หลงนิมิตจิตฟั่นเฟือน

ช่วงนี้ได้ปฏิบัติกรรมฐานบ่อย คืนละ1ช.ม. คะ ได้อาราธนาพระพุทธรูป พระสงฆ์ ที่เคารพ พ่อแม่ครูอาจารย์ เทพ ฯลฯ ก่อนสวดมนต์ ขอให้มาอนุโมทนาบุญ แล้วเมื่อคืนวันพระ ได้สวด บทธรรมจักร แล้วนิมิตถึงสถานที่ที่มีคนชุดขาวนั่งฟังธรรมกันจำนวนมาก เหมือนมีพระสงฆ์บางรูปสื่อถึงแต่ไม่แน่ใจรูปใด (ไม่ได้สงสัยในธรรมนะคะ ) เล่าเฉย ๆ

กลางคืนนอนหลับ คืนต่อมาค่ะ ฝันว่ามีพระบรมสารีริกธาตุเป็นแก้วองค์เล็กๆ เต็มไปหมดเลย อยู่บนกระดาษสมุด หน้าซ้าย ส่วนหน้าขวาเป็นองค์สีทอง แล้วเราได้เอานิ้วแตะลงไปที่พระบรมสารีริกธาตุ2-3 องค์แล้วก็กินลงไป อย่างนี้ถือว่าเป็นนิมิตต่อเนื่องใช่ไหมคะ
แต่คิดว่าอะไรจะเกิดก็ให้เกิด เมื่อก่อนภาวนายุบหนอพองหนอแล้วเคยติดนิมิต แล้วต่อมาได้ภาวนาพุทโธ เพื่อให้มีสมาธิ แต่ทำไปทำมาก็มามีนิมิตเหมือนกัน แต่จับได้ว่า(ตามหลักของหลวงตามหาบัว)ถึงเวลาต้องใช้ปัญญาก็ต้องใช้ ไม่ใช่นั่งสมาธิเฉย ๆ ฃ
คงเป็นเช่นนั้นเอง ปัจจัตตังเวทิตัพโพ ขอบคุณค่ะ

 

ปฏิบัติได้มากขนาดนี้ เป็นบุญมากครับ

 

ชอบคำนี้มากๆค่ะ อนุโมทนาค่ะ

 

หลงนิมิตเป็นอันตรายจริง ๆ โดยเฉพาะนิมิตที่เกี่ยวกับบุคคลต่าง ๆ ภพภูมิ

คือ จากประสพการณ์ส่วนตัว นิมิตแบบเจ้าของกระทู้เป็นสิ่งที่ไม่เกี่ยวเนื่องกับบุคคล สถานที่ ไม่ค่อยจะเป็นนิมิตลวงเท่าใดนัก

แต่กรณีนิมิตเป็นแบบบุคคล จำเพาะเจาะจงว่าเป็นใคร อยู่ที่ใด ไม่เว้นแม้แต่พระพุทธเจ้า อันนี้ต้องพิจารณาให้ดี ๆ เพราะว่าอาจเป็นการแปลง หรือ เนรมิต มาหลอกกันได้

เช่นกรณีวิญญานชั้นสูง ประเภทที่ได้ปัญญาแล้ว กลุ่มเหล่านี้จะข้ามสมมุติในโลกทั้งหมด เรื่องที่เกี่ยวกับการเปรียบเทียบทั้งหลายย่อมพับเอาไว้

ไม่ต่างอะไรกับในโลกหรอก พวกเจ้าเข้าทรง ของจริงก็มี แต่น้อย ดูให้ดี ๆ ในส่วนน้อยเป็นผีซะส่วนมาก แต่ส่วนใหญ่เป็นของปลอมครับ หลอกกันเห็น ๆ เลย

 

เป็นกำลังใจและแวะมารับฟังเรื่องราวครับ..

 

หาที่ตั้งของจิตครับ อย่าให้เลื่อนลอยโหลงเหลง

 

ขอบคุณทุกท่านค่ะ เคยหลงติดนิมิตประมาณ เกือบปี แล้วเลยเลิกนั่งไปนานเหมือนกัน แล้วก็กลับมานั่งใหม่ ยังไม่รู้ถูกผิดหรอกค่ะ แต่ก็ทำไปทำไปเรื่อยๆ แล้วก็กลับมามีนิมิตอีก (แหมหลงดีใจเห็นนู่นนี่ นั่น ไม่เคยเข็ด)
ขอบคุณสำหรับคุณ panup เช่นกรณีวิญญานชั้นสูง ประเภทที่ได้ปัญญาแล้ว กลุ่มเหล่านี้จะข้ามสมมุติในโลกทั้งหมด เรื่องที่เกี่ยวกับการเปรียบเทียบทั้งหลายย่อมพับเอาไว้
ไม่ต่างอะไรกับในโลกหรอก พวกเจ้าเข้าทรง ของจริงก็มี แต่น้อย ดูให้ดี ๆ ในส่วนน้อยเป็นผีซะส่วนมาก แต่ส่วนใหญ่เป็นของปลอมครับ หลอกกันเห็น ๆ เลย<!-- google_ad_section_end --> ได้ข้อคิดดีค่ะ

