ประสบการณ์ วัตถุมงคล ของพระครูพิศิษฎ์รัตโนภาส ปภากโร หลวงพ่อเสียน วัดมะนาวหวาน

"จะให้เขียนทำไมให้เป็นรอย แบบนี้ก็สวยดีอยู่แล้ว"



เหรียญสวย......ครับพี่

ที่มาที่ไป...ช่างอิจฉานัก...ครับพี่

ถึงว่าคนเรา..แข่งเรือ ฝีฝายนะแข่งได้....แต่บุญวาสนานะลำบากเลยครับ

"จะให้เขียนทำไมให้เป็นรอย แบบนี้ก็สวยดีอยู่แล้ว"

ประโยคที่ผมได้ฟังมาเหมือนกัน ไม่รู้หลวงพ่อท่านจะสื่อถึงอะไรหรือเปล่า ผมก็จนด้วยเกล้า

เพราะตอนนั้นที่เข้าไปกราบหลวงปู่เสียน

ใจตอนนั้นอยากได้รอยจารมากๆๆ ครับ และก็สมหวังครับ

 

ท่านเป็นผู้มีความเมตตาสูงครับ ใครขอให้ท่านทำอะไรให้ท่านก็ทำแต่ต้องเป็นเรื่องที่ถูกที่ควรนะครับ ใครมาขออะไรท่านท่านก็ให้

จากประสบการณ์กับตัวเองเลยครับ...มีอยู่วันหนึ่งผมได้เดินทางไปกราบหลวงพ่อวัดคูและหลวงพ่อเสียน วัดเงียบสงบเหมือนเดิม(ตอนนั้นยังไม่มีตู้ฬห้บูชาวัตถุมงคล)หลวงพ่อท่านก็นั่งอยู่หน้ากุฎิท่าน..เมื่อผมไปถึงกราบหลวงพ่อท่านนั่งคุยอยู่กับหลวงพ่ออยู่สักครู่เดียวเอง มีคนมาหาหลวงพ่อมาขอไม้ที่อยู่ใต้กุฎิ(ผมเองก็เคยเห็นครับว่าไม้เป็นไม้เนื้อแข็ง)ท่านก็ให้ไปเลือกเอาเอง หลวงพ่อท่านบอกกับผมว่าเขามาขอเอาไปใช้ก็ให้เขาไปเราเก็บไว้ยังไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไรให้กับคนที่เขานำไปใช้ประโยชน์ดีกว่า

 

เข้ามาชมเป็นระยะ

 

กราบๆๆ หลวงพ่อเสียนครับ สวัสดีพี่ๆสมาชิกวัดมะนาวหวานทุกคนนะครับ

 

ตามอ่านเหมือนกันครับ

 

สวัสดีครับพี่ๆ ขอขอบคุณทุกๆท่านที่ยังคอยติดตามอ่านครับ...
พอดีหันไปพบวัตถุมงคลชิ้นเล็กๆที่หลวงพ่อท่านมอบให้มาตอนใส่ซองทำบุญเมื่องานกฐิน ปี 52 (ล่าสุด) สะกิดใจกับโค๊ตที่เห็นคุ้นๆตาว่า พี่ส้มฟัก โชว์เหรียญเต่ารุ่นหนึ่งชุดกรรมการ มีโค๊ตเหมือนกันเลยครับ

 

ในตะกรุดก็มีตอกโค้ดแบบนี้อยู่ก่อนที่จะมาตอกบนเหรียญเต่า

ผมว่าน่าจะเป็นโค้ดวัดนะครับ

 

(||) น่าจะเป็นเช่นนั้นนะครับ รู้สึกดีครับที่ตอนนี้เห็นทางวัดทำโค๊ตมาเพื่อการพิจารณาวัตถุมงคลเพื่อเป็นข้อยุติต่างๆ

 

ขณะนี้ที่ผมบูชามาจากวัดหมดแล้วครับถ้าหากต้องการจริงๆ วันอาทิตย์ที่ 8 นี้ผมอาจจะกลับไปทำธุระที่อ่างทองถ้าจะฝากเช่าก็ยินดีครับ

 

น้ำฝากเช่าตัวเล็กเพิ่มอีก 4 ตัวใหญ่ 4 ค่ะ

 

เนื่องจากเราไม่มีเต่าเนื้อเงิน ได้มาเป็นเนื้อนวะ ไม่เป็นอะไรสรรพคุณ(พุทธคุณ)เหมือนกัน หลวงพ่อท่านเมตตาอธิฐานจิตให้เป็นอย่างดี และ...(ดูเองครับ) ^-^

