ภูมิพระโสดาบัน โดยหลวงปู่หล้า

... สาธุ๊ โมทนาบุญคร๊าบบ อาม่า อากง ...

ไว้เดี๋ยวไปกราบหลวงปู่ ละมัย รอบนี้จะทำแผนที่มาฝากครับ​

 

อิ๊ อิ๊ ผมยกให้ เพ่ วี วี๊ วีร์ หมดเรี๊ยววววว



catt3 สงสัยกะลัง รวย catt3​

 

catt3catt3catt3catt3

อิ๊ อิ๊ ...งั้นยก...ให้ ลูกเพ่ ด้วยอีกคนจะได้

... รวย ร๊วย รวย...

...อิ๊ อิ๊

ปล. อนุโมทนาบุญ กะ อากง อาม่า ด้วย โน๊ะ

 

ปีนี้อาม่ารวยบุญ ไปพุทธคยาสาธยายพระไตรปิฏก12วัน ปฏิบัติถึงตี4 ได้5 วัน อากาศที่นั่น เย็นมาก แต่ไม่สะท้านถึงธาตุขันธ์จิตสงบนิ่งดี แต่ที่แปลกมากวันที่กลับมาที่พัก ก่อนที่จะพักผ่อนจะอ่านหนังสือํธรรม ทุกครั้งได้ยินเสียงสวดมนต์ จากไหนไม่รู้แต่ไกลมาก เหมือนพระสวดมนต์จำนวนมากแต่เสียงนั้นไกลมากต้องตั้งจิตให้ดีจะได้ยินชัดเจน แล้วก็ได้ยินเป็นประจำ แปลกดี ไม่รู้เพราะอะไร ถามน้องสาวกับเพื่อนว่าได้ยินไหม ไม่มีใครได้ยิน เราก็นอนฟังไปเรื่อยๆจนหลับไป เลยเอามาเล่าให้ฟังจ๊ะ วันนี้ครูบาอริยชาติ อริยจิตโต ท่านเมตตามาจำวัดที่บ้านอาม่า เลยสนทนากับท่านจนดึกเลย ปัญญาหางเต่าอย่างเรา
แต่ไปครั้งนี้ปฏิบัติได้มาก จริงๆ

 

เข้ามาอนุโมทนากับอาม่า ที่ได้ยินเสียงสวดมนต์ และได้ไปแดนพุทธภูมิ ตอนปฏิบัติใหม่ๆ
ก็ได้ยินเสียงสวดมนต์แบบนั้นแต่ไกลๆ พอเราได้ยิน จะทำให้เรานิ่ง และจับเสียงสวดมนต์โดย การทำสมถะอัตโนมัติ เสียงสวดมนต์ก็ดังขึ้นและชัด ใช่ไหม หลบภัยได้ยินเป็นบทสวดยอดพระกัณไตย ที่นั้นเขามีความเชื่อว่า ใกล้แดน 3โลกธาตุ หากใจยิ่งศรัทธามากๆก็จะสามารถสื่อได้ ดียิ่งขึ้น .....ดีแล้วล่ะ ปราบเทวดาไม่ไป หุหุหุหุ

 

อนุโมทนาบุญ กะอาม่าด้วย โน๊ะ

เรื่องได้เห็น ได้ยิน ได้สัมผัส อะไร อะไร ที่พิเศษ ละเอียดๆ เนี่ย มันก็ดี โน๊ะ
แต่อย่าลืมย้อนกลับมาดู ยินดี ยินร้าย รวมถึงนิวรณ์แอนด์เดอะแก๊งส์(อิ๊อิ๊ กุ๊กๆ) ที่ใจ ด้วยโน๊ะ
เพื่อสร้างนิสัยทวนรู้มาที่ผู้รู้ จะได้ กระเด้งรู้เป็น 2 เด้ง โน๊ะ
1.ได้ผู้รู้ออกรู้อะไร อะไร แล้ว 2.ก็ย้อนกลับมารู้ที่ผู้รู้ โน๊ะ

ปล.บอกให้ตัวเองรู้ไว้ เฉยๆ โน๊ะ (อิ๊ อิ๊..กุ๊กๆ..)
เพราะอาม่าอาจจะเข้าใจอยู่แล้ว

 

