อนสวดมนต์นั่งสมาธิทุกเช้าเพื่อขออโหสิกรรมครับ
...หลังน้ำลด ย่างเข้าหน้าหนาว อาจจะมีโอกาสไปนมัสการหลวงปู่ดี และท่านพระอาจารย์ถึงที่วัดฯครับ
...ปลายเดือน พ.ย.- 5 ธ.ค. ผมจะไปช่วยงานเปิดพระเนตรและอุณาโลมพระพุทธไสยาสน์ฯ วัดป่าภูก้อน อ.นายูง จ.อุดรฯ อย่างเป็นทางการเพื่อถวายในหลวง ๘๔ พรรษาครับ
...ถ้ามีโอกาสอาจจะแวะนมัสการหลวงปู่ดี และ ท่านพระอาจารย์ ที่วัดฯก็อาจเป็นไปได้ครับ

 

พระคุณเจ้าคงจะกลับมาถึงแล้ว ขอบคุณที่พระคุณเจ้าเปิดตา เปิดใจ สอนธรรมมะให้กับชาวพุทธและข้อความต่างๆ ของคุณ naphee หากแม้นท่านใดอ่านแล้วใตร่ตรองดู จะเห็นและเข้าใจในสิ่งที่เป็นไปบนโลกใบนี้ ทุกอย่างคือสัจธรรม มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป การรักษาศิล 5 ถือเป็นสิ่งควรปฏิบัติ เมื่อวานดิฉันก็คงเพลอทำผิดไปบ้าง เพราะโมโห ให้สามี ก็คิดว่า วันั้นคงแตากแน่แล้วละ ก็ไม่ได้ท่องคำว่า พุทธโทเลย มันอดไม่ไหว แต่ต่อไปคงไม่ให้เกิดขึ้น จะพยายามให้มากกว่านี้ แต่ก็ได้พุดไม่มาก ถ้ามากกว่านี้ เหมือนแต่ก่อนคงมองหน้ากันไม่ได้ คงนอนนิ่งไม่พูดกัน นี่แหล่ะหนาชาวโลก ปัญหาโลกแตก สามีดิฉันชอบดื่มเหล้า ติดเพื่อน ที่บ้านทำงานรับเหมา พวกเหล็กดัด กระจก อะลุมิเนียม ประมาณนี้ค่ะ และทุกๆวัน คนงานและสามีก็ต้องตั้งวงเหล้ากัน ทุกเย็น ไม่มีวันเว้น ถ้ามีวันนั้นก็แปลกมาก พอกินแล้วก็ไม่ยอมพากันกลับสักที กว่าจะกลับก็ดึก ยิ่งช่วงนั้หน้าหนาวแล้ว 6 โมงเย็นก็มืดจนมองไม่เห็นแล้ว ดิฉันว่ามันเป็นปัญหาของสังคม และเป็นปัญหาของครอบครัว ภรรยา ลุก และแม่ ต้องมารอเขากินข้าวคนเดียว ต้องคอย งานทุกอย่างแทบจะไม่ได้ช่วยครอบครัวเลย เขาก็อ้างว่าเขาทำงานเหนื่อย ดิฉันก็เคยพูดว่า แล้วพวกเมียและแม่ไม่ได้ทำงานหรือ ดิฉันก็ต้องออกจากบ้านทุกวัน เพื่อมาทำงาน บางวันก็หนักบางวันก็เบา แล้วแต่ลุกค้า เพราะดิฉันทำงานที่บริษัทขายรถ ส่วนแม่สามีก็ต้องทำขนมขายที่บ้านกว่าจะเสร็จก็ค่ำเหมือนกัน แถมท่านยังเอาลูกให้ดิฉันด้วย ดิฉันก็จ้างคนมาช่วยแม่สามี จ้างเป็นเดือน ก็กว่าจะทำอะไรเสร็จก็ค่ำ ทุกคนก็ต้องรอเขาคนเดียว จนบางครั้งก็มีปากเสียงกัน แม่เขาก็เหนื่อยเขาไม่ฟังใครเท่าไร แม่แต่แม่ตัวเองเขายังไม่ฟัง ทำให้แม่ร้องให้หลายครั้ง