การลงมาโปรดสัตว์โลกของเหล่าพระโพธิสัตว์

การลงมาโปรดสัตว์โลกของเหล่าพระโพธิสัตว์ : หลวงพ่อเดิม หลวงพ่อเงิน หลวงพ่อปาน
หลวงปู่ศุข ครูบาศรีวิชัย ครูบาชัยวงศาฯ...


- คุยกับหลวงตาม้า วัดถ้ำเมืองนะ -


ศิษย์ : แล้วหลวงพ่อเดิม.. ?

หลวงตา : เป็นโพธิสัตว์องค์หนึ่ง

ศิษย์ : เป็นโพธิสัตว์องค์หนึ่ง?

หลวงตา : อืม... เกิดไปเป็นคนอยู่ตอนนี้ เป็นพระ.. อยู่แถวภาคกลางนี่

ศิษย์ : ท่านลงมาต่อ?

หลวงตา : ท่านไม่อยู่ฮะ

ศิษย์ : แสดงว่า โพธิสัตว์เนี่ยท่านต้องต่อตลอดเลย?

หลวงตา : หลวงพ่อนี่ยัง... เกิดแล้ว หลวงพ่อวัดพระบาทห้วยต้ม...ท่านไม่อยู่ อยู่ทำไมล่ะ เพราะว่าถ้าไปเกิดในสุญกัปป์ในกาลข้างหน้าแล้ว มันเกิดไม่ได้ฮะ

ศิษย์ : มันเสียเวลาหรอครับ?

หลวงตา : มันเสียเวลา ในลักษณะนี้ศาสนามันเจริญก็ไม่ใช่ จะเสื่อมก็ไม่ใช่ มันเป็นโอกาสที่โพธิสัตว์ที่เขาจะต้องสร้างบารมี

ศิษย์ : งั้นแสดงว่า ลงมากันเยอะเลย?

หลวงตา : เยอะฮะ... บางองค์ลงมา ก็ไม่ได้ทำอะไรมาก เพียงแต่ช่วยศาสนาเล็ก ๆ น้อย ๆ ท่านรู้ เท่าที่ทำได้ ไม่ได้มากมายอะไร มันอยู่ไม่ได้ ท่านว่า ความเคยชินในการอยู่ ความเคยชินในการทำ

ศิษย์ : หลวงพ่อปาน...?

หลวงตา : หลวงพ่อปานเนี่ยก็เกิดฮะ... หลวงพ่อปาน ครูบาศรีวิชัย หลวงพ่อเงิน หลวงพ่อเดิม โอ๊ยเยอะฮะ เยอะแยะไปหมด นับไม่ไหวหรอก

ศิษย์ : โห... ลงมากันหมดเลย

หลวงตา : ไม่เหลือ....ฮึ ฮึ

ศิษย์: หลวงปู่ศุข ด้วยปล่าวครับ?

หลวงตา : ด้วยฮะ

ศิษย์ : แสดงว่าครูบาอาจารย์ใหญ่ ๆ เนี่ยส่วนใหญ่เป็นพระโพธิสัตว์เกือบทั้งนั้นเลย

หลวงตา : กระแสท่านจะต่อไปเรื่อย ๆ วัตถุมงคลท่านก็จะดังไปเรื่อย ๆ เพราะว่าท่านทำในยุคนี้ใช่มั้ย พอท่านทำเนี่ย กระแสมันก็แทงไปที่รูปลักษณ์ที่ท่านสร้างในอดีต

ศิษย์ : อ๋อ... ไปต่อกันเลย?

หลวงตา : อืม อย่างหลวงตา มีรูปลักษณ์หลวงตาอยู่ในอดีตนะ อาจเป็นทหาร อาจเป็นกษัตริย์ อาจเป็นพระเนี่ย พอหลวงตาสร้างบารมีตรงเนี่ยะ รูปนั้นก็สว่างขึ้น มันเป็นกระแสเดียวกัน

ศิษย์ : มันก็ยิ่งสว่างกันใหญ่ ต่อกันไปเรื่อย?

