ขอทราบข้อมูลเกี่ยวกับสวรรค์ชั้น นิมารตี กับ ปรนิมมิตะ ครับ

คืออยากทราบว่าเราต้องืแบบไหน ที่ว่าจะได้ไปอยู่สถิตย์ สวรรค์ ทั้ง2 ชั้นนี่ครับ คือ ชั้น นิมารตี กับ ปรนิมมิตะ ครับ
ช่วย อธิบายคนโง่ๆคนนี้ด้วยครับ

ขอ อนุโมทนาบุญกับทุกท่านครับ

 

ทำบุญสังฆทาน จะทำให้ได้อยู่ชั้นนิมมา
ครับ

 

ต้องเข้าไปอ่านหนังสือเรื่อง ไตรภูมิที่หลวงพ่อท่านเล่าเอาไว้ครับ มีรายละเอียดมาก ทั้ง นรก สรรค์ และพรมหม์ แต่ละชั้นๆ
เรื่องย่อๆจากที่อ่านมานะครับ

ภูมิเทวดา เป็นเทวดาที่อยู่ใกล้กับพื้นดินมากที่สุด ใกล้ประมาณ คืบหรือ ศอกเพียงเท่านั้น
ความดีที่สมัยเป็นมนุษย์ มีการทำทานแต่ทำแบบตามประเภณี ไม่ได้มีความตั้งใจจริง
อายุ 500 ปีทิพย์, 1 วันปีทิพย์ = 50 ปี ในเมืองมนุษย์ หรือ 9 ล้านปีโลกมนุษย์

รุกขเทวดา เทวดาที่อาศัยอยู่ตามต้นไม้กิ่งไม้ และมีวิมานของตัวเอง แป๊ะกับต้นไม้ที่มีแก่น
ความดีที่ทำสมัยเป็นมนุษย์ ตั้งใจทำความดีแต่ความดีไม่ครบถ้วน เช่นตั้งใจถือศิล 8 ยังไม่ทันครบกำหนดก็ตายจากเลยมาเป็นรุกขเทวาดา
อายุ 500 ปีทิพย์, 1 วันปีทิพย์ = 50 ปี ในเมืองมนุษย์ หรือ 9 ล้านปีโลกมนุษย์

สวรรค์ชั้น
จาตุงหาราชิกา ความดีที่ทำสมัยเป็นมนุษย์ มีการทำทาน, รักษาศิล และเจริญภาวนา ได้ฌานแต่ไม่ถึงฌาฌ 4
อายุ 500 ปีทิพย์ 1 วันปีทิพย์ = 50 ปีในเมืองมนุษย์ หรือ 9 ล้านปีโลกมนุษย์

ดาวดึงส์ ความดีที่ทำสมัยเป็นมนุษย์ มีการทำทาน รักษาศิล, เจริญภาวนา และนึกถึงพระรัตนตรัยด้วยความเคารพ ทำด้วยจิตใจมั่นคง มีการสวดมนต์ไหว้พระ
อายุ 1000 ปีทิพย์ 1 วันปีทิพย์ = 100 ปี ในเมืองมนุษย์ หรือ 36 ล้านปีโลกมนุษ

ยามา ความดีที่ทำสมัยเป็นมนุษย์ มีการทำทาน รักษาศิล, เจริญภาวนาแบบเต็มใจ สวดมนต์ด้วยความเคารพ และทำเป็นกิจวัตประจำวัน มีการเจริญกรรมฐานเข้าถึงขั้นอุปจารสมาธิ เห็นความเป็นทิพย์เล็กๆ น้อยๆเท่านั้น
เทวดาชั้นนี้มีเครื่องแต่งกายสีขาวเป็นเพชร และก็เป็นเทวดาชั้นที่พระอินทร์ไม่ทรงเรียกใช้งานเพราะว่าเทวดาชั้นนี้เขาตั้งใจบำเพ็ญบารมีต่อ
อายุ 2000 ปีทิพย์ 1 ปีทิพย์ = 200 ปี ในเมืองมนุษย์ หรือ 144 ล้านปีโลกมนุษย์