รวมพลกันเป็นอันเดียวในปัจจุบัน
ถอนอัตวาทุปาทานแตกกระเจิงเลย

คือ

ไม่สำคัญ ว่า เรา เป็น ผู้รู้ ผู้เห็น

ไม่สำคัญ ว่า ผู้รู้ ผู้เห็น เป็น เรา

ทีนี้อัตวาทุปาทานก็ แตกกระเจิงเลย
ทีนี้ ความหลงทั้งหลายก็แตกไปด้วย
ก็กลายเป็น วิชาจรณะสัมปันโน

อามิส อัตวาทุปาทานก็แตก ไปเลย
ความเห็นว่า ตน ตัวเรา เขา สัตว์ บุคคลไม่มี ในขณะนั้นเลย
เผ๋งเลย คำเดียว เผ๋งผั๊บเลย

เหมือนสวิทซ์ไฟฟ้าเปิดนี่ก็ปั๊ปนั่นเลย
นั่น หุ หุ หุ หุ นั่น นั่น นั่น นั่นหุ หุ นั่นนั่นไปเลย

นั่น... ผู้บารมีแก่กล้ามาแล้ว <O</O
ธรรมแต่ละบทละบาทส่งผลต่อพระนิพพานทั้งนั้น
ที่ท่านเทสน์มาก
ก็เรียก ฑีฆะวรรค

เทสน์ขนาดกลาง ก็เรียกว่ามัชฌิมาวรรค.. มัชฌิมาวรรค
เทสน์ขนาดย่อ ก็เรียกว่าจุลวรรค หรือ เอกวรรค หรือ เอกนิบาตร
ย่นลงในปัจจุบันเลย

ไตรสิกขาย่นลงไปปัจจุบัน
ไตรสิกขาของพระโสดาบัน
ไตรสิกขาของพระสกิทาคามี
ไตรสิกขาของพระอานาคามี
ไตรสิกขาของพระอรหันต์
ไตรสิกขาของพระปัจเจก
ไตรสิกขาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
จะเอามาเปรียบกันไม่ได้ ในปัจจับัน

ปัจจุบันของพระโสดาบัน
ปัจจุบันของพระสกิทาคามี
ปัจจุบันของพระอานาคามี
ปัจจุบันของพระอรหันต์
ปัจจุบันพระปัจเจก
ปัจจุบันพระสัมมาพุทธเจ้า
จะเอามาเทียบกันไม่ได้

เพราะ

มีฌาณสัมปยุตต่างกัน

ปัจจุบันของช้าง
ปัจจุบันของราชสีห์
จะเอามาเทียบกันก็ไม่ได้
เพราะน้ำหนักต่างกัน

บุคคลก็เหมือนกัน
บุคคลพระสัมมาสัมพุทธเจ้า<O</O
พระอรหันต์ ขีณาสพทั้งเพศหญิงและเพศชาย
บุคคล บุคคลพระอานาคามี
บุคคลพระสกิทาคามี
บุคลพระโสดาบัน
จะเอามาเทียบกันไม่ได้

บุคคลบิดา มารดาก็จะเอามาเทียบกันไม่ได้
จะเตะตูด เขกหัวก็ไม่ถูก ใช่ม๊าย นั่น หุหุ นั่น นั่น นั่น

สิ่งนี้ ...เป็นหน้าที่ของชาวพุทธ ประสบทั้งนั้น
พระพุทธศาสนาเป็นธรรมมาธิปไตย
อาศัยธรรมเป็นหลักธรรมาธิปไตย

ประชาธิปไตยก็ตาม
อัตตาธิปไตยก็ตาม
โลกาธิปไตยก็ตาม<O</O
ต้องอาศัยธรรมาธิปไตยเป็นดิ่ง

ถ้าปีนธรรมาธิปไตยเราก็ไปไม่รอด
เป็นหน้าที่ชาวพุทธจะขบให้แตกทั้งนั้น

พระบรมศาสาสอนคนให้ฉลาด
ไม่สอนคนให้โง่
ฉลาดนั้นเอง จึงจะไปชนะโง่
ปัญญานั่นเอง จะไปชนะโง่
นั่น..
สติปัญญาแข็งแกร่งกว่าความหลงและก็ข้ามทะเลหลงในที่นี้เลย
ไม่ได้ข้ามทางอื่น ข้ามทางอื่นก็ขาฉีกตาย ใช่มั๊ย หุ หุ นั่น นั่น