 

อนุโมทนาบุญเช่นกันค่ะ ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะคะ:boo:

 

การมีนิมิตเป็นเรื่องที่สมควรมี เพราะจะครบทั้ง รูป และ นาม

ในเมื่อนิมิตเป็นเส้นทางที่จะต้องเดินทางผ่าน นิมิตที่เป็นมารคอยขัดขวางพาลพาหลงทางก็สุดแสนจะอันตราย

ผู้ที่เคยผ่านทางทั้งหลายเห็นว่าผู้ที่ปฏิบัติธรรมยังไม่กล้าแข็งไม่ควรใส่ใจในนิมิต เพราะยังไม่สามารถแยกได้ว่าอันใหนของจริง อันใหนลวง

แต่ถ้าสามารถนั่งสมาธิได้ทุกวันแล้ว รู้ได้ตัวเองว่าความต้องการในโลกธรรมทั้ง ๘ เบาบางไปมากกว่าครึ่ง พอที่จะควบคุมได้แล้ว นิมิตกลับเป็นเรื่องที่จำเป็นต้องใช้

ต้องลองด้วยตัวเองสถานเดียว งานนี้ไม่มีครู เมื่อใดแยกแยะได้ว่านิมิตหลอกเป็นเช่นไร เมื่อนั้นก็จะไม่มีนิมิตหลอกมาหลอกหลอนอีกต่อไป เพียงแต่ตั้งตัวให้ไม่ประมาทเท่านั้น

จากประสพการณ์ส่วนตัว โดนเทวดาตัวใส ๆ มาหลอกไปเกือบสองปี ยังไม่เผลอใจไปเพราะติดอยู่ในใจคำว่า "สวย" ถ้าไปใกลขนาดนี้แล้วยังจะมีความสวยอยู่อีกหรือ ในที่สุดก็ได้คำตอบเพราะไปเห็นความกลัวของเทวดาองค์นั้น ณ เวลานั้นขณะอยู่สมาธิรู้ขึ้นทันทีว่าหลอกเราไม่ได้อีกต่อไป

พิจารณาดี ๆ ครับ นิมิตนี่ แม้แต่เป็นพ่อแม่ หรือญาติสนิทที่เสียชีวิตไปแล้วในนิมิต ก็ต้องถามครับ มีเรื่องบางเรื่องที่รู้เฉพาะเรากับท่านเท่านั้น พวกนิมิตหลอกตอบไม่ได้หรอกครับ ส่วนพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ทั้งหลายมีแต่ ทุกข์สัจจ และการพ้นทุกข์เท่านั้น อย่างอื่นไม่ใช่ ไม่เกี่ยวกับโลกธรรมแม้แต่นิดเดียว

 

ตามที่คุณ panup ว่านั่นหละครับ..ต้องถามครับถึงรู้..

 

การมีนิมิตก็ไม่ใช่ไม่ดีนะครับ เพียงแต่เราจะทำให้นิมิตที่เราเห็นนั้นเป็นหลักในการปฏิบัติได้หรือไม่

ยกตัวอย่างการเพ่งกสิณก็ยังต้องน้อมนิมิตในการเพ่งเลยครับ

อยู่ที่ว่านิมิตที่เห็นนั้นเราจะสามารถทำให้ตั้งอยู่ได้นานเพียงใด หากตั้งอยู่ได้นานก็จะทำให้เกิดเป็นสมาธิ

แต่หากเป็นนิมิตที่เลื่อยลอย อันนี้เป็นเพราะจิตมีอาการคิดมาก่อนไม่ว่าจะก่อนนั่งปฏิบัติ หรือ เวลาที่นั่งปฏิบัติ หรือ จะเรียกว่าเป็นอาการฟุ้งซานก็ได้ครับ

การที่เราสามารถตั้งจิตให้มั่นคงได้มากก็จะทำให้จิตมีพลัง หรือ กำลังในการปฏิบัติ ความคิดฟุ้งซาน ความง่วง ความสงสัย และอารมณ์กาม กับ โกรธจะลดน้อยลงตามไปด้วย

เราจะเห็นสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องปกติธรรมดา เป็นอาการที่เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา เมื่อจิตอ่อนกำลังลง

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

ขอบคุณทุกท่านค่ะ กำลังติดเรื่องนี้อยู่ พอดีได้คำตอบจากหลายท่าน ก็ได้กำลังใจดีมากเลยค่ะ อนุโมทนาบุญกับทุกท่านค่ะ แต่สุดท้ายขึ้นสังเวียนคนเดียว อะไรจะเกิดก็ขอให้เกิด ถ้าจะหลงอีกก็แสดงว่าบุญทำกรรมแต่งใช่ไหมเนี้ย หลวงตาเทศน์ไว้ว่ามีสมาธิแล้วเกิดปัญญา ปัญญาอบรมสมาธิ ก็ขอทำไปเรื่อยๆ แล้วแต่บุญบารมีที่สร้างสมมา อนุโมทนาบุญค่ะ