ดุสิต บุคคนผู้ที่เข้ามาอยู่ในชั้นดุสิตได้นั้นมีจำกัดอยู่ สามประการคือ
1 ผู้ที่ต้องการจะเป็นพระพุทธเจ้าใจอนาคต หรือเรียกกันว่าผู้ปราถนาพุทธภูมิ
2 ผู้ที่เป็นบิดา และมารดาของพระพุทธเจ้า
3 บุคคนทั่วไป ที่มีความดีสมัยเป็นมนุษย์ มีการทำทาน รักษาศิล, เจริญภาวนาแบบเต็มใจ และเคร่งเครียดเอาจริงเอาจังมากเพื่อหวังที่จะเป็น พระอริยเจ้า ตั้งแต่ขั้นพระโสดาบันขึ้นไป
อายุ 4000 ปีทิพย์ 1 วันปีทิพย์ = 400 ปี ในเมืองมนุษย์ หรือ 576 ล้านปีโลกมนุษย์

นิมานรดี ความดีที่ทำสมัยเป็นมนุษย์ มีการทำทาน รักษาศิล, เจริญภาวนา, เจริญสมาบัติได้ฌานไม่น้อยกว่าฌาน4 และมีการเจริญกสิน 10 แต่ว่าเวลาตายนั้นไม่ได้เข้าฌานตายเลยมาเกิดเป็นเทวดาอยู่ชั้นนี้ คอยเนรมิตร สิ่งต่างๆตามความต้องการของเทวดาที่อยู่ในสวรรค์ชั้นปรนิมมิตสวัสดิ์ต้องการ
อายุ 8000 ปีทิพย์ 1 วันปีทิพย์ = 800 ปี ในเมืองมนุษย์ หรือ 2,304 ล้านปีโลกมนุษย์

ปรนิมมิตสวัสดิ์ ความดีที่ทำสมัยเป็นมนุษย์ มีการทำทาน รักษาศิล, เจริญภาวนา, เจริญสมาบัติได้ฌาน4 แต่ไม่ทรงอภิญญาและเวลาตายไม่ได้เข้าฌาน เทวดาชั้นนี้สามารถทรงฌานต่อและไปเกิดเป็นพรมห์หลังจากหมดวาระจากชั้นนี้แล้ว
อายุ 16,000 ปีทิพย์ 1 วันปีทิพย์ = 1,600 ปีในเมืองมนุษย์ หรือ 9,216 ล้านปีโลกมนุษย์

หมายเหตุ 1 เทวดาทุกชั้นตั้งแต่ ภูมิเทวดาขึ้นไป ก็มีพระอริยเจ้า ขั้นพระโสดาบัน สกิทา อนาคา ทุกชั้น

 

อนุโมทนา ครับ ... เลขมันกลับหัว ไปตัวนึง น่ะครับ

สวรรค์ หรือวิมานของเทพยดามี ๖ ชั้น เรียกว่า ฉกามาพจร ​

๑. สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา สวรรค์ชั้นต่ำสุด ตั้งอยู่เหนือจอมเขายุคันธร ซึ่งเป็นภูเขาที่ล้อมรอบเขาพระสุเมรุ อยู่สูงกว่าแผ่นดินขึ้นไปเบื้องบน ๓๒๖,๐๐๐,๐๐๐ วา คิดเป็นโยชน์ได้ ๔๖,๐๐๐ โยชน์ มีเมือง ๔ เมือง มีความกว้างยาวเท่ากัน คือ ๔๐๐,๐๐๐ วา กำแพงล้อมรอบประกอบด้วยแก้ว ๗ ประการ สูง ๘,๐๐๐ วา บานประตูทำด้วยแก้ว มีปราสาททองอยู่เหนือประตูทุกด้าน แผ่นดินเป็นแผ่นดินทองคำ แวววาวงดงาม ราบเรียบเหมือนหน้ากลอง เหมือนปูด้วยผ้า แก้วที่ประดับพื้นนั้นถ้าเหยียบลงไปก็อ่อนนุ่มยุบลงเล็กน้อย แล้วก็เต็มขึ้นมาเหมือนเดิม ไม่ปรากฏรอยเท้าที่เหยียบ น้ำใสยิ่งกว่าแก้ว มีดอกบัว ๕ ชนิดบานสะพรั่ง น้ำมีกลิ่นหอมราวกับอบไว้ มีดอกไม้ต้นไม้งามเลิศ มีผลไม้รสอร่อยตลอดปี ​

