การรู้จักจิตผิดๆ ทำให้การศึกษาพระพุทธศาสนาผิดตลอดแนว

ผมไม่อยากจะบอกว่า วิธีการดูจิต เป็นวิธีการอันแยบยล แม้แต่คนทำ ก็ไม่ได้คิดในการกระทำอันแยบยลนั้น

แต่ผู้บงการที่แท้จริง คือ มาร

1 การพยากรณ์ ให้กับบุคคล ที่เข้ามาหา เป็น ทางแห่งมาร โดยใช้ อัตตาของมนุษย์ ดึงมนุษย์ไปสู่ การเข้าหาผู้พยากรณ์

2 การชมเชยกันเอง ใน สมบัติ ที่ยังไม่มีในแต่ละคน เป็น ทางแห่งมาร โดยใช้ อัตตาของมนุษย์ นำไปสู่ ความหลง ความกระหายที่จะปฏิบัติมากขึ้น

3 ความชาญฉลาด ในการให้เหตุผล ที่ ทำให้คนหลงไหล ใคร่เคลิ้่ม ไปกับ คำสอน อันปราศจาก ความชัดเจน เพื่อ อำนวยให้คนไม่ถูกกดดัน และ อยากจะทำไปเรื่อยๆ

หรือ สรุปง่ายๆ ว่า ล่อด้วยผลประโยชน์

ผมถามหน่อยเถอะครับว่า

ถ้า มีคนมาบอกว่า คุณคือ ผู้วิเศษ มีใครบ้างไม่ชอบใจ ถึงแ้ม้ ว่า ความจริงมันจะไม่ใช่อย่างนั้นก็ตาม

ตรงกันข้าม หากมีคนมาบอกว่า คุณนี่หลงจริงๆ คนฟัง ก็คงจะเกลี่ยดชังผู้พูด เป็นแน่ๆ

การพูดชม ในสิ่งที่คนอื่นไม่มี คือการหลอกลวง
การตำหนิ ในสิ่งที่คนไม่ได้เป็น คือ คำบริภาษ

ตถาคต หลีกเลี่ยง สองเส้นทางสุดโต่งนี้

 

ยังจะถูลู่ถูกังให้อดสูอีกหรือครับ

คุณว่ายังไงนะ พยากรณ์มรรคผลเป็นเรื่องหลอกลวง

คุณจะหยิบตรงนั้นมาพูดทำไมหละ หากจะหยิบก็หยิบ
ตรงที่ "เขาไม่มีคุณสมบัติพยากรณ์สิ" เนียะความคิด
คุณไม่ใช่เหรอ พูดตรงนี้ก็จบทุกอย่างแล้ว แต่นี้ปล่อย
ให้สังขารธรรมความคิดนั้นมันไม่ชัด เลยไหลไปหยิบเอา
ธรรมารมณ์เรื่องพยากรณ์มรรคผลมาพูดแทน

ไหนหละ สติไว

นี่มันอาการไหลไปคิดไม่รู้กี่ช๊อตต่อกี่ซ๊อต

 

ผมเสียใจ จริงๆ ที่จะต้องพูด ให้กับ คนที่ดูจิต ทราบความจริงที่กล่าวข้างต้น

แต่ ความจริงก็คือ ความจริง

การพูดนั้น ก็เพื่อประโยชน์ แก่ผู้อ่าน และ วิเคราะห์ฺเอาเองว่า

มันจริงหรือไม่ แค่ไหน

ถ้า มันไม่จริงเลย ผมก็จะไม่พูด แต่ พฤติกรรม ที่แสดงออกมาจาก คุณ เล่าปัง

และ จาก คำสอนต่างๆ ก็แสดงให้เห็นแล้ว นี่ ว่า เป็นเช่นนั้นจริงๆ

การพยากรณ์ มรรคผล เป็นสิ่งที่ ทำได้ ดังที่ว่า ผู้อยู่สูงกว่า ย่อมเห็นผู้อยู่ต่ำกว่า

แต่ ไม่ใช่ กระทำเพื่อให้เป็น จุดขาย แต่ต้องเพื่อ ชี้ให้เกิดประโยชน์

 

เอ้า ยังเล่นในวงแคบๆ ในรูอยู่อีก ยังลากไปนู้นอีก ไปยกดูจิตมาอีก แล้วยังยก
การพยากรณ์ว่าทำได้อีก ทำไมเหรอครับ สงวนสิทธิตนหรือครับ

เคยทำเหมือนกันนี่ คนนั้นใช่ คนนี้ไม่ใช่ ผ่านมาอีกสองสามเดือน เอ้า
มีปลดคนนั้นลง มีเพิ่มคนนู้นใหม่

อย่าเลยเถิดเลยครับ เรื่องที่คุณรู้ไม่ได้หนะมี รู้ถ้วนกองกิเลสหนะ มันก็
รู้อยู่แค่ตน จะถือว่ารู้ธรรมก็เห็นเฉพาะที่วาสนามีเท่านั้น เรื่องจะรู้ถ้วน
ธรรมนั้นเป็นไปได้หรือครับ อย่าคิดเองเออเองนะ