หลวงตา : ก็เหมือนหลวงปู่ท่านว่า หลวงพ่อดู่ท่านว่า เวลาท่านกราบพระสมัยก่อนเนี่ยนะ กราบปั๊บทีแรกนึกว่าใคร ฮ่า ฮ่า... ตัวข้าพเจ้านี้เอง ก็อย่างงั้นแหล่ะ คือประมาณร้อยปีเกิดที ประมาณ 80 , 90 , 70 อย่างเนี่ยะ มันก็มีทางนะ บางทีอยู่ไปสัก 2-3 นาที อะไรอย่างเนี่ยะ มันก็เป็น 30 , 40 ปีแล้ว

ศิษย์: อ๋อ... ข้างบน เวลาเขาเวลาเดินเร็วกว่า ?

หลวงตา : ใช่มั้ย... เพราะท่านไปเลย ถ้าอย่างเรามีธาตุเนี่ย ถ้าไปเลยเนี่ย ไอ้นั่นมันไม่นับ เข้าใจมั้ย มันไม่นับ ไปเลยปุ๊บนี่นะ มันนับทันที ถ้าเรานั่งขึ้นไปเนี่ย ไม่นับ

ศิษย์ : ต้องไปเลย?

หลวงตา : ไปเลย นับทันที

ศิษย์ : แสดงว่าท่านไม่ได้นั่งพักเลย ?

หลวงตา : ไม่

ศิษย์ : แม้แต่เต็มแล้วก็ยังลงมาด้วยใช่มั้ยครับ ?

หลวงตา : อยู่เฉยๆทำไม ท่านบอกดว่าอยู่เฉยๆทำไม เราไม่รู้ว่าองค์ไหนเป็นองค์ไหน ยากที่จะรู้นะ

ศิษย์ : เกิดเดินๆ อยู่อาจเจอเด็กที่เป็นพระโพธิสัตว์ เราก็ไม่รู้ ?

หลวงตา : ใช่ เราก็ไม่รู้หรอก

ศิษย์ : พวกนี้เขาลงมาเขาจะรู้เองเลยเหรอครับ หรือสักพัก?

หลวงตา : ใหม่ ๆ ไม่รู้นะ เพราะสังคมปัจจุบันมันบีบบังคับ พอสักพักก็รู้

ศิษย์ : แต่พอถึงยุคเสื่อมมากแล้วจริงๆ ก็จะไม่ลงแล้ว ?

หลวงตา : ไม่ลงแล้ว มันไม่มีประโยชน์

ศิษย์ : มันเอาไม่ขึ้นแล้ว?

หลวงตา : มันไปตามสภาพของกรรม ตามสภาพของโลกที่จะเปลี่ยน เปลี่ยนแปลงโดยธรรมชาติ มันเป็นกรรมของมนุษย์ โดยโลกมันหมุนเวียน

ศิษย์: แล้วอย่างนี้ สมมติถ้าเกิดท่านสร้างเหรียญไว้ในอดีต แล้วท่านลงมาเกิดเป็นเด็กๆ แล้วเหรียญในอดีตนั้นจะมีพลังอยู่หรือเปล่าครับ?

หลวงตา : อยู่ที่ท่านจะเพิ่มตอนนั้นหรือเปล่า ศีล สมาธิ ปัญญา บารมีตอนที่เกิดเนี่ย มันจะเพิ่มตอนที่ทำ ตอนที่อธิษฐาน ตอนที่ทำ ตอนที่รู้แล้ว

ศิษย์: ช่วงที่ยังไม่รู้ ก็อาจจะลดๆลงไป?

หลวงตา : เหมือนเดิมนะ

ศิษย์ : อ๋อ... เท่าเดิม แล้วพอรู้ก็จะเพิ่มเข้าไปอีก?

หลวงตา : พอเริ่มทำก็แทง แทงไปหน้ามาหลัง คือพลังงานจะไปข้างหน้า คืออดีตมันเป็นปัจจุบันใช่มั้ย การกระทำปัจจุบันเป็นอนาคต ไปข้างหน้าข้างหลัง ปัจจุบันนี้

ศิษย์: อย่างนี้พระที่ท่านทำไว้ ก็จะยิ่งศักดิ์สิทธิ์ไปเรื่อย ๆ?