เหรียญเต่า...หลวงพ่อท่านว่าพยายามสวดคาถากำกับเต่าให้คล่องจะดีมากๆเลย ปกติผมเหน็บเบี้ยแก้ของหลวงพ่อไปไหนมาไหนก็ไม่ได้รับอันตรายใดๆอยู่แล้วถึงจะเป็นของใหม่แต่ผมมั่นใจในพุทธคุณที่หลวงพ่อท่านได้ประสิทธิ์เอาไว้ให้เป็นอย่างดีครับ

 

เดี๋ยวผมไปถึงวัดแล้วจะโทรถามอีกครั้งนะครับ

 

งั้นคงต้องรบกวนพี่แล้วล่ะครับ
รายละเอียดผมจะ pm ไปน่ะครับ ขอบคุณมากครับ
คงจะได้สมใจที่คอยมานานแล้วล่ะครับ

 

คุณบัวฉัตรลงตะกรุดให้ชมบ้างสิครับกระผม

 

วันนี้ตั้งใจว่าถ่ายรูปเซ็ตเหรียญเต่าไตรมาส มาให้พี่ๆๆ ชมกัน

แต่...ติดขัดนิดหน่อยไว้โอกาสหน้านะครับ

 

ได้ยินมาว่า...หลวงพ่อดังเรื่องตะกรุดมาก่อนนะครับ

ใครมีโอกาสได้บูชาก็รีบเก็บเถอะครับ

 

ใช่ครับตามหลักการแล้วหลวงพ่อต้องถนัดเรื่องตะกรุดเพราะได้รับการถ่ายทอดมาจากหลวงพ่อเล็ก อดีตเจ้าอาวาส ซึ่งท่านได้สืบทอดการเสกตะกรุดมาจากหลวงพ่อเชษฐ

หลวงพ่อเชษฐ คือใคร? (จะต้องมีคำถามนี้ในใจกันแน่ๆเลย)
หลวงพ่อเชษฐ เป็นพระที่มาอยู่ที่วัดคู เมื่อนานมาแล้ว ท่านได้สร้างตะกรุดให้กับชาวบ้านม่วงเตี้ยไว้เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจและใช้ป้องกันตัว โดยการทำตะกรุดของท่าน(ผมเคยได้ยินจากคนเฒ่าคนแก่เล่าเรื่องนี้สืบทอดกันมา) ท่านจะม้วนตะกรุดใต้น้ำ(ต้องดำน้ำ) หลังจากมวนตะกรุดเสร็จแล้วก็เอาไว้ในน้ำ(คลองที่ติดอยู่กับวัดคู) นั้นเลย พอทำจนหมดตะกั่วที่มี หรือหมดฤกษ์ ท่านก็จะหยุดทำ แล้วท่านจะบริกรรมคาถาจนกว่าตะกรุดที่อยู่ในน้ำนั้นลอยขึ้นมาเอง ตระกรุดของหลวงพ่อเชษฐ นั้นหาได้ยากยิ่งหาได้สภาพก็ไม่สมบูรณ์ สภาพเป็นไปตามกาลเวลา และคนที่ได้ไปก็นำไปใช้ไม่ได้เก็บรักษา
หลวงพ่อเล็กท่านได้ตำราที่มีคนจดบันทึกอักขระเลขยันต์ที่หลวงพ่อเชษฐลงไว้ในตะกรุดและผ้าประเจียด(ผ้ายันต์) ซึ่งตำรานี้ต้องตกทอดมาที่หลวงพ่อเสียนแน่นอนเพราะทั้งหลวงพ่อเชษฐ และ หลวงพ่อเล็ก เป็นที่เคารพของหลวงพ่อเสียนมาก
และมีอาจารย์อีกหนึ่งท่านที่หลวงพ่อเสียนให้ความเคารพมากเช่นกันนั่นคือหลวงพ่อชวน อดีตเจ้าอาวาสวัดยางมณี หลวงพ่อชวนท่านเป็นอาจารย์ของหลวงพ่อทรงอีกด้วยครับ

หลวงพ่อเสียนท่านลงอักขระเจิมสิ่งของโดยใชอักขระที่ได้รับการถ่ายทอดมา จึงเป็นคาถาเก่าแก่ (พระอาวุโสสูงๆในวัด เล่าให้ฟังว่าหลวงพ่อท่านเจิมอะไรให้ใครแล้วสบายใจได้ เพราะหลวงพ่อท่านลงให้เป็นอย่างดี)