แต่เขาก็รักแม่ของเขา เคยคิดว่า ทำให้แม่ร้องให้ จะตกนรกขนาดใหนหนอ และครอบครัวของคนที่มาทำงานด้วยกันก็เหมือนกัน กว่าจะกลับถึงบ้านก็ 2 ทุ่ม ซึ่งการเดินทางก็อันตราย เพราะทางเปลี่ยว แต่พวกเขาไม่สนใจ เพราะคำว่า เหล้า และเพื่อนคุย บางคน ครอบครัวแตกแยก แต่ยังอยุ่ด้วยกัน สามีภรรยา ไม่พูดกัน ไม่ให้ความรักตามปุถุชน อย่างผู้ครองเรือนเลย มันเป็นเพราะพวกเขาไม่รุ้จักคำว่าพอประมาณ หากการกินเหล้าของพวกเขารู้จักคำว่าพอประมาณ ดิฉันว่าปัญหาต่างๆ คงไม่เกิดขนาดนี้ เบื่อกับสังคมแบบนี้ ดิฉันพยายามหลีกเลี่ยงกับการปะทะคารมณ์กัน และหันหน้าเข้ามาอ่านธรรมมะมากขึ้นเพื่อเตือนสติ และทำให้ใจเย็นขึ้น เพื่ออะไร ๆจะได้ดีขึ้นตามความต้องการ หรือไม่ก็เพื่อความสบายใจ แต่ก็มีบางครั้งที่ยังเก็บอาการไม่ได้ เพราะไม่พูดให้คิดก็ยิ่งได้ใจ ยิ่งทำ ไม่รู้จะทำยังไงดีกับชีวิตเขา พ่อสามีของดิฉันก็เสียชีวิตพระเหล้า กระเพาะทะลุ และสามีดิฉันก็อาจจะเป็นเหมือนกัน เพราะเขาชอบกินมาก เรียกว่าติดน่าจะใช่ เพราะไม่มีเพื่อนกินเขาก็จะไปซื้อกินคนเดียว ทุกวันต้องได้กิน ถ้าวันไหนไม่กิน วันต่อมา เพิ่มเป็น 2 เท่า ดิฉันและแม่ของเขาพยายามห้าม แต่เขาก็ไม่ฟัง ฟังแต่ไม่ทำตาม ดิฉันก็ให้กินได้ แต่ให้รู้จักเวลาและอย่าเมา เพราะเขาเมาเวลานอนจะทำร้ายดิฉันคือเขาไม่มีสติ เขาก็จะนอนดิ้นแล้ว ก็ทั้งเข่า ศอก กำปั้น เท้าทุกอย่างที่มันไปได้ก็ไปหมดละใครจะเป็นไงก็ช่าง ตอนดิฉันท้องก็โดนมือโดนเข่าของเขา ดีที่ลูกได้เกิดไม่ตายไปซะก่อน เพราะแรงเขาเยอะ เจ็บ จุก เลยละค่ะ แม่ดิฉันบอกว่าก็ไปนอนที่อื่น นอนที่อื่นก็ทะเลาะกันเหมือนเดิม ก็ต้องให้นอนด้วยกัน ชีวิต เรื่องของดิฉันที่เล่ามา ก็แค่อยากให้เห็นปัญหาของเหล้า และสังคมในวงแคบของคำว่า ครอบครัว ว่า หากคนหนึ่งในบ้านเป็นแบบนี้ แน่นอนว่าครอบครัวนั้นไม่มีความสุข มีบ้างแต่ก็ไม่มาก ลุกเห็นตัวอย่างที่ไม่ดี โดนปลูกฝันตั้งแต่ยังเล็ก ไม่อยากให้เขาเห็นสภาพแบบนี้ มันไม่ดี ยังไงใครที่ได้เข้ามาอ่านก็ลองนำชีวิตดิฉันไปพิจารณาดูนะค่ะ เผื่อจะได้เข้าใจและปลงได้ ดฺฉันก็พยายามเอาธรรมมะเข้าช่วย และทำใจให้สบาย ไม่คิดมาก มันก็ได้ผลดี หากเราไม่คิด ไม่ยึด ก็จะทำให้เราเดินทางไปจนถึงวันสุดท้ายของชีวิตได้ดี สาธุ

