สัมมาทิฎฐิเป็นไฉน( ไม่ธรรมดา )

อ นิวรณ์
ยกตัวอย่างเปรียบเทียบผิดแล้ว
พระมหาโมคคัลลานะเป็นอัครสาวกเบื้องซ้าย บารมีสูงส่ง ถ้าท่านจะเหาะหนีแล้วหนีอีก จะเป็นไรไป มันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของท่าน มีพวกโจรสะถุนจะมาทุบตีทำร้าย ท่านทราบล่วงหน้า จะให้อยู่เฉยๆหรอ แบบนั้นก็เข้าข่าย อุเบกขาแบบควายแล้วล่ะ การที่ท่านเหาะหนี ก็ทำถูกแล้ว พอท่านเห็นว่า เอะทำไมจองเวรกันจัง จึงเล็งญาณดู พอทราบที่มาของกรรม ท่านจึงเลือกที่จะชดใช้ให้จบกันเสียในชาติสุดท้าย

การกล่าวหาว่า พระมหาโมคคัลลานะ เหาะหนีกรรม เพราะเอาคุณธรรมตัวเองไปปัดการยอมรับกรรมตามจริง ดูเหมือนจะไม่ถูกต้องมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

คุณรู้ธรรมชาติ

จิตวิมุตติ ดีแค่ไหน
คุณรู้ จิตที่พ้นโลกธรรมแปดหรือยัง
คุณรู้ จิตเหนือ บุญหนือบาป ดีพอหรือยัง
คุณละโลกสงสารได้รึยัง .

แน่ใจหรือจิตคุณถึงโลกอุดร.

 

ท่านวิมุตติ อย่าไปโต้กับนาย สมศรี เลย
เพราะว่า นายสมศรี เป็นบุคคล ที่เราไม่ควรเอาชนะ
เปรียบดัง คนจะไปเห่าแข่งกับสุนัข ก็ไม่ได้ประโยชน์

แต่ บุคคลใดยังพอเข้าใจได้ ยังพอที่จะรับธรรมได้ ก็โต้ธรรมกัน เพื่อความกระจ่างในธรรม
และ ไม่ให้กิเลสย่ำยี

 

จิตผมจะดีแค่ไหน มันเรื่องอะไรของคุณ
คุณอย่ามาโม้ว่าถึงโลกุตตรภูมิแล้วเลย
เห็นมีแต่ขี้เลื่อย

 

กลับไปอ่านใหม่ปะ

 

ดูเหมือนจะอยู่เว็บนี้มานานพอสมควร แจ้งชื่อแซ่ที่เคยใช้มาหน่อยสิ

ตอบมาแบบนี้แปลว่ามองไม่ออก
ท่านเลือกอะไรระหว่าง ธรรมของพระพุทธองค์ กับ ความเป็นมิตรสหายกันแต่กาลก่อน
สิ่งใดสำคัญสำหรับท่าน
นี่ถ้ามองแบบเป็นกลางได้จริง ข้ามขั้นเลยนะ...ผมเพิ่งได้มาอ่านรวดเดียวราว10หน้า ดีที่พอจะเข้าใจบ้างแล้ว...

 

ทำเป็นคุย เหมือนเดิม
ไม่อธิบายให้คนโง่ๆอย่างผมเข้าใจหน่อยล่ะ
เพราะอ่านกี่ที ก็คงเหมือนเดิม
เลิกใช้วิธีนี้ได้แล้ว ท่านนิวรณ์
ผมเห็นในความแถของคุณแล้ว
ยกตัวอย่างให้ฟัง
เมื่อวาน อ ขันธ์ ต้องการชี้ว่า แม้แต่พระพุทธองค์ ก็บอกว่าเรารู้แล้ว พระอริยะท่านก็ว่ารู้แล้วตามชั้นภูมิ มันไม่ใช่ข้อห้ามหรือตัวชี้วัดความเป็นอริยะหรือไม่
แต่คุณนิวรณ์กลับไม่โต้ตรงประเด็นว่า การบอกว่า ฉันรู้แล้ว มันไม่ได้ อย่างไรก็ว่ามาสิ
แต่คุณนิวณ์กลับไปบอกว่า ตอนนั้นปัจวัคคีไม่เชื่อ พระพุทธองค์จึงต้องกล่าวเสริมว่า พระองค์เคยกล่าวเช่นนี้มาก่อนไหม นี่เห็นไหมนิวรณ์ ว่าท่านเลี่ยงประเด็นอย่างไร...

 

ผมให้ความเคารพคุณไงว่า เป็นผู้มีการศึกษา และอีกทั้งยังเป็นผุ้ให้การศึกษา

ดังนั้น การอ่าน ไม่ใช่ปัญหาของคุณเลย

การฟัง ความจากผมนั้น จะมีปัญหามากกว่า

ดังนั้น ผมก็เห็นว่า หากคุณไปอ่านเอง จะมีประโยชน์กว่า

จึงต้องให้คุณทำในส่วนที่เกิดประโยชน์

 

ถามใจตัวเองดูซิสอนผม
ทำได้สักข้อไหม.

 

ผมเคยพบหลวงตาองค์หนึ่งในสำนักสงฆ์เทพประทานพร
เมืองสองแคว (พิษณุโลก).
เดินจงกลม อยู่หน้ากุฏิผม ปากก็ท่อง
หนึ่ง กับ ศูนย์และก็ตบยุงไป

ผมเข้าไปถามท่าน ไม่ได้ไปปรับอาบัติท่าน
ผมเข้าไปถามท่านว่า อะไรคือ 0
อะไรคือ 1
ท่านตอบปัญหาธรรมผมว่า 0 = สุญญตา
1 = จิตที่เป็นหนึ่ง

 

วันนี้วันพระ
อย่าลืมสวดมนต์ก่อนนอนนะ

 

อย่าลืมสวดมนต์ก่อนนอนและนั่งสมาธินะ

 

เหตุใดเราจึงพึงพอใจในภพ ^-^

 

ท่านวิมุตติ
ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยนะ หากต้องเลือกระหว่างธรรมกับความเป็นมิตรสหาย ผมเลือกความเป็นมิตรสหายเหนือธรรมทุกครั้ง

มันจะมีประโยชน์อะไรหากเราบรรลุธรรมแต่รอบตัวมีแต่ศัตรู?