สงฆ์นั้นถึงแม้จะมีอยู่....แต่ก็ยังศาสนากิจไม่ได้ ตรงนี้คุณย้ำเตือนตัวเองไว้

ทำไมพระพุทธองค์ต้องรอให้ พุทธบริษัท4 สมบูรณ์พร้อม ไม่ใช่ลำพังแค่
สงฆ์ คุณก็ต้องระลึกถึงไว้ แต่อย่าคิด เพราะ คิดเท่าไหร่ แจ้งธรรมเท่าไหร่
ก็ไม่รู้เรื่องหลอก

 

คุณ เล่าปัง คุณ ไปเอามาจากไหน ที่ผมทำนายคนนั้น ปลดคนนี้
ผมไม่เคยมีพฤติกรรมเช่นนั้นหรอก เว้นเสียแต่ จะกล่าวไปว่า คาดว่า หรือ น่าจะ
และ ทำเมื่อมีคนถาม

ส่วนรู้เรื่องกิเลส ถ้วนทั่ว ผมก็ไม่ได้ประกาศว่า เป็น สัพพัญญู

เพียงแต่ พูดในสิ่งที่ เห็นได้ชัดเจน

คุณ คลุมเครือเอง

และ ผมก็เคยบอกคุณตั้งแต่แรก ในความคลุมเครือของคุณ ให้ไปดูเรื่อง วิญญาณ การรับรู้ในตัวคุณให้ดี คุณก็กลับ ประมาท มาตลอด

ทุกวันนี้ คุณกล่าวอะไร เอาเป็นที่ยึด ที่พึ่งไม่ได้เลย คุณยังจะตำหนิ คนอื่น ด้วยเหตุผลอะไรอีก ในเมื่อ คุณเข้าใจ ผิด

 

ก็บอกแล้วไงว่า อย่าคิด คิดเท่าไหร่ก็ไม่รู้

นู้นคิดไปนู้นนนนน สัพพัญญู นั่น สติ มันเห็นได้แค่นั้น มันแล่นไป
ได้แค่นั้น แล่นไปอย่างตื้นๆ ตัวเองคลุมเครือสติมีน้อยแล่นได้น้อย
แล้วมาโทษคนอื่นว่าคลุมเครือ

ภาวนาเป็นไม่ใช่เหรอ อาการครุมเครือ นั่นหนะมันสังขารธรรมในคุณ
ไม่ได้เกี่ยวกับผมที่อยู่นอกโลกของคุณ

อย่าคิดเลยครับ อายเขา

 

คิดกับพิจารณานี่เหมือนกันไหมหนอ พิจารณาทำให้เกิดปัญญา แต่อย่าคิดนะ คิดไม่รู้..

************************************
เรื่องที่คุณรู้ไม่ได้หนะมี รู้ถ้วนกองกิเลสหนะ มันก็
รู้อยู่แค่ตน จะถือว่ารู้ธรรมก็เห็นเฉพาะที่วาสนามีเท่านั้น เรื่องจะรู้ถ้วน
ธรรมนั้นเป็นไปได้หรือครับ อย่าคิดเองเออเองนะ
*************************************
เตือนตัวเองบ้างก็ดีนะ แต่ถ้าคิดว่าวาสนาบารมีตนสูงส่งกว่าคนอื่นนักก็ไม่ต้อง
ปรุงแต่งตัวพ่อเลยกลับไม่รู้ตัว - -

 

คุณเล่าปัง ผมขอตัว ไปทานข้าวก่อนแล้วกัน ก่อนจะโมโหหิว

คุณ ก็ควรไปทานข้าวได้แล้วนะครับ

กินข้าว กินปลา ให้มันสดชื่นก่อน แล้วค่อยมา ถก

ผมพร้อมจะเจรจา ครั้งที่ 3 เสมอ

 

คุณนี่ ก็เป็นไปกับเขาดด้วย นู้น ไปยก บารมีสูง มา อะไรของคุณครับ

ความแตกต่างของบุคคลนี่ คุณไม่รู้จักจริงๆหรือครับ เรื่องง่ายๆ ไม่ต้อง
ละเมอไปถึง สัพพัญญู หรอกถึงจะเห็นเรื่อง "ความแตกต่างของบุคคล"หนะ

พวกคุณปรุงตัวพ่อขึ้นมาอมไว้เองนั่นแหละ ของแบบนี้ มองง่ายๆ ก็ได้
ไม่ต้องไปนู้นนนนน!!!