หลวงตา : อย่างนั้น มันอยู่ที่คนไปใช้ยังไง คนใช้เนี่ย คือจิตฮะ... ฤทธิ์เนี่ย... มันจำเป็นต้องใส่เครื่อง พระเนี่ย มันต้องใส่เครื่อง ก็คือจิตนี่แหล่ะ


ที่มา : การลงมาโปรดสัตว์โลกของเหล่าพระโพธิสัตว์

 

อนุโมทนา สาธุครับ เพิ่งไปวัดถ้ำเมืองน่ะมา น่าเสียดายที่ไม่ได้เจอท่าน

 

มีใครทราบบ้างคะ...
สมมุติว่าเราไปทำร้ายเด็กที่จะเป็นพระโพธิสัตว์ นี่จะบาปมากไหม
(อันนี้ถามจริงๆ นะคะ)

 

รอฟังคำตอบเหมือนกันครับ

 

บำเพ็ญความดีบารมีเกิด... บำเพ็ญความชั่วอบายภูมิเกิด ทำเองก็รับเองหมด ทั้งดี ทั้งชั่ว
แล้วจะทำชั่วให้ตัวเองเดือดร้อน ในภายหลังไปทำไม เกิดทั้งทีทำดีเข้าไว้ เสียดายลมหายใจ ที่ทิ้งไป ไม่มีใครเก่งเกินกรรม (หลวงปู่ดู่สอนไว้)

สาธุ สาธุ​

 

ไม่ว่าเราจะทำร้ายใครผลของการกระทำมันก็เกิดแล้วครับ
ยิ่งถ้าเป็นผู้มีบุญบารมีมาก หรือผู้ทรงศีล ผลที่ทำจะส่งผลมากครับ
ก็เหมือนกับการทำบุญนั่นแหละครับ

 

เห็นด้วยครับ สาธุๆ เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ

 

พระโพธิสัตว์ บางท่านก็เสียสละมาก ลงมารับหน้าที่ ที่คนอื่นไม่ค่อยอยากจะทำกัน เช่น ต้องทำหน้าที่เป็นดั่งเพชรฆาตร ใครที่ไม่ดี ที่จะทำความเดือดร้อนให้คนหมู่มาก พระโพธิสัตว์ก็จะต้องจัดการพวกนั้นให้หยุดกระทำความเดือดร้อน พระโพธิสัตว์ต้องลงมาช่วยบ้านเมือง เพราะพระโพธิสัตว์ ก็ยังอยู่ในกฎแห่งกรรม บางทีก็ยังถูกคนอื่น รังเกียจ เพราะเนื่องจากการปาณาติฆาตร บางคนก็เป็นกรรมเก่าของเขา อยู่เฉยๆไม่ได้ ต้องมาสร้างบาปสร้างกรรมกับพระโพธิสัตว์ ดังนั้น ผู้ปฎิบัติธรรมจึงต้องมีอุเบกขา ให้มาก เพราะไม่แน่ว่า การที่ไปติเตียนคนอื่นนั้น ซึ่งผู้นั้นอาจจะเป็นพระโพธิสัตว์ก็ได้

 

อยากไปฟังธรรมหลวงตาม้าจังคะ แต่ดิฉันติดภาระกิจขออนุโมทนาบุญด้วยนะเจ้าคะขอให้หลวงตาม้าจงเทศน์โปรดสั่งสอนตลอดไปนะเจ้าคะ

 

ดิฉันคิดนะคะเป็นความคิดส่วนตัวคะ เด็กๆก็คือเด็กคะคนเราเกิดมาย่อมไม่รู้หรอกคะว่าใครใช่หรือไม่ แต่การที่เราไม่รู้ย่อมไม่ผิดใช่มั้ยคะ เพราะเรานั้นยังไม่ถึงซึ่งนิพพานที่พระพุทธองค์ทรงเคนเกิดมาไม่รู้ต่อกี่ชาติ ดังนันเราจะรู้ได้อย่างไรคะว่าเป็นใคร เพราะขนาดตัวเองยังไม่รู้แร้วใครคะที่รู้ช่วยบอกด้วยคะ

 

กราบอนุโมทนาสาธุบุญที่นำมาให้ได้อ่านเป็นธรรมทานค่ะ

 

ทางดับทุกข์

คนเราถ้ารู้...เหตุแห่งทุกข์...ก็จะหมดทุกข์....(เหมือนหนูอยู่...กับแฟน..อยู่แล้วเป็นทุกข์...ก็ควรเลิก...) หนูคิดถูก...ใช่ไหมค่ะ...ขอคำแนะนำด้วย....085-465-5592....คุณดา

 

ขอบคุณสำหรับทุกคำตอบนะคะ..

