กสิณน้ำ แบ่งปัน/แนะนำ/เล่าสู่กันฟัง

ส่วนตัวเริ่มจาก ลมก่อน ถ้ากำหนดกสินลมได้ น้ำก็ไม่ยาก เพราะลมเป็นธาตุอิสระ ไร้การควบคุมจะมา ก็ มาเอง จะไป ก็ไปเอง เพราะจริต ชอบธาตุเย็น พวกไฟของร้อน ๆ ไปข้างหน้าเลยไม่เอาหรอก น้ำยังมีรูปร่างลักษณะ จึงกำหนดได้ง่ายกว่า แต่ต้องมีครูอาจารย์ควบคุมชี้แนะ ไม่งั้น ธาตุทั้ง 4 ในร่ายกายจะปั่นป่วน เสียสมดุล เป็นบ้าไป ก็ เยอะครับ ธาตุมันแตก

คุณเรียกมันมาหาคุณได้ ก็ต้องเอามันออกไปได้​

ฤทธิ์ ชาณ ทั้งหลายเสื่อมได้ แต่ถ้าได้ธรรม ธรรมนั้นไม่เสี่ยม เพราะเป็นโลกุตระ

 

การกำหนดกสิณน้ำได้ตั้งแต่เด็ก น่าจะความสามารถของชาติที่ผ่านมา ขอทายว่าเป็นพญานาคมาก่อนครับ สำหรับคุณ oatthidet และต้องไม่ใช่พญานาคธรรมดา น่าจะสูงศักดิ์อีกต่างหากครับ การทำได้โดยตอบตนเองไม่ได้นั้นเป็นสิ่งที่อธิบายไม่ได้ ถ้าไม่เกิดขึ้นกับใคร ยากที่จะเชื่อ แต่ผู้ที่สามารถนำความสามารถของอดีตที่ผ่านมา นำมาใช้ประโยชน์ได้ ก็มีผมหล่ะคนหนึ่งนะครับ เรียกว่า ใช้ให้เกิดประโยชน์นะครับ โดยไม่สนว่าใครเขาจะว่าอะไรนะครับ

 

ผมเคยเกิดเป็นพญานาคเมื่อสองชาติก่อนครับ ก่อนที่จะมาเกิดเป็นมนุษย์ในชาติที่แล้ว

และครั้นพอตายจากชาติก่อน ก็มาเกิดเลย เป็นมนุษย์ในชาตินี้

โดยไม่ได้ไปเกิดในภพภูมิอื่น ห้าชาติก่อน ผมเป็นฤาษีครับ โดยฝึกกสิณน้ำครับ

 

ว่าไปเรื่อย

ขี้ก็ืคือร่างกายเรานี่เอง ร่างกายเรานี่เองตัวผลิตขี้ เป็นขี้กองใหญ่

ตัดร่า่งกายได้ ไม่หลงในรา่างกายได้ อารมณ์ทงเพศก็หมด

ก็พระอนาคามี

อสภะรรมฐาน๑๐ ก็เป็นกรรมฐาน พิจรารณา ร่างกายโดยตรง(ขี้กองใหญ่)
อสุภกรรมฐาน ๑๐ อย่าง

1อุทธุมาตกอสุภ คือ ร่างกายของคนและสัตว์ที่ตายไปแล้ว นับแต่วันตายเป็นต้นไป มีร่างกายขึ้นบวมพอง ที่เรียกกันว่า ผีตายขึ้นอืดนั่นเอง
2วินีลกอสุภ เป็นร่างกายที่มีสีเขียว สีแดง สีขาว ปะปนคน สีแดงในที่มีเนื้อมาก สีขาวในที่มีน้ำเหลืองน้ำหนองมาก สีเขียวที่มีผ้าสีเขียวคลุม ร่างของผู้ตายส่วนใหญ่ปกคลุมด้วยผ้า สีเขียวจึงมากกว่า ดังนั้นจึงเรียกว่า วินีลกะ แปลว่าสีเขียว
3วิปุพพกอสุภ เป็นซากศพที่มีน้ำเหลืองไหลอยู่เป็นปกติ
4วิฉิทททกอสุภ คือซากศพที่มีร่างกายขาดเป็นสองท่อนในท่ามกลาง มีกายขาดออกจากกัน
5วิกขายิตกอสุภ เป็นร่างกายของซากศพที่ถูกสัตว์ยื้อแย่งกัดกิน
6วิขิตตกอสุภ เป็นซากศพที่ถูกทอดทิ้งไว้จนส่วนต่าง ๆ กระจัดกระจาย
7หตวิกขิตตกอสุภ คือซากศพที่ถูกสับฟันเป็นท่อนน้อยและท่อนใหญ่
8โลหิตกอสุภ คือซากศพที่มีเลือดไหลอออกเป็นปกติ
9ปุฬุวกอสุภ คือซากศพที่เต็มไปด้วยตัวหนอนคลานกินอยู่
10อัฏฐกอสุภ คือซากศพที่มีแต่กระดูก
เป็นข้าศึก ของอารมณ์ทางเพศ

