พระพิฆเนศ

ถ้าหากบอกว่าพระพิฆเนศก็ปราถนา พุทธภูมิ ทุกคนคิดว่าอย่างไรบ้าง

 

เฉยๆ เป็นเรื่องของท่านครับ

 

ผมว่า เราสนใจตัวเองดีกว่าครับ ว่าเราจะเข้าสู่กระแสแห่งพระนิพพานเมื่อไหร่ เราปฏิบัติให้ดีพร้อมที่จะ ลด ละ เลิก กิเลส อย่างถาวรแล้วรึยัง

 

ขออนุโมทากับความคิดนี้ด้วยนะครับ

 

ตามพระไตรปิฎก มีผู้อยากเป็นพระพุทธเจ้า มีจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน
เช่นตอนทรงเปิดโลก ๓ โลกให้เห็นกัน
ดังนั้น เทพ พรหม มนุษย์ แม้แต่เราๆท่านๆก็คงมีผู้อยากเป็นพระพุทธเจ้ามากมายเช่นกันครับ
ซึ่งก็พอเข้าใจได้ว่า พุทธภูมิและพระโพธิสัตว์ก็จะมีจำนวนมาก
ใครๆอยากเป็นพระพุทธเจ้านั้นเป็นเรื่องธรรมดาครับ

 

เป็นความจริงครับ เคยมีคนถามว่าพระพุทธเจ้ามีมาแล้วกี่พระองค์ พระองค์ตอบว่าเยอะมาก
"เราไม่สามารถประมาณได้"
เหมือนดังนับเม็ดทรายทั่วทั้งมหาสมุทร ต่อให้ผู้ใดมีปัญญานับหมด
ก็ไม่สามารถนับพระพุทธเจ้าได้หมด

 

ที่บอกว่าเราสนใจตัวเราเองก็จริงอยู่ แต่การที่เราได้ยินเรื่องของผู้อื่นที่เป็นสิ่งดีงามนั้น ก็ไม่แปลกที่จะโมทนาสาธุ จะบอกว่าเราสนใจแต่ตัวเราเองก็ใช่ที่

ขนาดมนุษย์ที่มาเล่นในเวบนี้ที่ปรารถนาพระโพธิญาณ เราก็ยังโมทนา เพราะนั่นเป็นจิตที่ใฝ่ดี

แล้วถ้าเป็นองค์มหาเทพปรารถนาพระโพธิญาณเล่า เราจะไม่โมทนาสาธุได้อย่างไร

พรหมวิหาร 4 นะ มีเยอะๆ

 

.............
......
ขอบคุณมากครับ

 

ที่ผมว่าให้สนใจตัวเองเพราะว่า เจ้าของกระทู้ตั้งหัวข้อว่า "ถ้าหากบอกว่าพระพิฆเนศก็ปราถนา พุทธภูมิ ทุกคนคิดว่าอย่างไรบ้าง" ซึ่งผมก็ไม่ทราบว่า พระพิฆเนศปราถนาพุทธภูมิรึเปล่า มันเกินความสามารถที่เราจะรู้ได้ ผมจึงแนะนำว่าให้สนใจตัวเองดีกว่าเพราะมันใกล้ตัวที่สุด และเราเองย่อมรู้ว่าเราปรารถนาพุทธภูมิ หรือ สาวกภูมิ แล้วข้อความที่ผมแนะนำให้สนใจตัวเองนั้น ผมก็ไม่ได้ห้ามว่าไม่ให้โมทนานะครับ

 

ผมก็ไม่ได้บอกว่าคุณไม่ได้ห้ามไม่ให้คนอื่นโมทนา แต่สิ่งที่จะบอกก็คือ ให้มีพรหมวิหาร 4 มากกว่านี้

เรื่องการสนใจตัวเอง มุ่งจะขัดเกลาตัวเองนะดี (สนใจตัวเองในที่ีนี้ แต่ไม่ใช่หมายถึงเห็นแก่ตัวนะครับ)

แล้วเรื่องการมุ่งขัดเกลาตัวเองเนี่ย ถ้าได้ยินเรื่องที่น่ายินดีของคนอื่น ก็ไม่แปลกที่จะโมทนา

จริงๆ เนี่ย มันขึ้นอยู่กับ "จิตแรก" แวบแรกที่อ่านข้อความหรือรับรู้เรื่องบางอย่าง

ถ้าเราได้ยินเรื่องดีๆ แต่จิตมันเฉยๆ เพราะถือว่ายังไม่ใช่เรื่องของเรา

หรือได้ยินเรื่องที่น่าสงสารของมนุษย์ ของสัตว์ แต่จิตก็ยังเฉยๆ เพราะถือว่ายังไม่ใช่เรื่องของเรา

ก็ถือว่าเรายังพร่องในพรหมวิหาร 4 อยู่ คือมันไม่โดยอัตโนมัตินะ

ก็แค่นี้แหละที่อยากจะบอก

 

ผมว่าผมเจ้าใจทั้ง2คนนะครับ ผมก็สรุปนะครับ ผมขอเห็นด้วยกับKhimeraya นะครับ

เคยมีคนมาประเมินคนไทยเรื่องพรหมวิหาร4ของคนไทย(คงเข้าใจหรหมวิหาร4นะครับ)

เขาบอกว่าคนไทยมีทุกข้อ แต่ข้อที่ขาดมากที่สุดก็คือ มุทิตา คือการที่เห็นคนอื่นได้ดีแล้วยินดีตาม

เอามาจากหนังสือของม.ราม ซึ่งผมคิดว่าใช่นะครับ สังคมทุกวันนี้ที่วุ้นวายก็เพราะการอิจฉาตาร้อน และการกลัวว่าคนอื่นจะได้ดีเกินหน้าเกินตาตน
ส่วนท่านปรารถจริงไม่จริง ก็อยากให้อนุโมทนาเถอะครับ ไม่เสียหาย แล้วเรื่องท่านผมก็ไม่ได้พูดลอยๆนะครับ แต่ก็ไม่อยากให้ประเด็นใหญ่มาก แค่ถามดูเฉยๆ
ขอพูดเท่านนี้นะครับ

ต่อให้เป็นพระอรหันเมื่อเห็นเนื้อนุโมบุญใหญ่ๆท่านก็อนุโมทนานะครับ(ในความเชื่อผม)
เพราะขนาดท่านหมดกิเลสแล้ว ท่านยังติดตามไปฟังธรรมของพระพุทธองค์เรื่อยๆ
ท่านไม่ได้มองแต่ตัวเองจนลืมคนอื่น ถ้าจะมีก็มีแต่ผู้บำเพ็ญนี้แหละที่มองตัวเองจนลืมได้ แล้วการทำอย่างนั้นมีโอกาสหลงได้ เพราะความคิดที่ว่าตัวเองดีกว่าคนอื่นเพราะมองแต่ตัวเองอยู่นาน อยากให้มองเป็นกลาง แล้วอนุโมทนาเถิดคับ เพราะผมก็ไมได้เอาเรื่องที่ไม่ดีมาเล่าให้ฟังนี่ครับ

 

พูดมาก เสียมาก พูดน้อย เสียน้อย ไม่พูด ไม่เสีย นิ่งเสีย โพธิสัตว์