เทพยดา ในสวรรค์ชั้นนี้มีอาหารทิพย์ อาหารแห้ง หายเข้าสู่ร่างกาย ไม่มีกากมูลอุจจาระ ปัสสาวะ ไม่เจ็บป่วย อยู่กับครอบครัวลูกเมียเป็นสุขสบาย เทพยดานั้นจะย่อตัวขยายตัวได้ตลอด รูปโฉมโนมพรรณจะสดใสเป็นหนุ่มสาวอยู่ราว ๑๖ ปีตลอด ร่างกายบริสุทธิ์สะอาดหอมอยู่ตลอดเวลา ปราศจากมลทินใดใด ​

จาตุมหาราชิกา มีเทพยดาผู้เป็นใหญ่ คือ พระยาจตุโลกบาล ปกครองเหล่าเทพยดา ครุฑ นาค และยักษ์ทั้งหลาย คือ ท้าวธตรฐ ทิศตะวันออก ท้าววิรูปักข์ ทิศตะวันตก ท้าววิรุฬหก ทิศใต้ ท้าวไพรศรพณ์ ทิศหนือ ​

ผู้เกิดเป็นเทพยดาได้ ต้องกระทำบุญไว้มากพอ ​

๒. สวรรค์ชั้นดาวดึงษา เป็นสวรรค์ชั้นที่อยู่เหนือจาตุมหาราชิกาขึ้นไปอีก ๓๓๖,๐๐๐,๐๐๐ วา อยู่บนยอดเขาพระสุเมรุ เป็นที่อยู่ของพระอินทร์ สวรรค์ชั้นนี้ มีอาณาเขตกว้าง ๘,๐๐๐,๐๐๐ วา มีเมืองชื่อไตรตรึงษ์ มีประตู ๑,๐๐๐ ประตู มีกำแพงแก้วล้อมเมือง ทุกประตูมียอดปราสาทแก้วงดงามวิจิตรพิสดารเวลาเปิดปิดประตู จะมีเสียงดังไพเราะราวกับดนตรี ​

กลางนครไตรตรึงษ์ มีไพชยนต์ปราสาท สูง ๒๕,๖๐๐,๐๐๐ วา งดงามด้วยแก้ว ๙ ประการ เป็นที่ประทับของพระอินทร์ ​

ทิศตะวันออก มีสวนทิพย์ ชื่อ นิภาวัน มีอาณาเขต ๘๐๐,๐๐๐ วา มีกำแพงแก้วล้อมรอบ มีปราสาทแก้วเหนือประตูทุกประตู มีอุทยาน ซึ่งมีสมบัติทิพย์ ต้นโสออกดอกมาก มีสระใหญ่ชื่อ นันทาโบกขรณีน้ำใสเหมือนแก้วอิภานิล (สีฟ้าเข้ม) มีแท่นแก้ว ๒ แท่น ชื่อ นันทปริฐิปาสาณ และ จุลนันทาปริฐิปาสาณ แผ่นหินแก้วมีรัศมีรุ่งเรือง เวลาจับต้องจะนุ่มราวกับแผ่นหนังเหน ​

ทิศใต้ มีอุทยาน ผารุสกวัน (ปารุสกวัน) อาณาเขต ๕,๖๐๐,๐๐๐ วา มีกำแพงแก้วและปราสาทเหนือประตู มีสระใหญ่ชื่อ ภัทรโบกขรณี สุภัทราโบกขรณี ริมฝั่งสระมีหินแก้ว ๒ ก้อน ชื่อเดียวกับสระ หินอ่อนนุ่ม ​

ทิศตะวันตก มีอุทยานจิตรลดา อาณาเขต ๔๐๐,๐๐๐ วา มีสระ จิตรลดาโบกขรณี และ จุลจิตรลดาโบกขรณี มีแผ่นหินแก้ว ชื่อ จิตรปาสาณ ​