เช้าฟาดฟักผัด เย็ดฟาดผัดฟัก ก็หมายความว่า ไห้กินผัก หรือมังสะวิรัติ

้ข้อดีของมังสะวิรัติ ก็คือ น้องชายไม่ค่อยกวน เป็นเรื่องของสารอาหาร

ยังตัดไม่ขาด แต่ช่วยบรรเทาได้

 

คุณเคยเห็นกลุ่มคนที่ไม่ปกติทางเพศไหมครับ หากว่าเคยก็จบที่ตรงนั้นครับ

แต่ถ้าไม่เคย คงต้องออกไปดูความเปลี่ยรแปรไปของประเทศไทยครับ

 

การพิจารณาแบบคุณ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->patchara2<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5125796", true); </SCRIPT> ก็ไม่ผิดหลอกครับ....

ถูกแล้ว กรรมฐานมีตั้ง ๔๐ กองนะ....

พิจารณากองอุจจาระ นี่ เป็นได้ทั้ง กายคตาสติ ในกรรมฐาน ๔๐ และ ปฏิกูลบรรพ ในสติปัฏฐานสูตร ครับ.....


...............................................................................................................................

สติปัฏฐานสูตร

ปฏิกูลบรรพ​

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อีกประการหนึ่ง ภิกษุย่อมพิจารณาเห็นกายนี้แหละ เบื้องบนแต่พื้นเท้าขึ้นไป เบื้องต่ำแต่ปลายผมลงมา มีหนังเป็นที่สุดรอบเต็ม ด้วยของไม่สะอาดมีประการต่าง ๆ ว่า มีอยู่ในกายนี้
ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เนื้อ เอ็น กระดูก เยื่อใน กระดูก ม้าม หัวใจ ตับ พังผืด ไต ปอด ไส้ใหญ่ ไส้น้อย อาหารใหม่ อาหารเก่า ดี เสลด หนอง เลือด เหงื่อ มันข้น น้ำตา เปลวมัน น้ำลาย น้ำมูก ไขข้อ มูตร
ไถ้มีปากสองข้าง เต็มด้วยธัญญชาติต่างอย่างคือ
ข้าวสาลี ข้าวเปลือก ถั่วเขียว ถั่วเหลือง งา ข้าวสาร
บุรุษผู้มีนัยน์ตาดี แก้ไถ้นั้นแล้ว พึงเห็นได้ว่านี้ข้าวสาลี นี้ข้าวเปลือก นี้ถั่วเขียว นี้ถั่วเหลือง นี้งา นี้ข้าวสาร ฉันใด ภิกษุก็ฉันนั้นเหมือนกัน
ย่อมพิจารณาเห็นกายนี้แหละ เบื้องบนแต่พื้นเท้าขึ้นไป เบื้องต่ำแต่ปลายผมลงมา มีหนังเป็นสุดรอบ เต็มด้วยของไม่สะอาดมีประการต่าง ๆ ว่ามีอยู่ในกายนี้ ผม ขน ฯลฯ ไขข้อ มูตร ดังพรรณนามาฉะนี้ ภิกษุย่อมพิจารณาเห็นกายในกายภายในบ้าง ฯลฯ
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย แม้อย่างนี้ ภิกษุชื่อว่าพิจารณาเห็นกายในกายอยู่ ฯ