ข้ามทะเลหลงด้วยความไม่หลง นั่น นั่น นั่น

พระพุทธศาสนาสอนให้ชนะกิเลสของตน
ไม่ให้สอดสอนให้ชนะทางอื่น..
​

 

ชนะทางอื่นมีดาษดื่นถมเถ พระบรมศาสดา ไม่ได้เอามาปนเป
ชนะ ก็ชนะความหลงของตน
แพ้ก็แพ้ความหลงของตน อยู่ที่เมืองไทย
นั่น นั่น นั่น
แต่ชาวโลกถือไปชนะทางอื่น มันก็ยิ่งตื่นไม่ครบ
นั่น นั่น ถูกไหม
เอ๊า...
ใครเป็นผู้หาความสุขในโลก ไม่เจอ ไม่เจอะ ไม่พบ ไม่ปะ เลย
พระอรหันต์จำพวกเดียวหาความสุขในโลก ไม่เจอ ไม่เจอะ
ไม่พบ ไม่ปะ ไม่เห็น
เหตุนั้น จึงชนะความหลงของตนไปซ๊ะ
นั่น ..

สุขของคฤหัสถ์ก็มี อยู่ ๔ อย่าง <O</O
๑. สุขเกิดแต่ความมีทรัพย์<O</O
๒. สุขข์เกิดแต่กายทรัพย์บริโภค<O</O
๓. สุข เกิดแต่ความไม่เป็นหนี้เป็นสิน <O</O
๔. สุขเกิดแต่ทำงานที่ปราศจากโทษ<O</O

ถึงอย่างนั้นก็อยู่ใต้อำนาจอนิจจัง
เกิดขึ้นแล้วก็แปรปรวนและแตกสลายไป
เหตุนั้น
จึงหาไม่เจอ ไม่เจอะ ไม่พบ ไม่ปะ ไม่เห็นเลย

เหตุนั้น
จึงข้ามทะเลหลงของตนไปซ๊ะ
ข้ามทะเลหลงของตนด้วยอานัดนิ้วมือเดียวเลย
เพราะความฉลาดแข็งแกร่งมาแล้ว อืม.

..เอ๊า<O</O
<O</O
พระไตรปิฎกย่นลงมา เป็น สาม
ไตรแปลว่า สาม
ปิฎกกาย
ปิฎกวาจา
ปิฎกใจ <O</O
พระปรมัตถ์ ก็มัตถ์เข้าที่กาย วาจา ใจ
ว่าเป็น ฑีฆนิบาตร ท่านมหาฯ <O</O
ว่าเป็นทุกกะนิบาตร ก็มัตถ์เข้ากับ กาย กับ ใจ
ว่าเป็น ทุกกะนิบาตร มัตถ์เข้ากายกับใจ

พูดเอาใกล้ๆ ที่ตาเห็นนี่ นึกคิดแล้วก็ล่วงไป
พูดออกมาแล้วก็ล่วงไป ล่วงไป
อืม .. หายใจเข้าแล้วก็ล่วงไป
หายใจออกแล้วก็ล่วงไป
มีทั้งเกิด ทั้งแปร ทั้งดับ หาช่องว่างมิได้
ใช่ม๊าย อืม..
นั่น

ไฟ
ที่มันติดกันเป็นแสง มันเกิด ดับเร็วนัก
ก็เป็น เป็น พืด เป็น สันตติ ติ๊ดต่อกัน ..ใช่มั๊ย
อืม นั่น .. อันนั้นเป็นรอบใหม่หรือรอบเก่า
นั่น.
ก็รอบเก่าของมันนั่นเอง ใช่มั๊ย
อันพูดอยู่นี่เป็นรอบใหม่หรือรอบเก่า
ก็รอบเกิดดับของเก่านั่นเองใช่หรือไม่ <O</O
วจีสังขาร
จิตสังขาร
กายสังขาร
พระนิพพานไม่ได้มาพูดด้วย
ใช่หรือไม่ท่านมหาฯ ถูกมั๊ย... ถูกต้อง.. อ่ะนะ...<O</O


