เสด็จพ่อบอกให้ไปวัดอัมพวัน

บ้านเรา มีพี่น้อง ๓ คน มีคนที่สามารถทำกรรมฐานได้ ๒ คน ก็มี เรา กะ น้องลิง (เอม) ส่วนพี่สาว ติดเลี้ยงลูก ดูแลพ่อแม่ คนที่จะเอาบุญให้ที่บ้านได้ก็เหลือ ๒ คน นั่นล่ะ เราเริ่มทำปี ๒๕๔๑



น้องลิง มันเริ่มทำปี ๒๕๔๗ สาเหตุนั่นก็เพราะ ความฝัน ตอนนั่น ลิงมันเรียนที่ ธรรมศาสตร์ ปี ๔ ในช่วงเดือนตุลาคมก่อนจะถึงวันคล้ายวันเกิด คือ ๒๘ ตุลาคม


ลิงก็ฝันว่า เสด็จพ่อ (รัชกาล ๕ ) เสด็จมาหา (ซึ่งท่านมาหาเป็นระยะ เนื่องจากท่านเคยมีบุญช่วย สมัยตอนเด็กมาก่อน) ท่านบอกว่า ให้ไปรับขันธ์ ๕ ที่วัดอัมพวัน ก่อนวันเกิด พร้อมพวงมาลัย ภาพที่เห็นเป็นพวงมาลัยดอกมะลิ สีขาวล้วน และตุ้มมาลัยเป็นดอกกุหลาบสีชมพู ถ้าไม่ไปจะเป็นอย่างผู้หญิงคนนี้ ลิงเห็นผู้หญิงคนนึงอยู่บนตึกแล้วกระโดดตึก ตกลงมาตาย



ลิงโทรหาเราแต่เช้า


ลิง " เจ้ เอมฝัน อย่างนี้อะ รับขันธ์ ๕ นี่ แบบที่เค้าแต่งขันธ์ ๕ มีดอกไม้ ธูปเทียนอะไรหรือเปล่า?"

เพราะลิงเคยแต่ทำยังงั้น นานมาแล้ว สมัยที่ เสด็จพ่อ เคยมาช่วยไว้


เรา " เดี๋ยวนะ เดี๋ยวเจ้ ดูหนังสือก่อน เดี๋ยวโทรกลับ"



เราเดินไปเปิดเอาหนังสือกฏแห่งกรรม ธรรมะปฏิบัติ ที่หลวงพ่อจรัญ ท่านบรรยายธรรมในช่วงครึ่งเล่มแรก ขึ้นมาอ่าน พลิกไม่กี่หน้า ก็เห็นคำว่า ขันธ์ ๕ ขึ้นมา ดีใจเหลือเกิน เร่งอ่าน แล้วโทรบอกเอม

เรา "เอม ขันธ์ ๕ ที่วัดอัมพวัน หลวงพ่อจรัญ ท่านบอกว่า คือ การปฏิบัติธรรม สติปัฏฐาน ๔ ซึ่งท่านเสริมว่า เป็นการให้มาเข้ากรรมฐาน "


ลิง " เจ้แล้ว พวงมาลัยที่เอมเห็นล่ะ ต้องเอาไปไหว้ไหม"


เรา " พวงมาลัยที่เอมเล่าน่ะ มันเหมือนพวงมาลัยที่อยู่ใน พระบรมสาทิสลักษณ์ ของเสด็จพ่อเลย ที่พระองค์ได้ทรงพระราชทาน แด่วัดอัมพวัน เมื่อสมัยพระองค์เสด็จประพาส ทางเรือ ประวัติที่เล่ามา คือภาพนี้หายไป หลวงพ่อจรัญไปอาบน้ำที่แม่น้ำ เจอเข้าก็ไม่รู้ว่าอะไร แต่ภาพนี้ก็ไหลกลับมาที่เดิม ท่านเปิดดูจึงรู้ด้วยกรรมฐาน ว่า นี่เป็นภาพที่เสด็จพ่อ ท่านประทานแด่วัดอัมพวัน ปัจจุบันภาพนี้หลวงพ่อจรัญ ท่านเอามาใส่กรอบตั้งบูชาที่กุฏิของหลวงพ่อ เอมไปก็จะเห็นเองว่าเหมือนกันไหม"