สติปัฏฐานสูตร ๑๒/๘๔ ​

ที่มา พระไตรปิฏก ฉบับปฏิบัติ โดย ธรรมรักษา.

http://www.larnbuddhism.com/grammathan/tripitakapatibat/sati.html

 

ทำไมคนส่วนน้อยยิ่งกว่าน้อยไปสวรรค์ ไปนิพพาน

ทำไม คนส่วนมาก ยิ่งกว่ามาก ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน

ไปเกิดเป็นสัตว์นรก

เราช่วยใครไม่ได้ กรรมใคร กรรมมัน

แต่้าเขาหันเข้ามาหาทางธรรม อันนี้ล่ะ เราพอจะชี้แนะได้ พอจะช่วยได้

 

ความนึกคิด หรือ การปรุงแต่ง ของมนุษย์ในจำนวนมาก สามารถเปลี่ยนแปรความนึกคิด

หรือ การปรุงแต่งของสภาพแวดล้อมได้ ในสังคมนั้นมีมนุษย์เป็นจำนวนมาก ที่คอยปรุงแต่ง

เป็นกระแสแห่งการเวลา ที่มนุษย์โดยทั่วไปมองไม่เห็น และ นี่คือสาเหตุของการคงอยู่ของศาสนา

การปฎิบัติ ต่อไปในอนาคต จะยิ่งเป็นสิ่งที่ยากยิ่งขึ้น เพราะการปฎิบัติ จะเป็นไปเสมือนยุคก่อนพุทธกาล

มีอีกหลายสิ่ง หลายอย่าง ที่จะเกิดขึ้นอีกมากมาย โดยที่ทำได้เพียงแค่เฝ้ามองเท่านั้น

 

ใช่ครับ แต่การปรุงแต่งในจำนวนมาก มีผลกับคนกลุ่มน้อยดวยครับ

หากเราเข้าไปอยู่ในกลุ่มผู้ที่ปฎิบัติ ก็จะพูดคุยเรื่องปฎิบัติ

หากเราเข้าไปอยู่ในกลุ่มผู้ที่ไม่ปฎิบัติ จะพูดคุยในเรื่องใด

การที่ถูกการปรุงแต่งคอยเติมอยู่เป็นนิตย์ นั้นเป็นสิ่งที่ยากที่จะเพิกเฉยได้

หากบอกกล่าวเฉพาะบุคคล พระธรรมจะยังคงอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่

เพราะเมื่อผู้ที่รู้ และ เข้าใจ ในธรรมได้จากไปก่อน มนุษย์ที่เหลือจะเป็นเช่นไร

หากเป็นเพียงเฉพาะตนเอง ก็ไม่ผิดครับ ที่จะคิดเห็นเช่นนั้น

แต่เพียงว่าพระธรรมจะอยู่อย่างไร แต่อย่างว่าครับ พระศาสดาได้ประกาศไว้แล้ว

 

การละกาม ไม่ใช่ของง่าย เพราะในวัยเจริญพันธุ์ ร่างกายจะแสดงออกมาเอง โดยอัตโนมัติ ยิ่งผู้ไม่ได้เจริญกรรมฐานแล้ว ยิ่งไปใหญ่ครับ ในวัดนั้นนิยมปลูกต้นลีลาวดี ซึ่งเชื่อกันว่า กลิ่นของดอกไม้ชนิดนี้นั้น สามารถลดความต้องการทางเพศได้ ส่วนตัวก็ดื่มน้ำเข้าไปมากๆเข้าไว้ แล้วร่างกายก็ขับพวกนี้ออกมาเองครับ ส่วนความคิดนั้น ผมอาจจะโชคดีที่เข้าฌานได้นะครับ ก็ทรงฌานเอา ส่วนทรงฌานไม่ได้ก็อาจจะสวดมนต์ในใจเอาไว้เยอะๆครับ ดีเสียอีกจะได้มีฤทธิ์ทางใจได้ครับ

 

ละกามได้ขาด เป็นภูมิของพระอนาคามีครับ...

ออกทะเลเรื่องกสิณมาไกลเลย....