ว่าแต่ว่า คุณดำรงค์ วันนี้ไปเชียร์ ยกย่อง ชมเชย คุณบุหงา มายัง

 

อย่าคิดจะคุยเลยครับ แค่คุณปรงุไปนู้น สัพพัญญู เลยเถิดไปนู้น
ทั้งๆที่ผมชงเอาไว้แค่ความสมบูรณ์ของบริษัท4 แค่นี้ก็น่าจะเห็น
แล้วว่าผมพูดถึงอุบาสกอุบาสิกา แต่คุณไปนู้น สาระวนแต่เรื่องที่
สติตัวเองแล่นไปได้ จมจ่อมอยู่ในรูรู้นั้น

คุยเท่าไหร่ จะกี่หน คุณก็ไม่รู้เรื่องที่ผมคุยหรอก

เสร็จผมเป่าๆ ที่กำลังใช้คุณเป็นบ่อน้ำมันบางประการ

 

ในบรรดาสมาชิกห้องประเทือง ถ้าจัดลำดับนิสัยนะ ผมรู้สึกว่าคนที่ดูเหมือนจะรู้มากพูดมากสอนมากนี้ อยู่อันดับโหล่เลย ไม่ใช่โหล่ธรรมดาโหล่เปรต..

พูดนี่ไม่ได้พูดเพราะอารมณ์โกรธนะ แต่พูดตามที่รู้สึกซึ่งก็คงไม่ใช่ความจริงเพราะความจริงแล้ว เขา....:'(

 

บุหงาไหนหว่า เล่นมุกอะไรอีกหละ หรือปรุงอะไรไปไหนอีก - -

 

ไปดีกว่า ขออำภัยที่ทำตามใจกิเลส - -(k)

 

โถ หน้าสงสาร ลำพังแค่เชื่อว่า ตนพูดนี่ไม่ได้พูดเพราะอารมณ์โกรธ
ก็ออกมาเสนอหน้าว่า ไม่ได้พูดเพราะอารมณ์โกรธ

โธ่ เล่นขายของชัดๆ

คุณช่วยไปทำให้มั่นใจอีกนิดเถอะว่า คุณพูดในขณะที่พ้นกิเลสสิ้นเชิง ให้ได้
เสียก่อนนะ แล้วค่อยมาทำ โวหารอวดว่า

พูดนี่ไม่ได้พูดเพราะอารมณ์โกรธนะ แต่พูดตามที่รู้สึกซึ่งก็คงไม่ใช่ความจริง
เพราะความจริงแล้ว เขา.... [ !! ไม่ใช่เขาครับ อย่าทิ้งท้ายว่าเขา ต้อง
ทิ้งท้ายว่า ความจริงแล้ว ผม.... เพราะก็เกริ่นเองว่า พูดจากความรู้สึกไม่
ได้พูดจากข้อเท็จจริง ก็ควรมองที่ตนครับ ไม่ใช่ไปมองคนอื่น ]

 

งง ละซี

อย่าไปงงเลย ผมก็หยิบเครื่องไม้เครื่องมือบางอย่างมาใช้ดู ก็เท่านั้น

เฉพาะ พวกแผลเก่า ไม้เมืองเดิม นี่เขาจดจำดี มักจะ เพ้อละเมอ เชียวแหละ(k)

 

555+

สนุกดีฮะ

 

ในบรรดาสมาชิกห้องประเทือง ถ้าจัดลำดับนิสัยนะว่าใครมีนิสัยที่จะยอมวางเฉยหรือยอมทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่กับสิ่งที่อาจจะดูเหมือนว่าไม่ถูกต้องมากที่สุด
ผมรู้สึกว่าคนที่ดูเหมือนจะรู้มากพูดมากสอนมากนี้ อยู่อันดับโหล่เลย ไม่ใช่โหล่ธรรมดาโหล่เปรต..

พูดนี่ไม่ได้พูดเพราะอารมณ์โกรธนะ แต่พูดตามที่รู้สึก ซึ่งก็คงไม่ใช่ความจริงเพราะความจริงแล้ว เขาคือคุณพี่เอกกวี จะเป็นอย่างไรผมก็ไม่รู้ได้:'(

ปรุงตัวพ่อจริงๆ- - ไม่ได้คิดจะเล่นปรุง-ไม่ปรุงกับคุณนะเพราะบอกแล้วว่าไม่ชอบ แต่ว่า...ปรุงตัวพ่อจริงๆ- - อะหุ อะหุ:boo:

 

เออ พูดออกมาตรงๆ ได้สักที ค่อยน่ารักหน่อย ว่านอนสอนง่าย

จะได้ไม่ต้องเหนือยออกอุบายขยั้นขยอให้พูด

รู้ความในใจตนแล้วนะ รู้สึกเป็นไง โล่งอกบ่

มีอะไรจะบอกเพิ่มเติมกว่านี้ไหม

 

อ่านดีๆ ก็แล้วกัน

 

อ้าว ผมอ่านตกอะไรตรงไหนเหรอ

ไหน บอกตรงๆสิ ว่าอยากให้ผมแสดงอารมณ์อย่างไร
ถึงได้ชื่อว่า อ่านความคุณแล้วไม่ตกหล่น

เอ่อ ถ้าเจอนะ ช่วยบอกตัวเองด้วยว่า

เอ้า เจอแล้ว!!

ผมก็จะพูดขึ้นว่า เอ้า นั่นไม่ใช่ของผมนี่