เอม " อืม ยังไม่รู้ว่าจะว่างไหมอะ ดูก่อนนะ"



เส้นทางที่เอมไปเรียนก็จะนั่งรถตู้ ไปเรียน ปรากฏว่า รถตู้ยางแตก ล้อที่แตกก็ตรงกับที่เอมมันนั่งพอดี เริ่มใจไม่ดีแล้วซิ แต่ก็ยังเฉยๆ



ผ่านไป อีก ๒ วัน มันก็เจอเหตุการณ์ซ้ำเดิม รถตู้ยางแตกตรงล้อที่มันนั่งอีกแล้ว ใจไม่ดีแล้วซิ คราวนี้ เอมก็โทรมาปรึกษา เราอีก


เอม " เจ้ ๒ ครั้งแล้วนะ เอมกลัวอะ " กลัวจะต้องตาย ถึงจะไม่ใช่โดดตึกตายแบบหญิงคนนั้น แต่ก็คือ ตาย เหมือนเธอคนนั้นก็ได้นี่เจ้"


เรา "งั้นเอมคงต้องไปทำกรรมฐาน ที่วัดอัมพวันจริงๆแล้วล่ะ แต่สู้ๆนะ เพราะ จะไปยาก มีอะไรมาขวางเยอะ เป็นเรื่องปกติของคนที่เริ่มทำกรรมฐาน มารไม่มี บารมีไม่เกิด มารมาขวางเยอะ"


เอม "แล้วดอกไม้ล่ะเจ้"


เรา " เดี๋ยวไปถึงวัดแล้ว ค่อยให้แม่ชี (ที่ท่านรับร้อยมาลัย) ทำให้ก็ได้นะ"


จำได้ว่า กว่าจะไปได้ สารพัดปัญหา จนเกือบไม่ได้ไป แต่ก็ไปจนได้



ด้วยความว่า ลิงเพิ่งเคยมาครั้งแรก พอลงทะเบียนเสร็จก็พาไปไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ๑๐ แห่ง ที่ต้องไปไหว้ ไปลามาไหว้ทุกครั้ง พอพาลิงไปกุฏิหลวงพ่อ พอเห็นภาพวาดของเสด็จพ่อก็อึ้งเลย แล้วบอกเราว่า


เอม " เจ้ พวงมาลัยที่เห็นในฝัน เหมือนกับ พวงมาลัย ในภาพวาดนั่นเปี้ยบเลย"



นั่นไง ล่ะ อึ้งกันหมดเลย ว่าแล้วเชียว จากนั่นก็พาไปไหว้เสด็จพ่อ ที่ศาลาทางท่าน้ำ แล้วก็ให้แม่ชีท่าน ร้อยพวงมาลัย แบบนั้นให้ เพื่อเอาไปถวายท่าน



เอมเข้าปฏิบัติกรรมฐาน ๓ วัน แล้วเอมก็มาอีกหลายครั้ง อยู่ ๓- ๕ -๗- ๙ วันบ้าง แล้วแต่สามารถ พอทำกรรมฐานแล้ว เจออะไรจะมาคุยกัน พิสูจน์ด้วยกัน เราพิสูจน์แล้ว ลิงก็พิสูจน์ตาม อย่างเรื่องระลึกชาติ ลิงก็สามารถเห็นได้ ๑ ชาติแล้ว