ทิศเหนือ มีอุทยานใหญ่มิสกวัน ต้นไม้ดอกไม้งดงามราวกับตกแต่งไว้ มีกำแพงแก้วและยอดปราสาททุกประตู อาณาเขต ๔๐,๐๐๐ วา มีสาระใหญ่ชื่อ ธรรมาโบกขรณี และ สุธรรมาโบกขรณี แผ่นดินแก้วชื่อ ธรรมาปริฐิปาสาณ และ สุธรรมาปริฐิปาสาณ ​

ทิศตะวันออก มีสวนใหญ่ ชื่อ มหาพน กำแพงล้อมรอบเป็นทองคำ มีปราสาทแก้วเหนือประตู อาณาเขต ๖๐๐,๐๐๐ วา มีปราสาททองคำ สวนมหาวัน สวนนันทวัน มีแท่นแก้ว กลดแก้วกางเหนือแท่นมีรถไพชยนต์ มีม้าแก้วเทียมรถทองคำ มีสร้อยมุกดาประดับพร้อมมาลัยดอกไม้ทิพย์ เวลาลมพัดได้ยินเสียงราวฆ้องกลองแตรสังข์ที่เทวดาบรรเลงในชั้นฟ้า ​

ที่เขาพระสุเมรุ มีช้างทรงของพระอินทร์ ชื่อช้างเอราวัณ สูง ๑,๒๐๐,๐๐๐ วา มีเศียร ๓๓ เศียร เมื่อเวลาพระอินทร์จะประทับ ช้างจะเนรมิตกายสูงใหญ่ บนเศียรมีวิมาน มีปราสาท มีอุทยาน มีนางฟ้าร่ายรำ ช้าง ๓๓ เศียร มีงา ๒๓๑ งา สระ ๑,๖๑๗ สระ กอบัว ๑๑,๓๑๙ กอ ดอกบัว ๗๙,๒๓๓ ดอก ๕๕๔,๖๓๑ กลีบ นางฟ้าร่ายรำ ๓,๘๘๒,๔๑๗ นาง บริวารอีก ๒๗,๑๗๖,๙๑๙ นาง ​

ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์นี้ยังมีคำอธิบายความงามมหัศจรรย์พันลึกมาก เช่น มีสระ มีพระจุฬามณีเจดีย์ มีต้นปาริชาต (ดอกทองหลาง) ๑๐๐ ปี ดอกจึงจะบาน ดอกที่บานมีแสงสว่างรุ่งเรืองแผ่รัศมีไปไกลถึง ๘๐๐,๐๐๐ วา ​

๓. สวรรค์ชั้นยามา สูงขึ้นไปจากดาวดึงส์ ๖๗๐,๐๐๐,๐๐๐ วา หรือ ๘๔,๐๐๐ โยชน์ มีปราสาทแก้ว ปราสาททองเป็นวิมาน กำแพงแก้วล้อมรอบ มีอุทยานแก้ว สระโบกขรณี เทวดาในชั้นนี้มีหน้าตารุ่งเรือง กายสูง ๘,๐๐๐ วา ผู้เป็นใหญ่คือ ท้าวสยามเทวราช ไม่มีแสงอาทิตย์เพราะอยู่สูงมาก เทวดามองเห็นสรรพสิ่งได้ด้วยแสงรัศมีจากแก้วทั้งหลาย และรัศมีกายของเทวดาเอง จะรู้ว่าเช้าหรือค่ำ ดูได้จากดอกไม้ทิพย์ ถ้าเห็นดอกไม้บาน คือรุ่งเช้า ถ้าหุบเป็นเวลากลางคืน อายุเทพยดาในชั้นฟ้านี้ยืนถึง ๒๐๐ ปีทิพย์ หรือ ๑๔๔,๐๐๐,๐๐๐ ในเมืองมนุษย์ ​