มันมีเหตุการณ์จริง เกิดกับน้องสาวของดิฉันค่ะ คือ ไปเกิดมโนกรรมกับฆราวาสท่านหนึ่ง
ท่านนี้เป็นอาจารย์สอนสมาธิอยู่ในกรุงเทพ (มารู้ภายหลังว่าท่านผู้นี้จะสำเร็จเป็น...องค์หนึ่งในอนาคตกาล), ก็เลยอยากเตือนญาติธรรมทั้งหลายด้วยว่า บางทีพระโพธิสัตว์ก็มีมาเป็นฆราวาสปะปนอยู่กับพวกเราก็มีค่ะ...

 

หนูก็เคยไปตำหนิกรรมของซัดดัมค่ะ ว่าไปหลายกระบุงเลย..ต่อไปจะรูดซิปปาก
แล้วค่ะ..เฮ้อ

 

หมั่นเจริญสติเอาไว้ครับ จะได้เอาไว้คอยระวังการกระทำต่างๆ
เพราะแบบนี้ไงครับ
พระท่านถึงสอนให้เราสำรวมกาย วาจา และใจ

เพราะถ้าทำแล้วเรากลับไปแก้ไม่ได้
อยู่ที่ว่าปัจจุบันเราจะทำแบบเิดิมหรือไม่ครับ

 

ขออนุโมทนาสาธุครับ

การบำเพ็ญไม่มีที่สิ้นสุด จนกว่าจะสูญสิ้น

 

วันนี้ขณะรอรถไฟจะไปทำงานมีพระสงฆ์กวักมือเรียกผมเดินเข้าไปแล้วพนมมือไห้วท่านก็บอก 153 ท่านยังกำชับว่าจดไว้สิเดียวลืม ผมก็บอกว่าผมไม่มีปากกา (จริงๆแล้วผมไม่ชอบซื้อเลข) แล้วผมก็ถามว่าหลวงพ่อจำพรรษาอยู่วัดไหน ท่านบอกไม่ชอบอยู่วัดชอบธุดงไปเรื่อยๆ ผมถามต่อ เวลาธุดงฉันอาหารอะไรครับ ท่านบอกก็อยู่ใกล้ๆหมู่บ้าน แล้วผมก็ถามเรื่องสมาธิ กรรมฐาน ณาน แล้วก็เรื่องนรก เรื่องสวรรค์ ตามแบบฉบับคนขี้สงสัยอย่างผม แต่หลวงพ่อก็จะตอบแต่เรื่องเลข ผมก็เลยถามว่าใครมาบอกเลขหลวงพ่อครับ ท่านบอกนางไม้ พอดีรถไฟมาผมก็ลาหลวงพ่อไปขึ้นรถไฟ พอถึงสถานนีที่ผมลง ผมเดินไปที่ประตูก็มองเห็นหลวงพ่อนอนอย่างสบายที่เก้าอี้สำหรับพนักงาน เอาแล้วสิบาปมั๊ยนี่เล่าเรื่องพระ พอดีกว่า ถ้าผมประมาทพลาดพรั้งล่วงเกินหลวงพ่อก็ขออโหสิกรรมและอดโทษให้กระผมตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปด้วยเถิด

 

เพิ่มเติมครับ คือพอบอกเลขเสร็จท่านก็บอกว่าแล้วแตโยมจะถวาย ผมก็ตอบท่านว่าเลขออกก่อนได้ไหมครับ ท่านก็บอกว่าไม่ได้เงินนี้จะเอาไปซื้อยา ผมก็บอกว่าไม่เป็นไรครับผมศรัทธาอยู่แล้วครับ แล้วผมก็ถวายเงินไปด้วยเจตนาบริสุทธินะครับ