 

...ต้องขออนุญาตินะครับคุณ ปริมนทร์29
...ชีวิตทุกชีวิตต่างมีกรรมผูกพันธ์กันมาหลายภพหลายชาติ
...บางทีก็รู้สึกท้อแท้และเหนื่อยกับชีวิตสุดๆจนบางครั้งตัดสินใจบางอย่างลงไป
...ผมไม่ขอวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นกับสภาวะกรรมในชีวิตของแต่ละครอบครัว
...แม้แต่ผมเองกว่าจะมาถึงวันนี้ได้ก็ต้องใช้ความพยายามด้วยการฝึกใจเช่นเดียวกัน
...อารมณ์ของมนุษย์เหมือนผึ้งแตกรัง ปี๊ดขึ้นมาเมื่อไร สติดีๆที่มีอยู่จะหายไปเหมือนคนละคนเลย
...พญามารรอจังหวะนี้ของทุกคนอยู่แล้ว เพราะเขารู้ธรรมชาติของมนุษย์
...แต่ถ้าเราเชื่อและศรัทธาในคำสอนของพระพุทธเจ้า เรื่องชีวิตทุกข์สุขในชีวิตคนเรา ท่านกล่าวไว้หมดแล้วทุกเรื่อง
...สิ่งที่ต้องฝืนอารมณ์ความรู้สึกที่อยู่ด้านลบ (มาร) คือต้องหมั่นฝึกปฏิบัติจิตของเราเองนั่นแหละครับดีที่สุด
...สำหรับสามีเวลาดื่มน้ำเมาเป็นเวลาขาดสติและไม่เหมาะสมมากๆในการที่จะใช้เหตุผลเข้าไปพูดเรื่องความดีความไม่ดี
...เพราะพญามารลงอยู่ในตัวเต็มรูปแบบ นึกถึงถ้ามารเจอมาร อะไรจะเกิดขึ้น ก็รบกันตายไปข้างเท่านั้น
...สิ่งที่ผมขอเป็นกำลังใจให้คือ ตัวคุณเองต้องฝึกปฏิบัติไปเรื่อยๆให้ชนะ พญามารให้ได้ ก็คือจิตที่มีอารมณ์ด้านลบ
...ใช้เวลาที่เหมาะสมตอนที่เขามีสติครบถ้วน พญามารยังไม่เข้าไปสิงสู่จากน้ำเมา
...อาจจะพาไปทำบุญ ตามวัดที่สงบๆ เช่น วัดป่าหนองผักแว่น ก็ได้ครับ
...มีโอกาสได้สนทนาธรรม แบบกันเองไม่ใช่ต้องฝ่าด่านอรหันต์ลูกศิษย์เป็นประตูกั้นมากมาย
...เพราะอาจทำให้ สามีคุณเสียความรู้สึกและอาจปรามาส โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ได้
...ผมหวังว่าชีวิตครอบครัวของคุณ จะพบแสงสว่างเข้าสักวันหนึ่ง
...แต่การจะชนะพญามารได้ ต้องใช้ความเพียรพอสมเหตุผลและอาจต้องใช้เวลาที่ยาวนานก็ต้องพิสูจน์ไปให้ถึงฝั่ง
...แม้สามีอาจจะดันเท่าไรก็ไปไม่ไหว นั่นเป็นเรื่องของกรรมแล้วครับ แต่สำหรับคุณอย่าหมดหวังถ้าเข้าใจ นิพพาน ข้างหน้า
...มนุษย์ทุกคนเกิดมามีกรรมมากบ้างน้อยบ้างก็จากผลของกรรมเก่าในอดีตและกรรมในปัจจุบันนี่แหละสำคัญสุดๆ
...ถ้าปัจจุบัน คุณตั้งใจมุ่งมั่นชัดเจน เพื่อครอบครัวก็ถือว่าดีครับ แต่ที่สุดแล้วเพื่อตัวคุณเองสำคัญกว่าเพราะถ้าเขาเห็นคุณดี
...แสงสว่างความดีในตัวเราจะส่องสว่างให้เห็นทั้ง กายเนื้อ และกายใจ นั่นหมายถึงอะไร
...คนรอบข้างก็เห็นความดี เทวดารักษา เจ้ากรรมนายเวร เบื้องบนก็สามารถเห็นได้อาจจะมีพระเมตตาให้สิ่งที่คุณหวังไว้เป็นจริงขึ้นมาได้
...ผมไม่เคยขอ ลาภ ยศ สรรเสริญ กับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ผมจะเน้นการเดินทางปลอดภัย และอย่าให้มีอุปสรรคมาขัดขวางเท่านั้น
...ขอให้โชคดีในการปฏิบัติธรรมเพื่อมุ่งสู่การหลุดพ้นจากกิเลสทั้งปวงครับ

 

ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยเเละบุญกุศลที่บำเพ็ญนี้
จงบันดาลให้ท่านเจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ปฏิภาน ธนสารสมบัติ
เเละประสบสิ่งอันพึงปรารถนาทุกทิพาราตรีกาลเทอญ สาธุ

 

อนุโมทนาสาธุ อาตมาเห้นด้วยทุกประการตามที่คุณโยมnahpee สาธุๆ

 

ขอบคุณค่ะ สำหรับคำแนะนำ จะนำไปปฏิบัตินะค่ะ
ทุกข์ สุข อยู่ที่ตัว ดีชั่ว อยู่ที่ใจ
อนุโมทนา อาทิตย์หน้า จะโอนเงินไปช่วย สร้างเมรุค่ะพระคุณเจ้า รวบรวมเงินกับญาตพี่น้องก่อน เพื่อให้เขาได้บุญร่วมด้วย สาธุ