สัมมาทิฎฐิเป็นไฉน( ไม่ธรรมดา )

ได้สิ คุณนิวรณ์ ถ้าคุณจะเห็นว่า การแสดงออกที่จริงจังนั้นคือการระเบิด
ดังนั้น คุณกับผมมาโต้กันต่อ แล้ว ปล่อยคนอื่นอย่ามายุ่ง ผมจะพร้อม พูดอย่างเรียบง่าย และ สุภาพ
แต่ผมจะเอ่ยทุกอย่างที่ เป็นความจริง
ถ้าคนจริง น้อมรับคำท้าไหม

 

ติดตามอ่านอยู่นะ เข้าใจว่าคุณ sriaraya5 บำเพ็ญพุทธภูมิตามที่กล่าวไว้
แต่ไม่เข้าใจว่า ผู้ที่เป็นพุทธภูมิ จะเจริญวิปัสนาญาน จนข้ามโครตภูญาณ ได้เแล้ว
ซึ่งก็แสดงว่าขาดจากพุทธบารมี มาเป็นสาวกภูมิแทน

ตามที่ได้สดับศึกษามาตามภูมิของผู้รู้น้อย
ผู้ที่เป็นพุทธภูมิ จะไม่สามารถข้ามญาณขั้นนี้ไปได้(ในโสฬสญาณ) ที่ว่า สังขารุเบกขาญาณ

ช่วยทำความเข้าใจให้กับข้าน้อยด้วยเถิด....

 

บักห่านี่ มึงเป็นบ้าติ
ผูกเจ็บผูกแค้นอยู่นั่น
มึงเป็นบ้าติ

 

เอาที่ผมเป็นนะครับ ไม่ใช่พูดแบบเหมาๆ

พูดแบบ แทงปลาในกระชัง นี่ จะมาบอกว่าพูดธรรมะไม่ได้

เช่น คุณนิวรณ์ คุณมันมีกิเลสหนา ..ดังนั้น คุณมันใช้ไม่ได้

อะไรแบบนี้ไม่ต้องพูดครับ เป็นคำพูดที่จริง แต่ไม่เกิดประโยชน์

เพราะ เห็นแล้ว ก็ ตาว่างเปล่า

แต่ผมหละขำครับ ที่คุณอ้างว่า นี่แหละคือ การพูดจริง พูดตรง

สำหรับผม เรียกว่า สอนธรรมะไม่เป็น

 

ผมไม่รู้จะแซวใคร...

 

เห็นถ้วยชาว่างเปล่า งั้นชงให้นะ




ทานข้าวหรือยังครับ

 

ถ้วยชา กลาย เป็น แก้ว เก็กฮวยไปแล้ว

คุณ มา ขัน

จิบ หน่่อย จะ ได้ หาย เก็ก ซิม

 

ที่นี่มีข้าวให้ทาน กับข้าวก็เยอะแยะ เลือกกินกันหรือเปล่า

 

ข้ออนุญาตินำข้อความที่คุณภราดรภาพค้นคว้ามานำเสนอ การบรรลุอย่างฉับพลันอันถือเป็นต้นกำเนิดแห่งพระพุทธศาสนานิกายเซ็น ซึ่งแพร่หลายจากเมืองจีนเข้าสู่ประเทศญี่ปุ่นนั้นกล่าวได้ว่า คำสอนของท่านฮุ่ยเหนิงล้วนมีอิทธิพลอย่างกว้างขวางนัก เพราะเป็นคำสอนที่มุ่งเข้าสู่จิตเพียงสถานเดียว มีปริศนาธรรมให้ใช้ปัญญาขบคิดจนกว่า ปัญญาของตนสว่างขึ้นมาเอง

ซึ่งถือว่าเป็นภาวะแห่งความรู้แจ้งชัดในธรรมญาณของตน ตัวอย่างของปริศนาธรรมหรือ โกอาน มีอยู่มากมายล้วนแต่ต้องใช้ปัญญาและเวลาในการขบคิดบางเรื่องใช้เวลา สิบปี ยี่สิบปี ก็ขบไม่แตก แต่บางคนเพียงแวบเดียวก็สว่างไสวในธรรมญาณของตนเป็นผู้รู้แจ้งทันที

บางอาจารย์ใช้วิธี "ตบและตี" จนปัญญาของศิษย์สว่างขึ้นมาก็มี "อาจารย์ครับ ธรรมะคืออะไร" ลูกศิษย์อาจารย์เซ็นถาม อาจารย์เซ็นไม่ตอบตรงๆ แต่กลับใช้ฝ่ามือฟาดเปรี้ยงจนลูกศิษย์ล้มคว่ำลงไป แต่ลูกศิษย์ก็ยังคงงงๆ อยู่อาจารย์จึงหยิบไม้เท้าฟาดโครมซ้ำลงไปอีกที คราวนี้ลูกศิษย์ร้องโอยและรู้แจ้งในทันทีว่า "ธรรมะคืออะไร" ความเจ็บตัวทำให้เกิดความรู้และ "บรรลุอย่างฉับพลัน" เพราะเกิดความเข้าใจในทันทีว่า "อ๋อ ตัวที่ร้องโอ๊ยและเจ็บก็คือ ธรรมญาณ นั่นเอง"

 