ซึ่งเป็นชาติที่สมควรเห็น เนื่องจาก สร้างกรรมในชาตินั้นมากเหลือเกิน จึงเพิ่งถึงบางอ้อ ว่า ทำไมแต่เด็กจนโต จึง ฝันเห็น ดาบโบราณ เห็นคนเอาดาบนั้นฟันเอมแล้วเจ็บนะ เจ็บมาก หรือบางที เอมก็เอาดาบโบราณ ฟันคนอื่นตาย มีทั้งคนแต่งตัวโบราณมากันทั้งครอบครัว พ่อแม่ลูก มาด่า มาว่า มีทั้งผู้หญิงแต่งโบราณ และอีกมากมาย เดี๋ยวเล่าคราวหน้านะค่ะ



ถ้าไม่ได้เสด็จพ่อ มาช่วยไว้ ป่านนี้ ชะตาคงขาดไปแล้ว ดีที่พอมีบุญ เอมถึงได้มีโอกาสได้ไปทำกรรมฐานที่วัดอัมพวัน และต่อชีวิตมาถึงทุกวันนี้



นี่จึงเป็นสาเหตุให้ทำกรรมฐาน ทั้ง พี่ ทั้ง น้อง แต่พี่สาวที่ไม่ได้ทำกรรมฐาน เค้าก็มีเซนท์ เช่นกัน เดี๋ยวจะเล่าในโอกาสหน้า ซึ่งเป็นอะไรที่ทำให้ เรา ๓ คนพี่น้องอึ้งไปตามๆกัน กับความลับที่พ่อแม่ไม่เคยบอก

 

น้องโจโจ้พัทยาขออนุโมทนาบุญร่วมด้วยอีกคนนะครับพี่อยากจะฝึกนั่งเก่งๆอย่างพี่จัง

 

"นู๋จ๋ากะตัวน้อย"ในบล็อกแก็งเองค่ะ เพิ่งรู้ว่าพี่อรเป็นสมาชิกเว็บนี้ด้วย
ตามมาอ่านอีกครั้งค่ะ

 

พี่อร จะบอกเคล็ดลับให้จ้า หัวใจสำคัญคือ ความอดทน ความเพียร นี้ล่ะจ้า เท่านี้จริงๆ ^_^

 

ขอบคุณที่ติดตามกันมาโดยตลอดนะค่ะ น้อง pooka
มีครั้งนึง เดือนธันวาที่ผ่านมานี้เอง พี่อรไปสร้างฝายชะลอน้ำ กะ บ้านดิน เพื่อเป็นกุฏิสงฆ์ (ซึ่งลงแรงทำเอง สร้างเอง )แด่พระสงฆ์ท่าน ก็บังเอิญมีพี่คนนึงพูดถึง เรื่องในเนท ที่ฆ่าแมลงสาบ เจ้ก็ยิ้มแล้วบอกว่า อรเองจ้า อิอิ ฮากันใหญ่เลย พี่คนนั้นก็ลูกศิษย์หลวงพ่อจรัญ พี่เค้าไม่คิดว่า เค้าจะได้เจอตัวจริงพี่อร แต่แล้วคนเขียนก็ได้เจอคนอ่านโดยบังเอิญ อิอิ

 

งั้นเดี๋ยวเราเจอกันในบล็อกอีกทีนะค่ะ อิอิ

 

สงสัย อาจจะมีการกดผิด ก็ได้นะจ๊ะ เจ้าตัวเล็ก ^_^ (เจ้เดา)
เพราะ ช่องที่ให้กดใกล้กันก็ได้นะจ๊ะ

เจ้เพิ่งกลับมาจากบ้านที่เพชรบูรณ์อะจ้า

คิดถึงนะจ๊ะ เจ้เข้าไปตอบในbloggang ให้แล้วน๊า

คุณพระรักษา จ้า

 

มาเล่าต่อเร็วนะค่ะ จะคอยติดตาม

 

อ่านเกือบทุกเรื่องแล้วนะของคุณอร...อิอิ

 

ขอบคุณมากนะค่ะ ปลื้มจังเลยจ้า

 

เคลัยร์งานแล้วจะกลับมา เล่าเรื่องที่ยังไม่ได้เล่าแน่นอนจ้า

 

ดีใจที่ได้เจอศิษย์หลวงพ่อจรัญเหมือนกันจ้า