 

ฮี่ๆๆ งั้นง่ายๆเลย ใครที่ว่าคึกๆ ลองกินน้ำมะตูมดูครับ แล้วก็ตั้งสัจจะ อย่ากินติดต่อกันนานนะครับเดี๋ยวนกเขาไม่ขันยุ่งเลยนะขอรับ

น้ำมะตูม และแกงจืดฟัก เพราะน้ำมะตูม มักจะนิยมทำเป็น้ำปาณะ เพื่อให้พระฉัน ซึ่งจะช่วยลดความกำหนัดลง ส่วนฟักก็จะทำให้น้องชายไม่สู้งาน อันนี้เป็นความรู้ที่ได้มาจากภูมิปัญญาชาวบ้าน ฝากมาบอกด้วยจ้า เผื่อจะเป็นประโยชน์ทำให้มีลูกได้ง่ายขึ้น

 

ตอบต่อ อารมณ์ กสิณ เป็นอารมณ์ สงบ เป็นอารมณ์ของสมาธิ

ถ้ามีกามกวนใจ จะฝึกไห้ได้กสิณ ยาก ไม่มีทางเลย (ใจไม่สงบ ใจกระเพิ่มตลอดเวลา)

แต่ถ้าเอากรรมฐาน พิจารณาร่างกายเรา ร่างกายสัตว์ก็ดี มาไช้

ถ้าแบบนี้ละก็จะช่วยประคับ ประคองใจเราได้

ช่วยไห้เราฝึกกสิณ เป็นผลสำเร็จ ตามที่เราต้องการได้


้

 

ใช่ครับ มีแต่พระอนาคามี ที่ละกามได้ แต่คนที่ทรงฌานได้ ก็สามารถกดความรู้สึกตรงนั้นเอาไว้ได้ เปรียบเหมือนเอาก้อนหินนั้นทับหญ้าเอาไว้ครับ การที่จะให้คนธรรมดาอยู่ในสังคมทั่วไปเจริญอสุภกรรมฐานนั้น ผมว่าเป็นไปได้ยากครับ เพราะในชีวิตจริงของเขาอยู่ท่ามกลางสิ่งเย้ายวน กิเลส กามอารมณ์ ไม่เหมือนผู้ปฏิบัติธรรมครับ การฝึกกสิณไฟหรือแสงสว่างนั้น ยิ่งจะทำให้เพิ่มธาตุที่ออกร้อน แล้วก็จะไปกระตุ้นความยากทางอารมณ์เหล่านี้ได้ครับ การฝึกกสิณน้ำดีกว่า นี่เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ เพื่อที่จะดับความเร่าร้อนในตัวครับ

 

พี่ครับ แล้วชาติที่แล้วผมเกิดเป็นอะไรหรือครับ ช่วยดูให้หน่อยนะครับ ปรกติผมไม่ยอมให้ใครแสกนเลยนะครับ

 

ผู้ที่จะเพ่งกสิณ ไม่ว่าจะด้วยกสิณชนิดไหน ย่อมต้องมีความชื่นชอบอยู่ก่อน

เมื่อจิตใจนั้นชื่นชอบ จะทำให้มีความสนใจในสิ่งนั้น อย่างจริงจังในช่วงแรก

ปัญหา คือ หลังจากที่ได้เริ่ม ปฎิบัติ ความยากง่าย ที่ได้พบเจอ ในขณะปฎิบัติ

ควรที่จะตรึกนึกถึงบ่อยๆ ในสิ่งที่เราให้ความสนใจ หรือ สิ่งที่เราเพ่ง

ดั่งภายในบ้านของเราเอง แม้ว่าเราจะอยู่ที่อื่น ก็สามารถตรึกนึกขึ้นมาได้ ว่าเป็นอย่างไร

ฉนั้น การตรึกนึกให้เป็นนิมิต ก็เหมือนกัน แต่จะให้ตรึกนึกถึงนิมิตอยู่ได้นานเท่าไหร่

นี่คือความยากง่าย ของผู้ปฎิบัติ หากเห็นทุกครั้งที่ตรึกนึกขึ้นมา นั้นเป็นสมาธิเริ่มต้น