 

ตะกรุดหลวงพ่อเชษฐ์ นี่เป็นตะกรุดในตำนานน่ะครับ หาดูยังยาก หลวงพ่อเชษฐ์ ท่านเป็นพระเก่าแก่มากน่ะครับ ว่ากันว่าเป็นช่วงหลังยุคกรุงแตก กรุงแตก พ.ศ. ๒๓๑๐ หลวงพ่อเชษฐ์ ท่านเป็นพระยุคแถวหลังๆนั้น แล้วหนีพม่ามาอยู่ในแถวนั้น

ตะกรุดหลวงพ่อ นอกจากหาดูยาก เขายังตัดแบ่งกันอีก ผมเคยเลียบเคียงกับคนที่ว่าน่าจะมี จะขอซื้อมา ยังหาไม่ได้เลยครับ

เลยแนะนำว่าเอาตะกรุดหลวงพ่อเสียน วัดมะนาวหวานแทน อันนี้ ของศิษย์ของศิษย์ หลวงพ่อเชษฐ์ก็แล้วกัน...แหะๆ

 

(deejai) สวัสดีครับทุกๆท่าน ครั้งนี้ขอนอกเหนือจากหลวงพ่อเสียนซักนิดนะครับ (คงไม่ว่ากันนะครับ) เพราะนี่เป็นอีกหนึ่งเถราจารย์ที่หลวงพ่อเสียนได้สืบทอดวิชามา ... ทั้งหลวงพ่อทรงและหลวงพ่อเสียนให้ความเคารพหลวงพ่อชวนเป็นอย่างยิ่งครับ


พระครูสุกิจวิชาญ (หลวงพ่อชวน) ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดยางมณี พ.ศ. 2475 – 2524

หลวงพ่อชวน ถือได้ว่าเป็นผู้ที่ชาวบ้านม่วงเตี้ยให้ความเคารพ นับถือมากที่สุด เพราะท่านได้พัฒนา วัดยางขึ้นมาเป็นอย่างมาก อีกทั้งได้สนับสนุนการศึกษาในทุกๆด้าน ซึ่งมีโรงเรียนอยู่ติดกับวัดท่านก็ให้ความอนุเคราะห์เป็นอย่างดีจึงมีชื่อของท่านอยู่ในชื่อของโรงเรียนด้วย (โรงเรียนวัดยางมณี “ชวนประชาสรรค์”) อีกทั้งยังเป็นผู้เรื่องเวทย์ โดยวัตถุมงคลของท่าน ไม่ว่าจะเป็น 1.เชือกกลีบ 2.เหรียญปี 2516(รุ่น1) 3.ผ้ายันต์เพชรกลับ 4.พระเนื้อดินพิมพ์ต่างๆ หากเป็นชาวบ้านม่วงเตี้ยแล้วจะหวงแหนวัตถุมงคลที่เป็นของหลวงพ่อชวนเป็นอย่างยิ่ง
หลวงพ่อชวน(จากที่เคยได้ยินยายเล่าให้ฟัง) ท่านเป็นผู้เรืองเวท์มากท่านเสกเชือกกลีบแจกให้กับชาวบ้านไว้ใช้ป้องกันภัยจากคมเขี้ยวกันสัตว์มีพิษ จนทุกวันนี้คนที่รู้จริงต่างหาเชือกกลีบของหลวงพ่อชวนไว้ใช้เนื่องจากเป็นของดีแถมราคาเช่าหาก็ไม่สูงมากนัก(แต่ปัจจุบันหายาก)

ลองสังเกตุอักขระในผืนผ้ายันต์ (ผ้ายันต์พบเจอน้อยมากครับบางคนที่อยู่ใกล้ๆวัดยังไม่เคยเห็นก็มีครับ)

 

เบี้ยแก้หลวงพ่อเสียนครับผม

ที่มีตอนนี้ราวๆ ๕๐ ลูกครับ

ถ่ายรูปคงไม่ครบ เพราะติดตัวผมอยู่ ๒ ลูก แล้วบางส่วนยังอยู่ในตู้ลงรักอีกครับผม

กับเบี้ยจั่นปีใหม่ยังไม่ได้มาอีก ๑๔ ลูก

เบี้ยดีๆ ต้องเก็บไว้ฝากลูกหลาน เอิ้ก เอิ้ก

กราบหลวงพ่อเสียนครับผม สาธุ สาธุ สาธุ