คำว่าโวหาร ก็หารลงมาถึงปัจจุบันใช่ไหม
อืม..เหตุนั้น จึงยืนยันปัจจุบัน <O</O​

</PRE>

ปัจจุปันนัง จะ โย ธัมมัง
ผู้ใดเห็นธรรมในปัจจุบัน ผู้นั่นไม่ง่อนแง่นคอนแคลนแล
ผู้นั้นไม่กล่าวตู่คนด้วย ผู้นั่นไม่กล่าวตู่พระพุทธศาสนาด้วย
​

 

จำได้ว่า ครูบาอาจารย์ท่านเคยบอก เคยสอน ไว้ว่า ใครที่ยังคิดว่าตนเองได้เป็นโสดาบันแล้ว ตนเป็นโสดาบันอยู่ คนนั้นยังไม่ใช่...คำนี้น่าสนใจนะ

 

ผิดแล้ว เพราะว่า คนที่ไปให้น้ำหนักกับการใช่หรือไม่ใช่ นั้นยังลังเล ไม่มั่นใจใน คุณธรรมของตนมากกว่า

แต่ คนได้ มรรค ได้ผล ก็ต้องรู้ว่า ตนนั้นมีสมบัติอะไร แล้วถ้ามี คุณสมบัติ แล้วจะไปห้ามได้หรือ ตนรู้ของตนผิดหรือ

แต่ ทีนี้ การคิดนั้นไม่ผิด การรู้นั้นไม่ผิด แต่คนที่แบก สิผิด เช่นว่า ฉันนี้พระโสดาบัน ฉันนี้พระสกิทาคา

คนละเรื่องกัน คนบางคน ไม่เข้าใจ พระท่านบอกให้ฟัง กลับไปคิดว่า ท่านอวด

ใจ เป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน อย่าไปดูกิริยา อาการ

 

ลุงขันธ์บรรลุ เป็นพระโสดาบันหรือยังครับ
​

 

<marquee scrollamount=30>
"ฮ....ฮ......ฮ.....แฮโมซู !!!"

</marquee>

 

คุณ ถามในสิ่งที่ คุณพิสูจน์ไม่ได้ ทำไม

 

ด้วย ประโยคนี้งาย เลยถาม

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ขันธ์
ผิดแล้ว เพราะว่า คนที่ไปให้น้ำหนักกับการใช่หรือไม่ใช่ นั้นยังลังเล ไม่มั่นใจใน คุณธรรมของตนมากกว่า

แต่ คนได้ มรรค ได้ผล ก็ต้องรู้ว่า ตนนั้นมีสมบัติอะไร แล้วถ้ามี คุณสมบัติ แล้วจะไปห้ามได้หรือ ตนรู้ของตนผิดหรือ

แต่ ทีนี้ การคิดนั้นไม่ผิด การรู้นั้นไม่ผิด แต่คนที่แบก สิผิด เช่นว่า ฉันนี้พระโสดาบัน ฉันนี้พระสกิทาคา

คนละเรื่องกัน คนบางคน ไม่เข้าใจ พระท่านบอกให้ฟัง กลับไปคิดว่า ท่านอวด

ใจ เป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน อย่าไปดูกิริยา อาการ


คำตอบ ก็บรรลุ หรือไม่บรรลุเท่านั้นเอง ถามสั้นๆเองลุง คนเป็น ก็บอกกันซี ไม่เป็นก็บอกไม่เป็น จะอ้ำๆ อึ่งๆไปทำไมละคร๊าฟฟ

 

ผมเป็น นักโทษ ตั้งแต่เมื่อไร ทำไมจะต้องตอบทุกคำถาม

คุณลองไปถาม สตรี สิว่า เธอ บริสุทธิ์ หรือเปล่า

มันเป็นเรื่องของเขา ที่ไม่จำเป็นต้องตอบ

 