หากเห็นนิมิตคงอยู่ได้นานขึ้น จากเดิมที่เห็นทุกครั้งที่ตรึกนึก นั้นเป็นสมาธิในขั้นกลาง

หากเห็นโดยที่ไม่ต้องตรึกนึก และ เห็นอยู่เป็นนิตย์ นั้นเป็นสมาธิระดับปลาย

จะสามารถย่อให้เล็ก ขยายให้ใหญ่ ได้ดั่งใจปราถนา และ เมื่อเป็นเช่นที่ได้กล่าวมาแล้ว

ควรที่จะหยุดความรู้สึกทั้งหมดเข้าไปในดวงนิมิตนั้นๆ จิตจะปฎิบัติเองโดยอัตโนมัติ

โดยไม่ต้องบังคับ เมื่อทุกสิ่งที่กล่าวมาแล้วนั้น นั้นคือ สภาวะแห่งฌาณ

ดวงนิมิตจะเด่นชัดในที่สุด คำภาวนาจะเด่นชัดในที่สุด

จนคำภาวนานั้นคลายตัวลงเองโดยไม่ได้บังคับแต่อย่างใด

จะเหลือแต่เพียงดวงนิมิตที่เราเพ่งในกสิณ ลอยเด่นอยู่เท่านั้น

จนถึงอีกวาระหนึ่ง ดวงนิมิตนั้นจะแปรเปลี่ยนสภาพไป กลายเป็นดวงจิตมาแทนที่

เมื่อเห็นดวงจิตชัดเจนแล้ว ก็ควรเดินตามทางแห่งมรรคไปเรื่อยๆ จนเกิดผล

ดั่งคำที่กล่าวไว้ว่า มรรค๔ ผล๔ นิพพาน๑

 

ฝึกอสุภกรรมฐานในชีวิตประจำวันไม่ยากครับ....มีคนทำได้กันเยอะแล้วนะ....

จุดประสงค์ก็เพื่อให้ไม่หวั่นไหวกับกามกิเลส สิ่งยั่วยวน นั่นหละครับ....ฝึกอยู่แต่ป่ามากระทบโลก แตกกระจาย อย่างนี้ไม่ได้เรื่อง...สู้ฝึกอยู่กับโลก กระทบโลก สุดท้ายไม่หวั่นไหว อยู่กับโลกได้โดยไม่หวั่นไหว หรือ เข้าป่าไปเลย นี่ของจริง....

ทำได้ครับ....กรรมฐานทุกกองทำได้หมดหละครับ....มีคนทำได้กันหมดแล้ว....

 

หากผมบอกกล่าวไป จะเชื่อกระนั้นหรือครับ

คนเราจะเชื่อต่อเมื่อเห็นด้วยตนเอง เท่านั้น

และการเห็นอดีตชาตินั้น เพื่อความเข้าใจในภพภูมิ ว่ามีอยู่จริง

ผมถูกมีดบาดที่มือ ไม่ทราบว่าคุณเจ็บด้วยไหมครับ

คำตอบนี้ คงบ่งบอกให้คุณเข้าใจได้นะครับ

 

ดูให้ผมด้วยครับ

 

ศาสนาใดก็ตามก็ไม่ยอมเปลี่ยนแนวปฏิบัติให้เข้ากับยุคกับสมัย ศาสนานั้นมักจะล้มหายตายจากโลกแห่งนี้ไปครับ หรือไม่ก็มีคนนับถือปฏิบัติน้อยลง การที่คุณPhanudet กล่าวเช่นนั้น ลองมองสภาพความเป็นจริงของสังคมดูบ้างนะครับ ว่าคนที่เข้ามาปฏิบัติธรรมกับคนที่หลงในแสง สีเสียง นั้นต่างกันแค่ไหนครับ การที่สอนแนะนำเรื่องยากๆตรงข้ามกับชีวิตประจำวันของเขา และผู้แนะนำบอกแต่ว่าอย่างนี้ดี อย่างนี้แก้ได้ โดยไม่เน้นสภาพความเป็นจริง ผมไม่เห็นด้วยครับ

ขอให้เจริญในธรรมครับ