๔. สวรรค์ชั้นดุสิต สูงขึ้นไปจากยามา ๑,๓๔๔,๐๐๐,๐๐๐ วา หรือ ๑๖๘,๐๐๐ โยชน์ มีปราสาทแก้ว ปราสาททองเป็นวิมาน กำแพงแก้วล้อมรอบ มีความกว้างและสูงกว่าในสวรรค์ชั้นยามา มีสระ สวนสนุกยิ่งใหญ่งดงามรื่นรมย์เหมือนสวรรค์ชั้นอื่นๆ ผู้เป็นใหญ่ชื่อ พระสันดุสิตเทพยราช เทพยดาในชั้นนี้ รู้บุญ รู้ธรรม พระโพธิสัตว์ก่อนเสด็จมาเป็นพระพุทธเจ้าก็สถิตสร้างสมบารมีในชั้นฟ้านี้ อายุเทวดาในชั้นนี้ ยืน ๔,๐๐๐ ปีทิพย์ หรือ ๕๗๖,๐๐๐,๐๐๐ ปีเมืองมนุษย์ ​

๕. สวรรค์ชั้นนิมมานนรดี สูงขึ้นไปอีก ๒,๖๘๘,๐๐๐,๐๐๐ วา หรือ ๓๓๖,๐๐๐ โยชน์ มีสิ่งอำนวยความสุขเหมือนทุกชั้น มีความงดงามยิ่งขึ้นไปอีก เทพยดาในชั้นนี้มีความสุขสมบูรณ์มาก ปรารถนาสิ่งใดจะเนรมิตได้ตามความพอใจ ​

๖. สวรรค์ชั้นปรนิมิตวสวัตตี เป็นสวรรค์ชั้นสูงสุด ประเสริฐด้วยสุขสมบัติยิ่งกว่าชั้นฟ้าทั้งหลาย หากปรารถนาสิ่งใด เช่น อาหารทิพย์ ก็จะมีเทพยดาองค์อื่นคอยเนรมิตให้ทุกประการ สวรรค์ชั้นนี้ มีผู้เป็นใหญ่ ๒ องค์ คือ ปรนิมิตวสวัตตีเทวราช เป็นใหญ่ฝ่ายเทพยดา และพระยามาราธิราชเป็นใหญ่ฝ่ายมาร ​

การสิ้นชีวิตของเทพยดา มี ๔ อย่าง ​

๑. อายุขัย ได้แก่ สิ้นชีวิตตามอายุในชั้นฟ้านั้น ​

๒. บุญญขัย สิ้นบุญก่อนถึงกำหนดอายุขัยในชั้นฟ้านั้น ​

๓. อาหารขัย สิ้นชีวิตเพราะสนุกจนลืมกินอาหาร ​

๔. โกธาพละ สิ้นชีวิตเพราะความโกรธ ซึ่งหัวใจจะกลายเป็นไฟไหม้ตนเอง ​

ก่อนเทพยดาจะจุติ (สิ้นชีวิต) จะมีนิมิต ๕ ประการ คือ ​

๑. เห็นดอกไม้ในวิมานของตนเหี่ยวและไม่หอม ​

๒. ผ้าทรงดูหม่นหมอง ​

๓. อยู่ไม่มีความสุข มีเหงื่อไคลไหลจากรักแร้ ​

๔. อาสนะร้อนและแข็งกระด้าง ​

๕. กายของเทพยดานั้นเหี่ยวแห้ง เศร้าหมอง ไม่มีรัศมี ​

เรื่องสวรรค์เป็นเรื่องของความเชื่อ ซึ่งคนโบราณมุ่งจะปลูกฝังสั่งสอนให้คนประพฤติดี ประพฤติชอบ ไม่กระทำบาป คือ ละความโลภ ละความโกรธ ละความหลง เพื่อให้ได้เป็นเทวดาเสวยสุขสมบัติ​

​

คัดลอกมาอีกที ครับ
​

 

ขอบคุณ คุณศรีสิทธิ มากนะครับที่แก้ข้อบงพร่องให้
สายลม

 

ขอบคุณมากๆครับ ที่นำมาแบ่งปันกัน ขออนุโทนาบุญทุกท่านด้วยครับ

 

อนุโมทนาสาธุ...<br>
จะ ไปกันมั้ยครับ หรือว่าจะข้ามไปนิพานเลย

 

อยากจะเข้านิพานเลยครับ จะพยายามครับ...