เห็น เพ่ลิง แล้ว ชะ ชะ ช๊ะ เช๊ย เชย

เค้าใช้หลอด กันแล้ว เอามาให้เลือก ด้วย




<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=550 align=center border=0><TBODY><TR><TD>หลอด
</TD><TD align=right width=270></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=550 align=center border=0><TBODY><TR><TD>หลอดตรง
</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=550 align=center border=0><TBODY><TR><TD width=270></TD><TD vAlign=top>หลอดสั้น
ความยาว 14.5 cm. ความโต 6.5 mm.
สี คละสี แดง เขียว ชมพู น้ำตาล ฟ้า ส้ม เหลือง

หลอดยาว
ความยาว 21 cm. ความโต 6 mm.
สี คละสี แดง เขียว ชมพู น้ำตาล ฟ้า ส้ม เหลือง ขาว

</TD></TR></TBODY></TABLE>



<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=550 align=center border=0><TBODY><TR><TD>

หลอดปลายช้อน​

</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=550 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top>
ความยาว 21cm. ความโต 6 mm.


สี คละสี เขียว ชมพู แดง น้ำตาล ฟ้า ส้ม เหลือง


'
'
'
'
'
'
'
'
</TD><TD width=20> </TD><TD align=right 250>

</TD></TR></TBODY></TABLE>

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=550 align=center border=0><TBODY><TR><TD>หลอดงอ
</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=550 align=center border=0><TBODY><TR><TD width=270></TD><TD vAlign=top>
ความยาว 21 cm. ความโต 5 mm. , 6 mm. , 8 mm.


สี น้ำตาล แดงเข้ม ขาว คละสี


'
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

แหม.. จริตสะละละเสียละเลยหรา ลุงคร๊าฟ

ไม่ตอบก็ไม่ตอบซี

มีแต่ คนไม่มีเท่านั๊นละม๊าง ที่ไม่มีความมั่นใจ ในวลีรูปประโยคนี้


ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ขันธ์
ผิดแล้ว เพราะว่า คนที่ไปให้น้ำหนักกับการใช่หรือไม่ใช่ นั้นยังลังเล ไม่มั่นใจใน คุณธรรมของตนมากกว่า

แต่ คนได้ มรรค ได้ผล ก็ต้องรู้ว่า ตนนั้นมีสมบัติอะไร แล้วถ้ามี คุณสมบัติ แล้วจะไปห้ามได้หรือ ตนรู้ของตนผิดหรือ

แต่ ทีนี้ การคิดนั้นไม่ผิด การรู้นั้นไม่ผิด แต่คนที่แบก สิผิด เช่นว่า ฉันนี้พระโสดาบัน ฉันนี้พระสกิทาคา

คนละเรื่องกัน คนบางคน ไม่เข้าใจ พระท่านบอกให้ฟัง กลับไปคิดว่า ท่านอวด

ใจ เป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน อย่าไปดูกิริยา อาการ

 

คุณนี่ แปลกนะ ประหลาด

หากว่า คุณติดใจ หรือ ไม่เข้าใจ คุณก็ควรถาม ด้วยเหตุด้วยผล

อย่าแสดง สติปัญญา แบบคนพาล ด้วยการ บอกว่า คุณต้องตอบแบบนั้นต้องตอบแบบนี้

ตัวคุณเอง อ่าน แล้ว พินิจพิจารณาก่อน ว่า อะไรควรคัดเลือก ไปเป็นความรู้ตน

 

แหม... จาได้มั่นใจเพิ่มอีกฮะ

ก่อนจะขอฟังธรรม อันเป็นสัจจะ
จะได้ไม่ปรามาสด้วยความไม่รู้ด้วยซีครั๊ฟ
.. อย่าหน้าแดงซี โอ๋รัก ๆ โอ๋รัก ๆ ​

 

คนพาล แสดงคำถามมา เราก็รู้แล้วว่า นี่คือ คนพาล

ก็ถึงบอกว่า ให้ไปถามผู้หญิงสาว ดู ว่า เขาบริสุทธิ์ หรือเปล่า

ใครเขาจะมาบอก มันเป็นคุณสมบัติของเขา และ เขาไม่จำเป็นต้องมาพูดกับคนพาล เพราะถามอะไรไม่ดูกาลเทสะ ไม่ดูตาม้าตาเรือ เป็นคนชั้นต่ำไปได้

คนแบบนี้ ทะเล่อทะล่าเข้ามา ถามส่งๆ เดชๆ โง่แล้วไม่รู้จักสังวรระวังตน