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ sriaraya5
ความจริงหลวงตาท่านมาในงานผ้าป่าช่วยชาติ
วัดที่ลูกศิษย์ท่านสร้างวัดเขาเจริญธรรม จ.เพชรบูรณ์
คือคืนที่เกิดเหตุ หลวงตาใช้อภิญญาทางจิต
ส่งจิตมาที่บ้านที่ผมอยู่ ผมกำลังหลับปุ๋ย ต้องตื่นกลางดึก
หลวงตามากอดรัด แบบงูเหลือนลัดเหยื่อของมันก่อนที่จะกิน
ผมรู้สึกอึดอัด กับแรงอัดลัดด้วยพละกำลังอันมหาศาลหวังให้แหลกละเอียด
ต้องตื่นกลางดึกเข้าสมาธิ คุยกันทางจิตหลวงตาให้ปล่อย จะปล่อยหรือไม่ปล่อย บารมีท่านสาวกภูมิ ของผมบารมีพุทธภูมิบารมี 30 ทัส ถ้าท่านไม่ปล่อย จำแขนขาด และก็เข้าอภิญญาทางจิตอธิษฐาน ให้ร่างกายพองใหญ่โตจนหลวงตาต้องคลายอภิญญาทางจิตออก ไม่เช่นนั้นแขนหลวงตาท่านจะขาด .

เห็นช้างขี้อย่าไปขี้ตามช้าง.

อือ คุณ sriaraya5
น่ากลัวจะศึกษาคัมภีร์คนละเล่มกับเราเป็นแน่
พระจริงๆ ที่ไหนจะทำร้ายคน
นอกจากเป็นเสือสมิงแปลงกายมามั้ง

 

สง สัย ต้อง พัก ไม่ ได้ เลิก นะ อย่า เข้า ใจ ผิด
ปล. ก็ คอ มัน ตึง สง สัย จะ จริืง จัง เกิน พอ ดี ....อย่าเพิ่งพักเลย เดี๋ยวมันหายเองอดทนอีกหน่อย ดูต่อไป อย่าหยุดเพียรก่อนจะเห็น

 

คุณขันธ์ คุณลองไปย้อนดูเถอะ ว่าผมเล่นงานใครสักคน อะไรเป็นเหตุ

ไม่ใช่เรื่องที่เขามาปฏิบัติมาอย่างไร

ไม่ใช่เรื่องเขามีคุณธรรมสูงส่งแค่ไหน

หากคุณสอนไม่เป็น ผมก็เล่นงานทุกคนไป

แต่ก็ใช่ว่า จะไปยึดมั่น ก็ทำพอเป็นพิธี

หลังจากนั้น เขาจะทำอย่างเดิม ก็เรื่องของเขา

คุณจะเที่ยวไล่ด่าใครต่อใครแบบไม่มีปี่ ไม่มีขลุ่ย ก็ทำไปเถิด

 

มีอะไรบ้างล่ะท่านวิษณุ

มีนี่หรือป่าว น่าเจี๊ยะ.....อีหลีตั๊ว

 

ขออโหสิกรรม ด้วยครับ ที่ทำให้ใครบางท่าน ท้องร้อง...

อาหาร 4 ทำงาน

 

หูยย ... ต้องหูงข้าวแบบมีไม้ขัดหม้อข้าวซะแล้ว

 

เสือ สมิงแหงๆเลย
เคยเจอผีหมูบินไม๊
เราเคยนะ หมูบินได้
อย่างนี้เขาเรียกว่า หมูสมิงรึเปล่า​

 

การที่ใครสักคน จะยึดวาสนาที่ตนมี ตนเป็น ว่า เป็นคนพูดจา หยาบ กระด้าง เช่นนี้ คือ ธรรมะ อันนี้พอฟังได้

แต่คนที่เอา ความหยาบโลน(กระด้าง) อันตนมีเป็นวาสนา ยกขึ้นเพื่อแสดง ธรรมะ อันนี้ต้องไตร่ตรองจริตผู้ฟังให้ดี

หากเขานิยม ถูกจริต มีนิสัยตรงกัน เขาก็ยอมรับ

แต่โดยส่วนใหญ่แล้ว คนที่มีความผิดปรกติแบบนั้นมีน้อย แม้แต่หมา มันก็รับฟังแต่ที่คนพูดด้วยดีๆ

 

ป.1 ยังเรียนไม่จบ
แต่ไปซื้อใบปริญญามา
แล้วมาอวดอ้างว่าตนเองจบ ชั้นปริญญา มาจากที่นั่นที่นี่

มันก็ได้แค่คำอวดอ้าง
กับกระดาษใบนึงก็แค่นั้น

ธรรมแท้อยู่ที่การปฏิบัติ
จนเป็นสมบัติของผู้ที่ปฏิบัติแต่ละราย ละราย ไป

ไม่ได้อยู่ที่คำอวดอ้าง หรือ ตัวอักษรอันใดเลย

 

น่าน ว่าแล้วเชียว หิวข้าว เลยม่ะล่ะ
มะลิ หอมๆ นะ ร้อนๆ สุกใหม่ๆ

 

ก็แล้วพิจารณาโดยแยบคายเป็นไฉน

ธรรมใดๆในที่นี้ มีทั้งถูกและเพี้ยน
เราก็รับฟังทั้งถูกและเพี้ยนมาพิจารณา แล้วแยกแยะว่านี่ธรรมถูก นี่ธรรมเพี้ยน
ฝึกแยก จริงในจริง จริงในเท็จ เท็จในเท็จ เท็จในจริง
แค่รับรู้ แล้ววาง

หากตัดอารมณ์ร่วมทั้งหมด ก็จะเห็นอารมณ์จิตผู้กล่าวขณะนั้น
บางครั้งมีธรรม บางครั้งไม่มีธรรม นั่นแหละธรรม