ป.ล. บุคคลทั่วไป 1 คน นามเดิม ไฟสถิตย์

 

นั่งได้ 1-30 นาที ไม่เป็นสมาธิหรอกมั้ง
นั่งเฉยๆนะ ไม่เคย เห็น ได้ยิน ได้กลิ่นอะไร
อย่างที่เขาพูดกันนะ
มีแต่หาวจนนำตาไหลแฮะ

 

ตอนนั้นปัจวัคคีไม่เชื่อ พระพุทธองค์จึงต้องกล่าวเสริมว่า พระองค์เคยกล่าวเช่นนี้มาก่อนไหม

รู้กันในสายพระป่า
สมัยที่หลวงตาท่านว่าท่านหมด หมู่คณะยังไม่ยอมรับ
ท่านก็อวดอุตริมนุษยธรรมที่มีในตนเช่นกัน ผมเคยพูดแบบนี้กับหมู่คณะเช่นนี้มาก่อนไหมอยู่ถึงสามครั้ง.

หลวงตาท่านก็ยืมเอาคำพูดของพระบรมศาสดามายืนยันตัวท่านเช่นกัน

พระพุทธองค์บอกปัจวัคคีว่า พระองค์ตรัสรู้แล้วถึงสามครั้ง

เมื่อปัจวัคคีมีความลังเลสงสัย ท่านทราบวาระจิตของปัจวัคคี

พระองค์ยืนยันคำพูดที่ไม่เปลี่ยนแปลง เราเคยกล่าวเช่นนี้มาก่อนไหม

พอปัจวัคคีตรองดู ก็เชื่อว่าพระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้วจริง ๆ
เมื่อพระพุทธองค์เห็นว่าปัจวัคคีฟังที่ท่านพูด

ท่านจึงบอกให้ฟังท่าน ท่านจะแสดงธรรม

ทางที่ไม่ควรเสพ คือ การประกอบตนให้พัวพันด้วยกามสุขในกามทั้งหลาย เป็นธรรมอันเลว เป็นของชาวบ้าน เป็นของปุถุชน ไม่ใช่ของพระอริยะ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ และการประกอบความเหน็ดเหนื่อยแก่ตน เป็นความลำบาก ไม่ใช่ของพระอริยะ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์
ในที่นี้คือ “กามสุขัลลิกานุโยค” และ “อัตตกิลมถานุโยค” ส่วนทางที่ควรปฏิบัติได้แก่ปฏิปทาสายกลาง คือไม่เข้าไปใกล้ที่สุดสองอย่างนั้น นั่นตถาคตได้ ตรัสรู้แล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำดวงตาให้เกิด ทำญาณให้เกิด ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อนิพพาน

 

ถ้าไม่เพ่งโทษใครสักวันมันจะตายไหม ^-^

 

ผมเข้าใจคุณขันธ์ดี
แต่อยากให้นึกไว้อย่างหนึ่งว่าทุกคนที่มาร่วมสนทนานี่ล้วนแต่เป็นคนดีๆ ทั้งนั้น
อาจจะหลงบ้างแจ้งบ้าง แต่ไม่ใช่คนชั่วร้ายถึงกับว่าต้องเอาให้ตายกันไปข้างหนึ่งเลย
แต่ละคนก็อยากดีจากการปฏิบัติธรรมทั้งนั้น บางครั้งก็อาจจะเลยเถิดไปบ้าง
เว็บบอร์ดมันไม่เหมือนโลกจริง บางครั้งเด็กๆ ก็อาจจะขาดสัมมาคารวะไปบ้าง
หนักนิดเบาหน่อย คุณขันธ์ก็เบาๆ กับน้องๆ บ้าง เอาธรรมมาเล่าเหมือนเล่าให้น้องๆ ฟัง

ส่วนคนอื่นนะ ถึงจะไม่นับถือคุณขันธ์ ก็ไม่ต้องนับถือหรอก ผมว่าคุณขันธ์แกก็คงไม่ว่าอะไรหรอก
แต่อย่างน้อยนะ เราคนไทย ยังไงก็มีสัมมาคารวะบ้าง กับผู้อาวุโส อาบน้ำร้อนมาก่อนเรา ยังไงก็เห็นโลกมามากกว่าเรา
ฟังเอาไว้บ้าง อย่าทะนงว่าตนเองเก่ง

 

มิพึ่งกล่าว
หากละประโยคทั้งหลาย แล้วมาดุจิตในขณะนั้น
ก็จะทราบว่า ตัวอักษรทำให้จิตดวงหนึ่งแปลเป็นดวงหนึ่ง เกิดดับกันเป็นปัจจุบัน

ตัวอักษรหามีสาระใดไม่
จิตที่รับมาแปล มาปรุง เกิดดับกันรวดเร็ว
อยู่ๆอ่านก็มีโทสะ โมหะ โลภะ หมุนเกิดดับ
หากตามไม่ทันก็ไหลเป็นอารมณ์

นักดูจิต จะเห็นการเกิด การประทุ และการดับ ด้วยสติในปัจจุบัน
สาระธรรมอยู่ตรงนี้ มิใช่อักษร